Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
24-12-2012
het L6tje en de L7tjes net voor Kerst
Gewoon alles laten liggen en foto's maken is op dit moment de enige optie om aan foto's te geraken.
Filip die maar niet echt wil herstellen, het rotweer van de afgelopen dagen en het drukke weekend maken dat ik nu echt pas aan foto's maken toekom.
De pups doen het gelukkig wel allemaal goed. Afgelopen vrijdag ben ik met puppypap begonnen en zoals steeds, kunnen jullie dat ook deze keer aan de 3 wekenfoto's zien.
Maar het belangrijkste is dat ze eten.
De mama's blijven samen de pups verzorgen en dat doen ze goed.
De andere leo's laten het weer niet aan hun hart komen, maar ze zien eruit!!!
Zaterdag kregen er al 10 een kambeurt. De anderen hoop ik straks te kunnen kammen.
Ook een manier om Kerstavond te vieren.
Laszlo, de overgebleven pup van Fien heeft naast zijn witblauw koordje een extra oranje koordje aan, kwestie van hem op dit moment te kunnen onderscheiden van het reutje met het witblauw koordje van Canelle.
Wij willen langs deze weg iedereen een Zalige Kerst toewensen.
Sinds gisteren zorgen Canelle en Fien nu samen voor de kroost. Het is hartverwarmend om te zien hoe bij beiden de waaksheid heeft plaatsgemaakt voor samenwerking. Ook de pups varen er wel bij.
De pups doen het prima, de oogjes zijn open en stilaan maar zeker komen ze rechterop en dwalen ze al verder van hun mam's af.
Filip zit met een stevige griepopstoot met hoge koorts wat het niet simpel maakt allemaal. Maar afgelopen nacht zijn de de jongste zoon en de vriendin van de oudste bijgesprongen en hebben zij voor Filip en de honden gezorgd terwijl ik moest gaan werken.
In de groep ligt ook het reutje van Fien erbij. Ik laat hem sowieso regelmatig bij Canelle drinken en in dr groep liggen. Intussen drinken dan een paar pups van Canelle bij Fien. Nog even en ze kunnen allemaal samen.
De pups van Canelle en Lazslo van Fien zijn nu de week voorbij en doen het allemaal goed. Ook Canelle en Fien hebben beiden hun draai wel gevonden. Ze zorgen goed voor hun kroost.
Ik ben afgelopen nacht weer aan't werk gegaan en Filip slaapt hier in de living bij de mama's en pups voor het geval ze iets nodig hebben. Het lukt goed en het geeft hem ook het gevoel dat hij zijn deel kan doen.
Het is hierdoor wel extra druk en aan foto's maken ben ik nog niet toegekomen, straks misschien nog en anders morgen.
Ik ben alles in gereedheid aan't brengen voor het vertrek van Lewis en Lennon, die beiden morgen naar hun nieuwe baasjes vertrekken.
Zij zullen daar al snel alle harten veroveren en tot mijn spijt moet ik toegeven dat ze een beetje extra verwend werden hier omdat ze maar met twee waren. En dat weten ze, geloof me.
Vandaag kregen we ook heel triest nieuws van Yvonneke. Ciska, haar leonberger van 9 is vanmorgen gestorven na een herseninfarct.
Ik vind het altijd voor iedereen verschrikkelijk maar voor Yvonneke, die een hele speciale plaats heeft in mijn hart, ze is 80 en een hele kranige, toffe madam, vind ik het extra zwaar. Ze is zo bang dat ze omwille van haar leeftijd geen jonge hond meer aankan. Maar samen gaan we daarvoor een oplossing zoeken wan Yvonneke zonder leonberger, dat kan ik mij niet voorstellen en dat zou nefast zijn voor haar gezondheid.
De rust lijkt hier weer een beetje teruggekeerd. Laszlo, het overgebleven reutje van Fien, doet het goed, drinkt vlot en is levendig en wel. Hij heeft ineens zijn naam al gekregen van zijn toekomstige baasjes.
Ook de pups van Canelle drinken goed, zijn rustig als hun buikjes gevuld zijn. De beide mama's hebben ook weer wat meer rust gevonden.
Morgen worden onze twee reutjes van het L5 nest, 7 weken. dat wil zeggen dat ze volgend weekend naar hun nieuwe baasjes vertrekken. Het zijn twee hartenbrekers en deugnieten in de eerste graad. Ze hebben van gisteren ook hun namen: geel-blauw zal Lennon heten en wit-blauw heet Lewis.
Op dit moment is er nog 1 reutje (wit-blauw) van Fien in leven en mijn hoop groeit met de minuut dat dat ook zo gaat blijven want hij lijkt fit, drinkt goed en komt goed bij. Hij was ook de zwaarste bij de geboorte. Ik hoop ook vooral dat hij mag blijven leven zodat Fien iets heeft om voor te zorgen. Ze verlaat hem geen minuut en is heel bezorgd als hij maar één verkeerde piep laat.
De pups van Canelle doen het tot nu toe prima. Ze zuigen allemaal heel goed en zelfstandig en kruipen vlot rond. Canelle haar melk komt goed bij, haar eetlust is prima en ook zij is een bezorgde, liefdevolle mama.
Ik wil ook iedereen danken die met ons meeleeft.
Want hoe erg dit ook allemaal is, ik heb de laatste 8 maanden heel sterk leren relativeren en probeer me op te trekken aan elk positief ding, hoe klein ook. Anders houd je dit niet vol.
En volhouden is nu net wat we moeten doen.
Er zijn onze 2 bengels van nu 6,5 weken. Morgen probeer ik zeker foto's te maken als alles weer een beetje meer in zijn plooi is gevallen.
Ik moest immers vandaag ook nog een aantal uren voor opleiding naar het werk.
Wat ik ook nog niet verteld heb, is dat afgelopen dinsdag in de namiddag, toen alles nog rustig leek, ons Zulaika gedekt door Gefärte Aragon v. der Wetterspitze, een hele mooie jonge reu die qua uitstraling heel goed bij haar past.
Hieronder alvast foto's van Canelle en kroost en van Fien en haar zoon.
Hier ook nog enkele foto's van Zulaika en haar partner voor haar M1-nest.
Ze werd afgelopen dinsdag gedekt en als alles naar wens verloopt, zullen hun pups geboren worden tegen 2 februari. Een lichtpunt om naar uit te kijken.
Jullie vragen je misschien af waarom er nog geen fotos van Canelle en haar kroost op de site staan.
Hier is op ongeveer hetzelfde moment als dat de bevalling van Canelle startte, een complete nachtmerrie begonnen met de pups van Fien.
Op dinsdagavond begonnen er twee plots te krijsen en leken hevige buikkrampen te hebben. Ik stuurde onze oudste zoon ermee naar onze dierenarts. Deze gaf medicatie in zoverre dat kan bij zo'n kleine pups. Intussen werden er nog twee ziek. Die kregen ook medicatie, maar alle zorgen mochten niet helpen: ze stierven alle 4 van dinsdag op woensdagnacht.
Toe vreesden we al het ergste en onze vrees lijkt uit te komen. In eerste instantie, leken de andere 7 gisteren gezond en wel maar in de namiddag, leken er weer drie weg te zakken. Zij overleden in de vroege avond, nr 8 vannacht tegen 1.00. Nu is het groene teefje weg aan't kwijnen en blijven op dit moment alleen het oranje teefje en het wit-blauwe reutje over. Maar ik durf niet meer hopen dat zij blijven leven.
We hopen enkel dat nu ook de pups van Canelle niet ziek worden. Niemand kan ons dat zeggen. Ze totaal isoleren heeft helemaal geen zin.
Beide teven zijn ingeënt tegen herpes, daar kan de oorzaak ook niet liggen. Verder onderzoek moet nu uitwijzen wat de oorzaak zou kunnen zijn. De kans is echter groot dat we die nooit achterhalen.
Dit wens je je ergste vijand nog niet toe. Het ergste is, ik kan zelfs niet wenen. Met alles wat we dit jaar al doormaakten lijkt dit allemaal zo onwezelijk.
Ik kan voorlopig niemand bellen. Ik probeer jullie allemaal via het dagboek op de hoogte te houden.
Ik zal straks foto's maken van Canelle en haar kroost, die het tot nu toe prima doen.
Fien geniet volop van haar kroost. Hoewel ze ook bij haar vorige nesten een mama uit de duizend was, lijkt ze nu nog alles te willen perfectionaliseren. Het is zalig om haar bezig te zien met haart pups. Ze heeft ook meer melk dan de vorige keren en eet ook veel beter. Allemaal positieve dingen die alleen maar aangenaam zijn voor onze drukke agenda.
Canelle heeft sinds gisterenavond niks meer gegeten en wordt met het uur onrustiger. Ik verwacht dat de eerste pup zich binnen enkele uren zal aankondigen.
Later dus meer nieuws.
Ons olijk duo (onze 2 L5reutjes) worden vandaag 6 weken en zijn echte kapoenen. Ze doen niks liever als tussen de rest van de roedel lopen. Ik probeer vandaag nog wat foto's te maken, als Canelle het toelaat, anders is het voor morgen.
Aan alle toekomsige baasjes van de pups van Fien en Canelle. Ik bel jullie als ook de tweede bevalling achter de rug is en we alles een beetje onder controle hebben.
Sinds vannacht is Fien onrustiger, ze wil steeds iemand van ons in haar buurt en ze ijsbeert door het huis, ook heeft ze vanmorgen niet meer willen eten. Canelle daarentegen, ligt languit in de woonkamer en heeft in een onbewaakt moment, naast haar eigen portie, ook die van Fien opgegeten.
Ik bleef vannacht bij Fien, nu past Filip op. Ik probeer op commando van de grote baas nog even in bed te gaan rusten want de volgende paar weken zal het nog enkel kamperen in de zetel naast de werpkisten zijn.
Hier wordt heel wat afgeteld. De toekomstige eigenaars van onze twee reutjes, de toekomstige eigenaars van de pups die volgende week zullen geboren worden. Wijzelf tellen ook af naar de bevallingen van Fien en Canelle. Beide toekomstige mama's zijn nog in een prima conditie.
Zulaika is dan weer loops (net als nog een aantal andere teven)en zal begin volgende week gedekt worden.
Het zal weer een heel georganiseer zijn om alles in goede banen te leiden maar doorheen de jaren heb ik geleerd me daar niet meer over op te winden, uiteindelijk komt toch alles op zijn pootjes terecht. Filip kan al goed helpen met de honden, ze binnen en buiten laten, ze eten geven, hun eten kaar zetten. Ik kan daardoor al enkele uren weg als dat nodig is zonder me zorgen moeten te maken.
We hebben vorige week wel onze twee jonge reuen, Quai en Popeye die beiden niet geschikt zijn voor de fok (Quai omwille van een onderbeet en Popeye door gebrek van zijn p1tandjes) laten castreren om alles een stuk eenvoudiger te maken als er hier een hele harem teven gelijk loops wordt. Zo zoeken we constant samen naar oplossingen om het voor Filip ook mogelijk te maken om zo veel mogelijk mee te kunnen helpen.
Onze twee reutjes worden morgen dus 5 weken en afgelopen nacht hebben ze voor het eerst in hun buitenverblijf geslapen. Overdag breng ik ze veel mee naar binnen. Bij maar twee pups is dat makkelijker te controleren als ze gewoon in huis rondlopen. Om te eten en hun behoefte te doen zet ik ze dan even in hun werpkist. Maar daar krijsen ze na een paar minuten de hele boel bijeen. Voor 's nachts was dat niet meer te doen. Je moest uit je bed of je wou of niet. Dus nu in hun buitenverblijf hebben ze een warmtelamp hangen en kunnen ze zelf binnen en buiten wanneer ze willen.
Ik maakte daarstraks van beiden nog enkele foto's.
Onze 2 reutjes, die morgen 4 weken worden, zijn dan wel maar met twee maar als ze wakker zijn, zal je het geweten hebben. Tenminste als je ze niet snel uit de werpkist laat. Want zij zijn de vrijheid van het in huis rondlopen heel snel gewoon geweest.
Ik had nu nog in mijn bed moeten liggen en slapen (heb nachtdienst) maar na het zoveelste concert, ben ik om 13.30 opgestaan en heb ik ze een half uurtje op het gazon tussen de herfstbladeren laten spelen. En dat heeft afgedaan, ze liggen hier nu naast mij te ronken. Ik zal het vannacht wel voelen maar nog twee nachten te gaan en dan ben ik toch weer een week thuis. Dan 4 nachten werken en dan komen de bevallingen van Fien en Canelle heel dicht bij.
Ze doen het ook nog prima en krijgen hele mooie buikjes. Ik zal straks nog proberen foto's te maken van hen.
Maar eerst al een reeks van onze 2 vedetten. Oh ja, ze hangen niet vol cement maar vol puppypap. Het zijn hele goede eters maar veel tafelmanieren hebben ze nog niet.
Ook nog laten weten dat Cleo weer helemaal de oude is.
Zoals beloofd heb ik me gerept om, voordat de zon het zou opgeven voor vandaag, een fotoreeks te maken van Fien en Canelle. Dit tot groot ongenoegen van de rest van de roedel, die dus eerst niet mee de wei in mochten, zoals ze elke dag gewoon zijn. Zeker nu dat er volop lekkere appelen liggen, zijn ze nog meer verzot om elke dag hun dessert te gaan smullen. Ik heb dat dan maar snel goedgemaakt en dus naast de foto's van de zwangere dames, ook nog wat foto's van de hele meute.
We mogen ons gelukkig prijzen met zo'n mooi weer, bijna half november.
En het is een relatief rustige zondag. Na de voorbije hectische weken, meer dan welkom. Intussen zit mijn eerste werkweek na 7 maanden thuiszijn er al enkele dagen op en kondigt de volgende werkweek zich binnen een paar dagen al aan. Cleo herstelt langzaam maar zeker van haar operatie afgelopen woensdag. En onze twee pups, die laten meer en meer van zich horen als ze wakker zijn, ze worden dinsdag dan ook al drie weken. Ze beginnen al vlot rond te lopen in de werpkist en gisteren gaf ik hen voor de eerste keer geweekte puppybrokjes. Je zal het aan de foto's zien, het zijn nog geen propere eters maar het voornaamste is dat ze effectief wel eten.
Gisteren gaf ik al 10 van de 22 leo's een fatsoenlijke kambeurt en zo dadelijk hoop ik nog een reeks te kunnen doen vooraleer het zondag bezoek zich aankondigt.
Vandaag 1 jaar geleden werd het nestje van ons Fien hier geboren, 11 gezonde pups bracht ze voor Hanna haar eerste of Lions Dreamnest ter wereld. In de loop van deze week volgen het K3-nest van Zazy op 15 november en het K4-nest van Frouke op 17 november. Ook zij worden 1 jaar.
Allemaal baasjes die op dit ogenblik met een puberende leonberger zitten. Ik kan het weten, hier lopen er ook een paar rond. Maar wees gerust, nog een jaartje geduld en ze worden een stuk rustiger en meer volwassen.
Vandaag worden de twee reutjes van Zazy al twee weken en zijzelf en hun mama doen het prima.
Ook Fien en Canelle, de aanstaande moeders krijgen stilaan een buikje. Ik begin straks aan mijn laatste nacht van mijn eerste werkreeks na 7 maanden thuis te zijn. Ik kan je verzekeren, het was niet evident deze week en het was weer zoeken naar een nieuw evenwicht om alles toch in kannen en kruiken te krijgen tegen werktijd 's avonds.
Echt goed slapen deed ik ook niet, dus echt fit voel ik me niet maar ook dat zal stilaan maar zeker allemaal in zijn plooi vallen. Filip kan in elk geval heel goed zijn plan trekken als ik er niet ben.
Vandaag wou ik nieuwe foto's maken van de pups maar in plaats daarvan moest ik met Cleo naar de dierenarts. Mijn vermoeden werd bevestigd, ze heeft een pyometra (een zware baarmoederinfectie) en morgenavond wordt haar baarmoeder verwijderd. Intussen staat ze al op antibiotica en koortsremmer.
Dus foto's, daar ben ik niet meer aan toe gekomen. Ik probeer morgen.
