De communistische partij bestaat zo goed als niet meer in België. Dat hoeft ook niet vermits de andere partijen het communistisch systeem gewoon hebben overgenomen. Reeds enkele decennia worden wij geregeerd door partijbesturen die zoveel mogelijk macht aan de overheid toebedelen en de individuele vrijheid beknotten op de meest uitgebreide wijze. Op geen enkel ogenblik in de geschiedenis van dit land werd de burger onderworpen aan zoveel wetgeving uitgaande van de overheid. Net zoals in het communistisch systeem zeggen de partijbesturen dat zij dit doen in het belang van de bevolking. Denken we maar aan de slogans van "uw veiligheid", "uw gezondheid", "uw sociale zekerheid" en niet te vergeten "uw leefmilieu". Individuele vrijheid en verantwoordelijkheid moeten de duimen leggen voor het collectief systeem. Pervers van deze gedachtengang is dat de burger zelf moet betalen voor dit collectief systeem en ongeveer 60% van zijn loon dient in te leveren. Verkiezingen zijn overbodig geworden vermits 80 % van onze wetgeving vanuit de europese raad komt en de rest wel geregeld zal worden door regeringen van lopende zaken (lees : met absolute volmachten). De partijbonzen installeren inmiddels een georganiseeerde machtsoverdracht van generatie naar generatie. De familie Van den Bossche (nu Freya), de familie De Clerq (Willy, zoon Yannick en nu kleinzoon Mathias), de familie De Gucht (Karel europees en Jean-Jacques nationaal), de familie Dehaene enz... Je kan het ook anders doen ; als je kinderen niet veel verstand hebben zorg je ervoor dat je echtgenoot er rijker van wordt. Zo krijgt Marc Uyttendaele riante overheidsopdrachten via mevr. Laurette Onkelinx en mogen ex-echtgenoten van Vande Lanotte steeds rekenen op een vetbetaalde baan zodat hij geen onderhoudsgeld moet betalen. Vraag stelt zich hoe lang de bevolking dit nog langer zal blijven slikken. Het reguleren van een economie komt gewoon neer op het reguleren van de mens. Daartegenover staat het libertarisme : iedereen heeft de vrijheid te doen en laten wat hij wil, zolang hij geen geweld (ruime zin van het woord) gebruikt om iemands persoon of eigendom aan te tasten. Optimistisch moeten we niet zijn dat deze gedachtengang op korte termijn terug ingang zal vinden bij de ruime lagen van de bevolking. Geef het volk brood en spelen en zij denken niet meer aan hun vrijheid. De idee van de nachtwakerstaat is nog ver af. Dat er een breekpunt zal komen staat boven elke twijfel. De vraag is hoe ! In verschillende Afrikaanse landen is het recentelijk met geweld gebeurd. Laat ons hopen de in het Westen de bevolking de rug toekeert aan de chantage van de gevestigde partijen en voor partijen kiest waar morele politieke waarden nog tot het grootste gedachtengoed behoort. Maar waar vind je nog een partij met een ideologie ? In het Libertarisme .....
RECHT ETHIEK EN MORAAL
