Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van 13.500 meter gelopen in 0:59:55, hsm 124. De training afgewerkt zonder de gekende hulpmiddelen, gelzooltjes, compressiekousen, enz... Een training waar in ik moest voelen hoe het nu zat met de diverse overbelastingen. Over het algemeen is alles onder controle, de rechterbil en achillespees, en de linkervoetpees verdienen aandacht. Het is de bedoeling deze trainingen zonder hulpmiddelen op te voeren, zodat de spieren en pezen kunnen aansterken. Zo was de training ook bedoeld om de weerstand te meten, uit gegevens van de laatste zeven jaar, blijkt dat na een lange duurloop van dertig kilometer of meer een duurloop van 4:36/km moet kunnen. Vandaag haalde ik gemakkelijk 4:26/km, wat wil zeggen dat het herstelvermogen en de weerstand op peil zijn. Er is nog een betere methode om de weerstand te meten, met name de blokken-tempo-loop. Mogelijk dat ik die weer invoer in het trainingsschema, een zeer goede waardemeter, en een goede conditietraining. Zo zijn er wel meer types trainingen die wat meer in het programma zouden mogen opduiken om de monotonie te doorbreken. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma, gewoon een rustige recuperatietraining.
Vandaag een lange trage duurloop van 32.300 meter gelopen in 2:37:31, hsm 119. Dus toch maar gekozen voor de langste afstand, zo was ik er zeker van dat het langzaam zou gaan. Moest ik deze training zondag gedaan hebben, zou het meer aan duurlooptempo geweest zijn. Nu kan ik zondag een tempoloop van twintig kilometer plannen, wat beter past bij een marathontraining. De trainingen van dertig kilometer en plus, zitten nu een paar weken, niet meer in het schema. Die hervat ik na ik terug ben uit verlof, om zo op te bouwen voor de vele najaarsmarathons op het programma. Voor de training van vandaag had ik cola en druivesuiker mee, en het moest dus een lange trage duurloop worden. De eerste helft, 16.150 meter met wind in de rug, liep ik in 1:19:03, de tweede helft met tegenwind in 1:18:28. Een mooie negatief split, gezien de zwaardere omstandigheden tijdens de terug weg, zestien kilometer lang tegenwind. Zo mag ik nu met zekerheid stellen dat de uithouding op punt staat, de weerstand word morgen getest. Morgen staat er een duurloop van dertien kilometer op het programma, liefst binnen het uur gelopen.
Vandaag een tempoloop/duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:02:03, hsm 138. Dit was al het zwaardere werk voor de licht vermoeide benen, veel sneller kon ik vandaag niet. Een training onder een lekkere temperatuur van 16°, maar met een iets te strakke wind van 3 à 4 bft. Het was dus iets te moeilijk om een gemiddelde te lopen van 15 km/uur, zeker met de wind tegen. Dus laat een zware natuurmarathon, hoewel niet vol uit gelopen, een zekere vermoeidheid achter in de benen. Niet dat ik daar echt aan twijfelde, alleen liep het de twee voorbije dagen beter dan verwacht. Vandaag was het knokken om rond de 4:05/km uit te komen, wind mee iets sneller, wind tegen iets trager. Maar van harte ging het niet, toch moet ik tevreden zijn met de geleverde trainingsarbeid sinds zondag. Er staat morgen een lange trage duurloop van twintig of twee en dertig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:10:24, hsm 116. Deze training gelopen met een redelijk goed gevoel, de temperaturen zullen er voor iets tussen zitten. Natuurlijk is er ook nog het feit dat ik de late shift heb, dus na de nachtrust in de ochtend kan gaan trainen. Ook dat de conditie op peil is, zeker wat betreft de uithouding en weerstand, nog iets te weinig snelheid. Alles ging wat beter dan gisteren, normaal gezien is de tweede dag na een wedstrijd of zware training de slechtste. Vandaag was dat zeker niet het geval, er had zelf al een training aan duurlooptempo ingezeten, rond de 4:30/km. Maar dan had ik misschien al wat moeten forceren, en dat is niet echt de bedoeling, eerder rustig opbouwen. Zo staat er morgen wel een snellere training op het programma, waarvan alleen de afstand vast staat, vijftien kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:01:55, hsm 113. De benen voelden redelijk fris aan, zeker rekening houdend met de zware natuurmarathon van gisteren. Ik had voor de zekerheid wel mijn hamstring-compressiekous aangetrokken, om het rechter bovenbeen te ondersteunen. Het meeste last had ik nog aan mijn rechter achillespees-hiel en de linker voetpees was ook nog iets gevoelig. Best een goed gezondheidsrapport na de wedstrijd van gisteren, de rug en de nek waren in orde, dus weinig redenen om te klagen. Zo kon ik een normale trage duurloop afwerken en een drie kilometer meer lopen als het marathonherstel voor schrijft. Ik ben dan gisteren zeker niet vol uit ge gaan, dus is de schade minder groot, en kan ik mijn schema direkt hernemen. Niet te zot meer doen, de overbelastingen binnen de perken houden, het eerste deel van het loopseizoen zit er bijna op. Morgen staat er een rustige trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, een brede basis leggen voor het najaar.
We vertrekken rond 08:00 richting Woensdrecht, het is maar minder dan 50 minuten rijden, een korte trip dus. De rit loopt voorspoedig en we kunnen alles op het gemakje doen, ook naar het gemak gaan, en nummer afhalen. Een praatje doen met een paar gekende gezichten, er zijn er niet teveel, want deze wedstrijd zit niet in de M-U Cup. Paul Van Hiel komen we tegen, die is bezig aan een come-back maar start met twijfels, hij heeft wat last van de knie. Ook een van de topfavorieten vandaag, Philip Vermoens 12de in Antwerpen dit jaar is van de partij en te sterk voor mij. De plaatselijke grote favoriet zou ook een paar minuten te sterk voor me zijn, toch met mijn huidige vorm. Over het parkoer lopen ook verhalen zo zou het na kilometer 27 superzwaar worden, en ook de rest is niet van de poes. Ik beslis dus niet te hard van stapel lopen, en een wat tijd te nemen om in het ritme te komen, de wedstrijd word op gang geschoten. De twee topfavorieten gaan er meteen vandoor, en er zijn nog twee atleten voor mij, maar dat duurt niet lang na 3 km lig ik in derde positie. Ik heb geen al te goede dag, dus besluit ik dan al om voor de derde plaats te gaan en mij niet te hard te forceren. Een ding is zeker deze marathon word een zware bedoening, het gaat op en af er zit weinig vlak in, en nu is alles nog redelijk beloopbaar. Na vijf kilometer (0:19:40) dus zeker niet te snel, lijk ik al op mijn adem te trappen, de twee koplopers lopen goed 120 meter voor mij uit. Het golvend parkoer heeft mooie vergezichten, maar de toconditie is er niet en de topdag al helemaal niet, dus word het zwaar. Er staat ook heel weinig volk langs de kant, iets wat we niet echt gewend zijn in Nederland, waar we meestal goed aangmoedigd worden. Na tien kilometer (0:40:08) hang ik al 150 meter achter de twee koplopers en volgt de vierde op 120 meter, de focus ligt op de derde plaats. Ik probeer een goed ritme aan te houden, maar tussen de open glooiende velden is er ook nog een redelijke strakke wind. De meer beschutte gebieden als de stukken bos zijn de hellingen dan weer iets langer, echt in het ritme komen en blijven is er niet bij. Op de langere open stroken zie ik de koplopers lopen, kilometer 15 (1:00:23), we zijn rond kilometer 14 de finish gepasseerd. Daarvoor was er een van de steilste en langste klimmen in het parkoer, iets korter dan de hoge mouw, maar even steil en aan een stuk door. Ik heb zeker nog eens 100 meter meer achterstand opgelopen op de koplopers, maar mijn voorsprong op de vierde blijft hetzelfde. Voor kilometer 20 (1:21:19) krijgen we een lang stuk aan 3 à 4 procent met een lange uitloper, het blijft even wachten op de afdaling. Die bestaat dan nog uit kasseien, en je vol uit naar benenden smijten is er niet bij, de voetpezen laten zich gevoelen, maar het gaat nog. Na 15 kilometer heb ik mijn druivesuiker kwijtgespeeld gewoon weggespoeld door het water dat ik over mijn hoofd kap. Zo warm als gisteren is het niet maar het is laf door een hogere vochtigheidsgraad, het parkoer ligt hier en daar ook redelijk vettig. Kilometer 25 (1:42:35) ik lig al ruim drie minuten achter op de koploper en heb zelf een voorsprong van 200 meter op de vierde. Het zwaartepunt van het parkoer zit er aan te komen, langs een militair domein, begint een twee kilometer lange tobogan op en af. Toch is het hoogteverschil amper drie meter, maar het is een single-track die de pezen danig op de proef steld, ik zie serieus af. Naast de omheining op amper drie meter ligt een baan met vernieuwde asfalt, mentaal moeilijk, maar het is tenslotte een natuurmarathon. De rechterheup en hamstring zijn serieus aan het protesteren, en het zwaarste komt er aan, weg draaien van het militair domein de heide in. Een paar zandheuvels op en af, ik loop als een eend om boven te geraken, en dit op anderhalf been, het rechterbeen op halve kracht. Kilometer dertig (2:04:15) een kleine verpozing op het asfalt en een vlakker stuk 1500 meter om te bekomen en tempo te houden. Na de zware heuvelende zandstrook in de heide zie ik een van de twee koplopers langs de kant staan, een kwetsuur denk ik, ik loop nu 2de. Vanaf nu gaat het afwisselend door heide en bos, maar altijd door los zand, het is van links naar rechts laveren voor een iets steverige strook. In het bos zak je niet zo diep weg als in de heide, kilometer 35 (2:26:56), ondanks het halflamme rechterbeen kan ik nog onder de drie uur. Als ik onder de 4:40/km blijf zit een tweede plek er zeker nog in, het gaat nochtans niet slecht, alleen dat rechterbeen wil niet mee. Dus de focus op de tweede plaats en onder de drie uur finishen zonder teveel forceren, kilometer 40 (2:48:44) en nog voldoende voorsprong. In de laatste 2200 meter zit er maar 500 meter onverhard,en een steil stukje, dat moet dus zeker lukken, genieten ondanks de last. De laatste 200 meter zijn nog zwaar met een u-bocht zes treden en een finish vals pat op een oneffen weide,ik finish als 2de in 2:57:36. Tevreden ondanks ik een minder goede tweede helft, maar op dit parkoer is deze tijd geen schande, de zwaarste marathon voor mij, ooit.
Het duurt even voor het pijnlijk voos gevoel uit het rechterbeen verdwijnd, maar na een half uur begint het sterk te verbeteren. Ik kan dus vlot het podium beklimmen en een extra medaille in ontvangst nemen, dat is een povere prijs zeker in een Nederlandse wedstrijd. Deze wedstrijd blijft desondanks een aanrader voor wie graag een zwaardere natuurmarathon wil lopen.
Vandaag staat er een natuurmarathon in Nederlands brabant op het programma. De start en aankomst zijn in Woensdrecht, er wachten 25 km onverhard en 17 km verhard. De marathon gaat over een op en neer holvend parkoer en er zijn 158 marathonatleten vooringeschreven. Over alle afstanden samen zijn er 850 voorinschrijvingen, niet slecht voor een eerste organisatie. Ik hoop vandaag een goede marathon te lopen, met een tijd die hoort bij het voorgeschotelde parcours. Als de benen of de rest van het lichaam het niet af laten weten hoop ik stiekem op een toptien plaats. Gelukkig heeft het deze morgend al wat geregend en zijn de buitentemperaturen iets milder dan gisteren. Vanavond volgt een verslag over de Brabantse Wal Marathon, op deze site.
Vandaag 8.350 meter los gelopen in 0:39:30, hsm 114. Het was al redelijk warm deze morgend om 09:00, rond de 22°. Zo voelde het goed aan om tegen de wind in te lopen, dat zorgde voor wat afkoeling. Ik had gekozen om er toch een beetje tempo op na te houden van af het begin. De keelpijn is er nog, de buikpijn is vervangen door stijfheid in de lage rug. Maar al bij al mag ik niet klagen, ik heb me al slechter gevoeld, de dag voor een marathon.
Vandaag een trage duurloop van 10.300 meter gelopen in 0:49:40, hsm 115. De eerste helft veel trager gelopen dan gisteren, de benen voelden wat vermoeid aan. Tijdens de tweede helft cresendo versnelt en dus toch iets rapper gelopen dan gisteren. Een lichte keelontsteking en wat last van de maag waren de grootste boosdoener. Gelukkig staat er een namiddag volledige rust op het programma, wat niksen aan het zwembad. Morgen staat er een losloopje van acht kilometer op het programma.
Vandaag een rustige trage duurloop gelopen van 10.300 meter gelopen in 0:49:51, hsm 113. De benen voelden al wat beter aan, ook de voetpezen waren al wat hersteld, alleen de rechterheup knaagde nog wat. Al zijn de spieren nog iets te gespannen, het lijken wel stalen kabels, maar dan kabels die op knakken staan. Er staan nu nog twee rustige trainingen op het programma voor de Brabantse Wal Marathon van aanstaande zondag. Morgen staat er eenzelfed training als vandaag op het programma alleen in de tweede helft een paar versnellingen.
Mijn volgende uitdaging is de Brabantse Wal Marathon, Het parcours van de Marathon bestaat uit 1 hele ronde, veelal over onverhard en geaccidenteerd terrein.
Van de 42,2 km is: 1,2 km grasland 17,2 km openbare weg (asfalt of steen) 10,7 km verharde paden (zand met flink wat steen ertussen) 13,1 km bospaden, los zand, iets verharde paden (met weinig stenen).
Het parcours van de halve Marathon is een verkleinde ronde van de hele Marathon.
Vandaag een interval van 15.000 meter gelopen in 0:58:56, hsm 139. Het betrof een interval van tien maal één km snel met daartussen 500 meter gewoon. Nochtans was het geloof ver weg, ik voelde me zo vermoeid dat ik me afvroeg moet ik wel trainen. De voetpezen, onderrug, hamstrings, billen, kuiten en nek waren zo stram, niet gewoon. Toch maakte ik me gereed reed naar de piste en begon moeizaam aan de training. Ronde na ronde verbeterde het gevoel, niet dat het super ging maar van slecht naar redelijk goed. Na elf kilometer kwam ik zowaar uit juist onder de 4:00/km, en ik had nog wat reserve in de tank zitten. Als ik rond de 3:40/km liep deed de linkervoetpees serieus pijn, fysieke pijn maar goed voor het moreel. Uiteindelijk tevreden dat ik me toch heb kunnen opladen voor deze training, no pain, no gain. Vanaf morgen staan er drie rustige kortere trainingen op het programma, en dit in een verlengd week-end.
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:16:33, hsm 112. Het ging me niet af vandaag, ik had loden benen en de goesting was ver te zoeken. Een serieus contrast met gisteren, net zoals het temperatuurverschil, een 15°. Dit zijn de trainingen die nodig zijn voor de mentaal moeilijke momenten tijdens een wedstrijd te overwinnen. Voor knieen, voetpezen en rechterheup is dit een belastende training, alles doet pijn als het niet vlot gaat. Zoals reeds aangehaald, met de ouderdom worden de goede dagen schaarser dan de slechte dagen. Morgen staat er een snelheidstraining van vijftien kilometer op het programma, een interval of tempoloop.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:11:55, hsm 117. Het was een lekker warm weertje om te lopen, toch maar gekozen voor de relatieve koeling in het bos. Na een lange werkdag de beentjes nog eens strekken, en daarna een duik in het zwembad om af te koelen. De voetpezen waren gevoelig, maar dat was zo al rond 12:00, gelukkig kan je altijd en overal stretchen. Eenmaal goed vertrokken was de pijn zeker te harden, en ebde weg bij het vorderen van de kilometers. Ook de benen zijn nog aan het herstellen van de wedstrijd van zaterdag en de lange duurloop van zondag. De bovenbenen, met name de quadriceps lieten zich gevoelen, een licht brandend gevoel in de bovenbenen. Veel snelheid zat er niet in de training en de wil echt te versnellen zat er ook niet meteen in. Morgen staat er een soortgelijke training op het programma, een trage duurloop van vijftien kilmeter.
