Goeieavond vriendjes. Vandaag was sporty. Vanochtend stond m'n papa om tien uur aan m'n deur: "opstaan, fitnesstime." Ik m'n nest uit en op exact een 52 minuten was ik klaar. Ik had me aangekleed (en ik moest m'n outfit zelfs nog helemaal kiezen, het werd een sportieve kniebroek en m'n T-shirt van de week die klaar was voor de was), gegeten, gedronken en de nina gelezen en m'n haar gedaan met droogshampoo. Ja, het was vettig en aangezien ik me pas 's avonds ging wassen heb ik m'n vriend de droogshampoo gebruikt. Kennen jullie hem? Ik stel hem even voor. Hij is een leuke spuitbus met een wit goedje in. Je schud de bus goed door elkaar en dan spuit je het witte spul op je haar en wrijft je het er allemaal uit met een handdoek en nadien is je haar lekker door elkaar. En terug droog. Ja, het lijkt een wondermiddel, maar na een paar uur (als je sport anderhalf uur) is het effect helemaal weg. En na de middag gingen we wandelen. Gezellig, hoor. Maar ik had geluk vandaag, we hebben maar zeven kilometertjes afgemaald. Daarna zijn we naar huis gevlogen met onze vliegende auto en op de autostrade hebben we andere auto's liggen keuren en er een spelletje van gemaakt om alle auto's die zo'n speciale functie hebben die piept als je te dicht bij iets komt vanachter, te onderscheiden van de andere. Beetje gefreakt, I know.
Na het wandelen ben ik begonnen met m'n Nederlands zeer leuk schematisch samen te vatten. Ik heb op de achterkant van het vorige blad alles in een leuk schema gezet. Ik weet nu dat het Oudnederlands is ontstaan in 800 en het Middelnederlands in 1150 de fakkel heeft overgenomen. Het Nieuwnederlands is van euhm. Shit, dat ben ik vergeten. Met andere woorden, ik zal straks terug m'n boek kunnen zoeken en het opnieuw bekijken. De andere dingen kan ik echt wel. Morgen heb ik dus overhoring Nederlands en wiskunde. Joepie.
Ik kijk echt enorm uit naar een nieuwe schoolweek. Vooral naar vrijdag, dan is het weer weekend.
Goeiemorgen! Ja, het is avond, maar ik zeg liever goeiemorgen. Er zijn hier weer mensjes in mijn huisje. En diertjes. Ze hebben hun labrador pup bij en onze grote lompe loebas vindt dat kleine beestje best wel vermoeiend. Ze zijn nu allebei binnen en de pup is vol energie m'n zus aan het vermaken terwijl onze grote kerel ergens in een hoekje ligt te hijgen. Ik hoor hem zelfs hijgen als ik hier zo zit. Ja, leuk, hé. Wij hebben een eigen hijger in huis, altijd leuk om eens naar mensen te bellen of zo. Ik vermaak me wel op m'n eentje.
Wat ik vandaag gedaan heb hoor ik jullie vragen? Wiskunde. Leren en veel oefeningen maken. Ik heb ook een beetje Nederlands samengevat want het is een doorlopende tekst en ik kan echt niet leren uit een doorlopende tekst. Ik heb in die les de hele fucking tijd zitten fluoriseren, zodat ik toch enkele hoofdzaakjes heb gevonden en daarstraks al drie vierde samengevat. We hebben morgen twee uur wiskunde en twee uur economie. Fijn, hé. Een leuk, bomvol dagje schoolwerk, I like it. Not.
M'n beste vriendin en ik gaan in een zelfontwikkelende therapie. We gaan alle thema's waar we over willen praten opschrijven en dan gaan we daar gewoon een ganse namiddag over praten. En we gaan een blad maken met alle positieve dingen aan elkaar en met alle negatieve dingen die we bij elkaar hebben opgemerkt. We gaan zo onze vriendschap proberen te redden door er aan te werken. Allebei en te samen. Het kan goed zijn dat het totaal niks word en dat we na een tijdje zeggen dat we het beter dood laten gaan. Maar we gaan op z'n minst vechten en ons verzetten tegen een nakend einde. Ik hoop dat we sterk genoeg zijn. Ik hoop het eigenlijk echt, want het zal raar zijn. We blijven sowieso vriendinnen, maar misschien geen beste niet meer. Het zou echt een raar gevoel zijn om haar te bekijken als gewone vriendin, maar ik heb gewoonweg geen zin in een vriendin die zich soms eerder gedraagt als een vijand. Een echte frenemy. Ja, dat heb ik ooit eens ergens gelezen, het woord legt zichzelf uit, denk ik.
Ik ga nu lekker genieten van m'n cocktailtje (voordeel aan bezoek!!) en seffens met 'n chipsje voor de buis. Dit is mijn zielige zaterdagavond.
Bonjour! Vrijdag gehad! Eindelijk weekend. Ik ga m'n blog is even gebruiken om 'n paar dingetjes te overlopen en daarna depressief te worden.
List: 1. Wiskunde moet geleerd worden + er moeten kei veel oefeningen gemaakt worden. 2. Nederlands moet geleerd worden (en het is droge, saaie leerstof over het ontstaan van onze taal!) 3. Er is een fuif, twee dorpjes verder en ik wist van niks, reden tot depressie. 4. Morgen komen er mensjes met een hondje dat dan met ons hondje gaat spelen. 5. Papa gaat willen gaan wandelen dit weekend en we gaan waarschijnlijk allemaal mee mogen (moeten)! 6. Ik ga véél slapen dit weekend, daar kan je van aan.
Ik ga geen nummer zeven verzinnen, met zes zullen jullie vast en zeker al heel tevreden zijn. Ik hoorde net van papa dat hij 'n weekendje centerparcs heeft geboekt voor december en nu ik toch over vakantie bezig ben, m'n zogenaamde Londenreis is veranderd van bestemming. Ik ga naar Parijs. Dé lichtstad, dé stad van de romantiek, dé stad die ik met m'n vriendinnen ga verkennen en onveilig maken. Paris, be prepared!
De persoon die ik beste vriendin noem (ja ik zei noem) heeft me vandaag mateloos geïrriteerd. Maar echt serieus geïrriteerd. Het was zelfs zo erg dat ik tijdens het wachten op m'n busmaatjes gewoon ergens anders ben gaan staan, zodat ik niet opnieuw naar haar belachelijk, ronduit kinderachtig, egocentrisch gezeik moest luisteren. Man, zo'n egoïst. Ik heb het nu echt wel gehad. Ja, ik ben het inderdaad ferm beu. Ze mag m'n rug op. Ze kan m'n achterwerk kussen. Ze kan eraan hangen. Ik heb het nu echt wel even gehad. En eigenlijk, vind ik het nu niet eens zo erg. Ik zal me er maandag eens goed op kwaad maken en dan komt dat weer in orde. Dan let ze er weer op. Voor een kleine week en dan beginnen we gewoon opnieuw. Ja, dit is een echte haat-liefde vriendschap.
Ik was vandaag echt raar. Goed gezind en vrij grappig al zeg ik het zelf. Ik ben zo'n sarcastisch iemand, die het moet hebben van de droge opmerkingen en belachelijke waanideeën. Ik steek het op m'n ziek vriendinnetje, die me er door doet lachen.
Jep, er zijn nog mensen die ik oprecht graag zie en graag heb!
Hello darlings! Ik heb daarnet iemand van het leven beroofd. Ik ben een professionele vliegenkiller! En ik heb het vrij sadistisch gedaan! Na twee keer slagen was het arme beestje nog niet dood en dan heb ik met de platte kant van een mes er eens op geduwd, en dood was het. Onmiddellijk zelfs. Tijdens het doden van het levend wezentje, heb ik met m'n allerliefst op aarde-zetster (m'n mamaatje) een geweldige Engelse conversatie gevoerd. Het ging ongeveer zo: "The fly isn't flyable anymore. But he's still alive." "Ocharme!" "So. He isn't flyable anymore aaaaaand he's a little bit dead, I guess." Even voor de duidelijkheid: dat was voor te zwanzen! We hebben het echt zo gezegd. Allez, ik heb het gezegd en m'n mamie zei ocharme, maar het was niet serieus bedoeld, via de pc kan je niet altijd zo goed sarcasme uitleggen, misschien zou ik er elke keer tussen haakjes "sarcasme" moeten bijzetten, maar daar ga ik me niet mee amuseren.
Genoeg daarover. Ik heb gisteren nog eens een half uur met m'n zieke vriendin gebeld. Maar ze is echt in orde, maar door haar m'n zieke vriendin te noemen, kent iedereen haar. We hebben een rare vriendschap. Oké, voor mij is het niet raar, maar gewoon anders. Ze woont in Oost-Vlaanderen, redelijk ver van mij. We hebben dus een lange afstandsvriendschap. Onze contacten gaan via msn en telefoon en eigenlijk kan ik het iedereen aanraden. Zo'n vriendin op afstand, het is echt wel leuk. Je hoeft haar niet elke dag te zien, je ergert je amper aan dingen die ze in het echt doet, ze is anders als de andere. De momenten dat we bellen zijn echt intens. Ze kan me een ongelooflijke rotdag doen vergeten op zeven en 'n halve minuut. M'n beste vriendin, die ik elke schooldag zie, zou daar in een ganse dag nog niet in slagen. En damn, ik hou van dat taaltje! Ze bedoelde platte, maar ze zei 'plattn', zo die n die onmiddellijk achter de klinker word geplakt. Wij, in Vlaams-Brabant, wij zeggen die e en laten eventuele N'en zo goed als altjd wegvallen, maar ginder doen ze dat zo heerlijk anders. Nochtans droomde ik altijd van een Limburgse bel vriend(in) omdat ik Limburgs een nog geweldiger dialect vind.
Ik heb m'n tv-programma gevonden! In plaats van boer zkt. vrouw, schoolgaand meisje zk. Limburgse belmaat. Yeah.
Misschien moet ik vandaag nog eens proberen een iets langer blogje te schrijven, want ik heb net opgemerkt dat de twee vorige niet zo denderend lang waren en jullie hebben zeker en vast een grote nood aan wat gezever uit mijn leven.
School was fucking boring! Twee uur Nederlands, achter elkaar en dan nog een zielig thema. Het Nederlands door de eeuwen heen. Hoe het Nederlands is ontstaan is, in welke eeuwen het ontstaan is en uit welke talen het verder kwam. Na Nederlands was het tijd voor lo. Lopen. Met dit weer? Ja, met dit weer als een hond zonder adem naast de Demer lopen. Ja, onze school grenst tegen de Demer (voor de niet-kennes, een rivier in Vlaams-Brabant) en ze maken er een sport van om ons te laten lopen op zijn oevers. Super. Ik heb heel de namiddag hoofdpijn gehad (de aspirine liep geen reet) en ik heb dus enkel m'n nodige wiskunde oefeningen gemaakt en ik ben dan beginnen kijken naar "Code 37", die ik opgenomen had omdat ik op dat uur op de pc zit te chatten en ik kan geen twee dingen super geconcentreerd te samen. Ik vind het eigenlijk wel een goeie serie. Veel bloot, goed speurwerk, leuke acteurs, ja ik vind het goed. Het kan tippen aan Flikken en Zone stad, het leuke eraan is dat er niet altijd iemand dood hoeft te gaan. In Witse en De Cock, zijn het àltijd moordzaken en ik zie liever ook eens iets anders. Oké, nu zijn het altijd zedenzaken, maar de ene keer valt er een dooie, de andere keer gaat het over exibitionisme, altijd iets anders.
Hoor mij bezig, als een volleerd tv-specialist zeiken over tv-programma's. Ik lijk wel m'n oma, zij slaagt erin familie en thuis te volgen, elke mini-reeks te bekijken, de canvascrack tussen door te volgen en m'n opa wil dan nog alle champions league wedstrijden zien. Die mensen zijn echte specialisten in het plannen van hun tv-programma's en de dingen die worden opgenomen. Voor mama zijn die twee weken dat ze op vakantie zijn, dan ook echte horror, want dan staat zij in voor alle opnames van àlle series. En jep, ze gaan in volle tv-periode, niet in de tv-dode zomer. Ik vind dat elk jaar opnieuw een grote ramp, dat de zomer zo doods is op televisie. Net dan, als de halve wereld op vakantie is, heb ik nood om op een dooie, niet zo super warme avond tv te kijken en dan is er niets op. Of jawel, de herhaling van de herhaling van de heruitzending van de kampioenen. Maar die ken ik al vanbuiten, maar voor de rest is er echt niks, nada, nothing op televisie.
Ik ga ooit is een geweldig zomerprogramma maken, eentje waar de mensen voor thuisblijven. Boek dus al maar een vakantie in de paas-of kerstvakantie!
Hallooooooooooooooooooooooooooooooooooo! Ik ben super goed gezind, echt niet te doen. Gisteren had ik dus een dipje, maar ik heb net voor ik ging slapen zeven en halve minuut gebeld met m'n "zieke" vriendin. Ik noem haar zo, maar ze is echt aan de beterhand. En op zeven en halve minuut was ik opgeklaard, terug inorde, opnieuw super vrolijk! Ik heb dus een fantastische dag gehad en ons gesprek van gisteren avond nog twintig keer gehoord in m'n hoofd.
Toen ik haar net leerde kennen, had ik nooit verwacht dat zij iemand zou kunnen zijn die me zo kon opvrolijken. Ik dacht: goed een nieuwe vriendin, waarom niet? Maar nu, de kaarten zijn geschud en de liefde is toegenomen. Ja, ik noem het liefde. Ik vind dat je bij vriendschap elkaar ook graag moet zien. En als je spreekt over graag zien, spreek je over liefde. Alle mensen die je vrienden noemt, zou je graag moeten zien. Anders is er toch iets mis? Ja toch? Bij ons is het normaal dat je elkaar onder vriendinnen kunt zeggen dat je elkaar graag ziet. Elkaar graag hebt. Van elkaar houdt, zoals we zijn. En zoals niemand ons veranderd wil zien.
Normaal ga ik dood tijdens een spreekoefening, maar de troostende, steunende woorden van de vorige avond zaten nog in m'n hoofd. Ik was doodkalm. Geen bibber, geen bonkend hart, kalme stem. Damn, ik was zoals ik ooit hoopte te zijn. Wat kunnen zeven en een halve minuut doen? Super veel in mijn geval. Ik was vandaag een ander mens. Ik was gewoonweg ongenaakbaar.
De afspraak met Jan is verzet naar donderdag omdat vandaag niet zo goed uitkwam. We Het wordt niks en zo is het maar goed ook. Ik voel me helemaal niet verliefd, dus dan is het beter zo. Hij is gewoon een toffe vriend van me, daar ben ik helemaal uit. Ik heb echt geen behoefte aan 'n lief.
Dudes, ik ga er weer eens mee stoppen! Vrolijke groetjes van mij!
't Word een kort blogje vandaag. Ik heb eigenlijk zeer weinig te vertellen en dan denk ik dat het beter is niet te langdradig te beginnen zagen. School was euhm hoe zeg je dat? Ongelooflijk saai en langdradig? Morgen heb ik al 'n spreekoefening van Nederlands over je beste karaktertrek. What the fuck is de mijne? Ik heb gezocht en dan zag ik daar nuchter liggen. Ja, dacht ik in mezelf, ik ben wel lekker down to earth, snel dat kaartje onder al die gozers en gozerinnen hun neus gepakt en op m'n plekje gaan zitten. Ik vind het moeilijk om voor de klas te gaan zeggen waarom ik die genomen heb.
"Beste klas, ik heb het kaartje nuchter genomen omdat ik erg down to earth ben. Ik ga niet snel zweven en bekijk alles met een realistisch oog. Soms té realistisch. Deze eigenschap is voor mij dus zowel positief als negatief. Door alles té nuchter te bekijken, denk ik soms al op voorhand dat ik het niet zal redden of niet zal halen. En geef ik sneller op. Gelukkig heb ik ook een slechte eigenschap genaamd: koppigheid. Die me er dan weer aanhoudt de mensen die voorspeld hadden dat ik het niet zou halen, geen gelijk mag geven."
Ik stop ermee voor vandaag. Ik ben eigenlijk enorm slecht gezind. M'n bloggen.be viel uit net toen ik ergens een reactie postte. Ik hoop dat ze aangekomen is, ik hoop het echt. Ik ben ermee weg
