Vandaag doen we het rustig aan. Een prachtige morgen! Lekker uitslapen , tot 7u. Is nergens heen moeten, zalig. In ons eigen huisje gaan we eerst wat koken en de was doen, zo een zalig gevoel, is echt prive hebben, een heel huis voor ons alleen! Als we klaar zijn met alles neemt Omar ons mee naar de krokedillen. Hij is het mannetje waarvan we zijn huisje huren. Hij weet echt gigantisch veel over alles. De krokodillen komen als hij ze roept, net zoals een hond. De mensen geven ze blijkbaar eten. Dat vinden we wel heel wat minder. de natuur is er wel heel mooi. Een vlinder doet eigenlijk niks anders dan opgroeien en dan paren. zo een paring duurd 30 uur. Het mannetje moet het vrouwtje goed vasthouden. Dus als je nog is vlinders ziet paren laat ze gerust. Op de avond hebben we nog een leuk spelletje samen gespeeld.
Weer vroeg uit de veren voor een zot als een achterdeur plan. We zijn ni ver van Panama maar gaan een heel stuk terug richting Nicaragua. Ons Ushi nog is tegemoet om dan weer afscheid te nemen. We trekken naar Carcari, maar we maken een tussen stop in de hoofdstad. Hier is het levens gevaarlijk, je voeld gewoon de onrust en criminaliteit. Ook Obama is weer hier. Hij lijkt ons wel te volgen. We merken er wel niet zoveel van hier. We hebben een eindje naar een andere bushalte moeten lopen. Wist ni dat ik nog zo snel kon zijn. We hebben weer geluk met de regen. Al de hele morgent en middag regen. Nu net ni, we stappen op de bus en de hemel barst open. We worden bijna uit de bus gedonderd. Amai wa een kletsende bliksems abnormaal luid. We zaten boven op de bergen tussen de wolken even waren we niet gerust. 2 ongelukken waren er gebeurd alarmen die overal afgingen lichten die opeens uitvielen. Maar veilig in een hotel nu. een heel hotel voor ons alleen met terras. Lang genieten kunnen we wel ni, morgen weer vroeg op.
Dag 294-1mei2013
Keivroeg opstaan 4u snachts, maar zo lekker geslapen, zelfs de mieren die krioelde in ons bed hebben we niet gevoeld. Al ons brood was wel zwart van de mieren, maarja die blazen we er gewoon af. Gisteren in onze douche zat er een schorpioen en bij de andere een tarantula, dit is heel gewoon geworden voor ons. Het is pikkedonker, maar we moeten nu vertrekken, weer voor dat de rivier te hoog komt te staan. Wel keileuk zo in de donker in de jungle wandelen! Het was soms wel eng, want soms ritselden de bosjes naast ons en konden niet zien wat het was. Voor we vertrokken hing er ook een aanwijzing voor wat je moest doen als er een poema je aanvalt. Maar twas wel heel spannend. Als we bij de rivier aankomen, zijn we net op tijd, want de grote golven komen al snel en hard aangestroomd. Dan is het al snel licht en kunnen we rustig verder wandelen tot bijnahalfweg daar zitten we vast. Hier moeten we 2uur wachten tot het weer laagtij is om verder te kunnen. We doen hier een siesta! Mijn liefje slaap lekker in mijn armen op de rots. Om 9uur gaan we verder omdat we het wachten beu zijn. Hierdoor moeten we wel over wat rotsen klimmen langs het water, maar dat lukt aardig. Hebben weer veel dieren gezien. Mijn liefje heeft een jaguarundi gezien die over de weg liep. Hij was banger dan ons. Voor de rest dezelfde dieren als gisteren gezien. Andere hadden nog miereneters gezien, die hebben we jammer genoeg gemist! Het was hier ongelooflijk prachtig! De wandeling terug duurde veel langer, omdat we meer genoten hebben van alles. Bij het rangerstation ontmoeten we een meisje die palmolie aant maken was. Voor een 4literbusje palmolie, had je 42 kokosnoten nodig en deze hoop werk werd verkocht voor 30/40 dollar! Ze werden allemaal met de hand geraspt! Als we terug willen vertrekken voelen we de blaren op onze voeten en das een ramp, want we moeten weer 3km over het strand. We liepen als twee oude dames over het strand. Juist op het einde toen we terugreden begon het te regenen, wat een geluk. De truck reed als een gek terug, we vlogen tegen het plafond! Dan door de regen nog iets gaan eten en in ons bed geploft na een frisse douche!
Dag 293-30april2013
Het was weer vroeg, 5u opgestaan voor de bus naar Corcovado national park. We werden op een koeientruck geladen met nog andere bezoekers. 2uren gereden op ne boemelweg! Aangekomen bij het eerste rangerstation, zeiden ze dat we 3,5km moesten wandelen over het strand naar het tweede rangerstation waar de trail begon. Was een zware wandeling door de mulle zand, maar zagen al meteen een hele hoop macaws. Dat gaf ons een fantastisch gevoel om ze zo gelukkig in het wild te zien. Echt wauw! Aangekomen en daar aan onze treck van 16km begonnen! Km's lange ongerepte verlaten beaches, zo mooi. De weg liep naast de beach via een weggetje door de jungle. De wegen waren geweldig mooi en helemaal niet aangelegd, twas soms zoeken. We waren muisstil om meer kans te hebben op dieren, want die kon je altijd en overal tegenkomen omdat ze hier woonden. Er waren mega vette bomen met mega lange wortels die boven de grond krioelden, was heel magisch en mysterieus! Hadden geen gids genomen , maar hebben toch zelf veel dieren gezien. We hebben een racoon, slang, zwartefluogroene kikker, spidermonkeys, white face monkeys, tapir, macaws en andere mooie vogels gezien. De wandeling was een race tegen de tijd, beter gezegd tegen de natuur. Je moest een paar rivieren oversteken, alleen de laatste moest je halen voor hoogtij, anders kon je wel eens te maken krijgen met bullsharks en krokodillen. Ze komen dan eten als de rivier hoog staat. We stonden al in de rivier met zenuwen, want hij was al redelijk hoog, maar toen riep een man aan de overkant dat we aan de zeekant moesten oversteken. Hier lag nog een laatste stukje strand dat veiliger was. Hier was het al te gevaarlijk voor krokodillen. Dus op weg naar de zeekant, staat er tapir op ons pad, hij wandelde samen met ons de rivier in, keileuk. Wat een lief beest, totdat hij kakte in onze stroomrichting. Dat doet hij ter zelfbescherming, om zijn geur niet achter te laten op het land. Vanaf hier was het nog een uurtje. Dan arriveren we bij de rangerstation. Daar hebben we gehoord van 2japanners die vandaag dezelfde trail hebben gedaan dat ze een poema hebben gezien. Wat een gelukzakken, hij lag gewoon op de trail te rusten. Ook een klein meisje zat in de rivier te zwemmen waar we moesten oversteken, vlak naast een krokodil. De familie van het meisje was keitof. Ze zijn al 5jaar onderweg met een zeilboot. Ze hadden de geweldigste verhalen bij, ongelooflijk veel avontuur beleefd. Mijn liefje en ik waren nog niet moe, dus besloten er nog een trail bij te doen. De trail liep rond de jungle van de rangerstation naar de beach. Ook heel mooi. Hier nog vele dieren gezien, waarvan we de naam niet weten. Ik heb nog iets zien bewegen, iets zwart , maar weet niet zeker wat het was. Hebben ons bed gemaakt hier, een vies matrasje met een muskietennet. Onze eiersla was slecht geworden na een hele dag zon, maar daar moesten we het mee doen, want das het enige dat we hadden. En nu als een blok in slaap vallen.
Dag 292-29 april2013
Geen oog heb ik dicht gedaan in de hangmat. Heel de nacht heeft het geregent. Om 4u zijn we opgestaan,en het stopte ook opeens met regenen. Gelukkig want we moeten ver wandelen naar de bus. Als we zitten te wachten komt er een echte STORM op ons afgelopen. Zo wild en helemaal het noorden kwijt. Een boxer, alleen het was een hij en minder grof en geen wit aan zijn borst. Maar als ik in zijn ogen keek, was het net STORM! Ik was zo blij, we hebben hem direct eten gegeven. Hij at ons heel zakje hondenbrokken op en een deel van het tweede. En nog had hij niet genoeg. Als ik hem knuffelde of wou spelen met hem was hij echt 2 druppels STORM van karakter en dan die oogjes. Ik was zo verkocht. Wou die echt meenemen! Mijn hart brak als ik hem achterliet. Ik heb wel een papier onder de deur geschoven van het huis waar de hond leeft, waar mijn liefje had opgeschreven, geef u hond eten AUB! We trekken dan van Uvita naar Puerto Jimenez. Als we na uren toekomen komt er een visser naar ons toe gereden. Hij brengt ons naar zijn hostel. Super gezellig en tof, afgelegen in de bossen heeft keuken, terras in zijn tuin. We zijn hier met zijn 4. De 4 meisjes, samen gaan we morgen op 2 daagse trek zonder gids. Dat was te duur. In het Corcovado park. National geographic, discovery channel and bbc komen hier veel filmen. Omdat het hier prachtig is en heel veel willd zit. Ocelots poemas, jaguars, tapirs en vele andere dieren. Vorige keer waren er mensen en die hadden een baby poema gezien en die wilde er een foto van maken. Maar toen was de mama daar. Als een pijl schoten ze in een boom en begonnen met vanalles naar de poema te gooien, zodat die niet in de boom zou klimmen. Daar hebben ze dan 1u30 ingezeten. Grellig. Vandaag hebben we al vele papagaaien gezien en verschillende hele grote rode papagaaien. Das zo geweldig om te zien. De man van onze prive hostel weet echt super veel over planten. Hij heeft ook alles in en rond zijn huis staan. Papagaaien kunnen 100 jaar worden en blijven bij hun partner voor altijd. Als de ene sterft, sterft de ander van verdriet. Zo triest maar mooi tegelijk. Hij vertelde ook dat als je gebeten bent door muggen, je een blad van de vrouwentongen afdoet en het sap erover wrijft het ophoud met jeuken. En het klopt, heb het al uitgeprobeerd. Ook welke planten we kunnen eten, welke bladeren, welke bloemen, en van welke bloem je high kunt worden en wat de muggen en andere insecten weghoud. Als je in de jungle of op een strand gehydrateerd word kun je ook gewoon cocossap rechtstreeks in u bloed laten lopen, volgens een duitse dokter, omdat dat zo puur is. Hij heeft ons weer zoveel bijgeleerd. Nog veel meer dan ik nu heb opgenoemt. Na de wandeling door zijn hof met zijn 2 honden,wat ook nog is leuke boxers zijn . Gaan we onze tickets boeken en eten kopen voor 2 dagen. En dan zijn we klaar voor het gekke plan van morgen.
Dag 292-29 april2013
Geen oog heb ik dicht gedaan in de hangmat. Heel de nacht heeft het geregent. Om 4u zijn we opgestaan,en het stopte ook opeens met regenen. Gelukkig want we moeten ver wandelen naar de bus. Als we zitten te wachten komt er een echte STORM op ons afgelopen. Zo wild en helemaal het noorden kwijt. Een boxer, alleen het was een hij en minder grof en geen wit aan zijn borst. Maar als ik in zijn ogen keek, was het net STORM! Ik was zo blij, we hebben hem direct eten gegeven. Hij at ons heel zakje hondenbrokken op en een deel van het tweede. En nog had hij niet genoeg. Als ik hem knuffelde of wou spelen met hem was hij echt 2 druppels STORM van karakter en dan die oogjes. Ik was zo verkocht. Wou die echt meenemen! Mijn hart brak als ik hem achterliet. Ik heb wel een papier onder de deur geschoven van het huis waar de hond leeft, waar mijn liefje had opgeschreven, geef u hond eten AUB! We trekken dan van Uvita naar Puerto Jimenez. Als we na uren toekomen komt er een visser naar ons toe gereden. Hij brengt ons naar zijn hostel. Super gezellig en tof, afgelegen in de bossen heeft keuken, terras in zijn tuin. We zijn hier met zijn 4. De 4 meisjes, samen gaan we morgen op 2 daagse trek zonder gids. Dat was te duur. In het Corcovado park. National geographic, discovery channel and bbc komen hier veel filmen. Omdat het hier prachtig is en heel veel willd zit. Ocelots poemas, jaguars, tapirs en vele andere dieren. Vorige keer waren er mensen en die hadden een baby poema gezien en die wilde er een foto van maken. Maar toen was de mama daar. Als een pijl schoten ze in een boom en begonnen met vanalles naar de poema te gooien, zodat die niet in de boom zou klimmen. Daar hebben ze dan 1u30 ingezeten. Grellig. Vandaag hebben we al vele papagaaien gezien en verschillende hele grote rode papagaaien. Das zo geweldig om te zien. De man van onze prive hostel weet echt super veel over planten. Hij heeft ook alles in en rond zijn huis staan. Papagaaien kunnen 100 jaar worden en blijven bij hun partner voor altijd. Als de ene sterft, sterft de ander van verdriet. Zo triest maar mooi tegelijk. Hij vertelde ook dat als je gebeten bent door muggen, je een blad van de vrouwentongen afdoet en het sap erover wrijft het ophoud met jeuken. En het klopt, heb het al uitgeprobeerd. Ook welke planten we kunnen eten, welke bladeren, welke bloemen, en van welke bloem je high kunt worden en wat de muggen en andere insecten weghoud. Als je in de jungle of op een strand gehydrateerd word kun je ook gewoon cocossap rechtstreeks in u bloed laten lopen, volgens een duitse dokter, omdat dat zo puur is. Hij heeft ons weer zoveel bijgeleerd. Nog veel meer dan ik nu heb opgenoemt. Na de wandeling door zijn hof met zijn 2 honden,wat ook nog is leuke boxers zijn . Gaan we onze tickets boeken en eten kopen voor 2 dagen. En dan zijn we klaar voor het gekke plan van morgen.
VERVOLG OP DAG 291
Ja het is zo mooi dat we echt terug moeten voor de kamera. We moeten ons spoeien anders gaan we het dicht gaan van de zee missen. Als we de kamera bebben en terug gaan zijn er al veel mensen en is de magie in de bergen al weggetrokken. Maar de zee zien dichtgaan ging veel sneller dan ik dacht. Echt heel snel! Het was geweldig om te zien, en dan hoe de golven van de 2 kanten tegen elkaar opbotste. Maar toch blij nu we een herinering hebben. We hebben ons goed geamuzeert en meer dan genoeg kilometers gedaan. Thuis gaan we weer eerst naar de winkel en maken eiersalade meer dan 9 maanden geleden. Amai da smaakte! Hier in Costa Rica leven 3 soort groepen van mensen op 1 de Afro Carribean op 2 de jawel , Chinezen en op 3 Costaricanen. Is dat weer ni om te janken! Heel de wereld palmen ze in! Gisteren hebben we tot laat spelletjes gespeelt vandaag zal het minder laat worden want moeten om 3u40 op. Veel te vroeg! Het zal weer een slechte nacht worden in de hangmat, de regen is terug ole ole!
Dag 291-28april2013
Het is dus een hangmat geworden onder een hutje. Korte nacht bijna altijd geregent teveel straatlicht en teveel muggen. Maar na uren wakker liggen heb ik de slaap kunnen vatten. Een hangmat kan zo leuk zijn maar ni in deze omstandigheden. Om 6u30 liep ik al rond, wat later heb ik eten gemaakt. Om 8u ben ik mijn Liefje gaan roepen voor naar het strand te gaan. Ze verklaarde mij gek want het regent. Maar ik wou supper graag gaan zwemmen en de walvisstaart zien. We nemen onze kamera ni mee omdat het dus regent. We trekken naar het bekende walvisstaartstrand dat noemt Marino Ballena. Het strant lijkt op een staart van een walvis maar is enkel te zien wanneer het eb is. Het is 45 min wandelen. Halfweg stopt het met regenen maar ik wil ni terug voor de kamera. We zijn zo goed als alleen op een gezin na. De optrekkende regen tussen de bergen is zo prachtig! Het lijkt of we in een sprookje zitten! Als we de staart ariveren zijn we zo triest dat we geen foto's kunnen maken. Het is zo geweldig mooi, echt ongelofelijk! Je staat tussen 2 zeeèn op een hoge zandbank.
