Hello, hello mates!

Jaja, we zijn weer een continent verder. Even terug van het begin.
 

Ons weekend hadden we dus doorgebracht in Montevideo (Uruguay). Eerlijk gezegd hebben we niet veel meer gedaan dan slapen, eten en in de zon liggen. Met als gevolg een redelijk rood velleke (vooral voor Stefan). Maar dat namen we er wel bij.

Dinsdag hebben we nog even rondgetaffeld in Buenos Aires voor de allerlaatste indrukken en etentjes.

Woensdag hadden we dan onze 14 uur durende vlucht naar Sydney. Gelukkig viel dit reuze mee. We kregen enorm VEEEEEL eten (lunch, dinner, snacks, magnum, appel,...)
We hadden wel niets geslapen omdat we 's avonds Sydney tijd zouden aankomen en we dachten dan niet meer te kunnen slapen.
De eerste nacht hadden we een formule 1 hotel gereserveerd (zo van die goedkope, maar toch 100 dollar!!) kortbij de luchthaven. We lagen nog niet neer of we waren al weg natuurlijk. 

Om 4 uur waren we spijtig genoeg alweer wakker (Jetlag). We zijn rond 8 uur dan ook maar opgestaan, gauw ontbijten om dan vol spanning onze mobilhome te gaan afhalen. Dat viel uiteindelijk ook wel mee. Hij is wel oud maar het is een "Hi top campervan", wat inhoudt dat het eigenlijk voor 3 personen is en aangezien het 3de bed boven is, hebben we plaats om recht te staan. Wat toch wel handig is als we moeten koken. Voor de rest hebben we een microgolf, gasvuur, lavabo en kastjes genoeg. Onze zetels en tafel kunnen we ombouwen tot bed. We hadden de eerste dag al besloten om het bed niet meer op te ruimen omdat we toch nog stoeltjes en een tafel hebben om buiten te eten en wij met dit prachtige weer niet van plan zijn binnen veel vuil te maken.
We zijn de eerste dag al direct uit Sydney gereden, richting het zuiden. Wat buiten de verwachting om ook weer goed ging, ook al is het links rijden met het daarbijhorende links een rondpunt oprijden, toch zeer gek.

In Wollongong zijn we gestopt om onze eerste nacht door te brengen. Na een eerste zelfgemaakte maaltijd vielen we algauw in slaap.

Om 6 uur zaterdagmorgen waren we allebei weer wakker (nog altijd jetlag). Na douchen en nog wat opruimen kwam onze vriendelijke buurman ons een schoteltje garnalen brengen. Hij was vrijdagavond iets na ons aangekomen en zei, terwijl wij aan het eten waar: "I'll bring you some fresh prawns mate..." Jaja, dachten wij, dat zal wel. Maar het was dus waar. Ze waren die 's nachts gaan vangen en hadden deze 's morgens klaargemaakt. Heerlijk natuurlijk om dit buiten in het eerste zonnetje op te eten (wat veel prulwerk voor Stefan dus had Anne het hele bord voor haar alleen).
We besloten 's morgens alweer door te rijden. We namen deze keer de "beachroad". Echt prachtig om hier te rijden. Stralende blauwe hemel, hagelwitte stranden, zuivere, blauwe zee, ongelooflijk. Zo ver we konden zien, stranden, rotsen, zand en eigenlijk niet veel mensen. Zeer verleidelijk om daar te gaan liggen maar we moesten verder. We wilden zo snel mogelijk in het zuiden geraken om daarna op ons gemak terug naar het noorden op te rijden. In Pebbly beach moesten we wel stoppen. Hier zouden we onze eerste levende kangoeroe zien (langs de weg al enkele dode gezien, en dat waren geen kleintjes). Na een korte wandeling kwamen we ze opeens tegen. Een hele kolonie, kleintjes, grote,... en we konden zoooo kortbij komen. Geweldig gewoon om die te zien springen. Dat zie je natuurlijk nergens anders. Voor de rest vonden we het eigenlijk maar lelijke beesten met hun veel te lange poten en veel te lange en sterke staart. Ze schijnen ook echt agressief te zijn. De vogels waren hier wel echt prachtig met hele felle kleuren!
Na toch wel weer een honderdtal foto's was het tijd om verder te gaan. In Batemans bay besloten we te eten en voor het slapen gaan konden we het natuurlijk niet laten om aan één van de vaste kampeerders (met TV) te vragen hoe ons Kim ervoor stond. Ze was duidelijk aan het winnen dus konden we met een gerust hart gaan slapen. En geloof het of niet, ook hier viel de nacht weer super mee. Stil dat het op zo'n camping kan zijn, heeeeerlijk.

Na een simpel ontbijtje van boterhammekes met choco zetten we zondag onze reis verder richting Eden. We zijn nog gestopt in Long beach en Naroomi, maar we zijn nergens echt lang gebleven. Het is overal even prachtig maar het blijven gewoon stranden natuurlijk. En aangezien Stefan zijn velleke nog niet bekomen is van de vorige zon is het nog even wachten voor ons om in de zon te gaan liggen.
Onze zondagavond en nacht hebben we dus in Eden doorgebracht. Weeral in een super stille en zeer propere camping. Alleen spaghetti koken duurt wat langer als we gewoon zijn .
 
Maandag hadden we een lange dag voor de boeg. We wilden bijna 600 km overbruggen langs de kustlijn tot in Foster (ten Zuiden van Melbourne). Op dit moment zijn we daar nog een 200 km van verwijderd. We hopen daar tegen de vroege avond aan te komen zodat we hier het Nationale Park nog kunnen bezoeken. Want naar het schijnt komen hier de lokale beestjes bij schemering naar buiten. Hopelijk kunnen we jullie daar de volgende keer meer over vertellen.

See you again soon, mate!