Dag 290-27april2013
We trekken weer verder naar Uvita. We komen in een leuke hostel terecht waar ze zo wat alles verhuren of je mag lenen zoals fietsen, surfboarden groot en klein, rugzakken, schoenen enzo...... Ze spelen vandaag softball. Ik ga natuurlijk mee spelen. Mijn Liefje gaat naar het strand. Het zijn bijna allemaal oude garden en kinderen. Het was super leuk! Zo plezant dat ik nog is een balletje kon gooien. De mannen konden er ook wat van. Maar het was zo ontzettend warm ni te doen. Kinderen hielden het ni uit op het veld en gingen naar huis. We bebben 1 game gespeeld. Ons team stond altijd voor,tot de laatste ining. Toen is het 10 - 9 geworden voor hen. Maar het spel was ni echt eerlijk,ma ja. Als ik terug naar huis ga, ga ik direct mijn grote liefde zoeken op het strand. Zij was ook net opweg naar huis. Ik herkende ze al van zo ver, zo een schoonheid valt mij meteen op. Ben ze goed in haar armen gevlogen en heb ze ne dikke knuffel gegeven. We zijn dan naar de winkel gegaan en hebben samen lekker gekookt. Nog is spaghetti met smaak. We wilde in de hangmat slapen de rest is ni te betalen. En nu begint het te stortregenen. En nergens is er een droog plaatsje, dat belooft. En in de regen de tent opstellen das echt ni leuk!
Dag 289-26april2013
We geraken ons bed ni uit,de wekker heeft wel 4x afgelopen. Gegeten en onze picknick gemaakt. We trekken naar het park Manuel Antonio en de bekende stranden. Het is ook echt super mooi! In heel Costa Rica zie je veel dieren,maar hier echt abnormaal veel. Luiaarden, wasberen, slangen, mega kikker, apen, soort grote cavia en verschillende hagedissen. Het was geweldig. De stranden zo mooi,en de zee zo wild. Golven van zeker 3 meter hoog. En die vlogen dan super hoog de lucht in tegen de rotsen. Dat was de moeite om te zien. Een keer was het zo fel dat de golf over de hoge zandpaden stroomde. Dat kwam precies ni vaak voor. Op de avond hebben we weer goed op zijn chinees gekookt met oh zoveel look. Nu ga ik mij klaar maken en hebben we nog een gezellige avond ;-)
Dag 288-25april2013
Ze hebben ons weer goe liggen. We zouden de bus om 6u hebben. Dus wij om 5u op alles klaar. Naar de bus vertrokken. Was die net weg. Ze was 5u20. Nu moeten we wachten tot 8u. Dan zijn we terug naar onze hostel geweest en de mango's dat ik gevonden had opgegeten. En nog een goei dutje gedaan. Dus om 8u hebben we van montezuma de bus gepakt naar paquera. Daar de boot gepakt naar politie in puntarenas. We spraken een politieman aan op straat bij zijn barakje. Kinderen die op de straat speelde liepen zijn kantoortje binnen en buiten. Hij had ni veel te zeggen denk. De brave ziel met 2 tanden. Hier zijn ze ons met de politie wagen komen halen. We werden in een rommelige kamer afgezet. Wat later een hal ernaast. Een man kwam naast me zitten. Hij liet zijn buik zien, helemaal open van zijn boven buik tot onderbuik. Amai da was grellig. En zo slecht genaait. Nooit gezien. Dat was met het vissen gebeurd,op een rots terecht gekomen. Ze roepen ons binnen. Werken kennen ze daar ook ni. Het enige wat ze doen is,zien dat hun haar nog goed ligt. Dus wa kammen, hun bij sminken hun nagels bijwerken. En het was dan ook nog erger dan een kippenhok. Iedereen liep buiten en binnen. Die deden echt ni veel, buiten wa flirten. Er kwam nog iemand binnen die ook net bestolen was. En op de straat zei nog iemand tegen ons. A da zijn de drugs mensen weer. We hebben wel een uur binnen gezeten om te laten op schrijven wat er gestolen was. Nu op de bus naar quepos. We zitten hier in een goedkoop hotel met keuken. Super! We hebben chinees gemaakt met bokke look. Man zooooo goed! Morgen naar manuel antonio. Nu nog profiteren van ee
Dag 287-25april2013
We nemen de bus naar het park Cabo Blanco. Dit is het eerste beschermde park van Costa Rica. Het was super mooi veel wildlife we hebben apen racoons herten vele vogels die we nog niet gezien hadden. En het raarste was vleermuizen in een grote holle boom. Da was wel vet. Aan het einde van het park kwamen we uit aan zee. Een bijna verlaten strand. Op een koppel na. We moeten bijna terug lopen voor de bus te halen. Maar nog kwamen we 10 min te laat. We hebben gewacht op een koppel dat nog in het bos zat. En hopen dat zij ook die kant uit moeten. We hadden geluk. We mochten mee,ze moesten ni helemaal tot daar maar ze hebben ons zo goed als voor de deur afgezet. Toch nog is geluk. En mijn zin in bonen met rijst gefrituurde bananen en advocaat werd ook deze avond vervuld.
Dag 286-23 april2013
Lang geslapen tot 9u30. Nog steeds van ons melk,nimmer weten wat we gaan doen. We zijn dan heeeeel ver over alle stranden gewandeld. De hond van gisteren was er ook weer. Hij zoekt mensen op het stand en vraagd dan dat ze haar stok willen gooien. Ze is geweldig. Een choco Labrador. We hebben een hele tijd met haar gespeeld. Een holander zei dat ze hier elke dag komt al 3 jaar lang. In de morgent komt ze van haar huis met haar stok. En in de avond gaat ze met haar stok terug naar huis. Man zo geweldig om te zien! Alle stranden waren super mooi,de zee zo wild. Hier en daar gingen we zwemmen in zee. Je werd helemaal rondgeslingerd in het water. Golven over ons heen. Op somige plaatsen liep er een rivier over het strand die uitmonde in zee. Op die ene plaats waren hoge rotsen het water vloog wel 5 meters de lucht in of meer. Julieke wandelde door de golven die uitstrekte over het strand. Ze voelde iets tegen haar been. Een portefuille? We snuffelde er in. Een andere man zag ons en vroeg of hij een foto van ons moest trekken. Nee nee we hebben net een portefuille gevonden. Wij wouden die naar de politie brengen. Toen zei zijn vrouw wij zullen dat wel doen. En nu zijn ze er met het geld vandoor. Wij maar steeds denken aan onze karma. Maar ja daar geraken we ver mee. Slechte karma komt terug. En wat gebeurd er met de goede? Slaapwel nu mis ik mijn kaarten wel. Mijn Liefje is volop aan haar 4 dagboek bezig.
dag 285-22april2013
We zitten op de bus onderweg naar de boot. Ik vraag aan mijn liefje om mijn rugzak te nemen om te drinken. Als ze mijn rugzak terugzet heb ik een slecht gevoel en neem ik mijn kamera uit mijn rugzak. 10 min later ariveren we. We willen onze kleine rugzakken nemen e ze zijn weg. Ik kan ni geloven hoe dat gebeurde onder mijn neus. Ik heb de heletijd naar de mensen gekeken. Sapte er niks van. Onze tandenborstels en pasta weg mijn kaarten drinken Julieke haar 2 dagboeken! CD van al onze foto's van Nicaragua mijn bril zonnemelk tablet en achteraf realizeerde ik mij dat mijn geheugenkaart er ook in zat. Dus al mijn foto's van Brasilie Cambodia Thailand Mexico Guatemala Honduras en Nicaragua! Amai ik voel me slecht! We zijn nog door de straten gaan zoeken maar ja. Die kerel zal wel blij zijn met onze foto's. Ik kan wel huilen! Mensen onderweg zeiden ons steeds wees voorzichtighier! Maar het was te laat. Blijkbaar super gevaarlijk daar. Niemand mag s'avonds buiten komen of er gebeurd wat. We konden niks meer doen. We hebben nog de boot genomen en een bus. Nu zitten we in Montezoeme. Wouden hier met dieren haan werken maar hoorde van meer mensen dat het slecht was. Ze hebben ons nen borrel gegeven voor ons verdriet. Dan zijn we gaan slapen.
dag 285-22april2013
We zitten op de bus onderweg naar de boot. Ik vraag aan mijn liefje om mijn rugzak te nemen om te drinken. Als ze mijn rugzak terugzet heb ik een slecht gevoel en neem ik mijn kamera uit mijn rugzak. 10 min later ariveren we. We willen onze kleine rugzakken nemen e ze zijn weg. Ik kan ni geloven hoe dat gebeurde onder mijn neus. Ik heb de heletijd naar de mensen gekeken. Sapte er niks van. Onze tandenborstels en pasta weg mijn kaarten drinken Julieke haar 2 dagboeken! CD van al onze foto's van Nicaragua mijn bril zonnemelk tablet en achteraf realizeerde ik mij dat mijn geheugenkaart er ook in zat. Dus al mijn foto's van Brasilie Cambodia Thailand Mexico Guatemala Honduras en Nicaragua! Amai ik voel me slecht! We zijn nog door de straten gaan zoeken maar ja. Die kerel zal wel blij zijn met onze foto's. Ik kan wel huilen! Mensen onderweg zeiden ons steeds wees voorzichtighier! Maar het was te laat. Blijkbaar super gevaarlijk daar. Niemand mag s'avonds buiten komen of er gebeurd wat. We konden niks meer doen. We hebben nog de boot genomen en een bus. Nu zitten we in Montezoeme. Wouden hier met dieren haan werken maar hoorde van meer mensen dat het slecht was. Ze hebben ons nen borrel gegeven voor ons verdriet. Dan zijn we gaan slapen.
Vandaag een drukke dag. Eerst wachten op ons ontbijt,dat na uren pas kwam. En bleek enkel een beetje fruit te zijn. 2 schijven ananas en 3 stukjes banaan. Daar moet ik van recht blijven? Tegen 10u30 trekken we naar een zeer speciale boom! Een Ficus, hij is wel 40 meter hoog. En je kon erin klimmen tot 30 meter hoog. Mijn Liefje was hier al naar toe geweest. Ze had toen een stukje van deze stam bij voor mij. En nu zitten we samen in de top. Hoe geweldig is dat wel ni. We moesten eerst door een bosje. Niet verwacht hier zo een grote boom tegen te komen. Als ik toe kwam stond ik perplex hoe vet die boom wel was. Zo groot en helemaal hol. We hebben er een tijdje ingezeten. Zo gezellig en wat een mooi uitzicht de wind door ons haar. Zalig genieten! Eens terug maken we snel ons eten. Ze komen ons halen voor te zipline 13 kabels waaronder 2 superman. Zipline word je aan u buik vastgemaakt en zit je rechtop. De superman word je aan u rug vastgemaakt en vlieg je werkelijk als een vogel door de lucht. De superman is de langste van centraal America 1570 lang. Dat was zo geweldig! Ongelofelijk bangelijk wat een gevoel van vrijheid! Eindelijk is kunnen voelen wat een vogel voelt. Niet te beschrijven! Maar de grootste KIK was de tarzanswing! HOWJO een vrije val van mega hoog. Dat gevoel kan ik niet beschrijven de adrenaline zit nog in mijn bloed. Ik denk dat ze mij tot in parijs hebben horen roepen zolang als ik slingerde. Toch zou ik het direct opnieuw doen! Was wel even vies als ze het poort je open deden, en dan nog een duw geven AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA maar de pret was van korte duur,spijtig. Thuis hebben we weer weinig tijd. Nu komen ze ons ophalen voor de nacht tour. Maar we hebben geluk. We hebben 2 tarantoelas gezien. Zwart met wit en zwart met oranje, was heel mooi. Ze kunnen tot 20 jaar worden. Er is een soort wesp die in het hol vliegd. Dan op het achterste deel steekt en een eitjes legt. Als de eitjes uitkomen beginnen ze de spin op te eten langs binnen tot die niet meer kan bewegen en sterft. We hebben nog een banaanspin gezien die zijn ook dodelijk voor de mens. Die tasten u hersenen aan zodat die uitgeschakeld worden. Echt grelliger. Ook een zwarte schorpioen, ze zat vol baby's op haar lichaam. Ze draagd die 2 weken mee. Erna verveld ze zoals een slang. Van deze kan men ook dood gaan als men er allergisch voor is. Het probleem is dat niemand dat van te voren weet. Ook een toekan een nachtegaal wasbeer en een uil vlak boven ons. Hoeveel geluk hadden we wel ni. De gids tilde een soldaat mier op en nam een stok. Daar lied hij de mier in bijten de stok bleef hangen! Dat was ongelofelijk,hoe sterk is een mier wel niet. Een mier (koningin) kan 12 jaar worden. Ook een luiaard kwam op ons pad. Ze zeiden dat die mega groot was. Prachtig! Ze had een baby bij. Dat was zo schattig, ongelofelijk! Ze kunnen 30 jaar worden en zijn 1 jaar in verwachting. Vanaf hun 3 jaar zijn ze vruchtbaar. Ze leven appart,ieder op zich. 1 keer in de week komen ze naar de grond om te kakken en te plassen. Dat doen ze voor de vijand dat die minder spoor hebben van waar ze zitten. Echt slimme dieren. ook kruipen ze steeds tot het uiterste om verse bladeren te eten. Anders zit er teveel gif in. Oude bladeren bevatten veel gif. Ze zijn zo traag omdat ze enkel bladeren eten. Grappig. Nog een klein kikkertje maar zo sterk. Ze komen als een kikker uit het ei. Deze zijn aan het uitsterven door opwarming van de aarde. Dus gebrek aan water. Er steeds minder regen valt. Dus deze zwemmen in het ei. Maar als er geen regen is , is er minder vocht in het ei en worden ze niet geboren. Een speciale hagedis hebben we ook gezien. Dat zijn de enige dat hier kunnen overleven. Ze kunnen tegen de kou van hier maar zitten wel hoger in de bomen voor de warmte. We hadden veel geluk op onze tour. Nu ben ik het schrijven meer dan beu. Het was een super dag !
