Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een recuperatieloop van 10.160 meter gelopen in 0:49:57, hsm 112. Liefst negen kilometer tegen de wind in, daarom ligt de hsm relatief hoog. De benen zijn gezien de zware marathon van gisteren, niet te zwaar vermoeid. Kleine pijntjes en een gemiddelde stijfheid, de trappen op en af zijn geen probleem. Ben ik dan niet zo diep geweest gisteren, de gemiddelde hsm lag vrij laag voor een wedstrijd. Toch ben ik fier over mijn prestatie, want ik zag er echt tegen op, een marathon lopen onder die omstandigheden. Straks nog een kwartier op de ergometer om de restanten melkzuur uit de spieren te krijgen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
8.600
0:15:00
34.400
75
81
270
Nog snel een kwartier op de ergometer 8.600 meter, hsm 81. Met de weerstand op 75 watt, de beenspieren wat losfietsen. De bovenbenen protesteerden wat tegen, maar het was te doen. morgen een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
De drankpost staat honderd meter achter de aankomst, ik vertraag wat om een bekertje water te nemen. Er zit echter niets in de beker ik keer terug, maar alle bekertjes zijn leeg, Filip is ondertussen 50 meter uitgelopen. Ik zet de achtervolging in, en zie tussen ons de atleet die op de tweede plaats liep, ook opgehouden? Hij maakt in een mum van tijd het gat dicht en gaat door, ikzelf neem iets meer tijd om mijn positie weer in te nemen. Boven op de helling ben ik er weer bij, nu wat op adem komen en een druivesuiker eten, kilometer vijftien in (0:57:49). Ik heb wel de indruk dat het tempo aan het zakken is en zet me resoluut op kop, nog voor het einde van de derde ronde.
Moet Filip lossen ik kom door in (1:09:50) aan kilometer achttien, ik ben al een tijdje lopers aan het dubbelen. Dat maakt het nog moeiliker beloopbaar als er ijs en sneeuw ligt, in de bochten is het zelf gevaarlijk, ik neem geen risico. Carine voorziet me ondertussen elke ronde van water, een zorg minder, enkel geconcentreerd op het lopen. Half marathon kom ik door in een schitterende 1:22:05, nu zolang mogelijk tegen vier minuten/kilometer lopen. Prachig decor waarin we aan het lopen zijn trouwens, en het zonnetje doet echt deugt, in de schaduw is het koud. Ondertussen loopt Marc ruim aan de leiding maar nummer twee is nog binnen de minuut, dat opent perspectieven.
Einde ronde vier, kilometer vierentwintig in (1:33:35) als ik geen muur tegenkom, zit er een mooie tijd in vandaag. Het is schitterend dat ik de kou evengoed verdraag dan de warmte, en dan nog op een halfzwaar parkoer. De drie eersten van de halve marathon lopen me voorbij, bij die mannen zit er nog meer snee op dan bij mij. Kilometer zeventwintig (1:45:35) mooi op schema voor de tweed helft, een tijd onder de 2:50:00 zit er dik in. Tijdens de afdalingen begin ik wel serieus pijn te krijgen aan mijn linkerhiel, ik moet aan iets anders denken. Ik roep beelden van Kasterlee, echternach en andere mooie marathonmomenten op, ik loop weer in trance.
Einde ronde vijf kilometer dertig (1:57:32), vanaf nu is het echt de grens, zeker de pijngrens komt dichterbij. De klim in het begin van de ronde begint serieus door te wegen, doseren is de boodschap, niets forceren. Tijd terugwinnen in de afdaling word moeilijker de hiel laat zich gevoelen, kilometer drieendertig (2:09:32). Ik krijg gezelschap van Jef Gees uit Kasterlee die de halve marathon loopt en me kent via mijn blog. Hij steld voor om tempo te maken de volgende drie kilometer, juist op het moment dat ik het moeilijk kreeg. Jef trekt juist genoeg door en ruimt de baan voor me, dat bespaart veel moeite en hij pept me nog op.
Kilometer zesendertig (2:21:29), bedankt Jef, maar nu sta ik er alleen voor tijdens mijn laatste ronde, nog zes kilometer. De klim lijkt nu eindeloos te duren, is hij steiler geworden, de ademhaling word zwaar, ik probeer niet te forceren. Maar het beste lijkt er toch af, gewoon goed proberen aan te komen, mijn derde plaats lijkt veilig, tempo maken. Kilometer negenendertig (2:33:55) ik hoor supporters langs de kant roepen dat ik tweede loop, geen idee hoeveelste? Ik kan veertien kilometer/uur blijven lopen, zonder mezelf geweld aan te doen, mooi zo, het gaat lukken. De laatste rechte lijn, nog een licht versnellingske zit er in, ik finish in 2:46:53 als tweede, een fantastisch resultaat.
Vandaag heb ik weer een knappe prestatie geleverd op de LMP-Marathon. Een tweede plaats na de ongenaakbare mister LMP-Marathon, Marc Papanikitas. Schitterend podium trouwens met Gino Casiers op de derde plaats, en mooie wedstrijd. Een eerste plaats bij de masters 40, het jaar kon niet beter beginnen, fantastisch.
Deze namiddag een half uur logefietst op de ergometer goed voor 18.770 meter, hsm 86. Met de weerstand op 70 watt, de been en bilspieren proberen losfietsen om de stijfheid, morgen te beperken, de twee laatste rondes had ik last van opkomende krampen in de bil. Goed wat toeren gemaakt om de bloedsomloop te stimuleren en de lactaat in de spieren te evacueren. morgen na het werk een herstelloop van tien kilometer, als de hiel niet teveel pijn doet.
Binnen een uur zijn we op weg naar de LMP-Marathon van Genk, mijn eerste wintermarathon. Hier buiten is het ongeveer min 13°, in Genk iets warmer hoop ik, en wat minder smog in de lucht. Met een lichte kopvalling, keelpijn en verstopte neus, dat is het niet echt gezond om te lopen. De linkervoetpees is in elk geval voldoende hersteld om de marathon te kennen starten. Het ontstoken vetzakje, achter de teen aan de rechtervoet, is nog pijnlijk, dat word de pijn verbijten.
Met de onderrug en de nek gaat het redelijk, alles is op tijd losgekomen, dat zal deze namiddag anders zijn. Voor de rest ben ik er klaar voor, zonder hoge verwachtingen te koesteren, daarvoor is het te koud. In de eerste plaats komt het er op aan, genoeg karakter te tonen om de marathon uit te lopen. Dan komt de gedachte op, het liefst onder de drie uur, al de rest is pure winst, we zien wel waar we stranden. Het word in elk geval een helse onderneming, zeker met die zeven ronden van zes kilometer.
Ik heb er goede hoop op dat ze het parkoers volledig sneeuw en ijsvrij gekregen hebben, dat is dan een zorg minder. Voor de rest zal ik me optrekken aan de andere atleten die ik ken, en waarvan ik weet dat ik ze aankan. Er zullen waarschijnlijk veel ervaren atleten aan de start komen, daar de wedstrijd deel uit maakt van de ultra en marathon-cup. In elk geval wat er ook mogen gebeuren, reeds deze namiddag de eerste informatie op deze blog. Ik wens alle deelnemers langs deze weg, in elk geval veel succes en sterkte toe, tot straks.
Vandaag een losloop 8.480 meter gelopen in 0:41:49, hsm 112. Het was bitterkoud vandaag ik schat -15°, mijn snor was na 500 meter al bevroren. Zelf mijn benen hadden koud, om maar te zwijgen van mijn vingertoppen. Het lopen in deze extreem koude temperaturen gaat me niet goed af. De hartslag ligt ook een 6 tot 7 slagen hoger dan normaal, om het lichaam op temperatuur, te houden moet het hart immers harder werken. Ik zal morgen met lange broek en muts lopen, de eerste keer in een wedstrijd. Deze namiddag nog een half uurtje losfietsen op de ergometer, kuisen en voor de rest rusten.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.410
0:30:00
34.820
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.410 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75 watt, het lichaam nog eens laten warmdraaien, dat was lang geleden. De benen liepen niet echt soepel, voor het eerst deze week weer last van de bovenbenen. Ik zal dat maar beschouwen als een goed voorteken, om mentaal de kracht te hebben, om zeven keer de aankomst te passeren, ik had liever twee ronden van 21 kilometer.
Een dag voor de LMP-Marathon van genk, elke morgend een gezondheids en weerbericht. Met de neusverkoudheid is het nog altijd hetzelfde, lichte hoofdpijn, verstopte neus, keelpijn. De linker voetpees voelt deze morgend al iets beter aan dan gisteren avond, gelukkig. Vandaag nog eens extra goed verzorgen, rekken en stretchen, voltapatch en masseren. Met het vetkussentje achter de teen van de rechtervoet gaat het ook de goede kant op. De rechtervoetpees speelt dan weer wat op, ik hoop dat dat alles een gevolg is van de lage temperaturen. Als het een maal warmer is dat dan de meeste problemen vanzelf verdwijnen of verbeteren. De ronderrug en nekspieren komen ook wel goed tegen zondag-ochtend met een spierontspanner. Het grote vraagteken blijft hoeveel tijdsverlies je moet incalculeren bij deze vriestemperaturen? Wat je moet aandoen om je de ganse wedstrijd comfortabel te voelen, kan een korte short? Persoonlijk denk ik dat de iets kloekere atleet hier een licht voordeel heeft tegenover de, frele en pezige marathonloper, ook het mentale gaat een nog grotere rol spelen.
Vandaag een trage duurloop van 11.250 meter gelopen in 0:53:23, hsm 118. De voetpezen deden veel zeer, ik hoop dat het de volgende uren veel verbeterd. Het was nog maar eens ijzig koud, en de wegen lagen er net zo slecht als gisteren bij. Door met mijn linkervoet meer op de tippen te lopen, deed mijn hamstring pijn. Bij de versnellingen heb ik me verplicht een hiellanding te maken, het ging niet goed. Het word deze avond rekken en stretchen, en een volta-patch pleister plakken. Morgen staat er een losloopje van acht kilometer op het programma, en veel rusten.
Vier dagen voor de LMP-Marathon van genk, elke morgend eengezondheids en weerbericht. De keelpijn is doorgebroken en de neus blijft verstopt, ook lichte hoofdpijn, een kopvalling dus. Met de voeten gaat het steeds slechter, de stijfheid en pijn is elke morgend iets groter. Ik zal na de marathon toch eens goed moeten nadenken, hoe ik dat moet aanpakken. De linkerkniepees speelt weer wat op en de onderrug is stram, ik begin echt oud te worden. De geruststelling is niets is erg genoeg om de marathon van aankomende zondag te laten vallen. Vandaag staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, met op het einde een paar korte versnellingen.
Vandaag een trage duurloop van 12.010 meter gelopen in 0:56:11, hsm 120. Het lag er amper beter bij dan gisteren, het besneeuwd en gladde wegdek. Wel raken we er wat meer ervaren en handiger in, soms eens laten doorglijden. De linker voetpees en rechts het vetkussentje achter mijn teen deden goed zeer. Door gans de dag rechtop te staan kan er natuurlijk geen verbetering optreden. Het lopen zelf was pijnlijk maar te doen, zeker niet ideaal voor te lopen, laat staan een marathon. Met de bovenbenen gaat het de goede kant op, de pijntjes zijn bijna verdwenen. Morgen een recuperatieloopje van tien kilometer, na het werk.
Drie dagen voor de LMP-Marathon van Genk, elke morgend een gezondheids en weerbericht. Met de neusverkoudheid gaat het nog niet beter, maar ook niet erger, de neus zat potdicht bij het opstaan. Het rechterscheenbeen en de linkervoetpees moet ik goed verzorgen, want het stijf gevoel blijft alhoewel lichtbeter. De pijn aan de onderkant van de rechtervoet is gelokaliseerd, waarschijnlijk een ontstoken vetkussentje. Ook aan de nek en de onderug word ik een vorm van stijfheid gewaar, maar het komt wel goed voor de LMP. Vandaag een trage duurloop van 10 kilometer, een redelijk beloopbare weg gevonden met weinig verkeer. De eerste twee kilometer op verharde sneeuw, dan een paar stukken gesmolten sneeuwbrij.
Vandaag een trage duurloop van 13.770 meter gelopen in 1:00:39, hsm 135. De trage duurloop moest een tempoloop zijn van goed vijftien kilometer. Om wel te begrijpen redenen, minder lang en minder snel gelopen. Sommige stroken lagen er glibberig of vettig bij, veel te hoge hartslag voor gelopen tempo. De benen voelden ook niet super aan, misschien door het ingehouden lopen? Morgen waarschijnlijk een trage duurloop van 12 kilometer, hopelijk in betere omstandigheden.
Vier dagen voor de LMP-Marathon van genk, elke morgend een gezondheids en weerbericht. Met de neusverkoudheid gaat het alweer wat slechter, de neus zat potdicht bij het opstaan. De aanhechtingen van een paar tenen aan de rechtervoet doen nog behoorlijk pijn, wel iets verbeterd. Het rechterscheenbeen en de linkervoetpees moet ik goed verzorgen, want het stijf gevoel blijft. Met de hevige vrieskou en de nog altijd gladde voet en fietspaden, weet ik niet of er vandaag veel te lopen valt, geen ergere kwetsuren riskeren op het gladde ijs. Toch wil ik een voorzichtige poging ondernemen na het werk, om 16:30 is het nog niet donker. Hopelijk geraken de fietspaden op tijd ijsvrij, en kan ik vol uit lopen.
Vandaag een superkorte training vroegtijdig afgebroken wegens te gevaarlijk. Nog geen zes kilometer gelopen bij een temperatuur van -10°, een gevaar. Het was niet alleen glad voor mij maar ook voor de andere weggebruikers. Ik hoop dat de toestand van de wegen snel verbeterd, zodat we weer kunnen lopen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.520
0:30:00
35.040
80
78
575
De avond nog een half uur op de ergometer goed voor 17.520 meter, hsm 78. Met de weerstand op 80 watt, voelde ik nog een lichte pijn in de rechter scheenbeen. Ik ben er maar met gestopt en kan dit beter als een rustdag oppakken. Morgen ga ik van het werk naar huis lopen, of word het schaatsen?
Zes dagen voor de LMP-marathon, elke morgend een gezondheids en weerbericht. De neusvalling blijft, maar het is zeker geen griep, de keel is aan de beterhand. De aanhechtingen van een paar tenen aan de rechtervoet doen nog behoorlijk pijn. Het rechterscheenbeen en de linkervoetpees moet ik goed verzorgen, want een stijf gevoel. Met de hevige vrieskou en de nog altijd gladde voet en fietspaden, weet ik niet of er vandaag valt te lopen, geen ergere kwetsuren riskeren op het gladde ijs. Deze morgend heb ik nog een klein kansje, ik moet maar om 10:00 aanwezig zijn. Als het klaar is kan ik waarschijnlijk nog 50 minuten lopen, we zien wel.
Vandaag een trage duurloop van 20.220 meter gelopen in 1:35:50, hsm 121. Het was glad op de baan, maar in de 12 cm hoge sneeuwlaag ging het lopen goed. Lopen op een sneeuwtapijt is wel vermoeiender dan op verharde ondergrond. Het grote voordeel in de sneeuw is de goede demping, ideaal voor de voetpezen. Sommige stroken op de baan lagen er glad bij, tweemaal op het nippertje een valpartij vermeden. De tweede blok van drie kilometer was ik iets te hevig versnelt, daarna wat gas teruggenomen. Toch redelijk tevreden van de training, het ging nog niet super, maar gezien de omstandigheden. Deze namiddag nog een uurtje op de ergometer, voor de rest van de week, zal de ergometertraining vervallen, want na het werk nog lopen, eten en douchen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
36.280
1:00:0
36.280
80
78
1008
Deze namiddag een uur op de ergometer goed voor 36.280 meter, hsm 78. Met de weerstand zeer licht 70 watt, puur en alleen om de beenspieren goed los te rijden. Binnen trainen is wel een oplossing als het koud, nat en glad is buiten. De benen voelden wel wat vermoeid aan van dat ingehouden lopen, om maar niet te vallen. Morgen staat er een rustige trage duurloop op het programma van 15 kilometer.
Zes dagen voor de LMP-marathon, elke morgend een gezondheids en weerbericht. De valling zet zich niet door tot griep, waar ik gisteren wel een beetje voor vreesde. Niet meer als een licht verstopte neus en wat gekriebel in de neus, is het momenteel niet. Met de benen gaat het nog beter, zonder lopen voel ik al kleine pijntjes en vermoeidheid. Om nog van de voetpezen te zwijgen, deze voelden stijf en pijnlijk aan, zeker de linkse voet. Ook de aanhechting van een paar tenen aan de rechtervoet doen behoorlijk pijn. Dit probleem heb ik al twee trainingen gewaar geworden, eerst dacht ik aan een plooi in mijn kous. Na een kilometer vermindert de pijn, maar het is de eerste keer dat ik het voor het lopen voel. Het weer voor de komende week in Genk, het zal een belangrijke factor worden.
