Eerst en vooral nogmaals: Wij zijn veilig!
We zullen eerst ons verhaal van vorige keer verderzetten.
We zaten dus in Brisbane, een leuke stad, zeker met de zon zo op ons kopke.
Vrijdag moesten we ons busje met pijn in het hart achterlaten. Maar gelukkig viel ons hotel ook wel super mee!
Vrijdag en zaterdag de hele dag en avond in Brisbane rondgelopen. South Bank zou zeker de moeite geweest zijn als het niet gesloten was om mooi te maken na de overstromingen. Hier hebben ze namelijk het domein van Expo 88 omgetoverd tot een prachtig park met zwembaden in het midden van de stad! Een ongelooflijk tof idee!
Zondag hebben we gerust, gemaild,
en dan s avonds weer het vliegtuig op. Op de luchthaven hebben we dan toch ook maar besloten opnieuw een camera aan te schaffen. Zon kleintje is toch net iets gemakkelijker in de stad.
Zondagavond 23 uur plaatselijke tijd landden we in Christchurch. Gauw slapen want morgen mochten we ons nieuw busje alweer gaan afhalen!!!
Maandag waren we superblij toen we onze campervan te zien kregen. Precies helemaal nieuw maar algauw kwam naar boven dat het toch wat onpraktischer ingericht was dan ons vorig (ouder) busje. Een beetje wennen dus. We vertrokken direct naar de plaatselijke GB om onze grote inkopen te doen en gingen toen richting centrum. Na eventjes rondgewandeld te hebben op de Cathedral Square besloten we toch al door te rijden naar het volgende stadje. We hadden uiteindelijk toch maar 3 weken om zowel het Zuidelijk als het Noordelijk eiland af te werken (Wisten wij toen wat een goed besluit wij gemaakt hadden). We gingen dus richting Lyttelton Harbour en dan verder door naar Akaroa. Onderweg zagen we al wat typische Nieuw-Zeelandse landschappen. Uitgestrekte vlaktes, schapen op wel zeer heuvelachtige weides. Ik weet niet of jullie het weten maar de films van Lord of the Rings zijn hier opgenomen en dat zie je direct. Aangezien het ondertussen al regende, gingen we maar vroeg slapen en morgen het stadje verder verkennen.
Dinsdag en alweer regen, pffft. Ook even vermelden dat het hier ook beduidend kouder is dan in Australië, nog maar 15 tot 18 graden, brrrr (voor ons hé).
Akaroa is een oud Frans stadje. De straatnamen zijn hier dan ook nog altijd in het Frans, zeer leuk om te zien. Hier konden we ook naar de dolfijnen en zelfs met ze gaan zwemmen. Wat nu niet zo ideaal was, vonden we. Aangezien je nergens in Nieuw-Zeeland meer dan 120 km van de oceaan verwijderd bent, zal je op andere plaatsen toch ook nog wel cruises kunnen doen zeker?? We trokken dus verder naar het Zuiden. In Ashburton stopten we voor onze lunch en om even de mails te checken in de McDonalds (de eerste die we tegen kwamen hier). Wat we hier op de tv zagen was nogal choquerend! Een aardbeving in Christchurch waar wij 24 uur daarvoor gelopen hadden, fotos gemaakt,
daar bleef nu niet veel meer van over. Al die mensen ocharm! In de auto dan natuurlijk ook nog verder geluisterd naar het nieuws. Het was allemaal nog veel erger dan we dachten. De grootste ramp ooit in Nieuw-Zeeland! We hebben echt geluk gehad. Veel toeristen zaten vast! Een beetje verbijsterd en wat stiller dan normaal reden we verder naar Timaru waar we Caroline Bay ook al niet echt in volle glorie konden bewonderen door de miezerige regen. Gelukkig kwam er van het thuisfront wel goed nieuws binnen! Lies heeft een appartement (fijn zo kortbij ons)!
Onze volgende stop waren de Moeraki Boulders. Grote granieten stenen bollen die uit het water lijken te verrezen. Niemand heeft een idee hoe die ontstaan zijn maar ze liggen daar al miljoenen jaren. Gek om te zien en zeker als je weet dat dit allemaal door moeder natuur gedaan is!
In het volgende stadje Dunedin hebben we de nacht doorgebracht. Ook hier hadden we veel geluk. Hier zijn maar 3 campings en slechts eentje had nog 2 plaatsen vrij dus
Ook weer als gevolg van de aardbeving. De toeristen blijven liever een dagje extra hier hangen dan al naar het Noorden (richting Christchurch) te trekken.
Zoals jullie al wel kunnen zien hebben de meeste stadjes en dorpjes hier niet echt typische Engelse namen. Dat komt omdat de Maoris hier oorspronkelijk leefden (en nog steeds leven). Nieuw- Zeeland mag dan wel door de Britten ontdekt zijn, de Maoris waren hier eerst. Zelfs nu zetelen er nog steeds Maoris in het parlement. De oude Maori namen zijn dan ook bewaard gebleven.
Dit even ter zijde.
Woensdag was het tijd om Dunedin onveilig te maken. Ze hebben hier de steilste straat ter wereld. Met ons busje is er niet op te geraken maar te voet natuurlijk wel (al is ook dat een hele onderneming). Zeer tof en gek om te zien! Het station is ook de moeite! Dat heeft een prachtige mozaïek vloer. Namiddag gingen we naar Otago Peninsula (het Otago schiereiland). Hier zou het enige kasteel van Nieuw-Zeeland staan. Kan wel zijn maar met 25 euro per persoon inkom toch wat te duur voor ons. We hebben er genoeg in Europa! Dan maar verder naar een albastrossenkolonie. Albatrossen zijn grote, zeer grote vogels die een vleugelspanwijdte kunnen hebben van meer dan 3 meter. Je moet natuurlijk wel weer wat geluk hebben om zo eentje te spotten. Wij hadden het geluk die dag niet echt aan onze zijde precies. Maar er waren wel zeehonden en konijntjes, die je van wel heel erg kortbij kon bewonderen. Dat maakte al wat goed.
Dan maar weer verder. In Balclutha eten gemaakt (jaja wij maken iedere dag zelf onze dinner), mails gelezen en weer gaan slapen want brrrr wat is het toch koud.
Donderdag tijd om naar het zuidelijkste stadje, Bluff te rijden. Eens kijken wat hier te beleven viel.
Onderweg weer prachtige landschappen met nog meer schapen, schapen, schapen. Stefan vond dat als hij Nieuw-Zeeland in één woord moest beschrijven hij zou zeggen: schaap. Ze hebben hier dan ook 19 verschillende soorten. In Bluff stond een leuk bordje om aan te duiden hoever we van de grote wereld steden zaten: Londen, New York en de Zuidpool stonden erop (Hoeselt niet, gek 
). Hier zijn we tot de ontdekking gekomen dat we niet de Scenic drive van Balclutha naar Invercargill genomen hadden. De co-piloot had een steekje laten vallen. Dan maar 150km terug rijden om de Petrified Forest te zien. Een versteend bos aan de Curo baai waar je, als je geluk hebt, dolfijnen, zeeleeuwen en pinguïns kunt zien. Gelukkig was onze rit niet voor niks. Een pinguïnetje lag lekker te slapen verscholen achter een struikje. Leuk om zo kortbij te kunnen komen.
Dan weer terug naar Invercargill en onze reis verder gezet hogerop naar Te Anau. Hopelijk zouden we hier nog aankomen voor het donker. Dit is ons ook gelukt maar de tocht naar de Glowworm caves hebben we toch moeten uitstellen wegens net te laat en volzet. Dan maar gaan slapen.
Vrijdag s morgens gingen we eindelijk eens wat uitstapjes vastleggen. Eerst en vooral de Glowworm cave en dan nog de cruise door de fjorden in Milford Sounds. Na een prachtige rit van 2 en een half uur kwamen we aan in Milford Sounds, vlug iets eten op de parking en dan de boot op. Milford Sounds ligt ten midden van immense fjorden en baaien die nog lang niet allemaal opengesteld zijn voor het publiek. Het is in deze fjorden dat ook een aantal stukken van de film Lord of the Rings opgenomen zijn! Aannemelijk met zon uitzichten, de landschappen, de watervallen, de zeehondjes, het zonnetje, alles was ongelooflijk mooi! Je kan hier ook mooie wandelingen maken van 3 uur tot 5 dagen. Spijtig genoeg hadden wij hier geen tijd voor want om 19 uur werden we al terug in Te Anau verwacht voor onze glimworpjes.
Hier aangekomen hadden we nog een half uurtje om een camping te zoeken, eten te maken en te eten. Aangezien wij al zo geroutineerde reizigers zijn stonden de worteltjes en erwtjes, rijst en kipfiletjes in een mum van tijd op tafel en waren we dus ook mooi op tijd aan de steiger waar de boot vertrok. Nog een half uurtje met de boot en we mochten eindelijk de grot in. How jong! Hoe geweldig was dat. Spijtig voor jullie, we mochten geen fotos maken maar neem het van ons aan: het was prachtig! In het donker met zon klein bootje rondvaren en dan al die mini lampjes boven je! Precies een sprookje!
Moe maar voldaan kropen we alweer onder de wol (letterlijk want 15 graden is voor ons toch veeeeeeel te koud geworden). Morgen zetten we onze tocht verder naar Queenstown. The place to be for Bungee jumping, raften, skydiven,
