Tijdens mijn verblijf in Aken werd ik gestalkd door een dienster van het restaurant die tot vijfmaal toe kwam vragen of ik nog een fles bronwater wou. Aan 7,5 euro voor een fles kan een onschuldig restaurantbezoek zelfs nog een duur grapje worden. Water is nu echter ook bij ons duur hoewel we er geen gebrek aan hebben. Ik denk dat water een uitzondering is op de wet dat schaarste een goed duur maakt en overvloed juist goedkoper. Wat moet dat dan zijn in die gebieden waar water een schaars produkt is. Juist : er komt oorlog van en zolang de schaarste er is zal de oorlog ook blijven. Dit is één van de redenen waarom Palestijnen en joden elkaar zullen blijven bevechten. Over 10 jaar spreken we van de "100 jarige oorlog"(eerste anti-joodse rellen in Jeruzalem en Jaffa in 1920. Er zal nooit vrede komen in het Midden-Oosten omdat niemand wil dat er vrede komt. De Israëliers niet, de Palestijnen niet en de wapenhandelaars van de ganse wereld zeker niet. Israël (22.145 km²) is immers een land dat qua grondgebied kleiner is dan België (30.520 km²). Met de palestijnse gebieden (6.020 km²) inbegrepen ongeveer zo groot als België. De Israëliers zijn met ongeveer 7,2 miljoen waarvan 5,4 miljoen joden. De palestijnen leven er met ongeveer 4 miljoen d.w.z. dat Israëliers en Palestijnen samen met meer leven als de Belgen op een kleinere oppervlakte. Bovendien is het wateroppervlak in Israël slechts 2 % ten opzichte van België met zijn 6 %. Op dit ogenblik kunnen we in deze gebieden spreken van waterschaarste en het peil van verschillende meren en zeeën daalt onheilspellend. De Israëliers willen echter om een andere reden helemaal geen vrede. Er leven op dit ogenblik zo'n 7 miljoen joden buiten Israël (waarvan 5,7 miljoen in Noord-Amerika). Volgens de Israëlische grondwet (eigenlijk bestaat die niet) zou elke jood het recht hebben om naar het beloofde land te komen en er zich te vestigen. Als er ooit vrede zou heersen is het niet ondenkbaar dat het overgroot gedeelte van de vooral oudere joden naar Israël emmigreren. Economisch gezien zijn deze niet meer produktief, militair gezien eerder een last en zij dragen bij tot de vergrijzing van de bevolking. De Israëliers zien deze joden dus liever niet komen en voor hun is een blijvende staat van oorlog eerder een zegen dan een vloek. Aan Palestijnse kant stelt zich hetzelfde probleem. Er zijn over de wereld verspreid ongeveer 4 miljoen Palestijnse vluchtelingen. Deze zullen in vredestijd zeker willen terugkomen al was het maar om hun verloren gegane eigendommen terug te eisen. Daarom wordt elk vredespact zo vlug mogelijk opgeblazen en aarzelt men niet om een Israëlische premier te vermoorden. Een plotse vrede zou een humanitaire ramp betekenen waarbij meer dan 20 miljoen mensen dienen samen te leven op een oppervlakte zo groot als België zonder zelfs de garantie op het meest levensnoodzakelijke : "water" Het is dus geen moeilijke politieke of religieuse problematiek, het is simpel , une histoire d'eau.