Het wel en wee van het leven tussen een roedel leonbergers Het wel en wee van Het Hof van Eden en zijn bewoners, een toepasselijke naam voor onze blog, vind ikzelf. In het voorjaar van 2010 ben ik met dit dagboek begonnen om de sitebezoekers een beetje te laten meegenieten van ons leven tussen de leo's.
Intussen zijn we 2 jaar en meer dan 42000 bezoekers later, wat betekent dat het dagboek dagelijks heel wat bezoekers heeft. We zijn hier heel blij mee.
Wees dus allen welkom.
04-06-2010
computercrash
Vanmorgen heeft onze pc het begeven, kan hem nog alleen opstarten in veilige modus. Dus (weer) geen foto's vandaag. Heb via veilige modus al het belangrijke op externe harde schijf gezet en breng de pc maandag binnen voor nazicht. Vannacht ga ik proberen de nodige programma's om foto's in te laden en te bewerken, te installeren op de laptop. Geen foto's dus maar de pups doen het prima buiten, ze genieten echt van de vrijheid. Ze blijven wel goed uit de zon, zoals het echte leonbergers betaamt. Overdag is er dus weinig beweging in de roedel maar 's morgens en 's avonds halen ze de schade in. Hopelijk morgen dus wel foto's en gewichten.
Afgelopen nacht hebben de pups, een paar nachten eerder dan verwacht, in het puppyverblijf geslapen. Het weer was goed en na een paar dagen overdag van de vrijheid te hebben genoten zagen ze het niet echt meer zitten in de werpkist. In het puppyverblijf kunnen ze ook naar buiten wanneer ze willen, wat maakt dat het merendeel van de plasjes en drolletjes ook al daar gedeponeerd worden, wat een pak properder is. Want ik kan je garanderen, als ze met 23 tegelijk beginnen te plassen en ook de rest, dat is de moeite. Fien en Frouke kunnen bij hen wanneer ze maar willen maar kunnen ook apart gaan liggen. ook kregen ze vandaag weer bezoek van het merendeel van de andere leo's. Vannacht ga ik weer koordjes haken en morgen als alles naar wens verloopt, zullen we ze allemaal wegen en van iedere pup weer een foto maken.
De tweede dag in het puppyverblijf. Het is nog veel slapen , om de 3,5 uur eten en drinken en al een beetje op verkenning gaan, al is dat nog beperkt tot 1/3de van de puppyweide en dat dan vooral om gaan te eten en hun behoefte te doen. Dit verkennen zal de komende dagen snel toenemen. In de puppyplaats binnen, is er wel al meer actie als ze wakker zijn, het spelen wordt intenser.
De pups liggen uitgeteld in de grote werpkist. Vanmorgen zaten ze al een uurtje hier buiten op de klinkers samen met een aantal van onze volwassen leo's (zie foto's) Vanmiddag tegen 13 uur verhuisden we ze voor het eerst naar het puppyverblijf en dit tot 22.00 vanavond. Dan hebben ze weer naar binnen gedragen en ze zijn alemaal onmiddellijk in slaap gevallen. Filip was gisteren en vandaag in de weer om alles af te maken in onze schuur (lees woonkamer), zodat ze daar kunnen slapen. Dat is echter nog niet voor vannacht.Nu liggen ze nog lekker in de woonkamer. Deze namiddag hebben we dan de puppyweide (een ruimte van 8 op 10 m waar ze steeds in kunnen via een luik vanuit de schuur) in orde gemaakt. Er staat en hangt vanalles: een glijaf, een schelp waar water in kan , een tunnel, allerhande speelgoed (grote rubberen dieren, een auto, een speelgoedkruiwagen,... Ook hebben we dze namiddag de cd's met geluiden (onweer, vuurwerk, geblaf, kindergeluiden, verkeer,....) voor het eerst laten horen. Ze waren niet echt onder de indruk, een goed teken. Als het weer meezit gaan ze morgen de ganse dag naar daar.
De laatste dagen merken we meer en meer dat onze pups met hun pootjes bewegen in hun slaap of bewegingen maken met hun muiltjes. Het lijkt alsof ze dromen. Ik ben eens gaan googelen en inderdaad, honden, ja ook pups dromen reeds. Tijd voor nog eens een beetje theorie. Dit is de uitleg die ik vond: Op het moment van dromen zijn wij, mensen zowel actief als inactief bezig. We slapen, zijn dus in rust, maar onze ogen maken toch bewegingen en onze hersenen werken. In een droom worden dingen die we hebben meegemaakt verwerkt. Allerlei zaken en gebeurtenissen worden tijdens het dromen opgeslagen, krijgen een plekje in de hersenen. Dit alles gebeurt in de REM-slaap (Rapid Eye Movements). Bij de hond gebeurt hetzelfde. De hond doet, in tegenstelling tot zijn voorvader de wolf, dagelijks veel indrukken op. De wolf leeft in een territorium, waarin hij jaagt, eet en zich voortplant, verder slaapt hij per dag gemiddeld zon 16 tot 20 uur. Onze hond maakt per dag heel veel mee, de dagelijkse rondjes waarbij hij, als hij de gelegenheid krijgt om los te lopen, op het verkeer moet letten of andere honden in de gaten moet houden. Hij speel met kinderen, probeert om de baas het naar de zin te maken, gaat naar gehoorzaamheidscursus of doet aan hondensport. Kortom, een hond maakt veel meer mee dan de wolf en slaapt daardoor ook minder. De hond heeft daardoor ook een REM-slaap en slaapt ook vaster dan de wolf. Door al deze dezelfde indrukken die verwerkt moeten worden droomt de hond, wat u vaak merkt aan de kleine schokjes van de poten, wat soms ook gepaard gaat met zuchten en piepen. Op zich heel gewoon, maar merkt u dat uw hond wel heel erg vaak droomt, dan zou u het programma eens nader kunnen bekijken en wat onderdelen kunnen laten vallen, waardoor de hond een wat rustiger leven krijgt. Dat honden evenals andere zoogdieren dromen is door het onderzoek aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) bevestigd.
De pups slapen op dit moment zeker nog 18 uur per dag. Elke drie uur worden ze wakker, ze eten, drinken en spelen een kwartiertje om dan weer in te dommelen op weg naar de volgende droom.
Als ik 1 negatieve eigenschap van de leonberger zou moeten opnoemen dan zou ik niet lang moeten nadenken: Ze blijven in de regen liggen en laten zich kloddernat worden. Het mag gieten en ze mogen schuilplaatsen in overvloed hebben, ze blijven in de gietende regen (die van ons toch). Daar zijn we vandaag weer eens getuige van geweest. Ik was druk met de pups in de weer toen er tegen 18.00 een onweer opstak. Een stortbui met hagel en alles erop en eraan volgde. De honden kunnen gewoon onder het afdak gaan schuilen, maar nee, toen ik buitenkwam trof ik een meute verzopen leonbergers aan. Gelukkig na regen komt zonneschijn en op dit moment zijn ze al weer bijna droog. Deze negatieve eigenschap kan je echter ook positief ombuigen en gaan waterwerken doen met je leonberger, bvb in Hofstade is een trainingscentrum, voor meer info: http://www.yeodogs.be/ En kijk ook eens op onze site: Aron van het Hof van Eden, die eind dit jaar 9 wordt, was het achterblijvertje in het nest, maar is uitgegroeid tot een prachtige leonberger, die in Italië ingezet wordt voor het redden van drenkelingen: http://www.vanhethofvaneden.be/index.php?option=com_phocagallery&view=category&id=59:aron&Itemid=99
Net zoals het voor kleine kinderen belangrijk is dat ze leren wennen op andere plaatsen, zonder ouders: in de opvang, gaan spelen bij vriendjes,... raden we mensen ook aan regelmatig hun pup of jonge hond enkele uren tot een paar dagen bij andere mensen te laten (met of zonder andere honden). De mensen kunnen daarvoor steeds voor bij ons terecht maar mogen even goed beroep doen op familie of vrienden. Zo kunnen jonge honden leren zich op hun gemak te voelen zonder de steun van hun baasjes en als er andere honden zijn, blijven ze ook de hondentaal, die ze tijdens de eerste 8 weken al leerden, beter onderhouden. Wat onze eigen jonge honden betreft kunnen wij ook beroep doen op een aantal mensen, waar wij zo nu en dan onze pups en jongen honden naartoe mogen brengen, o.a. bij Heidi en Patrick, zij hebben zelf 2 leonbergers. Heidi heeft een paar jaar geleden het diloma zelfstandig hondeninstructeur behaald en heeft nu zelf een kleine hondenschool Smartdoggies: http://www.smartdoggies.be/ Als onze jonge honden naar haar gaan, is het een namiddag plezier maken geblazen, zoals gisteren Roos en Zulaika weer mochten ervaren.
Elke dag komt er nu echt wel meer leven in de brouwerij. Aks ze wakker worden, hebben we onze handen vol met het opnemen van de drolletjes en het verzuiveren van de kranten. Maar het gekrijs is verdwenen. De meeste pups eten nu ook voor ze gedronken hebben bij Fien en Frouke. En na het eten en drinken wordt er ook al meer gespeeld met elkaar of gaan ze op ontdekking in de woonkamer. Ook buiten op het gazon maken ze al meer meters. Een tv heb je niet meer nodig, je kan blijven kijken naar hun capriolen.
Tegen de middag verhuisden we de pups naar buiten, niet op het gazon, maar vanachter net voor het puppyverblijf waar ze eind volgende week naartoe gaan. Op die manier hadden al onze honden de kans om kennis te maken, al was het nog vanaf de andere kant van de afsluiting. En interesse was er. Frouke en Fien lieten begaan. Frouke vertrouwde de wacht toe aan Fien, die net als vorig jaar geen minuut van de kroost wijkt. Dan was er nog de foto voor de kalender van 2010 van de leonbergerclub. Die foto moet voor 1 juni binnen zijn, dus de tijd begon te dringen. Maar al weken zat ik met een idee in mijn hoofd: in de puppyweide staat een hele border zelfuitgezaaide driekleurige viooltjes en kattenkruid. Mijn idee was Fien en Frouke en de pups te fotograferen tussen de viooltjes. Hieronder een paar foto's uit de reeks. Om 19.30 iedereen naar binnen verhuisd. En tot nu toe nog geen kik gehoord; de buitenlucht heeft zijn werk gedaan.
Vannacht was het bijna gelukt om meer dan 4 uur kunnen door te slapen. De pups hadden om 1.00 gedronken en sliepen om 5 uur nog als een roos maar mama Fien vond dat niet kunnen. Zij had last van melkstuwing, dus moest er gezoogd worden. Ze stopte pas met blaffen toen ik de pups aanlegde, moederkloek in het kwadraat, onze Fien.
Vanavond kreeg ik hulp van Josefien en Janne, onze twee hondenpsychologen (zo noemen ze zichzelf naar aanleiding van het feit dat ze ons helpen met het socialiseren van onze jonge honden). Dit keer is het voor Janne en Josefien extra spannend want één van de teefjes zal bij hen een nieuwe thuis krijgen. Ze weten al dat ze Jenta zal noemen, maar wie het zal worden is nog een grote verrassing. Ze hebben thuis een aftelkalender gemaakt en het duurt nog 38 dagen voor Jenta naar huis zal komen. De pups worden al heel mensgericht, ze snuffelen, ze kruipen op de schoot, ze raken je aan,... Janne, Josefien en ik hebben de pups ook voor het eerst ontwormd. Dit verliep vlot. Morgen krijgen we hopelijk beter weer, dan kunnen de pups weer een paar uur naar buiten.
Het was een lange dag vandaag, die vanmorgen om 5.00 al begon. Op dinsdag heb ik opleiding in Gent voor mijn TADproject (Therapeutisch werken met dieren). Normaal vertrek ik op maandagavond en blijf ik bij Yvonneke slapen. Yvonneke is 78, een schat van een vrouw en nog zo actief als wat. Zoals zij en haar man, zo actief zou ik samen met Filip ook oud willen worden. Zij hebben een leonberger van ons, Ciska. Die wordt daar verzorgd als een koningin. Maar met een huis vol pups en een man die nachtdienst had, kon ik pas vanmorgen vertrekken: 2.40 om tot in Gent te geraken, file, ongevallen,... niet te doen. Maar je moet iets over hebben voor iets dat je graag doet he!!! Naar huis ging gelukkig iets vlotter. In de late namiddag heb ik 2 uur verplichte bedrust gekregen, ik zag er naar het schijnt niet meer uit. En die twee uur hebben goed gedaan. Tegen 18.00 hebben we de pups weer naar buiten op het gazon verhuisd en van de gelegenheid gebruik gemaakt om weer foto's te maken. Het viel op dat ze al een stuk rustiger waren, er werd bijna niet meer gehuild. Fien en Frouke hebben zich er gewoon bijgelegd. ook zij zijn al veel minder waaks en kunnen meer ontspannen genieten van hun kroost. Het is mooi om te zien: sinds gisteren beginnen de pups elkaar te ontdekken en je kan soms al spel in slowmotion zien. Maar als ze honger hebben is er niets slow, net een groep zeemeeuwen die krijsen, zei een bezoeker. Ook dat zal weer beteren. Sinds vanavond zijn er al enkel pups die ook al willen eten voor ze gedronken hebben. We gaan in de goede richting. Ik heb de pups net nog gewogen en de gewichten op de site gezet. Ze zijn allemaal goed bijgekomen. Nu nog in bad en dan hopelijk een paar uur in bed. Fien en Frouke verkiezen het om buiten gaan te liggen, "RUST" denken ze. Nu proberen een uitgeslapen hoofd te krijgen de komende nachten Tegen volgende week dinsdag moet ik immers de krijtlijnen voor mijn TADproject uitschrijven. Die krijtlijnen moeten dan volgend jaar tijdens mijn tweede jaar tot ontplooiing komen. Ik hoop dat mijn hersencellen de komende dagen en nachten mee willen werken om het project, dat wel in mijn hoofd zit, in vloeiende tekst op papier te krijgen.
Vandaag werden alle pups inderdaad gechipt. Onze dierenarts Mieke en haar jongsts dochter Astrid hebben de pups gechipt, terwijl ik alle barcodes (van de chips) met de juiste pup van het juiste nest combineerde. Er komt heel wat administratie kijken bij het identificeren van de pups. We hebben ook een afleesapparaat besteld zodat we zonder de minste twijfel de juiste pup aan iedereen kunnen meegeven over een aantal weken. Deze namiddag was er dan volop bezoek en iedereen vond dat het er goed uitzag. Vanavond heb ik alle honden tegen 21 uur nog eens laten ravotten in de grote weide, daarvoor was het overdag te warm. Ook de pups hebben vanavond van 18.30 tot 20.30 op het gazon doorgebracht, 90 % van de tijd slapend, de rest van de tijd dronken en aten ze. Voor de foto's ben ik ook vandaag aangewezen op foto's die Ines vannacht en vandaag maakte ( zij en Fred zorgden afgelopen nacht voor de ganse bende). Nu ben ik gelukkig weer 10 dagen thuis en kan alles weer wat rustiger verlopen.
Dat is wel het minst wat je kan zeggen van het weer vandaag. Alleen heb ik het vooral vanuit de woonkamer kunnen aanschouwen, maar ben al lang tevreden. We hebben vanavond de pups nog eens kunnen wegen en ze zijn allemaal goed bijgekomen in gewicht, dat blijft onze voornaamste bekommernis op dit moment. Maar de dagen dat we ons daarover zorgen moeten maken zijn bijna voorbij: de pups van Fien eten nu al bijna allemaal zelfstandig en ook de pups van Frouke beginnen er smaak in te krijgen. Alleen willen ze wel eerst nog bij de mama's drinken vooraleer ze willen eten. Dat zal zo nog een kleine week duren en vanaf dan mag je als ze honger hebben, rechtstreeks eten geven zonder dat ze er hun neus voor ophalen. Dus we zullen het geschreeuw, als ze honger hebben, nog even moeten trotseren. Af en toe lassen ze al eens een langere periode in tussen twee voedingen zoals gisterenavond: toen sliepen ze door van 19.30 tot net geen 1.00 vannacht. Daar kon alleen Jeroen van profiteren, die was van dienst voor de pups. Filip en ik hadden beiden nachtdienst. Deze voormiddag hebben ze hun schade ingehaald, hadden ze bijna om de 2 uur honger. Aan foto's maken kwam ik vandaag ook niet toe maar Ines, de vriendin van Fred maakte er een paar mooie, van een koppel duiven die onze terrasstoelen decoreren (en ook decoratie achterlaten) en van enkele van onze honden, nieuwsgierig kijkend naar een egel die door de tuin liep.
Alhoewel ook de voorbije dagen reeds bezoekers het Hof van Eden passeerden, was het vandaag de eerste officiële bezoekdag en mochten we al een aantal families ontvangen. Ze hebben aan hun oren ondervonden dat het heel rustig kan zijn maar dat de decibels enorm toenemen als de pups honger hebben en de mama's bij hen komen. Maar net zo snel als de geluidshinder toeneemt, neemt die ook weer af eens ze aan tafel kunnen. Al onze leo's kregen dus veel aandacht deze namiddag en daar genieten ze met volle teugen van. Ze hebben weer volop reclame gemaakt voor zichzelf en hun ras. Mijn eerste drie nachten van de 5 zitten er al op en vanmorgen toen ik thuiskwam, kreeg ik heel geruststellende beelden te zien, die onze jongste zoon vastlegde. Ik laat jullie meegenieten.
Vanavond heb ik foto's gemaakt van de pups van Frouke. Omdat het zo mooi weer was verhuisden we ook de pups van Fien mee naar buiten. We leggen er een aantal in een grote wasmand om de verhuis wat sneller te doen verlopen. Eens buiten op het gras is het de eerste minuten een gekrijs alom, maar al snel worden ze daar ook rustig. En het voordeel van de buitenlucht is dat ze nu wel zeker een uur langer doorslapen. Op de foto's in bijlage kan je zien dat het hoopje stilaan een hele hoop wordt.
Op de valreep, voor ik naar het werk vertrek, toch nog even een beetje nieuws. De pups van Fien hebben vandaag voor het eerst geproefd van puppypap. Dat is eigenlijk niet meer dan de puppybrokjes geweekt in water, dat tot een brij gemixt en gemengd met puppymelk van Viyo. En ik moet eerlijk toegeven, dat ging al vrij vlot, vooral bij de kleinsten: reutje groen-oranje had zelfs geen hulp nodig en at of zijn leven ervan afhing. De pups van Frouke zullen ook hier weer een 4tal dagen later mogen proeven en hebben op dit moment ook nog voldoende aan de melk van de twee teven. Als je een klein nest hebt, kan je enkele dagen langer wachten om te beginnen met het bijvoeren maar hier is het en voor de pups beter en ook voor de mama's die nu toch wel echt op volle toeren moeten draaien om de honger van de pups te stillen. Verder was het voorbije nacht een lange nacht voor mij op het werk, maar eens thuisgekomen zag ik dat het goed was en dat Filip het prima had gedaan. Daarom ga ik nu al met een veel geruster hart naar de K-dienst. Quai en Roos willen maar al te graag bij de pups en doen dat prima (onder toezicht van ons natuurlijk).
Wij proberen onze jonge honden zo snel mogelijk laten kennis te maken met de pups en hen deel te laten nemen aan hun verzorging. Vanaf het moment dat de teven er klaar voor zijn en dat zie je duidelijk aan hun manier van reageren op de honden, laten we onze grote pup en jonge honden bij de teven in de werpkist of zoals nu, in de woonkamer. En hoe onstuimig ze vaak ook zijn, met de pups gaan ze heel voorzichtig om, ze stappen er heel op het gemak tussendoor, ruiken aan hen, leggen zich neer bij de pups en likken hen proper, net als de mama's doen. Dit allemaal onder het toeziend oog van de Fien en Frouke. Op die manier weten ze wat pups betekenen en zie je later zelden paniekreacties als ze zelf bevallen. De komende dagen en weken komen stilaan alle andere leo's met de pups in contact en tegen dat de pups naar het buitenverblijf verhuizen zullen ze allemaal actief en op hun manier helpen bij de opvoeding van de pups.
Het is al laat geworden vandaag voor ik aan het dagboek toekom. Ik weet wel, het moet niet elke dag maar vind het zelf ook leuk om te doen. Sinds vanmorgen laten we Fien en Frouke op een laken in de living gaan liggen om hun pups te laten drinken. Reden: als ze in de werpkist komen, kruipen daar in een keer 23 hongerige, krijsende pups tegelijkertijd in de aanval en worden beide mama's overrompeld . Ze hebben elk maar 8 tepels dus blijven er een aantal gedurende minuten krijsen en is het een geduw en getrek waarbij de kleinsten dan altijd aan het kortste eind trekken. De pups buiten de kist brengen is wel extra werk maar je weet zeker dat iedereen het zijne heeft gehad en je manipuleert de pups ook elke keer, wat alleen maar positief is. Vanavond heb ik ook de pups van Fien een tweede keer individueel gefotografeerd en in groep. De foto's zijn terug te vinden in het fotoalbum van het J1-nest. Het was voorlopig mijn laatste dag verlof, vanaf morgen moet ik 5 nachten werken, officieel deze keer, want heb de laatste 2,5 weken ook niets anders gedaan. Maar geen zorgen, Filip heeft nu verlof en zal voor de kroost zorgen en in het weekend onze zonen. Want voor wie het nog niet wist, honden fokken zoals wij dat doen is teamwork, daar moet het hele gezin 100% achterstaan anders lukt het niet.
Zoals ik gisteren al voorspelde, zijn de oogjes van de pups van Fien open sinds vandaag. Je moet wel nog goed kijken, het zijn nog maar spleetjes. Echt veel zien doen ze ook nog niet, alles is nog heel wazig. Maar ook later zullen zij heel anders zien dan wij mensen: daarom nu een beetje theorie. Omdat het netvlies van de hond veel staafjes bevat, zien honden beter in het donker en kunnen ze beweging beter detecteren. Maar honden hebben maar 1/10de van het menselijke aantal kegeltjes (kegeltjes zien kleuren en detecteren gedetailleerd licht) en zien daardoor niet zoveel kleuren als wij doen. Ze zien als kleurenblinden. Bij mensen die het volledig kleurenspectrum kunnen zien, spreekt men van driekleurenzicht, dat is wanneer ze drie kleuren van het licht kunnen onderscheiden. Alle andere kleuren kunnen verkregen worden door het mengen van die drie basiskleuren. Honden zien enkel geel en blauw, ze kunnen onmogelijk het onderscheid zien tussen rood en oranje. Om het dagboek vandaag toch nog een beetje ludiek af te sluiten een paar foto's genomen tijdens een spelmoment tussen Roos en Zazy.
Maar niet voor Fien en Frouke en evenmin voor ons op dit moment. De pups komen, als ze wakker zijn, steeds meer in beweging en ook de plasjes en de drolletjes nemen in hoeveelheid en grootte toe. Al kan je van drollejes niet echt spreken. Net als bij baby's die borstvoeding krijgen, is dat een nogal plakkerige bedoening. Fien en Frouke nemen het verzuiveren zoveel als ze kunnen voor hun rekening maar er blijven toch veelvuldig geelbruine vlekjes over op de lakens. Ons hondenwasmachine (ja we hebben er 2, één voor ons en één voor de was van de honden) draait overuren.Tot 4 keer toe ververste ik vandaag al 3 lakens, dus 12 lakens. De hoeveelheid lakens komt natuurlijk ook door de afmeting van de werpkist. De pups van Fien doen al een poging om recht te komen en strompelen dan ook al enkele stapjes vooruit. Ik verwacht dat morgen hun ogen ook zullen open gaan. Voor de pups van Frouke tellen we daar 4 dagen bij. Maar zoals jullie op bijgaande foto zien is er nog meer jong geweld in het Hof van Eden en ook daar voor de ouders geen rustdag. Twee jonge merelkinderen wachten samen met mama op papa merel die een verse lading voedsel aanvliegt. En papa merel, je moet me op mijn woord geloven, die haalt dat eten gewoon uit de eetbak van onze kater Hector, Jean voor de vrienden, op ons terras.
