'De afwezigen hadden weer eens ongelijk' Maandag 15.03.2010 Marshall Allan El Negocito -Gent (the El Negocito Barcella Sessions XL)Met special guests Marshall Allan, Ed Wilcox, Kamil Kutra, James Harrar . Giovanni Barcella,Manolo Cabras
Tot slot van een paar dagen "El Negocito gigs in ghent "* , speelde een selecte combo van Marshall Allan , een spetterend nachtelijk concert met jamsession allures en een bijna doorlopende demonstratie van enige pyrotechnische hoogstandjes van een onuitblusbare kranige tachtiger , die tevens tussendoor en onopvallend ook zijn muzikale leader-talenten etaleerde ... De groep was voor de gelegenheid aangevuld met vaste waarden Manolo Cabras en initiatiefnemer Giovanni Barcella De mij tot nu toe onbekende italiaanse tenorist -fluitist , deed ook een paar "zware duiten" in de spreekwoordelijke zak
Er is al veel gezegd over de noodzaak vooral free-jazz performances , " life" mee te maken ... Telkens weer is dergelijk optreden anders en uniek en vooral levend ( in het beste geval glansrijk en sprankelend ) ; een studio -opname ( hoe goed ook )is daarbij slechts iets als een gefixeerde dode en opgedroogde matgeworden " vlinder "
Dit werd duidelijk geillustreerd door dit voorbeeldig optreden en bovendien bleek de "el Negocito " als omgeving en biotoop voor dat gebeuren , ideaal ; De toeschouwer zit praktisch op de lip van de muzikanten ( die bovendien akoestisch spelen ) ...
Je neemt er als luisteraar het gebrekkige comfort graag bij ... Want niet alleen baadt de negocito in de zuiderse nonchalance , maar het gebodene, de vriendelijkheid , de intimiteit en communicatie- bevorderende sfeer van een grote huiskamer , zijn van de bovenste plank ... Het publiek zelf, was die dag een kenners- publiek ,waaronder vele (plaatselijke) muzikanten , wat ook al garant staat voor een relaxte sfeer die de uitstekende performance van de pretentieloze ( = "spelen deden ze en dat betekent vooral = niet zeveren en discussieren over loepzuivere "muzak " ) muzikanten alleen maar ten goede kwam
Zoals reeds gezegd was dit "el negocito "gebeuren , vooral , IMHO , een demonstratie van de pyrotechnische vaardigheden van Allan waarbij verschillende bluesachtige stapelingen ( en een paar zeer effectieve "great black music " truuks zoals de(dittie/shantie /viertoons) opeenvolging (alto/stemming ) D FG C en dito omkeringen , en uitmondend in allerlei rond de ( af en toe weg gelaten ) muzikale middelpunt-as /middenregister D (op alto= F op piano dus ) met katachtige soepelheid wentelende lijnen { volgens de stapeling : E #F ( b)A C(D) F(b)G (b)B } Wentelende lijnen , in zowel elf- tonige (= harmolodische ) opeenvolgingen en met kommale inkleuringen binnen de verschillende toongebieden ____ en dat alles goed vergelijkbaar met de knopen in een geluidstapijt/netwerk en die terzelfdertijd fungeerden als de referentiepunten waar ook de oerdegelijke tenorist geijkte en vertrouwde coltraneske " walls of of sound"( en ook enkele Yousef Lateef licks ) kon op construeren , die dan weer prettig konstrasteerden met de falsetto "uitroeps en kreetjes"- esthetiek van de altist en de nodige "herkenningspunten " en tenor"ankerpunten", leverde aan het publiek
Het geheel klonk grotendeels zoals een groot aantal barokke cirkelbewegingen rond -en parafrasen op - een nooit als zodanig expliciet(en vereenvoudigd ) gespeelde versie van "work song ", dat je binnensmond onbeperkt kon meezingen Kortom Het spul swingde als de beesten .... en deed me af en toe denken aan platgespeelde, maar met de nodige nieuwe aanpak, omkerringen , anagrammen , geluidssignalen en klank- en voicing ingredienten opnieuw genietbaar gemaakte , eenvoudige hits ( waar ook wijlen Albert Ayler een handje van weg kon hebben ) soms gelardeerd met romantisch-dromerige hodges-achtige geluidseffecten maar nooit 'agressief 'te noemen ...
Een merkwaardig moment onstond toen Kamiel kutra inzette met een banjo waaruit hij een raga- achtige ersatz -sitar klank te voorschijn toverde en waarop Marshall in het falsetto-register fluit-effecten wist te imiteren met een verassende "lee konitz"- achtige sonoriteit ...Ed Wilcox beperkte zich in dat nummer , tot kleine percussie met een uitgelezen effect ...
Opvallend ook ; de meesterlijke interventies en ondersteuningen van Manolo Cabras , waar blijkbaar ook Marshall Allan erg was in geinteresseerd .... en last but not least G Barcella , maar goede wijn behoeft geen krans ...
Een genot om die bende te zien en te horen spelen Een mooie nacht Bedankt jongens
Kamiel Kutra Ed Wilcox
Kamiel kutra guitaren , banjo Tsecoslowakia 18 april 1969 Elementary music school 1983 conservatorium in Teplice ,Czech republic 1983- 1987
(foto's van 2009 : Cinema Soloriens & The Cosmo-Drama - Kunstencentrum België - Hasselt - 11 april 2009)
Na het overlijden van Sun Ra (1993) en John Gilmore (1995) nam saxofonist Marshall Allen de leidende rol over van The Sun Ra Arkestra. * Allen vervoegde zich in 1958 al bij het Arkestra en bouwde samen met Sun Ra een unieke muzikale cosmos op, die in alle lagen van de hedendaagse muziek zijn invloeden laat gelden. Met zijn (ondertussen) 86 lentes is de honger naar nieuwe ervaringen en avontuurlijke muziek voor Marshall Allen nog steeds niet gestild. (Bron: Programmablad Kunstencentrum)
Marshall Allan was al eerder in GENT (Tue 03/02/04 Ghent, BEL/ Vooruit )
As a young musician, Marshall Belford Allen (b. May 25, 1924) performed with pianist Art Simmons, Don Byas and James Moody before enrolling in the Paris Conservatory of Music. After relocating to Chicago, Allen became a pupil of Sun Ra, subsequently joining the Arkestra in 1958 and leading Sun Ra's formidable reed section for the next 40 years. Marshall, along with John Gilmore, June Tyson and James Jacson, lived, rehearsed, toured and recorded with Sun Ra almost exclusively for much of Sun Ra's musical career. As a member of the Arkestra, Allen pioneered the Free Jazz movement of the early sixties, having remarkable influence on the leading voices in the avant-garde. He is featured on over 200 Sun Ra recordings in addition to collaborations with Phish, Sonic Youth, Digable Planets and Medeski, Martin & Wood.
Allen assumed the position of Arkestra Musical Director in 1995, following the ascension of Sun Ra in 1993 and John Gilmore in 1995. Marshall continues to be committed to the study, research, and development of Sun Ra's musical precepts and has launched the Sun Ra Arkestra into a dimension beyond that of mere "ghost" band by writing fresh arrangements of Sun Ra's music, as well as composing new music and arrangement for the Arkestra. He works unceasingly to keep the big-band tradition alive.
Giovanni Barcello is jazz-drummer geboren in de buurt van Como (Italië). Hij volgde les aan lAccademia Jazz in Bergamo en in het centrum CDPM bij G. Prina.
In België beweegt hij zich binnen verschillende domeinen van de muzikale expressie, van mainstream tot impro. Hij speelt regelmatig met Bart Maris, Ben Slujis, Bobby Few, Jeroen van Herzele, Koen de Cauter, Dick Van der Harst, Erik Vermeulen, Paola Bartoletti, Fapy Lafertin, Geoffrey Burton, Hans Van Oost, Hendrick Braackman, Paul Flush, Manolo Cabras, Paul Van Geyseghem, Johan Joris, Cathérine Delasalle, Philippe Turiot, John Snauwaert, Eli Van de Vondel, Erik Rottiers , Anne Wolf, Lode Vercampt, Jon Birdsong, Marc De Maeseneer, Michel Paré, Mathias van de Wiele, Filip Wouters, Pieter-Jan Desmet, Rik Verstrepen
Manolo Cabras
jazzolder
Manolo Cabras werd in 1971 in Caligari ,Italie geboren. Hij studeerde Klassieke Viool aan het plaatselijk konservatorium en nam ook deel aan de cursus:" Experimentele composities".Hij begon bas te spelen en in 1989 kwam er de jazz,2 jaar later volgde hij les bij Dave Holland.
Tussen 1992 en 1995 volgde hij les bij C. bassist Attilio Zanchi .O.l.v. Furioi Di Castri behaalde hij er zijn diploma ""High Professional Qualification for Jazz Musicians" in Siena. Manolo nam aan meerdere workshops deel, ingericht door o.a :Marc Johnson, Miroslav Vitous, Palle Danielsson.Hij speelde op meerdere jazzfezstivals met onder andere Paolo Fresu, Maria Pia De Vito, Tino Tracanna, Gianluca Corona, Augusto Pirodda, Alessandro Diliberto und Massimo Ferra. Sedert 1998 woonde hij in Nederland waar hij met enkele nederlandse muzikanten in contact kwam zoals:Eric Vloeimans, Rob Madna, Ferdinand Povel, Jasper Blom, Ack Van Rooyen, Jesse Van Ruller, Eric Ineke, Wim Bronnenberg, Wolfart Brederode, Marek Patrman, Naast het spelen in verscheidenen bands heeft hij ook zijn eigen groepen.
February 15, 2009 Free Desmyter Quartet Free Desmyter: Piano John Ruocco: Sax Manolo Cabras: Doublebass Marek Patrman: Drums
*Beneficio Chile /Benefiet-concert / Vooruit : 13 maart Cinema Soloriens and The Cosmo-Drama met films van James Harrar *met LIVE muziek door Marshall Allen van The Sun Ra Arkestra, Ed Wilcox en Kamil Kutra. Een niet te missen filmprogramma van experimental en klassieke films featuring Sun Ra and His Arkestra van eind de jaren 60's en begin 70, zelden in publiek vertoont.
jazzolder 
