Hieronder alvast het resultaat, ik ben superblij, race perfect ingedeeld. the swim : http://connect.garmin.com/activity/52348196 the bike: http://connect.garmin.com/activity/52348199 the run: http://connect.garmin.com/activity/52348202
de dip in hartslag en snelheid na 2h30 in energylab is door een val(put, voet omgeslagen en hups de grond op) met gelukkig enkel schaafwonden tot gevolg. Was wel effe van mijn melk en da juist voor de klim in energylab om eruit te gaan, even op de tanden bijten maar ben erdoor gekomen... man wat een geweldig gevoel! verslag volgt morgen of overmorgen, als ik er zin in heb. hieronder result.
Vandaag voelde ik me de hele dag moe. Niet moeilijk want de
voorbije nacht om het uur wakker geworden. Enkel een swim van 40 minuten
afgewerkt in de morgen. Veel volk nu aan de ochtendswim. Voor de rest rusten,
zuipen en plannen.
Dan volgt nu de analyse:
Ik ben 44 jaar oud, 23 jaar gehuwd, mijn zoon is er juist 20
en dochterlief 17. Op 09/10/10, 10 jaar na mijn start in het triatlongebeuren
heb ik specifiek hiervoor sedert 01/08/10 92 km gezwommen, 2779 km gefietst en
427 km gelopen. Avg per week geeft dit alles /10 en 17 uur training/week. In
die 10 weken had ik 2 blokken van 3 weken, de rest is rust(iger) of taperen.
Het vervolg van het verhaal moet dan worden: Is het dan
toeval of niet dat ik xx tijd op het zwemmen, xx tijd op het fietsen en xx tijd
heb gelopen om te eindigen als xx en xx in mijn categorie??
Nu MOET ik wel finishen om het verhaal af te maken, een DNS,
DQ of DNF kan dus niet J
Hopelijk heb ik aan bovenstaande info genoeg, anders moet ik
wat data bij gaan halen.
Als je het mij vraagt heb je toeval-geluk dus wel degelijk een
stuk zelf in handen. Als je maar genoeg gegevens en inspiratie hebt is er voor
alles een uitleg te verzinnen. Met cijfers bewijs je wat je wil. En voor de
prestatie op zich: hoe beter voorbereid hoe minder toevalligheden er kunnen
zijn
Morgen laatste kort fietstochtje, pasta-party en race
briefing. Ik zal er maar eens naartoe gaan, heb hier niet veel anders meer te
doen.
Vrijdag alles klaarmaken en fiets inleveren + tweede pasta
party van Hannes.
Ik zal misschen nog wat fotos posten de komende 2 dagen maar
vind dat ik genoeg geluld heb nu: time for action!
Vandaag na een min of meer goede nachtrust opgestaan voor
een ochtend ocean swim. Het weer is intussen terug normaal. Na ontbijt de bus
op die ons dropt op 9,5 km van de finishlijn. Zo de laatste run in de volle
ochtendzon afgewerkt. Avg van 13,0 met hi van 142
Zie ook via http://connect.garmin.com/activity/51875129
Hartslag iets hoger dan
normaal maar het gevoel is zeer goed. Voor mij is dit niet heet maar gewoon
lekker warm. Het is natuurlijk niet energy lab en ook10h00 smorgens natuurlijk Ben ik nu al zo goed aangepast of ben ik juist nog niks aangepast? In ieder geval zal zaterdag voorzichtigheid geboden zijn.
In de namiddag de atletenparade, maar echte toppers zie je
daar niet. Vandaar dat ik er wel was J . En ja de Belgen, wie is er nu nog fier Belg te zijn?
Op de fotos zonsopgang, enkele fotos van dit hotel en mijn
kamer + de atletenparade (en ook enkele autos natuurlijk J)
en als afsluiter de gekende zonsondergang die ik mocht aanschouwen bij mijn
avondmaal.
Morgen eerste echte rustdag, enkel zwemmen en voor de rest
chillen. Ik ga dan mezelf mentaal voorbereiden met de
wedstrijdplanning-voedingsplanning en een een trainingsoverzicht van Zurich tot
nu maken.
Na een goede nachtrust van zomaar eventjes 10 uur vandaag met de bus en fiets in de camion naar Hawi, het keerpunt op het fietsparcours. Tijdens de briefing vooraf slecht nieuws: gisteren tijdens deze activiteit waren er verschillende atleten omver geblazen en 1 gewond afgevoerd. Reden: er is wind in Hawi, en als ze hier zeggen dat er wind staat... Dus we rijden met de bus naar ginder maar zeker dat we gaan mogen starten zijn we niet. Onderweg naar ginder wolken, regen zelf, en inderdaad op het laatste stuk WIND, de buschauffeur heeft zijn training gehad. Nu toch groen licht gekregen daar er beterschap in zicht was, al weet je nooit hier. Vertrokken en de eerste 10 km tijdens de afdaling was het inderdaad wind schuin opzij, en beetje regen erbij soms. Ben ik blij dat ik mijn "gewoon" voorwiel meeheb zeg! De benen voelen niet slecht aan maar ook niet goed. Spijtig dat er wolken zijn, ik vind het hier maar frisjes En geen enkele Hawaiiganger had me gezegd dat ik een regenvestje moest meebrengen. Het zit nog niet zoals het moet, maar ik had eerlijk gezegd slechter verwacht. Geen foto's vandaag, maar ik nodig jullie uit om de fietstraning ne keer te bekijken via http://connect.garmin.com/activity/51740662 Leuk spul die Garmin toestanden! De aanpassing aan de uren is min of meer ok, Aanpassing aan de hitte nog niet, er is hier gewoon geen hitte in mijn ogen. Deze namiddag waren de wolken min of meer verdwenen, en dan voelt het voor mij aan als een aangename zomerdag. Wie mij kent weet dat ik van warme dagen hou... Bon morgen kan ik natuurlijk al helemaal anders piepen want dan ga ik de laatste 10 km van de marathon lopen. De organisatie doet ons weg met de bus en zorgt voor bevoorrading.
Ik ben vertrokken thuis zaterdagochtend om 1h00 (vrijdagnacht eigenlijk) en toegekomen in mijn kamer in het Kona Resort zondagmorgen om 9h00 belgische tijd; Een reistijd van 32 uur dus. Hawaii tijd van aankomst 21h00 zaterdagavond, First target in Hawaii toekomen met al het gerief zonder kleerscheuren, die jet-lag te verteren en aan de hitte gewend te raken. De reis op zich is goed meegevallen. Ik schat een 30 tal atleten, 99% Duitsers, zaten op dezelfde vlucht. Je hebt ze ook in alle maten en soorten die Duitsers... Al het gerief is toegekomen, oef. Vreemd, je haalde zo de atleten eruit op de tussenstop: Ze gingen allen direct naar de afzonderlijke plaats waar "uitzonderlijke goederen (fietsen dus) opgehaald moesten worden. De gewone bagage kan wachten... Gisternacht na de reis om 23h00 bedje in, direct in slaap, maar om 2h00 wakker, en niet meer in slaap te raken. Toch verplicht om in bed te blijven liggen rusten tot 5h30. Om 7h00 shuttle in naar de pier waar de zwemstart is. En een eerste zwemgewenning van 20 minuutjes. Je wordt stil als je dit beleeft, dit is hier voor triatleten eigenlijk "heilige grond" en dit voelde wel speciaal aan. Deze plaats al zo dikwijls vanuit de livestreams gezien, en nu sta ik er zelf. Fototje moest erbij natuurlijk. Winkelen en bewust terug te voet naar hotel: de hitte is op dit ogenblik voor mij ZALIG; De frigo is dus ook al gevuld. Na de middag fiets ineen gestoken (zie de foto voor-na ...), klein dutje (het lichaam wou duidelijk meer, maar ja t'is hier dag natuurlijk) en klein uurtje gereden, de plaatselijke ronde + nog wat gear bij de organisatie oppikken. De hartslag zit goed, na de middag was de zon wel verdwenen, maakte het eigenlijk alleen maar plakkiger. Eigenlijk zin om veel meer te doen, maar ik sla de eenzelfde raad van al die ex-Hawaiigangers niet in de wind, merci mannen. Beetje bijsleutelen, snoepen en verslagje schrijven... Nog eten, wandelingske maken en bedje in. Morgen verkenning fietsparcours: De organisatie doet ons weg naar het keerpunt in Hawi en wij komen terug met de fiets. Jaja het leven kan toch mooi zijn. PS: Graag geen berichten op mijn gsm sturen, ik heb hier toch geen ontvangst. Mijn mailadres is momenteel dirk.logghe@hotmail.com moest je een maileke willen sturen. fotos zie "mijn favorieten" onderste link "mijn fotos" Map Hawaii 2010 moet ik nog zien te verwijderen, maar is vanop mijn gecrashte pc gemaakt...
De zware trainingen zitten erop. Ik heb er een beetje dubbel gevoel bij. Deze week een tweetal trainingen niet uitgevoerd. Maar de belangrijkste trainingen daardoor wel correct kunnen uitvoeren. In totaal een 22 tal uur waarvan toch een 7.5-8 uur aan IM tempo.. Nu is het kwestie van deze goede vorm te houden, de spieren dus onder spanning houden met kortere trainingen, recupereren, niet ziek worden en in Kona geraken. Ik vertrek zaterdag 02//10. .Ik weiger alvast me aan dit kl*teweer hier aan te passen en begin vanaf vrijdag aan het uurverschil van 12 uur aan te passen.
next post: zondag 03/10 hopelijk vanuit Kona in good shape en met alle gear aangekomen, met ook voor mezelf eens een trainingsanalyse van zurich tot nu..
Nog 1 weekje echt doortrainen. Het begint zwaar te worden. Ik had voorzien om 2 x 3 weken op te bouwen met 1 rustweek tussen. Ik zit nu dus in de laatste blok na 2 weken. Tot nu toe alles perfect kunnen uitvoeren. Met uitzondering van verleden week. Voelde me moe en heb bewust 2 dagen rust ingebouwd, zeker nadat ik 2 nachten moeilijk geslapen heb (overtraingingssymptoom??). Maar na de extra rust zat de goesting er weer goed in en voelde het trainen zeer goed aan. De blok van 3 weken zal dus een blok van 2 x 10 dagen worden. Over het weer hoor je me ook niet klagen, t'is droog en dat is het belangrijkste. Weliswaar 20°C te koud en de dagen zijn al veel te kort. Maar alles is aan te passen: Gisteren 180km gefietst in winterkledij, om het dan toch maar te warm te hebben en te zweten... Zoutpillen en voeding testen+ het laatste uur niet meer eten-drinken. Zo dan toch nog eens redelijk leeg binnengekomen. Vandaag 30 km gelopen, juistgeteld 2h30 voor 30.6km. Het eerste halfuur ging moeilijk, maar ik ben erdoor gekomen. Eten en drinken op tijd en vlot binnengekomen. In mijn laatste zware week leg ik de nadruk op blokken van IM tempo in mijn trainingen. Next berichtje: race day-2weeks. Hopelijk geraak ik daar al, en dan next step...
check out mijn fotos, heb een mapje "hawaii 2010" aangemaakt waar ik momenteel detail van mijn fietsgear heb opgezet. Superlichte drinkbushouder achter het zadel waar ook reservemateriaal "aero" kan in opgeborgen worden, thx voor het lenen Igor! En in mijn aerobar zie je een rood knopje: daarin kan ik 6 zouttabletten steken en door simpelweg te draaien komen ze er 1 voor 1 uit. Techniek staat voor niets in de triwereld, details tellen ook!
Ja trainen voor DE IM is wel motiverend. Ik heb nog nooit zo gefocust bezig geweest als deze laatste maand. Intussen een eerste trainingsblok van 3 weken achter de rug, 42 km swim, 1425km bike en 175km run. Nu een rustweekje met slechts een 12 tal uur training. En dan een iets minder volumineus blokje van opnieuw 3 weken. De kwaliteit moet dan iets omhoog met blokken aan IM tempo of er juist boven. Ik hoop alleen maar dat het nog wat deftig weer blijft. Het korten van de dagen is nu wel echt ingezet, iedereen zegt "de zomer is gedaan" maar voor mij moet het warmste nog komen Alles is gepland en geregeld, hopelijk blijft alles zo verder verlopen. Dan ga ik niet enkel om te finishen maar ook om een tijd neer te zetten waar er nog veel clubgenoten hun tanden op stuk gaan bijten, als ze er al geraken natuurlijk enfin dat is momenteel het plan... volgende update in week 39, dan is de trainingsblok gedaan. Ik vertrek op zaterdag 02/10 naar Hawaii.
5h30 aankomst in de wisselzone, klaarzetten
van de racespullen volgens vaste procedure
6h10 : vertrek naar de zwemstart +
aantrekken wetsuit en ja, toch wel wat stress. Maar bon : plan is allang
gemaakt, wanneer gai k het nu eindelijk kunnen uitvoeren ? hopelijk
binnekort zonder veel problemen.
6h55 : zwemstart van de pros
6h57 : ok, we mogen eindelijk het
water in
7h00 : START
Ik zie enkel links, rechts en voor mij veel
armen en benen. Geen boeien te bespeuren. Hopelijk is dit de laatste IM met
mijn beperkt zicht, dit is eigenlijk niet leuk. Het water is wel perfect van
temperatuur, 23.8 °C.
Na 1 ronde besef ik dat ik niet goed bezig ben, elke groep haal ik zonder
moeite in, dus ik zwem niet op mijn plaats kalm blijven, de dag is nog lang.
De tweede ronde haal ik nog veel atleten
in, ideaal is dit dus niet
8h03 :In de wisselzone sta ik wel bijna moederziel alleen in de rij van 422
atleten van mijn agegroep. Er staan nog veel fietsen, alé zo slecht was het dan
toch niet. In ieder geval nog geen gram energie nodeloos verspild. Fietstrui
aandoen, kousen aandoen, eten in de zakken, enz. Supersnelle wissel is dit niet
maar dat is dan ook niet mijn prioriteit.
8h06 : Op de fiets gaat het vlot,
eten, drinken, focussen, this is it !! hartslag gelijk houden lukt me vrij
aardig.
10h38 : eerste fietsronde van 90km zit
erop, sneller dan gepland maar met hetzelfde gevoel van nog geen gram nodeloze
energieverspilling. In de tweede ronde haalt een zoveelste fietsgroep
mij in. Niet stayeren ?? jawadde De groep rijdt te traag om bij te
blijven maar te snel om van weg te rijden. Dus : 20 km mee in de wielen. De
maag zit propvol met eten, iets te vol Als het tempo met snokken de hoogte
ingaat en daarna weer daalt + de maag begint tegen te pruttelen weet ik dat dit
niet het plan is. Beetje wachten met eten, maar hoelang ?? Juist voor de
zwaarste klim krijg ik weer wat honger en neem een gel. Te laat, de klim is er
en het energiepeil daalt. De klim gaat moeizaam, zeer moeizaam. Kalm blijven,
nog 40 km
fietsen en een marathon lopen, nog niets is beslist . Anticiperen, plannen
aanpassen en doordoen.
13h23 : ik mag het fietsje aan de kant
plaatsen, benen zijn nog goed, maag begint terug io te komen en vooral blij dat
mechanische panne al uitgesloten word
13h25 : start van de marathon, 4
rondjes van 10 km
en iets lopen. De eerste 5km gaan moeizaam, hartslag 10 slagen onder het doel
maar het gaat niet beter. Een plaspauze en een gelleke verder beginnen de benen
rond te draaien. Eindelijk, ik ben er door ! Ik loop het tempo dat ik wou
lopen, goed gevoel, harstalg waar het moet, en inhalen ! Dit doet deugd. Gefocust blijven, eten, drinken en beseffen dat na 1 klop je nooit nog
100% recupereert en zeker geen 3h00 zonder verval kan bliiven lopen. In de
derde ronde voel ik het tempo zakken, ok ondergaan, dit is normaal. Vierde ronde
beetje beginnen rekenen, onder de tien uur zal nog wel lukken.
16h55 : Finishen, manman, hiervoor heb ik dit jaar
zon 460 uur voor getraind Ik had iets van een 9h40-45 in gedachten, maar na de
zwembeurt en mijn 2 klopjes moet ik hier tevreden mee zijn ; meer zat er
niet in. Het besef dat dit alles niet mogelijk is zonder de steun en hulp van
mijn gezin, de plezante trainingsmomenten met de vele trainingsmakkers geven me
tranen in de ogen. Dat ik dertiende in mijn agegroep ben en niet bij de eerste
8 kan me eigenlijk gestolen worden, dit is zo mooi, en ik ben zo leeg ZALIG
De dag erop komt dan de kers op de taart :
ik mag door het afzeggen van verschillende atleten voor mij toch naar hawaii om deel
te nemen aan de moeder der triatlons, de IM HAWAII. Ik word er stil van. Even nagenieten, alles plannen, en HOPHOPHOP.
Ikke gecrahst, gecrashed... Na 3 rondes fietsen energie op, hartslag niet meer naar boven te krijgen, op laatste ronde 5 minuten verval. Draaien voor de ogen, geen power meer. Beginnen lopen maar zelfde verhaal, hartslag niet boven de 135 te krijgen (moet rond de 150 lopen...) Nochtans niet geforceerd of zot gedaan... Combinatie van niet genoeg rust-niet genoeg gegeten de dag ervoor- koude is mijn weer niet(ook daardoor meer verbruik waarschijnlijk)-weerom plasprobleem Ach beter daar crashen dan in zurich. Ik weet nu dat ik mijn voedingsplan ervoor en de dag zelf zeer goed moet herzien en weet dat ik er gevoelig aan ben... ik heb niet veel reserve denk ik... Voel mij na 10h00 slaap redelijk, natuurlijk geen spierpijnen, enkel mentale tik natuurlijk. Een eerste analyse leert mij dat ik inderdaad niet genoeg koolhydraten heb opgenomen. Ik weet wat te doen, das het positieve, de rest snel vergeten.
geleerd-aandachtspunten: concentratie!! goed behalve 2 de fietsronde - wissels zijn toch belangrijk, kijk ook naar de concurentietijden...-kousen noodzaak indien langer dan 1/4.- fietsen trapfrequentie, dit was hoe het moest. - ballon ivm energie: perfect gedoseerd.
Ja te weinig tijd om nieuws op deze blog te posten. Vandaag de 1/2 van Leuven afgewerkt, eerste langere afstand dit jaar. Bedoeling was niet te diep te gaan daar er volgende week terug een 1/2 op het programma staat. Gewoon de hartslagen iets hoger laten gaan, nooit in het rood en wedstrijdritme opdoen. het zwemmen zit goed, dit tempo kon ik makkelijk aanhouden en ik kwam zowaar met Tine Dekkers uit het water. verleden jaar zat ik daar 2 min achter... Maar de gewonnen tijd verloren in de wissel, ik kreeg de rits van dat f*cking wetsuit niet naar beneden. Zat conculega Hugo daar voor iets tussen?? la dekkers 34'50" en ik 36'28", dus 1'30" verloren. kan kloppen naar mijn gevoel Maar bon op fiets aanloopronde voorzichtig gereden, het was immers nat-winderig, niet echt triatlonweer. Nadien vond ik het juiste ritme. De drinkbus in het stuur kwijt na 1 ronde en de drinkbus op het frame los na 2 ronden. Dus de laatste ronde geen drinken, en ook niets meer gegeten... oeioei komt dit nog goed?? De hartslag-inspanning was mooi verdeeld op de fiets, zeker niet in het rood: 142 avg en 36.3. 2h17 voor 82 km. Ok nu lopen. Dit ging vlot en proberen de verloren input aan suikers in te halen, maar in het lopen is dat gevaarlijk. De hartslag-inspanning lag goed, zowat 152. De eerste 2 ronden gingen vlot, zeer vlot. De derde iets minder, laatste halve ronde was de tank aan het leeggeraken, logisch, maar het verval viel nog mee. Uiteindelijk 55 ste op 360 man op een bk, 11 de veteraan. Als je ziet is er slechts 1 veteraan ouder dan ik voor mij... dus was het hier M45... Maar bon dat is allemaal niet belangrijk. 4 minuten beter dan vorig jaar en veel makkelijker gegaan. Beter in vorm en beter materiaal. De suikers zijn terug op peil en de benen zijn totaal niet kapot. Ook de betere fietspositie helpt natuurlijk... Volgende week parcoursverkenning in Zurich + wedstrijd op zondag. terug wat meer wedstrijdritrme opdoen. alé, werk aan de winkel. Verd*mme het is een harde stiel maar zo'n wedstrijd geeft toch voldoening, daarvoor doen we het sé.
Deze stage in Antibes waar alle disciplines aan bod kwamen had voor mij 2 bedoelingen: afsluiten van het volumegedeelte met een "max" en begin kwaliteit op de fiets, voornamelijk wat klimwerk. En het is mooi geweest. zowel de sfeer, het weer, de omgeving, de faciliteiten, de groep, alles was perfect. Enkel trainen-eten-rusten, zo'n beetje een profleventje. Ik vraag mij af of zij beseffen wat een gelukzakken zij zijn. Maar bon, voor mij en voor mijn medestageleden was dit het idee van de ideale vakantie : Op 8 dagen, waarin 1 reisdag, 15 km zwemmen, 688 km fietsen en 61 km lopen. Het ging alsmaar beter... Nu wat rusten en we zien wel of dit naast de fun van het te doen ook nog wat opgeleverd heeft. Volgende week clubkampioenschap. De eerste echte test. Ik ben benieuwd wat de fietstijd met de nieuwe fiets zal geven. Dit zal mij veel leren over de ambities die ik nog mag hebben voor Zurich. Believing is achieving (thx sebbe)
Het was even stil op mijn blog. Voor meer dan trainen-eten-slapen-werken-weinig onderhoudswerken thuis was er dan ook geen tijd. Nu voor mezelf toch even een tussenevaluatie maken. Verschillende parameters leren mij dat ik ongeveer even goed zit als verleden jaar. Zwemmen gaat beter en beter, maar er kruipt toch veel werk in voor wat er uit komt. Lopen iets minder dan verhoopt. Fietsen kan ik nog niet veel zeggen, daar moet het nog beginnen eigenlijk. De uithouding zit goed, maar er zit nog geen snee op. Niet moeilijk met dit kl*te weer hier. Ik heb tot nu toe al 1 training buiten op de nieuwe TT bike kunnen doen. Al de andere keren regen of kans op regen. Als ik ga voor 9h30 moet ik 10% verbeteren, en daar zit ik nu ver van af. Ga ik het gezegde "vanaf een bepaalde leeftijd is hetzelfde presteren tov vorig jaar eigenlijk vooruitgaan" moeten ondergaan ?? Ik weiger nog steeds dit te ondergaan en vecht om het tegendeel te bewijzen. Ik ga voortdoen zoals gepland, niet bijsturen. Ik voel me goed, heb er zin in en geniet van de trainingen en dit type leven. De leuke periodes van veel trainen met kameraden en stages + eerste wedstrijden zijn in het vizier, ze zijn toch al niet meer in een verre toekomst. In ieder geval weet ik dat ik niet veel meer kan doen. Misschien is het normaal dat in deze volumeperiode den dash er nog nie is?? Ik besef het gevaar van overtraining en hou dit nauwgezet in het oog, anderzijds zo dat een volumeperiode tegen die grens aan ligt... Buiten dat ik verder doe onder het motto"doe wel en zie niet (teveel) om" en na de wedstrijdjes mss wel mijn doel zal moeten aanpassen. Nog veel werk om een goede maar geen uitputtende swim te hebben, een bike met hi tussen de 145-150. En een run met hi begin 155 en niet zakken onder de 145. En de eindtijd?? Wel als ik die 2 weken op voorhand op 10' na kan inschatten zou dit schitterend zijn voor mijn zelfkennis. Telexbericht: Verleden dinsdag op looppiste 2x10x200 : schitterend weer ervoor => korte broek; aprilse grillen =>onderkoelde beenspieren; toch doorgaan => krampgevoel in rechterkuit. Vrijdag tijdens looptraining naar het werk terug licht trekken in de kuit => besloten om op paasmaandag NIET aan de jogging mee te doen waar ik ging doorlopen. Met pijn in het hart besloten maar ik leer bij van het verleden...Deze jogging is mij geen spierscheur waard. Volgende update: de week voor de stage naar Nice
Ik heb 2 dagen nodig gehad om even alles rustig te laten zinken en de juiste conclusies te trekken. Bedoeling was zaterdag om aan 15.0 km/h en hartslag liefst rond de 150-155 te starten en zo de volledige afstand te lopen. 10-15 slagen onder de 4mmmol hi en zo een doorgedreven tempotraining te doen waarin op tijd gegeten en gedronken werd net zoals in de langere wedstrijden.Een "ballonvergrotende" training dus...
Na een trainingsblok van 3 weken met gemiddeld 16h30 trainingsarbeid is dit, ook door andere omstandigheden als vorig jaar, iets anders uitgedraaid.
Na de start 13 km windop en al na 500m zat ik in een derde groep van een man of 15. Geen meter kop doen, volgen, tempo 4'10"-4'20" en hartslag 158-163. Voelde vlot aan maar de hartslag was te hoog. Achter ons minstens 50m zonder een kat te zien, dus lossen was geen optie. Dat ging trager lopen worden met een hogere inspanning. Dan maar volgen en zien hoelang dit goed gaat... Keerpunt na 13km en nog steeds tempo 4'10-4'15". Dit gaat trager dan verleden jaar doch ik zit in ongeveer dezelfde positie. Windmee en de groep spat uiteen. Ik hou me nog 2km rustig maar als er nen ambetanterik die al heel de heenreis op mijn zenuwen werkte ook demareert volg ik hem op een 20 tal meter. Met als idee "als jij sterft dan pak ik u" Beetje tegen mijn zachtaardige natuur in maar ja, t'was echt nen arogante gast. 500 m verder is het al van dat. Toch duurt het nog een 500m eer ik hem te stekken heb. Drietal kilometer aan 4'05"-4'10" maar dan beginnen de benen al wat zwaar aan te voelen. Tot kilometer 23 nog tempo onder de 4'20" gehouden maar dan ging het minder. Ach nog 4 km, de oorspronkelijke bedoeling is allang naar de z*k dus dan maar er een mentale training van maken: hartslag gelijk houden op 155-158 en zien hoe goed we kunnen afzien. Iedereen die dit al meegemaakt heeft weet hoe dit aanvoelt... .1 ding had ik me voorgenomen: als "hij" me terug inhaalt ga ik mee. 5 man hebben me terug ingehaald maar "hij" was er niet bij. De laatste kilometers ging het tempo van 4'20" naa 4'34" max. Valt eigenlijk nog mee... Als 42 ste over de meet in 1h55 van de 281 deelnemers met een avg van 4'15" en 14.0 per uur. Gene vette.
Achteraf gezien: vorig jaar was ik 34 ste met 1h48. Indien ik dit jaar die tijd had gelopen was ik 15de-16de. Dus toch iets andere omstandigheden. Ik heb er dan wel geen ballonvergrotende training van gemaakt, eerder een "karaktertraining". En in de gesprekken voor en na met de ploegmaten weer een theorie besproken. Die van het verval in de afsluitende marathon in de triathlon. Ik heb er al mijn persoonlijke ervaringen en gemeten vervallen bijgehaald om deze in de taktiek van dit jaar te steken. Misschien het belangrijkste voor de toekomst? Time will tell. Volgende afspraak furaloop. Het is nu te vroeg om daar al iets van te zeggen. Eerst een rustweekje en nog veeeeel trainen. Ik probeer hier nog een grafiekje onder te krijgen.
Vandaag vaste afspraak in Bosvoorde voor
een mooie loop doorheen het Zonienwoud van 19.2 km met nogal wat klimmetjes. De
bedoeling was van deze wedstrijd afsluiter van de snellere traingslopen van te
maken en dus nog 1 maal alles uit de kast te halen. Even nagekeken en van de
vorige 6 edities liep ik er 4 mee. Allen tussen de 1h12 en 1h15. Ik had dus
graag juist onder die 1'12" gedoken. Dit zou bewijzen dat ik goe bezig
ben. Maaar; " Het zat er in maar het is er logischerwijze niet
uitgekomen". Copie van trainingslogboek vertelt iets meer:
1:13:45 - 19,1 - 3'50" - begonnen met verzuurde spieren door squat op
vrijdag, 14 km super ok, hi 170 dan energie in spieren op en melkzuur erbij hi
162...van plaats 23 naar 37. maar kom laatste deel was dan maar karaktertraining
en da ging dan nog zo goe mogelijk. 14 km in 53'50"-laatste 5 dus in
20'00"
Wat hebben we geleerd vandaag (ten eerschten, ten twedden en ten dèrde moei der
moa bi peizen hé-hé-hé):
gevoel van
de eerste 14 km was echt wel super. Niet in het rood, mooie tijd en deed
mij denken aan het gevoel van 1995. Gaan en blijven inhalen...training
loont dus.
als je wil
knallen op een wedstrijd 2 dagen ervoor niet meer experimenteren op
training... Zaterdag losfietsen, een warm bad, musclerelax-zalf en reflex
spray halen het melkzuur niet op 1 dag uit de benen....
Als je de
bougie voelt uitgaan, het vat leegloopt, de benen die vollopen:
anticiperen, kalm blijven, focussen, vertrouwen op de trainingstoestand
en....afzien. Hoe beter de traingstoestand hoe kleiner het verval.
Een blik op de uitslag leert mij dat ik in
goede doen toch niet onder de 1h12 geraakt was. Ik gok op
1h12'00"-1h12'15".
De snelloopperiode zit er op. Spinning halweg, krachttraining sterft uit. Nu
enkele weken zwemmen-zwemmen en nog eens zwemmen.
Afspraak voor een eerste MTT gezamelijk wedstrijdje. Goed voor de teamspirit,een trainingsprikkel en beetje loeren naar de vorm bij elkaar. Ieder 8 km, 2 rondjes van 4 km en nadien gezamelijk 4 km op een heuvelachtig grotendeels off road parcours. Ploeg van 5 met verplicht 1 vrouw en 1 veteraan. Aan veteranen geen gebrek bij MTT ... Carine begint als eerste. Niet in vorm zegt ze zelf maar toch loopt ze mooi rond de 50 ste plaats op 300 gestarte ploegen.39 minuten en x seconden (Sorry Carine ik heb de start gemist). Maar een dikke minuut trager dan gewoonlijk. 1 woord :Natuurtalent. Koen - Flor als tweede loper. Hij ging er als een speer vandoor, kwestie van een mooie tussentijd te lopen om anderen de benen af te snijden??, en liep 15'40" en 31'44". Als hij deze progressie doorzet is hij de te kloppen man deze zomer. Derde loper onze supervet Lucho die uit zijn winterslaap treedt. Alé dat wil hij ons toch doen geloven. Loopt mooi 16'25" en 32'48" .Vierde liep ik. Iedereen zegt dat ik in supervorm zit, maar een zware trainingsweek vorige week en deze week twee dagen zonder training wegens vechten tegen de beestjes doen mij niet veel verhopen. Mijzelf goed ingedeeld volgens de vorm van de dag en een 15'30" en 31'09" waren het resultaat. Laatste loper Seppe. Al 7 maand aan het vechten-toegeven-afzweren van allerhande Verleidingen...Ik weet niet wat hijzelf verwachtte, hij laat zelden 100% in zijn kaarten kijken. Maar een 15'55" en 31'25" zeggen mij 1 ding : Moet er nog zand zijn? Gezamlijk als 27 ste ploeg vertrokken met 3-4 ploegen juist voor ons. Al snel werd duidelijk dat deze groepen sneller waren, dus mooi gezamelijk binnenlopen en nog een beetje dollen was het gevolg. Er kwam geen ploeg meer achter ons in zicht, dus iedereen blij met zijn-haar individuele en gezamlijke prestatie over de streep. Teamspirit ok, prikkel ook en het nodige zand was er aanwezig...
Ik ben Dirk Logghe
Ik ben een man en woon in Kortenberg () en mijn beroep is Administrator.
Ik ben geboren op 17/12/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triathlon.
bedoeling van deze blog: verzameling van mijn sportverslagjes door de jaren heen.
Wedstrijdkalender 2018
07/05: clubkampioenschap 1/4 triathlon 26/05: IM Lanzarote
En geen enkele Hawaiiganger had me gezegd dat ik een regenvestje moest meebrengen. Het zit nog niet zoals het moet, maar ik had eerlijk gezegd slechter verwacht. Geen foto's vandaag, maar ik nodig jullie uit om de fietstraning ne keer te bekijken via http://connect.garmin.com/activity/51740662
 "Sad"){kind=icon}
Ik heb 2 dagen nodig gehad om even alles rustig te laten zinken en de juiste conclusies te trekken.
Afspraak voor een eerste MTT gezamelijk wedstrijdje. Goed voor de teamspirit,een trainingsprikkel en beetje loeren naar de vorm bij elkaa
