Iemand die niet veroordeeld werd van zijn vrijheid beroven is onmenselijk en kan slechts in zeer uitzonderlijke omstandigheden. Nochtans zitten onze gevangenissen overvol met een groot aantal verdachten die door de Onderzoeksrechter onder aanhoudingsmandaat worden geplaatst. Vaak zijn dit niet de echte misdadigers. Deze weten immers beter en gaan spontaan tot bekentenissen over. Hun aanhouding is dan ook niet meer noodzakelijk voor het onderzoek en nauwelijks enkele uren na hun aanhouding door de politie lopen ze terug vrij op straat. In België is de voorlopige hechtenis niet meer dan een gelegitimeerde martelpraktijk. De verdachte die niet tot bekentenissen overgaat (misschien wel omdat hij of zij onschuldig is) wordt vlotjes door de Onderzoeksrechter naar de gevangenis gestuurd. Als het meevalt krijg je een cel voor jou alleen maar het kan ook zijn dat men je in een cel met vier gedetineerden steekt (één wc-emmer) of nog erger samen met een geïnterneerde (geesteszieke die vaak zwaarwichtige feiten heeft gepleegd). Probeer maar eens te slapen als je de cel moet delen met iemand die in staat is om je koudweg te wurgen. De duurtijd van de voorlopige hechtenis kan ook bepalend zijn voor het feit of je je job kan houden. Enige dagen afwezigheid kan meestal nog aanvaard worden maar een maand of twee is vaak noodlotig. Het is trouwens opvallend hoe vlug iemand in vrijheid wordt gesteld als de verdachte overgaat tot bekentenissen. Heb je de pech werkelijk onschuldig te zijn dan kan je maanden in de cel blijven voordat je uiteindelijk je vrijheid kan herwinnen. Denken we maar aan de 18jarige jongeman die meer dan een half jaar in de gevangenis moest verblijven om dan te moeten vernemen dat de moordenaar van zijn vader in Duitsland werd opgepakt. Dergelijk verblijf op die leeftijd is traumatisch en voldoende om elk vertrouwen in de rechtsstaat te verliezen. Vansteenkiste is nu aan de beurt om een identieke behandeling te ondergaan. Onder het smoesje van collusie (de mogelijkheid dat je met andere verdachten overleg zou plegen) moet hij in het belang van het onderzoek worden opgesloten. Dat, in een zaak, die reeds meer dan een jaar aansleept. De Wet op de Voorlopige Hechtenis is een goede wet. De personen die hem moeten uitvoeren zijn de clowns die er een tragi-comedie van maken. De oorzaak ligt in het feit dat het Openbaar Ministerie (de speurders dus) een grote invloed hebben op de benoeming en bevordering van rechters. Als de Onderzoeksrechter dus niet doet wat de onderzoekers vragen kan hem dat later zuur opbreken bij een mogelijke bevordering. De Voorzitter van de Raadkamer die moet oordelen over het aanhoudingsbevel zit ook in een lastig parket. Deze Voorzitter oordeelt immers over een beslissing van een collega-rechter in dezelfde rechtbank (Eerste aanleg). Men kan dus de Wet op de Voorlopige hechtenis zoveel veranderen als men wil, alleen als men de Onderzoeksrechter volledig onafhankelijk kan maken van het Parket zal die wet ook goed worden toegepast. De Raadkamer mag men in dat geval zelfs afschaffen. Tegen de beslissing van de Onderzoeksrechter kan wel vanzelfsprekend hoger beroep worden ingesteld. Het menselijk leed dat thans veroorzaakt wordt door een verkeerde toepassing van de Wet op de Voorlopige hechtenis is niet te beschrijven en ook niet in geld uit te drukken. Het zal de dames en heren Rechters niet raken. Voor hun telt hun beroepsloopbaan, het bijhorende loonzakje en het vetbetaalde pensioen.
Het faillissement van de vzw België (en wat met uw pensioen ?)
Het is een gekend feit dat België niet beschikt over een pensioenfonds. Dergelijke fondsen bestaan in Nederland wel en zijn een soort spaarkas waaruit men dan na 45 jaren werken terug fondsen kan opnemen onder de vorm van een pensioen. In ons Belgiënlandje worden de pensioenen uitbetaald met de bijdragen die nog gestort worden door de werkende bevolking. Toen Fortis nog de Generale Bank was waarschuwden hun experts reeds dat nog voor 2020 (en dat is nog slechts 10 jaren) de overheid de pensioenen niet meer zal kunnen uitbetalen. De huidige financieel-economische crisis kan één en ander nog versnellen. Philippe Muyters voorspelde vlak voor het uitbreken van de crisis dat gans ons sociaal zekerheidssysteem op de helling komt te staan als er geen 400.000 jobs worden gecreëerd voor 2020 ttz ongeveer 150.000 jobs in Vlaanderen en 250.000 jobs in Wallonië. Door de huidige crisis zal dat aantal gevoelig stijgen vermits nog dagelijks bedrijven hun deuren sluiten. De huidige wurgpolitiek van de Vlaamse regering kan wel eens als een boemerang in ons gezicht terug komen als er niet tijdig een toekomstgericht beleid komt. Vlaanderen praat na de val van de regering Leterme niet meer met de Walen over de staatshervorming. Zij zetten de federale regering kompleet droog zodat de Walen zelf over de brug moeten komen met voorstellen willen zij nog gebruik kunnen maken van de kip met de gouden eieren. Vanhengel heeft het bij het rechte eind door te stellen dat de Belgische staat volgens economische principes failliet is. De solvabiliteit is ernstig verstoord en met een tekort van 25 miljard euro kan men moeilijk voorhouden dat er geen liquiditeitsproblemen zijn. Hoe zal die overheid nu de pensioenen over laat ons zeggen vijf jaren nog kunnen uitbetalen ? De enige oplossing is het oprichten van een Vlaams Pensioenfonds dat een obligatielening dient uit te schrijven in 2010 met een looptijd van 5 jaren. Op die wijze kunnen Vlaamse spaarcenten (en ook andere) worden opgehaald en in het pensioenfonds gestort. De rente voor de obligatie houder kan 3 % zijn daar waar het fonds moet zorgen voor een rendement van 5 %. Op die wijze zal Vlaanderen over een Pensioen en Beleggingsfonds beschikken om in 2015 de pensioenverplichtingen over te nemen van de Federale Overheid. Na 2015 moeten de pensioenbijdragen aldus niet meer gestort worden in de Federale kas (RVP) maar in het Vlaams Fonds. Als Kris Peeters en Philippe Muyters die uit de ondernemingswereld komen (SERV, VOKA, UNIZO) dit niet tijdig inzien zullen de Vlamingen zwaar moeten inleveren op hun pensioen. Hopen dat de Vlaming tegen die tijd het gebrek aan strategische denken van de huidige politieke generatie zal vergeten zijn is een goed voorbeeld van struisvogelpolitiek.
Mohammed, de profeet, leefde op het einde van de zesde eeuw , begin zevende eeuw na Christus. In die tijd was het dragen van een hoofddoek heel gewoon, meer nog het was een ingeworteld gebruik voor de vrouwen als voor de mannen. Bij de woestijnvolkeren droeg de bevolking een hoofddoek als bescherming tegen de zon, het zand en het stof lang voor de geboorte van Mohammed en voordat de naam van Allah voor de eerste maal werd uitgesproken. Tot op heden dragen de woestijnvolkeren de hoofddoek om die redenen. Door de eeuwen heen kreeg de hoofddoek ook een symbolische betekenis zoals bij het Palestijnse volk door het dragen van hun hoofddoek door wijlen Yaser Arrafat. De hoofddoek kreeg dus buiten de beschermende functie ook een culturele betekenis. Mohammed die in een land van polytheïsme een monotheïsme wenste in te voeren heeft dus nooit het dragen van de hoofddoek als godsdienstige verplichting opgelegd vermits iedereen al een hoofddoek droeg. Terecht verklaarden de Moslima van het Kiel in een protestmeeting in de NOVA (ontmoetingscentrum gesubsidieerd door de Antwerpenaar) dat Mohammed hun opdroeg om de hoofddoek niet los om het hoofd te dragen maar wel voor het gelaat. Mohammed legde dus niet de verplichting op om een hoofddoek te dragen maar wel om het gelaat te verhullen met deze hoofddoek. Nochtans zag ik hedenmorgen hoe alle Moslima voor het Atheneum hun gelaat onbedekt lieten en dus in strijd met de Koran handelden. Net zoals het feit dat zij druk de gsm gebruikten of met de wagen rijden. Anderzijds mogen zij dus binnen de muren van een gebouw de hoofddoek afleggen volgens hun geloof vermits zij alsdan geen mannen in verleiding brengen hetgeen de Profeet wenste te vermijden. De eerste Jihad begint bij uzelf (kijk eerst naar de balk in je eigen oog alvorens de splinter te zien in het oog van een ander) zei de Profeet. Dat de Moslima daar mee beginnen.
Hebt U het ook gelezen ? Het Vlinderpaleis in Antwerpen heeft meer dan 250 miljoen euro gekost. Normalerwijze mogen we niet van een paleis spreken als we het hebben over een gerechtsgebouw maar met dergelijk prijskaartje verloven we ons enige vrijpostigheid. De eerste protestactie voor de ingang van het nieuwe gebouw mocht er ook zijn. De jeugdrechters en personeel van jeugdzorg protesteerden tegen het gebrek aan opvang voor de jongeren die dienden geplaatst te worden. Wekelijks om niet te zeggen dagelijks willen jeugdrechters hulpbehoevende jongeren plaatsen in een instelling of jongeren die een gevaar voor de samenleving betekenen naar een gesloten instelling verwijzen . Schrijnend hierbij is het geval van een heroïne verslaafd meisje (nauwelijks 14 jaar) die zich diende te prostitueren om in leven te blijven. Voor haar was geen opvangplaats volgens de jeugdrechter die oordeelde vanuit zijn 250 miljoen kostend Vlinderpaleis. Zij werd letterlijk en figuurlijk op straat gezet zodat zij zich verder kon laten gebruiken. Eveneens schrijnend is het feit dat de oorspronkelijk geraamde kostprijs 75 miljoen euro was en wij blijkbaar "goed" bestuurd worden door een overheid die de bal slechts 175 miljoen mis slaat. Het verschil overschrijdt met vele tientallen miljoenen de kostprijs van een jeugdinstelling. De magistraten beschikken wel over een geluidsinstallatie om hun vonnissen goed te kunnen overbrengen naar de burgers maar het personeel aan de receptie van het "vlinderpaleis" dient tijdens de winter karton tegen de glazen wanden te plakken omdat zij geen verwarming hebben. De houten trap naar de ingang is na een vriesperiode een schaatsbaan en het mag niet teveel regenen of de heren advocaten kunnen hun paraplu ook binnen het gerechtsgebouw open houden. De kostprijs is dus ook niet bepaald in evenredigheid met de kwaliteit. Inmiddels wordt naarstig verder gewerkt aan de renovatie van het oude gerechtsgebouw aan de Britselei alwaar de magistraten van het Hof hun intrek willen nemen. De verhuis zelf kan echter binnen een drietal jaren plaatsvinden en over de kostprijs van deze renovatie is het verdacht stil. Een goed bestuur betekent in de eerste plaats de beschikbare middelen (belastingsgelden van de burger) op een rechtvaardige wijze aanwenden. Wil iemand de verdediging waarnemen van de overheid in deze zaak ?