Dag 339-15juni2013 Die vuile hippy heeft ons veel te vroeg wakker gemaakt, 6uur. Toen ik vroeg of hij stiller kon zijn, lachte hij me gewoon uit. Hij brubbelde vanalles in het spaans waar ik niks van verstond. Ik heb dan nog maar zitten rondkijken in de tent terwijl ze kabaal maakten tot 8uur tot mijn liefje ook wakker was, die slaapt door alle aardbevingen heen, gelukzak! Dan hebben we nog wat gebabbeld en al zwetend uit onze tent gekropen. Dan zijn we Dorien en Gustavo gaan opzoeken die waren even later ook wakker en hebben we samen buiten op een dekentje een kaartje gelegd. Erna heeft Gustavo voor ons lekker gekookt! Was heel lief! Wij hebben dan den afwas gedaan in de rivier! Erna zijn we naar de waterval gewandeld via een omweg door de jungle om de politie te ontwijken anders moesten we inkom betalen. Dorien kende nog een weg die ons gratis binnen liet. Als we de waterval bereikten was er geen waterval te zien, het was droog, het water staat op het laagste punt nu dus dwz dat er geen genoeg water is om de waterval te kunnen zien. Er was enkel wat plasjes met visjes waar we juist op onze buik in konden gaan liggen en dan een peeling kregen door de visjes. Was wel gezellig plekje en zalig koud water voor de eerste keer in maanden! Hebben hier hele tijd gebaden en gebabbeld. Dan terug naar huis gewandeld en met mijn liefje nog wat gezeverd aan ons tentje en dan gaan eten samen, ondertussen zetten Dorien en haar vriend weer hun juweeltjes op voor de kopers straks! En wij gaan nog onze laatste planning maken voor onze laatste weken Mexico snif! Hopelijk wekt dieje vuile hippy ons morgen niet!!!!!!!!!!!!!
Dag 338-14juni2013 4.30opgestaan om de bus te nemen naar Mexico. Ale de bus, de boot de taxi en nog eens de bus in feite. Hebben over de grootste rivier gevaren van Centraal Amerika, was wel vet om te zien, de stromingen gingen in alle richtingen er waren zelfs golven in de rivier. Het was wel weer een mooi stukje dat we weer meegenomen hebben. Op de bus, zit ook een Mexicaanse vrouw, ze is zo lief want ze stopte me zelfs onder als ze zag dat ik het koud had. Onderweg moeten we stoppen voor een MEGA GROTE stier die op zijn dode gemak de straat over steekt, was grappig zicht. Op de border heeft mijn liefje weer heel veel geluk! Iedereen moest zijn babage opendoen en werd alles gecontroleerd. Enkel onze bagage werd niet gecontroleerd, we moeten er toch heel onschuldig uitzien, want hebben nogal geluk gehad met dit. Mijn liefje had chance want ze had vanalles in haar rugzak zitten dat normaal de grens niet over mag, zoals koraal, chocoladebonen, veren. Onderweg krijgen we nog regelmatig controle, dat de auto word nagekeken en dat ze ook de tassen willen doen, maar de chauffeur zegt dat het al in orde is, oef! In mexico toegekomen zien we al meteen houten huisjes met strooien dakjes en de kleine dikkere mensjes met korte beentjes. Hebben snel een hostel gevonden als we in Palenque zijn aangekomen. De hippyplace to be! Nu is het nog Dorien zoeken! Hebben onze tent opgezet, want een kamer is veel te duur. Boem daar was de mexicaanse realtiteit al! 2uur later willen we naar de straat wandelen en hupla daar staat ze dan ons Dorien! We schrokken allemaal een bult. Het was een supertof weerzien! We hebben goed bijgebabbeld en we zagen hoe zij hun jeweeltjes verkochten en hun tafeltjes opstelden, ze hadden echt veel gemaakt er zaten heel mooie stukken bij. Op de avond is er nog een vuurshow met hoepels enz... Het was een supergezellige avond! Dan kruipen we in onze overhitte tent! Ademen ging nog net!
Dag 337-13juni2013
Onze laatste dag opstaan bij Arcas. Ik geniet van alles en alle dieren. Als ik ze hun eten gegeven heb blijf ik nog een tijdje kijken. De aapjes zo lief ! Ik ga ze zo hard missen ! Ik ga echt alle dieren missen. De grote papegaai die in een klein hokje zat kreeg vandaag een grotere kooi. Ik mocht hem eruitnemen, maar moest O zo verzichtig zijn want die kunnen gewoon u vinger afbijten. Dus moest het op de juiste manier doen, met een handdoek achter zijn hoofd zo naar voor tot aan zijn bek en dan zijn poten nemen. Dan kreeg die ook nog medicatie, ja het arm beestje ziet er heel slecht uit. Dat was een geweldige ervaring! Het ging super vlot ! Hij was heel blij met zijn nieuwe kooi. Maar toch verkoos hij nog buiten de kooi te kruipen. Als we 2u later terug komen vind ik hem niet meer, dan zie ik hem boven in de kooi hangen. Nu nog blijer! Sabrina jaagde hem naar beneden met de bezem tot ik hem weer mocht pakken. Maar nu was het minder makkelijk , nu kon die rond fladderen. Toch was het snel gefixt. Ik heb de kooi nog gerepareerd. Hij was ontsnapt waar zijn drinkbakje staat. Ik was dat vergeten. Maar nu zal het nimeer lukken. Onze kamer is nu leeg en kaal. Mijn Liefje heeft voor de kokkin een leuke tekening gemaakt waarop wij haar bedanken voor haar lekkere eten elke dag elke maaltijd. Ook nog 1 voor Anna en Alejandro waar we de badkamer mee deelde. Wat soms wel spannend was, het was wel de leukste kamer en deze WC werkte als enigste van heel het huis. Maar dat was een half jaar geleden ni anders. De boot op terug naar Flores, het regent, hier boven treuren ze ook voor ons vertrek. We gaan met zijn allen nog iets eten en drinken. Het is een leuk afscheid, Skyler heeft rechtstaand in het restaurant een liedje voor mij gezongen. Super lief,had het hem al vaker gevraagd om een liedje van Queen te zingen. Hij is bijna homo, maar het was super tof echt een leuke kerel die iedereen als vriend zou willen hebben. Na ons afscheid gaan we naar onze hostel en zullen er weer snel in zitten want moeten veel te vroeg op 4u30.
Dag 336-12juni2013
Jeuj ik heb de babymonkeys gekregen! Ook de toekan en de zieke vogels terug. De babymonkeys zijn al een stuk gegroeid tov vorige keer, maar nog steeds even cute. De allerkleinste met een stuk van zijn staart deed oeh naar mij net of hij mij nog kende van vorige keer, zolief! Maar we moeten er hard tegen zijn, ze steeds wegsprieten of wegjagen met de bezem, anders worden ze te gewoon aan mensen. Het is zo moeilijk, maar het moet voor hun bestwil. Ik heb er volop van genoten. De toekan is ook heel lief en komt steeds dichterbij, maar het kan ook dat hij gewoon honger heeft lol. Ze hebben ons apart gezet met de tussenjob. Mijn liefje moest de krokodil doen en ik de paden kuisen. Jammer dat we deze shift voor de laatste dag apart moeten doen. Na de shift zijn we de bal die we gekocht hebben voor de aapjes beneden aan de spidermonkeys gaan geven. Ze snapten precies al dat we iets voor hem bij hadden. Ze keken naar de bal en werden wild. We gooiden hem op hun dak en ze gingen meteen tekeer. De grootste spider we denken de baas, wou hem eerst en niet meer afgeven erna als hij moe was kwam meteen de rest spelen, het was een succes! Het was een groot plezier om ze zo bezig te zien! Ze kunnen niet meer terug naar het wild dus is het tof dat ze nu iets te doen hebben. Dan na het avondmaal wandelen we met een paar terug naar het huis en kruipt er weer een giftige slang op ons pad. Almaargoed dat iemand een flashlamp bijhad, want vaak wandelen we hier door de donker, dus dit is weer een goede herinnering waarom een flashlamp belangrijk is om bij te hebben want deze slang was dodelijk geweest als je erop trapte, 30minuten en je uur was geslagen.
Dag 335-11juni2013
Mijn laatste dag bij de lieve papegaaien en de schapen. De jongens hebben echt slecht gepoetst in de morgen. Dus om 11u doe ik alles zelf wel en heb ik nog is duidelijk gezegd hoe ze het moeten doen. Heb alle diertjes vaarwel gezegd. De tussenshift was weer leuk. We mochten terug naar de aapjes die bijna vrijgelaten worden. Wat mijn Liefje en ik eerder al gedaan hadden was heel goed! Maar niet wat de andere gedaan hadden , dus moeten we alles overdoen. Na het harde werk gaan we nog is een plonsje nemen. Niet lang want het onweert weer. Op de avond was het super gezellig aan tafel en hebben we lang gekaart. Iedereen vertelde hoe ze hun liefde gevonden hadden dus ook wij. Opeens luisterde heel de tafel mee, ze vonden het geweldig! En wij waren nog is zo blij dat we het nog is konden vertellen. Iedereen was ook fotos aant tonen van hun hond samen met de grappigste verhalen. Precies of ze waren over hun kinderen bezig. Het was lollig, maar we mistten allebei feeke heel hard op dat moment. Dan zijn we samen in ons heel klein gezellige bedje gekropen. Het was een goeie afsluiter.
Dag 334-10juni2013
Adam en Tom die samen met mij werken kunnen niet in de 2 laatste kooien komen. Ze worden aangevallen door de grote zwarte vogels die op hun hoofd springen op hun rug hun botten en noem maar op, ook de grote papegaaien doen zo. Ik heb er totaal geen last van. Ze zijn enkel boos en agressief naar mannen toe. Dus ik kan de 2 kooien alleen doen, maar vind dat ni erg. Wel spijtig dat ik niet in de 2 andere meer kom, daar kan ik communiceren met de papegaaien en die antwoorden steeds. Dan ben ik altijd heel goed gezind. Ze zijn zo lief en schattig. Mijn Liefje en ik hebben de zelfde favoriet. We noemen hem bolle kaakske,dat zegt genoeg. Maar hij is helemaal ni lief naar andere vogels toe, hij is jaloers als je met andere spreekt. Na ons werk zijn we naar Floris gegaan. Als we naar de winkel wandelen komt er een tuk-tuk langs ons gereden, we konden geen kant meer op, zwats , we waren helemaal nat ! Die onnozelaar reed expres door een grote plas naast ons! Ik riep onnozelaar ! Maar ja dat helpt ni meer e. Na onze inkopen wandelen we door de straten. Een man kijkt met een vieze blik naar ons, hij stond zich te masturberen op de weg terwijl hij naar ons keek, naast een vrachtwagen. O zo degoutant ! Als we op de boot zitten naar Arcas brengen we 2 slangen mee, een grote en een kleine. Ze zaten in een zak of het niks was. Ook een baby kinkajou, o zo schattig, precies een klein bolleke wol. We hebben lang aan de tafel blijven praten en mijn Liefje nog langer met mij in bed, man wat was ik moe
Dag 333-9juni2013
Oei, als we bij onze kooien aankomen zien we dat er een dode papegaai inligt. Hij at al 2 dagen niet meer en zag er slecht uit, zijn vleugels waren gebroken. Maar dat was al langer. De andere 2 papegaaien in die kooi viellen hem steeds aan al hij wou eten. Nu was hij verhongerd. Vind dat zo erg, das het laatste wat je wilt als je bij u kooien toekomt. Ze hebben de vogel onderzocht of voor de rest alles oke was. Want als ze wormen hebben of parasieten moeten ze ook de andere vogels nemen en onderzoeken. De babymonkey die ze twee weken hebben vrijgelaten in arcas, waren ze al voor 3dagen verloren. Normaal hangt hij hier altijd rond en nu hadden ze hem al 3a 4 dagen niet meer, tot vandaag. Ze hebben hem gevonden helemaal verwond. Hij was aangevallen door de andere wilde howlermonkeys. Zijn oog helemaal open en terug zijn linkerbeen helemaal uit de haak. Hij heeft zelfs geen spier niet meer over in zijn beentje. Dit is de tweede keer dat dit hem overkomt arme baby. Dus nu zit hij terug in een kleine kooi om te genezen en tzal nu wel een tijdje duren om hem weer vrij te laten. Mijn liefje en ik genieten van onze laatste dag samenwerken. Na de shift zijn we in het meer geplonst en dan hebben we nog kaarten gespeeld in de avond en met iedereen nog gezellig rond het kampvuur gezeten. En zoals altijd hier, neer gevallen in ons bed!
