Bijlagen:
https://www.youtube.com/watch?v=Rtg1fSOUnZk   

Bijlagen:
http://www.de3lelien.be/   

Heb je Jezus gezien in de straten van New York?

Honderdduizenden New Yorkers en toeristen waren op een recente dinsdagmiddag getuige van een opmerkelijk tafereel

Tim Busch Commentaries October 17, 2023

Jezus was net in het midden van Manhattan.

Op 10 oktober, tijdens de dinsdagspits, sloot ik me aan bij meer dan 5.000 katholieken om onze Heer letterlijk te volgen op Broadway en de straten in de buurt van Times Square. We hielden een eucharistische processie en ons doel was eenvoudig. We wilden dat de mensen van New York trouwe toewijding in actie zouden zien, en nog belangrijker, dat ze de Auteur van ons geloof zouden zien.

Aan het hoofd van de processie stond Christus zelf in de Eucharistie – lichaam, bloed, ziel en goddelijkheid. De monstrans die onze Eucharistische Heer bevat, werd door pater Mike Schmitz in een prachtig gouden vat omhoog gehouden. Meer dan 100 priesters en nonnen volgden hem op de voet, terwijl een misdienaar die met een wierookvat  zwaaide de lucht vulde met de rustgevende geur van wierook. De menigte gelovigen bracht de achterhoede naar boven, zingend en biddend terwijl we achter Christus wandelden.

Katholieken houden deze eucharistische processies al sinds de oudheid. Ze zijn bedoeld als een publieke getuigenis van het geloof, een teken aan de samenleving dat katholieken in iets geloven, en iemand, hoger. Processies zijn vooral populair geweest in tijden van religieuze onverdraagzaamheid. Ze bewijzen aan de wereld dat Christus en zijn Kerk nergens heen gaan. Ze nodigen niet-katholieken uit om te kijken wat er aan de hand is – en vragen zich misschien af waarom zoveel mensen zoiets vreemds zouden doen. Ze laten toeschouwers kennismaken met de Vredevorst.

Honderdduizenden New Yorkers en toeristen hadden die kans op die dinsdagmiddag. We begonnen in St. Patrick's Cathedral, in het hart van de stad, met een mis die tot overvol was. Om 17.30 uur werden de massieve bronzen deuren van de kathedraal opengezwaaid, een zeldzame gebeurtenis die gereserveerd was voor de belangrijkste gelegenheden. De priesters en parochianen vijlden uit, langzaam en weloverwogen. Elke minuut stroomden er honderden mensen de kerk uit.

De drukste stad op aarde leek stil te staan. Chauffeurs trokken om, rolden hun ramen naar beneden om een betere blik te krijgen. Voetgangers haalden hun smartphone tevoorschijn en maakten foto's en video's. Straten en trottoirs die even daarvoor druk waren, bewogen pas toen de stoet voorbij was. Als het ene blok weer in beweging kwam, stopte het volgende, de een na de ander. Alles in het gebied was gericht op Christus en zijn volgelingen.

Dat was het punt – niet om de hoofden naar ons toe te keren, maar om de harten naar de Heer te keren. Ik verloor uit het oog hoe vaak ik een voetganger iemand in de stoet opzij zag zetten en vroeg wat er aan de hand was. Ik heb ook uit het oog verloren hoeveel mensen zich bij ons aansloten terwijl we gingen.

Ik zag een bezorger van zijn fiets stappen en langs de kant lopen. Ik zag een hele familie zichzelf kruisen en zich bij de menigte voegen. Ik zag zelfs een man uit een geparkeerde auto stappen, negerend waar hij moest zijn, om bij ons te zijn. Ruim een uur later keerden we terug naar St. Patrick's. Het was nog voller dan toen we begonnen.

Heeft onze geloofswandel enig effect gehad? Het stoorde zeker mensen, omdat we het verkeer verstoorden en veel woon-werkverkeer maakten dat veel langer was dan normaal.

Een forens schreeuwde naar een NYPD-officier: "Hoe lang gaat dit duren?" De officier schreeuwde terug: "Het is Jezus – we zullen de hele dag wachten als dat nodig is." Vele anderen hebben zeker hun hoofd geschud over wat zij denken dat achterhaalde religieuze dwaasheid is. En sommigen spotten misschien met de katholieke kerk, gezien alle zonden van haar leden door de jaren heen. Gelukkig was niemand gewelddadig of haatdragend. In plaats van agressie en woede zagen we alleen maar nieuwsgierigheid en de vrede die alleen Christus kan geven.

Wat hun reacties ook zijn, niemand zal ooit vergeten wat ze hebben gezien. De Heer werkt op mysterieuze manieren. Misschien werkt hij nu in veel meer harten. Dat is wat er gebeurt als je Christus ontmoet, vooral op plaatsen waar je niet verwacht dat Hij is. Niemand had gedacht dat ze de Redder van de wereld zouden ontmoeten tijdens de dinsdagspits in het midden van Manhattan. Maar dat is precies waar Jezus wilde zijn.

Tim Busch is de oprichter van het Napa Institute, een katholieke organisatie die de New York City EucharisticProcession sponsorde. 

18-10-2023 om 00:00 geschreven door willy  

De tien geboden van de hoop[1]

[1]Pastoralia, nr 8, oktober 2013, Mgr André-Jozef Léonard

1.     Dat we geregeld tijd maken om ons leven door te lichten om onze ideeën en motivaties te onderscheiden, en zo te komen tot een meer helder engagement.

2.     Waar staan we in onze verhouding tot God onze Vader, tot Jezus zijn Zoon en tot de Heilige Geest die is uitgestort in onze harten? Laat ons het gebed terugplaatsen in de kern van ons dagelijks leven, persoonlijk en in gezinsverband. En dat de zondagsmis en de eucharistie - als wij in staat zijn deze te ontvangen - elke week ons leven mogen voeden. Net zoals we praktiserende artsen nodig hebben om ons te verzorgen (een niet-praktiserende zal ons van weinig nut zijn), zo heeft de Heer gelovige en praktiserende christenen nodig.

3.     Laat ons voortdurend bekommerd zijn om te getuigen van de schoonheid van God en van het geloof, steeds door ons gedrag en soms door onze woorden. Een van de mooiste getuigenissen is om steeds de waarheid te zeggen aan hen die er recht op hebben en nooit zonder ernstige reden kwaad te spreken over onze naaste.

4.     Laat ons ervoor ijveren dat in ons persoonlijk en familiaal leven, maar ook in de maatschappij, de zondag steeds zou geëerbiedigd worden. Als er geen zondag meer is, gaan zoveel religieuze en menselijke waarden teloor.

5.     Laten we ons engageren voor de eerbied voor het menselijke leven, vanaf de bevruchting tot aan de natuurlijke dood. Wij allen zijn een minuscuul embryo geweest. Laat ons, zonder iemand te veroordelen, deelnemen aan solidariteits-bewegingen die de menselijk persoon toelaten geboren te worden én moeders in moeilijkheden bijstaan. En laat ons, eerder dan euthanasie te bevorderen die het lijden opheft door de zieke te laten verdwijnen, de palliatieve zorgen promoten die het lijden bestrijden en een levenseinde en dood toelaten in waardigheid, solidariteit en broederlijkheid.

6.     Laten we ons actief aansluiten bij bewegingen die trachten het leefmilieu te beschermen en die zich bekommeren om de toekomst van het leven op de aarde, met inbegrip van het menselijk geslacht, dat in het westen bedreigd wordt door een demografische winter. Laten we in ons dagelijks leven sober zijn in de consumptie van basis-goederen en energie.

7.     Laten we, zonder iemand te veroordelen, met alle persoonlijke en sociale middelen zien dat seksualiteit iets moois is als ze ten dienste staat van ware , duurzame en verantwoordelijke liefde. En verzetten we ons tegelijkertijd tegen alles wat die seksualiteit onteert (porno, seksueel misbruik) of het echtpaar en de familie verzwakt (de banalisering van echtscheiding, de gelijkschakeling van homoseksuele relaties met het huwelijk, de radicale scheiding van liefde en het doorgeven van het leven door contraceptie en systematische sterilisatie en abortus).

8.     Laten we er in ons persoonlijk leven over waken eerlijk en rechtvaardig te zijn. En laat ons op sociaal vlak actief alle bewegingen en organisaties ondersteunen die door sociale, syndicale en politieke actie streven naar een meer rechtvaardige samenleving.

9.     Laat ons alles aanmoedigen wat vandaag mensen samenbrengt. En dat ook op het terrein van het christelijke geloof: door deel te nemen aan oecumenische initiatieven die bezield zijn met een rechtgeaard geloof, een standvastige hoop en een onvermoeibare naastenliefde.

10.  Laat ons, eerder dan te jammeren over de slechte tijden, onze poorten openen voor de hoop die komt van de verrezen Christus. Als we diepbedroefd zijn wegens de duisternis rondom, zullen we de nacht nog donkerder maken. Maar als we ook maar een klein lontje aansteken, doen we de donkerte wijken.

Een verlicht geloof, een standvastige hoop en een grenzeloze liefde moeten onze grote beweging van voorspraak voor de genezing van het menselijke hart, onze inzet voor de verbetering van onze huidige wereld en ons verlangen dat de Heer eindelijk de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde komt vestigen, bezielen.

De stimulerende getuigenis van heiligen

Ik bid de Heer dat dit initiatief en andere gelijkaardige (want de Heer zaait heel mild deze dagen) ons kunnen helpen om ons geloof te verdiepen, onze hoop te verruimen en onze liefde aan te wakkeren. Uit onszelf kunnen we maar heel weinig. Met Zijn genade is alles mogelijk. Moge Maria die de woorden geloofd heeft die vanwege de Heer tot haar werden gericht, onze gids en onze beschermster zijn.

Ik denk ook aan het oneindig kostbaar getuigenis dat de heiligen van alle tijden ons aanreiken. Zij zijn onze meesters in zaken van geloof, hoop en liefde. In de voorbije zomermaanden kon ik op dvd twee Italiaanse films bekijken, een over Philippus Neri, de andere over Johannes Bosco. Ik kan u beide films van harte aanbevelen. Beiden zijn - naast veel andere figuren - vandaag meer dan ooit onze meesters. Zij verenigen een diep gebedsleven met een standvastige hoop en een onvermoeibare liefde. Aanvoelen wat hun leven was, is boeiend en zet aan tot bekering. Vooral hun vlotte overgang van contemplatie naar actie, van tranen wegens beproevingen en vervolgingen naar gedeelde vreugde met een steeds sprankelende humor, van financiële zorgen naar een onthutsende nabijheid bij de allerarmsten, van omgang met de groten van de wereld en de Kerk naar aanwezigheid bij delinquenten van alle slag. Wat een harmonie in de diversiteit! Wat een natuurlijke manier om de contrasten die eigen zijn aan een godsdienst van de Incarnatie, te verenigen. En welke mirakels realiseerde bij hen - net zoals bij de heilige Franciscus van Sales - de deugd van hoop, die bij hen de vorm aannam van een volhardend, steeds hernieuwd vertrouwen dat ze aan mensen schonken, ondanks hun zwakheden!

Ja, in de grote uitdagingen waarmee wij geconfronteerd worden en waaraan wij hoopvol het hoofd moeten bieden, zijn zij onze meesters. En wat een eer bewijst de Heer ons door ons toe te laten op bescheiden wijze hun leerlingen te zijn!

03-10-2023 om 05:56 geschreven door willy