In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 83: de Nederlander, die in het stapelbed naast het onze sliep, had gezegd dat hij vanaf 05.30 uur een beetje zou rommelen. Om 05.30 begon hij eraan, gewoon inpakken van zijn spullen, met zijn hoofdlamp aan, dus ikke wakker. Toen hij vertrok om 06.00 uur ben ik opgestaan, Brigitta een beetje later. We zijn dan gaan ontbijten om 06.30 uur en pas daarna zijn wij gaan opruimen om het Zwitserse koppel, dat in ons dortoir sliep, niet te storen. Om 07.45 uur zijn wij vertrokken, onder alweer een stralende zon. Tot in Molinaseca was het een mooi woest pad in een mooie omgeving. Na een rustpauze met koffie gingen wij verder en iets voor 12 waren wij in het hartje van Ponferrada. Boodschappen gedaan en een beetje rondgekeken, en dan verder. We wilden daar niet blijven wegens te weinig km, dus gingen wij verder onder een steeds maar feller schijnende zon. Na nog een stop onderweg met een verfrissende Cola, zijn wij om 15.45 uur aangekomen in Cacabelos. Ik had geen zin meer in een albergue met stapelbedden en amper plaats om je spullen te plaatsen, dus namen wij een kamer in het Hostal La Gallega, met eigen sanitair... Wij hebben de was kunnen doen in een wasmachine en droger van het Hostal. De Pelgrimsmenu's kwamen ons ondertussen ook al de keel uit, dus wij aten dit keer pizza, en dat smaakte...
Vandaag waren het 32 km, totaal 2099 km. Nog 195 km naar Santiago.
Brigitta voelde zich vandaag terug iets minder, hoewel ze wel al wat kon eten. Ik wijt dit aan kip die ze een paar dagen geleden had gegeten. Het is toen ook begonnen met de miserie... Hopelijk stopt die miserie en blijf ik ervan gespaard....
Dag 82: deze morgen zijn wij opgestaan om 06.30 uur, er stond een zwaardere etappe op het programma. Na zelf een ontbijtje geregeld te hebben, zijn wij vertrokken om 07.00 uur. Het was fris, de zon scheen wel, maar in de verte zagen wij het bergmassief dat wij over moesten, en daar hing een dik pak wolken. Langzamerhand kwamen we onder die wolken terecht, wat niet bevorderlijk was voor de temperatuur. In Rabanal del Camino hebben wij halt gehouden om ons op te warmen met koffie en een boccadillo (sandwich) om het ontbijtje aan te vullen. Daarna gingen wij verder en begonnen we te klimmen. Het eerste dorp dat wij dan tegenkwamen, Foncebadon, leek meer op een afbraak dan op een dorp. Overal vervallen huizen, maar wel bars en albergues. Even verder kwamen wij dan aan het Cruz de Ferro, waar pelgrims traditioneel een steen achterlaten, wij ook dus. Vervolgens ging het terrein wat op en neer, tot wij aan Manjarin kwamen. Daar is de tijd blijven stilstaan in de Middeleeuwen. Daar is ook een albergue zonder electriciteit, noch stromend water, dus een enkeling blijft daar overnachten. Nog even klimmen en een frisse cola drinken aan een tijdelijk drankstalletje, en wie zagen wij daar voorbijgaan? De Frans! Je weet wel, van in Dinant en verder in Frankrijk in Cluis e.a. Hij heeft ons dus ingehaald. Els was er niet meer bij, die zat nog verder voorop. Gisteren dacht ik al dat ik hem op afstand zag, maar toen dacht ik dat dat niet kon, want hij zat bij het begin van de Camino meerdere dagen achter ons. Ik had het dan toch goed gezien. Hij is dan met ons meegelopen tot in Acebo, hij ging nog verder, wij zijn daar om 15.15 uur gestopt in de splinternieuwe albergue La Casa del Peregrino, die amper 3 weken open is. Installeren en douchen, daarna een frisse pint en nog eens naar het dorp. We waren de berg af en hier was het dan ook terug uitstekend weer.
Vandaag hebben wij 28 km gedaan, totaal 2067 km.
Brigitta voelde zich vandaag al wat beter, nog niet optimaal, maar met wat goede zorgen (wijn en lekker eten ) komt dat wel goed.
03/06/2014 Hospital de Ãrbigo - Santa Catalina de Somosa
Dag 81: we hebben beiden slecht geslapen deze nacht, Brigitta voelde zich niet goed en was misselijk... Ik heb ontbeten, Brigitta niet. Om 07.45 uur zijn wij vertrokken onder een stralende zon. Eindelijk hadden wij de drukke autoweg verlaten en ging het pad slingerend door de heuvels. Onderweg in een dorp een stop gehouden om koffie te drinken en om 12.00 uur kwamen wij aan in Astorga, tesamen met de twee Belgen Noël en Christian, die ons even voordien hadden ingehaald. Zij blijven daar overnachten en wij gingen nog verder, door de wekelijkse drukke markt. Buiten de stad hebben wij nog een stop ingelast voor het middagmaal, ik at alleen... 8 km verder waren we in het dorp Santa Catalina de Somosa. In de eerste albergue was er zo goed als geen plaats tussen de bedden in het dortoir. In de tweede albergue, San Blas, amper 50 meter verder, was er wel meer ruimte, maar aangezien Brigitta nog steeds ziek was, hebben we een kamer genomen. De hospitalero was zeer vriendelijk en behulpzaam. Het dorpje heeft iets speciaals, allemaal oude huizen en een gezellige sfeer.
Vandaag hebben we 25,3 km gedaan onder een stralende zon, totaal 2039 km. Morgen passeren wij het Cruz de Ferro...
Ik moet mijn vrouw Brigitta bewonderen, 25 km op 2 cola's en 2 kleine koekjes. Ik zag wel dat het tijd werd dat we op de bestemming waren. Hopelijk voelt zij zich morgen wat beter...
02/06/2014 La Virgen del Camino - Hospital de Ãrbigo
Dag 80: gisteravond rond 22.00 uur zijn wij in slaap gevallen als een blok, waarschijnlijk te wijten aan de Patxeran, een likeur van de streek. Ik heb zelfs mijn buren in het dortoir niet meer horen " thuiskomen ", en dat wil al iets zeggen... Om 06.00 uur begon iedereen in te pakken. Wij namen daarna een zelf samengesteld ontbijt en zijn dan vertrokken om 07.30 uur. Aan het eerste dorp dat wij tegenkwamen, werden we ingehaald door de 2 Belgen, die wij ontmoet hadden bij de klim over de Pyreneën en in Hornillos del Camino. Ze deden dus nog verder en dat is goed nieuws. Ze zijn met ons meegelopen tot San Martin del Camino, waar ze gingen overnachten. Zij waren deze morgen gestart in León. Wij gingen nog verder tot Hospital De Órbigo waar wij aankwamen om 14.00 uur. Inchecken en de dorstigen laven. Het was nog te vroeg voor de douche, want het was warm, dus eerst foto's gaan nemen en het dorp verkennen. De middeleeuwse brug is de moeite waard. Het is een mooi dorp, maar dat wist ik al via internet, daarom dat wij dat zo gepland hadden om hier te overnachten.
Vandaag waren het 25,5 km, totaal 2013 km, de kaap van 2000 km is overschreden. Het pad liep vandaag volledig langs een zeer drukke autoweg. Er was zodanig veel lawaai van het verkeer, dat een gesprek met de 2 Belgen enkel kon met verheven stem. Vanaf morgen wordt het beter, gelukkig maar, want de afgelopen dagen liep het bijna altijd vlak naast een autoweg.
01/06/2014 Puente Vilarente - La Virgen del Camino
Dag 79: na een woelige nacht, zeker bij mijn gebuur die niet kon stil liggen, zijn wij uit ons bed geveerd om 06.00 uur. We gingen ontbijten en daarna ruimden wij op terwijl er verschillende mensen aan het stretchen waren. Die hebben dat waarschijnlijk nodig, wij niet, wij zijn hier ook al geraakt zonder ook maar 1 seconde gestretcht te hebben. Dat is misschien hun vorm van ontbijt... Om 07.15 uur waren we op weg. Het was weer fris, maar het beloofde een schitterende dag te worden. Rond 10.00 uur waren we in het centrum van León geraakt. Na een koffie gingen we naar de kathedraal. Daar moest je betalen om binnen te mogen. Principieel doen wij dat niet omdat God's huis vrij toegankelijk moet kunnen zijn. Het pad liep zigzag door het centrum van de stad, zodat we die ook meteen gezien hadden, wel een mooie stad! Het was zondag, zodat bijna alle winkels gesloten waren. Dan verder langs het luxe-hotel Parador San Marcos, waar de ganse groep in de film THE WAY toen overnacht hebben. Verder de stad uit en om 12.30 uur waren we in La Virgen del Camino. We gingen naar de albergue municipal Don Antonino y Doña Cinia. Inchecken, douchen en de was doen, het was fantastisch weer dus het droogde goed. Het stadje verkennen deden wij daarna bij enkele glaasjes witte wijn. Het is hier mooi met een heel mooie moderne kerk. Toen wij terugkwamen was de albergue al volgelopen met pelgrims.
Vandaag hebben we 21 km gedaan, totaal 1988 km. De kaap van 2000 wordt morgen bereikt! In León stond een markering dat het nog slechts 306 km is tot Compostella. Waar we nu overnachten is het dus iets minder van 300 km die resteren.
Vandaag was het eindelijk Spaans weer, volle zon en 25 graden. Met onze fysiek is ook alles goed, de meesten lopen hier te manken en hebben voeten vol pleisters. Wij daarentegen dartelen hier rond met stalen voeten, kan ook bijna niet anders na bijna 2000 km...
Dag 78: gisteravond bij het pelgrimsmenu viel het ons op dat daar veel Amerikanen aanwezig waren, zeker 10 hebben wij er geteld. Na een goede nachtrust gingen we om 06.15 uur ontbijten in de keuken van de albergue. Het was daar al druk en weinigen gaven zich de tijd om rustig en goed te ontbijten. Wij wel, en dat leek eerder op een hoofdmaaltijd. Ik denk dat wij weer als laatste van het ganse complex vertrokken zijn om 07.30 uur. De hyperkineet Vincenze, van Italiaanse afkomst, die de albergue runt, gaf ons nog een "buen Camino" met veel toeters en tralala, en we waren op weg. De zon scheen maar het was weer fris. In feite was het wel goed wandelweer. Maar ook nu moet ik de "compostellafan" teleurstellen, het pad liep de ganse dag vlak naast een drukke autoweg, enkel onderbroken door het mooie stadje Mansilla de las Mulas. Wij zijn verder gegaan tot in Puente Vilarente waar we naar de albergue San Pelayo gingen. We konden kiezen, een dortoir met 8 enkele bedden of een dortoir met 8 stapelbedden (16 bedden dus in dezelfde ruimte ). De keuze was snel gemaakt, hoewel je voor deze "luxe" wel 4 euro per persoon meer moet betalen. Straks gaan we het dorp nog verkennen en vanavond eten wij hier ook een pelgrimsmenu.
Vandaag hebben wij 26 km gedaan, totaal 1967 km. Wij zijn nu op 13 km van León. Morgen gaan we daar naar toe, maar gaan er voorbij om te overnachten.
Dag 77: vandaag gingen we maar een korte etappe doen, dus we waren niet gehaast. Om 08.00 uur vertrokken wij. Het was zwaar bewolkt, maar in de verte zagen wij blauwe hemel. Wij vlug daarheen, het was ook in die richting dat het pad liep... Ook vandaag was het pad niet zo mooi. Het liep constant langs een weg. Gelukkig hadden wij de blauwe lucht ingehaald, anders was het nog frisser geweest, het was 17 graden. Om 12.15 waren we in El Burgo Ranero. Wij zijn daar al gestopt omdat de volgende overnachtingsmogelijkheid 13 km verder lag en wij dan later aankwamen. Maar goed dat we hier gestopt zijn want een uur later was het hier ook al aan het vollopen. Het is hier mooi met een mooi grasperk en ligzetels, wij zijn luxe-peregrinos geworden. Wij zijn nu anderhalve dag verwijderd van Leon en daarna wordt het terrein terug mooier, met bergen en dalen.
Vandaag maar 18,5 km gedaan, afgerond naar boven ( de vorige dagen had ik altijd naar beneden afgerond ) geeft dat een totaal van 1941 km. Nog slechts 342 km naar Compostela...
Dag 76: gisterennamiddag begon het hier zwaar te onweren, met hagel en alles wat erbij hoorde. Toch was er een moedige Engelsman Die in het zwembad dook. 's Avonds gingen wij eten in het restaurant van het hotel met dezelfde naam als de albergue waar wij gingen overnachten. Het zat daar vol met pelgrims en de moedige zwemmer zat aan onze tafel, tesamen met nog twee Franse dames op leeftijd. Alvorens het eten op tafel kwam was de eerste fles wij al op. Het werd dus gezellig! De maaltijd was ook zeer goed en voldaan gingen wij slapen.
Het was een rustige nacht tot om 05.30 uur iemand begon te ritselen met een plastieken zak. Aangezien iedereen in bed bleef liggen, is hij maar gestopt. Om 06.30 uur echter begonnen de meesten op te ruimen. Wij gingen dan ontbijten in het hotel. Het was een zeer goed ontbijtbuffet. Om 08.15 uur waren we weer op pad. Het regende niet en de zon kwam er door bij een temperatuur van 17 graden. In Moratinos rustten we even uit bij een koffie. We gingen verder en het wolkendek begon dicht te trekken. Af en toe viel er een spatje regen, het werd ook iets frisser. Om 13.45 uur kwamen we toe in Sahagún. Daar hadden we een kamer gereserveerd in een Casa Rural, je moet alles eens proberen... Na de douche gingen we het stadje verkennen. Het is hier vrij mooi met verschillende oude gebouwen.
Vandaag hebben we een korte etappe gedaan van 22 km, totaal 1922 km. We zitten nu iets over de helft van de Camino.
28/05/2014 Villarmentero de Campos - Calzadilla de la Cueza
Dag 75: deze nacht heeft het goed geregend en gewaaid. Onze kamer lag onder het dak, en dat hoorden wij soms kraken. We zijn vroeg opgestaan om wat vroeger op de overnachtingsplaats aan te komen. Toen we vertrokken om 07.15 uur regende het niet, maar even later begon het wel licht te druppelen. Het was ook zwaarbewolkt. We gingen 9,5 km langs een kaarsrecht pad, gelegen vlak naast een autoweg. Onze eerste stop hielden we in Carrión de los Condes. Daar deden wij ook inkopen, want de volgende 17 km was er niets. Vanaf daar ging het pad langs een rechte asfaltbaan, gevolgd door een rechte grindweg, met aan weerszijden niets anders dan akkers. Onderweg waren er slechts 3 stopplaatsen voorzien. Aan één ervan hebben wij ons middagmaal gebruikt. Om 13.45 uur kwamen we aan in Calzadilla de la Cueza. Daar zijn twee albergues, de Municipal en de Camino Real, met zwembad. We schreven ons in dit laatste in, hoewel we het zwembad niet zullen gebruiken wegens te fris. Er is wel een wasautomaat en droogkast, zodat we morgen weer kunnen vertrekken met propere kledij. In het dortoir voor 20 personen is er hier wel wat ruimte tussen de bedden. Douche genomen en dan een biertje drinken. Onderweg was het zeker niet dorstig. Ik had 1 liter water bij en ben aangekomen met 0,9 l water. Ik heb ook het ganse traject met fleece aan gelopen en zelfs de eerste 2 uur met handschoenen aan, en dat einde mei in Spanje!
Vandaag 26,4 km erbij, totaal 1900 km. Morgen gaan wij naar Sahagún. Het traject van vandaag was saai, en dat was ook de mening van de meeste mensen waarmee wij een gesprek hadden.
Dag 74: om 07.45 uur waren we op weg. Het was nog fris, maar dat werd vlug goedgemaakt door een stevige klim, die op zijn beurt beloond werd met een mooi uitzicht. Daarna was het een stukje vlak en dan volgde een afdaling van 18% . De zon begon warmte te geven en in het dorp Itero de la Vega ging de fleece uit en rustten we even uit met een lekkere tas koffie met melk. 6 km verder waren we in Boadillo del Camino, waar 4 albergues zijn. Aan één ervan namen wij ons middagmaal. Het was daar mooi, maar jammer genoeg hadden wij nog maar 17 km gewandeld. Dan verder langs een kanaal naar Fromista, waar ook een aantal albergues zijn, maar te groot en te druk... 4 km verder lag het dorp Población de Campos. In de kleinere albergue daar waren nog enkel de bovenste bedden van de stapelbedden vrij, en bijna geen ruimte tussen de stapelbedden. Dus weer verder naar Villarmentero de Campos. Sinds Fromista lag het kaarsrechte pad, vlak naast een autoweg, en was het niet zo aangenaam wandelen meer. In Villarmentero aangekomen om 16.15 uur was er hetzelfde probleem, alleen de bovenste bedden vrij. Er was nog één volledig stapelbed vrij, maar daarvan lagen de matrassen te verluchten... Een goede verstaander... Brigitta wou niet meer verder gaan, dus gingen wij naar het hotel in het dorp. Inchecken en dan gaan winkelen in het laatste dorp dat wij tegenkwamen, 2,3 km terug, want in dit dorp is er geen winkel. We gingen tevoet naar daar, deden inkopen, dronken een Mahou, en kwamen al liftend terug met een vriendelijke Spaanse señora. Straks eten wij hier ook in het restaurant.
Vandaag 32,4 km bij op de oplopende teller die een totaal geeft van 1874 km. Van het weer hebben wij niet te klagen, ook vandaag scheen de zon weer en werd het zelfs warm in de namiddag.
Dag 73: deze morgen konden wij wat uitslapen, want het ontbijt was pas om 07.30 uur. Wij hadden geen haast, want de volgende overnachting hadden wij al gereserveerd. Na een lekker ontbijt zijn wij om 09.00 uur vertrokken. De zon scheen en er was geen wind, ideaal weer om te wandelen. In tegenstelling tot de vorige dagen was het pad van vandaag wel mooier en met afwisseling. In het eerste dorp dat we tegenkwamen, Hornillos Del Camino, hielden we onze eerste rustpauze met koffie. Wij zagen daar de twee Belgen terug, die we gezien hadden tijdens de klim over de Pyreneën, ze herkenden mij niet zonder baard. Één van hen had een kwetsuur en kon geen rugzak meer dragen, dat werd dan geregeld met vervoer. Na een Vlaams gesprek, dat was al even geleden, zijn zij verder gegaan. Ik hoop dat wij hen nog zullen zien, dat wil dan zeggen dat zij verder kunnen. Wij gingen verder dan hen vandaag, over een hoogvlakte, waar het iets frisser was. 10 km verder kwamen wij in Hontanas, een mooi dorp met een kapel van de Santa Brigida. We hielden daar ook een rustpauze, ook met koffie, en hadden een gesprek met 2 Duitse vrouwen. We moesten dan nog verder naar Castrojeriz, waar we gereserveerd hadden in het hotel El Méson. Het pad liep langs een bergflank, waar de zon goed op scheen. Onderweg moesten we doorheen de ruïne van San-Anton, de baan loopt daar doorheen. Nog maar 2 km en we waren op de bestemming. We checkten in en waren verwonderd dat de eigenaar Frans sprak. Hij kende ook de omgeving van Gent tot Antwerpen. Vlug de rugzakken op de kamer en een San Miguel gaan drinken. Boodschappen doen, want de bar is morgenvroeg maar open vanaf 08.00 uur en dan wordt het te laat om te vertrekken, dus wij zorgen zelf voor een voorlopig ontbijt.
Vandaag waren het 30 aangename kilometers, totaal 1842 km. Morgen wordt het een albergue, maar waar, dat weten wij nog niet.
Dag 72: om 06.00 uur uit de veren. Even buiten gaan kijken naar het weer, het was nog donker en daar vertrok de eerste groep pelgrims al. Een halfuur later stonden wij aan de deur van de bar van de albergue om te ontbijten. De deur was slotvast en er brandde geen licht. Naast de deur stond een stoel met een papier erop dat een telefoonnummer vermelde. Er kwam dan een mede-pelgrim die ons de code gaf om binnen te geraken, want het ontbijt was zelfbediening. Eerst lukte het niet, maar na een telefoontje met Carlos ging het wel en konden we ontbijten. Nadien verder opruimen en op weg om 07.30 uur. Het was zwaar bewolkt en maar 9 graden. Het traject ging over de weg, na enkele km waren wij aan Burgos. Een lange rechte baan met aan weerszijden bedrijven en fabrieken. Aan de Guardia Civil ging het pad richting kathedraal. Na een kort bezoek aan de kathedraal gingen we koffie drinken en iets eten. Aangezien het zondag was, was er buiten bakkers en bars, bijna niets open. Daar verblijven had dus weinig zin. Tenslotte gingen wij nog verder langs parken in Burgos. Het valt op hoeveel aandacht men schenkt aan het onderhoud van de parken. We gingen verder tot Tardajos over een grindpad, langs de spoorweg en langs op-en afritten van een autosnelweg. Wij kwamen daar aan om 13.45 uur. Na inchecken dronken wij iets aan de bar. De F1 wedstrijd in Monaco begon juist en we hebben dit nog wat gevolgd. Een wandeling in het dorp. Tijd voor de douche en het avondmaal.
Vandaag hebben wij 25 km gedaan, totaal 1812 km. Het is nog slechts 482 km naar Compostela.
24/05/2014 Espinosa Del Camino - Cardeñuela Riopico
Dag 71: deze nacht hebben wij goed geslapen, we hadden de negatieve reactie nog niet kunnen lezen bij gebrek aan WiFi, maar daarover straks meer. Wij zijn gaan ontbijten in het café dat uitgebaat wordt door de eigenaar van de albergue. Die was als altijd goed gezind en serveerde ons het ontbijt. Na afrekenen gingen we verder inpakken en vertrokken wij om 07.15 uur. Het was koud, op de thermometer was het amper 6 graden, maar dat kon ons niet deren, handschoenen aan en zakdoek voor de druipneus, en alles is opgelost. Het eerste dorp dat wij tegenkwamen werd onze eerste halte om onze heerlijke ijskoude handen op te warmen met een half-warme koffie. In het café was er ook een Duitser, die verheerlijkte dat hij ook al niet geslapen had in een dortoir met snurkende mede-Compostelagangers. De klim die erop volgde stelde niks voor en daarna op het hoogplateau was er een zomerse temperatuur van welzeker 14 graden. Wij kwamen rond 11.30 uur aan in San Juan De Ortega. Daar waren al een heleboel pelgrims toegekomen, vertrokken vanuit Belorado, dat is 8,3 km voor ons, want dat waren wij gisteren al gepasseerd, die zich doodgelopen hadden om de beste plaats in de albergue te bemachtigen. Als men dan vergelijkt met ons vertrekuur, dan moeten die ten laatste om 05.30 uur al vertrokken zijn, in volkomen duisternis. Ze moesten wel nog anderhalf uur wachten tot de deuren van de albergue openden, maar ja, ieder zijn manier om de tocht te beleven. Na een koffie gingen wij verder tot Cardeñuela Riopico, waar een albergue is met kamers van 4 personen met eigen sanitair. Wij prefereren dit boven douches, waarin pleisters en verbanden liggen, losgeweekt van de voeten tijdens het douchen, en ook boven toiletten met remsporen en bezeikte brillen van de voorgangers-pelgrims, die vertrokken zijn zoals een hond van zijne str.... om aan de albergue-race te kunnen meedoen. Hier is het even een verademing, zeker omdat ik deze nacht weer met 3 vrouwen slaap. De wijn is ook heerlijk en vanavond eten wij hier ook, een pelgrimsmenu, wat ongetwijfeld zeer goed zal zijn, een driesterren restaurant waardig.
Is het zo beter, "anonieme compostellafan"? Anoniem reageren en negatieve commentaar spuien is altijd makkelijk. Dat doen alleen de lafaards die er niet voor willen uitkomen wie zij zijn. Als wij een verslag schrijven, waarheidsgetrouw, dan wordt dat negatief aanzien. Dat de "compostellafan" dan ook eens dezelfde tocht doet! Dan zal hij of zij ondervinden dat het niet altijd rozengeur of maneschijn is. In een fabrieksalbergue slapen, met snurkende medemensen, en ontelbare keren gewekt worden door mensen die naar het toilet gaan, en dan de volgende dag verder moeten gaan door weer en wind ...Er zijn verschillende redenen waarom mensen deze tocht doen, wij hebben er ook onze redenen voor en daaraan kan niemand met zijn/haar negatieve commentaar iets aan veranderen. Ik schrijf een verslag dat waarheidsgetrouw is en geen verbloemende weergave is van de waarheid. Voor alle duidelijkheid, onze zolen waren nieuw toen wij thuis vertrokken en in Limoges waren zij eraan, na 1039 km. De "ponkoekzolen" zoals de pompkoekzolen genoemd door de "compostellafan" waren in St-Jean-Pied-De-Port versleten, en dat is op 1509 km, als ik goed kan rekenen is dat na 470 km al. Dat is dus nog niet de helft! Leer eerst rekenen voordat je commentaar geeft!
Voilà, dat is nu mijn mening over dat anoniem gezwets. Als ik enkel positieve dingen moet vermelden, dan geeft dat ook een verkeerd beeld aan mogelijke toekomstige Compostelagangers. Je moet zowel de positieve als de negatieve kanten vermelden om een totaalbeeld te kunnen krijgen van wat je te wachten staat bij deze onderneming. Anders ben je een leugenaar...
Vandaag hebben we 28 km gedaan, totaal 1787 km. Tot nog eens, als ik er nog zin in heb....
O ja, ik was bijna vergeten om de mensen die positief gereageerd hadden op de negatieve kritiek, te bedanken voor het hart onder de riem. Wij danken U van harte!!!
23/05/2014 Santo Domingo De La Calzada - Espinosa Del Camino
Dag 70: tweede poging! Wij lagen dus aan de deur in het dortoir, bedden die ons werden toegewezen, en dat was dus niet bevorderlijk voor de nachtrust. Genoeg daarover, om 06.00 uur zijn wij opgestaan en het was net alsof er een ploegenwisseling was in een fabriek, een drukte van jewelste. Na het ontbijt opruimen en om 07.15 uur waren we weg. Het was koud, er was een felle wind en het begon dan nog te regenen ook! Het terrein was weer even saai als gisteren, lange rechte stukkken en het meeste op een pad langs een drukke autoweg. Om 13.00 uur waren we al in Belorado en na een koffie besloten wij om nog wat verder te gaan. Vanaf dan werd het terrein mooier. Het tweede dorp dat wij tegenkwamen had een albergue, maar dat was een dortoir van 14 en enkel de bovenste bedden waren nog vrij. Bovendien was er bijna geen ruimte tussen de bedden. Wij dus verder, tot Espinosa Del Camino. Daar zijn twee kleinschalige albergues en in het eerste gingen wij verkennen. Wat oubollig maar geen stapelbedden en maximum 4 bedden per kamer. Bovendien was er een wasautomaat en dat was welkom. Douche, kledij wassen en installeren. Om 19.00 uur konden we een pelgrimsmaaltijd gaan nuttigen, meer dan voldoende! Nu hopelijk een goede nachtrust, we liggen alleen op de kamer. Vandaag een goeie 31 km erbij, totaal 1759 km, als ik me niet vergis, anders wijzig ik het wel... Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 69: we hadden allebei niet goed geslapen en wijten dat aan de late maaltijd, die dan nog werd afgesloten met koffie. Vanaf 07.00 uur konden we gaan ontbijten en op dat uur waren de truckers daar al aanwezig. Wij dachten dat daar brood zou zijn en andere ingrediënten om een stevig ontbijt te hebben. Niets daarvan, wij konden nog de laatste donut bemachtigen, die we dus moesten delen, elk een croissant en elk een stukje cake. Dat was alles wat er nog was. Daarbij bestelden wij een koffie, die in twee teugen leeg was. We bestelden dan nog een café letta largo, en daar hadden wij tenminste een grotere plas aan. Om 08.15 uur waren we daar weg. Het was weer fris en er was wat wind. We moesten eerst nog een kleine 3 km gaan naar Najéra. Daar zagen wij iets anders dan wij gewoon waren in de vorige dagen, nl. dat het een stad is met stinkfabrieken en dat het er bovendien niet zo proper was. Wij moeten dus onze mening van gisteren herzien. Dan 6 km asfalt tot in Azofra, waar we halt hielden om koffie te drinken. Daarna een grindpad waar geen einde aan kwam, bovendien werd het koud en begon het harder te waaien. We passeerden dan nog een spookdorp, met allemaal nieuwbouw, maar waar geen levende ziel op straat te bespeuren viel, geen dode ook, geen enkele auto, en dat terwijl het koud was en hard waaide, een rechtstreeks tafereel uit een horror-film. We stapten dan maar verder, weer over een eindeloze grindweg tot wij voorbij fabrieken kwamen van Santo Domingo De La Calzada. . De eerste albergue gingen wij voorbij tot wij stopten om 14.00 uur bij de Casa Del Santo, een albergue met 229 bedden. Op speciaal verzoek mochten wij onze intrek nemen in een kamer van 10 bedden, anders waren het er 20. Dan douchen en een wandeling maken, afgesloten met winkelen in een warenhuis. We gaan het vandaag eens wat goedkoper houden.
Vandaag deden wij 24 km, totaal 1728 km. We hebben geen regen gehad, ondanks de voorspellingen, maar goed ook. Het was een saaie dag wat betreft het terrein dat wij moesten bewandelen, ik hoop dat dit wat betert de komende dagen.
Brigitta zegt dat ik teveel zaag in de blog, tja, wie zegt het.... Ik ben volgens haar te zakelijk en zal dat trachten te wijzigen, maar het is wel godgeklaagd dat mensen geen respect hebben voor infrastructuur en alles maar afbreken, en dat Spanjaarden niets anders kennen dan Spaans, zodat we terug belanden in de oertijd, toen gebarentaal floreerde... Oeps, ik ben weer bezig!
Dag 68: om 08.00 uur zijn wij vertrokken, we hadden geen haast. Wij hebben een hotelkamer geboekt in Aléson, een paar km voor Najéra. Men had regen voorspeld, maar daar was weinig van te merken, de zon scheen lekker. Na 45 minuten waren we eindelijk de stad uit. Het pad ging langs een wegje waar veel joggers waren. Wij kwamen daar het Engelse koppel tegen, met slechts 1 rugzak. Zij hadden de andere rugzak meegegeven met transport voor 7 euro. Ik hoor de man enkele dagen geleden nog zeggen dat, wie rugzakken meegeeft, dus vervoer van bagage, dat dat enkel is voor " The lazy and the weak ". Zo zie je maar... Stilaan begon de lucht er dreigend uit te zien en stak er een hevige wind op, tegenwind dan nog, maar dat kan ons niet deren. Het pad ging dikwijls over de weg, of een pad langs de autosnelweg. Soms werden wij bijna gezandstraald door de wind en het zand. Op een gegeven ogenblik moesten wij de Camino verlaten om naar het hotel te gaan. Daar kwamen wij aan om 14.30 uur. Men toonde ons de kamer in het truckershotel San Andrès en die was boven alle verwachtingen zeer netjes en proper. Rugzakken afgezet, een biertje gaan drinken en onze kamer betalen. Na de douche en plannen gesmeed te hebben voor morgen gingen we tapas eten, met wijn natuurlijk. Het restaurant gaat hier ook maar open om 21.00 uur en zooooolang wachten om te kunnen eten...alvast de honger even gestild....tot 21.00 uur dus, dat wordt weer met een volle maag in bed!
Vandaag 29 km gedaan alsof het niets was, totaal 1704 km. Morgen wordt een vraagteken, men voorspelt nog steeds regen, we zien wel. Vandaag zijn we de regendans ontsprongen.
Het is ook wel leuk dat we regelmatig mensen tegenkomen, die we al eerder hadden ontmoet. Vandaag viel het echter op dat ze mij niet herkenden...hoe zou dat komen?
In tegenstelling tot Frankrijk is WiFi hier in Spanje geen probleem. In elke albergue of hotel is het voorhanden en dikwijls ook nog op openbare plaatsen, waar een overdekt halletje is met automaten, stoelen en tafels en Free WiFi. Dat is totaal anders vergeleken met Frankrijk, waar je al geluk moest hebben dat er WiFi was en nog meer geluk moest hebben dat de code werkte. Het is hier ook veel properder en verzorgd dan in Frankrijk. Hier liggen ook bijna geen hondenuitwerpselen, in tegenstelling tot Frankrijk, waar je ertussen moest slalommen. Zelfs in de grote steden, zoals Pamplona en Logroño, hebben wij er geen zien liggen. Hopelijk verandert dat de volgende dagen niet, want dan zal ik mijn mening moeten herzien...
Dag 67: het avondmaal gisteravond viel goed mee, zeker genoeg gegeten en voor weinig geld! De nacht viel ook mee, de jeugd was stilgevallen om 22.00 uur. Het snurken ook, onze snurkvriend heb ik zelfs niet gehoord. Het toiletgeloop was ook bijna nihil. Ik heb toch wat uren kunnen slapen. Deze nacht had het hevig geregend. Vanmorgen om 06.00 uur eruit, de jeugd had problemen om op te staan, sommigen althans. Opruimen en gaan ontbijten en dat was mager, zoals ikzelf. Om 07.00 uur waren we onderweg. Het regende niet, het was een graad of 12, ideaal stapweer dus. Het terrein was ook mooi en de geuren van de verschillende bloemen en planten waren overweldigend. In Viane namen we de tijd om een koffie te drinken. Daarna verder naar Logroño, maar het pad en de omgeving werden minder mooi, we naderden een stad! Om 12.30 uur waren we aan het hotel in Logroño. Inchecken en naar de kamer. Eerst mijn baard van meer dan twee maand afgeschoren. Brigitta herkende mij bijna niet meer, zij was mij al gewoon met baard. Na de douche de stad gaan verkennen, maar ook hier is weinig te zien. Winkelen en dan naar de kapper. Op 5 minuten had ik weer een biljartbal, was ik van het stugge haar vanaf en dat voor 5 euro. Af en toe moet een pelgrim zich eens opkuisen, niet? Het kan weer groeien, de baard ook...
Vandaag hebben we maar 20 km gedaan, totaal 1675 km. Als we meer wilden doen moesten we 13 km verder gaan, en dan werd dat weer wat veel. In een stad nemen we ook geen albergue, wij vermijden dat want dan zijn dat van die enorme dortoirs, waar mensen ook laat binnen komen na vermaakuitstap. In kleine dorpen is die gelegenheid er niet en is het vroeger rustig. Morgen zal afhangen van het weer, want men voorspelt regen...
Dag 66: het avondmaal gisteravond, was boven alle verwachtingen zeer goed, en voor weinig geld. Het slapen voor mij in een dortoir, dat was tegenovergesteld, Brigitta heeft daar geen last mee, want die was al in dromenland. Om 21.00 uur lagen de meesten al in bed, met uitzondering van enkelen. Iedereen was moe van de tocht en het zonnige weer. Er was iemand die dan begon met iets wat leek op zeilen opvouwen, en dat bleef maar duren. Rond 22.00 uur is dat gestopt en kon ik de slaap vatten. Ondertussen was een man uit Thailand aan het snurken. Voordien had hij zijn neus uitvoerig gereinigd onder stromend water, vermoedelijk om beter te kunnen snurken. In de loop van de nacht was het een heen en weer geloop naar het toilet. Ondanks dat het dortoir maar voor de helft bezet was, leek het druk. Om 06.00 uur begonnen gsm's en horloges af te lopen en begon het opruimen. Wij gingen eerst eten, een sober ontbijt dat bestond uit een muesli-bar, een half zakje muesli-ontbijt, een Twix en een vingerhoed koffie. In de automaat ernaast zat Cola, zodat we eens konden doordrinken. Om 07.00 uur waten we al op weg. Het weer zag er lichtjes anders uit, en vormden zich wat wolken, en het was ook frisser. Het pad ging eerst langs Irache, waar je kan kiezen aan de kranen, water of wijn. Van het laatste hebben we 1 slok genomen maar die was niet zo lekker. We hebben geen flesje gevuld... Verderop stond een wegwijzer, die de mogelijkheid gaf om korter naar Los Arcos te gaan, het scheelde 2 km. Daar we verder wilden gaan dan Los Arcos leek ons dat geen slecht idee. Het pad was wel mooi, maar wat we niet wisten was dat wij geen mogelijkheid tot ontbijt tegen kwamen. Pas nadat de paden terug samen kwamen, was er een stalletje, waar wij croissants aten en koffie dronken. Om 11.30 uur waren wij in Los Arcos, waar een hele mooie kerk staat, binnenin althans. We hebben daar een terrasje gedaan en inkopen gedaan. Daarna verder naar Torres Del Rio, waar wij aankwamen om14.15 uur. Het was aanschuiven om in te schrijven voor de albergue aldaar. Het dortoir is verdeeld in twee verdiepingen, wij gingen naar de bovenste verdieping en installeerden ons. Wie kwam er bijna naast mij liggen, juist, onze Thaise snurkvriend. Dat wordt dus weer leuk! Na de douche gingen wij iets drinken en het dorp verkennen. Vanavond blijven wij hier ook eten, en we hebben ook het ontbijt besteld, dat konden wij niet in de vorige albergue.
Vandaag 25,6 km gedaan, totaal, afgerond is dat 1655 km. Morgen naar Logrono, een goeie 20 km.
Dag 65: allebei geslapen als een blok, en zo hoort het ook! Om 08.00 uur waren we al op weg. Het was nog wat frisjes, maar al gauw werd het weer warm, net zoals de vorige dagen geen wolkje aan de lucht. De meeste pelgrims vertrekken tussen 6 en 7, dus wij zijn te laat weg om aan de race mee te doen. Dat kon geen kwaad, want wij hadden ander plannen. In de gidsen geeft men de raad om te stoppen in Estelle, wat dus ook de meesten doen. Wij zouden verder gaan. Het grootste deel van de pelgrims heeft nog last van stijve spieren, blaren en andere ongemakken, zeker zij die alleen maar de Camino doen. Wij, met onze inmiddels stalen voeten, gaan iedereen voorbij, of toch bijna iedereen! We zijn ook de bossen voorbij, het terrein was meer open, tussen graanvelden, enkel verstoord door hordes kakelende Spaanse vrouwen. Ja die kunnen er wat van, in een gesprek zijn zij allen tegelijk aan het woord! Het enige wat zij nog nodig hebben is een handvol mais... Estelle, dat hadden wij al eens bezocht op een andere wijze, en de albergues daar, dat was een overrompeling. Bovendien in een drukke stad overnachten, waar in feite weinig te zien is... We gingen dus 2 km verder naar Ayegui, waar wij aankwamen om 14.15 uur. Een moderne albergue, met alle comfort, propere bedden en sanitair. Bovendien was het hier helemaal noet druk en zijn het hier geen stapelbedden, want dat vinden wij niet zo leuk. Er is ook genoeg ruimte tussen de bedden, kortom zo moet het zijn. Het is wel een dortoir, maar ja, voor 8 euro per persoon... Dan vlug een douche gaan nemen, open douches, wel gescheiden, mannen en vrouwen! Alle kledij uitgewassen, want alles was doornat van het zweet. Met de stralende zon en een beetje wind moet alles snel droog zijn. Daarna nog een biertje gedronken (SAN Miguel), tja zei een Nederlander,het is ook bier! Vanavond kunnen wij hier ook eten, wij zijn benieuwd!
Vandaag 24 km gedaan, totaal 1629 km. Morgen gaan wij ook proberen om tussenin te overnachten, lijkt ons veel rustiger...
Dag 64: om 08.00 uur zijn wij vertrokken na een heerlijke nachtrust op de prima hotelkamer. Aan een groot kruispunt, niet ver van het hotel zagen wij een Spanjaard die ons wenkte. "Camino de Santiago?" vroeg hij en zei dat we hem moesten volgen. Hij leidde ons via de tuin van de universiteit rechtstreeks naar het pad. Dat was een mooie weg en hij ging ons 1,5 km voor. De stoet pelgrims was al onderweg. In Zariquiegui stopte bijna iedereen om iets te eten en te drinken, wij ook dus. Langzaam aan begon het te klimmen tot we uiteindelijk aan de Alto del Perdón kwamen. Daar staan die befaamde uit metaal gesneden beelden. Er was wel een felle wind. Daarna begonnen we aan een afdaling over keien en kwamen we aan in Uterga. Ook daar stopten de meesten om het middagmaal te kopen. Wij natuurlijk ook, en met een goedgevulde maag gingen we verder langs Obanos tot wij in Puente La Reina aankwamen om 14.00 uur. Daar zagen wij de Albergue Peregrinos Jakue. We hadden de keuze uit slapen in een dortoir voor 12 euro per persoon of een kamer met douche en toilet voor 40 euro. We kozen voor het laatste, en het was ook de voorlaatste kamer die nog vrij was. De albergue is in feite een deel van een driesterren hotel. Er is ook een zelfbedieningsrestaurant aan met buffet, dus dat wordt weer smullen! We zijn nog een paar biertjes gaan drinken in het centrum van de stad, om het vloeistoftekort aan te vullen, het kind moet een naam hebben hé? De winkels waren gesloten, dus dat was goedkoop! Op de terugweg van het centrum zagen wij op een voormalige fabrieksschouw een ooievaarsnest met twee ooievaars. We zullen er nog zien...
Vandaag 24 km bij de teller, totaal brengt dat op 1605 km. Morgen gaan we goedkoper overnachten, het moet snel betaalbaar blijven als je 100 dagen van huis bent...
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
