De eerste zondag van de Hamsessions 2001 zit er op ; Draaglijk warm , geen regen , een mooie tuin ,vriendelijke mensen ,mooie bar en op de koop toe vooral het kruim van de impro scene in erg goede doen ; iedereen had er duidelijk zin in ..... meer moet dat niet zijn , toch ?
Ik zit deze voormiddag , nog wat te bekomen van deze overdadige feestmaaltijd ...... en mijn eerste herinneringen eraan te herkauwen in een poging ze te verwerken en voorlopig te sorteren
"Is het goed " ? vroeg Michel Mast tot tweemaal toe
Ja het was goed ,steengoed zelfs en het was bovendien beperkt gebleven tot slechts twee formaties : wat dus het beluisteren ervan veel intenser had gemaakt en erg bevorderlijk is voor een verhelderend "eureka moment" , althans bij deze rot- verwende melomaan ....
Meteen een eerste festivaldag met een dubbele aanpak ;
Flick Flack Bat Tom Wouters, drums en klarinet John Snauwaert, tenor en sopraan sax Jon Birdsong, cornet Steven Van Gool, e-bass Peter Van den Berghe, keyboards
-Een groep rond kei Tom Wouters ( demonstreerde overtuigend ___als dat nog nodig was ___ schitterend slagwerk(met allerlei melodische wendingen en suggesties ) en enkele bassclarinet riedels die het vooral van het laag register moesten hebben( hoor ik trouwens het liefste ) )
Deze formatie ging overduidelijk voor compositorische procedées , verder uitgebouwd en levendig gemaakt met ingredienten uit diverse hoeken en kanten van de wereldwijde impro-muziek -scène en waarbij het meeste draait rond de "schriftuur" (als mnemotechnisch middeltje dan en ) als startbaan voor head-arrangements en diverse parafraserende stijlfiguren /rifjesthemata ( bijvoorbeeld van de opvallend meanderende en boeiende tenorsax ) van de diverse kompanen ... een duidelijke mingus-achtige inslag ook en een fantastisch stukje verwevings-kunst met allerlei verwijzingen naar de (bop en post-bop ) traditie(s) ....Zeer opvallend :de electronische interventies die bijwijlen deden denken aan flarden echo's uit het duits cabaret van de jaren dertig en vooral aan Eisler ...
Een ontdekking voor mij ; Jon Birdsong ... een trompettist die er in slaagde vrijwel naadlos een solopartijtje van de tenorist over te nemen zonder dat het meteen opvalt , zo groot is de beheersing van de timbres , de spelen- in -de -microfoon-techniek en de verrassend diepe sonoriteit op zijn instrument ....Gestopte trompet partijen van een ongekende bewegelijke textuur die zowel hilarisch als perfekt commentaar leveren (out of tune ..) zijn een toemaatje ....
John Birdsong
Voeg daarbij de uitstekende pianist en de zeer functionele ondersteunende electrische bass en het loopt allemaal gesmeerd ... wat wordt gepresenteerd is een staalkaartje van het kunnen van de groep ; schitterend als een veelkleurig palet dat onwillekeurig naar nog meer doet uitkijken ....
Jeroen Van Herzeele Quartet (B,I) Jeroen Van Herzeele, tenor sax Fabian Fiorini, piano Jean-Jacques Avenel, contrabas Giovanni Barcella, drums
-Een tweede groep als dagsluiter en gebouwd rond de magnifieke sound van de tenorsax : Muziek bedacht vanuit het instrument als organiserende leidraad en een coltrane adept in zeer grote doen ..Bovendien aangesterkt door een driemanschap uit de elite der Belgo - italiaanse improvisatie wolven
Ook opvallend : de verschillende nummers werden bij beide groepen bijna meteen ingezet en zonder al te veel verbindende praatjes ...
Vooral in de groep van Jeroen van Herzeele gaf dit een boeiend resultaat ; een quasi ononderbroken suite wat dan vooral nog eens werd belicht door de volgehouden eenheid van stijl gedurende diens ganse performance ...Vuurwerk De grote nadruk op "omkeringen en allerlei voicing " kunnen trouwens moeiteloos de monotonie van een modale benadering overstijgen , waarbij men de rythmische inbreng van een sublieme rythmsectie zeker niet mag vergeten ....
Van de flamboyante Gio Barcella in grote doen tot en met de heftig opzwepende bassbeul Manolo Cabras (verving de doodzieke legende Avernell door een kompleet eigen inbreng ) , die zijn pizzicato spel bij tijd en wijle weet te laten klinken als de basdjembe van een virtuose afrikaanse master drummer ..... en de __voor mij tot dan toe __onbekende pianist , Fabian Fiorini, die voortaan ook tot mijn persoonlijk favoriete pianisten -lijstje behoort
Opvallend is het feit dat het hier gaat om minstens evenwaardige" leaders"... het is moeilijk om in deze groep nog het verschil te horen tussen side-man en een "leader of the pack ".. Het bestond die zondag doodeenvoudig niet : het was waarachtig een echt "collectief " van gelijkwaardigen ... een machine die slechts samen dit uniek /emergent resultaat kon bewerkstelligen . Eigenlijk past dit vehikel als een handschoen voor elk van haar samenstellende leden en illustreert het perfect, het aloude ; het geheel is meer dan de delen ...
Interessant ook om deze groep van Jeroen te vergelijken met het trio "Gratitude " enkele dagen voordien op "Jazz sur l'Herbe" , toen was geen pianist aanwezig die kon functioneren als aanvullende (supplementaire ) tegenstem op het spel van de tenor Alhoewel ook daar een uitstekende master-drummer(Louis Favre ) .... en prachtige electrische bassist (Alfred Vilayleck ) aanwezig was die af en toe er goed in slaagde die sparing-partner functie te vervullen ...en als surplus erg "afro"(althans naar mijn gevoel ) bezig met bassriedels en diverse echo's van ostinati ___eveneens een erg goed optreden trouwens
Maar met een kundig en in de groep ingespeeld pianist als deze Fabian erbij kreeg je echter veel meer kleur en complexiteit geserveerd dan de diepgang van tweestemmig gegenereerde powerchords , gebroken akkoorden , en triads ... het is doodeenvoudig een ander geheel en Jeroen had er zondag overduidelijk zin in ...in het citadelpark was het bovendien verre van ideaal ; het was namelijk ijzig koud op die late avond ...
Brugge de werf 2009 .
Tot volgende zondag ... De pinkstermaandag kan ik niet meer in mijn agenda wringen .... heilaas
Oh ja , op de valreep ... vanavond om 22 uur zitten een paar van die gasten in de El Negocito De topform waar ze momenteel in verkeren beloofd het beste ... rep je ...
John Birdsong 
Brugge de werf 2009 . 
