Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Mijn resultaten in de halve marathon St-Jozef-Olen.
nr
datum
benaming
waar
afstand
tijd
plaats
categorie
*
winnaar
tijd
finishers
01
03-04-2011
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:19:18
5de
2de
*
Tim Stessens
1:08:54
79
02
28-03-2010
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:19:16
12de
4de
*
Peter de Vocht
1:10:46
138
03
29-03-2009
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:16:44
10de
2de
*
Jo Vanhoovels
1:11:54
143
04
30-03-2008
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:19:07
10de
2de
*
Koen Janssens
1:12:09
135
05
01-04-2007
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:16:36
5de
2de
*
Peter de Vocht
1:10:42
156
06
20-03-2005
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:21:00
15de
4de
*
Peter Croes
1:10:31
153
Ik heb er dus al een redelijk verleden opgebouwt in deze wedstrijd, die altijd in het teken stond van de voorjaarsmarathons. Vandaag word het meer een snelheidstraining, maar ook in functie van de volgende marathons, b.v. de Binnenmaasmarathon. Het zit zo dat ik op training bijna niet meer onder de 04:00/km geraak, wat meestal geen probleem is in wedstrijden korter dan de marathon. Zo is het tempo dat ik vandaag wil halen minimaal 04:00/km, zowat het tempo dat ik graag nog eens een volledige marathon wil lopen. Het is te hopen dat het weer niet te zwaar tegen valt en de benen al voor 90% hersteld zijn van de zes uur van Stein, verleden zondag. De kans dat gans het gezin gaat lopen in St-Jozef-Olen is groot, Carine en Kenney de 4.3 km en Jorgi de 8.5 km, ikzelf de halve marathon. Tegen de avond mag je op deze blog de resultaten en belevenissen van de familie Leus-Cautaerts verwachten, tot dan.
108Vandaag een recuperatieloop van 11.250 meter gelopen in 0:56:02, hsm 108. Een recuploopje dat hoognodig was om de benen actief te laten rusten. Ik had het een iets rustiger mogen aanpakken deze week, om volledig een herstel te bekomen. Het zal kantje boordje worden om morgen de halve marathon van St-Jozef-Olen vol uit te lopen. Dat hoeft ook niet, de bedoeling is om mijn gehoopte marathontempo te halen een tempo van 4:00/km. Een tempo waar ik een week na de zes uur van Stein tevreden zou met zijn, een tijd van 1:24:00 dus. Alles wat beter zal zijn is mooi meegenomen, ik moet er wel over waken om niet in het rood te gaan.
Vandaag een duurloop van 11.500 meter gelopen in 0:50:25, hsm 123. Nog maar eens door gelopen ondanks de algemene vermoeidheid, niet zo zeer door het trainen! Eerder van een zware vierdaagse werkweek, het sloopt een mens zo vroeg op te moeten staan. Komt er dan nog een training na ruim negen uur arbeid, en dan versta je dat de motivatie groot moet zijn. Maar buiten de motivatie moet je het zeker graag doen, de meeste collega's verstaan het niet waar ik de moed blijf halen. Dus vandaag een duurloop er uit geperst want de benen voelden nog zwaar aan, en toch er tegen aan gaan. Uiteindelijk ben ik best tevreden over deze trainingsweek, goed en stevig gelopen, zeker niet teveel kilometers. Voor morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, en proberen wat bij te rusten.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.200 meter gelopen in 1:43:35, hsm 114. De benen waren nog niet genoeg hersteld om zo'n lange training te doen, maar naar het schijnt hard dit. Nog eens lekker diep in de buidel tasten, om een goed zicht te krijgen hoe de recuperatie nu verloopt. Het zit redelijk goed met de recuperatie in zoverre dat ik het zelf inschat, een bepaalde snelheid en nu de uithouding. Ook het weer zit goed mee, een lekker temperatuurtje en weinig wind, in korte broek en t-shirt lopen, best aangenaam. De volgende twee dagen gaan de kilometer weer drastisch naar beneden, en dit om de recuperatie te bevorderen. Voor morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, tenminste tegen 13 km/uur.
Vandaag een duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:52:26, hsm 124. De benen eens goed pijnigen drie dagen na de zes uur van Stein, niet normaal toch. Ik vond dat dus nodig en haalde er uit wat er in zat, nogal wat achter gebleven melkzuur. En toch ook nog enige power, maar bovenal een zeer goede hartslag voor het geleverde tempo. De recuperatie verloopt dus redelijk goed en ik hoop zondag al een goede halve marathon te kunnen lopen. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, met de nadruk op traag.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:58:56, hsm 114. Tweede dag na de zes uur van stein en ik haal al ruim de 12 km/uur, zeker niet slecht. Daar juist een gaan zien naar de bestprestatie's op de zes uur, voorlopig sta ik eerste 50+ wereldwijd. Het verschil tussen mijn geregisreerde afstand en de officiele afstand, vind ik toch te groot. Mijn Polar registreerde 78.490 meter en de officiele afstand .in 77.695, 800 meter verschil. De benen voelden vandaag al iets beter aan dan gisteren, ondanks een lange werkdag van 05:30 - 15:00. Met de rechterheup en de rechterknie gaat het een pak minder goed, maar toch lijken de ketsuren onder controle. Voor morgen staat er een duurloop van elf kilometer op het programma, ik hoop de 4:37/km te halen.
Gisterenmorgend omstreeks 07:20 opgestaan om een ontbijt te nuttigen, later op de dag moeten er zes uur gelopen worden. Het ontbijt bestaat uit drie sneden brood met choco en speculoos en een banaan, daarbij een grote mok koffie. Omsteerks 08:00 staat Carine op, zij zal chauffeur, verzorger, motivator en bevoorraadster zijn tijdens de volgende uren. De planning voor de wedstrijd is tussen de 72 km en de 78 km te lopen, hoe dichter bij de 78 km, hoe groter de tevredenheid. Zo is de verwachting als ik rond de 78 kilometer loop, dat ik na drie wedstrijden in de marathon en ultra cup de leiding neem. Iets wat me in de vorige wedstrijd voor dit regelmatigheidsciterium niet gelukt is, is door een complete offday in de LPM-mrathon. Het is maar een miezerig weertje op weg naar Stein, veel slechter als wat de weersvoorspellingen hadden voorzien. Aangekomen in Stein aan het plaatselijk zwembad, is het al de drukte van de grote ultraloopwedstrijden, 140 atleten en de entourage. De kwantiteit is er maar ook de kwaliteit, ik heb het startnummer 18 wat ongeveer mijn plaats is in dit top deelnemersveld. Alle leden van de nationale ultra-ploegen van Nederland en Belgie tekenen present, bij de Belgen ontbreekt alleen Pieter Vermeersch. Het is zelf zo dat de Belgen de meeste 80 km en meer hebben, Gino Casiers, Johan Whatty, Gert Mertens, yves De Dapper, Wouter decock, Mark Vanderlinden, Marc Papanikitas, Nid Rumphakwean, allemaal kandidaten voor een toptien plaats, wat een weelde. Ongeveer evenveel als de rest van het deelnemersveld, Bram van Rijswijck, olivier Jacques, Robert Boersma, Ralph preibisch, Daniel Oralek, Luc Krotwaar, en Peter kaminsky, het moet een van de sterkst bezette zes-uurs wereldwijd zijn, even slikken. Aan de start word een minuut stilte gevraagd voor een overlijden in deze grote ultra-familie Jutta Johring na een slepende ziekte. Er word uitdrukkelijk gevraagt om de muziek af te zetten, dan volgt een minuut pakkende stilte, je hoort de vogels tjierpen. Hier en daar vochtige en betraande ogen, ze was geliefd Jutta, het zet ons terug in de realiteit ook ultralopers zijn niet onaantastbaar. Om elf uur word de wedstrijd op gang gefloten, want de wereld blijft doordraaien, ook na een tragische gebeurtenis, moeeten we doorgaan. Een jonge Hollander knalt er van door als of hij een nieuw wereld beste prestatie na streeft;kert erna gevolgt door Johan Whatty en Daniel Oralek.; Daarna volgt een groepje met Bram van Rijswijck, Luc Krotwaar, Ton Verbaandert, Ralph Preibish, Gino Casiers, en mezelf, snel gezelschap. De doorkomst van ons groepje aan kilometer vijf (0:20:30) bestsnel te noemen voor een zes uur wedstrijd, mar de hartslag zit goed. Kort erna beslist Gino om af te haken, wat een zeer wijze beslissing was zou naderhand toch blijken, ik haak ook af samen met Gino. In het stuk bergaf sluit ik weer aan bij het groepje, op dat zelfde moment versnelt Ralph Preibiesh, die heeft blijkbaar goede benen. Na tien kilometer komen we door in (0:41:12), hier haakt Luc Krotwaar af die blijkbaar last van buikkrampen, en dat is einde verhaal. In de verte zien we Johan Whatty voor ons uitlopen, hij is voorbijgelopen door Daniel en Ralph, een titanenstrijd is in de maak. Maar zullen alle hoofdrolspelers het einde halen, en die anderen die trager gestart zijn, zullen zij er het profijt uit halen? Kilometer vijftien (1:01:48) in deze vijfde ronde lopen we Johan in, die kiest snel daarna om zijn eigen tempo te lopen. Ondertussen is Luc Krotwaar weer komen aansluiten maar richting finish geeft hij er difinitief de brui aan, Ralph nadert op Daniel. Ik blijf lekker in het spoor van Bram en Ton hangen, Ton is duidelijk de haas van dienst nu Luc uit de wedstrijd gestapt is. Kilometer twintig in (1:22:25), we lopen dus een vrij egaal tempo, allez t'is te zeggen ik volg de twee Nederlandse atleten. Ondertussen ben ik ook de eeste belg en dit onder de ogen van de selectie heren van de nationale selectie, lang zal dit niet duren. Na 2:00:00 lopen verzamelen we (29.080 meter)en de hartslag is in de juiste zone, toch voel ik al dat ik geen superdag heb. De benen voelen al licht verkrampt en als Ton uitstapt na twee uur haaswerk, laat ik ook Bram gaan en zoek mijn eigen tempo. Ik hoop dat de benen zo iets meer zuurstof gaan krijgen en ik het tempo zo lang als mogelijk rond de 4:20/km kan houden. Op de marathon kom ik door in (2:56:25) ik kan dit tempo niet lang meer vasthouden, maar hoop toch een goede 50 kilometer te lopen. Nu krijg ik af en toe een lichte buikkramp en dat voorspeld niet veel goeds, lucht aflaten gaat ook al niet een sanitaire stop is noodzakelijk. Toch probeer ik die zolang mogelijk uit te stellen, kilometer vijftig (3:32:29) op zich geen misse tijd, ruim zes minuten beter dan mijn officiele besttijd. De buikkrampen krijgen stilletjes aan de bovenhand en het tempo zakt in elkaar, na tweeenvijftig kilometer kan ik het niet meer houden. Na de finish zijn er toiletten en ik doe een sanitaire stop, een die niet vanzelf gaat, buiten een paar scheten en een goed plassen, niets. Ik zou ruim drie minuten verliezen, maar de krampen zijn voorbij, rustig in gang trekken en op naar de zestig kilometer in (4:28:16). Met nog anderhalfuur te gaan zit de achtenzeventig kilometer er nog in, als ik tegen gemiddeld 5:00/Km kan blijven lopen nauurlijk. Het is nog altijd betrokken buiten en tegen de wind in is dat nog voelbaarder, gelukkig staat de wind tegen ls we naar beneden lopen. Na vijf uur wedstrijd verzamel ik (66.210 meter) dat is al meer dan tijdens mijn laatste zes uuur wedstrijd (Aalter) een P.R. als 50+. Ondertussen zijn er al heel wat opgaves, ook atleten die voor mij liepen, Ralph Pribiesch na (45.436) Bram van Rijswijck na (48.678). Gert Mertens na (58.970) zodoende loop ik op een negende plaats en als eerste vijftig-plusser, en er komt nog meer en beter nieuws. Kilometer tweeenzeventig (5:28:50) dat was een streefdoel tussen de 72 km en de 78 km lopen binnen de zes uur wedstrijd. Ik probeer het tempo gelijkmatig te blijvenn lopen en blijf rond die 12 km/uur, de benen, voornamelijk hamstrings en kuiten. Deze zijn dicht bij een kramp, ik probeer iets soepelder te lopen om de krampen uit te stellen, hopelijk lukt me dat laatste half uur te lopen. Tijdens de voorlaatse ronde gaat het nog redelijk en ik hoop er nog een rondje bij te doen aan de laatste doorkomst besef ik dat het niet zal lukken. Toch maar proberen zo snel mogelijk te gaan, maar de kramp zit tot achter mijn oren, nog eventjes doorbijten en ik mag gaan zitten. Gestrand op een kleine tweehonderd meter van de finish, mijn polar geeft 78.490 meter aan, daar mag je nog iets van af doen officieel. Ik sta diep voor over gebogen uit te hijgen, een ambulacier vraagt me tot driemaal toe of het wel gaat, ik moet er vreselijk uitzien. Me laten neerzakken op de grond, een plaatselijke vrouw komt met een krukje aan waar ik verder kan uithijgen in afwachting van de restmeters. Ondertussen weet ik dat ik voor Wim Driessen gefinisht ben en na drie wedstrijden eerste sta in de marathon en ultra cup.
Vandaag een Herstelduurloop van 10.750 meter gelopen in 0:59:37, hsm 102. Het was geen sinecure om me op gang te trekken voor deze belangrijke uitlooptraining. De spieren en pezen waren zo pinlijk dat ik deze nacht amper drie uur heb kunnen slapen. Zowat alles voelde pijnlijk of gevoelig aan en ik was zo stijf als een plank, niets souplesse. Na een paar kilometer ging de meeste pijntjes over, buiten de rechterknie en de voetpezen. Toch haalde ik nog meer dan tien kilometer per uur, en daarmee ben ik tevreden de dag na een zes uur. Voor morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, rustig herstellen.
Vandaag een los loopje van 7.500 meter gelopen in 0:36:42, hsm 108. De beenspieren wat zuurstof geven en dus zeker geen kracht op de spieren zetten. Toch had ik nog wat last van stijfheid aan de rechterknie, ook de onder rug was nog gevoelig. Met de rest van mijn chronische overbelastingskwetsuren was alles onder controle. Het zal ook nodig zijn, nomaal staat morgen de langste loopwedstrijd van 2013 op het programma. De intenationale zes uur van Stein, ik hoop er tussen de 72 km en de 78 kilometer af te haspelen. Het beloofd sowieso een zware dag te worden, mijn lichaam kan maximum vier uur lopen aan. In de late avond komt er op deze blog de eerste indrukken en resultaten van mijn avontuur te staan.
Vandaag een duurloop met versnellingen goed voor 10.300 meter gelopen in 0:46:32, hsm 119. De trainng begonnen met vijf rustig gelopen kilometers, de volgende vijf kilometer met versnellingen. Telkens 200 meter snel en dan 200 meter aan duurlooptempo, dus niet met volledig herstel. De benen voelden niet super aan en de rechterknie was gevoelig tijdens de versnellingen. Voor de rest ging het redelijk de rechterheup houd stand en de rechterachillespees doet iets minder pijn. Met de rug gaat het op en neer, ik moet goed opletten dat ik door de knieen buig als ik hef. Ik hoop zondag een goede dag te hebben, het word sowieso een zware dobber, ik ben niet gemaakt om zes uur te lopen. Morgen staat er een los loopje van zeven kilometer op het programma, en veel rusten natuurlijk.
Vandaag een recuperatieloop van 10.900 meter gelopen in 0:53:07, hsm 109. Het is me uiteindelijk gelukt om nog eens een recuperatieloop te doen, meestal zit de hsm iets te hoog. Deze niet dus en ik kon me goed intomen om niet rapper te willen gaan en zat dus perfect op schema. Alle pijntjes waren ook onder controlen, de rechterknie was wel nog gevoelig, maar er is beterschap. Morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, met in hett tweede deel versnellingen.
