In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 86: we zijn deze morgen wat langer blijven slapen, met als gevolg dat we pas om 08.40 uur op weg waren. We konden kiezen, de korte weg of de normale lange weg naar Sarria. We kozen voor de normale weg. Die bleek gewijzigd te zijn, zodat het tot Sarria 2,5 km langer was. Het was wel een zeer mooi parcours vandaag, slingerende paadjes in een mooi landschap. We kwamen om 14.15 uur toe in Sarria, na twee stops onderweg. We hebben dan besloten om nog wat verder te gaan. Toen we vlak voor Barbadelo waren, begon het weer te regenen en wij zagen daar geen beterschap in. We besloten om daar dan te overnachten. Het was vandaag nochtans goed stapweer, niet te warm, 15 graden, en af en toe kwam de zon er door.
Vandaag hebben we 28 km afgehaspeld, totaal komt op 2185 km. Morgen stoppen we als we vinden dat het genoeg is. We zijn een goede 100 km van Santiago en hebben daar iets gereserveerd voor 2 nachten vanaf donderdag, dus 100 km op 4 dagen is goed te doen.
Ondertussen hebben wij ook al de terugvlucht geboekt, die is gepland voor zaterdag 21 juni, een rechtstreekse vlucht naar Brussel, dus Kevin, je hebt nog een kleine twee weken om alle sporen van het losbandige leven uit te wissen! (Grapje !)
Dag 85: opgestaan zoals altijd, de eerste 10 stappen zijn houterig, maar daarna wordt het soepeler. Weer zelf ontbijt geregeld en om 07.45 uur op weg. De eerste twee uur waren klimmen, klimmen, via La Faba naar O Cebreiro. Het regende niet meer, maar hoe hogen we klommen, hoe kouder het werd. In O Cebreiro aangekomen was het maar 9 graden meer, met een felle koude wind. De warme koffie deed deugd, en na een rondgang in het dorp, gingen we verder. Het klom nog steeds een eind en dan begonnen wij af te dalen. Via Linares kwamen we aan Alto San Roque. Daar was het steenkoud met nog steeds die snijdende wind. Daar werden de verplichte foto's genomen aan het standbeeld, en Brigitta had al touche met een man met een dikke snor, ze moest mee op de foto... In het volgende dorp, Hospital de la Condesa, aten wij een boccadillo met koffie erbij. Weer verder en dan begon het te regenen. De tarp ging vervolgens aan, uit, aan, uit, ... We passeerden nog enkele lanbouwersdorpen, met de nodige sporen ervan... tot we om 16.00 uur aankwamen in Triacastela. Na een vermoeiende tocht verblijven wij weer op een kamer met eigen sanitair. We zijn daar ook de Frans weer tegengekomen en hebben dan een lange babbel gehad, zodat er maar weinig tijd meer over was om te douchen en uit eten te gaan. Dat uit eten gaan was zeer goed, één van de beste keren in Spanje en voor geen geld!
Vandaag hebben wij 29,3 km gedaan, totaal 2157 km. Langs het parcours stonden overal palen die de afstand tot Compostella aftellen met 0,5 km tegelijk. Volgens onze gids is het nog 136,5 km, volgens de palen 132 naar Compostella. Dat is dus maar een peulschil, vergeleken met wat we al gedaan hebben.
Dag 84: opgestaan (dat zal wel!) en weer zelf ontbijt geregeld. Om 07.45 uur waren wij op weg. Het was de eerste zwoele morgen van gans de tocht, als ik me niet vergis.... Al spoedig ging het verder in T-shirt. Het pad ging langs wijngaarden tot in Villafranca del Bierzo. Daar voorbij volgde het pad steeds een autoweg, maar met weinig verkeer, meer compostela-fietsers dan auto's, maar wel in een mooie bergachtige omgeving. Het verveelde zeker niet en bijgevolg ging het weer vlotjes. Wij meenden tot in La Faba te gaan, maar de weergoden beslisten daar anders over. Toen we in het dorp ervoor, Las Herrerias aankwamen, begon het plots hevig te regenen, dus zijn wij daar gestopt. Het was toen ook al 15.30 uur en het was genoeg geweest voor vandaag. Men had regen voorspeld voor vandaag en die is pas laat gekomen.
Vandaag hebben we weer iets meer gedaan dan 29 km, totaal 1128 km.
Brigitta voelde zich vandaag iets beter, hopelijk zet die trend zich de komende dagen in die richting verder...
Onderweg hebben wij ook vandaag weer mensen gezien die verkopen wat ze kunnen, kersen, fruit, enz. in zelf opgetrokken kraampjes. Wij zijn die steeds voorbijgegaan, maar wij gaan de volgende dagen toch eens wat kopen van die mensen, ik denk dat ze die steun wel kunnen gebruiken. Een trouwe volger van de blog had ons gezegd dat we nog veel armoede zouden tegenkomen. Hij had gelijk, de laatste dagen zien wij hier ook meer en meer de tekenen van.
Dag 83: de Nederlander, die in het stapelbed naast het onze sliep, had gezegd dat hij vanaf 05.30 uur een beetje zou rommelen. Om 05.30 begon hij eraan, gewoon inpakken van zijn spullen, met zijn hoofdlamp aan, dus ikke wakker. Toen hij vertrok om 06.00 uur ben ik opgestaan, Brigitta een beetje later. We zijn dan gaan ontbijten om 06.30 uur en pas daarna zijn wij gaan opruimen om het Zwitserse koppel, dat in ons dortoir sliep, niet te storen. Om 07.45 uur zijn wij vertrokken, onder alweer een stralende zon. Tot in Molinaseca was het een mooi woest pad in een mooie omgeving. Na een rustpauze met koffie gingen wij verder en iets voor 12 waren wij in het hartje van Ponferrada. Boodschappen gedaan en een beetje rondgekeken, en dan verder. We wilden daar niet blijven wegens te weinig km, dus gingen wij verder onder een steeds maar feller schijnende zon. Na nog een stop onderweg met een verfrissende Cola, zijn wij om 15.45 uur aangekomen in Cacabelos. Ik had geen zin meer in een albergue met stapelbedden en amper plaats om je spullen te plaatsen, dus namen wij een kamer in het Hostal La Gallega, met eigen sanitair... Wij hebben de was kunnen doen in een wasmachine en droger van het Hostal. De Pelgrimsmenu's kwamen ons ondertussen ook al de keel uit, dus wij aten dit keer pizza, en dat smaakte...
Vandaag waren het 32 km, totaal 2099 km. Nog 195 km naar Santiago.
Brigitta voelde zich vandaag terug iets minder, hoewel ze wel al wat kon eten. Ik wijt dit aan kip die ze een paar dagen geleden had gegeten. Het is toen ook begonnen met de miserie... Hopelijk stopt die miserie en blijf ik ervan gespaard....
Dag 82: deze morgen zijn wij opgestaan om 06.30 uur, er stond een zwaardere etappe op het programma. Na zelf een ontbijtje geregeld te hebben, zijn wij vertrokken om 07.00 uur. Het was fris, de zon scheen wel, maar in de verte zagen wij het bergmassief dat wij over moesten, en daar hing een dik pak wolken. Langzamerhand kwamen we onder die wolken terecht, wat niet bevorderlijk was voor de temperatuur. In Rabanal del Camino hebben wij halt gehouden om ons op te warmen met koffie en een boccadillo (sandwich) om het ontbijtje aan te vullen. Daarna gingen wij verder en begonnen we te klimmen. Het eerste dorp dat wij dan tegenkwamen, Foncebadon, leek meer op een afbraak dan op een dorp. Overal vervallen huizen, maar wel bars en albergues. Even verder kwamen wij dan aan het Cruz de Ferro, waar pelgrims traditioneel een steen achterlaten, wij ook dus. Vervolgens ging het terrein wat op en neer, tot wij aan Manjarin kwamen. Daar is de tijd blijven stilstaan in de Middeleeuwen. Daar is ook een albergue zonder electriciteit, noch stromend water, dus een enkeling blijft daar overnachten. Nog even klimmen en een frisse cola drinken aan een tijdelijk drankstalletje, en wie zagen wij daar voorbijgaan? De Frans! Je weet wel, van in Dinant en verder in Frankrijk in Cluis e.a. Hij heeft ons dus ingehaald. Els was er niet meer bij, die zat nog verder voorop. Gisteren dacht ik al dat ik hem op afstand zag, maar toen dacht ik dat dat niet kon, want hij zat bij het begin van de Camino meerdere dagen achter ons. Ik had het dan toch goed gezien. Hij is dan met ons meegelopen tot in Acebo, hij ging nog verder, wij zijn daar om 15.15 uur gestopt in de splinternieuwe albergue La Casa del Peregrino, die amper 3 weken open is. Installeren en douchen, daarna een frisse pint en nog eens naar het dorp. We waren de berg af en hier was het dan ook terug uitstekend weer.
Vandaag hebben wij 28 km gedaan, totaal 2067 km.
Brigitta voelde zich vandaag al wat beter, nog niet optimaal, maar met wat goede zorgen (wijn en lekker eten ) komt dat wel goed.
03/06/2014 Hospital de Ãrbigo - Santa Catalina de Somosa
Dag 81: we hebben beiden slecht geslapen deze nacht, Brigitta voelde zich niet goed en was misselijk... Ik heb ontbeten, Brigitta niet. Om 07.45 uur zijn wij vertrokken onder een stralende zon. Eindelijk hadden wij de drukke autoweg verlaten en ging het pad slingerend door de heuvels. Onderweg in een dorp een stop gehouden om koffie te drinken en om 12.00 uur kwamen wij aan in Astorga, tesamen met de twee Belgen Noël en Christian, die ons even voordien hadden ingehaald. Zij blijven daar overnachten en wij gingen nog verder, door de wekelijkse drukke markt. Buiten de stad hebben wij nog een stop ingelast voor het middagmaal, ik at alleen... 8 km verder waren we in het dorp Santa Catalina de Somosa. In de eerste albergue was er zo goed als geen plaats tussen de bedden in het dortoir. In de tweede albergue, San Blas, amper 50 meter verder, was er wel meer ruimte, maar aangezien Brigitta nog steeds ziek was, hebben we een kamer genomen. De hospitalero was zeer vriendelijk en behulpzaam. Het dorpje heeft iets speciaals, allemaal oude huizen en een gezellige sfeer.
Vandaag hebben we 25,3 km gedaan onder een stralende zon, totaal 2039 km. Morgen passeren wij het Cruz de Ferro...
Ik moet mijn vrouw Brigitta bewonderen, 25 km op 2 cola's en 2 kleine koekjes. Ik zag wel dat het tijd werd dat we op de bestemming waren. Hopelijk voelt zij zich morgen wat beter...
02/06/2014 La Virgen del Camino - Hospital de Ãrbigo
Dag 80: gisteravond rond 22.00 uur zijn wij in slaap gevallen als een blok, waarschijnlijk te wijten aan de Patxeran, een likeur van de streek. Ik heb zelfs mijn buren in het dortoir niet meer horen " thuiskomen ", en dat wil al iets zeggen... Om 06.00 uur begon iedereen in te pakken. Wij namen daarna een zelf samengesteld ontbijt en zijn dan vertrokken om 07.30 uur. Aan het eerste dorp dat wij tegenkwamen, werden we ingehaald door de 2 Belgen, die wij ontmoet hadden bij de klim over de Pyreneën en in Hornillos del Camino. Ze deden dus nog verder en dat is goed nieuws. Ze zijn met ons meegelopen tot San Martin del Camino, waar ze gingen overnachten. Zij waren deze morgen gestart in León. Wij gingen nog verder tot Hospital De Órbigo waar wij aankwamen om 14.00 uur. Inchecken en de dorstigen laven. Het was nog te vroeg voor de douche, want het was warm, dus eerst foto's gaan nemen en het dorp verkennen. De middeleeuwse brug is de moeite waard. Het is een mooi dorp, maar dat wist ik al via internet, daarom dat wij dat zo gepland hadden om hier te overnachten.
Vandaag waren het 25,5 km, totaal 2013 km, de kaap van 2000 km is overschreden. Het pad liep vandaag volledig langs een zeer drukke autoweg. Er was zodanig veel lawaai van het verkeer, dat een gesprek met de 2 Belgen enkel kon met verheven stem. Vanaf morgen wordt het beter, gelukkig maar, want de afgelopen dagen liep het bijna altijd vlak naast een autoweg.
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
