13-12-2016 om 08:13 geschreven door willy  

Volg een 26-jarige heilige in 20 stappen naar een heilig leven

Bron :Kerknet-redactie

Paus Franciscus verklaarde op 16-10-2016 Elisabeth van de Drie-eenheid Catez (1880-1906) heilig. Ze roept leken op om heilig te leven in hun omgeving.

4 maanden voor haar dood aan een zeldzame ziekte, schrijft de karmelietes een krachtige oproep om heilig te leven. Ze richt zich tot haar zus Marguerite, om haar te helpen in haar gezin een geestelijk leven te leiden dat helemaal doorademd is van Gods aanwezigheid.

Elisabeth noteert tijdens een retraite op haar ziekbed van dag tot dag wat haar invalt. Zoek er geen systematisch stappenplan in.

In de bloemlezing hieronder zijn de genummerde titels onze hertaling naar een taal van nu. Daaronder lees je de woorden van Elisabeth en de citaten die ze zelf sprokkelt uit de Bijbel, bij Ruusbroec en bij Johannes van het Kruis. Voor het leesgemak lieten we de bronvermeldingen weg.

Elisabeth van de Drie-eenheid Catez, 20 jaar, voor haar intrede © Wikimedia Commons

Elisabeth van de Drie-eenheid Catez, 20 jaar, voor haar intrede © Wikimedia Commons

1 God is verborgen, maar wil toch dat wij altijd in Hem blijven

‘Hij wil dat wij zijn waar Hij is. Niet alleen in de eeuwigheid, maar reeds in de tijd, het steeds voortschrijvende begin van de eeuwigheid.’

2 Leef niet aan de oppervlakte, maar daal af in de diepte van jezelf

‘Langs dit pad van de afgrond, die God is, moeten we elke dag verder afdalen. Laten we ons in liefdevol vertrouwen langs deze helling afglijden. … Daar, helemaal in de diepte, zal de goddelijke ontmoeting plaatsvinden.’

3 God is jouw ziel en jouw ziel is God

‘Nu openbaart Hij ons dat wij niet uit onszelf moeten treden om Hem te vinden: Het Rijk Gods is binnen in u. … God is het middelpunt van de ziel. … Door de liefde wordt de ziel één met God.’

4 Maak je innerlijk los van alles wat God niet is

‘Geen uitwendige afstand dus van uiterlijke zaken, maar een eenzaamheid van de geest, een loskomen van alles wat God niet is.’

5 In elke gebeurtenis - elke vreugde en elke pijn - krijg je God

‘Elke gebeurtenis, elke pijn, evenzeer als elke vreugde, is een sacrament dat haar [aan de ziel die in Hem wil leven] God geeft. Tussen dit alles maakt ze niet langer onderscheid.’

6 Sterf elke dag aan jezelf om plaats de maken voor goddelijk leven

‘Iedere dag verdwijn ik, geef ik me meer prijs, opdat Christus in mij zou groeien… Mijn eigen leven wil ik niet langer leven. Ik verlang omgevormd te worden in Jezus Christus. Dan zal mijn leven meer goddelijk dan menselijk zijn.’

7 Werp je in het liefdesvuur dat in je brandt

‘Onze God, schreef St.-Paulus, is een verterend vuur, d.w.z. een liefdevuur dat vernietigt en alles wat het aanraakt omvormt in zichzelf. … Ze [mensen die kiezen voor de mystieke dood] denken niet zozeer aan het vernielingswerk en de onthechting die hen nog te wachten staat, maar ze werpen zich in de liefdegloed die in hen brandt en die niemand minder is dan de Heilige Geest.’

8 Doe alles uit liefde en je ontdekt het geheim overal

‘Ik doe alles uit liefde. Ik lijd alles uit liefde. … Dan vervult de liefde haar [de ziel] op zulke wijze, ze neemt haar in beslag en beschermt haar zo goed, dat zij overal het geheim ontdekt om in de liefde te groeien. Zelfs te midden van haar relaties in de wereld, midden in haar zorgen kan ze met recht zeggen: Mijn dienst bestaat alleen nog in beminnen.’

9 Gelukkig is wie de komst van Christus nu al opmerkt

‘Zalig ook de ogen van deze ziel, die onder het licht van een levendig en diep geloof, de komst van de Meester in haar intiem heiligdom kan zien. Maar waarin bestaat deze komst? ... De komst van de Bruidegom is zo snel, dat Hij steeds én al is gekomen, én aanwezig blijft met zijn grondeloze rijkheid, én persoonlijk zonder ophouden opnieuw met zodanige klaarheid komende is, net alsof Hij nog nooit te voren gekomen was. Want zijn komen geschiedt zonder tijd in een eeuwig nu en wordt altijd met nieuw genot en een nieuwe vreugde ontvangen.’

10 Christus wil ons volledig in zich opnemen

‘Christus’ minne is gierig (veeleisend) en tegelijk mild. Al geeft Hij ons alles wat Hij heeft en al wat Hij is, Hij neemt ook terug al wat wij hebben en al wat wij zijn. … Hij verteert het merg uit onze beenderen. … En al zijn wij arm, dat deert Hem niet; Hij wil ons toch niets overlaten.’

11 Maak geen onderscheid tussen God voelen of niet

‘Zij [onze ziel] staat niet langer stil bij genietingen en gevoelens. Ze maakt geen onderscheid tussen God al dan niet voelen, tussen de vreugde of het lijden dat Hij haar geeft. Ze gelooft in zijn Liefde. Hoe meer Hij haar beproeft, des te groter wordt haar geloof.’

12 Trek je verstrooide krachten samen en richt ze op God

‘De eenvuldige, d.i. zuivere mening, die de verstrooide krachten samentrekt in de eenheid van geest en de geest richt op God. … Die mening is eenvuldig, die niets anders bedoelt dan God alleen, en al het overige zover het op God betrekking heeft. Zij bewerkt dat de mens in tegenwoordigheid van God vertoeft, zij verlicht zijn verstand, maakt hem ijverig in de deugd en vrij van alle ijdele angst…’

13 Door de liefde ben je heilig

‘De Heilige Drie-eenheid heeft ons naar haar beeld geschapen, naar het eeuwig beeld dat Ze van ons bezat in haar schoot, voor de wereld was. … In zijn eeuwige liefde droeg God ons reeds in de gedachte. … Heel de rijkdom, die in God van nature is, bezitten wij door de liefde in God en God in ons. Dank zij de liefde en door de liefde, zoals de Apostel zegt, zijn wij dus heilig en vlekkeloos voor Gods aangezicht.’

14 Richt je wil op God, Hij maakt je levend en heilig

‘Zodra God in ons enige geschiktheid ontwaart om de genade te ontvangen, wil Hij ons uit vrije goedheid levend maken en Hem gelijkend door zijn gaven. Dit geschiedt altijd, als wij ons met geheel onze wil tot Hem keren. Want in ditzelfde ogenblik komt Christus tot ons en in ons…’

15 Ga naar alles zoals Jezus

‘Wij zullen verheerlijkt worden overeenkomstig onze gelijkvormigheid met het beeld van zijn goddelijke Zoon. Laten we dus onze blik richten op dit aanbiddelijk Beeld. Laten we ons voortdurend onder zijn straling houden, opdat het zich in ons inprentte, en vervolgens naar alles toe gaan in de zielsgesteltenissen van onze heilige Meester.’’

16 Laat je herscheppen

‘Ik wil niets meer, tenzij één worden met Hem… Voor mij is leven Christus! … Het doel van deze retraite is: ons laten herscheppen tot een groter gelijkvormigheid met de aanbiddelijke Meester. Meer nog, zover één worden met Hem dat we kunnen zeggen: Ikzelf leef niet meer, Christus is het die leeft in mij.’

17 Zoek God in het centrum van je ziel

‘Heilig zijn zoals Hij heilig is. … Hoe zo? Door in de diepte van de bodemloze afgrond, binnenin, in contact met Hem te leven. … Onze Vader die in de hemel zijt. In deze kleine hemel die Hij zich bouwde in het centrum van onze ziel moeten we Hem zoeken. Daar vooral moeten we verblijven.’

18 Verzink in nederigheid, want God is je bodem

‘Onze zonden zijn voor ons een bron van nederigheid. … Wanneer je verzonken bent in de nederigheid, ben je in God verzonken, want God is de bodem van de afgrond. Dat is de reden waarom je in de nederigheid zoals in de liefde steeds kunt groeien.’

19 Inkeren kan je van Maria leren

‘De houding van de Maagd gedurende de maanden, die tussen de boodschap en de geboorte verliepen, lijkt mij een toonbeeld te zijn voor de innerlijke zielen. Voor hen, die God uitverkoren heeft om te leven binnenin, op de bodem van de bodemloze afgrond. In welke vrede en ingekeerdheid gaf Maria zichzelf en leende zich tot alles! Hoe werden de meest banale zaken door haar vergoddelijkt!’

20 Zing in oneindige liefde

‘Laten we in de hemel van onze ziel een loflied zijn op de Drie-eenheid. … Eens zal de sluier vallen. Dan zullen we binnengeleid worden in de eeuwige woning. En daar zullen we zingen in de schoot van de oneindige Liefde.’

Vertaling van de citaten: Guido Stinissen. Elisabeth van Dijon. Geschriften. Carmelitana, 1979, ISBN 9070092158, 427 pagina’s.

Meer weten

    Koen De Meester. Heilige Elisabeth van de Drie-eenheid verteld door haarzelf. Carmelitana, ISBN 9789492434067, 14,95 euro. BESTEL VIA KERKNET.BE

    Website over Elisabeth naar aanleiding van de heiligverklaring (Frans)

    Herbekijk de viering waarin paus Franciscus Elisabeth heilig verklaart (met Franse simultaanvertaling)

    Bekijk een interview met 2 auteurs over Elisabeth op KTO (Frans zonder ondertitels)

Gepubliceerd op zondag 11 december 2016 - 8:00 op Kerknet.be

Bijlagen:
http://www.elisabeth-dijon.org/actualite-1.html   
https://www.youtube.com/watch?v=qM7gBkzV65c   
https://www.youtube.com/watch?v=r4_yMgsmMVc   

8 december O.L.Vrouw Onbevlekte Ontvangenis

Ga u wassen aan de Bron.

De Onbevlekte Ontvangenis is een stap verder naar de volledige verlossing van onze wereld. Slechts in de negentiende eeuw kwam er het dogma. Maar honderden en duizenden mensen hebben aan die bron reeds heil gevonden.

Slechts op 8 december 1854 werd het Dogma van de Onbevlekte Ontvangenis afgekondigd. Vier jaar later! Een ziekelijk meisje , Bernadette Soubirous, gaat hout sprokkelen bij de grot van Massabielle. Ze ziet er een Dame in het wit. Het was de 11^de februari.

O.L.Vrouw is daar! Bij de 16^de verschijning op 25 maart zegt de Dame wie ze is: in de taal van de streek: “ que soy era immaculada coucepiou” ( Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis). Bernadette herhaalt deze woorden waarvan zij niets verstaat, maar die ze moet meedelen aan de pastoor. Paus Pius de IX ziet er een confirmatie in van het dogma dat hij vier jaar tevoren had afgekondigd. Bijna 19 eeuwen verliepen vooraleer het dogma werd vastgelegd. Toch had de Kerk

( vooral de kerkelijke Gemeenschap van de gelovigen) reeds sedert lang een aanvoelen van de noodzaak van dat geloofsgegeven. Tientallen heiligen hebben zich daarvoor ingezet.

Met dit feest raken we aan de fundamenten van ons geloof. Geven we slechts enkele elementen

1. In het epistel van vandaag aan de Efeziërs affirmeert Paulus dat God ons in Christus heeft uitverkoren van vóór de grondlegging van de wereld. Helemaal juist. Als wij geloven in de ene God, dan moeten we ook kunnen aanvaarden dat God niet alleen transcendent aan de oorsprong staat van de schepping, maar dat Hij ook overal immanent aanwezig is. Wij zijn dus van alle eeuwigheid ( de eigenschap van God) verbonden met die God. De Kerk ( met de gelovigen) proclameert dat sedert eeuwen: wij komen uit God en we gaan naar God.
2. Dan moeten wij ook aannemen dat de mens niet alleen zichzelf affirmeert ( misschien op een zondige manier zoals staat in de eerste lezing uit Genesis), maar dat er ook in de mensheid ergens een kern ( een mogelijkheid) moet liggen van effectieve medewerking aan het Rijk van God. Die kern is Maria! Van alle eeuwigheid uitverkoren om mee te werken, door haar Ja-woord, aan de verlossing van de mensheid. Maria moet doorheen de eeuwen verheerlijkt worden om haar zuiverheid van vóór de zonde: “plus jeune que le péché” schrijft Bernanos. Door de genade – omdat Jezus mens moest worden – en door de voorziene verdiensten van Jezus Christus werd Maria gevrijwaard van de zonde.
3. Reeds in de schoot van de Drievuldigheid, van af de beslissing of van af de noodzaak van de Menswording en de Verlossing heeft de Vader haar zo voorbereid om in het wereldgebeuren een vlekkeloos fundament te zijn om Moeder te worden van Gods Zoon, van het Woord dat mens moest worden. Door de kracht van de H.Geest zou Jezus tussen ons leven.

Even terug naar Bernadette. Bij de verschijning zegt Maria haar te drinken van de Bron en er zich te wassen. Ze verwijst zo naar Jezus. Maar Bernadette ziet geen bron, wel een vochtige plek. En als ze begint te graven met haar handjes en zich dan met slijk te wassen…. Denken sommige toeschouwers dat ze dwaas is geworden. Maar Bernadette was akkoord, juist zoals het meisje in Nazareth schijnbaar dwaas was, maar toch akkoord ging….. Zo is de verlossing op gang…. Dankzij de “Onbevlekte”. Durven we dan tegen de tendensen van onze wereld ingaan om Gods Rijk te doen komen onder ons. Laat ons ook geloven in de Onbevlekte en haar voorbeeld volgen.

Bovenstaand sermoen mochten wij horen in de KerKkapel van de Karmel deze ochtend na de lezingen van vandaag.

Genesis 3,9 15.20

Efeziërs 1,3-6.11-12

Lucas 1,26-38

08-12-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Bijlagen:
https://www.youtube.com/watch?v=YLjO8BBfLqU    

De Kleine Li

Het ware ontroerend verhaal van een klein tienjarig Chinees meisje en haar grote liefde voor Jezus, tijdens de communistische vervolging van de jaren 50 in China.

Toen God in 1979 zijn dienaar Fulton Sheen¹ bij zich riep, huilden er miljoenen Amerikanen en ze hadden het gevoel wees geworden te zijn.

Jarenlang hadden zij naar hem geluisterd en geboeid aan zijn lippen gehangen. Hij had een uitzonderlijk charisma. Hij bezat een natuurlijke welsprekendheid en was tegelijkertijd begiftigd met de kracht van de Heilige Geest. Wat had hij zijn luisteraars te zeggen? Dat God leeft, dat Hij groots is en zeer de moeite waard. Bisschop Sheen had zo een uitstraling, dat de radiozenders om hem vochten, aangezien de luisterdichtheidscijfers voor hem hoger uitvielen dan ooit. Met zijn beroemde televisieprogramma “ Het leven is de moeite waard om te leven”, wist hij ongeveer dertig miljoen mensen wekelijks te bereiken².

Deze grote aartsbisschop, deze reus in het evangeliseren, had een geheim. Zoals alle grote geesten, de echte grote welteverstaan, koesterde hij in het geheim een ontmoeting, een gebeurtenis uit zijn leven, waarbij de genade hem zo diep had getroffen, dat hij voor geen goud ter wereld ooit nog van koers wilde wijken. Maar om te weten wat er is gebeurd, moeten we naar het China van de jaren vijftig, toen de onderdrukking van het communisme er op z’n hevigst was...

Kleine Chinese pasjes...

Zuster Euphrasie is tevreden, want de kinderen van de parochieschool zijn ernstig aan het bidden. Veel van de kinderen hebben twee maanden geleden met grote overgave en met heel hun hart hun eerste communie gedaan. De vraag van de kleine Li van tien jaar laat haar lachen.

• Waarom heeft de Heer Jezus ons niet geleerd om te zeggen:”Geef ons heden onze dagelijkse rijst”?

Omdat de kinderen ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds rijst eten, weet de zuster niet hoe ze op deze vraag moet antwoorden.

Dan zegt de religieuze:

• Dat is .... wel....brood wil zeggen: Eucharistie.

Gezegd moet worden dat zuster Euphrasie meer vanuit haar hart leeft, dan dat ze uitblinkt in de theologie.

• Aan de goede Jezus vraag je de dagelijkse communie en voor je lichaam heb je elke dag rijst nodig. Maar je ziel, waardevoller dan je lichaam, heeft honger naar dit brood, dat het Brood des levens is.

Als in de maand mei Li haar eerste communie doet, zegt ze in haar hart tegen Jezus:

• Geef mij elke dag mijn dagelijks brood, opdat mijn ziel mag leven en het goed mag maken.

Sindsdien gaat Li elke dag ter communie.

Maar zij beseft goed dat de ‘ slechteriken’ ( de goddeloze communisten), haar het elk moment kunnen beletten om Jezus in de communie te ontvangen. Daarom bidt ze vurig dat dit nooit zal gebeuren. Ze zijn al een keer in de klas geweest en hebben toen aan de kinderen gezegd:

• Jullie moeten ogenblikkelijk al je afgodsbeelden afgeven.

Li wist maar al te goed wat ze daarmee bedoelden. En toen hebben de kinderen, bang als ze waren, al hun zorgvuldig geschilderde bidprentjes onder dwang moeten afgeven. En daarna heeft de commissaris met een woedend gebaar het kruisbeeld van de muur gerukt en het toen ook nog op de grond gegooid en vertrapt, terwijl hij schreeuwde:

• Het nieuwe China duldt zo’n grove vorm van bijgelovigheid niet meer.

De kleine Li, die zo dol was op haar afbeelding van de Goede Herder, probeerde die in haar bloes te verstoppen; het was de afbeelding die ze op haar eerste communie had gekregen. Zij kreeg een harde klap, zij verloor haar evenwicht en viel toen op de grond. De commissaris liet de vader van het meisje bij zich komen en vernederde hem alvorens hem vast te binden en te mishandelen.

Diezelfde dag dreef een politierazzia alle mensen samen in de kerk, waar ze een nieuw type preek kregen voorgeschoteld, dat de commissaris met stemverheffing te berde bracht, om zo missionarissen en de ‘vertegenwoordigers van het Amerikaanse imperialisme’ belachelijk te maken...Met een donderende stem beval hij de militie het tabernakel stuk te slaan. De mensen hielden hun adem in en baden vurig.

Naar de mensen toegekeerd, schreeuwt de man:

• Nu kunnen jullie zien of jullie Christus zich weet te verdedigen. Zie wat ik doe met jullie ‘Werkelijke Tegenwoordigheid’; een truc van het Vaticaan, om jullie nog meer uit te buiten.

Terwijl hij dit zei, pakte hij de ciborie en wierp de hosties op de grond. Verbijsterd deinsden de gelovigen terug, en wisten nog net een schreeuw te onderdrukken.

De kleine Li is als aan de grond genageld. O, wat heeft men met het Brood gedaan? Haar rechtschapen en onschuldig hartje begint te bloeden bij de aanblik van al die hosties die verspreid op de grond liggen.

Is er dan niemand om Jezus te verdedigen? De commissaris drijft er de spot mee en zijn godslasteringen gaan soms gepaard met een vette lach. Li huilt in stilte.

• En nu, iedereen naar buiten, schreeuwt de commissaris, en wee degene die het lef heeft om terug te keren in dit hol van bijgeloof.

De kerk stroomt leeg. Maar naast de aanbiddende engelen, die altijd aanwezig zijn bij Jezus-Hostie, is daar ook nog een andere getuige, die niets gemist heeft van dit voorval, dat zich onder zijn ogen afspeelt. Het is pater Luc, van de Buitenlandse Missie. De parochianen houden hem verborgen in een nis, hoog in het koor, vanwaar hij uitzicht heeft op heel de kerk. Hij gaat op in een gebed van eerherstel en lijdt eronder dat hij zich niet kan bewegen, want hij hoeft zich maar te verroeren en parochianen die hem hebben weggemoffeld, zullen gearresteerd worden, omdat ze verraad hebben gepleegd door hem te verstoppen in de kerk.

• Heer Jezus, heb medelijden met Uzelf, bidt hij, vol angst, voorkom deze heiligschennis. Heer Jezus.

Plotseling wordt de drukkende stilte in de kerk doorbroken door een piepend geknars. De deur gaat zachtjes open. Het is de kleine Li van nog geen tien jaar en kijk, met kleine Chinese pasjes nadert ze het altaar....Zij bezorgt pater Luc doodsangsten: ze kan op elk moment worden gedood. Maar hij mag geen contact met haar maken. Hij kan alleen maar toekijken en alle heiligen in de hemel smaken om dit kind te sparen. Eerbiedig buigt de kleine voorover en begint in stilte te aanbidden, zoals zuster Euphrasie het haar heeft geleerd. Ze weet dat ze eerst haar hart moet voorbereiden, voordat ze Jezus kan ontvangen. Met gevouwen handen bidt ze op een mysterieuze manier tot haar dierbare, in de steek gelaten en mishandelde Jezus. Dan ziet pater Luc hoe ze nog dieper voorover buigt en op handen en voeten met haar tong een hostie opraapt. Dan knielt ze, en richt zich naar binnen gekeerd tot haar hemelse bezoeker. Elke seconde telt. Pater Luc vreest het ergste.... Als hij maar iets tegen haar zou kunnen zeggen. Maar het kind vertrekt weer zachtjes, zoals zij ook is gekomen bijna huppelend.

Er zijn nog hevige zuiveringen aan de gang en de vliegende brigade die de orde moet handhaven, kamt heel het dorp en de omgeving uit. Dat is het lot van het Nieuwe China. Bij de boeren durft niemand zich te roeren. Verscholen in hun hutten van bamboe, hebben ze geen idee wat de toekomst hen zal brengen.

Elke morgen echter, weet onze kleine Li te ontsnappen, om haar Levende Brood in de kerk terug te vinden. Daar speelt zich dan precies dezelfde scène af als die beruchte avond/ ze pakt één hostie met haar tong en verdwijnt. Pater Luc fronst zijn wenkbrauwen: waarom neemt zij ze niet allemaal tegelijk? Hij weet hoeveel hosties het zijn: tweeëndertig. Weet zij dan niet dat zij er meerdere tegelijk kan oprapen.

Nee, dat weet zij niet. Zuster Euphrasie is hier duidelijk over geweest:” Eén hostie per dag volstaat. En je raakt de hostie niet aan, maar ontvangt op de tong”. De kleine houdt zich aan de regels.

Op een dag is nog maar één hostie over. Bij het krieken van de dag sluipt het kind zoals gewoonlijk de kerk binnen en nadert het altaar. Ze knielt neer en bidt vlakbij de hostie. Pater Luc onderdrukt een schreeuw.

Bij de ingang van de deur staat een soldaat en hij richt zijn revolver. Men hoort alleen een doffe knal, gevolgd door een schaterlach.

Het kind zakt meteen in elkaar.

Pater Luc denkt dat zij dood is, maar nee, hij ziet hoe zij nog met moeite in de richting van de hostie kruipt en haar lippen erop plakt.

Dan volgen nog enkele stuiptrekkingen, waarna haar lichaam zich plotseling ontspant. De kleine Li is dood.

Ze heeft alle hosties gered³.

Elke dag een ‘heilig uur’

Twee maanden voor hij op vierentachtigjarige leeftijd stierf, gaf Mgr Sheen tijdens een interview op een van de nationale televisiezenders zijn geheim aan het publiek vrij.

• Excellentie, vroeg de journalist, u hebt miljoenen mensen in de hele wereld geïnspireerd. Maar uzelf, wie heeft u geïnspireerd. Een paus misschien?

• Noch een paus, noch een kardinaal antwoordde hij. Zelfs geen priester of religieuze. Mij heeft een klein Chinees meisje van tien jaar geïnspireerd.

Toen vertelde Mgr Sheen het verhaal van de kleine Li. En zo liet hij zijn intieme testament na. De liefde van dit kind voor Jezus in de Eucharistie heeft zo’n indruk op hem gemakt, voegde hij eraan toe, dat hij op de dag dat hij dit ontdekte de Heer heeft beloofd, elke dag van zijn leven tot aan zijn dood, een uur het Heilig Sacrament te aanbidden, wat er ook zou gebeuren. En Mgr Sheen heeft niet alleen zijn belofte gehouden, maar hij heeft ook nooit een gelegenheid voorbij laten gaan om de liefde voor Jezus in de Eucharistie uit te dragen. Hij hield niet op gelovigen uit te nodigen om elke dag een ‘ heilig uur’ door te brengen voor het Heilig Sacrament.

Voor hem stond het onomstotelijk vast: dit onbekende en arme kind uit China was de vonk, die de geweldige vruchtbaarheid van zijn apostolaat heeft bewerkt. Die dag begreep heel Amerika, terwijl het voor de buis zat gekluisterd, dat de miljoenen harten die deze grote prediker had weten te raken, in wezen via de kleine Li werden geraakt. Dat het grote aantal bekeringen dat via deze heuse mediagigant was bewerkt, in werkelijkheid het werk was van haar kleine zuivere hartje. Dat de miljoenen aanbidders, die deze heilige bisschop tot aanbidding van het Heilig Sacrament had gebracht, in werkelijkheid daartoe waren gebracht door haar tweë-dertig heldhaftige bezoeken aan de op de grond geworpen Jezus.

____________________________________________________________

¹Het verhaal van deze kleine Chinese wordt verteld in ‘Les Voleurs de Dieu’ (De dieven van God), geschreven door Maria Winowsla. Omdat zij zeer nauw verbonden was met de cultuur van de Russische, Poolse en Chinese intelligentsia tijdens de verschrikkelijke jaren van de vervolgingen, heeft Maria ervoor gezorgd dat verschillende herinneringen aan waardevolle gebeurtenissen uit het leven van enkele Poolse heiligen ( zoals frère Albert, zuster Faustina, pater Maximiliaan Kolbe) aan de vergetelheid zijn onttrokken.

Dat de opbloei van wijdingen en roepingen, die deze populaire prelaat van Amerika had weten op te wekken, in wezen te danken was aan deze kleine Chinese martelares en haar bloedbruiloft met het Lam⁴.

Lieve kleine Li, als ik je dit boek heb opgedragen is dat, omdat je als heldin mijn voorkeur geniet. Maar, ik moet je bekennen, er is ook een andere wat meer baatzuchtige reden: je werk is nog niet af. Geef je ogen de kost en zie: vandaag de dag zijn het niet tweeëndertig hosties die op de grond liggen, maar wel duizenden, miljoenen.

Elke dag wordt Jezus geslagen, wordt er om Hem gelachen, wordt Hij vertrapt. Het aantal sekten dat de Eucharistie ontheiligt groeit met de dag. In bijna alle parochies communiceren elke zondag wel enkele gelovigen op onwaardige wijze, terwijl ze diepe zonde leven, die de Bijbel een gruwel noemt en die de dood van de ziel veroorzaken. Jezus is nog nooit zo gemarteld, kleine Li. We laten nog maar buiten beschouwing de onverschilligheid van zoveel uitverkozenen, die te vaak opgaan in wereldse aangelegenheden en zich niet bewust zijn van de onpeilbare liefde waarmee zij worden bemind. Hoeveel tabernakels staan er in Frankrijk verlaten en onder stof bedolven bij. En als men toch wil aanbidden, dan staat men voor een gesloten deur. In Amerika is het tabernakel vaak in een hoek van de kerk geplaatst, als het al niet in de sacristie is. Soms heeft men zelfs de bidstoelen verwijderd, en wee degene die tijdens de consecratie durft te knielen: dat hoort niet en de kans is reëel dat je wordt buitengesloten.

Bij de catechese vind je nog nauwelijks zusters van het slag van Zuster Euphrasie. En nu worden de kinderen er vaak niet toe gebracht om Jezus te leren kennen en om Hem te beminnen. Ook in de gezinnen spreken ouders maar zelden, zonder meer, over Jezus als over een goede vriend. Integendeel, er wordt aan voorbijgegaan, met als gevolg dat de kinderen denken dat God niet bestaat en ze zo teloorgaan in het atheïsme.

Ik kan nog lang doorgaan, maar vanuit de hemel zie je alles zoveel beter. Nee, jouw werk zit er nog niet op, kleine Li. Eerlijk gezegd, is met jouw martelaarschap in China je werk pas begonnen. Kom ons te hulp. Zoals je Bisschop Sheen hebt bijgestaan, sta nu ook elke priester, elke bisschop elke gewijde en elke christen bij.

Openbaar ons het verborgen Kind, jouw grote vriend. Geeft ons iets van jouw onverdeelde liefde voor Jezus, deze diepgewortelde en tedere liefde van je onschuldige hart.....

Medjugorje , 13 mei 2005

Op het feest van Onze Lieve Vrouw van Fatima.

^{_________________________________________________________________________________________________________________}

⁴Volgens Maria Winowska was de kleine Li eerder teruggetrokken van temperament, ze sprak nauwelijks. Ze was zeer verlegen en de voorkeur aan luisteren.

12-11-2016 om 08:18 geschreven door willy  

Heilige zuster Faustina Kowalska ( 1905-1938)

Ook Zr.Faustina moedigt ons aan om onbeperkt vertrouwen te stellen in Gods onpeilbare Barmhartigheid.

Het is niet voor niets dat Paus Johannes Paulus II Zr.Faustina als eerste heilige heeft heilig verklaard in het derde millennium. Haar geschriften zijn overal verspreid. Zij zijn van grote betekenis voor mensen die in de wereld van vandaag de waarheid zoeken. In haar Dagboek beschrijft Zr.Faustina enkele voorvallen die illustreren welke relatie er bestaat tussen de Goddelijke Barmhartigheid en het Vagevuur.

Ze vertelt: Toen ik de kapel voor een momentje bezocht, zei de Heer tegen mij:” Mijn dochter, help mij een zekere zondaar te redden die op sterven ligt. Bid voor hem de rozenkrans die ik je geleerd heb.” Toen ik deze rozenkrans begon te bidden zag ik hoe deze man op sterven lag en daarbij verschrikkelijke kwellingen onderging en in een hevige strijd verwikkeld was. Zijn beschermengel verdedigde hem, maar hij was als het ware machteloos tegenover de overweldigende aangrijpende ellende die zij ziel overviel. Een menigte Duivels stond op zijn ziel te wachten. Maar terwijl ik de rozenkrans aan het bidden was, zag ik Jezus precies zoals Hij op de afbeelding weergegeven wordt. De stralen die uit het Hart van Jezus kwamen , omgaven de zieke, op sterven liggende man, en de machten der duisternis sloegen in paniek op de vlucht. De zieke man blies zijn laatste adem vredig uit. Toen ik weer bijkwam, begreep ik hoe belangrijk de rozenkrans voor de stervenden is. Deze brengt de toorn van God tot bedaren(Dagboek §1565).

Een andere keer vertelt ze, wat voor de zielen in het Vagevuur betekent om voortdurend te dorsten naar God: Op een moment vroeg ik de Heer voor wie ik nog meer moest bidden. Jezus zei, dat Hij me de volgende avond zou laten weten voor wie ik moest bidden. De volgende avond zag ik mijn beschermengel, die mij vroeg hem te volgen. Opeens was ik in een mistige plaats vol vuur, waar zich een grote menigte lijdende zielen bevond. Ze baden vurig voor zichzelf, maar zonder resultaat. Alleen wij kunnen hen te hulp komen. De vlammen waardoor zij verteerd werden en die door hun heen brandden, waren niet in staat mij te raken. Mijn beschermengel liet me geen moment alleen. Ik vroeg deze zielen, wat hun grootste lijden was. Ze antwoordden mij eenstemmig, dat hun grootste kwelling hun verlangen naar God was. Ik zag hoe Onze Lieve Vrouw de zielen in het Vagevuur bezocht. De zielen noemen haar de Sterre der Zee. Ze brengt hen verkwikking. Ik wilde nog langer met hen spreken, maar mijn beschermengel wenkte me om weg te gaan. Vervolgens verlieten we deze gevangenis van lijden. Ik hoorde een inwendige stem die zei:” Mijn Barmhartigheid wil dit niet , maar de Gerechtigheid eist het. Sinds die tijd leef ik in inniger gemeenschap met de lijdende zielen in het Vagevuur (Dagboek§20).

De vrijgevige liefde van Zr.Faustina, stelt haar in staat om hetzelfde lijden te ervaren als sommige zielen in het Vagevuur. Ze vertelt:

9 juli 1937. Deze avond kwam een van de overleden zusters naar mij toe, en ze vroeg mij om een vastendag en al de geestelijke oefeningen van die dag, voor haar te offeren en op te dragen. Ik antwoordde haar, dat ik dat zou doen.

De volgende dag offerde ik vanaf ’s morgens alles voor haar intentie. Tijdens de heilige Mis doorleefde ik en maakte ik haar kwellingen die zij onderging in het Vagevuur, voor korte tijd mee. Ik ervoer zulk een intense honger naar God, dat ik leek te sterven van verlangen om met Hem verenigd te worden. Dit duurde maar kort, maar ik begreep hoe groot en kwellend het verlangen van de zielen in het Vagevuur naar God is.

Onmiddellijk na de heilige Mis vroeg ik moeder overste toestemming om te vasten, maar ik kreeg die niet vanwege mijn ziekte. Toen ik de kapel binnenging, hoorde ik de volgende woorden:” als je gevast had, zuster, zou ik pas vanavond verlichting gekregen hebben, maar vanwege je gehoorzaamheid, die je ervan weerhield om te vasten, verkreeg ik deze onmiddellijk. Gehoorzaamheid heeft grote kracht (Dagboek§1185 en 1186).

Toch komt het voor dat er zielen zijn, die vanwege hun persoonlijke vrijheid, God pertinent weigeren tot aan het einde van hun leven, en die ervoor kiezen om in eeuwigheid zonder Hem te leven. Wat gebeurt er met deze zielen? Zr.Fausina geeft ons een van de meest aangrijpende beschrijvingen van de Hel. Ze schrijft:

Vandaag werd ik door een engel naar de spelonken van de Hel gebracht. Het is een plaats van grote marteling. Wat is ze groot en uitgestrekt. Ik zag verschillende soorten kwellingen: de eerste kwelling waaruit de Hel bestaat, is het verlies van God. De tweede is de eeuwigdurende gewetenswroeging. De derde bestaat eruit, dat iemand toestand nooit zal veranderen. De vierde is het vuur dat in de ziel dringt, zonder die te vernietigen. Het is een verschrikkelijk lijden, want het is een zuiver geestelijk vuur, dat door Gods toorn is aangestoken. De vijfde kwelling is de blijvende duisternis en een vreselijke verstikkende stank. Ondanks de duisternis zien de duivels en de verdoemden elkaar en al het kwaad, zowel dat van anderen als van zichzelf. De zesde kwelling is het vaste gezelschap van Satan. De zevende kwelling bestaat uit een verschrikkelijke wanhoop die de ziel kwelt en uit een permanente haat tegenover God. Verder uit een verfoeilijke taal, uit vloeken en godslasteringen. Dit zijn de kwellingen waaronder alle verdoemden samen lijden, maar hiermee is er nog geen eind aan het lijden gekomen. Er zijn bijzondere kwellingen, die voor elke ziel afzonderlijk bestemd zijn. Dit zijn de kwellingen die door de zintuigen ondergaan worden. Iedere ziel ondergaat vreselijk en onbeschrijfelijk lijden, dat in verband staat met de manier waarop zij gezondigd heeft. Er zijn spelonken en martelpunten, waar de ene vorm van foltering verschilt van de andere.

Ik zou alleen al bij het zien van deze martelingen gestorven zijn, als de almacht van God mij niet ondersteund had. Laat de zondaar weten, dat hij in alle eeuwigheid gemarteld zal worden via zijn zintuigen die hij gebruikt heeft om te zondigen.

Ik schrijf dit op bevel van God, zodat geen enkele ziel een uitvlucht zal kunnen vinden en zal zeggen dat de Hel niet bestaat, of daar nooit iemand geweest is en dat dus niemand kan zeggen , hoe het daar is.

Ik , zuster Faustina, heb in opdracht van God een bezoek gebracht aan de spelonken van de Hel, zodat ik de zielen erover zou kunnen vertellen en het bestaan ervan zou kunnen getuigen. Ik kan er nu niet over spreken, maar ik heb opdracht van God gekregen om het op schrift te stellen.

De Duivels waren vol haat jegens mij, maar ze moesten mij op bevel van God gehoorzamen. Wat ik opgeschreven heb, is maar een zwakke afspiegeling van de dingen die ik gezien heb. Maar één ding viel mij op: dat de zielen die daar waren niet geloofd hadden dat er een Hel bestaat.

Toen ik weer bijkwam, kon ik mij bijna niet herstellen van de schrik. Hoe vreselijk lijden de zielen daar. Als gevolg hiervan bid ik nog vuriger voor de bekering van de zondaars. Zonder ophouden smeek ik voor hen om Gods barmhartigheid (Dagboek§741).

“Ik ben vaak aanwezig bij stervenden en door mijn smeekbeden verkrijg ik voor hen vertrouwen in Gods Barmhartigheid. Ik smeek God om een overvloed van goddelijke genade, die altijd overwint. Gods Barmhartigheid raakt de zondaar soms op het laatste ogenblik op wonderlijke en geheimzinnige wijze. Uitwendig lijkt het of alles verloren is, maar dat is niet het geval. Een ziel die verlicht wordt door Gods krachtige en beslissende genade, wendt zich op het laatste moment met zulk een krachtige liefde tot God, dat ze in een ogenblik vergeving van zonden en zondestraffen ontvangt, terwijl zij uitwendig geen teken van bekering of berouw laat zien, omdat zielen in dat stadium niet langer op uitwendige dingen reageren.

O, hoe gaat Gods Barmhartigheid ons begrip te boven. Maar, hoe huiveringwekkend, dat er zielen zijn, die deze genade vrijwillig en bewust verwerpen en verachten. Terwijl iemand op het punt staat te sterven, geeft de barmhartig God de ziel een helder, inwendig moment, zodat de ziel, als ze dat wil, de mogelijkheid heeft om naar God terug te keren. Maar soms is de verharding in de zielen zo groot, dat ze bewust voor de Hel kiezen. Zo maken ze al de gebeden die anderen voor hen aan God hebben aangeboden en aanbieden, en ook de inspanningen van God zelf, nutteloos.” (Dagboek§1698).

Bron: Het wonderlijke geheim van de zielen in het Vagevuur

Zuster Emmanuel Maillard in gesprek met Maria Simma

Verkrijgbaar bij S Veys tel 056 77 73 73 Stefaan.veys1at telenet.be

01-11-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Boodschap van 29 oktober 1992

Jezus tot Marguerite

Keer terug naar het evangelie, gij allen die deze regels leest.

Reeds liggen vele akkers gereed om zijn zaad te ontvangen. Met één gebaar kan ik kleine liefdebloemen laten bloeien. Wilt gij dat? Zeg “ja” en dan zult ge de Glorie en de macht van mijn Heilige Naam zien.

Ik zeg het u, als gij het werkelijk wilt, zal Ik van de aarde der mensen, van de zonde gereinigd, een Ark des Verbonds maken waar het goed is om te leven en te beminnen. Maar uw God is steeds onmachtig in zijn Almacht, door uw weigering om Mij te erkennen als Meester en Heer en om Mij vrije doortocht naar uw harten te verlenen. Er zijn weliswaar overal liefde-harten ( geestelijke, caritatieve en andere werken ), maar de opening is niet groot genoeg; de liefde-geest is vaak beknot door kleinzieligheid ( jaloersheid en dergelijke ) om het voor Mij mogelijk te maken naar binnen te komen en in allen mijn Werk te doen.

Ik ben het Hart van de heilige Kerk, maar waar zijn de ranken in de gehoorzaamheid aan haar wetten?

Velen van haar leden doen Mij walgen.

Daarom wil Ik de kleinsten met mijn Kracht bekleden om als kleine David op te komen tegen de anarchie die de Kerk onderdrukt en Haar belet de ware heiligheid door te geven die bij Haar past.

Ik wil haar van het kwaad bevrijden, Ik wil haar vervullen met mijn Liefde voor allen.

Ik wil het Verbond der zielen, van alle zielen, van alle rassen.

Moge uw gebed zijn : Kom, Heer Jezus , Kom!

Kom, Maria, goede Moeder van de harten ! Bid voor ons arme zondaars.

29-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Boodschap van 24 oktober 1977

Jezus tot Marguerite

De hedendaagse wereld zou Mij doen walgen indien mijn liefde niet diende als tegengif. Ik ben de zuivere bij uitstek. Waar is de zuiverheid hier beneden? Zelfs zogeheten trouwe zielen zijn door het verderf van de ondeugd aangetast. De vijand valt aan langs alle kanten. Zijn hoofddoel: de val van Rome? Zijn boosaardige macht breidt zich met verbijsterende snelheid over de wereld uit. Er is geen enkel plekje meer dat hij niet uitkamt om, bij zijn doortocht, de zielen te grijpen die niet op hun hoede zijn.

Hij vertoont zich onder de gedaanten van het goede en eigenlijk is hij slechts rotheid die hij vermomt onder het vergif van valse devoties. Deze vermenigvuldigen zich om met hun onkruid het goede graan te verstikken dat mijn liefde hier beneden komt zaaien.

Bepaalde beslissingen breken het hart van hen die trouw zijn aan mijn liefdewet.

Behendig hanteert hij de groten der aarde, want het kleine is voor hem ontoegankelijk. De Kleine Zielen ontsnappen door de  mazen van het net dat hen wil lamleggen. Mijn kinderen worden door Mij aan hun maat aangepast; niets kan hen tegenhouden.

Waar Ik doorga, gaan zij door.

De Kleine Zielen zijn het tegengif van het verderf; verderf dat zich zelfs in de heilige plaatsen vertoont!

Marguerite tot Jezus

Heer, Gij weet het, ik wilde helemaal niet schrijven.

Jezus tot Marguerite

Dit maakt deel uit van uw zending; de wereld dient het te weten.

Marguerite tot Jezus

Tot wat dient het te schrijven, daar niemand het zal weten?

Jezus tot Marguerite

Wie zegt dat?

Marguerite tot Jezus

Maar gij weet toch dat men mij verbiedt te spreken.

Jezus tot Marguerite

Aan u kon men dit verbieden; maar aan Mij kan men het niet verbieden.

Marguerite tot Jezus

Ik moet gehoorzamen.

Jezus tot Marguerite

Ja, jammer genoeg. Men wil het heil van de wereld niet inzien: de verblinding bereikte haar hoogtepunt. Het verlies van de zielen die Ik met mijn Bloed betaalde wordt als onvermijdelijk aanvaard! Wie kan handelen en het niet doet, is schuldig, want voorwaar, Ik zeg u: “ Gehoorzaamheid is geen werkeloosheid.”

Marguerite tot Jezus

Heer, ik begrijp er niets meer van.

Jezus tot Marguerite

Probeer niet te begrijpen: dat zou er niets aan veranderen.

Marguerite tot Jezus

( Ik dacht aan de synode). De synode?

Een stap achteruit , twee stappen vooruit. De Heilige Vader? Slachtoffer, vastgehecht aan het ....kruis gelijkend op mij.

De synodevaders? Een gonzende bijenkorf waar de familiegeest uitgedoofd is en waar ieder zijn eigen inzicht wil doordrukken zonder zich om dit van anderen te bekommeren.

Sommigen bijen willen zich bij de Koningin voegen om haar te voeden.

Een zwerm verspert hun de weg en de koningin komt om te midden van een bijenkorf waar waanzin heerst.

Message of October 24th 1977

Jesus to Marguerite

Today's world would make Me loathe if my Love wouldn't function as an antidote. I am the pure one par excellence. Where is pureness down here? Even so called faithful souls are contaminated by the decay of vice. The enemy attacks from alls sides. His main purpose: the fall of Rome? His wicked power expands with  astonishing speed througout the world. There is not a single place left that he doesn't search thoroughly to grasp unwatchful souls at his passage.

He shows himself with the appearance of the righteous and actually he is mere rottenness which he disguises under the poison of false devotion. That multiplies to choke with its weed the good cereal that my Love sows down here.

Certain decisions break the heart of the ones who are faithful to my law of love.

Skilfully he manipulates the rulers of the earth, for the small is inaccessible to him. The Little Souls succeed in escaping from the net that tries to immobilize them. My children are adapted by Me to the size so that nothing can stop them.

Where I get through, they get through.

Little Souls are the antidote to decay, decay that even shows up in holy places!

Marguerite to Jesus

Lord, You know it, I didn't want to write at all.

Jesus to Marguerite

This is part of your mission; the world has to know.

Marguerite to Jesus

What is the purpose of writing as nobody will know?

Jesus to Marguerite

Who says so?

Marguerite to Jesus

But You know that I am forbidden to speak.

Jesus to Marguerite

You may be stopped, but nobody can stop Me.

Marguerite to Jesus

I have to obey.

Jesus to Marguerite

Yes, unfortunately. One doesn't want to comprehend the blessing of the world: the blinding reaches its summit. The loss of souls for which payed with my Blood is being considered inevitable! The one who is capable of acting and doesn't do so is guilty, because, most assuredly I tell you: “Obedience is not inaction.”

Marguerite to Jesus

Lord, I don't understand any of it anymore.

Jesus to Marguerite

Don't try to understand: that wouldn't change anything to it.

Marguerite to Jesus

(The synode came to my mind). The synode?

One step backward, two steps forward. The Holy Father?

Victim, stuck to the ... cross, similar to me.

The synode fathers? A buzzing beehive, where the family spirit is extinct and where everyone tries to press through his own perception whithout considering anyone elses.

Some bees want to join the Queen to feed her.  A swarm blocks the way and the Queen perishes in the middle of a hive where absurdity reigns.

Bijlagen:
Message of October 24th 1977.pdf (17.9 KB)   

O onmetelijke Goedheid

En waarachtige Meester,

Waarom zijn we niet beschaamd als Gij zegt:

“ Leert van Mij

Want Ik ben zacht en nederig van hart”.

U zou het ons best kunnen bevelen, Heer,

Maar U hebt ons vrij gelaten.

Met zoveel goedheid en zachtmoedigheid

Hebt U gezegd: “Leert van Mij”.

Heer, waarom rooft Gij onze harten niet

Met zulke woorden.

Ach, mijn Heer,

Waar zal men iemand vinden,

Die waarachtig trouw is en U volgt.

We zijn allemaal koud en gehecht aan onze wil.

We doen ons best niet om U te volgen.

Zeg ons Heer , wie is zo,

Dat hij uw nederigheid en zachtheid navolgt.

Het schijnt me toe dat U me zegt:

“ Velen van mijn vrienden hebben Mij gevolgd

Ofschoon ze zwak en ziekelijk waren”.

Het is waar, Heer, dat we een goed voorbeeld voor

Ogen hebben in onze

H. Moeder Teresia van Jezus.

Bron Zalige Anna van St Bartholemeus Obras completas blz 723-724

15-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Uit het dagboek van Marguerite, nog onuitgegeven

Samenspraak tussen Jezus en Marguerite op 14 juli 1996

Jezus tot Marguerite

In uw kwetsbaarheid baant de Macht van uw God zich een weg om de te redden zielen te bereiken.

Marguerite tot Jezus

Welke zielen , Heer?

Jezus tot Marguerite

Laat Mij de zorg over van het onderscheid tussen de armen.

Marguerite tot Jezus

Wie zijn de armen , mijn God?

Jezus tot Marguerite

Het zijn de armen aan liefde, die Ik zou willen verrijken.

Marguerite tot Jezus

Maar rijken kunnen ook arm aan liefde zijn.

Jezus tot Marguerite

Veel meer dan je denkt. Weinigen hebben een kinderhart, om Mij te onthalen. Hun gouden kalf verhult Mij voor hun ogen.

Marguerite tot Jezus

Jezus, waar in deze wereld vindt Gij uw vreugde?

Jezus tot Marguerite

In het hart van mijn heel-kleinen.

Marguerite tot Jezus

Maar uw heel-kleinen lijden samen met U.

Jezus tot Marguerite

In de vreugde van de gave aan de Liefde: vermenigvuldiging van mijn oproepen langs waarschuwingen die zich steeds schokkender zullen aandienen in het leven der mensen.

De deur van hun hart is goed verborgen. Ik tast rond in het duister van de opstandige zielen, maar Ik sta machteloos tegenover de inertie in het opnemen der noodzakelijk verantwoordelijkheden, onmachtig om de hardheid aan te tasten van het isolerend schild dat hen vaak vrijwillig, gevangen houdt in de chaos van de moderne wereld.

Voorwaar, ik zeg u, deze relatief lange tijdspanne zal weldra eindigen, want Ik heb goede techniekers tot mijn beschikking, om haar ketens te breken. ( de gebeurtenissen).

Marguerite tot Jezus

Jezus , waarom laat Gij mij dit alles opschrijven?

Jezus tot Marguerite

Gij zijt mijn rustaltaar, waarop Ik dit schrijf.

Marguerite tot Jezus

Wat wilt Gij van uw klein niemendalletje maken?

Jezus tot Marguerite

Een wereld van liefde.

Marguerite tot Jezus

Dit zal zeker niet gemakkelijk zijn.

Jezus tot Marguerite

Het is waar. Zij zijn zo ongelovig.

Marguerite tot Jezus

Hoe eraan beginnen?

Jezus tot Marguerite

Laat Mij uw boot besturen tot aan de zee van zuivering waarin Ik de opstandigen, ondanks hun smeekbeden, zal storten.

Ik hoor slechts de stem van de nederigen, de kleinen, en mijn oor neigt zich naar de kreten van hun gebeden.

Marguerite tot Jezus

Uw kleinen? De kleine zielen?

Jezus tot Marguerite

Ja, de WARE kleine zielen. Ik heb een liefdezending voor elk van hen.

Marguerite tot Jezus

Er is zoveel lijden in deze wereld.

Jezus tot Marguerite

Maar er zijn ook zoveel zielen te redden.

Nog een tijd en dan zal alles vervuld worden.

Marguerite tot Jezus

Zal het nog lang duren, Heer?

Jezus tot Marguerite

Mijn tijd? Niemand kent dag noch uur.

Allen zullen aanbotsen tegen het irreële alvorens de werkelijkheid te kennen van wat hen wacht.

Marguerite tot Jezus

Ik weet niet wat te denken.

Jezus tot Marguerite

Zeg niets en vrees niets. Voor u ben Ik Liefde. Maar wee de slechte zielenherders. Ik zal hen bannen uit mijn Aanschijn.

Marguerite tot Jezus

Maar Gij zijt Liefde, Barmhartigheid.

Jezus tot Marguerite

Er zijn grenzen die niet mogen overschreden worden.

Marguerite tot Jezus

Zeg mij, welke zijn die grenzen?

Jezus tot Marguerite

Kijk om u heen, zij zijn gemakkelijk te onderscheiden. Er is zoveel bedriegelijke schijn, die gij niet kent, maar voor Mij is niets verborgen.

Vervoeg uw God in zijn geboden. Bezing de Liefde, kleine leeuwerik. Velen zullen begrijpen, maar niet allen. Door uw bemiddeling gaat mijn stem naar verre landen. Weldra zal mijn leger klaar zijn.

13-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Zuster Maria Faustina Kowalska is geboren op 25 augustus 1905 in het Poolse dorpje Glocowice, als derde van uiteindelijk tien kinderen. Ze ontving de doopnaam: "Helena". Haar ouders zijn Stanislaus en Marianne Kowalska. Ze zijn arm, maar gelukkig.

Als klein meisje valt Helena al op door haar eenvoudige liefde tot de Heer en haar bekommernis om de armen. Als ze 3 jaar oud is, gaat ze al naar school. Op haar zevende wist Heleen al waar ze voor bestemd was.

Haar vrije tijd verdoet ze liever bij het Heilig Sacrament dan bij speelkameraadjes. Ze biecht wekelijks, vast streng. Haar ouders worden kwaad wanneer ze spreekt over de vreemde lichtverschijnselen die haar omringen. Verzinsels, inbeeldingen.

Ze proberen haar af te houden van de nachtelijke gebedswaken waarmee ze voortdurend zichzelf "tergt". Ze zien de vreemde schittering niet in Heleens slaapkamer en die ervoor zorgt dat ze wakker blijft.

In dit gezin is de hulp van Helena hard nodig. In 1921 ging zij op zestienjarige leeftijd als dienstbode werken om haar ouders financieel bij te staan. Toen zij 18 jaar oud was wilde ze naar het klooster, maar haar ouders hadden weinig geld en daardoor kon ze slechts met grote moeite haar uitzet bijeen krijgen.

Op 1 augustus 1925 werd Helena Kowalska kloosterlinge in de Congregatie van O.L. Vrouw van Barmhartigheid, ook Magdalenazusters genoemd. Deze orde werd in 1862 in Polen gesticht door Teresa Potocka. Zij zetten zich in voor de opvoeding van arme meisjes die gevaar lopen op straat terecht te komen. In 1928 legde zij de tijdelijke gelofte af en vijf jaar later, in 1933, de eeuwige gelofte. Ze ontving de kloosternaam Zuster Maria Faustina, waaraan later wordt toegevoegd: "van het heilig Sacrament". De naam Faustina betekent ’begunstigde’.

In verschillende kloosters vervulde zij de taken van keukenhulp, hovenierster en portierster. Uiterlijk onderscheidde zij zich in niets van haar medezusters, behalve door een intens religieus leven, dat op velen een diepe indruk maakte. Op het feest van de Onbevlekte Ontvangenis verscheen haar de H. Maagd, die haar mededeelde dat zij op verlangen van God op een geheel andere wijze haar Moeder zou zijn en leerde haar de weg naar volmaaktheid.

Zij muntte vooral uit in de nederigheid, want Maria had haar gezegd: "Nederigheid, nederigheid en nogmaals nederigheid."

Dikwijls genoot zij het gezelschap van engelen en verscheen haar het Goddelijk Kind. Zij doorleefde het lijden van Christus alsof zij er zelf bij tegenwoordig was en ontving verheven openbaringen omtrent het geheim der Drie-eenheid. Ze bad veel voor de zielen in het vagevuur, vaak stond God de zielen toe haar hulp en verlichting te vragen en later haar bevrijding aan te kondigen.

Nog meer ging haar echter het lot der stervenden ter harte. "Vandaag", schrijft ze, "zag ik Jezus in doodstrijd en Hij fluisterde mij toe: Mijn dochter, help Mij de zielen van de zondaars te winnen. Ik begreep hoe ik hen redden moest en bereidde mij voor op groter smarten. Mijn lijden nam toe en ik gevoelde de wonden in mijn handen en voeten en zijde. Ik voelde de haat van de zielevijand, maar hij kon mij geen kwaad berokkenen." "Dikwijls", schrijft ze, "had ik contact met de stervenden, soms met hen die op verre afstand waren en door het gebed ontving ik voor hen de genade van het geloof in Gods Barmhartigheid.

De eerste verschijning, die zuster Faustina van Jezus mocht ontvangen, was te Plock (Polen) op 22 februari 1931.

Zij verhaalt als volgt:" Toen ik ’s avonds in mijn cel was, aanschouwde ik Jezus, gekleed in een wit gewaad. De rechterhand had Hij opgeheven om de Zegen te geven, met de andere raakte Hij zijn kleed aan ter hoogte van Zijn Hart. Uit het kleed, dat bij het Hart een weinig was geopend, schitterden twee stralenbundels: de ene was rood, de andere wit. Stil schouwde ik op naar de Heer. Mijn ziel was beangst, doch tevens opgetogen van vreugde. Na enkele ogenblikken zei de Verlosser mij:" Vervaardig een beeld van Mij, gelijk gij Mij nu aanschouwt met het onderschrift:...

Jezus, ik vertrouw op U!

Ik wil dat dit beeld vereerd wordt, eerst in uw kapel en daarna in geheel de wereld." Haar opdracht wordt het de barmhartigheid van Jezus over de gehele wereld te verbreiden. Alle priesters moeten verkondigen hoe groot de barmhartigheid van Jezus is. Ook vraagt Jezus de bekering van de zondaars, zonder vrees mogen zij tot Hem komen. Deze zending van de eenvoudige zuster Maria Faustina begon in 1931 en is nu wereldwijd van grote betekenis. De tweede zondag na Pasen wordt de dag van de Goddelijke Barmhartigheid en in de gehele Kerk gevierd.

Op 27 mei 1933 vertrekt zuster Faustina naar Wilno (Vilnius).

Daar onmoet ze de eerwaarde Sopocko die haar geestelijk leidsman wordt. Na heel wat aarzelingen besluit deze de beeltenis van de barmhartige Jezus te laten schilderen, maar hij wil weten wat de betekenis is van de witte en rode lichtbundels die uit het Hart van de Heer stralen. Zuster Faustina ondervraagt de goddelijke Meester en deze antwoordt: "Zij betekenen water en bloed. Het water dat de zielen rechtvaardigt, het bloed dat leven van de ziel is.

Zij vloeien uit mijn op het kruis doorboorde Hart. Deze stralen beschutten de ziel tegen de toorn van mijn Vader", dat wil zeggen tegen de terecht verdiende straffen voor onze tekortkomingen. Op de zondag van Quasimodo (Paasoctaaf) in 1935 wordt het icoon in het openbaar tentoongesteld in het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Ostra Brama en terstond manifesteert de goddelijke Barmhartigheid zich door middel van talloze genaden van buitengewone bekeringen.

Op vrijdag 8 december 1937 voelde Zuster Faustina sterk de nabijheid van God gedurende de H. Mis. Na de H. Communie zag zij met een groot vertrouwen tot Hem op en vroeg Hem: "Jezus, ik smeek U om uw oneindige Barmhartigheid, laat alle zielen die vandaag zullen sterven voor het vuur van de hel gespaard blijven, zelfs al waren zij de grootste zondaars. Het is vandaag vrijdag, de dag van uw bitter lijden op het kruis. Omdat uw Barmhartigheid oneindig is, zullen de engelen zich er niet over verbazen." En de goddelijke Meester drukte haar inniger aan zijn Goddelijk Hart en zei: "Beminde dochter, gij begrijpt goed de afgrond van mijn Barmhartigheid. Weet, dat wat gij vraagt een grote gunst is, maar Ik zal doen wat gij vraagt." In opdracht van haar geestelijke leider schreef zij een dagboek in zes delen.

In februari 1938, enige maanden voor haar dood, kreeg Maria Faustina een verschijning van de Heilige Maagd Maria. Zij verscheen haar in een groot licht, gekleed in het wit en omgord met een gouden ceintuur. Op Haar sluier droeg zij een gouden kroon. Op Haar arm droeg Zij het Kind Jezus. De Heilige Maagd keek haar aan en zei:

"Ik ben de Moeder van het Priesterschap"

Daarna legde Zij Haar Kind op de grond neer, hief Haar rechterarm ten hemel op, keerde zich naar Maria Faustina toe en zei:

"Mijn God, zegen Polen, zegen de Priesters"

Zij keerde zich daarna tot de kloosterzuster en zei:

"Zeg tegen de priesters, wat je zojuist hebt gezien"

Tot aan het eind van haar leven heeft zuster Faustina werken van Barmhartigheid jegens haar naasten volbracht. Vanaf 1933 is ze door tbc aangetast. Haar meerderen zien niet onmiddellijk de ernst van het kwaad in dat de zuster in stilte verdraagt. In december 1936, terwijl de ziekte al ver is gevorderd, wordt ze naar het sanatorium gestuurd. Ze blijft daar vier maanden; vervolgens, in l938, opnieuw vijf maanden. Ze bidt vurig voor de stervenden in haar omgeving waarin ze vaak bekeringen bewerkstelligt, zelfs onder menselijk gesproken wanhopige omstandigheden. Ze bidt tot hun intentie het "rozenhoedje voor de goddelijke Barmhartigheid" dat haar is geopenbaard op 14 september 1935 (cf. ingesloten beeltenis). Zuster Faustina overleed in geur van heiligheid op 5 oktober 1938 aan tuberculose in het moederhuis te Lagiewniki bij Krakau.

Het informatief proces dat duurde van 1965 tot 1967 over haar leven en deugden werd ingezet en plechtig afgesloten door kardinaal Karol Woytila. Tijdens dit proces werd op 25 november 1966 haar stoffelijk overschot overgebracht naar de kapel van de Zusters van de Moeder van de Goddelijke Barmhartigheid te Lagiewniki. Het zaligverklaringproces van de Dienares van God werd ingezet in januari 1968. Op 18 april 1993, op Beloken Pasen, de dag waarop het feest gevierd wordt van de Goddelijke Barmhartigheid van het H. Hart, werd zij te Rome zalig verklaard. De heiligverklaring voltrok zich op 30 april 2000. Paus Johannes Paulus II heeft de eerste zondag na Pasen uitgeroepen tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid.

Wat daarop volgde was nog verbazingwekkender. De verspreiding van de devotie in Polen kreeg een bijna epidemisch karakter in de oorlogsjaren. De bidprentjes met het intense portret van Jezus met de twee lichtstralen uit zijn borst, was algemeen bekend. Men bezocht massaal het klooster in Lagieuwniki waar Faustina´s graf lag en de bijbehorende kapel. De religieuzen vertelden de pelgrims over haar liefde en bezorgdheid voor Polen, over Faustina´s voorzeggingen over de oorlog. Er werden alom vieringen gehouden en op de zondag na Pasen werd het feest van de Barmhartigheid gevierd. Plechtige wijdingen van de afbeelding vonden plaats. Bisschoppen gaven toestemming om de bidprentjes en afbeeldingen te publiceren. In 1951 waren er 130 centra van de goddelijke Barmhartigheid in Polen. Bovendien werd de devotie door soldaten en vluchtelingen naar alle delen van de wereld gebracht.

Zending:

God wil de wereld redden. Daarom gaf Hij aan Zuster Faustina de zending, de mensen op te wekken tot een onbegrensd vertrouwen in de Barmhartigheid van Zijn Goddelijk Hart. Zo sprak Jezus onder meer tot haar: "Weet, mijn dochter, dat mijn Hart de Barmhartigheid zelf is. Vanuit deze zee van Barmhartigheid vloeien stromen van genaden over de hele wereld. Geen ziel die tot Mij komt, gaat van Mij heen zonder gesterkt te zijn. Alle ellende verdwijnt in mijn Barmhartigheid en elke genade, die verlost of heiligt, stroomt uit deze bron. Ik wil dat de priesters tot de zondige zielen over mijn grote Barmhartigheid zullen preken". En: "Gelijk een moeder die haar kind beschermt, zo bescherm Ik de zielen, die gedurende hun leven het vertrouwen op mijn Barmhartigheid zullen bevorderen en in het uur van hun dood zal Ik niet hun rechter maar hun zaligmaker zijn." Zuster Faustina 1905-1938

Zie ook http://www.bloggen.be/belokenpasen2016

Officiële websites:

http://www.faustyna.pl
http://www.faustinum.pl

05-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Bijlagen:
HET ROZENKRANSGEBED uitleg-2 KOLOM.pdf (72.3 KB)   

Het hart dat zich aan God geeft raakt zijn natuurlijke tederheid niet kwijt, wel integendeel

Teresia van Lisieux

01-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Smeekbeden tot de wenende Lievevrouw

Lievevrouw van Syracuse, die om ons, uw kinderen, in tranen uitgebarsten zijt, laat u troosten door een hulpbehoevend gebed.

Wij hebben u zo nodig.

Schenk ons het licht dat afstraalt uit uw zachte ogen, schenk ons de warmte die uitgaat van uw bekommerd moederhart, schenk ons de sterkte van uww innerlijke rust, Gij die toch Koningin van de Vrede zijt.

Al onze zorgen vertrouwen wij u toe: wat ons aan pijn en smart is toegedacht en door uw hand verzacht, misschien genezen wordt; wat ons gemoed bezwaart en in uw Hart gelouterd of gelenigd wordt; wat onze ziel bedreigt en uw genaderijkdom opvangen of afwenden zal.

Wat Gij, tot schreiens toe bewogen, uw Zoon vragen moogt, kan door een God die Liefde is niet afgewezen worden.

Verenig daarom uw tranen met de onze, lieve Moeder in de hemel, maak een zegenend gebaar, laat uw Hart aan het woord en spreek met Jezus over de gunst die wij u afsmeken.

Lievevrouw van Syracuse, Wenende Moeder van Barmhartigheid, erbarm u over ons. Amen.

( Dit gebed werd gemaat door Ernest Luyten zaliger gedachtenis en werd ook als dusdanig verspreid door het heiligdom voor de Nederlandstaligen.)

01-09-2016 om 09:56 geschreven door willy  

Feest van Sint Gillis : 1ste september

Sint Gillis, bid voor ons.

Gebed aan Sint Gillis

Grote Heilige, die van God de macht van genezing en de ontlasting van onze ellende hebt ontvangen, verkrijg voor ons de genade die we U met vertrouwen vragen.

Geef de kalmte en de vrede terug aan hen voor wie we uw machtige voorspraak inroepen.

Als wederdienst beloven wij U trouw te zijn aan onze christelijke plichten.

Machtige Sint Gillis, bescherm ons.

Machtige Sint Gillis, bemiddel voor ons.

Machtige Sint Gillis, help ons.

Men voegt toe : 3X Onze Vader, Weesgegroet en Gloria

Als u een noveen doet, zal men zijn best doen om een mis bij te wonen en te communiceren. Indien mogelijk doet men een bedevaart naar Sint Gillis.

Gebed om Sint Gillis te bedanken

Grote Heilige, die ons gebed gunstig hebt verhoord, wij bedanken U voor de gunsten die we door uw machtige voorspraak hebben verkregen. Als wederdienst beloven we U na te bootsen door trouw te blijven aan onze Heer Jezus Christus met behulp van genade.

Onze Vader – Weesgegroet en Gloria.

De Heilige Egidius of Gillis (Athene, rond 640 - Saint Gilles, Camargue, 1 september 724).

De faam van zijn mirakels werd zo groot, dat hij in heel Frankrijk bekend werd. Gillis stichtte rond 680 een klooster in het latere Saint-Gilles en werd er abt. Zijn feestdag wordt op 1 september gevierd. Egidius is de patroon van herders, de jagers, de schipbreukelingen, de bedelaars, de kreupelen, de smeden, de kruideniers, de vetsmelters, van het hout, het bos, het vee en de paarden. Hij wordt aangeroepen bij brand, dorheid, storm en ongeluk, bij de biecht, de geestelijke nood en verlatenheid, bij nachtangst, (borst)kanker en onvruchtbaarheid bij mens  en dier. Tevens is de gemeenschap Sant'Egidio naar hem vernoemd.

Met dank aan Bernadette.

31-08-2016 om 16:32 geschreven door willy  

Het Onze Vader door Marguerite verduidelijkt 23 januari 1980

Onze Vader die in de Hemelen zijt:

Wat is een Vader? Een vader is een levensschepper, een zielsbeschermer, levende en waakzame liefde;

Hij is ook degene die zijn liefde boven zijn gerechtigheid plaatst.

Ik weet dat, als het straf verdient, Hij die zal geven, maar met zachte hand. Dat zal het kind niet beletten de tussenkomst van zijn vader te voelen; maar goede vader moet soms op zijn eigen hart trappen voor het goed van zijn kind. Het kind huilt, en de vader kan aan die tranen niet weerstaan; hij wordt de grote Vertrooster en de tranen worden gedroogd.

Die in de Hemelen zijt. Waar is de hemel?

Dat is het heelal van de zielen, dat is elke ziel; dat is mijn ziel die haar Schepper elk ogenblik levend maakt.

De Hemel is in de voortdurende Tegenwoordigheid van God-de-Vader in ons, in het oneindige dat ons omringt…. De Vader is er altijd!

Geheiligd zij Uw Naam…..

Geheiligd door ons Ja-woord op zijn komst in ons, door onze kleine offers, door onze armzalige, onvolmaakte liefde, ons verlangen naar volmaaktheid, door de kennis van onze zwakheden, de overgave aan wat een gebrekkige mensheid overstijgt, om ons met vertrouwen in de open armen van onze Vader te werpen; wat kunnen wij zonder Hem? Onze stappen in dit armzalige leven zijn zo wankel. Ik heb de bescherming van mijn Vader zo hard nodig, Ik heb er behoefte aan zijn lof te zingen, zijn Liefde te doen kennen! Heiligende, blijde, droevige en soms kruisigende Liefde.

Dat Uw Naam in mij en in al mijn aardse broeders geheiligd zij.

Uw rijk kome.

Ja, moge uw Rijk van Liefde zo spoedig mogelijk komen in deze beroerde wereld! Vader, uw kleine kinderen verlangen er zo naar dat Gij geëerd en bemind wordt. Maar kunnen de mensen nog beminnen? Ga vlug op zoek naar uw verloren schapen, opdat uw Rijk kome. Goede Herder, neem geen rust meer voordat al uw schapen in uw Schaapsstal terug zijn gekeerd.

Ik weet niet hoe Gij die tuchtlozen gaat terugvinden!

Er zijn zoveel doornstruiken, er is zoveel verwarring waar ze in vastzitten. Het is waar dat Gij de Vader zijt, en een Vader vindt altijd zijn kleinen terug, waar ze zich ook bevinden! De moeilijkheid voor U, mijn God, is hun weigering om terug te keren naar U. Als Gij ons geen vrijheid had gegeven, denkt Gij niet dat het dan gemakkelijker zou geweest zijn die dwazen, die alleen hun eigen zin doen tot rede te brengen?

Mijn God, wat heeft uw Wijsheid zich voorgesteld of gehoopt van de Vrijheid die aan onverantwoordelijken werd gegeven?

Ik begrijp het niet; maar het is goed zo, want Gij weet waarom. En ik, ik ben zo klein!

Uw wil geschiede op aarde als in de hemel.

Uw wil, vader? Daar trekken de mensen zich niets van aan, maar weet Gij, uw kleine zielen willen uw Hart troosten door uw Wil te vervullen, wat het hun ook kost!

De aarde is een aarde van tranen, haat, opstand en zonde. Maar boven deze modder, staan uw wonderbare Zuiverheid, uw oneindige Liefde, uw miskende Tederheid, die zo reëel is, en, wat men ook moge denken, de drie deugden, geloof, Hoop en Liefde zijn niet dood. Als dat zo was, zoudt Gij een Vader zijn die zijn kinderen aan hun lot overlaat; dat zal nooit gebeuren!

Gij zijt de Vader voor altijd. Gij kunt alleen zijn wat Gij zijt! Hij die is!

In de hemel zijn er geen problemen, al uw uitverkorenen leven in vreugde. Ze moeten uw Wil niet meer volbrengen. Omdat ze hem op aarde hebben volbracht, leven ze nu in de hemel, in uw Liefde.

Geef ons heden ons dagelijks brood.

Hoe al zijn brood vandaag zijn: zoet of bitter? Als het mijn ziel maar voedt, dat is het voornaamste!

Gij weet dat ik weinig eetlust heb. Denk er aan Vader, dat uw kind weinig nodig heeft om te leven. Mag ik er tegenover U voor uitkomen dat ik alleen smacht naar het Hemelse Brood.

Het is vandaag dat de dag van morgen wordt voorbereid…. Vandaag, gelijk alle dagen, zilt Gij mij geven wat ik nodig heb.

Vader, ik bemin U! Wat uw Hand mij geeft is zo zoet als honing die uit een bijenkorf gewonnen wordt.

Vergeef ons onze schulden , gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren.

Ik doe een klein gewetensonderzoek; naar mijn bescheiden mening is er alleen schuld als een mens het kwaad dat men hem wil aandoen, op een gebrekkige manier inschat ( We zijn beledigd wanneer onze mensheid het kwaad dat men ons wil aandoen, op een gebrekkige manier inschat). Als men de dingen, met de Liefde van Christus bekijkt, is er geen schuld; dus is er niets te vergeven.

Er is nochtans een genade die erin bestaat te bidden voor hen die ons kwaad doen. Zo vaak hebben we Jezus beledigd; telkens heeft Hij zijn armen geopend om ons tegen zijn Goddelijk hart te drukken, en vergat Hij onze zonden. Het is een plicht voor de kleine zielen om hetzelfde te doen, en zich steeds meer en meer met dezelfde banden van broederlijke Naastenliefde te verenigen. Beledigers en beledigden, allen zijn we kinderen van God….Dus?

Leidt ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade.

Ik denk dat de Goede God, vader in de Hemel, ons nooit in bekoring brengt; dat doet de mens zichzelf aan. Hoogstens laat de Heer bekoring toe, om de graad van onze Liefde op de proef te stellen.

De mens is zwak en zo gemakkelijk stuikt hij met zijn neus in het zand: ook dan komt Vader tussenbeide! Met zijn onuitsprekelijke Tederheid reikt Hij de Hand aan het rouwmoedig hart dat beteuterd is, omdat het zich in zulk een benarde situatie bevindt. Hij helpt het overeind, leest het de les, en als het meegaand is, zuivert Hij het door het sacrament van de Biecht.

Onze goede Vader weet heel goed dat alles in de mens een eeuwig herbeginnen is zolang we hier op aarde zijn, en dat Hij altijd zal moeten tussenkomen: het is zijn vreugde te kunnen geven en vergeven: men noemt hem niet voor niets de Barmhartige Liefde.

25-07-2016 om 12:29 geschreven door willy  

19 juni Feest van het H.Hart van Jezus

Goddelijke symboliek

Er zijn honderden, misschien wel duizenden godsdiensten. Allen willen een verhouding tot absolute waarden uitbeelden en beleven. Dat is de waarheid die steekt achter iedere godsdienstige uiting. Maar de uitingen zelf verschillen heel veel van elkander. Toch is er nog iets gemeenschappelijk: ze gebruiken allemaal op zeker ogenblik symbolische uitdrukkingen of vormen voor hun godsdienstigheid. Het woord symbool komt van sum ballô, samen werpen of beschouwen. Zo zullen sommige religies zon, maan en sterren aanbidden, anderen een stierenbeeld, weer anderen een boom of een bergtop enz. In het beeld van b.v;. de zon zien ze God enz. En wat doen wij?

Om te beginnen zijn er tientallen namen die de Bijbel geeft aan God: het zijn als zovele symbolen. God is een versterkte stad, Hij verschijnt op de berg Sinaï, is in de wolk die voortgaat bij de uittocht uit Egypte, is de stroom die onder het altaar uitvloeit, de strijder aan het hoofd van Israël dat binnentrekt in Jericho – en wat al namen bij Daniël en bij de andere profeten.

Maar God heeft meer willen doen. Hij kwam zelf in “menselijke” vorm tussen ons. Ook dat blijft voor ons een beetje symboliek. Wij verstaan niet werkelijk wat het kruis is, noch de eucharistie, noch het wandelen op het water, noch de verrijzenis en hemelvaart. Toch wil God op vele plaatsen expliciet zeggen dat Hij ons echt bemint en dat Hij – in Jezus- met ons wil zijn. En zo’n expliciete uitdrukking vinden wij in de lansstoot op het kruis waardoor het Hart van Jezus voor ons doorstoken werd en er water en bloed uitvloeide. We begrijpen dat Bonaventura, Lutgardis, Canisius en zovele anderen in dat Hart hun rust konden vinden en daar gingen putten als ze sterkte of licht zochten. Het is nog altijs symboliek, maar goddelijke symboliek, die zo dicht bij ons is dat we als het ware de liefde voelen. En we zien dat Johannes “ de leerling die Jezus liefhad” op zijn borst kon liggen om Hem vragen te stellen. Wie het epistel van S.Paulus herleest kan trachten de “ breedte, hoogte en diepte van die liefde” te meten en te smaken. Maar vooral leggen wij ons luisterend aan dat Hart. Daar ligt voorons de weg voor de ervaring van Gods liefde.

Het H.Hart: Goddelijke symboliek van liefde.

Sermoen gehouden in de ochtendviering in de Karmel te Antwerpen, door de Eerwaarde Pater die daar dagelijks de H Misviering voorgaat.

09-06-2016 om 00:00 geschreven door willy  

15-05-2016 om 00:00 geschreven door willy  

06-05-2016 om 12:11 geschreven door willy  

Subject: Pastor with GUTS!

Onderwerp: Een pastoor met BALLEN!

This is absolutely great ! ! !

Dit is absoluut geweldig ! ! !

There might be hope yet!  A Pastor with GUTS!

Er zou toch nog hoop kunnen zijn! Een pastoor met BALLEN!

Thought you might enjoy this interesting

Alhoewel je wellicht dit interessante gebed,
prayer given in Kansas at the opening session of their Senate. It seems 

voorgebeden in Kansas, op de openingszitting van hun senaat, blijkt dat
prayer still upsets some people... When Minister Joe Wright was asked to open 

sommige mensen nog steeds erdoor geërgerd worden... Toen aan eerwaarde Joe Wright
the new session of the Kansas Senate, everyone was expecting the usual

gevraagd werd de nieuwe zitting van de Senaat in Kansas te openen, verwachtte
generalities, but this is what they heard: 

iedereen de gangbare algemeenheden, maar dit is wat ze te horen kregen:

Heavenly Father, we come before you today to ask

Hemelse Vader, we komen vandaag naar U toe om uw
your forgiveness and to seek your direction and

vergiffenis te vragen en om uw richting en uw leiding
guidance. We know Your Word says, 'Woe to those

te verzoeken. We weten dat uw Woord zegt 'Wee 
who call evil good,' but that is exactly what we

hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad' *
have done.

maar dat is precies wat wij gedaan hebben.

We have lost our spiritual equilibrium and reversed

We hebben ons geestelijk evenwicht verloren en
our values. 
onze waarden omgekeerd.

We have exploited the poor and called it 

We hebben de armen uitgebuit en het een
the lottery.

loterij genoemd.

We have rewarded laziness and called it

We hebben luiheid beloond en het
welfare. 

welvaart genoemd.

We have killed our unborn and called it 

We hebben onze ongeborenen gedood en het
choice.

een keuze genoemd.

We have shot abortionists and called it

We hebben aborteerders gesteund en dat
justifiable.

rechtmatig genoemd.

We have neglected to discipline our

We hebben het verwaarloosd onze kinderen discipline

children and called it building self-esteem.

bij te brengen en dat het opbouwen van zelfrespect genoemd.

We have abused power and called it

We hebben onze macht misbruikt en dat
politics.

politiek genoemd.

We have coveted our neighbor's possessions

We hebben het bezit van onze naaste begeerd en dat
and called it ambition. 

ambitie genoemd.

We have polluted the air with profanity and

We hebben de lucht bezoedeld met godslastering en
pornography and called it freedom of expression.

pornografie en dat vrijheid van meningsuiting genoemd.

We have ridiculed the time-honored values

We hebben de aloude waarden van onze
of our forefathers and called it enlightenment.

voorvaderen bespot en dat verlichting genoemd.

Search us, Oh, God, and know our hearts

Zoek ons, o God, kijk vandaag in onze
today; cleanse us from every sin and set us free.

harten; reinig ons van elke zonde en bevrijd ons.

Amen!


The response was immediate. A number of

Er kwam onmiddellijk respons. Een aantal wetgevers
legislators walked out during the prayer in

gingen bij wijze van protest naar buiten gedurende
protest. In 6 short weeks, Central Christian

het gebed. In minder dan zes weken kreeg de Central Christian
Church, where Rev. Wright is pastor, logged more than

Church, waar de E.H. Wright pastoor is, meer dan
5,000 phone calls with only 47 of those calls

vijfduizend telefoonoproepen waarvan slechts zevenenveertig
responding negatively.. The church is now receiving

negatief waren... De kerk krijgt nu uit internationale hoek
international requests for copies of this prayer

aanvragen om kopies van dat gebed,
from India, Africa and Korea . 
uit India, Afrika, Korea.
With the Lord's help, may this prayer sweep

Moge, met de hulp van de Heer, dit gebed
over our nation and wholeheartedly become our

over ons volk stromen en van ganser harte ons verlangen
desire so that we again can be called 'one nation

worden, zodat we opnieuw 'een eensgezind volk
under God.'

onder Gods hoede' kunnen genoemd worden.

If possible, please pass this prayer on to

Geef, zo mogelijk, dit gebed door aan je
your friends. "If you don't stand for something,

vrienden. “Als je geen overtuiging hebt,
you will fall for anything."

dan kan je aan alles ten prooi vallen.”

Think about this: If you forward this

Denk hierover na: als je dit gebed
prayer to everyone on your

aan iedereen op je adressenlijst

e-mail list, in less than 30 days it would be

doorstuurt dan kan het in minder dan een maand
heard by the entire world.

tijd door de hele wereld gehoord worden.

* Jesaja 5:20-21

'Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad, 
die van het duister licht maken en van het licht duisternis, 
van bitter zoet en van zoet bitter. 

Wee hun die wijs zijn in hun eigen ogen, 
en verstandig naar hun eigen mening.'

met dank aan Twan.

05-01-2016 om 11:24 geschreven door willy