U kent wel de slogan : een advocaat zegt de waarheid "verdraaid" goed. Eens te meer werden we geconfronteerd met een advocaat die voor de eigen portomonnee pleit en elke rechtsgevoel opzij zet. Het gaat hem immers niet over het feit of Clottemans nu schuldig is of niet. De kern van de zaak is de "rechtszekerheid" die de burger moet hebben. Je kan alleen maar strafrechterlijk veroordeeld worden als het openbaar ministerie je schuld kan bewijzen. Bij Els Clottemans bestond dergelijk bewijs niet en kon men zich alleen beroepen op "overeenstemmende vermoedens". In burgerlijke zaken kan de burger dergelijke redenering noch aanvaarden maar in strafzaken geldt nog steeds de regel : liever 9 schuldigen op straat dan 1 onschuldige in de gevangenis. Wat indien bij ons de doodstraf nog zou bestaan ? Zou men dan een persoon veroordelen zonder enig bewijs ? Zelfs OJ Simpson kreeg meer kansen. Dit proces heeft niets te maken met Clottemans maar wel met de fundamenten van ons rechtsysteem. Blijkbaar hebben tienduizenden mensen dit in hun onderbewustzijn goed gevoeld. Natuurlijk speelt de "persoon" Clottemans ook een rol. Zij is een normale, middelmatige vrouw die in het onderwijs staat. Juist een schoolvoorbeeld in tegenstelling tot de andere protagonisten. Een Nederlander die hier een relatie aanknoopt met een gehuwde vrouw met twee kinderen. Daarnaast nog een alleenstaande vrouw (Clottemans) het hof maakt. Het slachtoffer is dan een getrouwde vrouw die wel eens op een andere wijze wenst te "springen" en uiteindelijk haar salto mortale heeft gemaakt. Een flamboyante advocaat die de reputatie heeft van zelfs de meest koelbloedige moordenaar voor te stellen als een knuffeldier. De Belg herkent zich in Clottemans en vindt de anderen juist de buitenbeentjes. In de huidige tijden van economische crisis is de burger niet gediend met rechtsonzekerheid. Interessant hierbij is de studie van Prof. Gaus over menselijk gedrag in crisistijd. Vermassen heeft de fout gemaakt op het verkeerde moment een stelling te poneren die juist uit de Middeleeuwen komt. De totale juridische willekeur om zonder enige bewijs, gewoon op basis van menselijke overwegingen iemand te veroordelen tot een jarenlange gevangenisstraf. "Errare humanum est. Perseverare diabolicum." Het is eigen aan het menselijk wezen om zich te vergissen, volharden is des duivels (Senaca). Juist doordat wij over zoveel moderne middelen om bewijsmateriaal te verzamelen beschikken had Clottemans moeten vrijgesproken worden. Zelfs al bestond er een vermoeden van schuld. Meer nog was er ondanks een leger van speurders een advocaat van de burgerlijke partij nodig om de jury te overtuigen. De advocaat van de burgerlijke partij zou normalerwijze geen stelling mogen innemen. Het is aan het openbaar ministerie en de verdediging om de jury te overtuigen. De burgerlijke partij is enkel ontvankelijk als de verdachte ook schuldig werd bevonden. In dit geval was de strijd ongelijk. Clottemans moest zich verdedigen tegen zowel het openbaar ministerie als de burgerlijke partij en moest bovendien haar onschuld bewijzen. Als dit de toekomst is van ons rechtsysteem dan kunnen we beter grondige veranderingen aanbrengen. Vandaag was het Clottemans, morgen bent U het misschien..... Het is voldoende dat U het overeenstemmende profiel hebt, geen alibi en op de hoogte bent van de modus operandi. Schuldig tot U het bewijs van uw onschuld kan leveren. Deze stelling zal in de rechtsgeschiedenis ingaan als de "stelling Vermassen" Een man aan wie men zou voorgesteld hebben om Minister van Justitie te worden.... arm België. De zaak Clottemans is een Griekse tragedie. De man en kinderen van het slachtoffer zullen geen goed gevoel overhouden aan het proces. Zeker niet als zij moeten leven met de gedachte dat misschien een onschuldige werd veroordeeld. Clottemans, schuldig of niet, heeft een ongelijke strijd moeten ondergaan. Het Gerecht zal wel beseffen hoe feilbaar het systeem is. En de burger blijft met meer vragen dan antwoorden. Enkel de bankrekening van enkelen zal wat positiever staan.....
Sarkozy, Verhofstadt en Knack over pseudozigeuners
Raar maar waar, want de waarheid is altijd een beetje raar. Volgens Europese wetgeving bestaat een vrij verkeer van personen, goederen en diensten. Daarvoor zijn wij de Europese Unie ook dankbaar want we kunnen op basis van onze identiteitskaart vrij rondreizen in de landen die lid zijn van de E.U. De personen die niet tot de E.U. behoren hebben een visum nodig om toegang tot het grondgebied te verkrijgen net zoals wij ook een visum nodig hebben om naar niet E.U. landen te reizen. Vrij "verkeer" van personen betekent echter niet vrij "verblijf" van personen. Zij die langer dan 3 maanden wensen te verblijven in een land van de E.U. moeten een verblijfsvergunning aanvragen. Daarvoor moet je niet "ingeschreven" staan in het bevolkingsregister maar zal je wel in een "vreemdelingenregister" worden gemeld. De Belgische gepensioneerden kennen dit vrij goed als ze vb in Spanje wensen te verblijven gedurende lange tijd maar toch in hun woonplaats in België zijn ingeschreven en zelf hier ook van sociale zekerheid genieten. De zogenaamde Roma-zigeuners zijn blijkbaar geen rondzwervend volk maar eerder honkvast aan een bepaalde verblijfplaats gebonden. Zij betalen geen belasting, nog enige bijdrage voor de sociale zekerheid en kennen geen "eigendomsrecht". Hun bron van inkomsten is onbekend en in hun kampen kom je niet in. Zelf wou ik in Frankrijk toen ik in verkeerd reed gewoon omdraaien en kwam daardoor bijna in een zigeunerkamp terecht. Nog voor ik aan de inkom kwam sprongen een paar zigeuners uit een woonwagen denkende dat ik zou binnenrijden om mij de weg te versperren. De President van Frankrijk heeft dus niet meer gedaan dan de wet toepassen voor E.U onderdanen nl als je langer dan 3 maanden op het Frans grondgebied verblijft heb je een vergunning nodig anders ben je illegaal. Als "gentlemen" heeft hij deze personen niet zomaar over de grens gezet bij een buurstaat zoals België, Luxemburg, Duitsland, Spanje of zelfs Zwitserland maar hun een vergoeding gegeven als ze naar hun geboorteland gingen. Roemenië heeft zelfs niet geprotesteerd maar hun aanvaard waaruit blijkt dat zij de Roemeense nationaliteit hadden. Koen Meulenaere van Knack legt dus de vinger op de wonde als hij verwijst naar de uitwijzing in 1999 door Verhofstadt van een groep Roma-zigeuners. Vraag is en blijft of de toepassing van een wet die in alle landen van de E.U. bestaat wel mag voor een individu maar niet voor een groep. Dus E.U. onderdanen verenigt U en koop caravans want dan kan je overal verblijven zonder risico van uitdrijving.
Kan U het zich noch herinneren ? Het was op 17 juli 1992 toen Slowakij het confederalisme eiste van de republiek Tsjecho-Slowakije. De toenmalige Minister-President Vaclav Klaus (een Tsjech) weigerde dit. Slowakije (ongeveer 5 miljoen inwoners) die het kleine broertje was van Tsjechië (ongeveer 10 miljoen inwoners ) verklaarde zich toen onafhankelijk. Nauwelijks enkele maanden later meer bepaald op 3 september 1992 werd de grondwet van Slowakije goedgekeurd en op 1 januari 1993 was de onafhankelijkheid een feit. Na de verkiezingen van 6 juni 2010 was het duidelijk dat de Vlaming eenzelfde confederalisme eiste en zijn volksvertegenwoordigers een mandaat gaf om hierover te onderhandelen. Thans lijkt het er meer en meer op dat we dezelfde weg op gaan als Slowakije. Een non of een njet zal hetzelfde effect veroorzaken. Indien in september geen regering zal gevormd zijn met een duidelijk programma om van België een confederale staat te maken rest ons niets anders dan de onafhankelijkheid uit te spreken door het bijeenroepen van een Staten-Generaal in het Vlaams parlement. Prof. Senelle bereidde reeds een Grondwet voor. Ook de Vlamingen kunnen dus per 1 januari 2011 een ofhankelijke staat worden. Het staat de Walen dan vrij om voorstellen te doen voor een beperkte samenwerking voor de grensoverschrijdende bevoegdheden. De Vlamingen kunnen zich beroepen op artikel 35 van de Grondwet, die bepaalt dat de absoluutheid van de bevoegdheden aan de Gewesten toekomt, om een confederale staat uit te roepen. De Walen stellen dat de bevoegheden krachtens dit artikel in een bijzondere wet moeten worden vastgesteld die in beide taalgroepen met een 2/3 meerderheid moet worden goedgekeurd. Conclusie : Als de onderhandelaars er niet in slagen om dergelijke wet op te stellen die een 2/3 meerderheid heeft in elke taalgroep is een confederalisme onmogelijk. Rest ons dan niets anders dan het voorbeeld van Slowakije te volgen. De NvA kan zich niet permiteren om Di Rupo eerste minister te laten worden met minder dan het confederalisme. De Wever zal wel terugdenken aan de Volksunie na het Egmontakkoord. In september begint het schooljaar opnieuw en in oktober vallen de bladeren, zal in November België ophouden te bestaan ?
U kent ze allemaal, degene die ons sociaal zekerheidssysteem gaan verdedigen. U weet wel, diegene die de centen gaan halen waar ze zitten, bij de rijken. Socialisten en liberalen hebben ons land geregeerd (zelfs met de groenen) van 1999 tot 2007. Dit is gedurende acht jaren, zijnde twee volle legislaturen. En, U die liberaal of socialistisch denkt ! Hebben ze de centen gehaald ? Neen ze hebben de notionele interesten gestemd als zakgeld voor de aandeelhouders om zogezegd jobs te creëren. Kent U het joenk nog die 200,000 jobs zou maken ? Hebt U ze gezien ? Na 8 jaren rampzalig beleid met uitverkoop van onze banken, verzekeringsmaatschappijen en de volledige energiesector hebben ze er de christen-democraten bijgehaald met als gevolg drie jaar stilstand. In Wallonië zit de PS al vanaf 1988 (juist 22 jaar!) in de federale regering en hebben zij een professioneel leger van werklozen gemaakt die steenvast links stemmen om hun uitkering te kunnen behouden. De emmer van de sociale zekerheid is nu leeg. Er is geen geld meer en daarom wil men de sociale zekerheid federaal houden zodat de regering geld kan lenen om ze kunstmatig in leven te houden. Tot het tijdstip dat we zoals de Grieken geen lening meer kunnen krijgen. Als de federale overheid geen oplossing meer heeft om de problemen van de sociale zekerheid op te lossen dan kunnen we niets anders dan deze materie aan de Gewesten toe te vertrouwen. Deze splitsing is geen oplossing op zich maar geeft de Gewesten wel de mogelijkheid om ieder voor zich een oplossing uit te werken. Mussolini, Berlusconi of Di Rupo alleen de haartooi verschilt maar het fantasme blijft hetzelfde. Ikzelf kom op voor de Senaat voor LDD om de senaat juist af te schaffen. 72 miljoen euro per jaar voor de burger minder te betalen. Ik wil de socialist, liberaal of christen democraat wel eens zien die zich verkiesbaar stelt om zijn eigen instituut op te heffen. Bij LDD vindt je nog die idealisten. Ik ben geen separatist maar als de federale overheid faalt kunnen we niets anders dan het systeem zelf te veranderen. Ze hebben "non" gezegd, ze zullen een "non" terugkrijgen op 13 juni. Laat ons Vlamingen opnieuw de emmer vullen op een eerlijke wijze en vooral de verdeling ervan doen op een rechtvaardige wijze. Onze zorg gaat in de eerste plaats naar de duizenden mensen die jaren hebben bijgedragen en nu thans hun ontslag massaal krijgen. Voor hun is de sociale zekerheid een vangnet en geen hangmat. Diegene die geen cent hebben bijgedragen zijn aan het verkeerde adres. Stuur ze na 13 juni naar Wallonië per adres Di Rupo. We zullen zien als ze het zelf moeten betalen of ze dan nog zo socialistisch zullen zijn.
Tijdens mijn verblijf in Aken werd ik gestalkd door een dienster van het restaurant die tot vijfmaal toe kwam vragen of ik nog een fles bronwater wou. Aan 7,5 euro voor een fles kan een onschuldig restaurantbezoek zelfs nog een duur grapje worden. Water is nu echter ook bij ons duur hoewel we er geen gebrek aan hebben. Ik denk dat water een uitzondering is op de wet dat schaarste een goed duur maakt en overvloed juist goedkoper. Wat moet dat dan zijn in die gebieden waar water een schaars produkt is. Juist : er komt oorlog van en zolang de schaarste er is zal de oorlog ook blijven. Dit is één van de redenen waarom Palestijnen en joden elkaar zullen blijven bevechten. Over 10 jaar spreken we van de "100 jarige oorlog"(eerste anti-joodse rellen in Jeruzalem en Jaffa in 1920. Er zal nooit vrede komen in het Midden-Oosten omdat niemand wil dat er vrede komt. De Israëliers niet, de Palestijnen niet en de wapenhandelaars van de ganse wereld zeker niet. Israël (22.145 km²) is immers een land dat qua grondgebied kleiner is dan België (30.520 km²). Met de palestijnse gebieden (6.020 km²) inbegrepen ongeveer zo groot als België. De Israëliers zijn met ongeveer 7,2 miljoen waarvan 5,4 miljoen joden. De palestijnen leven er met ongeveer 4 miljoen d.w.z. dat Israëliers en Palestijnen samen met meer leven als de Belgen op een kleinere oppervlakte. Bovendien is het wateroppervlak in Israël slechts 2 % ten opzichte van België met zijn 6 %. Op dit ogenblik kunnen we in deze gebieden spreken van waterschaarste en het peil van verschillende meren en zeeën daalt onheilspellend. De Israëliers willen echter om een andere reden helemaal geen vrede. Er leven op dit ogenblik zo'n 7 miljoen joden buiten Israël (waarvan 5,7 miljoen in Noord-Amerika). Volgens de Israëlische grondwet (eigenlijk bestaat die niet) zou elke jood het recht hebben om naar het beloofde land te komen en er zich te vestigen. Als er ooit vrede zou heersen is het niet ondenkbaar dat het overgroot gedeelte van de vooral oudere joden naar Israël emmigreren. Economisch gezien zijn deze niet meer produktief, militair gezien eerder een last en zij dragen bij tot de vergrijzing van de bevolking. De Israëliers zien deze joden dus liever niet komen en voor hun is een blijvende staat van oorlog eerder een zegen dan een vloek. Aan Palestijnse kant stelt zich hetzelfde probleem. Er zijn over de wereld verspreid ongeveer 4 miljoen Palestijnse vluchtelingen. Deze zullen in vredestijd zeker willen terugkomen al was het maar om hun verloren gegane eigendommen terug te eisen. Daarom wordt elk vredespact zo vlug mogelijk opgeblazen en aarzelt men niet om een Israëlische premier te vermoorden. Een plotse vrede zou een humanitaire ramp betekenen waarbij meer dan 20 miljoen mensen dienen samen te leven op een oppervlakte zo groot als België zonder zelfs de garantie op het meest levensnoodzakelijke : "water" Het is dus geen moeilijke politieke of religieuse problematiek, het is simpel , une histoire d'eau.
De kranten staan er vol van en het is dagelijks op de televisie. Naar aanleiding van de laffe moord op een weerloze huisvrouw is de Belgische gemeenschap in Ukkel woedend op straat getrokken. De heethoofden lieten een spoor van vernieling na, winkels werden geplunderd en auto's in brand gestoken. De Belgische minderheid is de voortdurende agressie en vooral de racistische houding van de allochtone meerderheid meer dan beu volgens haar woordvoerders. De politie kon met moeite verhinderen dat hun kantoren werden bestormd. In deze kantoren werden de inmiddels aangehouden daders opgesloten en gevrees werd dat de woedende menigte hen zou willen lynchen. Oorzaak van de spontane uitbarsting van frustratie was het afleggen van een verklaring in het dagblad Le Soir van 9 maart door de ouders van de dader die de vrouw doodschoot. Sarcastisch genoeg wonen deze ouders in de Mahatma Ghandi straat (de voorvechter van het geweldloze protest). Hun zoon is een "dood"brave jongen die geen vlieg zou kwaad doen en nog nooit iets gestolen had. Het schot was per ongeluk afgegaan. Bovendien had de juwelier met zijn wapen in de lucht moeten schieten zodat hun zoon op de vlucht was geslaan en het allemaal niet was gebeurd. Dat hun zoon zelf een wapen had en de juwelier en zijn vrouw bedreigde is een blijkbaar te verwaarlozen détail. De juwelier, een lid van de Belgische minderheid die al drie keer was overvallen, werd bovendien zelf gewond toen de daders met geweld zijn wapen afnamen. De huisvrouw zelf maakte geen schijn van kans. Zij werd eerst in de arm geschoten waardoor ze de deur van haar wagen niet meer kon opendoen. Vervolgens werd ze in koelen bloede afgemaakt. De Belgische minderheid vreest nu dat de daders slechts licht zullen worden bestraft en dat hun straf misschien wel beperkt zal blijven tot de duurtijd van de voorlopige hechtenis. In België worden gevangenisstraffen onder de drie jaren immers niet meer uitgevoerd maar vervangen door een enkelband. Dat de daders een Belgische juwelier overvielen en vervolgens ook een Belgische vrouw vermoorden is een duidelijk teken dat de allochtone meerderheid uit racistische overwegingen heeft gehandeld. Enige spijtbetuigingen over het voorval kon men niet horen aan de zijde van de allochtonen. In de gevangenis zullen de daders eisen dat zij "hallal" voedsel krijgen en voldoende mogelijkheden om hun geloof te beleiden. Vraag stelt zich of mensen die dergelijke feiten plegen wel gelovigen zijn dan wel hun godsdienst, de naam van hun God en zijn Profeet misbruiken om eigen profijt te halen. Een gelovige, had geen strafbare feiten gepleegd en gehandeld volgens het woord van Al-illah en de profeet Mohammed. Dan had hij nu in vrijheid kunnen voldoen aan zijn godsdienstige verplichtingen. De Minister van Justitie kan van deze gelegenheid gebruik maken om alle privileges uit hoofde van een godsdienst in de gevangenissen af te schaffen. Iedereen gelijk voor de wet, ook in de gevangenis. Diegene die toch willen voldoen aan hun zogenaamde godsdienstige verplichtingen moeten wel de mogelijkheid krijgen om hun gevangenisstraf te ondergaan in een moslimland. Als we de Nederlandse overheid kunnen betalen voor het onderbrengen van gevangenen is het misschien goedkoper en beter om met de moslimlanden te onderhandelen voor de opvang van hun gelovigen. Daarover onderhandelen zal meer opbrengen dan nutteloze discussies over het dragen van een hoofddoek.
De wijze waarop een menselijk wezen zijn godsdienst belijdt is nauw verbonden met zijn beschavingsniveau en de graad van religiositeit. Religie heeft in feite niets te maken met godsdienst. Het woord re-li-cere betekent : het zich verbonden voelen met. Liefde is dus een religieus gevoel vermits men zich verbonden voelt met een ander persoon. Dit gevoel van verbondenheid kan de mens ook hebben met een dier, de natuur of een voor hem bovennatuurlijk wezen. Indien dit religieus gevoel samen gaat met een levensbeschouwing zouden we kunnen of moeten spreken van een godsdienst. Het lidmaatschap van een godsdienst is echter ook afhankelijk van de streek waarin men opgroeit of leeft. Men kan dus helemaal geen religieus gevoel hebben , laat staan een levensbeschouwing volgen maar zich toch aanhanger noemen van een bepaalde godsdienst. Ik herinner mij de jonge Marokkaan die een juwelier tot bloedenstoe met de kolf van zijn pistool op het hoofd sloeg tot de juwelier de kluis met juwelen opende. Nadien ontkende de Marokkaan dat hij ter plaatse was geweest en dit ondanks een verpletterende bewijslast. Eenmaal opgesloten in de gevangenis weigerde de Marokkaan enig varkensvlees vermits hij Moslim was en aldus volgens zijn geloof enkel halal voedsel mocht nuttigen. Religie en levensbeschouwing van de Islam waren de jongeman vreemd, enkel het gebruik vond hij belangrijk, niet zozeer om tot een godsdienst te behoren maar wel tot een gemeenschap. Wij hebben in onze Westerse gemeenschap identieke situaties meegemaakt met de kruistochten en de godsdienstoorlogen. Het hoogste gebod (zowel in het cristendom, de islam en het joods geloof) "Gij zult niet doden" (zowat de Grondwet van elke religie) was ondergeschikt aan onze gebruiken (denken we tevens aan de bloedwraak bij de Turken). Met de val van Byzantium in 1453 kwam onze gemeenschap meer en meer in contact met de geschriften van de Griekse geleerden die naar het westen waren gevlucht. Langzamerhand nam het Humanisme vorm en plaatsten we ook onze godsdienst op een hoger niveau. Humanisme en christendom zijn dus geen tegenstellingen maar twee peilers in een maatschappij in een vorm van wisselwerking. Het humanisme is onstaan door het christendom en het joods geloof. Het christendom is door het humanisme sterker geworden in de uitoefening van de levensbeschouwing waarvoor zij staat. Door het openstellen van onze grenzen voor diverse geloofsgemeenschappen worden wij thans geconfronteerd met een groep van mensen die voorhouden aanhanger te zijn van een bepaalde godsdienst maar geen besef hebben van de levensbeschouwing of een gevoel van verbondenheid. Enkel de uiterlijke kenmerken zijn van belang, de vorm heeft voorrang boven de inhoud. De bloedige aanslagen van moslims tegen hun eigen geloofsgenoten, de al dan niet gelukte aanslagen in naam van een godheid laten ons duidelijk voelen dat ook de Islam nood heeft aan een humanisme. Een levensbeschouwing die naast het geloof in een God ook het respect voor de mens en zijn gezin als Grondwet heeft. Trouwens als Al-hilal (Allah) dan toch zo machtig is heeft hij geen mensen nodig om de beledigingen aan zijn adres of die van zijn profeet te wreken. Dat zal hij zelf wel doen...als hij bestaat. In de Koran staat het prachtige verhaal van Mohammed die zijn toehoorders oproept om diegene te helpen aan wie onrecht aangedaan wordt en diegene die onrecht plegen. De toehoorders begrepen wel het eerste maar vroegen meer uitleg over het verlenen van hulp aan diegene die zelf het onrecht veroorzaken. Mohammed verklaarde dat men die mensen moest helpen .... met het verhinderen om onrecht te plegen.
Wil de echte burgemeester van Antwerpen nu opstaan ?
We wisten het al een tijdje maar Filip Dewinter heeft zich nu echt geprofileerd als de Burgervader van Antwerpen. Met de oprichting van de BAM (Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel) waren alle traditionele partijen tevreden. Het was wat men noemt een SPV (Special Purpose Vehicule). Dankzij de gelden van de belastingsbetaler konden de Christen Democraten, Liberalen en Socialisten talrijke personen benoemen op waardeloze postjes zonder echt enig resultaat te boeken. Als het werkelijk tot denken aankwam dan werd de opdracht uitbesteed aan een studiebureau, al dan niet van een bepaalde politieke kleur. Dit sprookje van het ezeltje dat geld schijt kwam tot een einde met de benoeming van Karel Vinck. Deze manager zette het BAM op de goede sporen en verhinderde dat de politieke aasgieren met belastingsgelden zouden gaan lopen. Alle partijen waren dan ook tot voor kort voorstander van het BAM tracé met de Lange Wapper als brug (of viaduct). Het Vlaams Belang verklaarde als eerste zich tegen dat tracé te zullen keren. Dit is logisch als men weet dat de Lange Wapper voornamelijk schade zal berokkenen in Merksem en Deurne. Deze twee districten zijn goed voor 41 en 43 % van de stemmen voor het Vlaams Belang, daarna volgt Borgerhout met meer dan 30% stemmen. Vermits de volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2012 plaatsvinden en de Lange Wapper dan in volle aanbouw is, zijn de gevolgen voor de verkiezingsuitslag dan ook voorspelbaar. Merksem en Deurne worden opgeofferd aan het Vlaams Belang met het riscico dat Borgerhout en Linkeroever zullen volgen. Tijdens de vorige verkiezingen ging het Vlaams Belang opnieuw naar boven van 89.000 stemmen naar 94.000 stemmen. Het enige verschil met het verkiezingsjaar 2000 was dat toen het V.B de grootste partij was maar in 2006 de socialisten moest laten voorgaan (groenen werden toen gehalveerd en de VLD ging fors achteruit). Het was dan ook voorspelbaar dat Patrick Janssens een bocht van 180 ° zou maken en Ludo Van Campenhout zou volgen. Enkel de CD & V behield zijn waardigheid door te verklaren dat het zich zou neerleggen bij het referendum. Einde goed , alles goed. De politici kunnen nu zeggen dat de Antwerpenaar gekozen heeft en niet zij. De beslissing ligt bij de de Vlaamse Regering die natuurlijk rekening moet houden met het algemeen belang van de Vlaming en niet enkel met de belangen van de Antwerpse politici. Uiteindelijk bepaalde Filip Dewinter dat enkel zijn standpunt doorslaggevend is in Antwerpen en de rest moet volgen, willen of niet. Positief is het feit dat de Antwerpse Haven nu werkelijk naar alternatieven moet zoeken voor het transport over de weg dat goed is voor 70 % van de goederen. De binnenscheepvaart neemt 20 % voor haar rekening en de spoorwegen slechts 10 %. De binnenscheepvaart is veilig en milieuvriendelijk en bovendien helemaal niet duur. Meer en meer binnenschepen worden gebouwd met het oog op containertransport en tankvaart. Misschien wil de Vlaamse Overheid een beetje meer geld in deze sector investeren ?
Iemand die niet veroordeeld werd van zijn vrijheid beroven is onmenselijk en kan slechts in zeer uitzonderlijke omstandigheden. Nochtans zitten onze gevangenissen overvol met een groot aantal verdachten die door de Onderzoeksrechter onder aanhoudingsmandaat worden geplaatst. Vaak zijn dit niet de echte misdadigers. Deze weten immers beter en gaan spontaan tot bekentenissen over. Hun aanhouding is dan ook niet meer noodzakelijk voor het onderzoek en nauwelijks enkele uren na hun aanhouding door de politie lopen ze terug vrij op straat. In België is de voorlopige hechtenis niet meer dan een gelegitimeerde martelpraktijk. De verdachte die niet tot bekentenissen overgaat (misschien wel omdat hij of zij onschuldig is) wordt vlotjes door de Onderzoeksrechter naar de gevangenis gestuurd. Als het meevalt krijg je een cel voor jou alleen maar het kan ook zijn dat men je in een cel met vier gedetineerden steekt (één wc-emmer) of nog erger samen met een geïnterneerde (geesteszieke die vaak zwaarwichtige feiten heeft gepleegd). Probeer maar eens te slapen als je de cel moet delen met iemand die in staat is om je koudweg te wurgen. De duurtijd van de voorlopige hechtenis kan ook bepalend zijn voor het feit of je je job kan houden. Enige dagen afwezigheid kan meestal nog aanvaard worden maar een maand of twee is vaak noodlotig. Het is trouwens opvallend hoe vlug iemand in vrijheid wordt gesteld als de verdachte overgaat tot bekentenissen. Heb je de pech werkelijk onschuldig te zijn dan kan je maanden in de cel blijven voordat je uiteindelijk je vrijheid kan herwinnen. Denken we maar aan de 18jarige jongeman die meer dan een half jaar in de gevangenis moest verblijven om dan te moeten vernemen dat de moordenaar van zijn vader in Duitsland werd opgepakt. Dergelijk verblijf op die leeftijd is traumatisch en voldoende om elk vertrouwen in de rechtsstaat te verliezen. Vansteenkiste is nu aan de beurt om een identieke behandeling te ondergaan. Onder het smoesje van collusie (de mogelijkheid dat je met andere verdachten overleg zou plegen) moet hij in het belang van het onderzoek worden opgesloten. Dat, in een zaak, die reeds meer dan een jaar aansleept. De Wet op de Voorlopige Hechtenis is een goede wet. De personen die hem moeten uitvoeren zijn de clowns die er een tragi-comedie van maken. De oorzaak ligt in het feit dat het Openbaar Ministerie (de speurders dus) een grote invloed hebben op de benoeming en bevordering van rechters. Als de Onderzoeksrechter dus niet doet wat de onderzoekers vragen kan hem dat later zuur opbreken bij een mogelijke bevordering. De Voorzitter van de Raadkamer die moet oordelen over het aanhoudingsbevel zit ook in een lastig parket. Deze Voorzitter oordeelt immers over een beslissing van een collega-rechter in dezelfde rechtbank (Eerste aanleg). Men kan dus de Wet op de Voorlopige hechtenis zoveel veranderen als men wil, alleen als men de Onderzoeksrechter volledig onafhankelijk kan maken van het Parket zal die wet ook goed worden toegepast. De Raadkamer mag men in dat geval zelfs afschaffen. Tegen de beslissing van de Onderzoeksrechter kan wel vanzelfsprekend hoger beroep worden ingesteld. Het menselijk leed dat thans veroorzaakt wordt door een verkeerde toepassing van de Wet op de Voorlopige hechtenis is niet te beschrijven en ook niet in geld uit te drukken. Het zal de dames en heren Rechters niet raken. Voor hun telt hun beroepsloopbaan, het bijhorende loonzakje en het vetbetaalde pensioen.
Het faillissement van de vzw België (en wat met uw pensioen ?)
Het is een gekend feit dat België niet beschikt over een pensioenfonds. Dergelijke fondsen bestaan in Nederland wel en zijn een soort spaarkas waaruit men dan na 45 jaren werken terug fondsen kan opnemen onder de vorm van een pensioen. In ons Belgiënlandje worden de pensioenen uitbetaald met de bijdragen die nog gestort worden door de werkende bevolking. Toen Fortis nog de Generale Bank was waarschuwden hun experts reeds dat nog voor 2020 (en dat is nog slechts 10 jaren) de overheid de pensioenen niet meer zal kunnen uitbetalen. De huidige financieel-economische crisis kan één en ander nog versnellen. Philippe Muyters voorspelde vlak voor het uitbreken van de crisis dat gans ons sociaal zekerheidssysteem op de helling komt te staan als er geen 400.000 jobs worden gecreëerd voor 2020 ttz ongeveer 150.000 jobs in Vlaanderen en 250.000 jobs in Wallonië. Door de huidige crisis zal dat aantal gevoelig stijgen vermits nog dagelijks bedrijven hun deuren sluiten. De huidige wurgpolitiek van de Vlaamse regering kan wel eens als een boemerang in ons gezicht terug komen als er niet tijdig een toekomstgericht beleid komt. Vlaanderen praat na de val van de regering Leterme niet meer met de Walen over de staatshervorming. Zij zetten de federale regering kompleet droog zodat de Walen zelf over de brug moeten komen met voorstellen willen zij nog gebruik kunnen maken van de kip met de gouden eieren. Vanhengel heeft het bij het rechte eind door te stellen dat de Belgische staat volgens economische principes failliet is. De solvabiliteit is ernstig verstoord en met een tekort van 25 miljard euro kan men moeilijk voorhouden dat er geen liquiditeitsproblemen zijn. Hoe zal die overheid nu de pensioenen over laat ons zeggen vijf jaren nog kunnen uitbetalen ? De enige oplossing is het oprichten van een Vlaams Pensioenfonds dat een obligatielening dient uit te schrijven in 2010 met een looptijd van 5 jaren. Op die wijze kunnen Vlaamse spaarcenten (en ook andere) worden opgehaald en in het pensioenfonds gestort. De rente voor de obligatie houder kan 3 % zijn daar waar het fonds moet zorgen voor een rendement van 5 %. Op die wijze zal Vlaanderen over een Pensioen en Beleggingsfonds beschikken om in 2015 de pensioenverplichtingen over te nemen van de Federale Overheid. Na 2015 moeten de pensioenbijdragen aldus niet meer gestort worden in de Federale kas (RVP) maar in het Vlaams Fonds. Als Kris Peeters en Philippe Muyters die uit de ondernemingswereld komen (SERV, VOKA, UNIZO) dit niet tijdig inzien zullen de Vlamingen zwaar moeten inleveren op hun pensioen. Hopen dat de Vlaming tegen die tijd het gebrek aan strategische denken van de huidige politieke generatie zal vergeten zijn is een goed voorbeeld van struisvogelpolitiek.
Mohammed, de profeet, leefde op het einde van de zesde eeuw , begin zevende eeuw na Christus. In die tijd was het dragen van een hoofddoek heel gewoon, meer nog het was een ingeworteld gebruik voor de vrouwen als voor de mannen. Bij de woestijnvolkeren droeg de bevolking een hoofddoek als bescherming tegen de zon, het zand en het stof lang voor de geboorte van Mohammed en voordat de naam van Allah voor de eerste maal werd uitgesproken. Tot op heden dragen de woestijnvolkeren de hoofddoek om die redenen. Door de eeuwen heen kreeg de hoofddoek ook een symbolische betekenis zoals bij het Palestijnse volk door het dragen van hun hoofddoek door wijlen Yaser Arrafat. De hoofddoek kreeg dus buiten de beschermende functie ook een culturele betekenis. Mohammed die in een land van polytheïsme een monotheïsme wenste in te voeren heeft dus nooit het dragen van de hoofddoek als godsdienstige verplichting opgelegd vermits iedereen al een hoofddoek droeg. Terecht verklaarden de Moslima van het Kiel in een protestmeeting in de NOVA (ontmoetingscentrum gesubsidieerd door de Antwerpenaar) dat Mohammed hun opdroeg om de hoofddoek niet los om het hoofd te dragen maar wel voor het gelaat. Mohammed legde dus niet de verplichting op om een hoofddoek te dragen maar wel om het gelaat te verhullen met deze hoofddoek. Nochtans zag ik hedenmorgen hoe alle Moslima voor het Atheneum hun gelaat onbedekt lieten en dus in strijd met de Koran handelden. Net zoals het feit dat zij druk de gsm gebruikten of met de wagen rijden. Anderzijds mogen zij dus binnen de muren van een gebouw de hoofddoek afleggen volgens hun geloof vermits zij alsdan geen mannen in verleiding brengen hetgeen de Profeet wenste te vermijden. De eerste Jihad begint bij uzelf (kijk eerst naar de balk in je eigen oog alvorens de splinter te zien in het oog van een ander) zei de Profeet. Dat de Moslima daar mee beginnen.
Hebt U het ook gelezen ? Het Vlinderpaleis in Antwerpen heeft meer dan 250 miljoen euro gekost. Normalerwijze mogen we niet van een paleis spreken als we het hebben over een gerechtsgebouw maar met dergelijk prijskaartje verloven we ons enige vrijpostigheid. De eerste protestactie voor de ingang van het nieuwe gebouw mocht er ook zijn. De jeugdrechters en personeel van jeugdzorg protesteerden tegen het gebrek aan opvang voor de jongeren die dienden geplaatst te worden. Wekelijks om niet te zeggen dagelijks willen jeugdrechters hulpbehoevende jongeren plaatsen in een instelling of jongeren die een gevaar voor de samenleving betekenen naar een gesloten instelling verwijzen . Schrijnend hierbij is het geval van een heroïne verslaafd meisje (nauwelijks 14 jaar) die zich diende te prostitueren om in leven te blijven. Voor haar was geen opvangplaats volgens de jeugdrechter die oordeelde vanuit zijn 250 miljoen kostend Vlinderpaleis. Zij werd letterlijk en figuurlijk op straat gezet zodat zij zich verder kon laten gebruiken. Eveneens schrijnend is het feit dat de oorspronkelijk geraamde kostprijs 75 miljoen euro was en wij blijkbaar "goed" bestuurd worden door een overheid die de bal slechts 175 miljoen mis slaat. Het verschil overschrijdt met vele tientallen miljoenen de kostprijs van een jeugdinstelling. De magistraten beschikken wel over een geluidsinstallatie om hun vonnissen goed te kunnen overbrengen naar de burgers maar het personeel aan de receptie van het "vlinderpaleis" dient tijdens de winter karton tegen de glazen wanden te plakken omdat zij geen verwarming hebben. De houten trap naar de ingang is na een vriesperiode een schaatsbaan en het mag niet teveel regenen of de heren advocaten kunnen hun paraplu ook binnen het gerechtsgebouw open houden. De kostprijs is dus ook niet bepaald in evenredigheid met de kwaliteit. Inmiddels wordt naarstig verder gewerkt aan de renovatie van het oude gerechtsgebouw aan de Britselei alwaar de magistraten van het Hof hun intrek willen nemen. De verhuis zelf kan echter binnen een drietal jaren plaatsvinden en over de kostprijs van deze renovatie is het verdacht stil. Een goed bestuur betekent in de eerste plaats de beschikbare middelen (belastingsgelden van de burger) op een rechtvaardige wijze aanwenden. Wil iemand de verdediging waarnemen van de overheid in deze zaak ?
RECHT ETHIEK EN MORAAL
