In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 9: Gisteravond wilden wij naar de vespers gaan. Vorige maal haalden de paters ons op, maar nu niet en we durfden niet binnen te gaan. Geen vespers dus. Om 19.10 uur was het avondmaal. De paters moeten gedacht hebben dat wij bijna omgekomen waren van de honger, want wat wij allemaal voorgeschoteld kregen..... vermageren zullen we weer niet doen. Aan onze tafel zat ook een Franse vrouw die voor het weekend op retraite was. Dat werd een aangename babbel. Tenslotte om 21.00 uur, wat ondertussen ons vast uur geworden is, lagen wij half in coma in bed.
We zijn iets later opgestaan, om 06.30 uur, want het ontbijt was pas om 08.00 uur, en Brigitta wou om 07.30 uur naar de laude gaan. Dus eerst opfrissen, inpakken en dan naar de laude. Daarna het ontbijt, weer teveel om goed te zijn! Amai, als die paters zo alijd eten? Dan terug naar de kamer, het laatste opruimen en op weg om 09.20 uur.
De eerste etappe verliep vlot, de tweede etappe liep over een bospad dat op en neer ging, geaccidenteerd terrein. Eens moesten wij onder omgevallen bomen door, en dat lukte mij niet zonder de rugzak af te doen. Brigitta is kleiner en dat ging juist. Een weinig verder weer zon obstakel en ik besloot om via een naastliggende akker te gaan, na een neergeduwde prikkeldraad over te gaan. En dan..... Revenge of The Eye! Bij het overstappen van de prikkeldraad struikelde ik over een stuk prikkeldraad dat ik niet gezien had en plof, daar lag ik in de modder op een akker. Ik krabbelde recht en we gingen direct verder naar de Maas om de modder overal af te wassen, wat wonder boven wonder snel gebeurd was. Niet gekwetst, dat is ook al iets, en mijn ego.... dat kan mij niets meer schelen! Stand: 1/1
Daarna schoot het goed op, deels door de adrenaline. Tijdens een rustpauze zei Brigitta plotseling: ikkebennognivermuigerd, ikbenvervet op zijn Zaffelaars. Ik heb bij mij dezelfde indruk!
Onderweg hebben wij verschillende mensen tegengekomen waarmee wij een babbel hebben gehad over onze tocht.
Uiteindelijk was dan Givet in zicht. Om 16.30 uur waren wij in het centrum van Givet. Daar sprak een man ons aan, die ook al verschillende pelgrimstochten gedaan had. Hij stelde voor om ons naar het hotel te voeren, dat nog iets meer dan 2 km verder lag, maar niet op het pad. We gingen erop in en om 16.45 uur zette hij ons af aan het Ibis Budget. Wij hebben hem hartelijk bedankt. De receptie ging pas open om 17.00 uur. Inchecken, naar de kamer, opfrissen en eerst een gezonde maaltijd gaan eten in de schuin daartegenover gelegen McDonalds, een bigmac met frieten en Hollands zeikbier, Heineken! Ander bier hadden zij niet, jammer. Voor de bestelling hebben wij de hulp ingeroepen van de verantwoordelijke van die McDonalds, het was 5 jaar geleden dat we daar nog waren gaan eten, en dat moest electronisch besteld worden. We worden oud!
Daarna gingen we naar de kamer om te douchen. Straks vermoedelijk weer om 21.00 uur in bed.
Vandaag hebben wij 25 km van het pad gedaan, totaal 196 km, en de valstand is 1-1. Vandaag was het weer goed, zon en wolken, maar wel fris.
We kunnen bijna de manier kiezen om Rome te bereiken, er naar toe vallen of er naar toe rollen.
Morgen rollen wij naar Olleken Bolleken Viroin, of was het nu Olloy-Sur-Viroin, ik denk het laatste.
Pad langs de Maas bij het verlaten van Dinant.
Vroeger was dat pad rond die rots maar half zo breed en dan was het een hachelijke situatie om met een rugzak daar rond te gaan. Klimmers in Freyr. Mooi de ontluikende lente...
Dag 8: we zijn vroeg opgestaan, om 05.45 uur, waren toch beiden al wakker. Douche nemen, voor ontbijt gezorgd en ingepakt. We waren al om 07.30 uur op weg, een unicum, want meestal vertrekken wij later. Namen was nog aan het slapen. We gingen richting Samber, die wij volgden tot aan de monding in de Maas ( Meuse pour les Francofones ). Vanaf daar volgden wij de oever van de Maas voor de rest van het traject, nog steeds op de Ravel 2. Het was de derde maal dat ik dat traject deed, voor Brigitta de tweede maal.
Om 15.00 uur waren we in Dinant aan de supermarkt Delhaize, waar wij inkopen deden voor het middagmaal van morgen. Daarna gingen wij naar de Abdij van Leffe, waar wij een overnachting geboekt hadden. Dat bestaat uit een avondmaal, overnachting en ontbijt, en je mag geven wat je wil, de paters geven het aan een goed doel. We belden aan en een vriendelijke vrouw kwam open doen. Zij leidde ons naar onze kamer, en onderweg gaf ze uitleg waar wij de maaltijden konden gebruiken. We namen een douche en installeerden ons. Daarna gingen we terug naar het warenhuis, want het water op de overnachtingsplaats bleek niet drinkbaar. Hebben dan nog wat lekkers meegebracht ook, konden het niet laten....
Straks om 18.30 uur gaan wij naar de Vespers, en aansluitend is het avondmaal, ben benieuwd!
Het is wel erg hoe de mensen naar ons kijken in het voorbijgaan. Het is de tocht van Me and The Eye. Wie The Eye is hoef ik niet uit te leggen? Het is erg, haar wang wordt ook hoe langer, hoe blauwer, met een paars tintje. Ik heb niet snel schrik, maar toch , die aanblik.....
Vandaag hebben wij 28 km gedaan, totaal 171 km. De zon hebben wij niet veel gezien vandaag en het was eerder aan de frisse kant, geen regen, dat is ook al iets. Morgen gaan wij naar Givet, dat is 25 km langs de Maas en dan nog 2 km naar de overnachtingsplaats.
Ons bed in Namen. Dat was het complex waar wij geslapen hebben.
Op weg naast de Samber, om vanaf de monding, de Maas stroomopwaarts te volgen. Langs de Maas Richting Dinant.
Mooi wandelen... Oeps, is Niki de St-Phale hier ook gepasseerd? ( zie verslag Gugenheimmuseum in 2015 ) Dinant in zicht. Ingang van de Abdij van Leffe.
Wij verbleven in dit gebouw op de bovenste verdieping .
Dag 7: opgestaan om 06.00 uur en onmiddellijk begonnen met opruimen. Wij hebben de eerste maal geslapen in onze slaapzak. Iets voor 7 zijn wij naar beneden gegaan, met de rugzak, die al klaar was. De gastheer, Emmanuel Wautier, had was bezig met het klaarzetten van het ontbijt. Hij at mee met ons en vertelde dat hij muziekles gaf, dat was dus al de tweede persoon op rij die muziekles geeft. Hij vertelde verder over zijn kinderen en belevenissen met gasten. Na het ontbijt kregen wij een stempel in onze Credenziale. We namen afscheid en hij nam een foto van ons, doet hij trouwens met al zijn gasten.
We gingen om 08.00 uur op weg, terug naar de Ravel 2, maar onderweg kochten wij bij een bakker ons middagmaal. Op de Ravel was het weer saai, altijd maar rechtdoor, soms eens een flauwe bocht, maar ja, het was een voormalige spoorwegbedding. Dat gaat natuurlijk goed vooruit en om 13.30 uur waren we in Namur ( Namen voor de Vlamingen ), we waren een uur te vroeg om binnen te mogen in het hotel dat wij gereserveerd hadden, dus gingen we eerst naar het Bisdom om een stempel te halen in de Credenziale. Op het secretariaat kregen we een stempel van een vriendelijke man, die nog grappig was ook en waarschijnlijk ook graag alcohol lust. Hij somde een aantal bieren op die wij volgens hem zeker moesten proberen. Hij bekloeg zich over het feit dat er zo moeilijk aan West-Vleteren bier te geraken is. Zo zie je maar.....
Om 13.45 uur hadden we onze stempels ( al op het tweede blad in onze Credenziale, eerste blad is al vol ) dus waren we nog te vroeg.... geen probleem, op de hoek was een bar, de Orval smaakte heerlijk. Dan naar ons verblijf, waar geen receptie is, maar waarvan wij de code hadden ontvangen om binnen te geraken. Het was een goedkoop verblijf, maar alles wat we nodig hadden was er en het was er heel netjes. Vlug een douche nemen en dan met de vuile was naar een wasserette. Dat werkte daar niet naar behoren, geld kwijt en dan maar terug naar het hotel om de was zelf te doen. Dat ging goed want we hadden 2 wastafels. En nu maar hopen dat de was droog is tegen morgenvroeg!
Vervolgens gingen wij winkelen om zelf in ons avondmaal en ontbijt te voorzien. Dat hotel heeft geen personeel, buiten de poetsvrouw, wel een gemeenschappelijke keuken met allerlei toestellen, dus dat kwam goed uit om alles binnen budget te houden. Zelf een klaargemaakte maaltijd gekocht, en chips en wijn en we konden er weer tegenaan. En vermageren dat wij doen.....niet dus! Straks naar gewoonte rond 21.00 uur in bed of nog wat TV kijken.
Vandaag hebben wij 19 km van het pad gedaan, totaal 143 km. Het weer was fantastisch goed, gans de dag volle zon, soms te warm voor trekkers, we zijn al een beetje verbrand! Morgen gaan wij naar Dinant, dat is 28 km, om daar te gaan overnachten in de Abdij van Leffe.
Slaapkamer van afgelopen nacht. Badkamer met "troon". Onderweg naar de Ravel2 even bij een bakker langs gaan om het middagmaal te versieren. Ze kan er maar niet genoeg van krijgen hé! Oei oei, The Eye ziet er niet happy uit... Verder opo de ravel naar Namen.
Dag 6: opgestaan om 06.00 uur. Dan een verkwikkende douche nemen, de rugzak inpakken en naar de ontbijttafel. De gastvrouw had alles al klaar gezet en koffie gemaakt. Het werd een leuke babbel tijdens het ontbijt. Blijkt dat de dame een altvioliste is die les geeft in een muziekschool.
Na het ontbijt hebben wij afscheid genomen en waren we op weg om 08.00 uur. Bij de eerste stop ging de jas al uit, wegens veel te warm. De zon scheen volop en was de ganse dag onze gezel. Na drie etappes waren we in Jodoigne, waar Brigitta inkopen deed voor het middagmaal en voor het avondmaal, want op de overnachtingsplaats zou het niet mogelijk zijn om te blijven eten. Het middagmaal werd ter plaatse genuttigd onder een fel schijnende zon.
Aangezien wij de Via Brabantica verlaten hadden en wij nu op de Via Monastica wandelden, mochten de gidsen van de eerste Via terug naar huis gezonden worden. Wij keken beiden rond om een postbus te vinden, en vonden er geen. Toen wij vertrokken viel mijn blik op iets rood op een paal. Bleef dat dat een postbus was, op amper 5 meter van de bank waarop wij het middagmaal genuttigd hadden. Stel je voor, met twee staan zoeken en niet vinden, en dan staat die postbus op amper 5 meter van je..... Vlug in een op voorhand geschreven briefomslag gestoken en de spookbus in!
Dan verder over de Ravel 2, een oude spoorwegbedding die omgevormd is tot fiets en wandelpad. 3 ettapes verder waren wij op de bestemming, een uur te vroeg, want ik had laten weten dat wij daar zouden zijn rond 16.00 uur. Nog een extra rustpauze genomen en om 15.30 uur gingen wij aanbellen. Emmanuel kwam open doen en verwelkomde ons met een drankje ( cola hé! ). Daarna toonde hij ons de kamer op de tweede verdieping. Bleek dat die gehele verdieping voor ons was, inclusief badkamer. Douche nemen en essentiële kledij uitwassen. Daarna hebben wij in de keuken ons avondmaal mogen opeten, met een lekker glaasje alcoholvrije wijn, in het gezelschap van de gastheer en gastvrouw, die onverwacht veel vroeger thuis gekomen was.
Tja.... die alcoholvrije wijn, die had brigitta gekocht in het warenhuis in Jodoigne en had niet gezien dat er geen alcohol in zat. Was ook niet moeilijk, want met haar linkeroog, dat bijna volledig dicht zit.... het is eigenlijk een wreed zicht dat oog. Ik ben al van plan geweest om met een onuitwisbare alcoholstift, twee lijnen te tekenen, zodat het lijkt alsof zij een zwart ooglapje draagt.... ;-)
Genoeg gelachen, nu ernstig! Vandaag hebben wij 23 km gedaan van het pad ( en nog 1,1 km om naar de overnachtingsplaats te gaan ), dat geeft een totaal van 124 km. Morgen gaan wij naar Namen.
Op de ravel 2 in de richting van Namen. Bank, schoenen uit ... ze kickt op mijn zweetvoeten, denk ik! Kan er blijkbaar niet genoeg van krijgen... Weer op een bank, dit keer in Jodoigne.
We zochten een brievenbus om boekjes terug te sturen, vonden geen bus, hoewel ze op enkele meters van ons vandaan stond, zegt al veel...
Dag 5: deze morgen zijn wij opgestaan om 06.30 uur. Om 08.45 uur waren we op weg naar Meldert. Eerst gingen wij terug naar het pad en dan dwars door Leuven Centrum en de begijnhoven. Wij namen dan al een eerste rustpauze. Nadien gingen wij verder tot aan de ring aan de Naamsepoort. En dan..... 200 meter voorbij de Naamsepoort hoorde ik een doffe slag achter mij! Brigitta was gevallen en met haar hoofd tegen de straatstenen beland. Ik heb haar recht geholpen en op het eerste zicht viel het nog mee, een kwetsuurtje aan het linkeroog, een paar schrammen aan de handen en een omgeplooide nagel. Het ergste was het gekwetste ego. Maar gekwetst in het aangezicht..... men gaat mij de volgende dagen weer scheef bekijken, hoewel, er waren deze keer getuigen van de val! En wij terug verder....
Wat later keek ik naar haar en zag dat het rond dat oog helemaal donkerblauw tot paars werd met een duivenei boven dat oog. Ook een deel van haar wang werd blauw. Dat zal weer leuk worden om dat alles de komende weken van kleur te zien veranderen, we houden op de hoogte.
De derde stop hebben we ons middagmaal verscheurd. Nog eens 3 etappes later, om 15.00 uur, waren we op de bestemming, een verblijf bij particulieren. De vrouw was er niet, maar een kwartier later kwam een oudere man, Hendrik, daar toe om ons wegwijs te maken ik de woning.
Vanavond eten wij een meegebrachte maaltijd, de gastvrouw komt pas rond 22.00 uur thuis, dus daar hebben we zelf in voorzien, heet plan trekken.
Het weer viel mee vandaag, iets warmer dan gisteren, en wolken en af en toe zon. We hebben 19 km gedaan vandaag, totaal dus 101 km, maar 1.983 km meer te gaan! ;-)
Dat was ons verblijf de afgelopen nacht. Even later de val....... Eerste foto na de val, de oprijlaan van de Abdij van het Park. Watertoren in de vorm van een wereldbol.
Even discreet gaan wildplassen in het bos... "The Eye" is comming.... Iets vriendelijker hééééé Amai, het verslecht nog!
Dag 4: gisteravond zijn wij gaan slapen om 22.00 uur. Na enkele malen wakker te zijn geweest door voorbij razende treinen, zijn wij opgestaan om 07.00 uur. Om 07.50 uur zaten wij aan de ontbijttafel en het was er druk.
Daarna zijn wij gaan opruimen en waren wij op weg om 09.30 uur. Wij passeerden het station in Mechelen en gingen binnen om het middagmaal te kopen bij Panos. We bereikten snel het kanaal Leuven-Dijle waarlangs wij de ganse dag zouden wandelen. Toen wij vertrokken was het koud, maar de zon scheen volop, zodat de jas bij de eerste stop werd uitgedaan. In 3 etappes waren wij bijna halfweg en besloten om ons middagmaal te verorberen. Het werd zelfs tamelijk warm. Dan begonnen er wolken te komen en werd het iets frisser. Na nog eens 3,5 etappes na het middagmaal waren wij op de bestemming in Leuven waar wij gereserveerd hadden. Dat was een zeer verzorgd hostel met keuken. Wij besloten om zelf eten klaar te maken en gingen inkopen doen. Terug in het hostel was het even zoeken hoe we de oven en kookplaat aan de gang kregen. Ondertussen dronken wij koffie, om wakker te blijven...
Wij gaan Leuven niet verkennen, dat is voor morgen, want het pad gaat dwars door de stad. In feite hebben wij vandaag al genoeg gewandeld, 25 km, wat het totaal op 82 km brengt.
Morgen gaan wij naar Meldert, een klein dorpje, waar wij gereserveerd hebben bij mensen thuis.
Wij verteren de kilometers al beter, zonder noemenswaardige problemen, we doen het ook langzaam!
Jeugdherberg op de achtergrond, frituur voorgrond! Even ons middagmaal halen bij Panos in het station van Mechelen. Langs het kanaal richting Leuven.
Bank = rustpauze Schoenen uit om de voeten te verluchten en af te koelen. Op de bank steunen was te gemakkelijk... Tijd voor een selfie... Ons bed in Leuven. De douche en de troon...
Dag 3: Gisteravond zijn wij gaan eten in een pizza-restaurant. We kregen elk een pizza voorgeschoteld met een diameter van 35 cm. Dat werd even zwoegen om die binnen te werken. We lieten er elk nog 2 mega glazen wijn tussensijpelen en we waren voldaan. Dit bleef echter niet zonder gevolg, om 21.00 uur, moegewandeld en geslenterd in t Stad, bovendien veel te veel gegeten, konden wij echt niet meer wakker blijven en zijn wij gaan slapen. Als gevolg daarvan lagen wij beiden om 01.00 uur al terug klaar wakker naar het plafond te staren. Gelukkig hebben wij nadien nog een beetje geslapen.
Deze morgen zijn wij om 06.00 uur opgestaan, nog maar een douche en om 06.30 uur aan het ontbijt. Wij waren allang niet de eerste daar. Nadien opruimen, inpakken en om 08.15 uur waren we op weg. Eerst langs een superdrukke straat tot aan Berchem Station, nadien werd het rustiger, dan weer links, dan weer rechts.... van de spoorweglijn Antwerpen-Brussel. Bij onze derde stop hebben wij het middagmaal genuttigd aan de kapel der verdrukten. Dan verder tot in Duffel waar wij het Nete-kanaal overgingen en dat kanaal nog enkele kilometers volgden. Daarna door een bos, bospad, langs het stadion van KV Mechelen, de ring over en dan stapten wij tot aan de St-Romboutskatedraal voor de nodige stempel in onze Credenziale. Het was toen 15.45 uur. En dan.... we konden het niet laten.... een Mechelse Maneblusser, die liep er vlot in, want we moesten toch nog wachten om in te checken in de Jeugdherberg De Zandpoort om 17.00 uur. Elk excuus is goed hé! Tenslotte gingen wij naar de jeugdherberg. We kregen een kamer van vier, maar de man verzekerde ons dat er niemand meer bij kwam op onze kamer, dus dat was goed nieuws, een kamer met eigen sanitair.
Vlak naast de jeugdherberg is er een frituur, die hoog aangeschreven staat. Dat werd onze keuze, want teruggaan naar de markt in Mechelen, daar hadden wij geen zin meer in. We bestelden een groot pak en een medium pak frieten, met frikandel, bitterballen en een zondvloed aan mayonaise. Dit werd doorgespoeld met een glas wijn in de jeugdherberg. Hoe kunnen wij nu in godsnaam vermageren, als we zo bezig blijven gaan we er niet geraken...
Vandaag hebben wij 25 km gestapt, totaal dus 57 km. Het weer viel mee, zon en wolken en een temperatuur van 8 graden. Morgen gaan wij naar Leuven, een afstand van 28,5 km.
De moed en spirit zit er nog steeds in, en we hebben geen lichamelijke klachten, buiten de aanzwellende vetreserves....
Genieten van het ochtendzonnetje... Kapel ( rust- en eetpauze ) Twas daar niet warm!
Nog lammeren... Het laatste stuk mooi wandelpad voor Mechelen. Een eerste teken dat wij de Compostelaroute aan het volgen waren. Oeise, eerst mij lippen trainen voordat we eraan beginnen.
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
