In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 28: opgestaan op het vaste uur, 06.15. Weer gaan ontbijten om 07.00 uur. Daarna opruimen op de kamer, inpakken en gaan afrekenen. De vriendelijke jongeman ging met ons mee naar de garage, waar onze auto stond. Naar boven rijden vergde veel gas en nauwkeurigheid, maar het ging. En wij op weg om 08.15 uur.
Het was nog rustig en met de gps hadden we snel de route vast om uit Rome te geraken in de richting van Firenze ( Florence ). Er was minder verkeer dan in het oprijden, en ook vanaf het Gardameer was het rustiger, op enkele kortstondige files na. Betalen aan de péage in Italië en dan nog eens in Oostenrijk en om 17.20 uur kwamen wij aan bij Gästehaus Gerti, waar wij opnieuw hadden gereserveerd per mail. Bleek dat zij de kamer reeds verhuurd had aan Nederlanders die een dag langer wilden blijven. Maar zij had geregeld dat wij op een ander adres konden overnachten. Met eigen badkamer? .... Ja sicher! Zij reed ons voor naar een andere locatie. Bleek dat het daar met een gedeelde badkamer was, die wij moesten delen met twee motards. Daar hadden wij geen zin in en de vrouw begreep dat. Wij reden dan verder naar het dorp, ongeveer 1 km, naar het Sterzinger Posthotel. Daar kregen wij een kamer met eigen badkamer ( moeten wij betalen uiteraard ) voor hetzelfde bedrag als bij Gerti. Je kon daar ook goed gaan eten, wat wij ook hebben gedaan.
Morgen de laatste stuiptrekking, de rit van Oostenrijk naar huis!
Dag 27: opgestaan om 06.15 uur. Ontbijt om 07.00 uur. Nog even naar de kamer en dan op weg naar de Basiliek. Dat bezoek is normaal gezien gratis omdat de Paus dit zo wil. Je kan ook kaarten kopen met prioriteit, maar als je vroeg gaat moet je misschien niet aanschuiven.
En ja, we hadden gelijk, the early bird caches the worm, of zoiets, op 5 minuten tijd waren we gratis binnen en door de controle ( zoals op een luchthaven ) . De Basiliek is echt indrukwekkend, zowel van afmetingen als van afwerking en kunstwerken. Na een rondgang en de verplichte fotos, zoals aan het standbeeld van Petrus, waar je de voet moet aanraken, en waar je ook veel priesters ziet die dit doen, besloten wij om ook de dome te bezoeken. Dat is dus de hoogste koepel van het Vaticaan. Tickets met de lift kosten 10 euro/pers., maar dat brengt je ineens tot aan de binnenrand van de koepel, met alle kunstwerken in mozaïek. Als je helemaal tot boven wil, moet je nog wat trappen, doen, 300 in totaal, en op een gegeven ogenblik helemaal schuin, met de vorm van de koepel mee. Eénmaal boven heb je natuurlijk een prachtig zicht over Rome. En zweten...... al die trappen bij 35 graden, moeder was aan het smelten! Daarna terug naar beneden, dus weer 300 treden en dan de lift.
Eenmaal buiten besloten wij om nog een poging te wagen om het Colosseum te gaan bezoeken. Een hete tocht door Rome en we kwamen aan bij het Colosseum. Daar hoorden wij afroepen dat het reeds volzet was en er geen tickets meer werden verkocht. Tja, je kon er over de hoofden lopen. Aangezien het onze laatste volle dag was hielden we het voor bekeken en gingen van de dorst een halve liter bier drinken. Op de terugweg zagen wij nog overblijfselen van het Romeinse tijdperk en het monument, dat men ook de typewriter noemt, wegens de vorm ervan, een imposant monument. Wij zijn dat ook gaan bezoeken, was gratis en binnenin was er nog een museum. Weer ontelbaar veel trappen..... En dan........ dorst! Dorst!
Geen bier meer, maar water, water!
En ijs! We hadden nog geen echte gelati gegeten, en dat moesten wij eerst doen!
Daarna gingen wij naar het hotel om een rustpauze in te lassen, we hadden al kilometers genoeg afgelegd.
We moesten ook nog gaan eten. Onderweg hadden wij een proper restaurantje gezien, niet ver van het hotel en wilden daar gaan eten. Het was 17.58 uur, en jammer, men deed ons teken dat het gesloten was. 50 meter verder was er nog één en dat was nog open. Wij bestelden en om 18.02 uur deed de ober teken aan een andere om de zaak te sluiten. Wij kregen nog ons bestelde eten, maar ondertussen was de ober zich gaan omkleden en in zijn burgertenu met rugzakje om naar huis te gaan, vroeg hij ons of wij nog een dessert moesten hebben. In de gegeven omstandigheden had ik daar geen zijn in. Buiten zaten nog mensen te eten aan een tafel, en alle andere tafels hadden ze al binnengehaald, gezellig! En bovendien rekenden ze dan nog 15 procent service aan ook.
Dan maar terug naar het hotel, waar de vriendelijke ober in de bar ons beter verzorgde, de glazen wijn werden alsmaar groter, evenals de whiskeys, bij de laatste moest ik zelf zeggen stop of hij had het glas vol gegoten.
Daarna zijn wij moe, maar voldaan gaan slapen om 22.15 uur.
De ingang... Overal marmer...
Voet aanraken...
De dome...
De opvolgingslijst van de Pausen, Franciscus staat er nog niet bij. Marmer...
Imposant...
Aankomst met de lift in de dome.
Fotograaf in actie. Zicht van daar naar beneden, kleine mensjes. Zicht op het Sint-Pietersplein vanop het hoogste punt boven de dome.
Nog eens de Zwitserse garde.
Aflossing...
Poging bezoek Colosseum. Nog overblijfselen op de terugweg.
De fontein aan het Vittoriano ( op de achtergrond! )
Strenge bewaking van het Vittoriano ( The Typewriter )
Dag 26: opgestaan om 06.15 uur. Het ontbijt is om 07.00 uur. Na het ontbijt maken wij ons klaar en gaan te voet naar het ORP, het verzamelpunt voor de begeleide wandeling.
Om 10.00 uur start de begeleide wandeling onder reeds een loden zon. We volgen de gids tot aan de ingang van het Museo de Vaticano, daar begeleid hij ons naar boven en we moeten wachten op een bus, die ons zal rondleiden in de tuin van het Vaticaan. Op de bus is het warm, ondanks dat de zijkanten open zijn. De zeilen en een metalen staaf belemmeren wel het zicht om mooie fotos te kunnen nemen. Na ongeveer 45 minuten is de rondrit gedaan en gaan wij het museum binnen. Het is er heeeeeeel druk en soms is het aanschuiven. We vorderen langzaam tot wij uiteindelijk aankomen in de Sixtijnse Kapel. Daar mogen wij geen fotos nemen en maant men ons aan om door te schuiven.
Het is echt een doolhof en bovendien ontzettend warm. Uiteindelijk na 3u30 min. zijn wij buiten. Als je alles wil zien in dat museum en er je tijd voor wil nemen, kom je in een ganse dag zeker niet rond, kostprijs 48 euro/pers.
Daarna zijn wij water ( in bier zit ook water ) gaan bijtanken in het hotel. Dan besluiten wij om nog iets te gaan bezoeken, het Castel SantAngelo. Wij daarheen onder een brandende zon, meestal in de schaduw gelopen. We betalen de toegangsprijs, 15 euro/pers. En gaan binnen. Het is echt de moeite waard, en duurt ook lang als je echt alles wil zien. Helemaal bovenaan heb je een panorama over geheel Rome.
Daarna zijn wij gaan eten in een restaurant met een hyperkineet als ober.
Vervolgens gaan wij naar het Sint-Pietersplein, waar wij om 19.00 uur getuige zijn van de aflossing van de Zwitserse Garde.
Nadien gaan wij naar het hotel om het vochttekort weer aan te vullen in de door airco gekoelde bar.
We willen nog de basiliek gaan bezoeken, maar dat zal dan morgen in het vroeg moeten gebeuren.
In de tuin van het Vaticaan.
Schildpadjes.
Helikopterplaats voor de Paus.
De buschauffeur in actie.
Binnenin het Museum.
Lange prachtige gang naar de Sixtijnse Kapel. Egyptisch museum.
Overal plafond- en muurschilderingen.
Bezoek van het Castel Sant Angelo
Uitzicht vanop het dak van het Castel.
Binnenin het Castel. Ook weeral een Vlaming die zijn steentje heeft bijgedragen. Het steentje. In de verte de imposante "Typewriter".
Ook imposant.
Dat is het Castel Sant Angelo. En dat is de gelukkige Brigitta.
De Zwitserse Garde werd afgelost.
Konden hun glimlach niet bedwingen, tja, het is folklore.
Dag 25: opgestaan om 07.00 uur. Al wat voorbereidingen getroffen, gerief uit de fietstassen overgeladen in de koffertjes, en dan om 08.00 uur gaan ontbijten. Na het ontbijt het laatste opgeruimd en dan alles gaan inladen, de fietstassen, de koffers en de fietsen opladen op de fietsendrager. Dan nog enkel het bord eraan bevestigen met spanbandjes en gaan afrekenen.
Na afscheid te hebben genomen van Massimo, Paoline was niet meer thuis, zijn wij vertrokken om 09.15 uur richting Rome. Om uit Fiumicino te geraken moet je goed uitgeslapen zijn. Dan op weg en de Gps gevolgd. Rome, het ene licht na het andere, max. snelheid 30 km/h en dan nog druk bij druk. We waren blij toen we aan het hotel toekwamen om 10.15 uur. Even naar de receptie gaan melden dat wij te vroeg waren, maar dat was geen probleem, de auto kon al in de ondergrondse garage. Een vriendelijke jongen begeleidde ons naar de garage, waar ik als enige geparkeerd stond, tja, 20 euro per overnachting.....
Daarna ons plan uitgevoerd, een lange stadswandeling van 5u 45 min, totaal hebben wij ongeveer 15 km gewandeld en ondertussen fotos genomen. We hebben ondermeer de Trevi fontein gezien, waar het zeer druk was, het Colosseum, het Circo Massimo, en tal van oude overblijfselen van de Romeinen. We hebben wel regelmatig halt moeten houden om bij te tanken, want het was een aangename 35 graden en een brandende zon.
Toen we terugkwamen aan het hotel om 16.15 uur hebben wij eerst ingecheckt, de bagage was inmiddels al naar de kamer gebracht. Wij kregen ook een welkomstdrank aangeboden, en hebben daarna het vloeistoftekort meteen aangevuld. Straks gaan wij hier eten in het hotel, we hebben al genoeg gezweet en gewandeld.
Morgen om 10.00 uur gaan wij het Vaticaan bezoeken, de tuin van het Vaticaan en de Sixtijnse Kapel, daarvoor hebben wij op 16 augustus al tickets met prioriteit gekocht. Daarna zien we wel...
Donderdag staat het Colosseum op het programma, en misschien nog andere bezienswaardigheden.
Mooie gebouwen. Eerste Romeinse overblijfselen die wij tegenkwamen
Idem. Idem. en nog. Het enorme gebouw dat men smalend " the typewriter " noemt... ...komt door het uitzicht ervan.
Nog overblijfselen.
en nog.
Ha, de Trevi-fontein met een massa volk.
Idem. Idem En nog idem.
Een plein met op de achtergrond de Sint-Pietersbasiliek, op de voorgrond Brigitta! Nog een fontein.
Een ander mooi gebouw. Nog eens die fontein. En vele... gebouwen. Het Colosseum. Wat staat daarop? Ha, datte!
Veel volk aan het Colosseum.
Zelfs Brigitta. Het verplichte kiekje... Aangekomen aan de Circo Massimo... waar men ten tijde van de Romeinen... de races met strijdwagens hielden! Hier zou men daar al lang appartementen op gebouwd hebben, daar behouden zij het terrein met historische waarde.
Dag 24: opgestaan om 06.15 uur. We zijn gaan ontbijten om 07.00 uur. Daarna hebben wij opgeruimd op de kamer en zijn gaan afrekenen.
We zijn vertrokken om 08.15 uur, en ja, het regende! Onderweg in Oostenrijk hebben wij nog getankt en een bord gekocht van 50 op 50 cm met schuine rode strepen en reflectoren. In Italië is het verplicht om dat aan fietsen te bevestigen die achteraan de auto gemonteerd zijn. Daarna reden wij verder door de gietende regen. Op een gegeven ogenblik moesten we betalen voor het stukje snelweg in Oostenrijk. Kort nadien reden wij Italië binnen en het klaarde op, de zon begon te schijnen en het werd zelfs warm! Ondertussen hadden wij ook een ticket moeten nemen voor de snelwegen in Italië. Tot aan het Gardameer was het één en al miserie, even rijden, dan weer stoppen, enz. Vanaf het Gardameer was het verkeer gehalveerd en konden we beginnen doorrijden. Via Verona, Modena, Bologna, Firenze, kwamen wij op de ring van Rome terecht, en dan begon het.... typische Italiaanse heethoofden op die ring, voor wie het allemaal niet snel genoeg ging, getoeter, enz. Uiteindelijk kwamen wij aan in de B&B van Paoline en Massimo in Fiumicino om 18.20 uur.
De wagen konden wij op de oprit plaatsen, achter gesloten hek. De koffertjes naar de kamer en de zoon des huizes maakte ons een aperitief klaar, Aperol Spritz. Om 19.30 uur serveerde Massimo ons het avondmaal, spaghetti carbonara, daarna mozzarella met tomaat, en dan nog ijs, en natuurlijk een fles wijn.
Moe maar voldaan zijn wij om 22.15 uur naar bed gegaan.
Goed weer! Heerlijk! Tof! en... het stopt maar niet! Of toch? Jaja, het wordt goed!
Het landschap is er nog mooi ook!
Voilà, op de bestemming, met een apero, beetje moe... Madam niet, die heeft niet gereden...
Dag 23: opgestaan om 06.00 uur, vandaag vertrekken wij met de auto naar Rome, via Oostenrijk waar wij een overnachting hebben geboekt.
Om 08.05 uur zijn wij vertrokken in typisch Belgisch weer, regen. Wij volgen de gps route die ik op voorhand in de gps gestoken heb. Het Belgische gedeelte regent het constant, maar wanneer wij de grens met Duitsland over rijden, is het gedaan en schijnt de zon. Het verkeer en de Duitse autobahn is niet meer wat het geweest is, overal werken, file.....Wij moesten in Oostenrijk inchecken voor 19.00 uur, dat werd dus nog spannend met al die files en werken. Bovendien moesten wij nog aan een autowegenvignet voor Oostenrijk geraken. Bij één van de laatste benzinestations in Duitsland kochten wij er één voor 10 dagen, kostprijs 9,20 euro. Dan verder en na een tunnel reden wij Oostenrijk binnen. Een klein voertuig hield het verkeer op, waar we 80 mochten rijden, reden wij amper 60 à 65 km/h. Uiteindelijk was er de afslag naar Nassereith en om 18.20 uur waren we op de bestemming, Gästehaus Gerti. Auto geparkeerd, koffers naar de kamer en te voet naar het dorp om te gaan eten bij de concurrentie, Hotel Post. Een salade en twee grote schnitzels met frieten, bovendien een pintje van een halve liter en we konden er weer tegenaan.
Toen we toekwamen was het stralend weer, maar toen we aan het eten waren, begon het te regenen, maar stopte gelukkig toen we terug naar het gästehaus gingen.
Daarna zijn we bijna onmiddellijk gaan slapen, het was 21.15 uur, stikkapot van de ganse dag geconcentreerd te moeten rijden met al die files.
Het Gästehaus.
Zicht vanop het balkon van onze kamer. Idem. Nog idem. Mooie typische huizen daar.
De kerk van Nassereith.
Typisch Oostenrijk.
Ze kan het niet laten om eens te gaan loeren hé....
Dag 22: opgestaan om 03.45 uur. Opruimen in de B&B en naar buiten om 04.10 uur. Om 04.13 is de taxi daar, goed op tijd, zelfs 8 minuten te vroeg. In een rotvaart, allee, een vlotte rit voert de chauffeur ons naar de luchthaven Leonardo Da Vinci in Fiumicino. Hij vraagt met welke maatschappij wij vliegen, Ryanair, en hij voert ons ineens naar Gate 3. Daar gaan wij zonder bagage door de veiligheidscontroles en dan is het wachten op de boarding.
Om 05.45 begint de boarding en eerst mogen de Priority passagiers. Dat was enkele euros meer bij het inchecken, maar wij vonden dat niet nodig omdat wij geen bagage hadden. Daarna was het aan ons, en dat was geen probleem. Opvallend is wel dat vrijwel alle begageplaatsen op het vliegtuig waren ingenomen door de Priority passagiers. Een goede les voor de toekomst: wanneer wij op reis zouden gaan met een koffertje dat aanvaardbaar is als handbagage, dan is het wel wenselijk om de boeken met Priority, om er zeker van te zijn dat de koffertjes in het vliegtuig kunnen in de bagagelockers.
Om 06.45 uur gaat de Boeing 737 in de lucht ( stijgt dus op ) en om 08.45 landen wij op Zaventem. Daar werden wij afgehaald door onze zoon Kevin en om 10.30 uur waren we thuis in Stekene.
Na een ontbijt, werd het nog een hectische dag. De fietsendrager monteren op de auto, een overnachting in Oostenrijk reserveren en een hotel voor 3 nachten in Rome, vlak naast Vaticaanstad. Dan moesten wij nog inpakken. S Avonds nog een douche en veel te laat gaan slapen.
Morgen rijden wij naar Nassereith in Oostenrijk naar Gästehaus Gerti, ongeveer 850 km.
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
