Zalig geslapen. Sta nog met Lisa te werken in de leuke kooien. Vandaag gaat iedereen een stapje in Flores zetten,ze zagen de oren van men kop om mee te gaan. Maar ik heb echt geen zin. En het is waarschijnlijk weer zoals de vorige keer, heel laat. Dus we blijven toch thuis. Spijtig ni alleen. Ik zei vandaag tegen Tereze ze is van Canada het Engelse gedeelte: ik versta je ni goed? Wat? U Engels is toch wel ni zo goed e. Iedereen moest lachen ook zij. Heb ook tussen persoon moeten zijn. Voor Rosa en Polinio , dat nu opgeklaard is. Ze weet dat hij een relatie heeft met Saimon. Anders word ze misschien alleen maar harder gekwetst. Nu ga ik douchen want word opgegeten door de muggen.
Nu moet ik 2 dagen terug gaan. Das moeilijk voor mij, er was geen internet omdat het slecht weer is geweest. De laatste dag met Rosa samenwerken. Zij blijft nog bij dezelfde kooien met Polinio waar ze een oogje op heeft. Maar hij is voor de jongens en heeft iets met Saimon. Maar dit is ni geweten. De papegaai dat terug in de grote kooi is gezet doet het prima. De 2 zieke lammetjes de 1ne goed de andere heel slecht. Hij heeft diarree gehad nu een dikke harde buik. Was men vader maar hier om te vertellen wat we moeten doen. Na het werk gaan we naar Floris inkopen doen. Het regent dat het klettert! Op de boot naar daar krijgen we een groot stuk plastic om over ons te trekken. Iedereen heeft zich mooi op gemaakt. Alleen ik en men liefje niet. Wij hebben geen propere kleren meer. Wij lopen in boeren regenpakken. Geweldig! In de wikkel kopen we eten voor de honden van hier. Wat zeer verboden is. Wij zijn te gier om voor onszelf iets te kopen voor de vlooien maar voor de honden hebben we het wel meegebracht. En wij hebben er misschien meer dan hun. Wel ni zo erg als toen ik van Marokko kwam. Maar hoop dat we weer iets kleins maar toch goed gedaan hebben. We hebben afscheid genomen van Sarha en Henry die zijn gestopt na 2 weken. Was een leuk maar soms wa rare mensen. Zij deden ons steeds achteren. Als wij een kusje gaven , deden zij dit ook,als we elkaar vast pakte of streelde deden hun dit ook. Ze zijden dit zelfs zelf. Henry gaf wel op met kusjes geven , want zijn mond bleef zo staan zei hij. Enzo........ Als we terug kwamen hebben we de lammetjes nog eten gegeven met de papfles. Ik zei tegen Julieke die kunnen ze beter een spuitje geven, want die haalt morgen ni meer. En toen is er nog een korte n8 gevolgd.
Spijtig, wat ik verwacht had is gebeurt. Het lammetje is gestorven. Zo spijtig! Het ander lammetje doet het prima. Vandaag sta ik met Lisa te werken, super leuke kooien! En een toffe om mee te werken. Zij is ook een harde werker. We staan bij een mini stekel varken super schattig, ook een mini hertje o zo leuk! En nog een brulaap nog de grote papegaaien de kleine en nog 2 andere soorten vogels. Ook grote. Hier is het geweldig om te staan. Alles zo vrolijk, maar o zo vuil. Het varken komt steeds knuffelen en dan hang je hele onder. Ook moesten we een grote goot uit kuisen waar al de etensresten in vallen en de stront. Ik hing tot onder mijn oksels vol. Wat een zalig leven hier, u van niks iets aantrekken en van elk moment genieten. Na het harde werk, zijn we weer een duikje gaan nemen. Nog nooit zo zalig als vandaag, in de gieten de regen! Het lijkt wel het hemelrijk! Ja het meer is onze douche geworden. Julieke was ni mee die verkiest de slechte douche. Na het het eten,zijn wij direct naar onze kamer gegaan. En heeft men liefje voorgelezen en hebben we uren gebabbeld,zo gezellig!
Amai t'is vroeg vandaag. Of beter te laat gisteten, nog tot laat gebabbeld. Ze zijn me vandaag komen vertellen dat ik veel te hard kuis. Nu moeten we maar de helft doen van wat ik altijd deed. Nu geraken we dus wel op tijd klaar. Vandaag hebben we ook beslist dat we nog 1 week langer blijven. Het is hier echt leuk om te zijn. Vandaag hebben ze een vogel terug in de grote kooi gezet, die lang heeft moeten revalideren. Julieke heeft er 2 uur moeten op letten dat hij ni werd aangevallen door andere. Hij kon nog ni goed vliegen en is in het begin op de grond gevallen. Omdat ze hem zaten te plagen. Maar uiteindelijk lieten ze hem gerust en ging het beter. Op de middag heeft hij zelfs al meegegeten. Ook een aap die alleen zit omdat hij veel te bang is van andere apen. Hebben ze vandaag bij baby aapjes gezet. Al 4x hiervoor hadden ze dit geprobeerd. Telkens bij grote apen. Nu krijgt ze een laatste kans met de baby's. Als dit nu niet lukt zal ze nooit meer in het wilt vrijgelaten kunnen worden. 3X per dag word ze er een paar uur bij gezet. Het kan weken duren voor ze weten dat het gaat lukken. Er gebeurd hier best wel heel wat. Steeds wil je weten hoe alles afloopt. Het skypen met men ouders wil maar ni lukken. Vind dit wel jammer. Hier in de jungle is natuurlijk slechte verbinding. Nog een douche gaan nemen in het meer in de regen zalig. Vandaag gaan we vroeg slapen want morgen weer een drukke dag tot in de laate uren.
Deze n8 voelde ik zachtjes iets op men hoofd toen op men dij terug op men hoofd toen op men been en terug op men hoofd. Ik d8 dit is zeker een aap die is binnen gedrongen. Trok de lakens over men hoofd. Z8jes zei ik Julie? Toen zei ze z8jes ja,mag ik bij u komen liggen. Man de rillingen gingen door men lijf. Toen heb ik ze is goed vast gepakt en zo ben ik in de morgen dan ook wakker geworden. Ik moet vandaag terug met Roza werken. Terug men eerste kooien,hard werk. Dat zijn 3 grote kooien met grote papegaaien. De vorige hadden het heel slecht gekuist of ni. De eerste mensen hebben om 7u30 gedaan,een paar rond 8u en wij 8u45. Direct na het eten hebben we de compost moeten leeg maken. Heel zwaar werk. Direkt erna terug onze kooien. Om 12u40 had ik voor het eerst 15 min rust. De laatste shift hadden we om 3u klaar. Vandaag is er weer een dier dood gegaan. Een nachtdier weet de naam nimeer. Hele mooie dieren maar heel gevaarlijk. Als je die eten geeft en ze komen uit hun hok. Moet je naar buiten rennen. Dan zijn we een duikje gaan nemen in het meer. We hongen onder de stront. Ja wij hebben echt al een geurtje bij. Om 18u moeten we de n8dieren nog eten gaan geven. Super leuk. Die zijn zo lief. Ze kwamen direct als ze men stem hoorde. Nu gaan we nog even een spelletje spelen om dan om 20u terug neer te vallen in ons bed.
We vliegen recht tegen het plafond van't verschieten. Er valt een boom vlak naast het huis waar we in slapen. De omheining is in flarden maar de rest is gelukkig heel gebleven. Moet vandaag voor het laatst met de aapjes werken. Vind dit heel jammer. Da was zo zalig,kon er uren naar kijken. Judit haar Engels is nog veel erger als da van mij en dit brengt soms hilarische gesprekken, maar kan ook heel vermoeiend zijn soms. Men Liefje en ik hebben een toffe job gedaan samen stront uit handdoeken wassen. Zo gezellig aan de wasbak. Als iedereen naar de stad trekt met het bootje. Blijf ik en men Liefje alleen hier. We gaan kijken hoe ze de baby ocelot, die ze gisteren hebben binnen gebracht, eten gaan geven, zo lief het had nog steeds zijn oogjes toe. Alejandro deed zo natuurlijk mogelijk en beet met zijn mond in de nek en zette het zo terug in zijn kooi. Geweldig om te zien. Erna gaan we alleen met ons tweeën zwemmen. Zalig voor het eerst in bijna 2 weken samen wij 2 alleen. Dat had ik echt wel gemist. Nu gaan we nog een spelletje weerwolf spelen. En weer vroeg onder de wol.
Wat zalig weer vroeg tussen de dieren wakker worden. We voelen ons hier echt thuis.we hebben een hokje gemaakt voor de baby aapjes. Het was een heel knutselwerk. Nu heb ik kunnen laten zien dat ik een echte dochter ben van ons moe. Ze kregen het ni gerepareerd , en op een wip had ik het gemaakt. Ook met het op te hangen hadden ze problemen. Maar ik klom als een aap naar daar en het was zo gefixt. Da was echt plezand. De handige handen van men moeder. In de namiddag zijn we nog eens een plons gaan nemen. We zijn naar de grellige glijbaan geweest. Amai die was echt grellig snel, ni normaal! Roza en ik zijn wel 3 maal geweest. Henry was gewond geraakt aan zijn ellebogen en ging ni meer. Sarha is ook maar 1 maal geweest. De glijbaan is wel 50tot60 meter lang en redelijk hoog. Ogen kan je ni open houden omdat er te hard water in komt. En opt laatst vlieg je over het water als een pop. Roza was telkens haar kleren kwijt. En ik dacht even men oog. Dan zijn we terug naar Arcas gezwommen met ons 4 Roza Henry Sarha en ik. Wat toch wel redelijk ver is. Denk 200m. Ik was doodop. Na het avondmaal gaan we nog een film bekijken over hoe Arcas is begonnen. Nu dus.
