Wat zeg je na zo'n lange tijd van niet-hier-zijn? Oh ja, het belangrijkste: er is een nieuw gevaar op de baan. Namelijk mezelf. Jup, geslaagd voor m'n theorie en nu met de echte auto aan het rijden. Gedaan met de plastieken exemplaren en alle mogelijke auto-achtigen die niet echt zijn. Nu is het een echt exemplaar, jeeeej!
Na anderhalve week school ben ik het vroeg opstaan, het laat thuiskomen en het in de gangen lopen al serieus beu. Ik kijk al uit naar een uitslaapvakantie.
Ik ben het bloggen duidelijk een beetje verleerd, want na ongeveer vijf volle regels weet ik al niet meer wat ik moet zeggen. Ik ga het gewoon bij deze kleine oefeningen houden en nu afsluiten. See you, guys.
Overwint echte liefde alles? Echt alles? Overwint echte liefde, hoe sterk de tegenwind dan ook, echt alles? Je kan het aan geen mens vragen of vertellen, Wel aan een kind, want zij houden zielsveel van kleinigheden. Van dingen die voor volwassen niets meer uitmaken, daar zijn zij verzot op. En aan mn hond. Zijn grote ogen kijken mij doordringend aan als ik het hem vertel Hij legt zn hoofd op mijn been en bromt begrijpend. Maar dan wilt hij gaan slapen en blijft enkel die bevestigende diepe grom over Maar wannneer hij lichtjes snurkt, blijft de vraag overeind. Echte liefde? Een grote mens zou zeggen dat het niet bestaat Een kleine mens zou zeggen dat je het constant voelt En mn hond? Die zegt niks. Die luistert alleen maar. Naar verhalen over echte liefde En kijkt dan naar mij met een blik van voor jou doe ik alles Maar toch, Je kan het honderd keer bedenken, Je kan honderd keer verliefd worden Je kan er honderd mythes over lezen, Maar niemand kan iets verzekeren over echte liefde. Heeft het zin in een tijd waar alles al wordt afgekeurd voor het geprobeerd word? Mag je voor één keer Maar voor één keer uit de rij lopen? Ja? Mag het?
Bonjour kindjes, ik dacht ik schrijf nog eens een blogje, want met dit warme weer kom ik toch niet buiten. Gisteren naar de hawai party geweest en het was super hot, ja. Gelukkig was er een chill-outkoer om af te koelen en 'n koude cocktail te drinken. Hoor mij, net een reclamebureau, nochtans viel voor mij persoonlijk de muziek wat tegen. Teveel elektro toestanden en dat kan een commerciële fan als ik niet smaken. Ach ja, persoonlijk smaak.
Vrijdag ben ik met de friends naar de braderij in Heist city geweest. Ja, ik weet het, het niet vermelden van plaatsnamen is gestopt. Geen zin meer in. We hebben er wat op de kermis gezeten (waarvan ik nu op m'n ellebogen en rug nog steeds de sporen draag), de winkeltjes afgeschuimd, een hapje gegeten en verschillende terrasjes getest. Vreemd volkje, hoor in de provincie Antwerpen. Lang leven de marginale driehoek!
En donderdag had ik een dag die precies niet echt bleek te zijn. Ken je dat? Je zit ergens en er gebeuren dingen die precies niet werkelijk zijn? En als je later bijvoorbeeld op de trein zit dan begin je te beseffen dat alles wél echt was en dat er dingen staan te gebeuren die je nooit voor werkelijk hield, die irreëel lijken, maar toch vertrouwd overkomen. Jeppa, dàt gevoel had ik donderdag. Verder ga'k er niet over uitbreiden, meer heb ik er niet over te vertellen. De rest blijft tussen mij en de persoon die naast mij op dat verdomde bankje zat. Forever bitch, krijgt ineens een andere betekenins.
Ik moet ook dringend gaan bruinen, want ik ben nog super witjes en wat ga ik in godsnaam doen op Werchter? Superhard verbranden in die felle zon, inderdaad. Dus daar moet ik nog vier daagjes aan werken zodat we hélémaal klaar zijn ervoor. Het gaat bakken worden daar, maar ja. Wat is het beste? Onweer of zon? Ik kies dan toch wel met volle overtuiging voor de zon.
En zondagavond vertrekken we op reis, waardoor het bakken op Werchter maar tot twee dagen herleid wordt. Veel wandelen met de papie, mamie en het zusje. En ik vergeet ons zwart monster nog. Jaja, tien dagen weg. Ik heb alleszins al leesvoer gaan halen bij de bib en van m'n parfumdealende vriendin wat illegalen filmpjes gekregen om te bekijken. Ik zoek mij wel een bezigheid door de snel donkere, snel afkoelende Oostenrijkse nachten zonder jongerencafé en andere bezigheden zoals fuiven en pret maken met leeftijdsgenoten. Het wordt dan tien dagen oldies.
Hoihoihoi! Even een kattebelletje van een studerende student. Moest ik niet weten dat het morgen gedaan is, ik zou me vandaag niet zo ingespand hebben. Bedrijfswetenschappen, investeringsbeslissingen staven aan de hand van cijfers. Alles wat je kan bedenken moet je kunnen berekenen. Nu heb ik een gigantische angst om in het begin al een grove blunder te maken en daardoor die fout een ganse oefening mee te sleuren. Oké, hij zal er natuurlijk wel rekening mee houden, maar dan nog. Je bent sowieso veel punten kwijt. Morgen na het examen een hapje eten en dan naar huis. Dan 's avonds een filmpje kijken, donderdag naar m'n zieke vriendin, vrijdag braderijtje doen, zaterdag een fuifje en dan een weekendje nagelbijten in afwachting van m'n rapport. Dinsdag m'n attest gaan halen en woensdag nog een uurtje naar school voor m'n rapport af te halen, maybe naar het meer wat fun hebben (hangt van het weer af) en dan inpakken voor Werchter.
Zo. Het laatste weekend zonder examenstress. Volgend weekend zal het al paniek zijn want uit mijn mond komt. Wiskunde-examen. En ik heb een dagelijk werk van 2,2 mét leren. Jaja, hoe doe je dat? Wel, dat ik het begot niet weet. Maandag krijgen we rapport, het zal hier wel allemaal even op z'n kop staan. Gezelligheid troeft, maar ja.. Ik ga leren als zot (sowieso dat ik dat niet ga kunnen en elke dag na drie uurtjes leren stop). Pf, ik kijk zo uit naar de vakantie, echt niet te doen. Gewoon lui zijn, laat gaan slapen en laat opstaan, festivalleke doen, afspreken met vrienden... Zàlig!
Parijs was by the way very nicie! Echt wel een coole stad en we zijn echt veel vrijer gelaten als ik had gedacht. Elke avond kregen we twee uur of meer vrij om zelf iets te gaan eten, enkele keren rond ons hotel, de andere keren in Montmartre enz. Elke ding dat we gingen bezichtigen, Eiffeltoren, Orsay, Louvre ... mochten we vrij bezoeken en op een afgesproken tijdsstip moesten we op de afgesproken plaats zijn. Misschien waren het gewoon leuke leerkrachten (onze twee titularissen nota bene). Ik had zo'n 230 foto's genomen, niet slecht op vijf dagen..
Vorig weekend nog afgesproken met La & Va. Met La omdat we nog iets samen wilden doen voor de examens en met Va omdat ik dat beloofd had voor haar verjaardag, want we hadden dat met de mijne ook gedaan.
Vanavond gaan we bowlen voor de verjaardag van m'n mamie en de mijne. Ik voel dat ik ga winnen. Serieus, ik kan winnen van m'n papie (met veel geluk).
Zo, een laatste blogje voor ik een héél lang weekend naar Parijs vertrek. Ik vertrek morgenochtend té vroeg en kom zaterdagavond té laat thuis. Jaja, Paris, ik kom eraan.
Voor de rest is alles nog steeds hetzelfde. Li gedraag zich nog steeds als een klein kind, door tegen St te praten en mij te behandelen alsof ik niet besta of niets te zeggen heb. St trapt daar in, want zij is aandachtverslaafd. Am wordt constant de hemel in geprezen, gelukkig zijn er S&L, twee domme aapjes waarmee ik me schandalig hard amuseer, ook al vinden St, Am en vooral Li niet fijn. But who cares?
Op school gaat alles behalve wiskunde uitstekend. Ik kijk niet extreem op tegen de mondelingen examens die er aan zitten te komen, enkel tegen wiskunde. Ik haal op overhoringen de ene buis achter de andere en als ik probeer te leren tovert die wiskundeheks andere oefeningen (waar ik er helemaal niet van teruggevonden heb) uit haar hocuspocuswiskundehoed en daar komt de volgende buis aan. Momenteel staat de teller op drie buizen, maar het kunnen er ook vier zijn of vijf, want ja, tellen is m'n ding niet.
Gho, effie denken of ik nog iets belangrijks heb te melden. Momenteel ben ik pukkelpop aan het googlen om te zien wie er komt en wie wanneer komt. Ik heb zo'n licht vermoeden dat het donderdag wordt. Ik denk dat deze wordt met dt mag, maar ja, m'n dt is niet zo goed.
Ach ja, ik zal aan bloggen.be denken in Parijs. En op de eiffeltoren zal ik wensen dat ik een gsm had met internet zodat ik kon bloggen van bovenop de eiffeltoren, maar het kan nu eenmaal niet. Mijn prehistorische gsm kan zo'n superdeluxe dingen helemaal niet. Arme oude toeker.
Zozo. Zaterdagmiddag, ik zit thuis een lectuurtaak te maken bij het boek De Vliegenaar, wat een fun. Ondertussen staat de vaste pc op om illegale dingen te doen. Neen, ik ben geen porno aan het kijken, want dat is lekker legaal. Nah. Nee, serieus. Ik ben een grote portie liedjes aan het downloaden, voor eigen gebruik natuurlijk, maar toch, het mag niet en net daarom, ja net daarom is het zo fijn.
Wat zal ik zeggen over deze week? Ik had vertelfestival in Alden Biesen en een sportdag. En sinds dinsdag ben ik officieel een zeventien-jarige! Ik word oud, dude.
Voila, ik heb 50 liedjes gedownload mét traag internet. Het heeft ongeveer 3uur geduurd. Nu kan ik dus effeks geen pc meer zien. Ik ga een sandwich maken en voor tv zitten.
Oké, het is schandalig lang geleden. Shame on me. Het is van voor de slechte we are youngsters fuif geleden. Inderdaad, geen hoofdletters meer voor het stomme fuifje dat zwaar m'n keel uithing. Maar geen paniek, deze week zaterdag en volgende week zaterdag ga ik m'n keel opnieuw spoelen op nieuwe, betere (hopelijk toch) fuifjes.
Dus ik zal m'n vakantie dan maar eens overlopen. Echt typisch, om je vakantie te overlopen op de eerste schooldag na de vakantie, waarop je géén enkele leerkracht hebt die vast zit op één of andere tropische, veel te warme vakantiebestemming. Dan zijn er 13 afwezige leerkrachten in ons mini schooltje van amper 1500 kindjes en dan heb je er geen enkele van. Maar écht geen enkele. Vandaag niet, morgen niet en ovemorgen zeker niet. Verdomme.
De vakantie dus. De eerste helft van de eerste week heb ik thuis gezeten, een namiddagje geshopt, bij m'n familie Pasen gevierd, op paasmaandag schandalig vroeg opgestaan om m'n pa een plezier te doen en ergens in een boerengat te gaan wandelen en op de wii gespeeld. In de tweede helft ben ik naar centerparcs met de vriendjes geweest en daar bijna lastig gevallen door een paar kerels die wij duidelijk niét moesten hebben omdat ze té handtastelijk waren, maar bon. Daarna zijn we bij Li blijven slapen en vroeg in slaap gevallen (dik tegen haar zin) omdat we doodop waren van het zwemmen. Maar ja. In het weekend zijn we een weekendje (toevallig) naar zee geweest. Veel wind en véél gewinkeld. De buit na een weekendje zee was vier topjes, een hemd, een lederen vestje, een pulletje en een gezamelijke rugzak voor m'n zus en mij. Dinsdag had ik dan afgesproken met m'n zieke vriendin en donderdag ben ik naar "remember me" gaan kijken. Ik vond het een hele goeie film. Spijtig voor de minder bedeelde (met hersenen) onder ons, die het einde niet snapten. Maar daar hoef ik mezelf natuurlijk geen zorgen om te maken. Jippie! Vrijdag moest ik dan gaan eten bij m'n oma. Ja, inderdaad, bij m'n oma. Maar ze wilt ons elke vakantie een dagje bij haar hebben, zoals vroeger, toen we tot 's middags elke vakantie bij haar waren, maar oma, we worden groot. Zaterdag ben ik naar de dansshow van m'n zus gaan kijken. Ik met zoveel dansgenen (not!) heb toch wel genoten van de show. Ze konden goed dansen en ze hadden zeer goede muziek gekozen, goed zooo! Zondag was de niets dag van dienst en zondagavond in m'n bed bedacht dat ik niets gedaan heb voor school in de vakantie en ik moet leerstof van januari tot juni kennen. Maar ja, problemen voor later.....
Zoooo. Even m'n weekje overlopen. Komt ervan als je zo weinig blogt. Eigen schuld, dikke bult. Dus.... Vorige week zaterdag ben ik een fuifje gaan doen, de overbekende, gigantische super grote Paradise Party! En we zijn zonder Li & Am geweest en ik heb me goed geamuseerd. Maandag en dinsdag had ik gewoon les en vandaag twee uurtjes les en twee uurtjes vergadering over onze Parijsreis. M'n zieke vriendin (arm kind en ze is al zolang niet meer ziek) zit nu in Parijs. We hebben dia's moeten kijken over Parijs, moeten luisteren naar de geschiedenis van Parijs en dan een groepsfoto genomen. We hebben ook moeten kiezen naar welk museum we wilden. Musée de l'homme of hôtel des invalides (ook een museum met de penseur (een kerel die in een denkhouding zit en blijkbaar wereldberoemd is)), toen ik hem zag wist ik wie hij was. Maar het l'homme-ding was nog saaier. Ik ben wel blij dat we door onze kleine groep met de tails/talis? kunnen gaan. We moeten om half acht 's morgens blijkbaar in onze schoolstad zijn en dan met de trein naar Brussel en om half elf zijn we al in Parijs. We hebben dus nog een halve dag als we ginder zijn. Geweldig, toch? Morgen gaan we naar Antwerpen shoppen. En vrijdag moet ik m'n rapport gaan halen. En dan vrijdagavond gaan we de paasvakantie inzetten met een nog groter fuifje in de stadsfeestzaal! We are youngsters!
Meer plannen heb ik voorlopig nog niet. Over de paasvakantie planne spreek ik nog niet. Ik kan echt nog niet voelen dat het vakantie is, dus erover praten is vreemd. En ik ben normaal. En als normaal persoon doe je niet vreemd.
Het was me weer een weekje, hoor. Veel overhorinkjes, een dagje naar het parlement met module om een commissie onderwijs bij te wonen en met m'n luie kont in lederen zetels van 2000 euro het stuk te zitten. Jaja, het Vlaams parlement is dik in orde qua chiqueheidsfactor. Maandag heb ik door dat fijne dagje een achtste, inhaaloverhoring. Precies of ik kon er aandoen dat ik meemoest met die module uitstap en daardoor niet mee dat leuke groe overhorinkje van Duits kon doen. Ik heb me vandaag ook nog wat beziggehouden met module. Ze willen elke week één krantenartikel op het niveau van de standaard, de tijd en knack uit de krant of het boekje zelf. Je kan dus niet foefelen met data's want op zo'n krant staat op elke blad de datum en als ik die eraf knip, zal het wel gaan opvallen. Maar goed, elke week een artikel, oké. Maar dat hele artikel samenvatten, de belangrijke dingen in fluo zetten en de moeilijke woorden verklaren? Euhm? Ik heb nog andere dingen te doen, hoor. Gisteren nog gezellig met Ls en Sa over Li geroddeld, die twee dagen ziek was. En ik heb van die twee kleine roddeltantes gehoord dat er door Ca serieus is geroddeld over Li toen wij naar het parlement waren en zij ziek. Had ik dat even niet verwacht, Ca, zij lijkt iedereen leuk te vinden, laat nooit enige vorm van ergernis zien. Wat een verrassing, ook al is dat misschien een negatief woord, maar voor een afkijkende (altijd!!!), afbrekende iedereen naar benedenhalende Li is het het juiste woord. Ik heb daarnet een cd'tje geluisterd van Maroon 5, songs about Jane. Ik heb drie cd's gekregen van Va. Geleend, natuurlijk. Ik heb hier naast me ook Keane (hopes and fears) en Billy Talent liggen. Ook de Werchter-affiche staat me aan. Want door die vakantieziekte van m'n papa en het vroege vertrek, kan ik maar twee daagjes gaan (de eerste twee) en de affiche ligt me persoonlijk wel erg goed. Dus, dank u, faith! Vanavond ga ik nog meedoen aan een avondwandeling met het gezin en een vriendin van mama en morgenvoormiddag nog een fitnessje doen.
Halloooooo'kes!^^ Het is té lang geleden, ik weet het. Ik zal dus eens alles uit m'n mouw schudden en vertellen aan m'n lieve pc'tje.
Vorige donderdag (eergisteren dus) zijn we naar Wallonië gegaan met onze klas. Het was nu onze beurt om Frans te praten. In het begin was het nogal moeilijk en onwennig, want ik vergat de stomste woorden eerst. Je probeert iets uit te leggen en het essentieelste woord ben je net vergeten. En wanneer je na veel moeite doen dan hebt duidelijk gemaakt wat je wil bedoelen en ze zegt je het Franse woord dan zit je daar en zeg je: just! We zijn de dag begonnen met filmpjes te kijken en dan moesten we praten over de filmpjes met onze correspondent en daarna het einde van de scène spelen. Na de middag hebben we Louvain-La-Neuve bezocht. En het beste moet nu nog komen. We hebben op één minuut na in Louvain-La-Neuve onze trein gemist. Kan je het je voorstellen? Je bent met twee volledige klassen naar daar afgezakt plus nog eens zoveel Walen en je mist met zeven de trein. Mijn drie vriendinnen en ik en onze drie correspondenten (er was er eentje ziek, nl. die van St.). Gelukkig kwamen we de leerkracht Nederlands van onze Franse tegen en zij vertelde ons dat we onze trein hadden gemist. Paniek, natuurlijk. Ik vind mezelf een rustig type en ik was toen ook rustig. Li en Am zijn als gekken beginnen rondbellen naar onze klasgenoten -maar je weet dat je niet altijd verbinding hebt op de trein- en St. is in het Frans beginnen discussieren met de leerkracht van onze correspondenten. Ik stond perplex te luisteren naar haar, verrast hoe vlot het allemaal ging. En ik schrok ook van mezelf, je zo'n situaties als je snel een oplossing wilt vinden, gaat het allemaal veel sneller, je praat ineens zonder handrem. Je probeert gewoon iets te zeggen en meestal komt het op z'n pootjes terecht en begrijpen ze je. Dus, wij mochten van de stationschef gratis naar Ottignies met de trein. Daar moesten we een trein naar Leuven nemen, maar die moesten we betalen. Am was een zenuwinzinking nabij, want zij neemt enkel de trein als ze de uren uitgebreid heeft kunnen opzoeken. In Ottignies hebben we afscheid genomen van onze correspondenten en de Franse leerkracht heeft ons nog beholpen met het kopen van het ticket, hoewel het me in m'n ukkie ook wel was gelukt. Dan in leuven hebben we bussen naar huis genomen. Am samen met St. en ik samen met Li. We hebben wel wat gepraat over domme dingen, maar niet over essentiele. Gelukkig, want daar had ik ook geen zin in.
Vrijdag (gisteren dus) hebben we meegedaan met de Franse olympiade in Leuven. Na school in het stad nog een hapje gegeten en dan met een hoop vijfde- en zesdejaars van onze school naar het gebouw achter de universiteitsbibliotheek getrokken en dan in de aula's een test van honderd vragen ingevuld. Nu vraag je je sowieso af: waarom doe je zoiets op een vrijdagavond? Wel, we hadden er gewoon zin in, we wilden het gewoon eens meegemaakt hebben. Noem ons maar sensatiezoekers. En ik was er van geschrokken, de stoere people van onze school, waarvan je het écht niet zou denken, ook zij waren daar. Ik verdenk ze ervan ook een stiekeme sensatiezoeker te zijn. Waarschijnlijk zijn ze net zo nieuwsgierig als wij en was dat de reden waarom ze zoiets deden. Ik kan me niets anders inbeelden. Ach ja, het was best wel fijn.
Man, gisteren de amorfuif beleefd. Echt zalig, super, geweldig geamuseerd! Gezellig op het podium gedanst, met een vreemde kerel achter mij die daarna wel een dansje met mij wou placeren en ik dacht: tegen m'n gewoontes, maar helemaal into m'n nieuwe strategie op fuiven: je fuift maar één keer. Ik denk dat iedereen die mij zag, dacht dat ik straal bezopen was, maar ik was heel nuchter. Oké, ik had wel een paar dinkies gedronken, maar echt niet veel.
Het bovenstaande stuk had ik dus de 27ste februari al geschreven en vandaag schrijf ik lekker de rest.
M'n Waaltje is vandaag op bezoek gekomen en ze viel best mee. Desondanks dat haar Nederlands nogal slecht was, was het best wel leuk. Ik heb me kunnen handhaven en ik ben zelfs overeind gebleven bij het vertalen van sommige woorden/zinnen. Ik denk wel dat ik volgende week donderdag zal overleven.
Zooooooo! Ik ben helemaal terug van een weekendje Hollandé! En wat heeft deze dudette gedaan daar? Gho, niet veel. Met de oudjes gaan wandelen, véél gaan zwemmen en met m'n luie kont in het overhete cottage'je gezeten! Vroeg in bed gaan liggen (jaja, liggen) en dan lezen in m'n Aspe. Ja, ik weet het, ik ga nu enorm boring overkomen, maar ik vind lezen echt een fijne bezigheid. Als je toch thuis zit en je mag van de mamie niet weg en je hebt een keertje geen schoolwerk (zeldzaam moment). En ik moet stomme schoolboeken lezen. Engels en Frans een week achter elkaar, dat is toch vragen achter miserie? Dus heb ik Aspe in een weekendje verslonden. Nummer één en twee zijn dus achter de kiezen, de volgende van de reeks volgen nog.. Jaja, ik zie het groots. Ik heb me gemotiveerd voor de ganse reeks.
Vandaag dan. Lekker uitgeslapen, dan twee Davidjes gekeken (die ik achter stond) en dan lekker Hollandse bo'kes met choco gegeten. Njam. Daarna m'n pc en msn opengeduwd en gedaan alsof ik economie artikels zocht over fucking monopolie, verhandelbare vergunningen en publieke goederen. Ik heb er twee gevonden, in het derde had ik geen zin meer. Daarna heb ik m'n stammformen van Duits gedaan en morgen op de trein begin ik in m'n boekje van Engels. Ik hoop één hoofdstuk te kunnen lezen, wat veel zou zijn aangezien ik op de trein altijd mensen keur en gesprekjes volg of met m'n ipod kloot. Dusja, hopen dat dat ene hoofdstuk lukt. En dan genieten van m'n zieke vriendins gezelschap. Ik kan het gebruiken na al de shit van Li (m'n ex-beste vriendin).
Overmorgen ga ik in de namiddag naar de kapper en 's avonds tegen zeven uur naar Am. Dan schaatsten, filmpje kijken, slapen en de dag erop naar Maasmechelen, shoppeeeeeeeeeen! Vrijdag zal ik rond 8 à 9u thuis zijn.
En het weekend wordt leren. Fijn, nietwaar? Zo gaat de komende helft van m'n vakantie eruit zien.
Nog een laatste korte boodschap voor ik een weekendje weg ben. Jaja, m'n papie en mamie zijn nu, écht nu, aan het boeken op de pc. Papa wou absoluut eens een keertje een last-minute doen, om zo het idee te hebben dat je op het allerlaatste moment nog kan vertrekken. Rare kerel, ze... Maar ja...
Vandaag rapport gekregen. 7,8 op Duits, 5,5 op Frans (en eigenlijk nog opgehaald), 7 op Nederlands, Engels is onbekend en 4,2 op wiskunde. Juppaaah! Gebuisd. Dus wat gaan we in de vakantie doen? Herhalen en oefeningen maken en dan naar m'n o zo vriendelijke lerares van wiskunde gaan en vragen of ze m'n oefeningen wilt verbeteren en als ze dat niet wil, dan zal ik een monitoraat lesje gaan boeken en zo aan een verbetering van m'n oefeningen raken. Hopelijk wil ze het zelf doen, want als ik via het monitoriaat moet gaan, dan moet ik eerst nog gaan reserveren en dan nog meer als een halve week wachten voor ik eindelijk feedback op die fucking basisvergelijkende oefeningen heb.
Ik zal aan jullie denken als ik met m'n luie kont in het warme centerparcs water lig...
Wat doe je op een woensdagnamiddag als je negen bladzijde (voor- en achterkant) Engelse woordenschat moet leren? Juist ja, liedjes downloaden en ondertussen een beetje Engels studeren. Ik heb de moeilijkste woorden (lees, de woorden die niet alle vijf minuten in soaps komen zoals vliegenmepper (a whisk) enz.) in een lijstje geduwd en ik moet er nog 58 doen. Klinkt best wel te doen op een woensdagnamiddag om kwart voor drie.
Terwijl ik op m'n laptop typ, en het buiten sneeuwt, is de grote (lees, vaste) computer voor mij vijftien liedjes aan het downloaden. Na die vijftien is het de beurt aan de volgende vijftien, want ik heb een lijst van zo'n veertigtal liedjes. En als je op weekend gaat (wat we vrijdag doen), is muziek echt wel van levensbelang. We hebben vrijdag geen school, strategische pedagogische studiedag, uitgelezen kansje voor mijn ouders om ons in de auto te duwen en ons mee te nemen naar een centerparcs-park om ons daar gezellig knusjes bezig te houden. Yeah!
De rest van mijn vakantie is vrij vol aangezien ik eigenlijk drie boeken zou moeten lezen en een hoop taken zou moeten maken. Maandag in de loop van de dag komen we thuis. Woensdag ga ik naar m'n zieke vriendin, van donderdag op vrijdag geeft Am. een laat verjaardagsfeestje, dus vrijdag zal ik niet vroeg thuis zijn. Dus, conclusie der conclusies, ik zal weer in het weekend mogen leren en doen. Pfuh, waarom is vakantie altijd zo kort in verhouding met school? En waarom geven leerkrachten zo graag taken op lange termijn? Zodat wij, leerlingen, ze vergeten? Vinden jullie dat nu echt fijn? Wel we laten ons niet meer in de luren leggen, we zullen jullie eens snel een stapje voor zijn, sé!
Heb je je al ooit geërgerd aan iemand die àltijd spiekt en àltijd op de juiste plek zit om te spieken? Ik wel. Mijn ex-beste vriendin doet niets anders. De eerste keer mocht zij en Am van de leerkracht gezellig naast elkaar blijven zitten terwijl de ganse klas uit elkaar moest. De leerkracht vertrouwde hen, typisch. En zij natuurlijk alles afgekeken, ze had 7,5/10 zonder te leren. Ik had geleerd en ik had 5/10. Waarom leer ik? Dan, gisteren had ze alles van sinus, cosinus en tangens op haar riem geschreven! Op haar riem, godverdomme! En we werden weer over het lokaal verspreid en ik mocht nààst de leerkracht gaan zitten. Bijna op haar schoot. En zij? Op de allerlaatste rij. Plaats genoeg om af te kijken. Van zo'n dingen krijg je toch het vliegend? Ja, ik kan daar niet goed tegen. Ik vraag me soms af waarom ik me best doet om te leren enz terwijl andere àlles afkijken. Oké, niks tegen een vergelijkende blik of een eenmalige afloermove, maar élke keer? Ik versta Am. niet. Hoeft ze haar vriendschap kopen met punten? Ach ja, ze ziet het maar. Ik plan een verbrand-actie. Ik ben van plan alles van papier wat ik ook van m'n ex-beste vriendin heb gekregen écht op te branden. Lekker symbolisch, maar ik wil wel is lekker flets doen. Lijkt me fijn. Dus, ik schrijf sowieso nog wel eens over die verbrandingsactie.
Nu ga ik me concentreren op die oranje pinkende schermpjes onderaan. See you!
Moe. Moeër. Moest. De trap van vergelijking van moe. Let niet op het niveau. Het is vrijdag. Het is weekend. Ik ben moe. De wereld is moe. Iédereen wil slapen en slapen, zich rond eten en aan een eigen winterslaap beginnen. Ik zou het alleszins willen doen. Ik wou dat ik een eekhoorn was. Dan kon ik nog in bomen klimmen en nootjes kraken. En dan was ik schattig en keken de mensen met open mond als ik passeerde. Ze zullen naar me wijzen en wonderwel zullen ze altijd iets positiefs vertellen over mij.
Check nu zelf hoe je in nog geen tien zinnen van de hak op de tak kunt springen. Ik wou eigenlijk gaan zagen over moe zijn en ineens was ik een eekhoorn. Nochtans lijkt dat eekhoorn idee niet zo slecht. Zo'n knaagdiertje zijn, ik beeld me in dat ik snller ben als de andere dieren, een snelle eekhoorn dus. En ik ga er nog harder van uit dat alle honden die in mijn bos worden uitgelaten, zijn als mijn hond. Blind, traag en een beetje achterlijk. Onze hond heeft namelijk nooit gezien als er een ander beestje in de buurt is, tegen dat hij deftig gelanceerd is, zit ik al in de bomen en als ik als eekhoorn zijnde net voor een boom zou wegspringen is de kans ultra groot dat ons hondje (van 40 kilo!) tegen de boom knalt.
Koekoek! Ik heb net een definierende alinea geschreven en alles wat bij beeldspraak hoort samengevat. Jup, ik ben bezig geweest met onze moedertaal, ons Vlaams Nederlands. Straks mij een beetje restaureren en dan naar de makro met familie. Jep, een familie-uitstap naar die grote winkel, zot zijn doet géén pijn. Gelukkig maar. En de plannen voor morgen? Gho, uitslapen, wiskunde leren, beeldspraak leren, Duits leren en hopen dat er nog tijd (en vooral goesting) over is voor Frans en Engels. Maar ik reken niet op de goesting. Waarschijnlijk laat ik me overhalen door m'n papa om mee naar het wereldkampioenschap veldrijden te kijken. Ik zie dat wel eens graag.
Nog twee weken school en het is eindelijk weer vakantie, ik kijk er naar uit. Lekker zalig niets doen en vooral veel lezen (Frans en Engels).
Woensdag heb ik nog twee cd's gekregen van Va. om te beluisteren (en daarna terug te geven). Eentje was van Mika. Volgens mij word "blue eyes" de volgende single. Ik zou hem toch kiezen als volgende single, echt een liedje dat in je kop blijft zitten. Het blijft je precies bij.
Ach ja, Mika zal zelf wel gekozen hebben en ik zal weer niks te zeggen hebben. Stommerik.
Koekoek! Hier ben ik weer. Ja, donderdagavond is een rare dag, maar ja. Het is gedichtendag vandaag! Gedichtendag! En ik heb uit ons bib-boekje een leuk gedichtje uitgezocht:
Dit gedicht betekent niets, Ga toch de zin niet zoeken, Er zit niets achter en niets voor, Geen gejuich, geen vloeken
Geen doom en geen herinnering, Geen lettertje dat wil beklijven, Alleen: ik had enorm veel zin Om zomaar wat te schrijven.
Ik vond het wel leuk omdat het ging over schrijven en omdat wij, bloggers, toch ook een soort schrijvers zijn, niet? Wij schrijven ons leven, onze bedenkingen op het net. Anoniem, sommige toch. Andere, al iets bekender voor sommige tot de bloggers die met foto en al op hun blog staan. Ieder kan hier zijn ding doen, zijn gevoelens uiten, zichzelf zijn. Misschien is bloggen.be een geweldige uitvinding. Een online dagboek. Mooi, toch?
Het vorige blog was schandelig kort en ik heb hem vandaag pas erop gezwiert, ook al is hij getypt de 24ste. Maar ja, doesn't matter.
Vandaag bij lo blonken ik en St. weer uit in badmintonnen. Wat een sport trouwens. Onze lo-leerkracht, mevrouw scheeltje, heeft na een kleine analyse van ons spel, zelfs een andere tegenstander gezocht zodat we onze tactiek en onze kunsten volop konden benutten. Ik ga even de dikke nek uithangen maar het was gewoon zo. We hadden als twee tegenstanders het leven zuurgemaakt. We spelen voor elkaar, vrij aanvallend. Veel lange slagen (omdat we beide veel fors hebben) en op hét moment dat de eerste de kans krijgt een genadeloze slag richting grond of richting lichaam te slagen, doén! En ondertussen lachen we ons rot als we één van onze andere vriendinnen zien rondspringen omdat ze bekogeld worden met een shuttle. Het is toch een shuttle, hé? Ik dacht van wel.
O jee, ik moet tegen maandag voor Nederlands een alinea schrijven (met alle nodige regels die een alinea schrijven inhoud natuurlijk) over een BLOGSPOT! Ik moet drie kenmerken vinden dat een blog onderscheid van een gewone webpagina. Aan iedereen die dit leest is dit een warme oproep om mij te helpen met een origneel verschil!
Ik heb zonet 250 Franse woordjes geleerd uit onze voc 2000 boek. Zéér interessant allemaal. Het gaat over "plaire, déplaire, aimer et détester" en "L'argent". Ik ken ze nu allemaal, behalve negen, domme, debiele, arrogante woordjes die ik stilaan begin te vervloeken. Die willen niet in m'n kopje, maar wat zijn negen woordjes op 250? Niks. Nada. Nothing. Rien! Dus, waarom nog inspanningen doen? Vind ik er ook van, se.
Morgen hebben we onze nieuwe module. Joepiedepoepie! Van een rust module naar een werkmodule. Dàt wordt afkicken. Dat wordt de hel. Zie je trouwens niks aan m'n blog? Ik let op dt. Of nee, ik probeer te letten op dt. Noem het de goede invloed van m'n zieke vriendin, noem het zot worden. Ik noem het: ouder worden.
Genoeg gezaagd voor één dag. Ik ga eten. Smakelijk!
