In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Dag 58: ik wou een kwartier vroeger opstaan dan de rest, om 05.45 uur, om file te vermijden in de badkamer en toilet, maar ik had pech. De vloer kraakte en bij de eerste kraak hoorde ik iedereen in de slaapkamer ernaast rechtveren. Enkele seconden later hoorde ik de koffiezet al starten, dus ook daarvoor was ik te laat. Verdomde kraakvloer! Tja, men wil een ander niet storen, en dan ben je zelf de dupe. Dan hebben we maar gewoon ingepakt. Om 06.30 uur kwamen wij dan uit onze slaapkamer om te ontbijten. De Fransen hadden koffie gezet voor henzelf, dus wij moesten opnieuw koffie zetten... Een kwartier later vertrokken zij al, het was amper licht aan het worden. Zij leken gehaast...juist ja, de competitie! Trekken wij ons dus niets van aan. Een uur later was het onze beurt om te vertrekken. Het was zwaar bewolkt en er viel wat motregen. Het grootste deel van het traject zou over de baan lopen. Toen wij juist op weg waren zagen wij de twee Nederlandse vrouwen , die wij al eerder tegengekomen waren. Na de middag werd het weer beter, en scheen de zon zelfs. Rond 14.30 uur waren wij in Sauveterre-de-Béarn. Even rondgelopen, en dan op weg naar het hotel, waar wij een kamer gereserveerd hadden, het hotel du Saumon. Wij moesten daar wel nog wachten tot 17.00 uur. Toen het tijd was, was er nog niemand te zien. Even bellen en de vrouw bleek daar te zijn, ze was in slaap gevallen. Ze toonde onze kamer.... Een oubollig gedoe, maar ja, we hadden een onderdak. Toen zij weg was, gingen we het sanitair inspecteren. Vuil bad, dat nodig moest ontkalkt worden, de WC was nog slechter, urinevlekken en schaamhaar van wie weet wie en hoelang al! Wij keken naar elkaar, hebben de rugzak terug opgezet, de wandelschoenen aangedaan en zijn naar de vrouw gegaan. Wij hebben haar gezegd waarom wij vertrokken. Wij zijn pelgrims, maar geen varkens! Tweede maal dat wij gaan lopen in Frankrijk.
Terug naar het centrum van Sauveterre gegaan en op de deur van het Bureau du Tourisme hing een lijst met adressen van particulieren. De eerste gebeld, bleek volzet. De tweede gebeld, we hadden geluk, wij mochten nog komen en wij konden nog avondmaal krijgen. Dat was in Osserain. Wij in speedmars daar naar toe, 4 km in 40 minuten. Was dat een verschil met dat hotel! Een gans huis voor ons alleen, proper, met alle comfort. De fles wijn stond al klaar en na de douche konden wij onmiddellijk beginnen aan het voorgerecht, dan het hoofdgerecht en dan nog een dessert. Morgen is er nog een ontbijt bij en kunnen we nog een middagmaal klaarmaken ook. Dus weeral met ons g... in de boter gevallen. En nog WiFi ook.... Met dank aan Mr. And Ms. Martin, een Engelstalig koppel in Le Pehau.
Vandaag 27 km erbij, totaal 1469 km. Morgen naar Ostabat in een ferme-Auberge, benieuwd wat dat zal worden. Trouwens, we zitten nu in Baskenland en ons moreel is nog steeds goed. Wij blijven ook gespaard van fysieke problemen en voelen ons steeds sterker...
Dag 57: bij het opstaan was er nog steeds geen teken van vriendelijkheid en opgewektheid te bespeuren bij de Franse dame. Wij hebben haar een goeiemorgen gewenst en haar erna volledig genegeerd. Als ontbijt dronk zij een thee, ik verorberde bijna een gans brood. Geen wonder dat ze moe was, een pelgrim MOET goed eten, anders geraak je niet vooruit! Maar genoeg daarover, om 08.30 uur waren we op weg. De zon scheen al en het werd al gauw te warm. Klimmen en dalen en plotseling zagen wij in de verte de besneeuwde toppen van de Pyreneën liggen. Spanje en de Camino komen nu wel erg dichtbij. Om 13.00 uur waren de 18 km afgewerkt. De sleutel van de refuge opgehaald aan het restaurant Reine en dan gaan installeren. Bleek een refuge te zijn met toegang via een eeuwenoude toren. Er waren 2 slaapkamers met telkens 3 bedden. Toen ik juist in de douche ging, kwamen er nog drie pelgrims bij, de militair uit Namen en een Frans koppel dat wij gezien hadden in Mussidan. Zij namen de andere slaapkamer. Alle bezwete kledij van ons ging in de wasautomaat en zo kunnen wij morgen weer fris vertrekken. We kookten ook zelf ons avondmaal met ingredienten uit de plaatselijke Lidl. Morgen wordt het duurder, we gaan weer op hotel in Sauveterre-de-Béarn. Vandaag maar 18 km erbij, totaal 1442 km. Morgen zijn het er 25,7 km. De zolen van onze schoenen, hersteld in Limoges, die hebben hun beste tijd gehad. De zijkanten zijn bijna opgebruikt, pompkoekzolen dus, en Brigitta heeft er nochtans niet aan geknabbeld... Daarom gingen wij deze namiddag op zoek naar een cordonnier, maar die bleek al gesloten te zijn. Pech dus en we zullen ermee verder moeten stappen...
Dag 56: iets later opgestaan want we moesten nog naar de bakker en die was pas open om 07.00 uur. Stevig ontbeten en dan op weg om 09.00 uur voor 26,8 km. Een bewolkte dag en in de voormiddag viel er af en toe een spatje motregen. Van temperatuur hadden wij niet te klagen want na een uur ging er al een laagje kledij uit en werd de tocht verder gezet in T-shirt. Het terrein is al anders dan de vorige dagen, bergop en bergaf. In de namiddag kwam de zon al eens piepen en dan was het klimmen ook zweten. Om 16.45 uur waren we aan de refuge. Er was al een Frans koppel aanwezig, waarvan de man vriendelijk was, maar de vrouw waarschijnlijk een fles azijn gedronken had. Zij keerde ons gewoon de rug toe. Zij was ook aan het slapen toen wij toekwamen want ze was "moe".Weer zo'n flamboyante Française!!! We gingen ons dan maar in stilte douchen. Dat was ook iets speciaals, een douche in de toiletten tussen 2 urinoirs. Er was ook een kleine "nood-epicerie" zodat we zelf ons eten konden bereiden, verder was er niets in het dorp. Slapen was in de feestzaal van het dorp, met de matras op de grond. Vandaag afgerond naar beneden 26 km, totaal 1424 km. Morgen een super korte etappe van 18 km naar Orthez, anders zou het 42 km zijn naar de volgende slaapgelegenheid, dus dan is de keuze snel gemaakt, niet? Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 55: na een goede nachtrust en stevig ontbijt, zijn we vertrokken om 09.00 uur. We hadden geen haast want het was maar 19 km. Het was bewolkt , maar stilaan kwam de zon er door en werd het weer warm. Om 14.00 uur waren wij aan het Office du Tourisme, waar wij ons moesten inschrijven om te kunnen overnachten in de refuge van het Cloïtre des Jacobins. Wij kregen de code en op weg daar naar toe. Onderweg zagen wij een restaurant dat open was en wij gingen vragen of het deze avond ook open was. Niet dus! Blijkt dat het vandaag een feestdag is en er niets open is. Hij wou ons nog serveren, maar wij hebben gezegd dat wij eerst de rugzakken gingen wegzetten en wij daarna onmiddellijk zouden komen. Een kwartier later waren wij daar en toen kregen wij de mededeling dat er niets meer over was. Wij hadden dus geen eten en konden aan niets geraken. De hospitalero ging nog komen en wij zouden afwachten of hij soms een voorstel zou hebben. Eerst douchen en kledij wassen in het wasmachine. Om 17.00 uur was hij daar, een joviale kerel die ons eens goed vastpakte. Hij gaf een uitgebreide uitleg en zei dat er eten in de ijskast stond. Dat was reeds klaargemaakte pasta van eergisteren en gisteren. Wij vertrouwen dat echter niet en willen niet ziek worden ook. We zullen ons plan wel trekken.... Het is hier wel raar, precies een spookstad, bijna niemand op straat te zien. Vanavond nog een wandeling gemaakt en St-Jacques was daar, een pizzeria die toch open blijkt te zijn. We hebben dus geluk! Vandaag 19 km gedaan, totaal 1398 km. Morgen doen we er wat meer...
Dag 54: na een nacht van woelen en draaien en elk geluid gehoord te hebben, zijn we om 06.00 uur opgestaan, ons vast uur dus. Ontbijt en opruimen en op weg om 08.00 uur. Onze Duitse vriend stond dan juist op, hij is een langslaper. Het was bewolkt, maar we hebben geen regen gehad. Het eerste uur van de tocht was via een bospad, daarna ging het over de weg. In Bougue hebben wij een monument zien staan met de vermelding dat het nog 970 km is naar Compostela. Vanaf daar ging het over een oude spoorwegbedding, waarvan men een fietspad van had gemaakt. Zoiets stapt wel goed maar lijkt eindeloos. Uiteindelijk waren we om 16.30 uur in Mont-de-Marsan. De gite vonden we niet, zodat de beslissing om een hotel te nemen, vlug genomen was. Inchecken en de stad gaan verkennen. Eerlijk gezegd is daar niet veel te zien. Dan maar een Grimbergen gaan drinken. Een Franse vrouw, die wij reeds eerder op de tocht gezien hadden, en ook gisteren, sprak ons daar aan en wij zijn na de douche (zonder die vrouw), tesamen met haar gaan eten, een menu Pélerin.
Vandaag 27 km erbij, totaal 1379 km. Morgen gaan wij naar St-Sever om te gaan overnachten bij de Jacobins.
Eindelijk hadden we hier nog eens WiFi, zodat ik de meeste fouten in vorige berichten kon repareren. Ongetwijfeld zijn er nog die ik over het hoofd gezien heb, maar ja, dat zien we later wel.
Dag 53: korte nachtrust, veel te laat gaan slapen. We zijn wel vroeg opgestaan, omdat we vandaag 29 km moesten doen. Onderweg was er alleen maar een dure chambre d'hôte, dus die nemen we niet. Het pad liep grotendeels over dezelfde oude spoorwegbedding en onze vrienden, de muggen, waren er ook massaal aanwezig. Het was bewolkt, ongeveer 20 graden, en af en toe viel er een drupje. Het pad was verlegd en ook de laatste kilometers waren gewijzigd in die zin dat er 5 km waren bijgekomen, dus 34 km in totaal. De gids van Lepère klopte dus weeral niet en is nog alleen maar goed om de muggen een père te geven. De routebeschrijving die erin stond was trouwens voor de fietsers, die een andere weg volgen. Hoe dan ook, om 17.15 uur waren we eindelijk aan het café waar we moesten inschrijven voor de refuge. Bleek dat er al 2 personen aanwezig waren. Op het einde van de dag waren we al met 7 in een gite van 8 personen. Het is weer krap, weinig plaats om de spullen te leggen. Vanavond zijn wij gaan uit-eten. Daar zat ook het Nederlandse compostela-koppel die steeds een deel van het traject al liftend doen. Elk zijn idee, maar dan ga je niet naar Compostela, dan ga je liftend naar Compostela. Vandaag 34 km erbij, totaal 1352 km. Vandaag zijn wij voorbij het punt gekomen waar een paal staat met de vermelding dat het nog 1000 km is naar Compostela, maar die paal hebben wij niet gezien omdat die op de fietsroute staat. Morgen zal afhangen van het feit of ik deze nacht heb geslapen... Verzonden vanaf Samsung Mobile
Dag 52: na een lange tocht gisteren, stond er voor vandaag een korte tocht op het programma. Bijgevolg hebben we uitgeslapen tot 07.00 uur, nou ja, als je dat uitslapen kan noemen! Het was een frisse ochtend en alles was nat, de tent, het gras... het had niet geregend en ook vandaag geen wolk aan de lucht. We hebben geheel op het gemak opgeruimd, we hadden geen haast. Om 10.00 uur waren we weg op de camping en gingen naar Bazas. Inkopen gedaan, de noodmaaltijd terug aangevuld, en dan om 11.15 op weg. Eerst een stuk drukke baan en daarna een pad over een vroegere spoorwegbedding. Het was leuk wandelen, minder voor Brigitta, want die had last van de muggen met haar short aan. Zij wil bruine benen... Het werd wel warm! Om 16.00 uur waren we in Captieux. In het gemeentehuis gevraagd naar de camping....geen camping! Slechte informatie op het internet dus! De vrouw had wel een andere optie, de refuge, en zij leidde ons daarheen. Bleek een propere refuge voor 6 personen te zijn en wij zouden de enige klanten zijn. Super dus. Kledij uitwassen, twas de gelegenheid na 2 dagen zweten. Om 18.00 uur was het nog 26 graden op de thermometer van een pharmacie en die thermometer hing in de schaduw. We zouden gaan eten... alles bleek ineens gesloten. Vlug naar de winkel van onze noord-afrikaanse broeder, die was nog open. Dan maar zelf iets klaarmaken, allee, Brigitta doet dat terwijl ik verder aperitief onder het mom van de blog aanvullen... Vandaag was het maar 20,8 km, totaal 1318 km. Morgen gaan we waarschijnlijk naar Roquefort-de-Marsan, een tocht van 29 km, moet wel want anders is er niets en men voorspelt regen, maar eerst zien en dan geloven...
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
