Onderstaand overzicht van mijn gelopen, gefietste en gezwommen kilometers per jaar. Dit jaar kom ik dicht bij de ideale verhouding van 20%lopen, 20%zwemmen en 60% fietsen... 1995 was mijn topjaar in de atletiek: ik heb er al mijn pr's gelopen: niets voor niets zo blijkt: avg van 89.5km lopen per week... Mijn topjaar in de triathlon moet nog komen, dus ik trek daar nog nergens conclusies, enkel vastleggen. Meten is weten !
Mission: In 2011 de snelheid wat onderhouden (en verscherpen??) met 1/2 afstanden om deze speed te kunnen aanhouden het jaar erop in een volledige. Dit niet door snelle wedstrijden te doen maar juist door even terug naar een oude liefde te gaan, Les Hautes Alpes... Klinkt tegenstrijdig, maar is eigenlijk een combinatie van wat krachtiger te worden, wat dieper te kunnen gaan en helpen een droom van mijn zoon waar te maken: ne col opfietsen.
Hoe??
Enkele
loopwedstrijden in de winter, eindejaarscorrida leuven, relais givrees, hivernalles
Misschien ook ergens een scott2run als dat past in de training van de week.
06/06 ½ IM
rapperswil (suise) (zou al beter moeten gaan)
19/06 1/2 Stein of Budgenbach(in functie van alpe d'huez, nog niet beslist dewelke ik neem)
17/07 1/3
aarschot (leuk, nog even knallen!)
27/07 1/2 alpe dhuez (staat al lang op mijn verlanglijstje!!! ) Ook vakantie met gezin en introductie van enkele cols aan Steven...of is het introductie van Steven aan enkele cols???
07/08 1/2 Eupen (zal nog wel een beetje in vorm zijn zeker??)
Seizoen
stopt dan om terras te leggen
En om vroeg
te beginnen trainen voor IM Lanzerote mei 2012???
Via de link "mijn foto's" map "hawaii 2010" zijn alle foto's nu beschikbaar. Veel kijkplezier. Ik ga nu even andere dingen doen dan sportbeleving, maar de plannen voor 2011 zitten te broeden. Next update hierover eind november-begin december.
Ik heb geen inspiratie om een vervolg te maken op toevallig
of niet dus maak ik er maar een klassiek wedstrijdverslag van.
The swim: Ik weet
dat ik hier 1h05-1h10 waard ben. Gezien mijn huidig zichtprobleem in het
zonlicht diende ik een zonwerend zwembrilletje te hebben. Van thuis uit had ik
een groot masker mee dat perfect is op training, geweldig zicht, maar het
nadeel is dat eens je begint te zweten er zweet in je ogen loopt. De dagen voor
de wedstrijd dus op zoek naar een kleiner donker exemplaar, doch zonder
resultaat. Ik wist dus op voorhand dat ik niet te snel kon zwemmen en bovendien
verplicht was om regelmatig te stoppen en mijn bril uit te spoelen. Ik had dat
de laatste training wat geoefend. 5 minuten voor de start in het water de minst
bevolkte regio op de derde rij opgezocht, dit was dit jaar zon 15 meter van de
pier af. Bang, daar gaan we. Wat een gevecht. Ik ga gewoon bovenop anderen
liggen en ploeter me een weg naar voor. Na 400m diende ik al een eerste maal
mijn bril te spoelen Ondertussen was ik al opgeschoven naar de meest rechtse
kant, en daar zwom het nog redelijk vlot. Het pak geraakt wat uitgerokken en ja
er is sprake van techniekzwemmen Ik heb een groep wel 10X ingehaald maar zij
hebben mij ook wel 10 X ingehaald telkens ik mijn brilletje moest uitspoelen. Nu
dit was belangrijk want indien mijn ogen geïrriteerd zouden raken zou ik zelf
mijn fiets niet meer vinden straks Echt rustig gezwommen, de dag is nog lang,
wat maken 10 minuten uit
Na 1h12 op de pier, zak nemen en wisselen zoals ik me had
voorgenomen. Ook dit was uitvoeren van wat gepland was, alles zonder stress. Dank
u Koen, the Transition champion voor de tips.
The Bike: Computertje
opzetten, bike nemen en weg zijn we. Gelukkig geen platte banden op voorhand.
Planning was om de 15 minuten een slok geconcentreerde voeding te nemen en veel
water te drinken + op gepaste tijden een zouttablet innemen. Probleem : ik kan
mijn fietscomputerje waar ik de tijd op diende te zien niet lezen door het
zonlicht, en mijn garmin had ik op 1 scherm hartslag gezet Dan maar eten op
het gevoel en adhv de bevoorradingen de tijden inschatten. Zonder te forceren
naar Hawi, het keerpunt, alhoewel niet forceren de laatste 10 km niet simpel
was, de gekende Hawiwinden waren komen opzetten. De profs op de terugweg hadden
er waarschijnlijk minder last van gehad Wind schuin op kop naar Hawi, hartslag
constant houden en stuur vasthouden!! De eerste 10 km terug van Hawi omgekeerd
scenario, wind schuin langs achter maar met verraderlijke rukken. Meer dan 1
man-vrouw ben ik gepasseerd die met een aerowiel vooraan echt met een pamper
aan aan het rijden waren. 1x iemand die echt in het midden reed, en gezien je
niet rechts voorbij mag steken riep ik right please maar ze riep terug I cant
damned. Beetje verder de winden weg en begon het eindelijk een beetje op te
warmen JNa
140 km een grote groep ingehaald, maar waarschijnlijk iets te snel, iets verder
kreeg ik een moeilijk momentje. Beetje extra eten en da zal wel overgaan. Onderussen
halen er sommigen mij in. Er is hier echt wel sfeer tussen de deelnemers,
iemand roept me toe common man, push, push! Inderdaad iets verder ging het
dan weer beter. Pas bij het binnenrijden zie ik mijn fietstijd, 5h44. Alles
onder de zes uur was goed, dus hiermede ben ik tevreden. De benen voel ik noch
niet echt, dus het lopen moet wel meevallen Voldoende gedronken heb ik ook want
ik heb een drietal keren moeten plassen.
The Run:
De eerste kilometer of drie moest ik nog in het ritme komen,
Ondertussen de terugkerende atleten die een klein uurtje voor mij zijn
aanschouwen op hun terugweg van Ali Drive. Manman daar zitten vliegers en
vliegsters tussen Daarna gaat het steeds beter, ik vind het juiste ritme en
hartslag. Beetje rekenen leert me dat het MTT clubrecord buiten schot is maar
een tijd onder de 11h00, zelf met wat verval mogelijk is. Ok daar gaan we dus
voor! Eten- drinken op de juiste tijden en hopen dat het verval zich niet te
snel inzet. Heet vind ik het niet, gewoon warm. Zou dit dan een koude editie
zijn?? Zelf in energy-lab valt het nog mee. Beneden in energy-lab zie ik een
put niet in het asfant en bang daar lig ik de grond op. Goede reflex van mijn
handen uit te steken. Gevolg de handpalmen, knie, en elebogen geschaafd. Ik
blijf een 10 seconden liggen en denk, hoe kan ik nu zo stom zijn. Andere
deelnemers roepen get up, and keep going man! Nu dat was ik zeker van plan.
Terug weg en het valt mee. Direct daarna de klim en dat was dan wel effe
doorbijten. Boven, ik schat kilometer 32 pas de eerste maal cola genomen en ja
dat was de boost die ik nodig had.
De afstanden waren moeilijk in te schatten, soms stonden ze
in miles, dan weer in kilometers Na 40 km zie ik dat ik een mooie tijd ga
halen en dan begint de film van de voorbereiding, zijn moeilijke, zijn mooie
momenten, af te spelen. Ondertussen roept de menigte en ja, daar is de finish!
Geweldig gevoel, vergeet ik nooit.
Tis een dikke commerce die IM toestanden, maar Hawaii is
toch wel iets speciaal. Bij alles wat je hier doet de dagen op voorhand word
je door alles en iedereen in de watten gelegd, zeker door de 5000
vrijwilligers. Als je bijvoorbeeld uw fiets gaat inchecken krijg je een
volonteer mee die je fiets neemt, op zijn plaats zet, met jou het fietspark
afstapt en helpt uw zakken weg te hangen en te memoriseren waar ze hangen
De voorbereiding heeft zijn vruchten afgeworpen, ik ben
redelijk fris binnengekomen en vandaag de dag na de wedstrijd voel ik de
marathon in mijn benen en de aeropositie in mijn rug. Hang loose is nu de
boodschap.
Hieronder alvast het resultaat, ik ben superblij, race perfect ingedeeld. the swim : http://connect.garmin.com/activity/52348196 the bike: http://connect.garmin.com/activity/52348199 the run: http://connect.garmin.com/activity/52348202
de dip in hartslag en snelheid na 2h30 in energylab is door een val(put, voet omgeslagen en hups de grond op) met gelukkig enkel schaafwonden tot gevolg. Was wel effe van mijn melk en da juist voor de klim in energylab om eruit te gaan, even op de tanden bijten maar ben erdoor gekomen... man wat een geweldig gevoel! verslag volgt morgen of overmorgen, als ik er zin in heb. hieronder result.
Vandaag voelde ik me de hele dag moe. Niet moeilijk want de
voorbije nacht om het uur wakker geworden. Enkel een swim van 40 minuten
afgewerkt in de morgen. Veel volk nu aan de ochtendswim. Voor de rest rusten,
zuipen en plannen.
Dan volgt nu de analyse:
Ik ben 44 jaar oud, 23 jaar gehuwd, mijn zoon is er juist 20
en dochterlief 17. Op 09/10/10, 10 jaar na mijn start in het triatlongebeuren
heb ik specifiek hiervoor sedert 01/08/10 92 km gezwommen, 2779 km gefietst en
427 km gelopen. Avg per week geeft dit alles /10 en 17 uur training/week. In
die 10 weken had ik 2 blokken van 3 weken, de rest is rust(iger) of taperen.
Het vervolg van het verhaal moet dan worden: Is het dan
toeval of niet dat ik xx tijd op het zwemmen, xx tijd op het fietsen en xx tijd
heb gelopen om te eindigen als xx en xx in mijn categorie??
Nu MOET ik wel finishen om het verhaal af te maken, een DNS,
DQ of DNF kan dus niet J
Hopelijk heb ik aan bovenstaande info genoeg, anders moet ik
wat data bij gaan halen.
Als je het mij vraagt heb je toeval-geluk dus wel degelijk een
stuk zelf in handen. Als je maar genoeg gegevens en inspiratie hebt is er voor
alles een uitleg te verzinnen. Met cijfers bewijs je wat je wil. En voor de
prestatie op zich: hoe beter voorbereid hoe minder toevalligheden er kunnen
zijn
Morgen laatste kort fietstochtje, pasta-party en race
briefing. Ik zal er maar eens naartoe gaan, heb hier niet veel anders meer te
doen.
Vrijdag alles klaarmaken en fiets inleveren + tweede pasta
party van Hannes.
Ik zal misschen nog wat fotos posten de komende 2 dagen maar
vind dat ik genoeg geluld heb nu: time for action!
Vandaag na een min of meer goede nachtrust opgestaan voor
een ochtend ocean swim. Het weer is intussen terug normaal. Na ontbijt de bus
op die ons dropt op 9,5 km van de finishlijn. Zo de laatste run in de volle
ochtendzon afgewerkt. Avg van 13,0 met hi van 142
Zie ook via http://connect.garmin.com/activity/51875129
Hartslag iets hoger dan
normaal maar het gevoel is zeer goed. Voor mij is dit niet heet maar gewoon
lekker warm. Het is natuurlijk niet energy lab en ook10h00 smorgens natuurlijk Ben ik nu al zo goed aangepast of ben ik juist nog niks aangepast? In ieder geval zal zaterdag voorzichtigheid geboden zijn.
In de namiddag de atletenparade, maar echte toppers zie je
daar niet. Vandaar dat ik er wel was J . En ja de Belgen, wie is er nu nog fier Belg te zijn?
Op de fotos zonsopgang, enkele fotos van dit hotel en mijn
kamer + de atletenparade (en ook enkele autos natuurlijk J)
en als afsluiter de gekende zonsondergang die ik mocht aanschouwen bij mijn
avondmaal.
Morgen eerste echte rustdag, enkel zwemmen en voor de rest
chillen. Ik ga dan mezelf mentaal voorbereiden met de
wedstrijdplanning-voedingsplanning en een een trainingsoverzicht van Zurich tot
nu maken.
Na een goede nachtrust van zomaar eventjes 10 uur vandaag met de bus en fiets in de camion naar Hawi, het keerpunt op het fietsparcours. Tijdens de briefing vooraf slecht nieuws: gisteren tijdens deze activiteit waren er verschillende atleten omver geblazen en 1 gewond afgevoerd. Reden: er is wind in Hawi, en als ze hier zeggen dat er wind staat... Dus we rijden met de bus naar ginder maar zeker dat we gaan mogen starten zijn we niet. Onderweg naar ginder wolken, regen zelf, en inderdaad op het laatste stuk WIND, de buschauffeur heeft zijn training gehad. Nu toch groen licht gekregen daar er beterschap in zicht was, al weet je nooit hier. Vertrokken en de eerste 10 km tijdens de afdaling was het inderdaad wind schuin opzij, en beetje regen erbij soms. Ben ik blij dat ik mijn "gewoon" voorwiel meeheb zeg! De benen voelen niet slecht aan maar ook niet goed. Spijtig dat er wolken zijn, ik vind het hier maar frisjes En geen enkele Hawaiiganger had me gezegd dat ik een regenvestje moest meebrengen. Het zit nog niet zoals het moet, maar ik had eerlijk gezegd slechter verwacht. Geen foto's vandaag, maar ik nodig jullie uit om de fietstraning ne keer te bekijken via http://connect.garmin.com/activity/51740662 Leuk spul die Garmin toestanden! De aanpassing aan de uren is min of meer ok, Aanpassing aan de hitte nog niet, er is hier gewoon geen hitte in mijn ogen. Deze namiddag waren de wolken min of meer verdwenen, en dan voelt het voor mij aan als een aangename zomerdag. Wie mij kent weet dat ik van warme dagen hou... Bon morgen kan ik natuurlijk al helemaal anders piepen want dan ga ik de laatste 10 km van de marathon lopen. De organisatie doet ons weg met de bus en zorgt voor bevoorrading.
Ik ben vertrokken thuis zaterdagochtend om 1h00 (vrijdagnacht eigenlijk) en toegekomen in mijn kamer in het Kona Resort zondagmorgen om 9h00 belgische tijd; Een reistijd van 32 uur dus. Hawaii tijd van aankomst 21h00 zaterdagavond, First target in Hawaii toekomen met al het gerief zonder kleerscheuren, die jet-lag te verteren en aan de hitte gewend te raken. De reis op zich is goed meegevallen. Ik schat een 30 tal atleten, 99% Duitsers, zaten op dezelfde vlucht. Je hebt ze ook in alle maten en soorten die Duitsers... Al het gerief is toegekomen, oef. Vreemd, je haalde zo de atleten eruit op de tussenstop: Ze gingen allen direct naar de afzonderlijke plaats waar "uitzonderlijke goederen (fietsen dus) opgehaald moesten worden. De gewone bagage kan wachten... Gisternacht na de reis om 23h00 bedje in, direct in slaap, maar om 2h00 wakker, en niet meer in slaap te raken. Toch verplicht om in bed te blijven liggen rusten tot 5h30. Om 7h00 shuttle in naar de pier waar de zwemstart is. En een eerste zwemgewenning van 20 minuutjes. Je wordt stil als je dit beleeft, dit is hier voor triatleten eigenlijk "heilige grond" en dit voelde wel speciaal aan. Deze plaats al zo dikwijls vanuit de livestreams gezien, en nu sta ik er zelf. Fototje moest erbij natuurlijk. Winkelen en bewust terug te voet naar hotel: de hitte is op dit ogenblik voor mij ZALIG; De frigo is dus ook al gevuld. Na de middag fiets ineen gestoken (zie de foto voor-na ...), klein dutje (het lichaam wou duidelijk meer, maar ja t'is hier dag natuurlijk) en klein uurtje gereden, de plaatselijke ronde + nog wat gear bij de organisatie oppikken. De hartslag zit goed, na de middag was de zon wel verdwenen, maakte het eigenlijk alleen maar plakkiger. Eigenlijk zin om veel meer te doen, maar ik sla de eenzelfde raad van al die ex-Hawaiigangers niet in de wind, merci mannen. Beetje bijsleutelen, snoepen en verslagje schrijven... Nog eten, wandelingske maken en bedje in. Morgen verkenning fietsparcours: De organisatie doet ons weg naar het keerpunt in Hawi en wij komen terug met de fiets. Jaja het leven kan toch mooi zijn. PS: Graag geen berichten op mijn gsm sturen, ik heb hier toch geen ontvangst. Mijn mailadres is momenteel dirk.logghe@hotmail.com moest je een maileke willen sturen. fotos zie "mijn favorieten" onderste link "mijn fotos" Map Hawaii 2010 moet ik nog zien te verwijderen, maar is vanop mijn gecrashte pc gemaakt...
De zware trainingen zitten erop. Ik heb er een beetje dubbel gevoel bij. Deze week een tweetal trainingen niet uitgevoerd. Maar de belangrijkste trainingen daardoor wel correct kunnen uitvoeren. In totaal een 22 tal uur waarvan toch een 7.5-8 uur aan IM tempo.. Nu is het kwestie van deze goede vorm te houden, de spieren dus onder spanning houden met kortere trainingen, recupereren, niet ziek worden en in Kona geraken. Ik vertrek zaterdag 02//10. .Ik weiger alvast me aan dit kl*teweer hier aan te passen en begin vanaf vrijdag aan het uurverschil van 12 uur aan te passen.
next post: zondag 03/10 hopelijk vanuit Kona in good shape en met alle gear aangekomen, met ook voor mezelf eens een trainingsanalyse van zurich tot nu..
Nog 1 weekje echt doortrainen. Het begint zwaar te worden. Ik had voorzien om 2 x 3 weken op te bouwen met 1 rustweek tussen. Ik zit nu dus in de laatste blok na 2 weken. Tot nu toe alles perfect kunnen uitvoeren. Met uitzondering van verleden week. Voelde me moe en heb bewust 2 dagen rust ingebouwd, zeker nadat ik 2 nachten moeilijk geslapen heb (overtraingingssymptoom??). Maar na de extra rust zat de goesting er weer goed in en voelde het trainen zeer goed aan. De blok van 3 weken zal dus een blok van 2 x 10 dagen worden. Over het weer hoor je me ook niet klagen, t'is droog en dat is het belangrijkste. Weliswaar 20°C te koud en de dagen zijn al veel te kort. Maar alles is aan te passen: Gisteren 180km gefietst in winterkledij, om het dan toch maar te warm te hebben en te zweten... Zoutpillen en voeding testen+ het laatste uur niet meer eten-drinken. Zo dan toch nog eens redelijk leeg binnengekomen. Vandaag 30 km gelopen, juistgeteld 2h30 voor 30.6km. Het eerste halfuur ging moeilijk, maar ik ben erdoor gekomen. Eten en drinken op tijd en vlot binnengekomen. In mijn laatste zware week leg ik de nadruk op blokken van IM tempo in mijn trainingen. Next berichtje: race day-2weeks. Hopelijk geraak ik daar al, en dan next step...
check out mijn fotos, heb een mapje "hawaii 2010" aangemaakt waar ik momenteel detail van mijn fietsgear heb opgezet. Superlichte drinkbushouder achter het zadel waar ook reservemateriaal "aero" kan in opgeborgen worden, thx voor het lenen Igor! En in mijn aerobar zie je een rood knopje: daarin kan ik 6 zouttabletten steken en door simpelweg te draaien komen ze er 1 voor 1 uit. Techniek staat voor niets in de triwereld, details tellen ook!
Ja trainen voor DE IM is wel motiverend. Ik heb nog nooit zo gefocust bezig geweest als deze laatste maand. Intussen een eerste trainingsblok van 3 weken achter de rug, 42 km swim, 1425km bike en 175km run. Nu een rustweekje met slechts een 12 tal uur training. En dan een iets minder volumineus blokje van opnieuw 3 weken. De kwaliteit moet dan iets omhoog met blokken aan IM tempo of er juist boven. Ik hoop alleen maar dat het nog wat deftig weer blijft. Het korten van de dagen is nu wel echt ingezet, iedereen zegt "de zomer is gedaan" maar voor mij moet het warmste nog komen Alles is gepland en geregeld, hopelijk blijft alles zo verder verlopen. Dan ga ik niet enkel om te finishen maar ook om een tijd neer te zetten waar er nog veel clubgenoten hun tanden op stuk gaan bijten, als ze er al geraken natuurlijk enfin dat is momenteel het plan... volgende update in week 39, dan is de trainingsblok gedaan. Ik vertrek op zaterdag 02/10 naar Hawaii.
5h30 aankomst in de wisselzone, klaarzetten
van de racespullen volgens vaste procedure
6h10 : vertrek naar de zwemstart +
aantrekken wetsuit en ja, toch wel wat stress. Maar bon : plan is allang
gemaakt, wanneer gai k het nu eindelijk kunnen uitvoeren ? hopelijk
binnekort zonder veel problemen.
6h55 : zwemstart van de pros
6h57 : ok, we mogen eindelijk het
water in
7h00 : START
Ik zie enkel links, rechts en voor mij veel
armen en benen. Geen boeien te bespeuren. Hopelijk is dit de laatste IM met
mijn beperkt zicht, dit is eigenlijk niet leuk. Het water is wel perfect van
temperatuur, 23.8 °C.
Na 1 ronde besef ik dat ik niet goed bezig ben, elke groep haal ik zonder
moeite in, dus ik zwem niet op mijn plaats kalm blijven, de dag is nog lang.
De tweede ronde haal ik nog veel atleten
in, ideaal is dit dus niet
8h03 :In de wisselzone sta ik wel bijna moederziel alleen in de rij van 422
atleten van mijn agegroep. Er staan nog veel fietsen, alé zo slecht was het dan
toch niet. In ieder geval nog geen gram energie nodeloos verspild. Fietstrui
aandoen, kousen aandoen, eten in de zakken, enz. Supersnelle wissel is dit niet
maar dat is dan ook niet mijn prioriteit.
8h06 : Op de fiets gaat het vlot,
eten, drinken, focussen, this is it !! hartslag gelijk houden lukt me vrij
aardig.
10h38 : eerste fietsronde van 90km zit
erop, sneller dan gepland maar met hetzelfde gevoel van nog geen gram nodeloze
energieverspilling. In de tweede ronde haalt een zoveelste fietsgroep
mij in. Niet stayeren ?? jawadde De groep rijdt te traag om bij te
blijven maar te snel om van weg te rijden. Dus : 20 km mee in de wielen. De
maag zit propvol met eten, iets te vol Als het tempo met snokken de hoogte
ingaat en daarna weer daalt + de maag begint tegen te pruttelen weet ik dat dit
niet het plan is. Beetje wachten met eten, maar hoelang ?? Juist voor de
zwaarste klim krijg ik weer wat honger en neem een gel. Te laat, de klim is er
en het energiepeil daalt. De klim gaat moeizaam, zeer moeizaam. Kalm blijven,
nog 40 km
fietsen en een marathon lopen, nog niets is beslist . Anticiperen, plannen
aanpassen en doordoen.
13h23 : ik mag het fietsje aan de kant
plaatsen, benen zijn nog goed, maag begint terug io te komen en vooral blij dat
mechanische panne al uitgesloten word
13h25 : start van de marathon, 4
rondjes van 10 km
en iets lopen. De eerste 5km gaan moeizaam, hartslag 10 slagen onder het doel
maar het gaat niet beter. Een plaspauze en een gelleke verder beginnen de benen
rond te draaien. Eindelijk, ik ben er door ! Ik loop het tempo dat ik wou
lopen, goed gevoel, harstalg waar het moet, en inhalen ! Dit doet deugd. Gefocust blijven, eten, drinken en beseffen dat na 1 klop je nooit nog
100% recupereert en zeker geen 3h00 zonder verval kan bliiven lopen. In de
derde ronde voel ik het tempo zakken, ok ondergaan, dit is normaal. Vierde ronde
beetje beginnen rekenen, onder de tien uur zal nog wel lukken.
16h55 : Finishen, manman, hiervoor heb ik dit jaar
zon 460 uur voor getraind Ik had iets van een 9h40-45 in gedachten, maar na de
zwembeurt en mijn 2 klopjes moet ik hier tevreden mee zijn ; meer zat er
niet in. Het besef dat dit alles niet mogelijk is zonder de steun en hulp van
mijn gezin, de plezante trainingsmomenten met de vele trainingsmakkers geven me
tranen in de ogen. Dat ik dertiende in mijn agegroep ben en niet bij de eerste
8 kan me eigenlijk gestolen worden, dit is zo mooi, en ik ben zo leeg ZALIG
De dag erop komt dan de kers op de taart :
ik mag door het afzeggen van verschillende atleten voor mij toch naar hawaii om deel
te nemen aan de moeder der triatlons, de IM HAWAII. Ik word er stil van. Even nagenieten, alles plannen, en HOPHOPHOP.
Ikke gecrahst, gecrashed... Na 3 rondes fietsen energie op, hartslag niet meer naar boven te krijgen, op laatste ronde 5 minuten verval. Draaien voor de ogen, geen power meer. Beginnen lopen maar zelfde verhaal, hartslag niet boven de 135 te krijgen (moet rond de 150 lopen...) Nochtans niet geforceerd of zot gedaan... Combinatie van niet genoeg rust-niet genoeg gegeten de dag ervoor- koude is mijn weer niet(ook daardoor meer verbruik waarschijnlijk)-weerom plasprobleem Ach beter daar crashen dan in zurich. Ik weet nu dat ik mijn voedingsplan ervoor en de dag zelf zeer goed moet herzien en weet dat ik er gevoelig aan ben... ik heb niet veel reserve denk ik... Voel mij na 10h00 slaap redelijk, natuurlijk geen spierpijnen, enkel mentale tik natuurlijk. Een eerste analyse leert mij dat ik inderdaad niet genoeg koolhydraten heb opgenomen. Ik weet wat te doen, das het positieve, de rest snel vergeten.
geleerd-aandachtspunten: concentratie!! goed behalve 2 de fietsronde - wissels zijn toch belangrijk, kijk ook naar de concurentietijden...-kousen noodzaak indien langer dan 1/4.- fietsen trapfrequentie, dit was hoe het moest. - ballon ivm energie: perfect gedoseerd.
Ja te weinig tijd om nieuws op deze blog te posten. Vandaag de 1/2 van Leuven afgewerkt, eerste langere afstand dit jaar. Bedoeling was niet te diep te gaan daar er volgende week terug een 1/2 op het programma staat. Gewoon de hartslagen iets hoger laten gaan, nooit in het rood en wedstrijdritme opdoen. het zwemmen zit goed, dit tempo kon ik makkelijk aanhouden en ik kwam zowaar met Tine Dekkers uit het water. verleden jaar zat ik daar 2 min achter... Maar de gewonnen tijd verloren in de wissel, ik kreeg de rits van dat f*cking wetsuit niet naar beneden. Zat conculega Hugo daar voor iets tussen?? la dekkers 34'50" en ik 36'28", dus 1'30" verloren. kan kloppen naar mijn gevoel Maar bon op fiets aanloopronde voorzichtig gereden, het was immers nat-winderig, niet echt triatlonweer. Nadien vond ik het juiste ritme. De drinkbus in het stuur kwijt na 1 ronde en de drinkbus op het frame los na 2 ronden. Dus de laatste ronde geen drinken, en ook niets meer gegeten... oeioei komt dit nog goed?? De hartslag-inspanning was mooi verdeeld op de fiets, zeker niet in het rood: 142 avg en 36.3. 2h17 voor 82 km. Ok nu lopen. Dit ging vlot en proberen de verloren input aan suikers in te halen, maar in het lopen is dat gevaarlijk. De hartslag-inspanning lag goed, zowat 152. De eerste 2 ronden gingen vlot, zeer vlot. De derde iets minder, laatste halve ronde was de tank aan het leeggeraken, logisch, maar het verval viel nog mee. Uiteindelijk 55 ste op 360 man op een bk, 11 de veteraan. Als je ziet is er slechts 1 veteraan ouder dan ik voor mij... dus was het hier M45... Maar bon dat is allemaal niet belangrijk. 4 minuten beter dan vorig jaar en veel makkelijker gegaan. Beter in vorm en beter materiaal. De suikers zijn terug op peil en de benen zijn totaal niet kapot. Ook de betere fietspositie helpt natuurlijk... Volgende week parcoursverkenning in Zurich + wedstrijd op zondag. terug wat meer wedstrijdritrme opdoen. alé, werk aan de winkel. Verd*mme het is een harde stiel maar zo'n wedstrijd geeft toch voldoening, daarvoor doen we het sé.
Deze stage in Antibes waar alle disciplines aan bod kwamen had voor mij 2 bedoelingen: afsluiten van het volumegedeelte met een "max" en begin kwaliteit op de fiets, voornamelijk wat klimwerk. En het is mooi geweest. zowel de sfeer, het weer, de omgeving, de faciliteiten, de groep, alles was perfect. Enkel trainen-eten-rusten, zo'n beetje een profleventje. Ik vraag mij af of zij beseffen wat een gelukzakken zij zijn. Maar bon, voor mij en voor mijn medestageleden was dit het idee van de ideale vakantie : Op 8 dagen, waarin 1 reisdag, 15 km zwemmen, 688 km fietsen en 61 km lopen. Het ging alsmaar beter... Nu wat rusten en we zien wel of dit naast de fun van het te doen ook nog wat opgeleverd heeft. Volgende week clubkampioenschap. De eerste echte test. Ik ben benieuwd wat de fietstijd met de nieuwe fiets zal geven. Dit zal mij veel leren over de ambities die ik nog mag hebben voor Zurich. Believing is achieving (thx sebbe)
Ik ben Dirk Logghe
Ik ben een man en woon in Kortenberg () en mijn beroep is Administrator.
Ik ben geboren op 17/12/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triathlon.
bedoeling van deze blog: verzameling van mijn sportverslagjes door de jaren heen.
Wedstrijdkalender 2018
07/05: clubkampioenschap 1/4 triathlon 26/05: IM Lanzarote