Dag 332-8juni2013
Mijn Liefje en ik staan weer samen. We gaan naar onze werkplaats wat helemaal beneden is een 10min wandelen. Als we gedaan hebben met ons eten te snijden komt slak er ook weer aangekropen. Wat ziet ze er weer belabberd uit. Iedereen was gisteren zwaar op stap geweest. Wij zijn toch nog kunnen ontsnappen. Het duurde telang voor iedereen klaar was, dus waren wij snel naar de kamer gevlucht. En daar ben ik nu blij om. Ze hebben serieus naar hun voeten gekregen dat het echt uit de hand aan het lopen is. 2 hebben er moeten overgeven de helft weet ni meer wat er gebeurd is. Iedereen heeft met elkaar gekust meisjes met meisjes een jongen zat ad tepel te lekken van slak en een ander begon topless te dansen op een jongen zijn schoot en dan weten we nog ni alles. Ik vind dat niet normaal meer, daarvoor zijn wij ni hier! Bende pubers, daarvoor zijn we precies al te oud geworden. Dus daarom slak ariveerd laat. Ik zeg: a , je leeft toch nog? S'avonds grote mens in de morgend ook maar dan. Dat zegt mijn vader ook, en gelijk heeft die! Slak zei: ja ja zal ik daar beginnen. Na de eerste shift waar ze bijna niks heeft gedaan doen we de tussenin shift. Ze staat weer bij ons, we moeten het onkruid afdoen rond de laatste kooi van de apen die naar het wild gaan. Het is wat prutswerk het onkruid is tussen en rond de draad gekropen. Wij vinden dat wel leuk. Maar slak heeft nog geen 2 min gewerkt of ze riep al: o nee ik ben geprikt door een plant (een netel dus) en ik denk dat ik allergisch ben, ik moet mijn hand gaan wassen. We hebben madam Slak niet meer terug gezien de eerste 2 uur. De andere 2 deden ook maar half werk, wij zijn hun werk nog gaan overdoen. En ze waren opeens de pist in, daar stonden wij dan , alleen int zweet. De volgende shift daar was Madame Slak, ze was al begonnen, how zeker. Ze was wel met de makkelijke kooi begonnen. En ze doet dan nog geen derde van ons. Ik zeg: als je er bent als eerste begin je met de moeilijkste kooi de volgende keer. Wetende dat die er nooit zal komen. Maar morgen zal ze weten wat werken is, dan staat ze met mij alleen! Na de shift is ze gaan slapen. Ze is ook weer ni komen eten. En de laatste shift heeft ze ook ni komen opdagen maar heeft steeds geslapen. Na het werk ben ik gaan zwemmen, heel alleen, want het onweerde. Op de avond was Madame Slak ook ni komen eten ze was nog aan het slapen. We denken dat ze een psychologisch probleem heeft. Iedereen gaat weer stappen, zelfs na ze verwittigd zijn deze morgen. Ben benieuwd naar de verhalen morgen.
Dag 331-7juni2013
Wat een nacht! Het onweert elke dag, je denkt eraan gewoon te zijn. Je hebt de ergste in je leven al achter de rug. Tot je wakkerschiet! BOEM ! Het bed trilde alles was verlicht, het bleef kraken echt, wa was da. Wat een lawaai ! Deze nacht hebben we bijna niet geslapen. Ben 3X van bed veranderd en telkens nog is langs de wc. We wisten nimmer welke tijd het was. Deze morgen zo moe, maar de vrolijke papegaaien maken ons direct wakker en vrolijken ons op. Ze zijn zo lief en blij als we weer met hun eten afkomen. Ook de schapen waren weer blij. Als ik deze morgen op weg was zag ik Alejandro bezig met de herten te jagen. 2 krijgen er een nieuwe thuis, beter dan hier. Ze waren allemaal zo wild dat ze in de draden liepen. Als wij terug kwamen zagen we dat ze het laatste hertje geschoten hadden. Het was in slaap aan het vallen. Dat was echt erg, een klein hertje ging naar haar toe om te kijken wat er met haar gebeurde. Ze snapte er niks van, het was zo erg om te zien. Hoop maar dat ze er niet meer van weet morgen, maar dat zal ni. Onze laatste shift hebben we de volels verrast. We hadden bessen gerapen voor hen, ze waren zo blij! Zelfs de ziekelijke aten super goed de ene zijn ogen vielen echt dicht van de smaak. Wat hadden zij en ook wij er toch deugd van! We zijn lang blijven kijken. Ook naar de aap, maar dat die zo raar doet zou niet van pijn zijn, maar trauma. Das nog erger. In onze douche hebben we bezoek gekregen van een schorpioen en geen kleine. Ook zit er een grote aan de buiten kant van ons huis. En de buur is een tarantula. En het huis word bewaakt met de grootste vuurvliegen! O en nu moet ik met pubers iets gaan drinken, echt geen zin in! Maar ja er verjaard iemand en ze blijven zagen dus we hebben geen keus! En ik val hier al in slaap. Had echt nu willen slapen het is 19u.
Dag 329-5juni2013
Ik ben zoooblij dat ik vandaag bij mijn liefje mag werken. Vandaag moet zij mij opleiden, dat is tof. Ze staat bij de education centre dat wil zeggen de dieren die iets mankeren en daardoor niet meer terugkunnen naar het wild en dus hier blijven wonen. Deze dieren zijn keitof, want hier mogen we tegen praten enzo. Ze fluiten dan ook allemaal vrolijk door mekaar. Eentje die blaft gelijk een hond en vele die hola roepen en nog ene die chinees rateld. Het is hier heel modderig dus we moeten poetsen op zand, das niet simpel. De andere kooien zitten twee grote papegaaien die altijd op de grond zitten en de deur bewaken en aanvallen als je binnenkomt want ze denken dat ze een hond zijn. Voor de rest leven hier nog parkieten, currasau, penelope een chachalaka en vele eenden. De werkers leggen ons in het spaans uit wat we moeten doen, maar hier is duidelijk geen structuur. Alles is anders dan in de andere kooien dus moeten we veel zelf improviseren. Het allertofste zijn de schapen in hokken jagen en dan eten geven. Er was een spidermonkey die de werkers eten geven die volgens ons iets mankeerde dus dat gaan we melden. De tweede shift moesten we weer bij de turtles en krokodil die deze keer iets groter was. Ik heb weer iets afgebroken, maar gelukkig kunnen ze het nog lijmen, oeps! Na het werk zijn we zalig in het meer gesprongen, het was heerlijk weer. Leve het regenseizoen lol! Savonds kregen we weer een presentatie van arcas om ons te bedanken!
Dag 330-6juni2013
Mijn liefje en ik werken weer samen. Wat zijn we blij, totdat madam slak komt aangeschoven. Mijn liefje had ervoor al bij haar gestaan en ergerde zich dood dat ze zo traag was enja das weer typisch da ik die nu krijg. Ik had ze nog maar 5minute bezig gezien en kreeg het al op mij zenuwen. Ik ben dus gaan lopen en al in de andere kooi begonnen. Mijn liefje had weer meer werk met haar dan dat ze alles alleen moest doen. 2minuten later was het al zover ze had een deur open gelaten tussen 2kooien en de grote macaw was ontsnapt. Gelukkig was het niet de buitendeur. Ze zei sorry! Mijn liefje zei dan maar zolang je maar leert van je fouten dan is het goed. We mochten de schapen weer eten geven, keitof! Wij genoten echt van de schapen, madam slak dumpte haar emmer en vertok gewoon. Erna moesten we weer samen afzien. Zware zakken met stenen op onze rug geladen om nieuwe paden te maken. Bergop bergaf zak na zak. We zagen er bezandstraald uit. Erna weer poetsen, mijn liefje red me weer van de slak en ik doe de andere kooi. Alejandro had ons beloofd naar de zwakke aap te komen zien, maar hij stuurde zijn kat weer. Dus dan gingen we iemand anders vragen om te komen de veterinaire. Hij vond de houding van de aap toch ook niet normaal en komt morgenvroeg terug observeren, oef toch iemand die zich van deze kooien iets aantrekt. Het eten is ookal niet juist voor sommige dieren. Op de compost hier komen vele wilde dieren van de jungle rondom, een racoonfamilie met zijn babies, agouti etc. Na het werk gaan we wandelen rond het meer, is wel tof, heeft een anderhalf uurtje geduurd. Om 5u waren we terug en ben ik nog in het meer geplonst. De kokkin heeft ons heel graag, heb haar daarstraks een pak chocolade cadeau gedaan waar ze heel blij mee was. Ze leeft hier 7op7 en kookt van 7tot7 en ze blijft altijd heel lief! Nu had ze ons zelfs chocolademelk gemaakt alleen voor ons2. Das echt keiiiilief! We hadden haar geholpen met haar grote afwas. De rest van de groep pakken hun eten en zeggen nooit dat het lekker is en wassen dan de helft maar af. Maarja deze groep bestaat dan ook uit pubers, buiten enkele. Dan zijn we samen nog de nachtdieren gaan voederen. Want de pubers zijn weer feesjes bouwen en ze vergeten gewoon hun beestjes. Wij zijn blij dat we iets kunnen doen. Ze waren echt hongerig en waren keilief. Ze zijn echt megaschattig! Het was weer een zalige drukke arcasdag! W kunnen ons niet inbeelden dat we het gebrul van de apen binnenkort niet meer zullen horen en het gesjilp van de papegaaien. Wat zullen we het hier weer missen. We komen zeker weer terug! Het is nu 20u15 hoog tijd om gaan te slapen!
Dag 328-4juni2013
Ohne ik sta weer met 2 op dat kleine beetje werk. Als we ons werk gedaan hebben gaan we bij de andere helpen. Hij naar het varken en ik naar de grote kooien bij de grote papegaaien. Op dit moment zijn er heel veel vrijwilligers en ook zijn er al vele dieren vorige weken vrijgelaten een hele maand tot net 2 dagen voor wij kwamen. Ook 4 dieren zijn naar de zoo omdat ze niet meer in het wild kunnen overleven. Ze hebben er wel een mooie plaats gekregen. Nu staan er dus kooien leeg , wat heel goed is. We gaan ook dieren verplaatsen nu naar een grotere kooi die dan de volgende zijn die naar het wild kunnen. De papegaaien zitten in hun laatste kooi. Maar nu krijgen ze de ringen niet vrij, iets met papieren. Dat is iets waar ze de vogel altijd kunnen terug vinden of alles goed is. Maar dat zal niet zo lang meer duren voor het in orde is als ze genoeg geld bij elkaar krijgen. Nu in september word de 2 groepen apen naar de laatste kooi gebracht om in december in het wild vrijgelaten te worden. Dit moet snel want deze apen zijn op hun oudste om terug naar het wild te kunnen. Ouder dan 6jaar gaat het ni meer. En de oudste hebben de leeftijd bereikt. Maar hier moeten ze nog veel geld voor hebben. Wij krijgen toch steun vanuit Belgie! Stilaan sturen er meer die willen bijdragen aan dit geweldig goede doel ! De dieren zijn zo blij ! En wij al even blij ! De apen moeten allemaal getest worden en injecties krijgen voor de laatste maal. Nu op 27 juli word de 1ste groep vrij gelaten. Spijtig dat we het gaan missen. Het waren normaal 17 apen maar er is een baby bij gekomen dus nu 18 ! Ze doen het allemaal heel goed. Heel de dag zit iemand aan de kooi wat eigenlijk geen kooi meer is maar al echt op het wild lijkt om te observeren hoe elke aap het doet. 10 min voor elke aap, als ze de 17 allemaal gedaan heeft mag diegene die observeerd een uur pauzeren. Dat doet altijd dezelfde want je moet elke aap herkennen van hoog in de bomen. 1 zal het misschien niet halen, hij komt steeds naar beneden om bij de observeerster te komen. En das echt niet goed! Maar we hebben nog een dikke maand , dat moet lukken.
Dag 327-3juni2013
Vandaag moet ik iemand opleren , dat wil zeggen dat ik weer heel weinig werk heb. De havik met 1 oog en een gekwetste vleugel en 4 zieke papegaaien. Ze zien er nog steeds niet goed uit. Na onze shift zijn we naar Flores gegaan. Het voelde net zoals thuis naar de Aldi gaan. We hebben wel een uur in de winkel gezeten. Dan hebben we langs het meer gewandelt en terug door het shoppingcenter. Om half 7 waren we terug thuis aan het eten. Na het eten heb ik met mijn Liefje nog wat kaarten gespeeld op onze gezellige kamer. En om 8 was ik zo moe dat we gaan slapen zijn.
Dag 326-2juni2013
O nee vergeten te vertellen! Gisteren was er een spidermonkey ontsnapt via een gat in de draad. Om hem terug te krijgen hebben ze haar baby eruit gehaald om hem zo terug te krijgen. De andere spidermonkeys in de kooi gingen ook allemaal tekeer toen het gebeurde. Ze vielen de werkers aan om de baby te verdedigen. De spidermonkeys in de andere kooi in quarantine mogen nu niet meer verzorgd worden door vrijwilligers, ze zijn te agressief geworden en vrijwilligers voelde zich er niet meer veilig. Ze werden ook aangevallen. Wij zijn de gelukkige 2 die ze nog hebben mogen doen, enja ze waren wel pretty wild, maar dat is net het tofste eraan. Ze waren onvoorspelbaar en dat maakte het interessant. Vandaag sta ik met Michele. Zo weinig werk, echt saai. De havik is enkel kuisen want op zondag eet die ni. En dan 3 kleine papegaaien en 1 grote. En ze doet haar werk ni goed. Vandaag moeten we de tussen shift ni doen want het is zondag. Dus wij gaan is kijken naar de zoo of de jaguar die van ons komt daar goed zit en dat ze iets gedaan hebben met wat we voorstelde de vorige keer. De jaguar zit veel beter dan bij ons. Ook hebben ze boomstammetjes gelegd bij de nacht dieren zoals we gevraagd hadden. Maar al de rest is verloren gegaan. Ik heb weer hetzelfde dier gezien een soort grote Fred. In een ronde kleine kooi op beton. En nog steeds zat die rondjes te draaien. Zo verschrikkelijk! En dat was een half jaar geleden ook al zo. Na onze shiften bedenk ik een plan om die gaan vrij te laten. Mijn Liefje wil dit overdag doen mr dat vind ik te riskant met al dat volk. Ik wil dit in de nacht gaan doen, maar het probleem is dat we door de jungle moeten en hier veel slangen zitten dat als die bijten je binnen 2u dood bent. Dus dat vind mijn Liefje dan weer ni goed. We gaan nog is een kijkje nemen nr daar om te zien of er geen camera hangt of lichten die kunnen aan springen. Nog steeds is dat beestje rondjes aan het draaien,7u later. Kan er echt ni tegen! Geen camera of lichten dat is er ni, maar de werkrs wonen er wel vlak bij, das minder goed. Weet ni hoe maar ga die verlossen! Op de avond vallen we als blokken in slaap. Mijn Liefje zit al in droomland.
Dag 326-2juni2013
O nee vergeten te vertellen! Gisteren was er een spidermonkey ontsnapt via een gat in de draad. Om hem terug te krijgen hebben ze haar baby eruit gehaald om hem zo terug te krijgen. De andere spidermonkeys in de kooi gingen ook allemaal tekeer toen het gebeurde. Ze vielen de werkers aan om de baby te verdedigen. De spidermonkeys in de andere kooi in quarantine mogen nu niet meer verzorgd worden door vrijwilligers, ze zijn te agressief geworden en vrijwilligers voelde zich er niet meer veilig. Ze werden ook aangevallen. Wij zijn de gelukkige 2 die ze nog hebben mogen doen, enja ze waren wel pretty wild, maar dat is net het tofste eraan. Ze waren onvoorspelbaar en dat maakte het interessant. Vandaag sta ik met Michele. Zo weinig werk, echt saai. De havik is enkel kuisen want op zondag eet die ni. En dan 3 kleine papegaaien en 1 grote. En ze doet haar werk ni goed. Vandaag moeten we de tussen shift ni doen want het is zondag. Dus wij gaan is kijken naar de zoo of de jaguar die van ons komt daar goed zit en dat ze iets gedaan hebben met wat we voorstelde de vorige keer. De jaguar zit veel beter dan bij ons. Ook hebben ze boomstammetjes gelegd bij de nacht dieren zoals we gevraagd hadden. Maar al de rest is verloren gegaan. Ik heb weer hetzelfde dier gezien een soort grote Fred. In een ronde kleine kooi op beton. En nog steeds zat die rondjes te draaien. Zo verschrikkelijk! En dat was een half jaar geleden ook al zo. Na onze shiften bedenk ik een plan om die gaan vrij te laten. Mijn Liefje wil dit overdag doen mr dat vind ik te riskant met al dat volk. Ik wil dit in de nacht gaan doen, maar het probleem is dat we door de jungle moeten en hier veel slangen zitten dat als die bijten je binnen 2u dood bent. Dus dat vind mijn Liefje dan weer ni goed. We gaan nog is een kijkje nemen nr daar om te zien of er geen camera hangt of lichten die kunnen aan springen. Nog steeds is dat beestje rondjes aan het draaien,7u later. Kan er echt ni tegen! Geen camera of lichten dat is er ni, maar de werkrs wonen er wel vlak bij, das minder goed. Weet ni hoe maar ga die verlossen! Op de avond vallen we als blokken in slaap. Mijn Liefje zit al in droomland.
Dag 325-1juni2013
Den dag begint al goed, we zijn onze sleutel van onze kooien verloren. Adam had hem terug gehangen gisteren en nu is die weg. Dus na het eten snijden moest ik een werker gaan zoeken die de reserve sleutel heeft. Heb nogal moeten lopen , bergop bergaf. Dus ik had de jongens al in een andere kooi laten beginnen omdat we heel laat waren. Kom ik bij de 2de kooi, heeft hij die al eten gegeven. Dus konden we die niet meer kuisen. Want dan kuis je het nieuwe eten dat net op de grond valt mee weg. De tussen shift mag ik vandaag met mijn Liefje werken. Dacht eindelijk mijn eerste dag ni heffen. We staan bij de schildpadden en een baby krokodil 50cm toch was ik ni echt gerust. We moeten de schildpadden met een borstel uit het water duwen en mijn Liefje zet ze dan aan de kant. Ook de krokodil moest ik eruit duwen. Die zette zijn mond gigantisch ver open. Maar de vijvertjes zaten verstopt door de kippen boutjes dus moesten alles leeg scheppen met emmers waar we dan heel ver mee moesten lopen om die leeg te maken. DUS WEER VEEL HEFFEN ! Als we bezeig waren de kooien te kuisen , kwam de Osolot vragen om geaait te worden. Hij spinde als een poes, alleen veel harder! Maar ze was zo zacht! Wat een pracht beest! Na ons werk zijn we naar de kooi gaan zien die ze helemaal aan het opknappen zijn voor de Jaguar! Maar da schiet ni zo hard op precies. We hebben een prive kamer gekregen!!! JEUJ ! Snel alles verhuist en samen een heerlijk dutje gedaan! Na het eten hebben we nog lang gebabbeld, iedereen gaat weer op stap. Ja het is zaterdag e. O nee heb mijn regels weer, das 3 dagen te vroeg. Waarom moeten vrouwen toch altijd afzien?
