|
Zaterdag vertrokken we op ons gemakje van Golden terug naar Kamloops, met onderweg wel enige stops. Waaronder het "Glacier National Park", wat weer dankzij de sneeuw een leuke wandeling bleek te worden, vol met informatie deze keer over de oude trainrails die hier doorliepen! Geweldig gedaan!
Voor we in Kamloops aankwamen, stopten we nog in Roderick Haig - Brown Park, voor een van de spectaculairste natuurwonderen, de voortplanting van de zalm. Elke 4 jaar zwemmen miljoenen zalmen honderden kilometers terug naar hun geboorteplaats, Adams River. Hier krijgt de zalm een felrode kleur, zijn hoofd wordt groen en hij krijgt immense tanden. Dit zijn de tekenen voor de vis dat zijn/haar leven voorbij is, nadat alle eitjes gelegd/bevrucht zijn. De doodstrijd duurt ongeveer 10 dagen, tot de volledige uitputting toeslaat. We wisten niet dat de natuur tot zoiets in staat was. What a miracle! Zelfs de foto's kunnen niet aantonen hoe speciaal dit was.
Zondag was Halloween, niet echt Anne haar favoriete feestdag dus besloten we binnen te blijven en weer tijd te maken voor huiselijke dingen. Wat skypen en boodschappen doen, meer energie hebben we dan ook niet in deze dag gestoken (het was tenslotte ook zondag).
Maandag vlogen we er terug in.
We hadden een lange rit voor de boeg en hadden totaal geen idee waar we zouden eindigen.
We reden langs Cache Creek (waar de Cache creek ranch dicht bleek te zijn), dan maar verder naar Lillooet, ook niet echt "the best place to stay", vandaaruit naar Lytton, maar het bleek alleen maar erger te worden. Spijtig genoeg moesten we helemaal terug naar Lillooet om verder te rijden naar Whistler. Gelukkig viel de rit alweer reuze mee door het prachtige landschap, ondanks de regen.
Aangekomen in Whistler, zagen wij het direct: "hier blijven we". Deze stad is voor de Olympische winterspelen van begin dit jaar volledig herboren en het is hier gewoon prachtig! Wat ons ook direct op viel was de aanwezigheid van veel jeugd (dit is namelijk een zeer aantrekkelijk en groot skigebied).
We boekten zoals altijd de goedkoopste kamer die we konden vinden, maar deze keer kregen we wel heel veel voor ons geld: buitenzwembad, sauna, parkeergarage en een volledige studio (met keuken, open haard, ...). Misschien blijven we hier wel langer dan een paar dagen  .
02-11-2010 om 05:12
geschreven door Stefan en Anne 
|
). Het was precies een echte knuffelbeer, tot hij opeens zijn snelheid toonde en een paar meter dichterbij sprong. Volgens de folders moet je blijven staan als een beer je aanvalt, maar welke idioot heeft die regel uitgevonden,! Zo snel zijn we nog nooit een straat over gelopen. Toen waren we natuurlijk snel in het Olympisch Park. Waarschijnlijk krioelt het hier binnen een paar weken van de mensen, maar nu was het er maar doods. Wij op de terugweg natuurlijk weer uitkijken naar de bewuste beer. En ja hoor, daar stond hij weer. Onze vrees was allang overwonnen en we gingen weer een kijkje nemen. Deze keer was de beer nog beweeglijker en na een paar minuten zaten we dus weer in de auto. Gelukkig want iets later stak de beer doodleuk de straat over waar wij net stonden te kijken!
), dan maar die van 11u. Anderhalf uurtje later zetten we terug voet aan wal. Onze eerste stop op dit eiland was de hoofdstad van Britisch Columbia (Victoria).
