*Op woensdag 26 mei was er een gelegenheids- optreden ( eigenlijk het openbaar examen van de pianist ) van improviserende jonge musici _____ waaronder enkelen al een tweetal jaren te beluisteren waren in de HCDG o.a. bassist Dries Geussens en drummer Simon Segers vormden met de pianist een "echte" rythmsectie ..... sec ____en muziekstudenten ..... geen slecht woord overigens over de eveneens aanwezige vibrafonist die een verrijking van het klankpalet van de concepten van de pianist betekende .... Alles vond plaats in de brouwerij-cafeGRUUT Dat is mogelijk een nieuwe stek ?/maar toch staat de vleugel- piano weer een beetje vals / en de locatie zelf , bezit een nogal storende nagalm
Maar het gebeuren kon natuurlijk weer eens niet op een andere datum worden gepland ... Want diezelfde avond en nacht werd het winterseizoen afgesloten in de " hotclub "met o.a. de uitstekendeGebruers Seppe ...
Een life te beleven zogenaamd "aanstormend talent " , alhoewel hij al lang een kompleet en boeiend pianist is , maar heilaas alweer op valse piano ?......in het gezelschap ( zoals bleek ) van een goede rietblazer (die ook het noice maken niet schuwt ) en een invallende gedegen drummer ... met een jamsession achteraf natuurlijk , wat dacht je ....
Patrick De Groote kwam alvast meespelen , uiteraard was er Bart Marris en je kon de come back ( opnieuw in het gentse circuit )van een groot trombonist meemaken .... Het was een beetje free historie uit het Gentse en een reunie tijdens de jam : 2 leden van diverse lichtingen ( ikzelf ben van de laatste groep uit midden zeventiger jaren ) van de univ jazz club met als verbindende factor de trombonist Serge Hoste ...
Veel wisselende bezettingen ook, 3 kopers , 2 saxen , verschilllende bassisten en drummers , een gedegen guitarist , en laat in de nacht nog K. Rosseeuw op bass ..... of bleef je liever hangen in het Geuzenhuis ? ..... Toch wel belangstelling zelfs tot diep in de nacht ( met uiteraard een kleiner groepje publiek naarmate de uurtjes vorderden )
De dag voordien speelde trouwens familie Koen DeCauter in de Hot club , samen met Ronnie Verbiest Dat was zonder mankeren volle bak en ik kon er jammer genoeg niet meer in ....
Koen DeCauter komt trouwens een hommage spelen ter gelegenheid van 100 jaar Dzjango op de openingsdag van Gentjazz 2010
In het verschiet :
Er is een kalme periode in het verschiet ... zeker in de gelegenheden waar ik actief ben en/of over de vloer kom ....
*" Het Damberd " blijft nog steeds "afwachten " ... Dat is traditioneel al altijd zo geweest in de zomer , maar vorig jaar werd het roer wel eventjes omgegooid ... Tijdens de feesten opteerde men voor publiek-trekkers : rock en pop bands ...enzo ... Niets verkeerd mee , maar dat is/was nooit mijn "cup of tea" ...
(UPDATE ) Of toch niet .. De dekenij van de korenmarkt is wakker geschoten ; Traditioneel deden ze altijd wel wat met het pinksterweekend ... maar dit jaar kon het niet wegens de werken op de korenmarkt ... Lang genoeg gewacht : ze trekken de feestelijkheden op gang op zaterdag 5 juni en zaterdag 12 juni : De week daarop is er een receptie van de stad met o.a. "kinderanimatie( ? )"
Het Damberd ( = Annie's voorstellen zijn grotendeels gevolgd ? ) had bij de programmatier zelf , een vinger in de pap ...Opvallend is de eerste zaterdag de aanwezigheid van de jonge garde musici gevormd aan de jazzafdeling van het Gentse concervatorium Het Damberd heeft trouwens altijd gestaan voor de lancering van en het leveren van gigs aan jonge musici
De jonge wolven worden trouwens afgewisseld met dichters van het collectief ; De Wolven van LaMancha
De 5 juni wordt een mengelmoes van jazz , fusion en wereldmuziek Maar volgens mij zal de nadruk vooral ligen op latin-jazz (en rock ) zoals die in de succesformule "PoléPolé" in het Gentse een begrip is geworden
1.-ASI SEA
Vooral een fusie van amerikaanse , indische , arabische en spaanse bluesachtige dingetjes ( en inspiratie ) / allerlei wereldmuziekjes En dat is heelwat ....
Beau one (lead guitaar), Djuro (guitaar ) fedjean Ven Veld (bass) Indra Boone (zang percussie ) Marjan Willem ( fluit , zang , percussie)
Myriam calberson ( fluit , percussie )
Hier is een clip van een vrij recent optreden :
De Clip zit wel in de genre's die ik graag mag horen
Ik kwam dus te laat ....het blijft een gesloten boek
2.- EDIFIERS http://www.myspace.com/edifiersband Een beetje de caraiben ....een beetje eigen nummers , een beetje covers , een beetje Eddie Harriss Door o.a. musici van " Lady linn & her magnificient seven " en een paar Latin en( salsa ) bands enkelen staan ook bij het personneel van de cumbiaband van Paola Marquez
Tom Callens (tenor:/rieten /fluit ) medewinnaar met het Artet v an de prijs voor jong jazztalent 2006
Deze musici ( althans toch volgens de aankondigingen rond deze formatie , meen ik te weten ) hebben hun hart verloren aan rock steady en Ska
Maar er zullen toch wel nog veel (mainstream ? -)jazz procedees in hun vingers zitten Op het eerste zicht staan ze voor pretentieloos amusement : een spin off / doorslagje van jamaicaanse muziek
....Opvolgers van Eduard Buandee en zijn skyblaster ???? of wordt het ook gekruid met een snuifje ( de in gent niet onbekende ) Nigeriaan Feso trombone ( Fesobi Olawaiye,) /afro-rock ala Fela Kuti ?David Allan ?)
Ik heb van dit evement slechts de eerste drie openingsnummers van de Edifiers bijgewoond
-Het leek een soort weinig overtuigende intro te zijn van een begeleidings-band ... -Er was bovendien dat soort afgrijselijkste versterkingtechniek die blijkbaar op dergelijke kermiskoersen de rigeur is ....
Wat me echt deed afhaken was de geluidssoep die een imitatie van de prehistorische gimmick van Eddie Harris( de Varitone-sound ) het orgel en de guitaar over het geheel uitstorten en waarvan de ingredienten blijkbaar triviale deuntjes en aan de instrumenten aangepaste simplistische melodieflardjes waren van een of andere exotische Eddy Wally .... Die kwam bovendien maar niet opdagen en dat terwijl dit soort ambiance muziek ( want andere pretenties hebben deze mensen met dit werkstuk niet , dacht ik ) daar toch om smeekt ;en/of terwijl de "openingsnummers" van dergelijke settings gewoonlijk de beste zijn ( die "krakers" moeten immers het publiek mee krijgen ; het is erop of eronder ... en als dat niet lukt bij eerste drie nummers wordt het niets .... ) Het bleef bij tergend aanslepend grasduinen in het kookboek ipv er onmiddelijk een eigen potje van te stoven deels uit eigen keuken
Tsja, het was /is dus geen club- optreden van mainstream jazzmensen voor een geinteresseerd publiek ... daar komen gewoonlijk de beste nummers nadat de musici zijn opgewarmd ... in de tweede set dus .... Overigens moeten ook jazzcats (op festivals bijvoorbeeld ) alles inzetten op hun openingsnummers: Ook daar moet de set "koken" van bij het begin / en daarom spelen de beteren zich meestal vooraf wat in , in aparte ruimtes/ of desnoods in de wijde omgeving / maar daar ontbreekt het natuurlijk aan , in de meeste vlaamse accomodaties Er zijn ook die rare vogels die altijd en overal bezig zijn met spelen ....het enige wat je hoeft te doen is ze op te pakken en op een podium te droppên op het juiste moment en/of rariteit ... maar dat is ook niet ideaal ( voor dit soort muziek althans ) ...
Overigens meen ik dat deze instrumentisten heel wat meer in hun mars hebben ..;dat komt echter niet tot uiting in het begin van deze set : Ze kozen immers voor een almalgaam van de meest voor de hand liggende licks op hun instrumenten ( weliswaar uit hetzelfde muziek-genre ) : Een soort van verzamelde grootste gemene deler van gangbare gemeenplaatsen in dat genre ....om het cru te zeggen ... Leuk voor wie dat weet te smaken ...
Ik zal mijn verdere Commentaren over het geheel daarom maar inslikken ; ze moeten noodgedwongen onbekend/op de vlakte , blijven ..... en/of laat ik het verder allemaar met de mantel der liefde bedekken ...of ___ wat minder vriendelijk ____ vooral wijten aan de onverschilligheid van de bewust afwezige die het (beste of het slechtste ) niet (meer) hoefde mee te maken
Tenslotte had deze prachtige zomerse dag nog heel wat anders in petto dan dit middenstandsfeest op de zaterdagse wekelijkse shoppingdag ...
Het bracht de korenmarkt op het voorplan dat wél .....
3.- PAOLA MARQUEZ QUARTET De Colombiaanse zangeres Paola Márquez ( studeerde af / 2009 jazz /conservatorium Gent ) Speelde samen met Jack van Poll, James Scholfield, Natascha Roth, Maxime Blesin, Sal la Roca, Chantal Willie (Zap Mama), Juan Carlos Rosquete ... -Richte de Cumbia formatie Maguaré op ( Pole pole 2009 )
Hieronder een clip van afgelopen winter in Nederland ....
-Treed hier op 5 juni aan met een quartet ( = een drumloos ensemble ten dienste van songs ?) en een repertoire van ( zoals aangekondigd ) Bossa Nova en Latin Jazz
Nathan Daems(tenor ) In clip van het nathan daems quartet ( kluizen ) met ( oude bekende F. Ottervanger )
Bart Vervaeck & Nathan Daems
Bart Vervaeck ( guitaar)bekend van Koen De Cauter en de zondag jamsessions in de HCDG
Rui Salgado ( Contrabass ) http://www.myspace.com/salgadorui De man is dus niet afkerig van allerlei modernismen ( Audrey Lauro ?) en is ook minimalist
Deze laatste groep lijkt me beloftevol voor de jazz en impro afficionado die ik ben .... Maar het is afwachten wat de anderen zullen doen natuurlijk ...
Maar dat heb ik niet meegemaakt ... ik was al lang weg van de korenmarkt . Onbekend gebleven dus ....
En moest je het nog niet weten : De ( verschillende )tradities en fusies in de werelmuziek drijven net als de jazz (eigenlijk ook de oudst bekende en goed verspreide wereldmuziek ) op improvisaties en ( vooral) op rythmische frames als richtinggevende structuurelementen ... Wereldmuziek is trouwens de (overlevingskans) van de ietwat stram geworden jazzpurismen ... en dansen is eigen lijk een vorm van deelnemen aan de muziek , net als meezingers trouwens ...
Wordt deze zaterdag een doorslagje van allerlei latijns amerikaanse versies van " mijn hoed die heeft drie deuken " ? Geeft niet ? .... Er wordt alleszins gemikt op la Fiesta Hopelijk valt er ook iets te genieten voor oudere luisteraars/kenners van modernere insteekjes die de diverse platgespeelde clichées van amusements-muziekjes kunnen overstijgen , en die noodgedwongen geen danspasjes meer kunnen plaatsen
Meer details over het programma van volgende week : die het volgens mij eerder van Gentse leute , Rock en Songs moet hebben (___de twee laatste genre's zijn niet echt mijn dada dus , zoals reeds gezegd ) zullen zonder twijfel nog in de plaatselijke kranten worden aangekondigd en besproken .... Ach ik zal alvast een en ander proberen meepikken .....Interessant op die dag is ( voor mij toch ) de inlassing van intermezzo's door djembespeler Béh Palm , en dat wil ik dan weer wél graag meemaken
*jazzcafé "Het Onverwacht Geluk " in de burgstraat ___die ietwat verlepte straat ligt enigzins uit het centrum ___ afficheert " in het zomerseizoen verder "livemuziek " op woensdag vanaf 21.30 u ....
Ik was er nog nooit regelmatig geweest op de woensdagen = Want meestal speelde ik dus zelf wat op die dag , toch was ik er ooit eens binnengesukkeld (in de beginperiode van dat café )op een verloren dag , maar toen bestond het aanbod voornamelijk uit trendy vermaak en dansclub gedoe ) .... Maar ik ging er gisteren op 2 juli gelukkig nog allemaal eens bekijken ; Ik wist namelijk dat de groep " De Beren Gieren " was aangekondigd op het uithangsbordje .... Dat was gelijk een goede gelegenheid om dit trio nog eens aan het werk te zien in een kleine clubachtige omgeving en vooraleer ze de spits gaan afbijten op het GentJazz , vlak voor Koen De Cauter ; bovendien is dat op de eerste festivaldag waarop veel volk wordt verwacht en dat ook al vanwege" top of the bill " op die dag : Norah Jones
Het viel allemaal erg mee ; goede muziek (zoveel mogelijk akoustisch gebracht ), schappelijke prijzen , alleen een nogal storend en tetterend café- publiek dat je niet goed kon verstaan omdat het trio toch nog iets te luid speelde en weigerde behangpapiermuziek te spelen Maar je kon wel degelijk verhuizen naar de trap waar het veel beter te beluisteren viel ...De pianist F. Ottervangher vertelde me achteraf dat hij zich goed geamuseerd had : en dat is het belangrijkste ... Het speelplezier sdpetterde eraf en monde uit in geslaagde : Lennie tristano - achtige pianofree ; effectieve ondersteunende bass en streng gedoseerde / gekontroleerde drumpartijen ( a la Shelly Manne ? ) Eigen werk ook Bloedbenieuwd hoe ze zullen overkomen op het podium in concert zetting ...
De Beren Gieren spelen als winnaar van het Jong Jazz Talent 2009 alvast ,zoals reeds gezegd ,een concert op Gent Jazz Festival 2010, een concert op Dinant Jazz Nights, een concert op Jazz Maastricht, het slotconcert van Jong Jazztalent Gent 2010
(Hieronder drie leden van de groep die ook op het " Jazz sur l'herbe " festival speelden )
*Op 26 en 27 juni is er interessante live muziek te verwachten in serren en de bloeiende buitentuin van de plantentuin van de universiteit aan de hoek van ledeganckstraat/Emile Claus laan ( voor de muzikale wandeling in de tuin is een regenloze zomerdag een must ) dat begint allemaal met theater om 15.30- 16 u waarna de wandeling Hameln volgt ....
Vooral de zaterdag wordt interessant voor de liefhebber van vrijere improvisatie muziek : Komen zo goed als zeker ; Om 19u Sureau met de Brusselse noice /voice maker Jean MichelVan Schouwburg , met drummer Kris Vanderstraeten en bassist duizendpoot jean Lemey
Organisator is Peter De Prez van het Useum ...die als performer op dit vlierbessen noice/klanktapijt , gaat voorlezen uit eigen (dicht)werk http://www.useum.be/muziek.html
*Ikzelf heb graag Peters uitnodiging aanvaard om een paar wegwerp soli te komen spelen ( eerst en vooral als een van de mystery guest ) ...altsaxoli is een specialiteit die ik tien jaar geleden al life uit probeerde ( samen met allerlei dichters ) o.a. in de voormalige "Duke" en de " Hotsy Totsy " .....tenslotte speelt elke zichzelf respecterend improviserend muzikant ( van mijn soort ) dagelijks een maniakale portie muzikale oefeningen : en dat zijn eigenlijk soli uit de houtblazerij ....Je moet die muzikanten types slechts vangen en op het gepaste moment op een podium droppen ... Gelieve toch niet op te spelden als gevangen vlinders , zodat ze passen in een vooraf geprepareerd kistje Wat ook niet wil zeggen dat het slechts producentjes van aperitiefhapjes zijn / of zagers van dikke planken .
Dat ik misschien ook Jean Michel & groep ( alleen de drummer ken ik nog niet ) zal vervoegen voor een paar korte acts is geenszins uitgesloten, maar dat zal slechts ter plekke worden afgesproken en vooral op uitnodiging van die muzikanten zelf ...
om 20u Wastelands met *Fujara (en andere blaasinstrumenten bespelende )/ percussionist jan Marmenout Samern met de uitstekende cellist Lode Vercampt
Afsluiter wordt om 21 uur Sediments met de Duitse trompetiste Birgit Ulher altvioolJulia Ekhardt en de uitvinder/gebruiker van allerlei geluids"versterkte " objectenOlivier Toulemonde
Of er nog ergens een late jam volgt met het aanwezige talent zal onder meer afhangen van een geschikte ( geen geluidsoverlast gevende ) locatie ...en uiteraard hun eigenste zin en agenda van aanwezige muzikanten en organisator(en )
De zondag zal wat meer de klassieke toer opgaan met een ( al met al conventioneel ,) aperitief concert , maar ook hier zijn verrassingen beslist niet vooraf uitgesloten
UPDATE Het programma van de tweedaagse werd me medegedeeld door de organisator ; je kan het hier vinden ---> (klik): plantentuin (Tsjok45)
* begin Juli is er dan Parkjazz in Kortijk
*luttele dagen nadien wordt het tijd om het Gent Jazz 2010 aan te doen ... Mis vooral de 8 ste niet : want dan treed mijn grote model Ornette Coleman nog eens op ... Deze tachtigjarige en zeer belangijke grondlegger van een bepaald soort moderne jazz is naar het schijnt nog even kwiek en muzikaal alert als de dit jaar overgekomen Marshall Allan (klik)-->El Negocito 15 03 2010
Doen , het is misschien de laatste keer dat het nog kan ....
De dag daarop is er Chick Correa waarbij ik uitkijk naar Kenny Garreth ... De altsax die eveneens tot mijn groepje selecte favorieten op het instrument behoort ... De altsaxen kunnen blijkbaar niet op dit jaar
Beetje gehad of geen zin in de rest ? Ga dan naar gratis Brosella voor Roy Hargrove
Of er ook officieele gentjazz " jamsessions " zullen plaats hebben ? Jawel Laat ons hopen dat het wat minder stroef , misplaatst elitair , en vooral minder schools van opzet (doordrenkt van sectair purisme) wordt dan vorig jaar ... en please hou het ook toch een beetje Gents aub , de stad is rijk genoeg aan plaatselijk talent ; een charmant brussels cocktail triootje inhuren hoeft echt niet ..... ach , best mogelijk dat er vorig jaar toch veel goeds tussen zat , want ik ben er slechts éénmaal geweest .... het was nogal stuitend hoe men daar plaatselijke free-musici meende te moeten afschepen ... Ik hoop dat vooral de aanwezige grote namen van het festival , de weg naar die middeleeuwse hotel kelder mogen vinden
* Daarna volgt de tiendaagse Gentse Feesten volksveldtocht ( in een stadscentrum dat blijkbaar vrij recent nog is gebombardeerd is ? )met haar uitlopers in de Patersholfeesten ( er is natuurlijk terzelfdertijd Jazz Middelheim , ook voor diegenen die het Gentjazz fest hebben gemist ) Toch in de gaten houden : want Jazz en impro is ook daar traditioneel al altijd aanwezig geweest
Of ga je liever naar de stad van Adolphe Sax ,Dinant ( van 16 tot 21 juli ) : tenoristen David Sandborn en Ian Garbarek en een programma voor het brede publiek ?
* Daarna is het doods tot minstens eind augustus , dacht je ... of tot en met de happening van het festival van Vlaanderen de boel langzaam weer op gang zal trekken ?
*Vergeet het : we kunnen ondertussen ook buiten Gent -centrum zelf ( om nog niet te spreken van andere locaties in onze provincie en ons landje= ) , jazz en vrije imrpro muziek meemaken : Onder meer met Jazz in 'tPark : het slotconcert vooral heeft mijn persoonlijke voorkeur : ,op 4 september 2010 om 22 u
Steve Potts(alt) Cel Overberghe (Tenor) Patrick De Groote (trompet , bugel ) Ronald. Lecourt (vibrafoon) Paul Van Gyseghem (bass ) Noël McGhie ( Drums )
Steve Potts ( alweer een van mijn favorieten en een erg belangrijke alt en sopraan saxofonist die vooral nog de persoonlijke herinneringen aan de Steve lacy concepten in de vingers en het hart heeft )
* Dit Pinksterweek-end ging ik de Zondag en maandag als gewone luisteraar de ' Ham Sessions' (Voor mij was het de eerste keer ) bij Michel Mast thuis , bijwonen Ik verheugde me er op om zeker een paar "oude bekenden " terug te zien tijdens deze alweer derde muzikale versie van " chambres d'amis" Ik was zeer benieuwd naar al de groepen die aantraden .... en die ik na een langdurig persoonlijk contactverlies met de levende muzikale scène , voor de eerste maal life zou bezig zag Een verslag ( met een eerste indruk en heel veel mijmeringen ) van/over die twee dagen staat hier onder :
op Zondag
Was het vorige weekend in het citadelpark een hartverwarmende en confirmerende manifestatie van vooral jongere musici ( en kundig begeleid door de late dertigers) die stilaan de fakkel doorgeven en daarmee de toekomst van de Gentse impro-muziek verzekeren ...dan was dit driedaags gebeuren een demonstratie van de belangrijke kweekvijver van klasbakken die Flat Earth Society is geworden ....
Van de voormelde jonge wolven herkende ik trouwens ook wel iemand in het opgekomen publiek Ook maandag bemerkte ik er een paar ....
Alle aantredende formaties hadden overigens op de een of andere manier een link met de verschillende ondernemingen van Peter Vermeersch De dag samengevat in één woord : GESLAAGD , GESLAAGD en nog eens GESLAAGD
Een veelbelovend openingsnummer gevolgd door mooie onderkoelde, smaakvolle en perfect gespeelde dingetjes met "third stream" inslag ____muziek als ragfijne pentekeningen ____ en gebracht als interpretaties van de komposities van voonamelijk Saf Verhelst ( een andere uitstekende Gentse componist /bassist die ook al lang aktief bezig is )
Uitstekende klarinet : ik had nochtans graag wat meer bassklarinet gehoord en alhoewel ik geen groot liefhebber ben van de black stick , was er zeer gaaf en boeiend werk te horen op dat instrument ___in die mate zelfs dat ik weer wat meer ben verzoend met de rechte klarinet (1)
En uiteraard goede en mooie tenorsaxsoli .... Maar ik kende de tenorist al : goede wijn behoeft geen krans / De man speelde konstant door de jaren heen op hoog niveau : iedereen weet het en dat is nog steeds zo ...
Zeer efficiente drumpartijen die kompleet fusioneren met het geheel
Mijn algemene indruk van het optreden van WOFO :
Een weverij van allerlei rythm's van diverse origine en pluimage Bijvoorbeeld ( ik geef wat persoonlijke indrukken ) : Funkbas gecombineerd met beguine 332) en "spanish tinge"(3122 ) ; bolero -achtige dingetjes ,en vooral allerlei omdraaiingen van 7 aksenten figuurtjes van het 11/11/11/2 type ( 7 aksenten over 8/8 als basis = het afrikaanse "akwete" )
En daarop geënt : een beetje balkanklarinet ( ik verwachte ook uitgesproken aksak rythms( bijvoorbeeld 32 22 en 3213 ) ,maar ze kwamen niet expliciet ,: spannnend ( de spanning tussen wat wordt gesuggereerd / verwacht en daadwerkelijk perfect gebracht , is de moeder van innerlijke swing bij de luisteraar( = "dancing in your head , baby" )); Uitendelijk werden deze aksak dingetjes helemaal niet gemist .... Mocedonia = een goed voorbeeld van het soort impressionante collage van allerlei motiefjes dat kenmerkend is voor de schriftuur van deze groep, toch alleszins tijdens dit optreden ) en als uitsmijter tenslotte een bluesy nummer (2) dat mij onwillekeurig wat deed denken aan een updated Stanley Turrentine atmosfeertjes :( het bisnummertje zat een beetje in diezelfde hoek )inclusief enige honkende preacher style tenor
Maar dat is niet lang het enige in dit boek kaarten ; er zijn ook dromerige en biterzoete ballades (December) en impressionistische uitstapjes aanwezig ; er is de introverte focus met als resultaat het doorzichtige "flou artistique "van een pentekening die langzaam aquarel wordt Kortom een zeer geslaagd , afwisselend , professioneel gebracht en clever samengesteld eclectisch geheel Ongetwijfeld valt het in de smaak van de meeste mensen maar zelf vind ik het niet bepaald spannend genoeg om de aandacht vast te houden gedurende de ganse set Je wacht eigenlijk op iets wat maar niet komt .... Maar wie ben ik
De nieuwkomer / bij Ravel(?) aanleunende pianist ( Heeft einzelganger en guitarist Walter Verschaeren zich alweer terug getrokken ? ) paste moeiteloos in dit weefsel ; De man was degelijk, routineus professioneel en bleek een perfect conventioneel begeleider maar nam nog geen uitgebreide soli; maar dat is( nog )niet echt nodig want vooralsnog is het fijne samenspel = het uitgebalanceerde zwaartepunt en de grote troef (gebleven ) van deze formatie
Free Jazz ? Helemaal niet ...
(Michel Mast vorig jaar in ) WoFo is helemaal niet free.......Maar dat etiket blijft gewoon kleven.
Ach ja, free; af en toe doe ik dat nog. (Deed Michel Mast op dit festival in 2008 nog ) .... met Peter Van den Berghe , Eric Thielemans en Pierre Vervloesem hebben we een free set uit onze mouw geschud
bron :
29-05-2010
<-- (klik)Ham Sessions 2009
Ach ja , ( voor de goede verstaander ) Michel ( trouwens een prachtige muzikant en efficient organisator ) is wél afkomstig uit de free , maar hij is verder geevolueerd ( speelt al decennialang in de formaties van Peter Vermeersch ) ... Free is helemaal niet zo gemakkelijk( en erg ondankbaar ) Natuurlijk wél "gemakkelijk" ( als stijl ) voor de jongens die het vroeger ook al speelden ..... duidelijk
Blijkbaar is "free " bruikbaar zoals zovele anderen aanpakken (die allemaal enkele waardevolle en bruikbare sjablonen hebben opgeleverd en ook de " free " kan passen in een amalgaam ?) in het rijke palet van de hedendaagse muziek en kan je erin grasduinen naar believen ...af en toe een free-sausje dus om de boel wat op te peppen ? Tsja dat is een keuze : een procédé : een soort recyclerende aanpak (waarbij met niet moet denken dat " free " gemakshalve en stereotiep moet worden gelijkgeschakeld met de energy school van bv Brotzman en Co ? ...".Let my fingers go " is ondertussen een erg gedateerd en oudbollig alternatief geworden voor "let my people go ") Het "loos gaan " en het vrij fietsen past altijd moeiteloos in goed ogend patchwerk en genietbare moderne potpourries ( van concepten ) nu de verwende oren van de goefende luisteraars dit zijn gewoon geworden .... ja , het zelfs verwachten ...
Niets mis mee , natuurlijk
Maar ( ik kan het niet laten hier verder op in te gaan met enig gemijmer en geassoc ieer ) je kan toch beter voorzichtig blijven met het leentjebuur spelen van stijlelementen , chichés, motiefjes en manierismen ; want -ooit was er deze of gene " klassieker " met jazzsausje ; maar dat bleek eerder een misser ____indien al geen miskleun ; Teveel dikke saus en /of teveel vooraf aangekochte halfpreparaten uit bijvoorbeeld de Bach keuken .... en oppassen is het altijd .... geblazen of het wordt allemaal altijd hetzelfde kleinschalige en vervelende eenheids-papje geserveerd door kleine hardwerkende ondernemers enambachtslui uit gaar- en graaikeuken ________ De grootste gemene deler voor het grootste gemene veelvoud is nauurlijk de veiligste geldezel , maar dit kan toch niet de hoofdbedoeling zijn van de hedendaagse muziekmakerij ?( oh jawel de muzikanten moeten kunnen overleven ) ...
Toch blijft improvisatie ( routineus gebonden, dat wél, aan referentiepunten ( zoals bijvoorbeeld scenario's waaronder schriftuur , akkoordenschema's , toonladders , modalen , enharmonisaties , "exotische " tunings .... instrumentenkeuze ....Het verkiezen van konstante modulering , een idioom , een vertrouwheid met de medemusici en of hun eigenheid en originaliteit ... etc.... etc ... ) en waaraan de musicus zelf beslist zich al dan niet ten houden , dat wél , en nogal spannend- expressionistisch gebracht , gekoppeld aan momentane inspiratie : Een van de motoren van de jazz en dat wat men nogal "mythisch " swing noemt ( vooral die in je hoofd ) ... Net zoals in de liefde kan je het ook "faken" natuurlijk .... en net zoals in de liefde kan het evengoed een anticlimax zijn ....en net zoals in de liefde is er nood aan heelwat fantasie ...... hoort er allemaal bij ...
Jazz en improvisatiemuziek ( althans deze die ik verkies ) speel je vooral uit de ingewanden , de buik maar vooral ook én met het hoofd én in het bezit van fingerspitzgefull / ingeoefende parate instrumentbeheersing ....(1)
Alleen uit de buik is het vlug een scheet , allen uit het hoofd is het een oprisping die al vlug verkeerdelijk voor een lumineus idee wordt gehouden ... maar het is gewoon wat wervelende wind die je moet kneden tot een effektief emotioneel communicatiemiddel.... Het brengt mensen in " the mood " , hypnotiseerd ... ook en "faken " doet dit allemaal te niet ... Alleen maar vingerwerk is acrobatie ....en alleen maar de verworven beheersing van vele talen kan emotionele armoede en spraakgebrek niet vervangen ern of kompleet maskeren
(1) De zogenaamde "Free" is echter, naar ik meen , wel een "breder bord vreten "geworden dan een dikke zwaar te verteren pap georganiseerd lawaai , protest en dada ;het is vooral een bevrijding geworden uit de strakke en vastgeroeste schemata en geaccepteerde cliches ... het maakte ( soms te radicaal, puristisch ) tabula rasa en opende alzo de mogelijkheid om totaal nieuwe aanpakken te creeren (moet je doen natuurlijk ) en vooral zelf je "eigen clicheetjes" uit te vinden ....Eigenlijk keert het terug naar de bron ; free is (bijvoorbeeld)ook de hedendaagse erg oude pre-jazz (afro) poly-rithmiek , polytonaliteiten , inclusief de straatdeuntjes , de ostinato's en de vermenging van vele repeterende rifachtige motiefjes ( zie bij voorbeeld the brotherhood of breath / The Art Ensemble of chicago ) het speelplezier en de mengeling van eigenzinnige langdurig aanwezige autodidacten en "originelen" met tradfitioneel professionalisme , tijdens de uiterst serieus genomen collectieve uitvoering ( zoals in de roots-afrikaanse manifestaties altijd aanwezig ) die alle aanwezige( in afrika ook het publiek dat vertrouwd is met de "codes" en toch een uitvallende vemoeide performer kan vervangen ) betrekt : Talking drums en Talking Jazz
Oh ja , Free en Instant music composing zijn ____voor wie het nog niet wist_____ : allang geaccepteerde moderne mainstream geworden ....Spijts de nog steeds laatdunkende reacties van de mensen die denken dat de meningsverschillen en discussies van 50 jaar geleden nog eens door hen moeten worden opgelost
*Sommigen menen het gebrek aan enige ( bij gebrek aan een betere term ) "swung" te kunnen excuseren door te verklaren dat ze geen jazz spelen :maar dat is eerder een flauw grapje
Musique de Peter Vermeersch, composée pour le nouveau film de Dorothée Vandenberghe : « My Queen Karo »
La grâce mélodique dun Ornette Coleman, les jonglages stylistiques dAlfred Schnittke, lharmonie «gueule en coin » de Kurt Weill, une bonne touche dada de vrai Gantois, coucou cest qui ? Mais oui cest lui, cest Vermeersch, celui que ses grosses lunettes décaille empêcheront toujours davoir froid aux yeux, celui qui écrivait les ostinatos diaboliques de Maximalist!, enregistra depuis du jazz électrique à New York, crée ci et là big bands et groupes de rock - et aujourdhui, just for fun, trempe sa plume dans le bon jus gras des Sixties.
Heel anders was de volgende groep : Toegegeven die sloten ook veel dichter aan bij mijn persoonlijke smaak/ ik zal dus moeten opletten dat ik niet te vlug met superlatieve ga smijten , alhoewel ik me niet ga inhouden
Ook hier een grote afwisseling ( indien ik me niet vergis / was het programma vooral een remake van vier stukken die deze jongens lang geleden speelden ) Het waren interpretaties die vooral Mingus (____Gôh wat heb ik die twee dagen toch Dolphy clarinet gemist , en ondanks de aanwezigheid van vele basklarinettisten ....) en Monk in de gedachten brachten ( uiteraard ook composities van Peter Vermeersch als basismateriaal ) ..... ook met een vleugje surrealistische dada ... maar toch : recht toe , recht aan ......zonder waterige toevoegsels : straight no chaser , zoals een oude pure bourbon whisky dient te worden uitgeschonken en genoten
Katachtige en soepele blazers lijnen ... een pizzicato bespeelde en af en toe als slaginstrument gebruikte prachtbas en een inventieve pianist die ik eindelijk eens op een erg goed gestemde piano kon beluisteren......en wat voor een pianist , perfect vastgelijmd aan de uiterst bewegelijke contrabas met een continue presence , bespeelt met een onwaarschijnklijke vanzelfsprekendheid ...
Puik blaaswerk en opvallende bruitage technieken van de tenorist Goed en grote cohesie verschaffend slagwerk ,ook De groep staat als een huis
En frames ( op ook mijn favoriete toonladdders , afwisselend in Re min 7 / Fa min 7 (in piano concet pitch )uitstekend kunnen passen ) door die mensen soepel gespeeld als het ondersteunend skelet van alle belangrijkste recitante uitstapjes gebracht in de meanderende lijnen van de alt en de robuuste tenor( Onwillekeurige herinneringflarden aan John Handy the III rd en Georges Adams)
Bedankt jongens
Al met al een mooie pinksterdag met heel veel muziek .... Een dag die al jaren in de rest van de binnenstad traditioneel een generale repetitie lijkt voor de Gentse feesten Nu nog de korenmarkt en aanpalende straten zo vlug mogelijk stofvrij en de "bloody war" met en door een of andere stadsbader uitgevoerd , is voorbij , vergeven en vergeten
Maandag
THE BLACKLIGHT ORCHESTRA Dan Barbenel (piano, zang) Quentin Malfroy (fluit) Eric Bribosia (keyboards) Grégoire Tirtiaux (saxen) Yannick Dupont (vibrafoon, slagwerk) www.blacklightorchestra.org
De onwaarschijnlijk goede fluitspeler Quentin Malfroy ( vooral de interpretaties op de kleinere dwarsfluitjes waren keigoed en loepzuiver )
(De overige leden van dit gezelschap zijn objectief gezien , erg puike en bekwame muzikanten , maar het is een soort muziek theater wat ik niet bepaald smaak ... ik behoud me dan ook van verder commentaar )
PTITS CONS t klein verbruik Bart Maris (trompet) Stefaan Blancke (trombone) Roel Poriau (slagwerk) www.myspace.com/bartmaris
FLAT EARTH SOCIETY & ESTHER LYBEERT Esther Lybeert (zang) en FES : Bart Maris, Luc Van Lieshout (trompet)- Benjamin Boutreur, Michel Mast, Bruno Vansina (saxen) - Stefaan Blancke, Marc Meeuwissen (trombone)- Berlinde Deman (tuba) - Tom Wouters (klarinetten en slagwerk) - Peter Vermeersch (klarinetten) - Wim Willaert (accordeon, zang) - Pierre Vervloesem (gitaar) - Peter Vandenberghe (piano) - Kristof Roseeuw (bas) - Teun Verbruggen (drums)
Een opvallende prachtmuzikant en perfectionist Tom Wouters (klarinetten en slagwerk )
De tweede dag stond ook al zonder artistiekerige poes-pas pretenties in het teken van feestmuziek ,: het begon met verfijnd uitgevoerd Engels/:Schots cabaret en varieté maar van een zeer hoog technisch niveau Alleen van dat al kon je genieten ....
Vervolgens een uitstekende straat en carnaval muziek evocatie met veel eigen inbreng ( een nummertje deed me denken aan een "samba"versie van de ouroude surinaamse tenorist Georges Scheermacher ) Bart Marris en zijn kompanen deden nog eens erg goed over wat ze vorige weekend al hadden gepresteerd ...Alleen was de locatie ( en de weergoden ) nog inschikkelijker Bart lijkt ook een beetje aan muzikale archeologie te gaan doen ( Dat vind ik een uitstekend projekt) ; een evocatie van "Binche " bijvoorbeeld ,en hij lapt er gelukkig ook altijd heel veel eigen inbreng in ook in de schriftuur .... Puiik , aangenaam , onderhoudend , inzetbaar , versatiel .... en tenslotte een goed geoliede big band gemodelleerd op de beproefde meng en leentjebuur aanpak die daarna wordt aangepast aan de band zelf ( tot en met covers ) ... Dat is de traditionele manier waarop ook de meeste mainstream jazz / en ouderwetse dansmuziek orkesten werkten ....met een grote knipoog uiteraard naar (publiek lievelingen ) het franse chanson en duitse cabaret .... maar heel wat vlaams- warmer gebracht ( inclusief knipoog en zelfrelativerende typisch gentse humoristische sneer/ opmerking uit de mond van de zangeres " amateurs " !!! ) dan het beproefde maar ernstige Willem breuker model zoals ik het vorig jaar mocht meemaken op de Gentse feesten (dat orkest klonk toen allemaal wat overjarig, ze hebben het tijdsgewricht niet meer mee natuurlijk , alhoewel een stunt als de integratie van een kunstfluiter - instrumentist , ook een geweldige vondst is en dat sinds jaren ... ) Het enige wat ontbrak aan het gerodeerde repertorium was een recht toe recht aan potpouri en een traditionele reidans met polonaise( gelukkig maar want de tuin stond bomvol )
Hieronder een video van de FES op het gent jazz festival 2008
Erg goed en zalig om mee te maken in het :mooie zonnetje .... en een "déjà vu " gevoel als toemaatje Meer valt er niet over te zeggen ... want meer moet dat ook niet zijn waarschijnlijk is het allemaal " onbelangrijk" en "vanzelfssprekend " uiteraard ____ of net als een zak frieten die je aan het frietkot zelf moet opeten ____ maar je mist die dingetjes alleen maar heel erg wanneer ze er niet meer zijn
Een overbodige dubbele bodem ( gespeelde ?) opmerking van Shiffer " we zijn hier om ons te amuseren " is hilarisch , want dat doen we al uitstekend met zulk een orkest ...Het grappige echter aan deze reactie van Guido droeg goed bij aan de mooie atmosfeer en luim die in de tuin uiteindelijk de bovenhand voerde
Allemaal erg goed maar er kan slechts maar één uitschieter zijn en dat was MQK Tuurlijk is het een persoonlijke voorkeur .... en jazeker de capaciteiten van de leden van de bigband zijn al genoegzaam bekend en al besproken want tenslotte zat het gros van de aantredende muzikanten in datzelfde FTE in de diverse kleine formaties Vermeld ik nog het werk van de stevige bassist Kristof Roseeuw , maar over die zeer aktieve muszikant zal ik later terzijnertijd wel meer te vertellen hebben .. Laat ik verklappen dat het een van mijn favoriete bassisten is die ik life mocht meemaken .
PS. Ja hoor ik heb veel "oude" jongens terug gezien
Ook een ontroerend moment toen ik zondag de nu aan zijn stoel gekluisterde Rudy Blondeel op mijn beurt ging groeten .... Rudy is een Gentse muzikant ( zie ook het essay van patrik De Groote over de geschiedenis van de Gentse jazz in de jaren zestig ) die vooral van belang is omdat hij enkele op dit festival aanwezige muzikanten heeft gesteund door ze te helpen aan enige initierende en pretentieloze jazz-opleiding( tonale jazz ) geput uit eigen ervaringen en inzet , iets wat je in die prehistorische tijden niet kon krijgen bij het officieele kunstonderwijs . Bovendien moest Rudy "leven van de muziek " , maar dat belette hem nooit toch veel van zijn adviezen en eigen know how , gratis weg te geven )
Aan alle mensen die attentievol en voorzichtig Rudy's aanwezigheid op het eerste concert ( wofo) van deze festivaldag mogelijk hebben gemaakt mijn grootste en dankbare achting .... Prachtig is het wat jullie deden ....
(1) Overigens apprecieer ik al lang Perry Robinson, een voorbeeld van wat voor een ruige en spannende muziek er ook aan dat instrument kan worden ontlokt... en het was voor mij het begin om wat meer aandacht te schenken aan dat instrument
(2) Sfeerscheppende onversneden epigonen van de city blues a la cleanhead Vinson 'n consoorten , kreeg ik onverwacht gratis geserveerd in de "ballet infernal "( vroeger de "Martiko")toen ik daar op de terugweg naar huis ,nog even binnensprong Het cafe zat vol met het zogenaamde "verloren " jazzpubliek van de populaire mainstream uit eind vijftiger de vroege zestiger jaren : een mooie sfeer en de oudere generatie ; Ook de nu erg vergrijsde liefhebbers van het genre uit de vroege vijftiger jaren waren nog aanwezig ...de erg grote inzet en enthoesiame van de band stofte op doeltreffende wijze deze muziek af ...het (oudste ) publiek waagde zelfs danspasjes ; een demonstratie van wat de "blue jazz " ooit was : een life gebeuren waar ook het publiek erg actief aan deelnam .....Het was een beetje alsof ik weer tussen mijn oudere broers en zusters mocht zitten als jong broekje ... familiereunie en joie de vivre ketsten er af . Associaties met de "fats domino band " van Bobby Setter ook ( en eigenlijk begon ik weer stilletjes te hopen op een reconstructie van die andere kweekvijver : het verdwenen "Kandahar " van Karel Bogaert )
Bitterzoete nostalgie en een geslaagde reconstructie , maar nu eens niet van de eind negentiend eeuwse Gentse volksmuziek, waar deze voormalige Martiko terecht beroemd en berucht mee werd .... Heel toepasselijk ook wat Rudi Blondeel vroeger in dit cafe altijd zei ; " kwèk ,kwèk, kwèk ..... ambiance , ambiance "
Uiteindelijk ging ik nog eens kijken in de "hotclub" ; de eerste maal dat ik de zondagavondse jam aldaar ( ook al met een meer main stream karakter , maar gebracht voor een duidelijk jong publiek )wilde bijwonen ... Pech , de musici waren juist aan het pauseren en eigenlijk moest ik wegens gezondheidsredenen al lang thuis zijn Tsja , een volgende keer allicht ....
Myriam calberson ( fluit , percussie ) 
Steve Potts 2009 (Paris) 
