Aria wordt overvallen door een stel struikrover, maar ze herkent haar belagers al vrij snel. Deze jongens en meisjes werden, net als Aria, als kind aan een echtpaar verkocht dat God noch gebod kende. De kinderen moesten gaan stelen, of kwamen in de prostietutie terecht. Deze onverwacht ontmoeting roept bij Aria herinneringen op aan een donkere periode uit haar jeugd. De knappe Aria wordt geconfronteerd met een taaie vijand: haar eigen verleden.
In alle landen waar ze komt, trekt Aria eenzaam ten strijde tegen het onrecht. Ze leeft in een wereld die sprekend lijkt op de Middeleeuwen, inclusief magie en hekserij. Aria is een amazone, een ridder zonder wapens, maar met een uitgesproken gevoel voor eer. Ze is knap en opgewekt, ook al realiseert ze zich dat de maatschappij waarin ze leeft, de vrouwen niet echt genegen is. Toch voert Aria begrippen als vrijheid en onafhankelijkheid hoog in haar vaandel. Ze houdt, vóór alles, van het leven zelf!
Aria is nergens bang voor en voelt zich zo vrij als een vogel. Durf jij het aan om je samen met haar in het avontuur te storten?
De Rode Ridder #277: Tuan de barbaar. (SC) (Standaard Uitgeverij) (2023)
Tekst: Marc Legendre --- Tekeningen: Fabio Bono.
Na de dood van Koning Arthur krijgt de Rode Ridder van Merlijn de opdracht om zich naar de afgelegen zuidelijke eilanden te begeven om zich ter plaatse van de toestand te vergewissen. Bij aankomst wordt Johan geconfronteerd met de gruweldaden van een groep nomaden die moordend en plunderend door het land trekt. Tijdens een zware storm zoekt Johan onderdak in een donjon waar hij gastvrij wordt onthaald door Zigliora (zie album 24: De zwarte banier). Wanneer ze de volgende dag een rit maken en even uitrusten bij een meer, vallen ze beiden in een diepe slaap waaruit Zigliora niet ontwaakt.
Aria #20: Een bloem onder het hart. (SC) (Dupuis) (1998)
Tekst&tekeningen: Michel Weyland.
In alle landen waar ze komt, trekt Aria eenzaam ten strijde tegen het onrecht. Ze leeft in een wereld die sprekend lijkt op de Middeleeuwen, inclusief magie en hekserij. Aria is een amazone, een ridder zonder wapens, maar met een uitgesproken gevoel voor eer. Ze is knap en opgewekt, ook al realiseert ze zich dat de maatschappij waarin ze leeft, de vrouwen niet echt genegen is. Toch voert Aria begrippen als vrijheid en onafhankelijkheid hoog in haar vaandel. Ze houdt, vóór alles, van het leven zelf!
Aria #24: De gevangen ziel. (HC) (Silhouet/Dupuis) (2002)
Tekst & tekeningen: Michel Weyland.
Aangekomen in een herberg waar ze de nacht wil doorbrengen, wordt Aria geconfronteerd met een bizar drama. Glurnad, de herbergier, werd door een geheimzinnige straal gevangen in een stenen knikker. Opaal, de vrouw van Glurnad, is ervan overtuigd dat zijn ziel door die knikker wordt gegijzeld. Zij wil haar man eeuwige rust gunnen door zijn ziel te bevrijden. Aria besluit samen met Opaal op pad te gaan en op de heilige berg -een gebied dat verboden terrein is voor gewone stervelingen- uit te zoeken hoe ze aan die betovering een eind kan maken.
Aan drama ontbreekt het in dit verhaal zeker niet. Na onder een boom te zijn neergebliksemd, ligt Aria wekenlang in coma. Als ze dan eindelijk wakker wordt, weet ze niet meer wie ze is. Haar geheugen is volledig leeg. Het enige beeld dat elke nacht belet te slapen, is dat waarin ze zichzelf op een brandstapel ziet staan. En Aria hoort steeds weer dezelfde naam roepen: Sacrale. De mensen rond haar bed zien daarom in Aria de reïncarnatie van een heilige vrouw uit een ver verleden. En, hopen ze, Aria zal hun helpen om onder het juk uit te komen van de Trigyren, door wie ze nu al een eeuw worden onderdrukt. Wanneer Aria eindelijk beter is, kan het gevecht beginnen...
Achtervolgd door een stel huurlingen dat vastbesloten is Sacham een kopje kleiner te maken trekt Aria met haar zoon naar Arnolia. De jongen moest vluchten uit het dorp waar hij als genezer aan de slag was omdat een vreemde ziekte de kop opstak waardoor hij zijn genezende krachten verloot. De horens en schubben die op zijn hele lichaam te zien zijn, doen de dorpsbewoners vermoeden dat Sacham niemand minder is dan de duivel. Maar Aria laat haar zoon uiteraard niet in de steek.
Astrakale, een eiland aan het eind van de wereld...
Nadat ze de vogelgod heeft bevrijd, komt Aria terecht bij de Humelfen. Dit vreemde volkje half elf, half plant ziet in Aria eerst een bedreiging en daarom wordt de jonge vrouw vastgehouden. Maar de mysterieuze Pulsan weet de Humelfen ervan te overtuigen haar hun vertrouwen te schenken.
Dat geeft Aria de gelegenheid om mee te helpen zoeken naar een kind dat werd ontvoerd door kolonisten die er alles voor over hebben om de natuurlijke rijkdommen van het eiland te plunderen. Een van die schatten is het parkolt, een geheimzinnige houtsoort die voor buitengewoon veel licht en warmte zorgt.
Michel Weyland is een stripgenie, maar dat wisten we al. Maar hij lijkt ook gewoon een genie tout court, want 39 delen lang heeft hij zich verborgen gehouden in de marges van Aria. Om het 40ste album van Aria te vieren, vergast hij ons hier op tientallen tekeningen in direct colour en anekdotes die je terugkatapulteren in de avonturen van zijn heldin. Herinner je je de bloeddorstige Galbec nog, de mysterieuze Arcane, de Elflings, Orsalne de krijgster, Sacham, de zoon van Aria, en zo veel andere personages en verrassende schepsels Als kers op de taart van deze feestelijke, en laatste, Aria: nooit eerder gepubliceerde mini-verhalen. Je dacht dat je Aria al kende? Wel, ze heeft nog veel meer te onthullen!
De nieuwe avonturen van Nero en c° #3: De Hemeltergers. (HC) (Standaard Uitgeverij) (2022)
Tekst: Kim Duchateau --- Tekeningen: Dirk Stallaert.
Nero zit deze keer flink in de moeilijkheden. Zijn zoon Adhemar wordt ontvoerd en zijn vrouw gaat ervandoor. En alsof dat nog geen drama genoeg is, komt er een nieuw bewind aan de macht, bestaande uit een sinister gezelschap dat niet van onze wereld komt. De aartsengelen die de orde komen handhaven herleiden het dagelijkse leven tot een nooit geziene chaos. Hoe zal Nero zijn zoon, zijn vrouw en zijn vrienden uit deze nachtmerrie kunnen redden? Het lijkt wel een onmogelijke opdracht.
Durango, de jonge jaren #1: De eerste die je zult doden. (HC) (Arboris) (2022)
Tekst: Yves Swolfs --- Tekeningen: Roman Surzhenko.
Texas, 1882. Een rondzwervende jongen is bij toeval getuige van de moord op drie cowboys, en weet zelf maar net te ontsnappen aan de moordenaar, een beroepskiller die gebruik maakt van een karabijn met daarop een soort verrekijker. De jongeman, die zich pas later Durango zal gaan noemen, wordt in dienst genomen door de grootste veehouder van de streek, voor wie de drie cowboys werkten, en ontdekt al snel dat hij daardoor betrokken raakt bij een bloedige oorlog tussen veefokkers.
Druuna, het begin #1: Hoop. (HC) (Dark Dragon Books) (2022)
Tekst: Alessio Schreiner --- Tekeningen: Eon.
De toekomst. De mensheid is verdeeld in een handvol meedogenloze overlevenden, die bereid zijn om alles te doen om in leven te blijven, en hordes gewelddadige hybride mutanten. In deze troosteloze wereld moet de prachtige Druuna al haar krachten en charmes aanwenden om het pad naar de vrijheid te vinden.
Galaxa #2: Scherven in het donker. (SC) (Standaard Uitgeverij) (2022)
Tekst: Peter van Gucht --- Tekeningen: Romano Molenaar.
Haar overwinning op de cycloop levert Galaxa een heldenstatus op. Helaas wordt die overschaduwd door de dood van haar hartsvriendin Rana. Ook het feit dat ze de bevelen van haar overste Mirmir op het slagveld negeerde, wordt haar flink aangerekend. De straf die er op volgt, voelt in verhouding tot haar misdaad echter onrechtvaardig aan. Het is een regelrechte veroordeling tot de dood.
En zelfs al overleeft Galaxa haar monsterlijke tegenstander in de arena, dan nog zullen de duistere machten onder leiding van de gemaskerde aan de touwtjes blijven trekken. Langzamerhand begint het Galaxa te dagen dat iemand haar voorgoed wil uitschakelen. Zeker als men haar daarop keihard confronteert met een vijand waarvan ze dacht voor altijd verlost te zijn.
Naam: Caztar. Beroep: professioneel vliegenmepper. Grootste fout: het starten van de "tweede big bang" (in één mep) Houdt niet van: nucleaire oorlogen en pindakaas. Houdt van: zijn gemuteerde hond Barney. Beroep na de kernoorlog: postapopalyptische primitief.
