In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 66: het avondmaal gisteravond, was boven alle verwachtingen zeer goed, en voor weinig geld. Het slapen voor mij in een dortoir, dat was tegenovergesteld, Brigitta heeft daar geen last mee, want die was al in dromenland. Om 21.00 uur lagen de meesten al in bed, met uitzondering van enkelen. Iedereen was moe van de tocht en het zonnige weer. Er was iemand die dan begon met iets wat leek op zeilen opvouwen, en dat bleef maar duren. Rond 22.00 uur is dat gestopt en kon ik de slaap vatten. Ondertussen was een man uit Thailand aan het snurken. Voordien had hij zijn neus uitvoerig gereinigd onder stromend water, vermoedelijk om beter te kunnen snurken. In de loop van de nacht was het een heen en weer geloop naar het toilet. Ondanks dat het dortoir maar voor de helft bezet was, leek het druk. Om 06.00 uur begonnen gsm's en horloges af te lopen en begon het opruimen. Wij gingen eerst eten, een sober ontbijt dat bestond uit een muesli-bar, een half zakje muesli-ontbijt, een Twix en een vingerhoed koffie. In de automaat ernaast zat Cola, zodat we eens konden doordrinken. Om 07.00 uur waten we al op weg. Het weer zag er lichtjes anders uit, en vormden zich wat wolken, en het was ook frisser. Het pad ging eerst langs Irache, waar je kan kiezen aan de kranen, water of wijn. Van het laatste hebben we 1 slok genomen maar die was niet zo lekker. We hebben geen flesje gevuld... Verderop stond een wegwijzer, die de mogelijkheid gaf om korter naar Los Arcos te gaan, het scheelde 2 km. Daar we verder wilden gaan dan Los Arcos leek ons dat geen slecht idee. Het pad was wel mooi, maar wat we niet wisten was dat wij geen mogelijkheid tot ontbijt tegen kwamen. Pas nadat de paden terug samen kwamen, was er een stalletje, waar wij croissants aten en koffie dronken. Om 11.30 uur waren wij in Los Arcos, waar een hele mooie kerk staat, binnenin althans. We hebben daar een terrasje gedaan en inkopen gedaan. Daarna verder naar Torres Del Rio, waar wij aankwamen om14.15 uur. Het was aanschuiven om in te schrijven voor de albergue aldaar. Het dortoir is verdeeld in twee verdiepingen, wij gingen naar de bovenste verdieping en installeerden ons. Wie kwam er bijna naast mij liggen, juist, onze Thaise snurkvriend. Dat wordt dus weer leuk! Na de douche gingen wij iets drinken en het dorp verkennen. Vanavond blijven wij hier ook eten, en we hebben ook het ontbijt besteld, dat konden wij niet in de vorige albergue.
Vandaag 25,6 km gedaan, totaal, afgerond is dat 1655 km. Morgen naar Logrono, een goeie 20 km.
Dag 65: allebei geslapen als een blok, en zo hoort het ook! Om 08.00 uur waren we al op weg. Het was nog wat frisjes, maar al gauw werd het weer warm, net zoals de vorige dagen geen wolkje aan de lucht. De meeste pelgrims vertrekken tussen 6 en 7, dus wij zijn te laat weg om aan de race mee te doen. Dat kon geen kwaad, want wij hadden ander plannen. In de gidsen geeft men de raad om te stoppen in Estelle, wat dus ook de meesten doen. Wij zouden verder gaan. Het grootste deel van de pelgrims heeft nog last van stijve spieren, blaren en andere ongemakken, zeker zij die alleen maar de Camino doen. Wij, met onze inmiddels stalen voeten, gaan iedereen voorbij, of toch bijna iedereen! We zijn ook de bossen voorbij, het terrein was meer open, tussen graanvelden, enkel verstoord door hordes kakelende Spaanse vrouwen. Ja die kunnen er wat van, in een gesprek zijn zij allen tegelijk aan het woord! Het enige wat zij nog nodig hebben is een handvol mais... Estelle, dat hadden wij al eens bezocht op een andere wijze, en de albergues daar, dat was een overrompeling. Bovendien in een drukke stad overnachten, waar in feite weinig te zien is... We gingen dus 2 km verder naar Ayegui, waar wij aankwamen om 14.15 uur. Een moderne albergue, met alle comfort, propere bedden en sanitair. Bovendien was het hier helemaal noet druk en zijn het hier geen stapelbedden, want dat vinden wij niet zo leuk. Er is ook genoeg ruimte tussen de bedden, kortom zo moet het zijn. Het is wel een dortoir, maar ja, voor 8 euro per persoon... Dan vlug een douche gaan nemen, open douches, wel gescheiden, mannen en vrouwen! Alle kledij uitgewassen, want alles was doornat van het zweet. Met de stralende zon en een beetje wind moet alles snel droog zijn. Daarna nog een biertje gedronken (SAN Miguel), tja zei een Nederlander,het is ook bier! Vanavond kunnen wij hier ook eten, wij zijn benieuwd!
Vandaag 24 km gedaan, totaal 1629 km. Morgen gaan wij ook proberen om tussenin te overnachten, lijkt ons veel rustiger...
Dag 64: om 08.00 uur zijn wij vertrokken na een heerlijke nachtrust op de prima hotelkamer. Aan een groot kruispunt, niet ver van het hotel zagen wij een Spanjaard die ons wenkte. "Camino de Santiago?" vroeg hij en zei dat we hem moesten volgen. Hij leidde ons via de tuin van de universiteit rechtstreeks naar het pad. Dat was een mooie weg en hij ging ons 1,5 km voor. De stoet pelgrims was al onderweg. In Zariquiegui stopte bijna iedereen om iets te eten en te drinken, wij ook dus. Langzaam aan begon het te klimmen tot we uiteindelijk aan de Alto del Perdón kwamen. Daar staan die befaamde uit metaal gesneden beelden. Er was wel een felle wind. Daarna begonnen we aan een afdaling over keien en kwamen we aan in Uterga. Ook daar stopten de meesten om het middagmaal te kopen. Wij natuurlijk ook, en met een goedgevulde maag gingen we verder langs Obanos tot wij in Puente La Reina aankwamen om 14.00 uur. Daar zagen wij de Albergue Peregrinos Jakue. We hadden de keuze uit slapen in een dortoir voor 12 euro per persoon of een kamer met douche en toilet voor 40 euro. We kozen voor het laatste, en het was ook de voorlaatste kamer die nog vrij was. De albergue is in feite een deel van een driesterren hotel. Er is ook een zelfbedieningsrestaurant aan met buffet, dus dat wordt weer smullen! We zijn nog een paar biertjes gaan drinken in het centrum van de stad, om het vloeistoftekort aan te vullen, het kind moet een naam hebben hé? De winkels waren gesloten, dus dat was goedkoop! Op de terugweg van het centrum zagen wij op een voormalige fabrieksschouw een ooievaarsnest met twee ooievaars. We zullen er nog zien...
Vandaag 24 km bij de teller, totaal brengt dat op 1605 km. Morgen gaan we goedkoper overnachten, het moet snel betaalbaar blijven als je 100 dagen van huis bent...
Dag 63: deze nacht heb ik weinig geslapen, Brigitta meer dan ik. In het bed naast mij lag een Amerikaanse jonge vrouw met blond haar, die mij deed denken aan iemand uit de Muppet Show. Zij kwam toe toen wij al in bed lagen, begon dan met stretch-oefeningen tot 23.00 uur en startte dan haar iPad nog op. Even later kwam de Duitser met zijn twee Aziatische vriendinnen toe en dat duurde ook nog even. Daarna begon de Franse vrouw te snurken, gevolgd door de Amerikaanse. Vervolgens begonnen de mensen van de slaapkamers ernaast één voor één naar toilet te gaan. Om 03.00 uur begon de Duitser met zijn gsm te prutsen en tenslotte om 05.00 uur stond één van de Aziatische vrouwen op.... Dat is het leven in een dortoir!
Om 06.00 uur stond iedereen op. Anderhalf uur later waren we op weg. Het was een hele mooie tocht, met volle zon, maar niet te warm. Het pad kronkelde door het bos en het grootste deel liepen wij in de schaduw. Na twee stops onderweg waar wij koffie dronken, zijn wij om 15.15 uur toegekomen aan het hotel, waar wij een kamer geboekt hadden, maar dat 2 km voorbij het centrum van Pamplona lag. Wij hadden de weg gevraagd aan een Spanjaard, die ons de uitleg gaf in het Engels zoals het Antonio Banderas-Engels. Hij liep ook met ons mee tot wij er bijna waren. Opgefrist en terug naar de oude stad, glaasje wijn gedronken, hebben allerlei dingen bezichtigd en dan terug om te gaan eten in de buurt van ons hotel. Amai, dat was een maaltijd om U tegen te zeggen, en dat voor iets meer dan de prijs van een pelgrimsmaaltijd. We denken dat wij dit in het vervolg zullen doen, i.p.v. de pelgrimsmaaltijd. Weeral een geslaagde dag...
Vandaag 22 km gewandeld, totaal 1581 km. Morgen waarschijnlijk naar Puente La Reina...hopelijk na een goede nachtrust in het hotel.
Dag 62: vanmorgen om 05.00 uur waren er al pelgrims aan het inpakken, soms met luide stem. Om 05.45 uur vertrokken ze al, in complete duisternis. Om 06.00 uur ging dan automatisch het licht aan. Dan veert (bijna) iedereen recht en barst de hel los. Wij gingen eerst wat eten op het gelijkvloers. Er was een koffieautomaat en wij dronken met vreugde onze vingerhoed vol koffie uit. Daarna pakten wij onze rugzakken in en vertrokken iets voor 07.00 uur. Het was fris, maar geen wolkje aan de hemel. Het pad was mooi en na een halfuur waren wij aan een winkel, waar wij brood kochten. We gingen dan verder met prachtig zicht op de achterkant van drie jonge vrouwelijke peregrinos. Het pad werd ook mooier! De zon scheen volop en we gingen goed vooruit. Om 13.00 uur kwamen wij aan in Zubiri en we besloten om daar te overnachten. We vonden al gauw een albergue, de eerste die wij tegenkwamen. Die zag er netjes uit met 3 dortoirs van 8 bedden, 3 toiletten en 3 douches, en dat voor 10 euro per persoon. Installeren, douche nemen en dan de maaltijd gaan bestellen. Daar aten wij ook wat tortilla's en dronken een biertje.
Even later kwamen de andere pelgrims met trossen tegelijk van de Camino en was de albergue al gauw volzet. Ik slaap vannacht met 6 vrouwen (en 1 man ook). Het verbetert dus nog.
Vanavond gaan we de tweede maal een pelgrimsmaaltijd nuttigen. Ik hoop dat de tweede maal beter is dan de eerste maal in Roncesvalles, want die was verre van voldoende. Niet alleen ik was die mening toegedaan, de meeste mensen ervaarden dit ook zo.
Vandaag 22 km, totaal 1559 km. Morgen normaal gezien Cizur Minor, maar daar zijn we nog niet uit...
Groetjes aan alle volgers en dank aan de mensen die reacties plaatsen...
Dag 61: wij lagen al wakker om 05.00 uur en zijn dan maar opgestaan. We konden niet meer slapen van de spanning: vandaag starten we de Camino. Ontbijt op de kamer hadden we zelf geregeld, het ontbijt in het hotel was pas om 07.30 uur, wat wij te laat vonden. Iets voor 07.00 uur waren we op weg. Het was al goed licht, in het donker vertrekken heeft geen zin, dan zie je niets. Klimmen, klimmen en nog eens klimmen, we begonnen al goed te zweten en de eerste laag kledij ging al uit. We liepen daar niet alleen, je kon op het lange pad de stoet van pelgrims volgen. Hoe hoger we klommen, hoe kouder het werd, zodat de laag kledij weer werd aangetrokken. De zon scheen af en toe, maar dat was niet voldoende om ons op te warmen. We gingen de boomgrens voorbij en dan werd het pas echt koud, doorstappen dus! Uiteindelijk bereikten wij het hoogste punt, de Lepouttre, nee, sorry, de Lepouder, op 1420 meter. We kwamen al van 200 meter bij de start. Dan volgde nog een steile afdaling naar Roncesvalles, door het bos met frisgroene blaadjes. Om 14.00 uur waren wij op de bestemming, de abdij van Roncesvalles. Dat is omgevormd tot een modern verblijf voor peregrinos, met compartimenten voor 4 personen, modern sanitair met alles erop en eraan. Na inschrijven werden wij onze slaapplaats getoond door de Nederlandse hospitaleros. Vlug een douche nemen, voordat het te druk werd. Even later kwamen er nog 2 vrouwen bij in ons compartiment. Ik slaap deze nacht dus met 3 vrouwen! Brigitta ging de was doen terwijl ik het avondmaal ging bestellen in La Posada,, dat is de herberg waar ook een fragment van de film THE WAY werd opgenomen, getuige daarvan een foto van de uitbaatster, tesamen met Martin Sheen en de Spaanse actrice, Angela Molina.
Er is ons vandaag opgevallen dat er veel Aziaten de Camino doen, al dan niet met mondmasker. Wij zijn ook de grens met Spanje overgegaan en van dan af waren we geen pélerins meer, maar peregrinos.
Vandaag 26 km erbij, totaal 1537 km. Morgen zien we wel waar wij belanden...
Dag 60: om 07.00 uur was het gezamenlijk ontbijt. We waren bij de eersten, de honger had mij uit mijn slaap gehaald. Na een hartelijk afscheid met de zanger van gisteravond, die ook eigenaar is van de zaak, zijn wij op pad gegaan om 08.00 uur. Het had deze nacht geregend, maar bij het vertrek scheen de zon. De regen kon niet uitblijven en het werd een stapdag van tarp aan, tarp uit, tarp aan, enz. Zowel voor ons als achter ons waren er compostelastappers, we lopen dus niet meer alleen. Om 13.15 uur kwamen wij aan aan het hotel Continental ( gekend van de film THE WAY, waar Martin Sheen buiten komt en de verkeerde weg neemt om aan de Camino te beginnen ) we namen daar een kamer, we waren daar ook vorig jaar al geweest.
Vandaag hebben we besloten om de tent en andere zaken die met kamperen verwant zijn, naar huis te sturen met de post. Om 14.30 uur was dat gefikst. Daarna zijn wij schoenen en kousen voor mij gaan kopen, want mijn pompkoekzolen zijn er geweest. Nog wat rondgewandeld in het stadje en een Garazi gaan drinken ( Baskisch bier ). Straks nog een keertje goed gaan eten en de rugzakken inpakken met herverdeling van het gewicht ( ik iets minder dan zij ;-) )
Morgen starten we dus op de Camino, het Spaanse gedeelte ( de Spaanse kaart bij de hand Jos? ) naar Roncesvalles.
Dag 59: na een rustige nacht, we verbleven daar ook alleen, gingen we op weg om 08.00 uur. Hoe verder we gingen, hoe meer het pad bergop en bergaf ging. We passeerden St-Palais en een schoenmaker, maar die had geen zin om schoenen te repareren, althans zo zag hij eruit en liet het ons ook verstaan onder het voorwendsel dat de lijm van 24 tot 48 uur moet drogen. In Limoges ging dat wel.... Vanaf St-Palais ging het bergop, tot aan de samensmelting van het pad van Vézelay, Le Puy en Tours. Vanaf dan liepen we niet meer alleen en werd het zelfs druk. Ook daar wachtte ons een korte maar hevige klim met een hoogteverschil van 140 meter. Goede oefening voor wat gaat komen.... Op de top hebben we dan ons middagmaal genuttigd. In de afdaling staken we iedereen voorbij, tja, we zijn getraind! Anderhalf uur later waren we op de bestemming, het Gaineko Etxea, een chambre d'hôte om U tegen te zeggen. Ik had daar een kamer met douche en toilet besteld, en kreeg de eerste kamer, vermoedelijk de kamer voor mindervaliden. Goed, grote inloopdouche, ruim toilet en ruime slaapkamer. Dan even een biertje gaan drinken, een Baskisch biertje, met de naam EKI ( lang geleden hé Jos? ) Vanaf het terras hebben we een prachtig zicht op de omgeving, jammer dat de zon verdwenen is achter een dik pak wolken.
Straks om 19.00 uur is er een gezamenlijke maaltijd voorzien, benieuwd wat dat gaat worden. Er is zelf Baskische muziek voorzien.
Morgen gaan wij naar St-Jean-Pied-De-Port, waar wij eens zullen kijken om eventueel nieuwe schoenen te kopen.
Vandaag 21 km erbij, totaal 1490 km. Morgen 21,3 km!
Dag 58: ik wou een kwartier vroeger opstaan dan de rest, om 05.45 uur, om file te vermijden in de badkamer en toilet, maar ik had pech. De vloer kraakte en bij de eerste kraak hoorde ik iedereen in de slaapkamer ernaast rechtveren. Enkele seconden later hoorde ik de koffiezet al starten, dus ook daarvoor was ik te laat. Verdomde kraakvloer! Tja, men wil een ander niet storen, en dan ben je zelf de dupe. Dan hebben we maar gewoon ingepakt. Om 06.30 uur kwamen wij dan uit onze slaapkamer om te ontbijten. De Fransen hadden koffie gezet voor henzelf, dus wij moesten opnieuw koffie zetten... Een kwartier later vertrokken zij al, het was amper licht aan het worden. Zij leken gehaast...juist ja, de competitie! Trekken wij ons dus niets van aan. Een uur later was het onze beurt om te vertrekken. Het was zwaar bewolkt en er viel wat motregen. Het grootste deel van het traject zou over de baan lopen. Toen wij juist op weg waren zagen wij de twee Nederlandse vrouwen , die wij al eerder tegengekomen waren. Na de middag werd het weer beter, en scheen de zon zelfs. Rond 14.30 uur waren wij in Sauveterre-de-Béarn. Even rondgelopen, en dan op weg naar het hotel, waar wij een kamer gereserveerd hadden, het hotel du Saumon. Wij moesten daar wel nog wachten tot 17.00 uur. Toen het tijd was, was er nog niemand te zien. Even bellen en de vrouw bleek daar te zijn, ze was in slaap gevallen. Ze toonde onze kamer.... Een oubollig gedoe, maar ja, we hadden een onderdak. Toen zij weg was, gingen we het sanitair inspecteren. Vuil bad, dat nodig moest ontkalkt worden, de WC was nog slechter, urinevlekken en schaamhaar van wie weet wie en hoelang al! Wij keken naar elkaar, hebben de rugzak terug opgezet, de wandelschoenen aangedaan en zijn naar de vrouw gegaan. Wij hebben haar gezegd waarom wij vertrokken. Wij zijn pelgrims, maar geen varkens! Tweede maal dat wij gaan lopen in Frankrijk.
Terug naar het centrum van Sauveterre gegaan en op de deur van het Bureau du Tourisme hing een lijst met adressen van particulieren. De eerste gebeld, bleek volzet. De tweede gebeld, we hadden geluk, wij mochten nog komen en wij konden nog avondmaal krijgen. Dat was in Osserain. Wij in speedmars daar naar toe, 4 km in 40 minuten. Was dat een verschil met dat hotel! Een gans huis voor ons alleen, proper, met alle comfort. De fles wijn stond al klaar en na de douche konden wij onmiddellijk beginnen aan het voorgerecht, dan het hoofdgerecht en dan nog een dessert. Morgen is er nog een ontbijt bij en kunnen we nog een middagmaal klaarmaken ook. Dus weeral met ons g... in de boter gevallen. En nog WiFi ook.... Met dank aan Mr. And Ms. Martin, een Engelstalig koppel in Le Pehau.
Vandaag 27 km erbij, totaal 1469 km. Morgen naar Ostabat in een ferme-Auberge, benieuwd wat dat zal worden. Trouwens, we zitten nu in Baskenland en ons moreel is nog steeds goed. Wij blijven ook gespaard van fysieke problemen en voelen ons steeds sterker...
Dag 57: bij het opstaan was er nog steeds geen teken van vriendelijkheid en opgewektheid te bespeuren bij de Franse dame. Wij hebben haar een goeiemorgen gewenst en haar erna volledig genegeerd. Als ontbijt dronk zij een thee, ik verorberde bijna een gans brood. Geen wonder dat ze moe was, een pelgrim MOET goed eten, anders geraak je niet vooruit! Maar genoeg daarover, om 08.30 uur waren we op weg. De zon scheen al en het werd al gauw te warm. Klimmen en dalen en plotseling zagen wij in de verte de besneeuwde toppen van de Pyreneën liggen. Spanje en de Camino komen nu wel erg dichtbij. Om 13.00 uur waren de 18 km afgewerkt. De sleutel van de refuge opgehaald aan het restaurant Reine en dan gaan installeren. Bleek een refuge te zijn met toegang via een eeuwenoude toren. Er waren 2 slaapkamers met telkens 3 bedden. Toen ik juist in de douche ging, kwamen er nog drie pelgrims bij, de militair uit Namen en een Frans koppel dat wij gezien hadden in Mussidan. Zij namen de andere slaapkamer. Alle bezwete kledij van ons ging in de wasautomaat en zo kunnen wij morgen weer fris vertrekken. We kookten ook zelf ons avondmaal met ingredienten uit de plaatselijke Lidl. Morgen wordt het duurder, we gaan weer op hotel in Sauveterre-de-Béarn. Vandaag maar 18 km erbij, totaal 1442 km. Morgen zijn het er 25,7 km. De zolen van onze schoenen, hersteld in Limoges, die hebben hun beste tijd gehad. De zijkanten zijn bijna opgebruikt, pompkoekzolen dus, en Brigitta heeft er nochtans niet aan geknabbeld... Daarom gingen wij deze namiddag op zoek naar een cordonnier, maar die bleek al gesloten te zijn. Pech dus en we zullen ermee verder moeten stappen...
Dag 56: iets later opgestaan want we moesten nog naar de bakker en die was pas open om 07.00 uur. Stevig ontbeten en dan op weg om 09.00 uur voor 26,8 km. Een bewolkte dag en in de voormiddag viel er af en toe een spatje motregen. Van temperatuur hadden wij niet te klagen want na een uur ging er al een laagje kledij uit en werd de tocht verder gezet in T-shirt. Het terrein is al anders dan de vorige dagen, bergop en bergaf. In de namiddag kwam de zon al eens piepen en dan was het klimmen ook zweten. Om 16.45 uur waren we aan de refuge. Er was al een Frans koppel aanwezig, waarvan de man vriendelijk was, maar de vrouw waarschijnlijk een fles azijn gedronken had. Zij keerde ons gewoon de rug toe. Zij was ook aan het slapen toen wij toekwamen want ze was "moe".Weer zo'n flamboyante Française!!! We gingen ons dan maar in stilte douchen. Dat was ook iets speciaals, een douche in de toiletten tussen 2 urinoirs. Er was ook een kleine "nood-epicerie" zodat we zelf ons eten konden bereiden, verder was er niets in het dorp. Slapen was in de feestzaal van het dorp, met de matras op de grond. Vandaag afgerond naar beneden 26 km, totaal 1424 km. Morgen een super korte etappe van 18 km naar Orthez, anders zou het 42 km zijn naar de volgende slaapgelegenheid, dus dan is de keuze snel gemaakt, niet? Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 55: na een goede nachtrust en stevig ontbijt, zijn we vertrokken om 09.00 uur. We hadden geen haast want het was maar 19 km. Het was bewolkt , maar stilaan kwam de zon er door en werd het weer warm. Om 14.00 uur waren wij aan het Office du Tourisme, waar wij ons moesten inschrijven om te kunnen overnachten in de refuge van het Cloïtre des Jacobins. Wij kregen de code en op weg daar naar toe. Onderweg zagen wij een restaurant dat open was en wij gingen vragen of het deze avond ook open was. Niet dus! Blijkt dat het vandaag een feestdag is en er niets open is. Hij wou ons nog serveren, maar wij hebben gezegd dat wij eerst de rugzakken gingen wegzetten en wij daarna onmiddellijk zouden komen. Een kwartier later waren wij daar en toen kregen wij de mededeling dat er niets meer over was. Wij hadden dus geen eten en konden aan niets geraken. De hospitalero ging nog komen en wij zouden afwachten of hij soms een voorstel zou hebben. Eerst douchen en kledij wassen in het wasmachine. Om 17.00 uur was hij daar, een joviale kerel die ons eens goed vastpakte. Hij gaf een uitgebreide uitleg en zei dat er eten in de ijskast stond. Dat was reeds klaargemaakte pasta van eergisteren en gisteren. Wij vertrouwen dat echter niet en willen niet ziek worden ook. We zullen ons plan wel trekken.... Het is hier wel raar, precies een spookstad, bijna niemand op straat te zien. Vanavond nog een wandeling gemaakt en St-Jacques was daar, een pizzeria die toch open blijkt te zijn. We hebben dus geluk! Vandaag 19 km gedaan, totaal 1398 km. Morgen doen we er wat meer...
Dag 54: na een nacht van woelen en draaien en elk geluid gehoord te hebben, zijn we om 06.00 uur opgestaan, ons vast uur dus. Ontbijt en opruimen en op weg om 08.00 uur. Onze Duitse vriend stond dan juist op, hij is een langslaper. Het was bewolkt, maar we hebben geen regen gehad. Het eerste uur van de tocht was via een bospad, daarna ging het over de weg. In Bougue hebben wij een monument zien staan met de vermelding dat het nog 970 km is naar Compostela. Vanaf daar ging het over een oude spoorwegbedding, waarvan men een fietspad van had gemaakt. Zoiets stapt wel goed maar lijkt eindeloos. Uiteindelijk waren we om 16.30 uur in Mont-de-Marsan. De gite vonden we niet, zodat de beslissing om een hotel te nemen, vlug genomen was. Inchecken en de stad gaan verkennen. Eerlijk gezegd is daar niet veel te zien. Dan maar een Grimbergen gaan drinken. Een Franse vrouw, die wij reeds eerder op de tocht gezien hadden, en ook gisteren, sprak ons daar aan en wij zijn na de douche (zonder die vrouw), tesamen met haar gaan eten, een menu Pélerin.
Vandaag 27 km erbij, totaal 1379 km. Morgen gaan wij naar St-Sever om te gaan overnachten bij de Jacobins.
Eindelijk hadden we hier nog eens WiFi, zodat ik de meeste fouten in vorige berichten kon repareren. Ongetwijfeld zijn er nog die ik over het hoofd gezien heb, maar ja, dat zien we later wel.
Dag 53: korte nachtrust, veel te laat gaan slapen. We zijn wel vroeg opgestaan, omdat we vandaag 29 km moesten doen. Onderweg was er alleen maar een dure chambre d'hôte, dus die nemen we niet. Het pad liep grotendeels over dezelfde oude spoorwegbedding en onze vrienden, de muggen, waren er ook massaal aanwezig. Het was bewolkt, ongeveer 20 graden, en af en toe viel er een drupje. Het pad was verlegd en ook de laatste kilometers waren gewijzigd in die zin dat er 5 km waren bijgekomen, dus 34 km in totaal. De gids van Lepère klopte dus weeral niet en is nog alleen maar goed om de muggen een père te geven. De routebeschrijving die erin stond was trouwens voor de fietsers, die een andere weg volgen. Hoe dan ook, om 17.15 uur waren we eindelijk aan het café waar we moesten inschrijven voor de refuge. Bleek dat er al 2 personen aanwezig waren. Op het einde van de dag waren we al met 7 in een gite van 8 personen. Het is weer krap, weinig plaats om de spullen te leggen. Vanavond zijn wij gaan uit-eten. Daar zat ook het Nederlandse compostela-koppel die steeds een deel van het traject al liftend doen. Elk zijn idee, maar dan ga je niet naar Compostela, dan ga je liftend naar Compostela. Vandaag 34 km erbij, totaal 1352 km. Vandaag zijn wij voorbij het punt gekomen waar een paal staat met de vermelding dat het nog 1000 km is naar Compostela, maar die paal hebben wij niet gezien omdat die op de fietsroute staat. Morgen zal afhangen van het feit of ik deze nacht heb geslapen... Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 52: na een lange tocht gisteren, stond er voor vandaag een korte tocht op het programma. Bijgevolg hebben we uitgeslapen tot 07.00 uur, nou ja, als je dat uitslapen kan noemen! Het was een frisse ochtend en alles was nat, de tent, het gras... het had niet geregend en ook vandaag geen wolk aan de lucht. We hebben geheel op het gemak opgeruimd, we hadden geen haast. Om 10.00 uur waren we weg op de camping en gingen naar Bazas. Inkopen gedaan, de noodmaaltijd terug aangevuld, en dan om 11.15 op weg. Eerst een stuk drukke baan en daarna een pad over een vroegere spoorwegbedding. Het was leuk wandelen, minder voor Brigitta, want die had last van de muggen met haar short aan. Zij wil bruine benen... Het werd wel warm! Om 16.00 uur waren we in Captieux. In het gemeentehuis gevraagd naar de camping....geen camping! Slechte informatie op het internet dus! De vrouw had wel een andere optie, de refuge, en zij leidde ons daarheen. Bleek een propere refuge voor 6 personen te zijn en wij zouden de enige klanten zijn. Super dus. Kledij uitwassen, twas de gelegenheid na 2 dagen zweten. Om 18.00 uur was het nog 26 graden op de thermometer van een pharmacie en die thermometer hing in de schaduw. We zouden gaan eten... alles bleek ineens gesloten. Vlug naar de winkel van onze noord-afrikaanse broeder, die was nog open. Dan maar zelf iets klaarmaken, allee, Brigitta doet dat terwijl ik verder aperitief onder het mom van de blog aanvullen... Vandaag was het maar 20,8 km, totaal 1318 km. Morgen gaan we waarschijnlijk naar Roquefort-de-Marsan, een tocht van 29 km, moet wel want anders is er niets en men voorspelt regen, maar eerst zien en dan geloven...
Dag 51: frisse morgen maar geen wolk aan de hemel. Het beloofde een mooie dag te worden. Om 08.30 uur waren we op weg. We moesten 13 km stappen naar La Reole en daar zouden we belissen om te stoppen of verder te gaan naar Bazas. Tegen de middag waren we daar al en na het middagmaal, met zicht op de Garonne, gingen we verder. De tocht verliep vlot tot Auros, maar dan... het pad was weer maar eens verlegd zodat er nog kilometers bijkwamen. Uiteindelijk, na een loodzware tocht, kwamen wij om 18.45 uur toe aan de kathedraal van Bazas. De weg gevraagd naar de campimg en dat bleek nog een paar km te zijn. Dan maar verder en om 19.40 uur waren wij op de driesterren camping. Van die drie sterren was echter niets te merken, hoog gras, lekkende kranen in de sanitaire blok, enz. Maar ja, de douches en toiletten werkten toch. Aangezien het late uur en de afstand naar het centrum van Bazas, hebben wij onze noodmaaltijd maar aangesproken... Vandaag 39 km van het pad, totaaal 1296 km. Ja, twas veel vandaag! Morgen naar Captieux,dat is maar iets meer dan de helft van vandaag....maar eerst gaan we dan Bazas bezoeken!
Dag 50: toen wij opstonden, was het zwaarbewolkt. Het had niet meer geregend. De tent was wel nat van de condens. We gingen ontbijten in de Sale des Jeux van de camping, dat was gezelliger. Inpakken en vertrekken om 08.15 uur. We moesten dwars door de wekelijkse markt van Ste-Foy. Het grootste deel van het traject ging over de baan en tussen wijngaarden, waar de wijnboeren lustig aan het sproeien waren. Voilà, de nodige dosis gif hadden we ook weeral binnen! We zouden vandaag weer kamperen, maar dan moesten we afbuigen naar Monsegur. Daar kwamen wij dan aan om 16.15 uur. Vlug de natte tent opgezet zodat ze kon drogen, douche genomen en kledij uitgewassen. We moesten van de zon profiteren om alles droog te krijgen. We hebben hier ruimte, wij zijn de enige klanten op de camping, dat in tegenstelling tot de ruimte in de douche, weeral gemaakt op de maat van de kleine Afrikaantjes... Straks gaan wij nog naar het centrum om te gaan winkelen en eten. Vandaag hebben wij 29 km gedaan, totaal 1257 km. Morgen is nog een raadsel, ofwel een korte afstand, ofwel een mega lange afstand. Het is een triestige streek qua overnachtingsmogelijkheden...Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 49: in het hotel waar wij verbleven, waren maar 2 kamers bezet, de onze en de kamer van 2 Nederlandse vrouwen. Om 23.00 uur hoorde ik gestommel op de trap en in de hal, sleutels die vielen met daaraan gekoppeld het woord "merde!" Het was precies een verhuis die aan de gang was. Was er dan toch nog iemand aan een sleutel geraakt? Normaal gezien was het hotel gesloten op 1mei, dus... Wij hadden ook moeten bellen en toen kwam er iemand een sleutel brengen. Toen wij 's morgens vertrokken waren de twee Nederlandse pelgrimsvrouwen nog aan de ontbijttafel. Zij dachten dat wij dat lawaai gemaakt hadden! We betaalden onze kamer en zijn dan om 08.00 uur vertrokken. Eerst nog langs de bakker geweest om ons middagmaal te halen. Het eerste stuk deden wij over de baan, maar na 7 km besloten wij het pad verder te volgen. Dat bleek ook constant over een baantje te gaan, dat minder druk was. Rond 11.00 uur zagen wij de drie Fransen afkomen. Zij waren precies bezig aan een speedmars. (De avond voordien zaten zij in het restaurant waar wij ook waren, en wij hoorden hen vertellen dat er in de volgende gite beperkte plaatsen waren, die niet konden gereserveerd worden!). Die waren zich dus aan het haasten voor plaatsen in de gite. Aan die competitie doen wij niet mee, dat hadden wij vooraf al afgesproken.
Toen begon het te regenen en de Fransen stopten om hun regenkledij aan te doen. Wij zijn al bedreven in het overgooien van de tarp, dus wij gingen verder. Nadien hebben wij hen niet meer gezien, ondanks het feit dat wij regelmatig rustten, en zij dat minder doen. Om 16.15 uur kwamen wij aan in het dorp, gelegen aan de overkant van de Dordogne en wie zien wij hier gaan voor ons? Juist ja, de twee Nederlandse vrouwen... Die waren nog aan het ontbijten toen wij vertrokken en zij zijn ons niet voorbij gegaan?!?! 1 + 1= 2 Een goede verstaander weet dat dit niet kan kloppen, maar ja, alles voor de competitie hé? Ik dacht dat dat pas zou beginnen vanaf Spanje? Daarvoor heb ik een tent meegenomen...
Wij hadden al beslist om te kamperen, het weer zou beter worden. Wij dus naar de camping de la Bastide, waar wij aankwamen om 16.45 uur. Een stempel hadden wij afgehaald in het Toeristbureau. Inchecken en tent opzetten, de nodige inkopen doen en een douche nemen. Daarna eten en ook deze dag zit er bijna op. Ondertussen zijn er al enkele buien geweest, maar wij leven op hoop, vanaf morgen zou het beter worden.
Vandaag hebben wij 31 kilometer afgehaspeld, dat levert een totaal op van 1228 km ( en alles te voet, wat van sommige pelgrims niet kan gezegd worden ) Morgen gaan wij waarschijnlijk naar Monsegur, dat is 33 km, waar wij ook kunnen kamperen ( zo vermijden wij het nutteloze competitiegedoe! )
Dag 48: weer een heerlijke, rustige nachtrust. We geraakten moeilijk op gang en pas om 09.00 uur, na de opkuis van het huisje, zijn wij vertrokken. Het weer viel mee, het was wel bewolkt, maar het regende niet. Meer moest dat niet zijn... we moesten wel de Belg op sleeptouw nemen, want volgens hem geraakte hij niet alleen op het juiste pad. Hij wou terug op de GR geraken. Wij volgen die niet maar ons pad zou de GR kruisen. Hij wandelde met zijn hond mee tot op de kruising. Wij namen afscheid en wandelden verder. Rond 11.00 uur begon het te regenen en vanaf dat ogenblik was het steeds tarp aan, dan weer uit, weer aan, enz. Het was te warm om tussen de buien de tarp aan te houden. Vandaag was het een mooi traject in kastanjebossen. Om 16.15 uur kwamen wij aan in Mussidan. Het hotel was gesloten en we moesten de verantwoordelijke bellen. Die kwam dan aangereden en liet ons binnen. Blijkt dat alles gesloten is op 1 mei. De bakker, schuin tegenover het hotel, die dus wel open was, belde voor ons naar het enige restaurant dat open was. Daar gaan we straks naar toe. Plotseling kwamen er nog twee Nederlandse vrouwen toe in het hotel. Zij waren ook naar de gite geweest en bleek volzet te zijn, maar dat wisten wij al. Installeren op de kamer en douche en we zijn weer vernieuwd! Vandaag 24 km erbij, totaal 1197 km. Waar wij morgen naar toe gaan, dat weten wij nog niet, dat zal afhangen van het weer, onze conditie en het aanbod van overnachtingsmogelijkheden. Er zijn al veel pelgrims onderweg en soms zijn de goedkoopste oplossingen al volzet. We zien dus wel...
Dag 47: heerlijk geslapen, het was een goed bed. Na ontbijt en opruimen zijn wij om 08.30 uur vertrokken. Wij passeerden hele hordes jeugd, want in dezelfde straat waren er veel scholen. We hadden het pad al gauw gevonden, maar het duurde nog een uur voordat wij de stad uit waren. Stilaan ging het pad in de bossen, dat was wel leuk en mooi. We hadden het weer mee, de zon scheen af en toe en het regende niet. In feite was het al een beetje te warm, we waren dat al niet meer gewoon. We volgden weer de nieuwe route en deze ging soms door modderige of met hoog gras begroeide paden. We moesten afbuigen naar St-Astier om te overnachten en toen haalden wij een Belg in die de tocht deed samen met zijn hond. We zijn samen tot aan de camping gestapt waar wij aankwamen om 16.45 uur. Wij hadden daar een huisje gereserveerd voor geen geld, hij ging kamperen. Morgen zou het terug regenen en dan moest ik weer een natte tent meezeulen. Daar had ik geen zin in, zolang het weer niet stabiel is en alles nog betaalbaar is, zullen wij wel binnen blijven slapen. Inkopen gedaan en een pint gaan drinken, daarna douche en aperitief ( een beetje verwennen mag wel, of niet? ) Vandaag was een prachtige dag, hopelijk volgen er nog. Vanaf zaterdag wordt beter weer verwacht. Vandaag zijn we in stapdagen gerekend, juist in de helft om naar Compostela te gaan, ook qua kilometers, dus we zijn goed op schema. Vandaag 27 km erbij, totaal 1173 km. Morgen leidt het pad naar Mussidan...
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
