In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 5: gisteravond gingen wij eten in het restaurant aan de overkant. Op de terugweg waggelden wij, niet van de alcohol, maar van het vele eten. Goed moe gingen we in bed om 22.00 uur.
Deze morgen stonden wij op om 06.00 uur. We konden daar niet ontbijten, dus snel zelf een kleinigheid gegeten, overschot brood en konfituur. Met een lege maag vertrekken doen wij niet. John had niets gegeten en zou onderweg wel een ontbijt nemen in een bar. We vertrokken om 07.30 uur. Het was winderig, maar helemaal niet fris. De eerste bar die wij tegen kwamen was niet open, de tweede bar was ook niet open en de uitbater zei dat het te vroeg was, het was nog maar 09.00 uur! We gingen verder en in Pendueles hadden we geluk, dat was wel open en een groep Australiërs was daar ook aan het ontbijten. Tortilla's en tostados werden door ons drieën verslonden en doorgespoeld met koffie. Voilà, we waren voldaan en konden er weer tegenaan. Vanaf daar kan je inpikken op de kustroute, de E9, niets te maken met autosnelweg, maar wel met een mooi slingerend pad niet ver van de kust. Het wandelde goed en op een gegeven ogenblik kwamen we aan de Bufònes de Areinillas. Dat zijn geisers met zeewater. Dat wordt veroorzaakt door golven in een grot. Maar we hadden weeral eens geen geluk, het was laag water en er waren geen golven. Na een deugddoende rustpauze gingen wij verder tot Andrin, waar wij ook een rustpauze namen in een bar, met cola uiteraard. Weer verder langs de kustroute tot in llanes. Dat is een drukke stad dus daar deden wij wat inkopen en gingen verder naar Poo, waar John voor ons drieën had gereserveerd in een albergue. We kwamen daar aan om 16.00 uur.
Vlug naar de kamer , uitkleden, douchen en dan kon de vuile was in de wasautomaat. We kunnen hier ook blijven eten vanavond, maar daarjuist vernam ik verschrikkelijk nieuws: er is geen wijn bij het avondeten!!! Het is zondag en er is niks open om wijn aan te schaffen, kwestie van vooruitziend te zijn door de uitbaters!?!?
Vandaag hebben we 25 km gedaan, totaal 110 km. Het weer was prachtig vandaag, hopelijk blijft dat zo. De tocht was ook minder over de baan dan de vorige dagen.
Tot morgen.
Prachtig zicht, niet?
Ha, de bufones! Rustpauze Voeten inspecteren, oeps, een blaar op de tweede teen! John rust... Ik ook maar geen platte rust Hier moet normaal gezien water uit spuiten, maar wegens gebrek aan golven, komt er niets
Mooie baai
Llanes in de verte Even poseren Allee John, nog even... Das beter se... Vooruit, de laatste! Albergue in Poo de Llanes Tuin
Dag 4: Gisteren was de albergue La Peña in Comillas goed volgelopen, nog 1 plaats vrij, dus 19 pelgrims. De albergue is in feite een oude gevangenis. Wij sliepen op de bovenverdieping waar het geen stapelbedden waren en er veel ruimte was.
Deze morgen om 05.30 uur waren er al aan het inpakken. We waren wakker, en zijn dus opgestaan om 06.15 uur. We gingen eerst ontbijten in de keuken om de anderen niet te storen. Ondertussen vertrokken de vroege vogels al in totale duisternis. Om 07.15 uur waren we ingepakt en vertrokken wij bij een temperatuur van 11 graden.
Het ging goed vooruit, klimmen, dalen, ook dwars door een golfterrein en om 10.45 uur waren we in San Vicente de la Barquera. Daar waren wij vorig jaar al geweest en kochten wat mondvoorraad. We gingen dan verder met een steile klim, daarna wat op en neer en toen kwam de zon er door, net op tijd want we begonnen aan een lange steile klim. Het werd dus zweten, zweten, zweten bij 23 graden. Gelukkig stond er bovenaan een bank en daar profiteerden wij van om het middagmaal te nuttigen. Wij zagen even later een Corsicaan boven komen die ook had genoten van de klim met de woorden "that was a tough one". Na het maal hebben wij met hem nog een tijdje tesamen gewandeld tot wij in Serdio een bar zagen. De man dacht dat je daar dan ook eten kon kopen zoals op de Francès. Niet dus en hij moest zijn noodrantsoen aanspreken. Wij dronken daar in een paar teugen een ganse cola leeg. Hij bleef nog wat zitten, maar wij gingen verder.
Op een gegeven ogenblik sloegen wij linksaf op een pad waarvan wij dachten dat het de goede weg was. Plotseling hoorde wij achter ons roepen en teken doen dat dat niet de goede weg was. Bleek dat dat een langere weg was dwars door de Picos De Europa, een hooggebergte keten. Hij had gelijk want toen zagen wij het bord Camino de Santiago dat in de andere richting wees. Zo maakten wij kennis met de 54-jarige John uit Ierland. Hij wandelde vanaf dan tesamen met ons mee tot het eindpunt van de dag.
In Unquera hielden wij pauze. Plotseling zagen wij daar de politie die een begeleiding deed. Bleek dat het een begeleiding was van een kudde koeien met achteraan een stier, die blijkbaar tevreden was met hetgeen voor hem liep. Het waren ook allemaal versierde prijsbeesten. Even later was er nog zo'n kudde.
Na dat dorp begonnen wij aan een ferme klim naar Colombres, waar wij zouden overnachten in een albergue. Bleek dat daar een ganse groep schoolkinderen zaten, en het overige deel, waar wij als pelgrims konden verblijven, was alles behalve proper en het stonk er nog ook. En nu? Even gebrainstormd, de gidsen geraadpleegd en Brigitta telefoneerde naar een pension in La Peral, het pension Oyambre, waar men pelgrims ontvangt tegen schappelijke prijs. We konden naar daar, nog 1,5 km verder. We kwamen daar aan om 16.30 uur. Daar bleek alles perfect, wij slapen op een dubbele kamer en John op een enkele kamer. Wij hebben hem dan eerst getrakteerd met een pint voor het wijzen van de goede weg, anders hadden we wel wat meegemaakt.
Straks gaan we eten in het hotel restaurant aan de overzijde van de straat.
Vandaag hebben wij 30 km gedaan, totaal op 85 km. Dit is een wat langer verslag, wegens wat tijd over.
Vergezicht op San Vicente de la Barquera
Bar zonder eten... Koeienparade in Unquera
Klim na Unquera en dat stond er op de top, het kapelletje hé
Dag 3: vanmorgen zijn wij opgestaan om 07.00 uur. De anderen op onze kamer bleven in bed liggen en lagen er trouwens nog in toen wij vertrokken om 08.00 uur. We hebben zelf een ontbijt geprepareerd en na het inpakken vertrokken wij. Het was lichtjes aan het miezeren, zoals trouwens tijdens de ganse tocht vandaag, maar te weinig om de tarp over te gooien, we werden er in feite niet nat van. Het was 15 graden en later op de dag klom het naar 18 graden maximum. Gisteren was het de ganse tijd over de baan, vandaag hadden we zeker 1 km onverhard!.. Het was soms zeer aangenaam, klimmen, dalen, klimmen dalen, maar de vlakke stukken waren zeldzaam. De vergezichten waren uitmuntend.
Om 15.45 uur besloten we om te stoppen in Comillas. Het is er mooi en er is een propere albergue, die om 15.00 uur zou openen, zou! Want het was bijna 15.30 uur toen er werd open gedaan. Ondertussen was er al een file aan het wachten. Inschrijven en betalen uiteraard, installeren en douche. Er zijn 20 bedden in de albergue, maar ondertussen was de albergue al bijna volgelopen. Er is dus al veel volk onderweg.
Buiten de schaafwondjes van haar val, mankeert Brigitta niets. Mijn blaar op de teen is wel wat vergroot en ik vrees dat wanneer die zal ontploffen, er hier wateroverlast zal zijn.
Er zijn hier pelgrims van overal, Denemarken, Ierland, Amerika, Duitsland, Frankrijk, België, enz.
Waar wij morgen naar toe gaan, moeten wij nog bepalen, we zitten nu al voor op het schema. Waarschijnlijk wordt het Colombres, vermoedelijk 28,5 km.
Vandaag waren het 22,5 km, totaal 55 km.
Bij het verlaten van Santillana del Mar
Zwaar bewolkt en het lag wat nattekes... Lama's ?!? Gesloten kerk, dan maar schuilen onder de palmboom Hier rechts in beeld... Maar 530 km meer...
Kerk van Cobrèces Afdalen naar de zee die nooit ver weg is
Middeleeuws pad Aankomst in... De albergue
die in feite in vroegere tijden een gevangenis was
Weinig volk op straat, komt door het goede weer...
Dag 2: Gisteravond zijn wij gaan eten in een pizzeria schuin tegenover het hotel. Dat waren pizza's om U tegen te zeggen. Wij waren meer dan voldaan zodat we geen dessert hoefden. Met een overvolle maag zijn wij om 22.00 uur naar bed gegaan.
Deze morgen na een stevig ontbijt in het hotel, zijn wij met volle zon om 08.30 uur vertrokken. We passeerden Santa Cruz de Bezana waar wij aansloten op het pad. Via Mompia, Boo de Piélagos en de spoorwegbrug, kwamen we in Mogro. We besloten rechtstreeks door te steken via een variante naar Polanco en Requiejada, waar we een terrasje deden. Het was toen nog maar 13.30 uur, we voelden ons nog fris en gingen verder, met de bedoeling te overnachten in de albergue Arco Iris. Toen wij om 15.50 uur plotseling een oud stadje zagen, beseften wij dat we de afslag naar die albergue gemist hadden. Bleek dat we al in Santillana Del Mar waren. Daar de weg gevraagd naar de goed verstopte albergue die pas vanaf 16.00 uur open was. Inschrijven, installeren en douchen en dan het oude stadje gaan verkennen. De dorstigen laven was een prioriteit. Straks gaan wij hier ook ergens gaan eten.
De albergue loopt al goed vol, er zijn 16 plaatsen en deze zijn bijna allen ingenomen. Bij inschrijven krijg je hier verse lakens en het is er proper.
Vandaag hebben wij 26 km gedaan, totaal 32,5 km. Ik heb 1 kleine blaar maar waarschijnlijk overleef ik dat wel... Brigitta heeft vandaag de Spaanse grond gekust met als gevolg een gat in haar broek en een gekwetst ego! Dat was nogal nen val se, zelfs alle auto's stopten! Ze had nochtans nog niets gedronken....
Tot morgen....
Ondertussen is het hier na een prachtige dag, beginnen te regenen....
De eerste foto's van de besneeuwde bergen van de Picos de Europa Idem Op de voorgrond Brigitta, op de achtergrond de zee... Nog eens de zee...
En we gingen verder... Actiefoto Poging tot kunstfoto In de verte het fabrieksterrein van Solvay
Deze tekens zagen we overal op het voetpad De albergue van Santillana del Mar Sandalen aan de voeten deed deugd Sfeerbeeld van het oude stadje
04/05/2016 Reis naar Santander en eerste kilometers.
Dag 1: met zekerheid wist ik dat ik niet lang zou slapen, om 04.15 uur lag ik al wakker. Om 05.30 uur zijn wij opgestaan. Ontbijten, douchen, klaarmaken en de laatste zaken controleren en dan kwam "Luchthavenvervoer Jos" al toe om 07.25 uur. Rugzakken ingeladen en op weg naar Charleroi. Hier en daar hadden wij eens vertraagd verkeer, maar om 09.30 uur kwamen wij aan. Op de toegangsweg vroegen militairen onze identiteitskaarten en even verder moesten wij een ondergrondse parking inrijden. Daar werden wij afgezet door Jos.
Na bedanking en afscheid te hebben genomen, zochten wij onze weg naar de vertrekhal. Bij de ingang ervan moesten wij onze boardingpass en onze identiteitskaart tonen, en we konden binnen. Onmiddellijk checkten wij onze rugzakken in en schoven aan voor de controle. Dat was zo gefikst, dus waarom we ten minste 3 uur voor vertrek daar aanwezig moesten zijn? Het viel wel op dat het daar veel drukker was dan vorig jaar. En dan...wachten....wachten....wachten.... Om 12.10 uur was de boarding en om exact 12.40 uur stegen wij op! Naast mij was de enige plaats die nog vrij was in het vliegtuig van Ryanair, raar, waarom juist die plaats!?!
Om 14.20 uur, een kwartier vroeger dan gepland, zijn wij geland. De rugzakken waren er ook, oef! Nu verdwijnt de stress volledig! En dan op weg naar Igollo, via een route die ikzelf uitgestippeld had, om alzo op de Camino del Norte te geraken. Het ging goed vooruit en in 2 etappes, totaal 6,5 km, kwamen wij aan het hotel, waar wij een kamer voor 1 nacht geboekt hadden.
Straks gaan wij hier op verkenning en uit eten, en dorst dat ik heb! ;-)
Morgen moeten wij nog ongeveer een kwartier stappen om op de Camino te geraken.
Het is wel gemakkelijk als je een persoonlijke Spaanse tolk bij hebt. De 2 jaar Spaanse les, die Brigitta gevolgd heeft, werpt zijn vruchten af.
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
