Van gisteren, vandaag en morgen It's all about the moments you share, the moments that take your breath away :-)
Zou ik slechts illusie zijn
een hologram,
projectie van jullie
gedachten,
die uitvoert wat jullie
programmeren,
geplaatst op deze planeet,
een uit te testen prototype,
om grenzen te verleggen?
Of omgekeerd,
zijn jullie allen projecties
van mijn denken,
gedropt in uitgebreide ruimte,
geprogrammeerd naar mijn
ideeën,
om uit te zoeken hoe een
samenleving kan?
Of misschien,
zijn wij allen maar projectie,
in een reuzenhologram, een
speeltuin,
slechts beeld, gedachte van
iets,
dus niets
.
Zijn wij wel echt?
12-10-2012 om 23:02
geschreven door Fieke
Categorie :Bedenkingen
10-10-2012
Loeihard
De
stilte
met
haarscherp mes
is
blootgelegd
in
koude kilte
Sluipend
gif van zwarte schorpioen
pompend
stromend
door dunne
aderen
Verscheurd
Versnipperd
in
duizend delen
Ontbrekend
stuk
van
puzzel
Verschroeiend
het
gevoel
van
missen
tot
eigen as
herleidend
zelve
Onmogelijkheid
t vertrouwde
beeld,
zelfs
wazig,
in
gedachten
vast te
leggen
Verdwenen
in
ongekende
wegen
van het
brein.
Uiteengereten
lichaam
ontbindend
in
bijtend zuur
van
eigen smaak
alles
verterend
tot
smeulend
vloeibaar
niets.
10-10-2012 om 16:04
geschreven door Fieke
Categorie :EMOTIES
Ongemakkelijk,
Onzeker,
gespannen, gesloten,
voelde ze zich,
op het moment dat hij
binnenkwam,
zij verborgen in haar toren.
Maar dit veranderde toen hij
begon te vertellen.
Ze werd kalm bij het aanhoren
van zijn woorden.
En tegelijk ook hulpeloos bij
het zien van zijn radeloosheid,
zijn onmacht om de middenweg
terug te vinden.
Ze wou hem aanraken, hem in haar armen nemen,
ze verlangde naar zijn warmte, maar durfde het niet echt,
geremd uit angst hem af te stoten.
Ze voelde zijn pijn doorheen
haar lichaam,
al wist ze dat ook deze fase
weer voorbij zou gaan,
net zoals alle vorige, alles op zijn tijd.
En elke keer was ze gebleven,
wat heel normaal was voor haar, ze zag hem graag.
De periodes tussen twee fases werden langer, had ze ondervonden.
Bovendien was ze blij en dankbaar dat hij
ditmaal niet meer gewacht had om het met haar te delen,
waardoor de druk zowel op hem,
als op haar, verminderde.
Zn evenwicht zou hij terugvinden, dat wist ze uit het verleden, hij stond er niet alleen voor, zij was
er ook.
Zij, zij zal er altijd zijn
voor hem, en hij, hij weet het.
10-10-2012 om 16:03
geschreven door Fieke
Categorie :Zij
Ik zie je graag,
om wie je bent,
om wat je doet,
voor mij,
voor jou,
voor ons,
in onze eigen wereld,
uniek,
dankbaar dat ik,
eeuwen geleden,
die ene dag,
in één kwartier,
omvergeblazen werd
door jou...
09-10-2012 om 01:14
geschreven door Fieke
Categorie :EMOTIES
08-10-2012
En plots betrapte ze zichzelf
op het vakkundig,
gemillimeterd bouwen,
van metershoge muur,
van middeleeuwse dikte,
met steen naast steen,
met steen op steen,
alsmaar hoger,
haar eigen toren,
met slechts één raster,
waar amper zichtbaar licht,
naar binnen viel,
met slechts één deur,
met sleutel aan de buitenkant.
Ze sloot zich op.
08-10-2012 om 22:23
geschreven door Fieke
Categorie :Zij
Nog voor ik je zie,
08-10-2012 om 21:30
geschreven door Fieke
Categorie :PLUK DE DAG
http://www.youtube.com/watch?v=zeyN52vyj_E
Wanneer ik je nog zeg,
wees alsjeblieft voorzichtig,
voor je de deur uitgaat
en ik pas rustig ben
na je ontvangen safe bericht
Geen scheidingsangst
ook geen
verlatingsangst
Enkel bezorgdheid
om wat gebeuren kan
om de gedachte
van wat het leven
me reeds bracht
en me ook weer ontfutselde
Voor je het weet, is het gebeurd,
gegrepen, weggemaaid,
vervlogen...
Ik besef,
neen, ik weet,
ik zal de laatste zijn,
die het zal weten
te laat,
buiten de warme levenskring,
vanop het parallelle spoor
uitblinkend in afwezigheid,
op het moment van afscheid.
En ik voel aan,
dit is voor jou een nieuw gegeven,
ook niet te vatten
- denk ik
er is geen uitleg voor
het is
Ook dit ben ik,
ik zie je gewoon graag.
08-10-2012 om 00:00
geschreven door Fieke
Categorie :EMOTIES
Nooit had ik gedacht, nog minder verwacht
dat vrijen zo intiem kon zijn, dicht bij mekaar,
het zachte zoenen warm, genietend met mekaar
zo vrij zo ongeremd onszelf, het voelen van je ogen en je lach
het kijken naar mekaar van heel dichtbij, de glimlach om de lippen,
herkennen van de jagende stroom, het uitstellen van, om langer door te gaan,
afwisselend rustig om intens te voelen en dan weer hevig om de passie
je huid zo tintelend warm en zacht, jij spelend met mijn haar
t ontdekken telkens weer van telkens meer
van jou en mij, van ons, in onze tijd
07-10-2012 om 00:00
geschreven door Fieke
Categorie :EMOTIES
Binnen zonder kloppen ... altijd welkom !
