Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Een eigen tempo zoeken, met licht verkrampt rechterbovenbeen, is niet zo moeilijk het gaat richting 15 km/uur. We zien Bart stilletjes aan weglopen, ook de nummer twee van de Roparun snelt me voorbij, half marathon kom ik door in 1:20:14. Een prachtige tijd en als er zes minuten verval opzit, mijn beste marathontijd van 2009, een mooi vooruitzicht, om te blijven gaan. het zal er op aankomen mentaal sterk te zijn als het stuk met de tegenwind er aan komt, maar eerst nog drie rustige kilometers. Bij het aflossingsteam dat tweede loopt, is het iemand die ongeveer even snel loopt als ik, een mikpunt 100 meter voor mij.
Ik gebruik het mikpunt om mijn snelheid te regelen, kilometer 24 (1:31:34) ik kom alsmaar dichterbij, maar net nu word hij afgelost. Dit word dus acht kilometer alleen beuken tegen de wind en hopen dat ik zolang mogelijk de 4 minuten/km aan kan houden. De rechterheup begint iets meer te trekken, en heeft een voos gevoel, ondertussen is het goed aan het regenen, echt herfstweer. Kilometer 27 (1:43:33) de laatste drie netjes binnen de 12 minuten, als ik niet meer verval ken zit een tijd onder de 2:45:00 er in. Dit amper dertien dagen na de zes uur van Stein, dat zou pas straf zijn en totaal onverhoopt, een tijd onder de drie uur, was mijn doel.
Het vechten tegen de wind vraagt zijn tol, voor mij uit zie ik dat ze elkaar om de kilometer aflossen, kan iemand me aflossen? Nee ik zal het zelf moeten klaren, kilometer 30 (1:55:44) toch niet teveel verval, ik kijk nog eens goed op mijn Garmin, amaai. Het is nu nog twee kilometer vechten tegen de wind, de rechterdij, hamstring, bilspier en quadriceps voelen nu stijf aan. De verhoopte versnelling wind mee zit er niet in, het rechterbeen wil niet mee, ik durf het niet forceren, volgende week naar de kinesist? Kilometer 33 (2:08:10) nog wat mer verval, hoewel de laatste kilometer met zijwind mee was, het tempo er proberen in houden.
De derde ploeg van de Roparun is me voorbij gegaan, en zelf wind vol in de rug kan ik niet meegaan, geen versnelling, verkramping, ja. Maar ik mag de kilometers beginnen aftellen, en tot de aankomst is de wind in het voordeel of hebben we zijwind. Kilometer 36 (2:20:15) het kan nog als ik de laatste drie kilometer kan versnellen, die supertijd onder de 2:45:00, maar versnellen! De benen zijn vermoeid maar de hartslag is onder de hsm 140 gezakt, fris en in topvorm zou ik er nog een fameuze lap op kunnen geven. Nu met het verstijfde rechterbeen moet ik tevreden zijn te finishen zonder kwetsuur, wat is dat met mij, ik mag supertevreden zijn.
Kilometer 39 in (2:32:38) het kan nog juist onder de 2:45:00, mits een kleine versnelling, ik zet aan, het linkerbeen wat meer werken. Toch het mag niet zijn, ineens krijg ik een hevige buikkramp, en koude rillingen, ik moet vertragen om de kramp te verzachten. Met verbeten trek rond de mond zet ik de weg verder, de buikpijn blijft, en gewoon finishen aan dit tempo zal mooi zijn. Ik zie de zuivelfabriek van Campina in de verte en zit dus in de laatste kilometer, de laatste 500 meter gaan tegen de wind in. Carine staat me 250 meter voor de finishlijn op te wachten om me aan te moedigen, maar ik kan er geen sprintje meer uitpersen.
Straks op de toiletten zal me dat wel lukken, Ik kom de finish door na 2:45:47, als tweede op de marathon, Bart is al 5 minuten binnen. In de showroom feliciteren we elkaar en doen ons wedstrijdverhaal, jorgi en Kenney zijn ook weer fier op hun papa. Bij het inleveren van de borstnummer krijgen we nog een t-shirt een katoenen exemplaar, er liggen bananen koekjes, wafels, de koffie, chocomelk, frisdrank en bier alles is gratis ook de broodjes zijn zo te pakken, de tolweg is vergeten, de buik vol. Bart krigt het klaar dat de prijsuitreiking van de marathon twee uur vroeger gehouden word, een mooie beker voor het podium.
Deze morgend na een slechte slaapsessie, stond ik om 06:00 op, niet echt uitgerust. Gelukkig voelden alle pijntjes die vorige week opgedoken waren, iets minder pijnlijk aan. Na mijn gebruikelijk ontbijt voor een marathon, een dubbele boterham met choco en banaan. Carine is opgestaan en twee koffie later de supporters Jorgi en Kenney, we kunnen stil aan vertrekken. Nog even langs de chirolokalen, het besteld ontbijt afhalen en dan richting Nederland, Maasdam.
Het is rustig op de baan, en het lijkt een mooie dag met zon en weinig wind te gaan worden. Spijtig genoeg spreekt het weerbericht op de radio alles tegen, en in Maasdam zou het nog slechter worden. Ruim twee uur voor tijd moeten we de snelweg verlaten, voor de laatste 15 tot 20 kilometer. Komen we daar op eens op een tolweg terecht, We moesten 2 betalen om verder te mogen. We vrageen ons nog altijd af waarom dat een tolweg was, om de 500 meter een rotonde, daarom?
Gelukkig zal de organisatie dat voor en na de wedstrijd ruimschoots goed maken, de Hollanders zijn geen gierige mensen. De inschrijving is in de showroom van een garage, met spijtig genoeg maar twee toiletten, ruimschoots onvoldoende. De vooringeschreven atleten krijgen een multi-functioneel t-shirt, geen katoenen exemplaar, maar een loopshirt. Veel bekende gezichten van atleten die deelnemen aan de marathon en ultracup, Johan Beton, Cremke, Leo Pardaens, enz... Ook de Topfavoriet en winaar van vorig jaar is aanwezig, Bart de Grove, verleden jaar tweede in de marathon van Kasterlee.
De Binnenmaasmarathon is maar een van de zes verschillende wedstrijden, De non-stop estafettemarathon over 63 kilometer. Een onderdeel van de roparun, een skeelermarathon, een halve marathon voor skeelers en lopers en de wandelaars. Alles bij elkaar toch een drukke bedoening, zeker de wagens en fietsers voor de aflossingwedstrijd zullen hinderlijk zijn. Om 10:30 volgt de start van de lopers, drie man van de aflossingsploegen gaan er van door als gestoken door een wesp. Ik volg Bart de grote favoriet, het is de bedoeling dat een halve marathon vol te houden en dan een rustiger tempo te zoeken.
De eerste drie kilometer gaan in 0:11:10, dat houd ik geen halve marathon vol, maar we draaien nu tegen de wind in. Dat zou tot kilometer 12 het geval zijn, ik werk goed mee, en neem over zoveel ik kan, maar de bovenbenen doen al pijn. Kilometer zes komen we door in 0:22:35, het tempo is logischerwijs wat gezakt, de wind lijkt wat aangewakkert. Met de hartslag gaat alles goed, maar de benen zijn niet super, toch pak ik altijd fors over, ook tegen de wind in. Bij Bart gaat alles wat soepeler, ondertussen zijn we dicht bij de leiders in de roparun gekomen, nummer twee en drie voorbij.
Kiolmeter negen 0:34:00, het gaat nog steeds hard, ik zou beter gewoon in Bart zijn spoor blijven hangen, om zover mogelijk te komen. Het zonnetje schijnt gelukkig nog, tegen de wind in zou het anders maar frisjes zijn, nummer 1 van de roparun snelt ons weer voorbij. De volgwagens met de aflossers rijden meestal in de weg, ze lossen elkaar om de 2.500 meter af, je kan dus raden, niet prettig. Kilometer 12 (0:45:32), we draaien, eindelijk wind mee lang had ik dit niet meer volgehouden, het gaat nu weer tegen 16 km/uur. Maar de hoop om het tot half marathon vol te houden groeit, nog altijd doe ik mijn deel van het werk, het vergt veel energie.
We komen kilometer vijftien door in 0:56:41, veel te snel, dat word zeker geen negatief split vandaag, niet mijn specialiteit. Een laatste keer gaan we de kopploeg in de estafette voorbij, het gaat dus razend snel zeker gezien de niet ideale omstandigheden. Aan kilometer zeventien krijgen we wat meer zijwind, ik hoop dat het tempo wat gaat zakken, de hartslag is al een tijdje 147. Kilometer 18 gelopen in (1:07:54) nu moet ik vaart minderen na mijn laatste kopbeurt loop Bart de Grove van me weg. Het word een lange eenzame strijd, maar nu kan ik het tempo laten zakken, naar een voor mij comfortabel niveau.
Slecht geslapen en ik ben half versuft, achter de computer gekropen. De pijn in de onderrug en de linkerarm, zorgden ervoor dat ik regelmatig wakker werd. Vanaf kwart na vijf lag ik klaarwakker in bed, om zes uur ben ik dan maar opgestaan. Met de benen en de voetpezen gaat het heel wat beter dan gisteren, de stijfheid is verdwenen. Wat het word op de marathon kan ik moeilijk zeggen, maar ik voel geen stress. Omdat het een van de rustige wedstrijden mag worden van de marathon en ultracup. Gewoon binnen de drie uur eindigen, is al mooi genoeg en brengt 64 punten op. Dat zou me ruim binnen de toptien moeten brengen, en kan ik de volgende wedstrijden, lopen naar de vorm van de dag, als er vandaag meer in zit, zal ik het niet laten liggen. Deze avond volgt er al een verslagje op deze blog, tot vanavond en aan allen succes met jullie wedstrijd.
Vandaag 8.270 meter lolopen in 0:39:44, met een hartslaggemiddelde van 107. Het was een losloopje met vanaf km vier zes versnellingen over 100 meter. De benen voelen vermoeid aan, maar dat wil bij mij niet alles zeggen. Soms gebeurt het dat de dag erna, tijdens de wedstrijd alles wel losloopt. Het weer zou morgen tegenvallen, met regenbuien en veel wind. Ik had gehoopt op een eerste wedstrijd met een lentegevoel, maar het word herfstweer. Straks nog even losrijden op de ergometer, en dan rustig aan tot morgenvroeg 10:00.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
15.700
0:30:00
31.400
65
72
468
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 15.700 meter, hsm 72. Met de weerstand op 65 watt, zonder forceren soepel proberen ronddraaien. De benen waren wel niet pijnloos, het rechterbeen loopt wat achterop, geen kracht. Hopelijk voelt het morgen allemaal wat beter aan, en dan maar mijn best doen.
Een dag voor de Binnenmaasmarathon, een gezondheidsrapport. Bij het opstaan deze morgend was het eerste wat ik voelde lage rugpijn. Ook de geoppereerde linkerelleboog zat niet goed, het gevolg van de laatste werkdag. Ik moest na de middag, gaan stapelen in het sas, van op de pallet tot twee meter hoog. De linkervoetpees hersteld altijd wat tijdens het slapen, met een rustdag komt het goed. Er zijn ook nog de kleine pijntjes, in de bovenbenen en het scheenbeen, het lichaam snakt naar rust. Maar al bij al is alles onder controle, de pijntjes neem ik er wel bij, en zie van dag tot dag. Ik moet bekennen dat een zes-uurwedstrijd langer in de kleren blijft hangen dan een marathon; Morgen is het dus in Maasdam te doen over twee ronden van 21 kilometer, meestal lans het water. Er zijn maar 24 atleten ingeschreven voor de marathon, die meetelt voor de ultra en marathoncup.
Vandaag een recuperatieloop van 10.440 meter gelopen in 0:50:29, hsm 108. Zeer voorzichtig gestart, de tweede helft iets versnelt, last van zware benen. Er stond weer behoorlijk wat wind vandaag, en miezerige regen, waar blijft de lente? De hamstrings voelden wat stijfjes aan en de voetpezen waren pijnlijk. Morgen staat er een losloopje met een paar versnellingen op het programma. Straks nog even op de ergometer, de weerstand iets lager dan gisteren.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
16.600
0:30:00
33.200
65
75
468
Deze avond een half uur op de ergometer, goed voor 16.600 meter, hsm 75. Met de weerstand op 65 watt, lekker soepel ronddraaien zonder forceren. Een ideale hersteltraining, goede doorbloeding van de spieren, geen verzuring. Morgen ook nog een half uur losrijden, en dan focussen naar de Binnenmaasmarathon.
Vandaag een tempoloop van één uur, goed voor 15.610 meter, hsm 131. Ik ben er niet zeker van dat de hartslagmeter naar behoren geeft gewerkt. Maar het ging toch goed, ik kon stilletjes aan meer snelheid maken. De benen zijn wel nog niet volledig hersteld, hier en daar wat pijntjes. Vooral de linker voetpees, deed enorm zeer nog voor ik begon te lopen. Gelukkig beterde het rap, zoals meestal met die cronisch ontstoken voetpees. De volgende twee dagen korte en rustige trainingen om verder te herstellen. Vrijdag een dag recup genomen op het werk, zo kan die voetpees rusten. Zaterdag ga ik de Binnenmaasmarathon lopen, aan een start tempo van 15 km/uur. Dan zien we wel hoe lang ik het tempo kan houden, het is de bedoeling niet te forceren.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
8.200
0:15:00
32.800
75
79
270
Deze avond een kwartier op de ergometer, goed voor 8.200 meter, hsm 79 watt. Met de weerstand op 75 watt, deden de bovenbenen toch wat zeer. De snelle kilometers eisen hun tol, het herstel van een zes uur wedstrijd vergt zijn tijd. Voor de twee volgende dagen wat meer recuperatie inbouwen, ook de weerstand van de ergometer lager zetten.
Vandaag een recuperatieloop van 15.360 meter gelopen in 1:15:23, hsm 110. Niet mijn geliefkoosde training, maar wel af en toe nodig, om actief te herstellen. Zo heb ik dit jaar nog geen looploze dag op mijn trainingskalender staan. Momenteel blijven alle kleine mankementen nog onder controle, gelukkig maar. Zo trainingsdagen als vandaag, heb ik dus al vaker ingelast, om maar te kunnen lopen. Morgen staat de enigste tempoloop, tussen Stein en de Binnenmaas op het programma. Een 15-tal kilometer tegen een snelheih van 4 minuten/km, als de benen mee willen.
Vandaag een trage duurloop van 15.460 meter gelopen in 1:08:58, hsm 119. Met pijnlijke voetpezen vertrokken na een lang werkdag, minder pijn bij het lopen. Vertrokken met de gedachte 4:30/km te lopen, wat zeer goed gelukt is. De bovenbenen branden nog, het herstel blijft dus nog duren, de dagen tikken weg. Straks nog een kwartiertje op de ergometer om de beenspieren los te fietsen.
Vandaag een lange duurloop van 25.090 meter gelopen in 1:45:28, hsm 131. Geen superbenen, maar we konden het tempo van 14/uur gemakkelijk vasthouden. Ik had mijn nieuwe drinkbelt mee, met iets grotere flesjes, om te gewennen. Het miezerde gans de training, en er stond een middelmatig briesje, toch voelbaar. De benen zijn nog duidelijk in de herstelfase, niet verwonderlijk na de zes-uurwedstrijd van verleden week. Toch denk ik dat ik volgende week zaterdag een marathon onder de drie uur kan lopen zonder forceren. Volgende vijf trainingsdagen staan in het teken van verder herstel, alleen woensdag een tempoloop. De zaterdag volgt dan de Binnenmaasmarathon, met hopelijk niet teveel wind.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
34.000
1:00:00
34.000
70
82
1008
Deze namiddag een uur op de ergometer goed voor 34.000 meter, hsm 82. Met de weerstand op 70 watt, een lichte weerstand, maar momenteel nog zwaar genoeg. Voor het eerst sinds lang een training van een uur, het herstel gaat stelselmatig verder. Het blijft wel zwaar om de pedalen op een soepele manier rond te krijgen. De benen moete nog wat verder herstellen, morgen een rustige trainingsdag.
Vandaag een trage duurloop van 12.410 gelopen in 0:58:53, hsm 116. Zware benen vandaag, ik was ook iets te warm gekleed, het liep niet soepel. Elke zware training zal ik de volgende drie weken wel cash betalen, met een paar slechte dagen. Alhoewel ik een zeer goede basis heb getraind, om dit allemaal aan te kunnen. Een atleet kan geen gans jaar op zijn top presteren, die top hoop ik nog niet bereikt te hebben. Het werken in een ploegensysteem, zal ook wel een serieuze aanpassing zijn. Morgen staat de enige twintig-plusser tussen Stein en de Binnenmaas op het programma.
Vandaag een duurloop van12.470 meter gelopen in 0:52:00, hsm 122. Het ging vlot vandaag, de doelstelling ruim gehaald, de hartslag meer dan ok. Een pittige tweede blok van vijf kilometer gelopen, daarna voelde ik de vermoeidheid opkomen. Dan maar beslist wat snelheid terug te nemen, de hartslag zakte goed mee. Het herstel loopt volgens planning na zondag, niet teveel schade op het eerste gezicht. Straks nog even op de ergometer, de soepelheid trachten terug te vinden.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
11.000
0:21:34
30.534
70
80
362
Deze middag 11.000 meter op de ergometer in 0:21:34, hsm 80. Met de weerstand op 70 watt, had ik het moeilijk om de souplesse te bewaren. Er scheelt wel wat met de ergometer, ik moet drie minuten rijden, voor hij aanslaagt. Morgen staat er een rustige trage duurloop van 12 kilometer op het programma.
Vandaag eentrage duurloop van 18.470 meter gelopen in 1:26:29, hsm 118. De benen gaan er op voor uit, vandaag kon ik het tempo al iets hoger leggen. Terwijl de afstand langer was dan gisteren, op het einde kwam de vermoeidheid. Het weer en de omstandigheden waren ook wel beter dan gisteren, droog en minder wind. Normaal zal de Binnenmaasmarathon van volgende zaterdag door kunnen gaan. Zeker niet om vol uit te lopen, maar om punten te sprokkelen voor de ultra en marathon-cup.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
8.040
0:15:00
32.160
65
80
234
Deze middag een kwartier op de ergometer, goed voor 8.040 meter, hsm 80. Met de weerstand op 65 watt, nog altijd trainen op souplesse, weinig weerstand. Wegens tijdsgebrek maar een kwartiertje, toch beter als niets. De pijnpunten komen altijd boven, zonder dat ze die te zwaar belasten. Zo moet ik nog altijd opletten voor de aductoren en de achillespezen. Morgen de eerste maal de barriere van de 4:30/km breken sinds Stein. Een duurloop van 12 kilometer, hartslaglimiet 135, en toch wat tempo maken.
Vandaag een recuperatieloop van 15.210 meter gelopen in 1:15:44, hsm 108. De trap op en af gaan, gaat al normaal, tijdens het lopen voelen we nog een beperking. Het zijn de bovenbenen die het meest te verduren hebben gehad van de zes-uur loop. Toch al een respektabele afstand af kunnen leggen, op het einde voelde ik de vermoeidheid opkomen. Er stond veel wind en er was wat regen, straks mag ik de korte broek weer opbergen. Straks nog wat losrijden op de ergometer, om de beenspieren wat te laten doorbloeden.
tijd
afstand
km/uur
watt
hsm
kjoule
0:30:00
16.000
32.000
60
78
432
Deze middag een half uur op de ergometer, goed voor 16.000 meter, hsm 78. Met de weerstand op 60 watt, laag genoeg om het herstel van de spieren verder te zetten. Dat gebeurt momenteel met succes, de pijn veranderd in vermoeidheid. Ik schat nog twee dagen en dan is het ergste achter de rug, en kan het schema vervolgt worden.
Vandaag een recuperatieloop gelopen van 10.230 meter in 0:50:59, hsm 107. De benen waren al iets minder pijnlijk als gisteren, nog een dag of drie herstellen. Het herstel gaat langzaam vooruit, het is als na mijn eerste marathons, die pijnlijke benen. Nu zijn we wel een pak voorzichtiger, de onderbenen worden ondersteunt door steunkousen. De schenen, kuiten en achillespezen zijn overgevoelig, een lichte druk volstaat om de pijn te lokaliseren. Voor zondag word er altijd rustig gelopen, een hartslag van 130 is het maximum. Er is de vraag gesteld, hoeveel kilo ik na zes uur lopen verloren ben, dat was 4 kg. Tijdens de wedstrijd wel ongeveer twee liter vocht gedronken, verdunde cola en water. Wat betreft met het hoofd in de grond lopen, is een gevolg van een whiplash, de nekspieren zijn verzwakt. Straks nog wat losrijden op de ergometer, op een lichte weerstand, weer om aktief te herstellen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
15.860
0:30:00
31.720
60
76
432
Deze middag een half uur op de ergometer goed voor 15.860 meter, hsm 76. Met de weerstand op 60 watt, zeer licht dus was de spierpijn nog goed voelbaar. Toch is het een hele verbetering tegenover gisteren, het komt wel goed. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma. Nu ben ik weg gaan werken, eens zien hoe mijn beenspieren daar op reageren.
![IMG_2576 [1024x768].JPG](https://blogimages.bloggen.be/joggerke/attach/638.JPG){kind=link}