Rijk?

Enkele fragmenten uit het boek “De Wolf van Wall Street” .Een waanzinnig verhaal over geld, drugs, drank, seks, machtswellust … gebaseerd op de memoires van Jordan R. Belfort (hij is net een jaar jonger dan ik), voormalig effectenmakelaar en fraudeur. In 1998 werd Belfort beschuldigd van beursfraude en witwassen, zat een 22-maandenlange straf uit en is nu motivatiespreker.

... Het kan me niet schelen met wat voor problemen je momenteel kampt, want die zijn allemaal met geld op te lossen. Ik meen het: geld is de enige echte probleemoplosser die de mens kent, en iedereen die dat tegenspreekt lult uit z’n nek. Ik durf te wedden dat iedereen die dat beweert nog nooit een cent heeft verdiend!....
…Het is heerlijk om geld te hebben! Geld hebben is een must!....
… Arm zijn is geen verdienste! Ik ben zowel arm als rijk geweest en ik kies altijd weer voor de rijkdom.
Als vermogend man kan ik mijn problemen tenminste het hoofd bieden in een limousine, in een pak van tweeduizend dollar en met een horloge van twintigduizend dollar om mijn pols! En geloof me, als je goed gekleed gaat, worden je problemen een stuk hanteerbaarder….

Nog maar 1/5 van het boek heb ik gelezen maar, bij zo goed als elke bladzijde, vormden wenkbrauwen en voorhoofd een, vermoedelijk, zeer verwrongen, diepe frons. “Vermoedelijk” omdat ik het zelf niet zie, slechts m’n gevoel doet met dit concluderen.

Bovenstaande fragmenten brachten me tot nadenken, over mijn leven, over wat ik wel heb, over wat ik niet heb…

Problemen heb ik, zoals iedereen.
En voor elk probleem komt wel een oplossing, zij het, voor wat mij betreft, vooral met geduld en niet met geld. ’t Is waar, geld is een “must”…voornamelijk om te leven.

Ik ga werken voor m’n geld. Ik heb er niet teveel, wel genoeg om een gewoon leven te leiden en wat opzij te leggen, voor noodgevallen of voor “later”.
Ik trek m’n plan met wat ik heb al is het niet altijd gemakkelijk.
En toch ben ik tevreden. En daar begint het mee…

Volgens “maatschappelijke normen” had ik alles om gelukkig te zijn…alleen kwam ik erachter dat ik het niet was.
Ik koos, tot verbijstering van velen, bewust voor een leven met minder “welstand”, liet materiële “rijkdom” achter en kwam in een ander leven met een andere “rijkdom” terecht.

Geen oversized huis waar je van de vloer kan eten omdat iemand anders dat werkje voor me opknapt.
Niet met de regelmaat van een klok nieuwe kleren, schoenen of juwelen…enkel wanneer het echt nodig is. (En ondanks dát, Jordan R. Belfort, zijn mijn problemen zeer hanteerbaar!)
Een niet te groot maar mooi huurappartementje met tuin, met m’n eigen “oude” spullen, die, mede dankzij m’n lieve lief, nieuw leven ingeblazen werden.

M’n kinderen komen niets tekort als ze bij me zijn: “’t is net of het hier altijd vakantie is, mama”. Kan je je als mama een mooier compliment toewensen?
Geen buitenlandse, grootse reizen voor ons (neen, ik leen niet zoals anderen wel eens doen om op vakantie te kunnen gaan). We doen het in eigen land, in een andere streek waar ook veel moois te ontdekken valt. Én we genieten er volop van!

“Materieel” kan ik hen niets spectaculairs bieden, eerder de gewone dingen mét af en toe een "specialleke", maar dát is niet alleen mijn verdienste
Een thuis, warmte en liefde daarentegen des te meer…
We praten veel, heel open, ondanks hun toch jonge leeftijd. En het loont.
Ik probeer hen, naar best vermogen, de simpele waarden van het leven bij te brengen…niet op te dringen. Tenslotte zullen zij hun weg kiezen in het leven…niet ik. Ik kan ze alleen maar begeleiden en opvangen waar en indien nodig.

Sinds jaren kom ik bijna dagelijks in contact met financieel rijke mensen.
En even dagelijks stel ik vast dat ze niet gelukkig zijn.
Ook verslaving maakt deel uit van hun levenswijze.
De permanente druk van steeds meer willen bezitten,
het denken dat je met geld echt “alles” kan kopen en vaststellen dat dit niet zo is,
een “vergiftigd” geschenk aanbieden dat geweigerd wordt,
zoveel geld hebben dat je de meest absurde dingen uithaalt en tot de conclusie komt dat het niet aan je verwachtingen voldoet…

Ik kan hiermee nog even doorgaan, maar ik vind het eerlijk gezegd, de moeite niet waard te vermelden. Laat ik het verwoorden met: ze zijn wereldvreemd.

Voor mezelf kan ik enkel zeggen dat ik, in m’n financieel beperkte wereld, gelukkig ben.
Mijn wereld wordt verrijkt door m’n twee prachtige kinderen en lief, die ik alle drie graag zie, en ze zien mij graag.
Tijdens de laatste paar jaren ontmoette ik enkele ontzettend fijne mensen. Die ontmoetingen hebben geleid tot een uitzonderlijke, eerlijke, warme, diepgaande vriendschap. Ik ben er ontzettend dankbaar voor.

Voor geen geld ter wereld had mijn wereld er zo kunnen uitzien…