Schrijf, zever, filosofeer, breek af waar U zin in heeft !
09-12-2006
Over de dame op de foto
Deze dame op de foto is niet zomaar een dame. Ze was destijds een diva, daarna uitgegroeid tot een monument, alhoewel van tijd tijd tot tijd zeer ambetant, als ik weer eens in mijnen pamper had gescheten, dan had ik het geweten.
Toen ik de zoveelste maal naar huis toe kwam met vele ronde en onbeduidende cijfers op mijn rapport, zijnde nullen, Was't weer ambras, en zei ze "Doe jij maar nu de was" Na een tijdje raakte ze gewoon aan de nullen, ook al omdat ik er nu en dan wel eens magische spreuken over uitsprak, waarop de derde wereldoorlog bijna uitbrak, wantmet behulp van enen bic, toverde ik dan een ééntje voor de nul. Dat zag ze natuurlijk meteen en ik dacht gij dwaze sul, maak er in het vervolg een acht van. Dat valt niet zo op, alhoewel deze truc ook niet werkte daar de meester er altijd een nul als een kathedraal opschreef Dus toen leek die acht meer op twee bovenelkaar staande kathedralen. Uiteindelijk is alles nog goed gekomen, na 38 jaren in dit leven, heb ik nog altijd een dak boven mijn kop, en nu en dan een boterham met een schel hesp. Zelfs kan ik mij soms een pint bier veroorloven, dus wat kan een mens nog meer wensen. Zoals mijn vader het uitdrukte: "wie het kleine niet begeert, is het grote niet weerd."
Dit geschreven hebbende kan ik er weer een paar uur tegen. Als het mij terug te veel wordt, hoort U nog wel van mij.
Naam en adres van deze zieleroerselen gekend door de dame op de foto
De hond op deze foto, was een dier dat leefde in de velden en tussen de beken. Zelfs de koeien vonden hem de moeite waard en ze keken. Zelfs mijn vader keek, en nam zelfs de moeite om hem te vereeuwigen. Foto: Hond. Bouwjaar en ontwikkelingsjaar: 1968 Bouwer en ontwikkelaar: Raymond Lievens
De eerste reactie van dit blog is een feit. Een Vitalski fan genaamd Els heeft de moeite genomen om op deze nederige stek enig woorden achter te laten. Ik dank haar hiervoor zeer hartelijk.
Wat het ontvangen van Vitaya betreft, goed nieuws, ook deze zender is hier te ontvangen dus zal ik alsnog Het boekenprogramma van Vitalski kunnen bekijken. Ik zal mijn nederige doch objectieve mening over dit televisiegebeuren dan ook één der volgende dagen geven.
Ik heb terug contact met Vlaanderen. Na 14 jaar weinig of geen weetjes uit ons Belgenland vernomen te hebben, heb ik er terug het medium bij uitstek bij: De televisie namelijk. Hier in Barcelona, Spanje wel te verstaan en niet Argentinië, want daar is ook een stad die naar de naam Barcelona luistert ( Voor zover steden luisteren ), breng ik mijn levensdagen door, of wat daar moet voor doorgaan. Nu ik weer kan genieten, kotsen, huilen, blij wezen en niet onbelangrijk kan kijken en luisteren naar deze zenders, begin ik terug een klein beetje onze hedendaagse nationale helden te kennen. Eén van deze helden, of wat daar moet voor doorgaan, zag ik een maandje of twee geleden verschijnen in het programma "De rechters". Deze figuur noemde zichelf Vitalsky, ik was aangenaam verrast om onze Nederlandse taal te mogen aanhoren in al zijn glorie. Het ritme, accent en woordgebruik van de genaamde Vitalsky sprak mij wel aan. Het spijtige is dat die vent dezer dagen niet met zijn kop op de televisie verschijnt. Toch moet ik opmerken dat mijn oude held nog springlevend is, namelijk Herman Brusselmans. Als Gentenaar kan ik niet anders dan genieten van zijn hersenspinsels, al die jaren dat ik weinig of geen contact gehad heb met onze Vlaamse helden, ben ik hem wel blijven volgen, d.m.v. boeken die ik eenmaal per jaar bij deSlegte kon aanschaffen. Een ander voordeel van de prachtige uitvinding die sateliettelevisie is, is dat je er ook radio mee kan ontvangen, U raadt het al, onze vlaamse radiostations zijn nu ook te onvangen! Dus nu kan ik ook terug genieten van het Vlaamse zing-en muziektalent. Ik zal vlijtig blijven doorkijken en luisteren om onze nieuwe helden te leren kennen.
Nu het toch Sinterklaas dag is, dacht ik bij mezelf: "Ik wil een geschenk.". Niet zomaar een geschenk, neen, iets waar ik lange tijd mee bezig kan zijn en mischien ook wel iets waar andere mensen plezier, ergernis, verdriet of blijdschap kunnen aan beleven. Dus voor wie zin heeft om een aantal letters in een bepaalde volgorde op dit blog te spuien of comentaar te geven op wat hier dagelijks verschijnt, zou ik zeggen: "ga je gang" Het blog is gloednieuw, buigt U zich maar naar voren en geniet van de nog nieuwgeurende blokjes en berichtjes.
