In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 12: de ervaring in Bodenaya is met geen woorden te beschrijven, een ervaring apart. De ontvangst van David, de hospitalero was hartverwarmend. Na de ons aangeboden koffie, gingen wij ons installeren in een knus hoekje in het dortoir. 's Avonds was er een gezamenlijke maaltijd met wijn à volonté, daarna was er eigengebrouwde aqua dente. Om 21.30 uur was het al stil.
Zoals afgesproken werden wij om 06.45 uur met lichte muziek gewekt door David, de hospitalero. Hij had ook de kledij van de 11 gasten gewassen, gedroogd en ze lagen opgevouwen op een tafel. Daarna gingen wij gezamenlijk ontbijten. Na het opruimen vertrokken wij om 08.00 uur, omhelst en uitgewuifd door David, zoals echte familie, want zo beschouwde hij ons. Hij kende ook al onze namen.
En dan de tocht... Modder was ons deel, niet even maar het grootste deel van de tocht. Om 11.30 uur hadden we eindelijk een bar gevonden die open was, in Tineo. Patrick was daar ook, evenals Arnau en even later ook Stannis. Het was in die bar precies Vlaamse kermis. Verder wachtte ons nog een stevige klim met dito afdaling en om 16.15 uur kwamen we aan in Campiello. Er is daar concurrentie tussen 2 albergues die naast elkaar gelegen zijn. We namen onze intrek in de albergue Ricardo voor 10 euro per persoon, uiterst modern en zeer netjes, wasmachine, droogkast, perfecte bedden. We namen een douche en waren weer nieuw. De kledij in de wasmachine, later in de droger.
Maar dan kregen wij dorst. Wij waren vergezeld van Patrick en gingen wat drinken in de bar van de albergue. Plannen werden gesmeed voor morgen, we gaan de hoge route nemen, die is wat zwaarder, wel wat korten maar met het goede weer morgen worden wij dan beloond met adembenemende vergezichten.
Na het plannen gingen we daar eten om genoeg energie te hebben om de tocht morgen tot een goed einde te brengen. Straks ook op tijd naar bed, want om 06.00 uur moeten wij uit de veren.
Vandaag hebben wij 25 km gedaan, totaal op 298 km.
Afscheid van David en zijn albergue in Bodenaya
De sloebers...
twee concurrerende albergues, één in het groen en één in het rood Wij namen de groene
Binnenhof van de albergue De slaapzaal, zeer proper en verzorgd zelfs een bron in de slaapzaal ( stond wel droog )
Dag 11: opgestaan om 06.15, eerst zijn wij gaan eten, daarna inpakken en op weg om 07.30 uur. Het had tijdens de nacht geregend, zodat modder ons deel werd. Het traject was fantastisch, de modder niet meegerekend. Om 12.30 uur waren we al ik Salas. We besloten om verder te gaan, maar pas nadat wij flink gegeten hadden, een pelgrimsmenu voor 7 euro per persoon. Ik was precies in verwachting na die maaltijd.
Dan met volle maag op weg voor een stevige klim, onze eindbestemming voor de dag was Bodenaya. Daar werden we om 15.30 uur verwelkomd door de hospitalero met koffie, thee of fruitsap. Na het inschrijven werd een douche genomen. Alles wat iedereen van kledij had gedragen tijdens de tocht, ging de hospitalero wassen en drogen, en morgenvroeg zou dat klaar zijn, laten we hopen!
Straks gaan wij hier nog een gezamenlijke maaltijd gebruiken.
Vandaag hebben wij 25 km gedaan, totaal op 273 km.
Volgens de hospitalero zijn er heel veel mensen onderweg, gisteren waren alle albergues in de omgeving volledig volzet.
Ochtendzicht vanaf de albergue Klooster/abdij Rustpauze onderweg Die twee linkse kennen we al lang, helemaal vooraan in beeld is Arnau, rechts achteraan Patrick en helemaal achteraan de schuchtere Poolse Magdalena Onze rugzakken mochten ook wat rusten Binnenkomen van Salas Kerk van Salas
Wacht, even mijnen bril af doen, want dat trekt anders op niks Das al beter Die gaan hier blijven fotograferen zeker? Nog ééntje Oeps, staat er al eens op...maar tis wel nen mooien hé? Ja Stanislas, ik heb U ook met uwen ducktape... Typisch schoeisel van de streek Na het eten gingen wij verder En kwamen wij aan in Bodenaya Even later was het aan het regenen
Interieur Foto van het gezelschap toen de selfiestick van Arnau nog intact was. Rechts op de voorgrond staat David, de hospitalero
Later op de avond ging het er gezellig aan toe, in de plastic fles zat geen water maar zelfgebrouwen sterke drank Onze slaapplaats voor de nacht, voor sommigen lijkt het op " de laatste rustplaats "
Dag 10: gisteravond zijn wij tesamen met John en Patrick, een Belg uit Herentals, die wij voor het eerst zagen, uit eten geweest. Daarna zijn wij nog enkele glaasjes wijn gaan drinken. Om 22.00 uur lagen wij in bed.
Wij zijn opgestaan om 05.30 uur, want de eerste dag van de Camino Primitivo stond op het programma. Om 07.00 uur waren we op weg. Het duurde een uur om het stad uit te geraken. Daarna ging het op en neer, een mooi parcours. Het eerste wat wij tegenkwamen om iets te eten en te drinken was in Peñaflor, en toen was het al middag. Dat was welkom, want onze beer grolde al goed. Daarna gingen wij verder en om 14.45 uur kwamen we als eerste aan in de albergue van Villapañada. Brigitta telefoneerde naar de hospitalero en wij mochten binnen en ons installeren. Dat deden wij en na een douche waren we weeral nieuw. Daarna deden we de was en toen begonnen de andere pelgrims toe te stromen. In totaal waren we met ongeveer 13, Polen, Spanjaarden en Belgen.
Even later kwam de hospitalero toe. Hij controleerde alles en we moesten onszelf inschrijven. Op een gegeven ogenblik werd Brigitta gebombardeerd tot hospitalero ad interim, want hij moest even weg. Dat even was met een elastiek, want hij was anderhalf uur weg. Zij moest dus de nieuwkomers begeleiden, alles uitleggen, enz. En dat omdat zij Spaans kon!!! Zo zie je maar....
Rond 18.00 uur begonnen wij aan het eten. Patrick was er ook en wij besloten om samen eten te maken. hij is kok van opleiding, dat was dus gemakkelijk. Wij hadden toch genoeg spaghetti gemaakt en Arnau, een jonge Spaljaard, die geen eten bij zich had, mocht gerust mee aan tafel schuiven. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen.
Daarna hebben we nog enkele glazen wijn gedronken en om 21.30 lagen we al in bed.
Vandaag hebben we 29 km gedaan, totaal op 248 km.
Is zij nu gekrompen?
Zulke bouwsels kom je daar overal tegen
De albergue van San Juan de Villappanada, in de deuropening de tijdelijke hospitalero
Dag 9: gisteravond zijn we nog gaan eten, platos combinados met een flesje wijn en voor geen geld. Daarna keerden wij terug naar de albergue. De Duitse jonge vrouw, Louise, stelde voor om in de bar-sidreria aan de overzijde van de straat, tesamen met Stannis, de Slovaak, de sidra te gaan proberen. Stannis zou achterna komen, want hij wou zich nog scheren. Toen wij even in de bar zaten, kwam Stannis er toe met wat bloed in het aangezicht. Hij had goedkope mesjes gekocht en het scheren daarmee was niet zo prettig geweest, het resultaat was zichtbaar. Het uitschenken van de sidra is een ritueel. Na de proeverij zijn wij naar bed gegaan om 22.30 uur.
Deze morgen zijn wij opgestaan om 07.00 uur. Na het ontbijt in de keuken hebben we opgeruimd en zijn wij vertrokken om 08.30 uur. Het was maar een kort traject, maar 17 km. Het was aan het regenen, dus alvorens te vertrekken werd de tarp overgegooid. Onderweg in Collota dronken wij koffie. Om 12.45 uur, toen wij juist aan de binnenring van de stad waren, werden we ingehaald door een Fransman, die had verbleven in de albergue van Vego de Sariego. Na een korte babbel en het bekijken van de kaart, gingen wij verder naar het hotel waar wij een kamer hadden geboekt. Wij kwamen daar aan om 13.30 uur. Inchecken en straks gaan wij het oude stadsgedeelte verkennen, met paraplu.
Vandaag was het traject niet zo mooi, bedrijven, fabrieken, enz. Daarbovenop was het de ganse tijd aan het regenen.
Vandaag hebben we een kort traject gedaan, 17 km, totaal 219 km. Vanaf morgen begint stilaan het zware werk op de Camino Primitivo....
Stappen in de regen Even een tussenstop in een "gezellige" bar
Nog een Middeleeuwse brug... Oviedo Grappig standbeeld Romeinse bron
Dag 8: opgestaan om 06.30 uur. Het ontbijt was klaargezet op een tafeltje, net buiten onze kamer en voor de deur. Dat smaakte uiteraard en na het inpakken zijn wij om 08.15 uur vertrokken. Het was frisjes, amper 13 graden, maar ondanks dat waren we snel opgewarmd. We stapten flink door over een mooi pad, dan langs de baan en dan kwamen we aan het punt waar de wegen splitsten, rechts verder over de Camino del Norte, maar we namen links naar Oviedo, de Camino Primitivo. In feite begint die pas vanaf Oviedo, en dit zijn dus nog 2 overgangsdagen. Tijdens de eerste rustpauze kwam er een vrouw uit Duitsland voorbij. Even later kwam de man uit Slovakije aangewandeld. Wij hadden hem al enkele malen gezien de vorige dagen en hij had ook overnacht in San Esteban, waar wij verbleven. Hij wandelde dan een tijdje met ons mee, maar ging dan verder met de Duitse vrouw.
En dan begon het... een forse klim over en modderig pad dat half overwoekerd was. Dat werd weer zweten! Toen wij boven kwamen in een dorp waar nog 3 mensen wonen, hebben we de tweede rustpauze genomen. De Duitse vrouw haalde ons in, maar even later haalden wij haar in. Eindelijk na drie uur stappen kwamen wij de eerste bar tegen en die was nog open ook! Tortilla met koffie en nog een cola om ons vloeistoftekort aan te vullen. De Duitse vrouw kwam daar ook toe en was blij dat ze daar iets kon eten en drinken, want ze had bijna 4 uur gestapt zonder te stoppen.
We waren voldaan en gingen verder. Na 1 km waren we in La Vega De Sariego en in 2 etappes waren we aan de Ermita de la Bienvenido, een eeuwenoude kerk. Dat was onze laatste rustpauze, want van daar gingen we in 1 etappe naar Pola de Siero.
Om 16.30 uur kwamen we aan op de overnachtingsplaats, de nieuwe albergue. Inschrijven, installeren en de was doen, want dat was hoognodig na al dat zweten.
We zijn nu de stad aan het verkennen bij enkele glaasjes wijn. ;-) Straks nog iets zoeken om te eten.
Vandaag hebben we 27 km gedaan, totaal 202 km. Morgen gaan we naar de stad Oviedo op 17 km.
Het kan zijn dat we eens één of zelf meerdere dagen geen verslag posten, maar dan komt dat omdat er gen WiFi beschikbaar is, we trekken namelijk de bergen in...
Gelukkig dat we de tocht in mei doen, dat vermindert de discussies met de schapen en geiten onderweg.....
Hier is de splitsing, ofwel verder de Camino del Norte, ofwel de Camino Primitivo Actiefoto
Ermita de la Bienvenida
Middeleeuwse brug
De albergue in Pola de Siero Het dortoir: veeeeeel ruimte
Dag 7: opgestaan om 06.00 uur en ondertussen was John bezig in de keuken met het maken van havermoutpap als ontbijt. Een goede koffie en om 07.15 uur waren wij op weg. Het was nog wat frisjes maar goed stapweer. Na elk stapuur stopten wij 15 minuten. Nergens was er iets open zodat het tot Colunga duurde om iets te kunnen eten en drinken. Dan gingen wij verder langs paden en wegen, allemaal vrij vlot. We stapten Sebrayo voorbij, want daar was wel een albergue zonder meer en zouden we vanaf Colunga eten moeten meezeulen. Daar hadden wij geen zin in. We stapten verder naar Villaviciosa, waar we aankwamen om 17.30 uur. We namen een kamer in een hotel, voor 25 Euro, alles netjes en eigen badkamer. We gingen eerst de dorstigen laven en namen een douche. Straks gaan wij iets zoeken waar we kunnen eten.
Alles is in orde met ons en de fysiek is aan het groeien.
Dag6: om 06.00 uur uit de veren. Tesamen met John hebben wij ontbeten en om 07.00 uur waren we op weg. Het was heel mooi wandelweer en hele mooie paden met af en toe zicht op zee. Tijdens de eerste etappe zei John "nature calls" en verdwijnt in de struiken nog zeggende dat we verder mogen gaan en hij ons wel zal inhalen. Na elk uur wandelen rustten we 15 minuten, maar we hebben John niet meer gezien. Op een gegeven ogenblik zijn we verkeerd gelopen, maar een Spaanse dame heeft ons de goede weg getoond, dus wij liepen slechts weinig om. 25 minuten later pikten wij het pad weer op. In Nueva de Llanes gingen se koffie drinken en nog steeds geen spoor van John. In Ribadesella gingen we inkopen doen voor in de herberg, brood en kaas en uiteraard wijn, want volgens het boekje was er geen keuken. We stapten verder en toen begon het lichtjes te regenen. Om 17.15 uur kwamen wij aan in de albergue te San Esteban! Het was er proper en ruim en de hospitalera was uiterst vriendelijk.en toonde ons met trots de nieuwe inductie kookplaat. Douchen en we waren weer nieuw.
Om 18.30 uur was het tijd voor een glaasje wijn, ikke meegezeuld vanaf Ribadesella. Om 18.40 uur kwan de verloren zoon John daar ook aan. Tesamen aten wij brood met kaas en wijn en chocolade als dessert. Nog wat gepraat en om 22.15 uur was het tijd om in bed te kruipen.
We waren daar met 7 pelgrims, waarvan en ééntje de tocht doet op crocs, amai zijn voetjes!
Vandaag deden wij 32 km, totaal 142 km.
Duistere foto Lief hé
Het kustpad
Mooie stranden
Gerestaureerde brug uit de Middeleeuwen
De albergue in San Esteban
Keuken Koffie-en frisdrankenautomaat Het dortoir Kleurenpracht bij avondschemering Met in de verte besneeuwde bergtoppen
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
