Woensdag gingen wij verder met het verkennen van San Francisco. Vandaag was de binnenstad aan de beurt met als uitschieters toch wel het stadhuis, de winkelstraat en natuurlijk het Opera House (waar het San Francisco ballet gevestigd is). Spijtig genoeg hadden we niet zoveel tijd want we wouden 's avonds al door Yosemite National Park zijn. We besloten dan ook namiddag al verder te rijden naar dit park wat dan ook meer dan de moeite bleek te zijn. In het begin was het nog mooi weer, veel mensen en diertjes. Jaja, we hebben weer een beer gezien, deze keer een bruine! Spijtig genoeg bleef deze niet zo braaf staan waardoor de hoeveelheid foto's ook niet was zoals vorige keer (slechts 4 foto's). Alhoewel het al donker begon te worden (rond 16u) namen we ons toch voor om het hele park te doorkruisen. Wat niet zo een goed idee bleek te zijn. Hoe verder we vorderden, hoe kouder het werd en hoe dikker de sneeuw lag. Maar lukte ons toch en moe maar voldaan kropen we dan ook onder de wol.
Aangezien wij dachten dat het de laatste keer was dat we nog eens van sneeuw konden genieten, trokken we donderdag 's morgens dan ook al vroeg op pad om de laatste kilometers van het park nog eens opnieuw af te leggen in het zonlicht en wederom bleek dat de juiste keuze te zijn! Daarna stond de lange rit naar Las Vegas op het programma. Hier waren we allebei reuze benieuwd naar. Niet alleen naar de eindbestemming maar ook omdat we (in de vlugte) door Death Valley zouden rijden. Amazing! Hier groeit echt niets. Zelfs de grond is gewoon droog en gebarsten. We voelden ons dan ook helemaal alleen op het einde van de wereld! Hier komen we zeker voor terug! Niet lang nadat we Death Valley achter ons gelaten hadden zagen we de lichtjes in de verte al blinken. Welcome to fabulous Las Vegas, Nevada! Er was teveel om in één keer te bekijken, Mandalay Bay, Luxor hotel, Paris, MGM Grand, Caesars Palace en ga zo maar door. De avond ervoor hadden we onze nacht al vastgelegd in de goedkoopste kamer die we konden vinden, het Luxor hotel, jawel HET Luxor hotel op de Las Vegas strip. Door de week kan je in de hotels op de strip voor een appel en een ei slapen. Het zou stom zijn om deze kans aan ons voorbij te laten gaan. We konden dan ook niet anders dan vandaag wat langer opblijven om het hotel te verkennen (wat je met 6 restaurants, 4 nachtclubs, meer dan 4400 kamers en het mega casino niet echt op een uurtje gedaan hebt). Met onze maagjes goed vol, onze oogjes moe van de neonlampen en 4 dollar minder in de portemonnee (verloren met gokken natuurlijk) gingen we dan ook naar onze kamer. Na een heerlijke nacht besloten we volgende week Las Vegas opnieuw aan te doen, als uitvalsbasis voor een uitgebreider bezoek aan Death Valley. Waarom volgende week? Omdat de kamers hier in het weekend echt niet te betalen zijn.
We zetten onze tocht vrijdag dan ook verder om nog meer nationale parken te ontdekken. Zion National Park was als eerste aan de beurt. En weeral een topper! Helemaal anders dan Death Valley of Yosemite maar toch weer oh zo mooi. We gingen dan ook op zoek naar een mooie kamer in de buurt en vonden deze bij Pioneer Lodge in Springdale. Een klein motelletje in blokhut sfeer. Een open haard aan de receptie en een lekker warm kopje choco (of koffie) overtuigden ons al snel.
Zaterdagmorgen reden we opnieuw het Zion National Park binnen om nog wat diertjes te spotten (een vosje en veel bambi's). Daarna vervolgden we onze weg naar Bryce National Park, via een schitterende route. Toen we dachten dat we het mooiste al wel gezien hadden reden we pas Bryce binnen. Bij de eerste uitkijkpost vielen onze monden al open! Echt schitterend wat we daar te zien kregen, de kleuren, de rotsen,... teveel en te indrukwekkend om vast te leggen op foto. Maar hier deed zich weer hetzelfde scenario voor als bij ons bezoek aan Yosemite National Park: hoe verder we gingen, hoe harder het begon te sneeuwen. We hadden het kunnen weten want in het Bryce park vriest het meer dan 200 dagen per jaar! Ochja, het is ook eens iets anders met die sneeuw en koude. Onze nacht besloten we in te zetten in Kanab, een klein dorpje tussen Bryce en onze volgende stopplaats (Lake Powell).
Na enkele lange autoritten is het weer eens tijd om onze blog te updaten.
Zaterdag vroeg opstaan was alweer een hel, maar we waren toch mooi op tijd aan de bus. Na een uurtje waren we al aan de grens waar wij, zeer fier, al onze documenten toonden (want wij hadden de visa al in orde gebracht via het internet). Tot de douanebeambte ons doodleuk vertelde dat, als je met de bus de grens overgaat, je andere documenten moet in orde maken! Tof! Na een uurtje en 12 dollar mochten we eindelijk, als laatsten, weer de bus op. Rond de middag stonden we dan moederziel alleen in de metropool Seattle. Omdat wij niet echt iets wilden zien in Seattle, haalden we onze auto 2 dagen vroeger af en reden dan ook dadelijk naar Portland, waar we de nacht doorbrachten.
Zondag wilden we graag San Francisco bereiken, maar dat was, in tijd, niet haalbaar. Dan maar een overnachting in Eureka en maandag verder.
Maandag was de route gelukkig wat interessanter met eerst Avenue of the Giants, een weg aangelegd langs, door en tussen mega grote en oude Sequoia bomen en met daarna een rit over "The Golden Gate Bridge" bij het binnenrijden van San Francisco. Het mocht dan al laat in de middag zijn, het was hier toch nog 23 graden! Joepieeeee, korte broeken weer! Een motel hadden we hier vlug gevonden maar dan kwam de volgende uitdaging nl. onze route in Amerika uitstippelen. Na 2 uur waren we er ongeveer uit, maar veel zal toch afhangen van weersomstandigheden, drukte en bezienswaardigheden.
Dinsdag konden we niet anders dan van het goede weer genieten. Na een lange wandeling tot aan de Fischerman's Wharf (langs de baai) wilden we San Francisco toch eens graag van bovenaf bekijken. Dus op naar Twin Peaks voor een geweldig uitzicht over de stad.
Enkele weetjes over Canada die we jullie niet willen onthouden. Wist je dat:
- ze hier personen (meestal vrouwen) hebben die het verkeer tegenhouden bij wegenwerken ipv verkeerslichten? Flaggers worden ze genoemd. - boetes verdubbelen bij wegenwerken? - ze hier in iedere gang van ieder hotel/winkel een ijsmachine hebben staan? Met de bakjes die je in je kamer vindt kan je dus op alle tijdstippen ijsblokjes bemachtigen. - Halloween hier echt overal gevierd wordt en dat ze de dag erna alle prachtige uitgesneden pompoenen verzamelen op de bruggen? - als je rechtsaf wilt, je gewoon door het rood mag rijden? - de lichten op een kruispunt aan de andere kant hangen? - iedereen hier op straat rondloopt met koffie, ofwel in een beker ofwel in een eigen thermos (die je dan bij Starbucks of Tim Hortons kan bijvullen)? - je nooit de rekening moet vragen in een restaurant? Als je na het hoofdgerecht niets meer wilt, brengen ze je die automatisch. - je overal (hotels, winkels, restaurants,...) nog taks moet bijrekenen (zeer ambetant)? - Anne geen kaart kan opplooien? - en Stefan nogal kan zagen? - het winteruur hier een week later werd in gezet? - Stefan enkel briefjesgeld kan onderscheiden? De muntjes kreeg hij maar niet geleerd. - Victoria, de hoofdstad van de provincie Britisch Columbia, op een eiland ligt (Vancouver Island)? - in Canada witte walvissen bestaan (Beluga's genaamd)? - de huisnummering volgens een uitgedokterd systeem werkt? Tussen 1st en 2nd street beginnen de huisnummers met 100. Tussen 2nd en 3rd street beginnen ze dan weer met 200,... - Canada bijna 10 miljoen km2 groot is, en dat wij daarin maar 4800 km gereden hebben? - wij dus wel de afstand Hoeselt - Oostende, 23 keer afgelegd hebben? - de mensen hier super vriendelijk zijn? - wij Canada geweldig vonden?!
