Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Categorieën
  • Bedenkingen (12)
  • EMOTIES (91)
  • Oud leven (3)
  • PLUK DE DAG (41)
  • Zij (67)
  • Inhoud blog
  • Even
  • De snaar
  • Voorbij de tunnel
  • De dag nadien...
  • Tunnel in zicht (deel 2)
  • De eerste lentestap
  • Herfstgedachten
  • Morgen is anders
  • Niets Nergens Niemand
  • Rijk?
  • Kom dan....
  • Verbinding onderbroken
  • Kattenwijsheid
  • Vriendin
  • Gedachtenstaren
  • Tunnel in zicht (deel 1)
  • Vrouw
  • De vraag
  • Zou ze? Zou hij?
  • Over the edge
  • Teveel gevraagd?
  • Zien
  • Hij liet zijn leven los
  • Cyclus van een leven
  • Nachtgloed
  • Even zoek
  • Stille Zaterdag
  • Slaap
  • Herontdekken
  • Geveld
  • Slapen ... hoe kon dat nog?
  • Rust
  • Morgen
  • Tomeloos
  • ALERT
  • Slapeloze nacht
  • TIJD
  • Boom
  • Meeuw
  • Geen weg
  • Een dag een stap
  • Voelen
  • Vertel - part 2 (16.09.2012)
  • Bellenblaas
  • Halve maan
  • Knap
  • Oesterparel
  • Uitgeput
  • Zeker
  • ***
  • Kleine grote wereld
  • Evenwichtsdraad
  • Verhaal
  • Toevallig ?
  • Afscheid van Geweld
  • Vergeetput
  • Zacht
  • Spiegel - 22 januari 2013
  • Sneeuw
  • Zonder stoppen
  • Vergeten
  • Klein
  • Ogen (2)
  • Tik
  • Reorganisatie
  • Wensen
  • Nat
  • Snoezelen
  • Eindeloze dag
  • Ogen
  • Zweven
  • Waterijs
  • Gebaar
  • Jouw warmte
  • De aflaat
  • Vredig
  • Ondanks
  • Bestaan
  • Zwevende sepia beelden
  • Zachtheid
  • Tussen de wolken door
  • Fijn - 22 november 2012
  • Avondrust
  • De kooi
  • Zonnevonk
  • Nevelnacht
  • Zonnewolken
  • Zeggen - 16 nov. 2012 - 21u en zoveel later
  • DONDERDAG 15 nov. 2012 - 01.10u - ADEMEN
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 18.45 u - GEVOELSVERDOOFD
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 18.30 u - SIJPELEN
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 14.30u - MISSEN
  • WOENSDAG - 14 nov. 2012 - 09.50u - OPBRANDEN
  • Vooruitzichten - 11/11/2012
  • Ijskoud - voormiddag
  • Tanken - 9 november 2012
  • Nog nooit - 9 november 2012
  • In de stilte - 9 november 2012
  • Er zijn - 9 november 2012
  • Vertalen - 9 november 2012
  • TE...
  • Bezig blijven
  • Kil en kleurloos
  • Niet vechten - 6 november 2012 middag
  • Dag en nacht - 6 november 2012
  • ONMACHT
  • Dansend blad
  • Waaierwolken
  • Van eik tot eik
  • Bekrompenheid
  • Vroege ochtend
  • Soms
  • Stilte
  • Wat nu
  • KOM
  • De kleine dingen
  • Afstand
  • Vlinder
  • Sterren tellen
  • Tekenen
  • Boos
  • Blad
  • Mijn meisjes
  • De herinnering
  • De komst
  • Gewoon wat tijd
  • Paraplu
  • Ons zijn
  • Onvoorwaardelijk vertrouwen
  • Muizenleeuw
  • Jezelf - Mezelf
  • Stel
  • Dutten
  • Ogen
  • Passiedans
  • Staat van ontbinding - MOMENTOPNAME
  • De Middenweg
  • Geestloze lichaam
  • Eeuwen geleden
  • Toren
  • Oktobermorgen
  • Voorzichtig
  • MIST
  • Vrijdagavond
  • Ooit
  • ...
  • Intens
  • Radioactief
  • Ontgoocheld
  • Stil
  • 2U
  • Gedreven bedreven
  • VEILIGE NACHT
  • Ik vertrouw je
  • Je vond me
  • Warrig spel
  • Barsten met flarden
  • Supernova
  • Vertel
  • Uit de dag gegrepen ...
  • En toen ...
  • Het kluwen
  • 12 september 2012
  • Wat?
  • Als je ...
  • Vang me
  • Rechtdoor naar morgen
  • Wervelwind
  • Onbestemd
  • Mooi ben je
  • Speldenprik
  • Tussen pot en deksel
  • 04.34u
  • Hittegolf
  • De zwoele rit
  • Letter per letter
  • Een nieuwe grens over
  • Lezen
  • Uitkijkend wachten
  • Zeg het met bloemen
  • MEREL
  • Er is geen houden aan
  • Na regen ....
  • Van sprookjes en echte verhalen
  • Simpele dingen
  • HAAR MEISJES
  • Onderweg naar ...
  • Zomerdag - 't verkeerde woord
  • Smile
  • Afscheid ... voor eventjes
  • Het kleine bos van eerlijkheid - 2012
  • Sterrenstof en Zon
  • NESTWARMTE
  • IK KIES MIJN EIGEN WEG
  • Zomaar
  • Als je openstaat voor
  • Ons
  • Moe
  • Weet ...
  • Het kleine bos van eerlijkheid - 2011
    Zoeken in blog

    Sophie's Choice
    Van gisteren, vandaag en morgen
    It's all about the moments you share, the moments that take your breath away :-)
    10-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kom dan....


    Wanneer de storm de zon

    wegspoelt

    m’n adem

    stokt

    ik niet meer

    voel

    de zekerheid

    vervloeit

    de twijfel uitweg

    zoekt

    de onmacht van de tijd

    verschroeit

    Hou me dan

    stevig lang

    in de warmte van je schoot




    10-08-2014 om 22:31 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    06-08-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verbinding onderbroken


    Ze opende de deur, stapte de ruimte binnen, trok ze geruisloos achter zich dicht.

     

    Het was er inktzwart en stil.

    Ze hield haar adem in, trachtte íets op te vangen.

    Niets, nada… vacuüm.

    Zo klonk het dus, de stilte na het leven, dacht ze.

     

    Ze zette een stap vooruit, voorzichtig.

    Welke richting was het? Ze wist het niet, ze voelde niets.

    Of toch, ze voelde enkel leegte, vervolgde evenwel haar weg.

    De duisternis omarmde haar, nam haar bij de hand, slorpte haar op.

    Ze tastte in het duister, letterlijk, figuurlijk…  voelde ... niets.

    Ze stapte aarzelend en toch vastberaden verder,  op een weg die er geen was. 

    Ze wou vinden, begrijpen, voelen.

     

    Ze zocht hém...vond hem niet.

    Hij was ergens, niet waar hij was.

    De deur ging open.

    Een zacht blauw licht vulde de ruimte.

    Hij vond haar.

     

    Nog steeds koortsig, bezweet, opende ze haar ogen.

    Had ze gedroomd?


    06-08-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    27-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kattenwijsheid




    Vandaag is ze een kat

    op blote voeten kussens

    Het wiel van traagheid

    van de dag

    spint ze in draad

    gesluierd in een blauwe wolk

    van sigarettenrook

    de ogen van haar rug gesloten

    tegen de koele hoge muur

    gewikkeld in een deken

    van warme zon

    kauwt ze, herkauwt ze

    wat letters in een vorm

    tot woorden gefluisterd

    in de wind

    de stof van stilte

    beslaapt ze weer tot leven

    27-07-2014 om 01:54 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    25-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vriendin



    Hij gomde

    langs de lijn

    de woorden

    uit hun leven

    weg

    Zij brak

    tenger doormidden

    en viel

     

    Twee zwevende

    kometen

    uiteengespat

    uit het heelal

    doofden

    Ze dreven

    samen

    in een plas

    samengevloeide tranen

    de dode stroming

    naar het licht


    25-07-2014 om 21:05 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedachtenstaren
    Relaxing on a weekend morning! Nothing better than enjoying a beautiful morning with a great cup of coffee.

    Ze staarde voor zich uit.

    Bij elke hap in de nog warme, geroosterde boterham,

    waarop de boter smolt, zich in elk gaatje van de broodstructuur verenigde

    met rijkelijk gesmeerde frambozenjam,

    flitsten gedachten, ongecontroleerd, doorheen haar hoofd.

    Bij elke volgende hap vervaagden en verdwenen ze,

    verdreven door de nieuwe.

    Gedachten van hoe het vroeger nooit geweest was,

    van hoe het nu en goed was,

    van hoe het morgen, misschien, ooit zou kunnen zijn.

    De omgeving, de kinderen, hij, zij, het leven, de dood.

    Op de Sunrise tonen van Norah Jones, nam ze een slok van de dampende,

    intens geurende gitzwarte koffie, zich nestelend in haar terrasstoel,

    haar blik gericht naar de stilte van de oneindige blauwe lucht.

    Oneindige glimlach om haar lippen.

    Ze sloot haar ogen, leefde vandaag, nu, met een knipoog naar morgen.

    Niets moest… maar het mocht.

    25-07-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tunnel in zicht (deel 1)


    Hij sterft
    beetje bij beetje
    elke dag
    Z’n hoofd
    nog
    in de wolken
    helder
    hoog
    Z’n lichaam
    tot plooispierkramp
    gekneed
    Z’n huid
    verkreukeld teer papier
    beschreven perkament
    met inkt van tijd
    beperkt in tijd
    Z’n voeten
    in de grond
    een blok graniet
    onverzettelijk
    zwaar
    gevormd door
    beeldhouwwerk
    van brokjes
    stukjes van
    de jaren leven


    25-07-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Oud leven
    >> Reageer (0)
    23-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrouw


    De namiddag bracht ze door op haar terras, onder de parasol die haar bescherming bood tegen de brandende hitte van de zonnestralen.

    Een fles water binnen handbereik en een boek.  Boek waarin ze sinds lang stukje bij beetje las.  Over een man die had geleefd, eeuwen geleden.

    Telkens ze zich verdiepte in zijn leven, hem verder ontdekte, voelde ze, achter zijn unieke en veelzijdige kunst, een grote eenzaamheid.  Dat was voor haar het moment om het boek toe te klappen en weg te leggen tot de volgende keer.

    Ze voelde hoe een druppel zweet zich van de haarlijn zachtjes over haar voorhoofd naar haar wenkbrauw voortbewoog.

    Onbewust veegde ze die weg en sloot haar ogen.  Ze bewoog zo weinig mogelijk.  Ze voelde hoe de wind met haar lange haren speelde, over haar armen danste.  Hij bracht verkoeling.

    Hoe zou die man zich in onze wereld, vandaag de dag, hebben gevoeld? vroeg ze zich af.  Zou hij naar waarde zijn geschat?  Zou hij méér gerealiseerd hebben met de onze huidige technologie?  Waarschijnlijk wel als hij de kans kreeg.  En als hij die niet kreeg, had hij die kans zelf gecreëerd, zoals hij toen deed.  Een kunst op zich.

    Een zweetdruppel daalde langzaam langs haar nek naar haar rug. 

    Ze voelde zich plakkerig.  Tijd om te douchen.


    Ze zag de vrouw in de spiegel.  Zij...

    Haar ogen gingen over de onvolmaaktheden die zij zag.

    De donkere kringen rond haar ogen van te weinig slaap. 

    Hier en daar wat lach- en andere rimpels. Haar volle lippen.

    Haar ietwat hangerige borsten, de ene groter dan de andere. 

    Haar niet meer zo strakke buik, mét litteken van haar drie kinderen.  Ze noemde het haar “kindzakje”.

    Haar heupen, nog mooi gevormd, maar met, voor haar, een iets té gezet lardeerlaagje.

    Haar billen, gewoontjes, zoals er dertien in een dozijn zijn, haar benen hadden

    wat langer mogen zijn, haar kuiten waren nog gespierd.

    Ach, al wist ze dat ze voor haar leeftijd eigenlijk heel tevreden mocht zijn,

    ze vond zichzelf de laatste dagen niet mooi…

    Ze zuchtte, stapte onder het stromend water en spoelde alles weg.

    De avond en de nacht kwamen eraan.


    23-07-2014 om 22:16 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    22-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vraag



    “Graag zien of houden van, wat is dat eigenlijk?” vroeg ze me
    en ze verwachtte duidelijk een antwoord.
    Hoe kon ik haar,
    een vrouw met zoveel méér levenservaring, een avontuurlijke levensgenieter,
    "graag zien" - per definitie voor elkeen anders - beschrijven?

    Ik keek haar aan, lachte en ondernam een poging…

    Graag zien is:
    geven, gunnen, delen,
    luisteren, praten, huilen, lachen,
    steunen, troosten, helpen,
    niets verwachten, ongeremd zijn
    onzichtbaar zicht- en voelbaar zijn…
    Graag zien behoeft geen woorden.
    Graag zien is zoveel méér:
    Graag zien is “weten”.
    Graag zien is “voelen”.
    Graag zien ‘is”.
    Ik zie hem graag
    :)

    22-07-2014 om 00:19 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    14-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zou ze? Zou hij?


    Nog een sigaret

    terwijl ze de stilte probeerde te plaatsen

    Eén woord, één teken

    Het maakte voor haar een wereld van verschil

    Zou hij dit niet weten?

    Zou ze het hem zeggen?

    Kon hij begrijpen

    wat het met haar deed?

    De nacht zou kort zijn

    maar ook weer veel te lang


    14-07-2014 om 00:55 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    06-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over the edge


    Net zoals de kruik die te lang te water ging,

    brak ze in duizend stukken en nog méér tranen.

    Ze wist niet meer van welk hout ze pijlen moest maken,

    laat staan dat ze zou weten hoe groot of klein

    die pijlen eigenlijk moesten zijn.

    Keer op keer moest ze beginnen, van nul af aan.

    Het drong niet door, daar was het veel te vroeg voor.

    Maar ooit zou het wel, dat wist ze, en daarom

    hield ze vast, aan het hoe en het waarom.

    Ooit zouden ze het allemaal begrijpen….

    06-07-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    30-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Teveel gevraagd?

    Een bloedhekel had ze eraan.

    Aan het geen antwoord krijgen op haar vragen.

    Vragen die niet onbelangrijk waren.

    Ze toonden haar interesse. Interesse in de medemens.

     

    Aangezien ze niet zoveel vragen stelde,

    viel het haar op wanneer ze genegeerd werden.

    Het voelde als zelf genegeerd worden.

    Ze had dit vroeger meegemaakt,

    in haar vorige levens.

    Genegeerd tot in het oneindige, keer op keer.

    Straal genegeerd, in alles, in haar “zijn”,

    alsof ze er niet toe deed.

    Overduidelijk, als bedekt met een dikke laag

    eeuwenoude, gestolde lava, om zeker te zijn dat “het”

    zich niet zou manifesteren.

    Tot ze uit dat leven stapte, resoluut en definitief….

     

    Nu, in dit nieuwe en laatste leven, werkte het

    bewust of onbewust negeren bij haar als een rode lap

    op een stier, maar dan in stilte.

    Ze maakte de bedenking dat ze, ofwel haar gezicht

    weg kon gummen en tegen een onzichtbare muur

    praten, ofwel haar vragen opnieuw stellen.

    Ze koos vastberaden voor het laatste.

    Hoe vermoeiend en hoe hard het voor haar soms was.

    Een recht op enig antwoord had ook zij… altijd.


    “Tsjak!!!!”
    Droog
    Krachtig
    Kort
    Eén zweepslag
    In het ijle
    Vlijmscherp
    Duidelijk


    17-06-2014 om 21:13 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    15-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hij liet zijn leven los
    http://www.reportingonhealth.org/files/u47/Elderly%20Man%20in%20Hat%20-%20Black%20and%20White.jpg


    Hij had het gepresteerd, op een luie zondag.

    Tot voorbij het laatste moment had hij hen bespeeld, op zijn eigenste manier: autoritair, koppig, angstig, klein...

    Hoe scheef alles ook gegroeid was, en al beweerden ze van niet, het zou ze, hoe dan ook, misschien in stilte, in gedachten, één voor één raken.

     

    Dit ging door haar hoofd toen ze het nieuws vernam.

    Ze hadden niet eens iets met elkaar te maken, hadden mekaar nooit ontmoet.

    Hij kende haar al helemaal niet, had nooit van haar gehoord.

    En tóch, het raakte ook haar.

    Was hij ooit echt gelukkig geweest?

    15-06-2014 om 15:26 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    10-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cyclus van een leven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    %%%FOTO1%%%



    Breekbaar en sterk

    ontwikkel je

    De schoonheid

    van alles


    10-06-2014 om 23:23 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:PLUK DE DAG
    >> Reageer (0)
    08-06-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nachtgloed


    Geborgen in het nest
    Van zwevende gedachten
    Verlicht door maan en sterren
    die fluisterden
    dat zelfs de vogels onhoorbaar zingen
    in de nacht


    08-06-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even zoek

    freckles

    Ze had er net een nieuwe gevonden, in haar zwarte haar, een zilverkleurig sprietje.

    Ze keek bedenkelijk naar haar spiegelbeeld, zag hier en daar de rimpels weer verschijnen.  Dat deden ze altijd wanneer ze lachte, of als ze moe was.

    Ze lachte niet.  Hoe hard ze ook zocht naar een reden om dit wel te doen, ze vond er momenteel geen.  Kon niet eens lachen met zichzelf…

    Haar gevoelens hadden weer een loopje met haar genomen.  Een grote loop…ebbend en vloedend. Hadden haar gedachten in sneltreintempo op de rails gezet. 

    Ze had tevergeefs gezocht naar de noodrem.  Tussen de was en de strijk, in haar emmer water met citroenfrisgeur van Mr. Proper, in muziek, tv en lezen… Nergens had ze de stopknop gevonden.  Tot ze in de zon in slaap gevallen was.

    En plots zag ze iets anders, niet dat zilversprietje, niet die vermoeide streepjes in haar gezicht maar wel de nieuwe stipjes op haar neus, haar zomersproetjes…

    Ze glimlachte naar zichzelf, stapte ontspannen onder het warme douchewater en liet alles van zich afglijden.

    Ach, wat zijn twee weken op een 100-jarig leven?  Ze was bang maar ’t zou wel lukken.

    ’t Weerzien nadien was steeds weer fijner.

    18-05-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    20-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stille Zaterdag
    https://pp.vk.me/c606622/v606622209/4049/ttUmnjf9bmk.jpg

    Ze zat in de brandende zon te staren naar oneindig.

    Net zoals ze de nacht had doorgebracht, starend naar het niets.

    Of toch, ze zag de nachtelijke uren zwevend voorbij marcheren in minuut getelde passen, vergezeld van wat Goede Vrijdag had gebracht: een welgevulde dag met veel gepraat, gedans en gelach, met het vooruitzicht de dag te laten overvloeien in nacht, in rust met twee. 

    Murphy had het echter anders gezien en speelde zijn rol van onvervalste spelbreker, in minder dan geen tijd, nog net de ruimte latend om smalend het avondmaal in versneld tempo en onaf te zien verorberen.

    De welverdiende rust was niet gekomen, enkel de stilte had haar, nog voor de nacht bestond, als een blok beton beklemmend overvallen en liet niet los.

    Ze was uiteindelijk opgestaan, halfweg de voormiddag, op zoek naar wat ontbijt en koffie.

    Geen twee uur later was ze alweer verdwenen in haar schuilplaats, daar waar voelen en denken vervagen.  Na een laatste blik, gekruid met welgemeende verwensing naar haar wekker, dreef ze weg naar het land waar beelden spreken en stilte broeierig druk kan zijn, waar niets is wat het lijkt…meestal.

    Twee ademzuchten vóór het eerste binnenkomend belletje, was ze klaarwakker.  Een stil gesprek met twee, doorheen de zeeziek makende windvlagen.

    Ze stond op, douchte, kleedde zich zomers aan, fronste onderweg naar het terras verbaasd haar wenkbrauwen: haar kopje koffie stond nog op tafel, onaangeroerd koud.

    Ze dacht “ ‘t Is Stille Zaterdag”, zette zich neer, voelde de warmte van de zon, de hevig strelende wind doorheen haar haren en hoorde het enthousiaste zingen van de kanaries van de buren..

    Ze wist dat het nog veel te lang veel te stil zou zijn maar ook dat ze die Murphy, op een ongekend tijdstip in de toekomst, een onvergetelijke les zou leren….

    20-04-2014 om 14:21 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)
    23-03-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slaap

    Weggegleden uren
    Zwevend
    In het donkere onbewuste
    Heel even,
    Af en toe,
    Rakend aan het oppervlak
    Dobberend meegedreven
    En dan weer
    Zachtjes
    Gedragen
    Op onzichtbare lagen
    Ondergegaan
    In de warmte
    Van een diepe slaap

    23-03-2014 om 23:57 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:EMOTIES
    >> Reageer (0)
    15-03-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herontdekken
    Afbeeldingsresultaat voor breath

    Een hoek van ‘t terras
    door zon nog net niet gestreeld
    zoevend zacht geluid
    van cirkels vliegende duiven
    klapwiekende vleugels
    voor ’t concert van kanaries
    zuurstof snuiven vermengd met
    kopje-verse-koffiegeur
    in ademende stilte
    zicht op oneindig blauw


    15-03-2014 om 00:00 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:PLUK DE DAG
    >> Reageer (0)
    03-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geveld


    Haar meisjes hadden haar zomaar laten

    uitslapen vandaag, iets wat ze niet gewoon was.

    Ze had de dag voordien getracht, van ’s morgens vroeg

    tot aan hun slaaptijd, te camoufleren dat ze zich niet

    lekker voelde.

    En toch was het hen niet ontgaan.

    Barstend haar hoofd, ook deze morgen,

    gepaard met koorts, een linkerbeen dat niet normaal

    wou doen…

    Een maag die misselijk keerde, alleen al bij het denken

    aan het woord “eten”.

     

    Zij deden zo hun best om ‘zieke mama” te verwennen.

    Ze zorgden voor een brunch, mét worstjes,

    voor het eerst zelfstandig door de oudste gebakken,

    zoals het hoorde.

    De jongste perste, met al haar kracht, een glas verse sinaas.

    Ze hadden samen de tafel gedekt en kwamen

    zieke mama halen om mee aan tafel te gaan zitten.

    Ze propte met veel moeite een stukje worst naar binnen,

    dronk heel voorzichtig van het verse zoete sap,

    waarna haar meisjes haar geboden in haar zetel,

    vakkundig door hen opgemaakt als nest, te rusten.

    Ze zag ze in de verte samenwerken, de oudste aan

    de slag met stofzuiger, de jongste erachteraan

    met dweil, iets wat ze zo graag deed, met water spelen.

     

    En zij liet ze, heel wazig, maar begaan, ze kon niet anders.

    De omgekeerde wereld.

    Was dit een mama waardig?  Ze voelde zich zo schuldig.

    Al stond haar hoofd nog barstensklaar,

    de koorts nog niet geweken,

    ze zou het luidop kunnen schreeuwen :

    Ze had twee schatten van dochtertjes,

    op alle vlakken.




    03-03-2013 om 21:27 geschreven door Fieke  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Zij
    >> Reageer (0)

    Binnen zonder kloppen ... altijd welkom !




    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per maand
  • 04-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 03-2015
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 05-2012
  • 04-2012

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs