Snelsnelsnel een blogje schrijven, want ik ben in retard. We gaan binnen 'n kwartier vertrekken en m'n oudjes zijn nog niet thuis van die fucking open bedrijvendag. Ik heb net iets teveel gefuifd in de badkamer. Je kent het misschien wel. De liedjes van de fuif de dag voordien knallen door je boxen en jij staat de shaken voor de spiegel. Alleszins, ik stond zo te shaken.
Dus 't wordt 'n kort blogje.
Even over de fuif van gisteren. Wowie! Mijn beste vriendin wist niet waar kruipen. Zij is 'n vrij losse danser en ik ging gisteren gewoon hélémaal los. Jep, gewoon los op de muziek, geen drank nodig. Ik heb haar even geshowd wat ze aan het verliezen is, want Am was eerder een plantje. M'n (ex?) beste vriendin heeft haar dat enkele keren verteld en op 't einde van de avond heb ik haar gewoon helemaal voor me gewonnen door m'n coole dansmoves. We hadden ook enkele té oude, vieze kerels voor ons gewonnen, maar dat vergeet ik liever. Het was wel even paniek toen ik zag dat iemand een halve pint kriek had leeggegoten over m'n wit pulletje (I know, wie draagt er nu wit op 'n fuif?). Snel in het toilet alles gaan uitwassen én daar, nog 'n verrassing, stonden enkele popu's van op onze school die onmiddellijk begonnen te praten. Alsof ze ons kende (wat ze uiteraard niet doen). Eentje zei zelfs dat ik me geen zorgen hoefde te maken, want kriek gaat er beter uit als gewoon bier. Ik heb daarnet m'n pulletje gecheckt en eigenlijk is al het roze/rood eruit.
Ik stop. Ik heb net gezien dat dit hele verhaaltje is geschreven op amper 5 minuten. Ik ben begonnen op 16:14 en het is nu :19. Yeah. Snel getypt en snel verzonnen. Tot morgen, na wéér de eerste schooldag van de week! Ciao!
Ik ben er vroeg bij vandaag. Ik heb nu even 'n doodmomentje, dus wat kan ik beter doen dan even 'n snuifje van m'n leven op internet zwieren? En wees er maar zeker van dat het zwiert, het vliegt gewoonweg. Om half één moesten we dus bij m'n tante gaan omdat ze voor haar verjaardag met ons allemaal ging gaan eten op de "benefiet" (ik weet geen beter woord) van de school van haar dochter en haar zoontje. Dus, wij hophophop, onze voiture in en tot ginder. Eenmaal ginder aangekomen is er nog geen zieltje te bekennen van hen. Enkel opa en oma zijn al daar. Wij dus, met ons zessen, staan wachten en staan wachten. Om iets na één komen ze daar finally aan. Man, hoelang kan je te laat komen op iets dat je zelf organiseert? Maar ja, wij dus lekker onze vidés binnen gewerkt en gekeken hoe andere mosselen binnen krijgen. Jak, die viezigheid krijg ik echt niet binnengewerkt. Wansmakelijk gewoonweg.
M'n film was gisteren -ondanks het feit dat ik hem al gezien had- zéér goed! Ik blijf het geweldig vinden, zo'n bitch die dan toch niet zo extreem hard blijkt te zijn en 'n good girl that goes bad maar op 't einde toch weer een goei'ke wordt. Ik kan het allemaal wel smaken. Yeah yeah...
Straks de pak de flosj foaf, die hopelijk goed wordt, want ik heb vernomen dat er in Baal (niet extreem veel verder) ook 'n grote chirofuif is (vééél groter als die waar wij heengaan) en als er amper volk is, is dat ook niet fijn, hé.
Morgenavond moet ik gaan eten bij m'n oma voor die geweldige kermis in ons dorpje. Ik kijk er tegen op. Ik heb al die mensen vandaag al gezien en ik heb nu eenmaal niet die geweldige familie. Ik hoop dat ik een blogje kan schrijven morgen ergens....
Pompompom, ik denk dat ik uitverteld ben. Of nee, ik ga mezelf nog even bestoefen. Ik vond van mezelf dat ik er vrij goed uitzag toen ik vertrok met m'n wit trui'tje van only, m'n zwart T-shirt van vero moda en m'n grijze skinny only-pants. Zeker mét de finishing touch die m'n zwarte enkelaarsje erbij gooiden. Ik zag er verdomd vrouwelijk uit voor mijn doen. Yeah!
Zooooooow. Ik ga vertellen hoe m'n dagje was. Ik heb me doooooooodgeërgerd aan m'n beste vriendin. Really, she can kiss my f*cking ass and run to hell! Jep, geweldig liefdevolle inleiding van m'n blog, maar het is zo. Ze heeft 'n hele dag arrogant gedaan, echt gezaagd aan m'n hoofd, smerig dingen liggen regelen behind my back en zo. Ik zal gewoon beginnen bij het begin, bij het einde zou wat moeilijk zijn. Alhoewel de eindconclusie héél snel gemaakt is. Vanochtend: We moesten 'n broodje maar mevrouw wou liever eerst naar het toilet. Dus, Am en zij snel snel het school binnen en ik en St naar de broodjesbar en 'n broodje halen. Ik heb vandaag echt veel gehad aan St. Toen ging het twee uurtjes vrij goed. Daarna, weer 'n beetje gefluister met Am en heimelijk gepraat richting toilet. Tijdens de middag was ik écht gefrustreerd. "Ga jij mee koffiekoeken halen me St?" Vroeg ze mij. (het was koffiekoekenverkoop t.v.v. de Griekenlandreis en koffiekoeken zijn njam.) Ik vroeg dan wat zij ging doen en weet je wat ze zegt? "Ik ga met Am naar het toilet." Met andere woorden ik had géén keuze. Het laatste uur werden we gered van onze wiskundeleerkracht. Het mens is ziek, dat staat dus gelijk aan 'n feestje. Ze zat naast Am in de studie (verrassing) en ze waren gezellig een fuif aan 't regelen voor met oud op nieuw te doen. Ik ben zo iemand die van thuis niet veel mag en ik moet dus voor alles toestemming gaan vragen. Ze weten dat en het enige wat ze deden was, vermoeden dat iedereen zou meemogen en lekker zelf fuifjes zoeken. Toen ze dan eindelijk vroeg of ik mocht, merkte ze weer schamper op dat zij wel mocht, dat ze eigenlijk àlles mag van haar mama. En ik had het toen echt gehad. Ik zei haar dat ik mijn ouders ook niet had gekozen en dat ze niet zo moest zagen. En als hoofdzin: dat ze gewoon haar bakkes moest houden tegen mij. Ik ben het echt kotsbeu! Ik word er echt ziek van. Ik ben hààr beu! Hààr egocentrische gedrag, haar arrogantie, haar gewoonweg. Ik wil praten, maar zij niet. Zij wil op msn praten. Jezus Christ, we zijn dan wel de 21ste eeuw, maar praten doe je face to face, niet via een pc-scherm! Ik weet waarom ze via de elektronische weg wil praten. Dan is ze stoer, dan is ze grof, dan kan ze me beledigen. Maar zet ze voor mij en ze beledigd niet meer, ze is dan niet meer zo stoer en grof nog het allerminst. Ik praat haar dan onder tafel en die afgang wilt ze niet maken. Het is dus dweilen met de kraan open. Genoeg gezaagd. Ik wil eigenlijk niet meer verder op deze wijze. Ik zie m'n zieke vriendin pakken liever, we hebben daarnet nog een uur en twintig minuten gebeld en gezeverd, I like it! Het is moeilijker en anders, maar het is veel puurder, minder achterbaks. Ze heeft nu klj en ik ga als bezigheidstherapie naar 'The devil wears Prada' kijken. Ik vind die Mirande speelt, echt geweldig. Het is maar normaal dat ze 'n oscar heeft gekregen voor die rol, zo'n geweldige prestatie. Ja, je merkt het goed, ik heb de film al gezien. En dan? Ik zie het graag twee keer.
Tomorrow is het de 'pak de flosj foaf'. De Chiro-fuif van het kereltje next to me bij natuurwetenschappen. En de crush van een vriendin, echt gieren. Ze moest van ons gisteren een voorverkoopkaart gaan kopen bij hem en ze was geweldig. Ze werd enorm rood en kreeg er één zinnetje uit. Hehe. Ik heb by the way 'n coole kerel op msn. Ik zag hem vandaag twee secondjes in 't stad met m'n vriendinnen. Ik zag hem op 'n afstandje en nu blijkt dat hij morgen ook naar die fuif gaat. Misschien kom 'k hem wel nog tegen. En ik geef toe, hij zag er leukjes uit.
Ik moet morgen ook gaan eten voor de verjaardag van m'n tanten. Hoera! Kei saai waarschijnlijk. Nee, kei saai sowieso. Dat is echt 'n paal boven water dat het saai zal worden. Maar ja, ik hoop dat de avond meevalt. Dat de fuif niet verkloot wordt door de vete tussen mijn ex-beste vriendin en mij en anders hebben we gewoon een bitchfight! Elke voordeel heeft z'n nadeel, hé. Dan hebben die mensen toch iets te zien ginder.
Kwart na drie en tijd voor 'n lekker lang blogje. Ik heb het één en het ander goed te maken van gisteren. Ja, we zijn negen maand super goeie vriendinnen (m'n zieke vriendin and me). We kennen elkaar al twee jaar of zo en negen maand zijn al al giga goeie vriendinnen. Rare datum, maar we vieren hem. En daar zullen we niet snel mee stoppen, het is onze dag, elke keer opnieuw, elke maand opnieuw. De 29ste.
M'n zogenaamde beste vriendin doet nog steeds haar best met Am en vindt dat ze niets verkeerd doet. Ja, inderdaad. Daarom dat ze als een histerisch wijf door het dak ging toen ik maandag een dagje had doorgebracht met Ca en dat ik veel contact hou met m'n zieke vriendin. Yeah. Dit vind ik nu eens het mooiste voorbeeld van iemand die jou niets gunt en zichzelf alles toestaat. Ik wist nu wel al langer als vandaag dat ze een dikke egoïst was, maar toch. It hurts.. Het lijkt alsof ze niet snapt dat ik een mens ben en géén speeltje zonder hart. Ik denk dat ik zo stilaan begin te snappen waarom ze haar lieven altijd zo snel beu is en zo snel van iemand kan houden. Als het allemaal niet dieper zit als dat, kan je dan wel echt van iemand houden? That's my question. Een question die 'k nooit beantwoord zal zien. De enige keer dat ik en zij goed hebben gepraat was toen ze half zat was. Erg, hé? Ze bleef bij mij slapen en we hadden 'n cocktail gedronken. Per total, genaamd. Ik kan tegen die straffe cocktails van m'n pa en dat dachten we van haar ook. Maar nee, ze was dus serieus in de wind en die nacht hebben we eens deftig en diep kunnen praten. Eindelijk. Zou het allemaal niet beter zijn als we ermee kapten? Veel minder pijnlijk? Het enige probleem is dat ik aan haar gehecht heb en haar graag zie. Maar wat is het beste, leren leven zonder haar of leren leven met de pijn en het lage zelfbeeld dat ze me altijd bezorgd? Ja, soms lijkt ze echt een frenemy.
De groepsbevorderende dag van gisteren was fijn. We deden dingens zoals samen over een trouw, maar in een slinger met de handjes vast, een soort speed date om elkaar beter te leren kennen, een eigenschappen ronde, een ik-schrijf-je-een-vriendelijk-briefje-moment, we bouwden een constructie waarmee de hele klas steunde op enkel acht voeten en acht handen (we zijn met 23, over die opdracht hebben we wel 'n tijdje gedaan) en zo verder. Het was echt leuk, we hebben goed gelachen.
Vandaag heb ik bij lo m'n laatste keer moeten lopen. Eén schamel minuutje sneller als de vorige keer. Ik had eigenlijk wel meer verwacht, maar ik heb toch een 7 op 10 gekregen van ons lo-madammeke voor m'n inzet en m'n geleverde prestatie.
Ik zou eigenlijk Duits moeten beginnen leren (wat 'n werkwoordelijke constructie). De nominatief en akkusatief. Jak. Ik heb dat ooit (in 'n zeer ver verleden) nog geleerd in het Latijn en nu kan ik het opnieuw gaan leren in het Duits. Jongens toch, wat een taal, dat duits. Alles klinkt zo hard en zo ja, zo hard, hé. Jaja, ik heb geen zin om te beginnen leren, echt geen reet goesting. En morgen moet ik natuurkunde leren. Rotvak. Ik wou dat het eeuwig vandaag bleef, maar dat ik me wat beter voelde. Een grote hoop beterschap aan mezelf!
Ondertussen heb ik jullie een halfuurtje geëntertaind.
Ow ja... M'n fietsverhaal: het was ijskoud. Ik ben een verwend buskind, dat elke ochtend met het busje naar school gaat. En nu zat ik daar op m'n velo'ke, kou te lijden (bijna onderkoeld), door weer en wind te rijden, man, ik was kapot.
M'n beste vriendin historie is voor morgen. Promise. Ik heb constant gebeld met m'n zieke vriendin (via msn, lekker gratuit). Want ik moet van m'n mama van de pc en ik heb nog steeds niets geschreven. Schande, I know.
Horst. Het viel mee. Een rondleiding en zoektocht doorheen het kasteel in de voormiddag (ik ben er al een keer geweest voordien, dus ik ken het als m'n broekzak) en na de zalige middenpauze, waarin ik me geamuseerd heb met andere mensen dan m'n beste vriendin (over haar ga ik nog wat vertellen seffens). In de namiddag een wandelzoektocht. Met mijn klas mag je dat echt niet doen als je zelf kaart moet lezen. We waren verloren gelopen. Echt overdreven belachelijk, maar we waren verkeerd gelopen. Gelukkig kende Frederik en ik (we zijn allebei van die kanten) de weg ginder en zijn we gewoon via verkeerde weggetjes naar ons afspreekpunt gewandeld. Yeah.
Nu m'n beste vriendin. Ik zal 't eens expliceren. Het wordt moeilijk voor het aan jullie uit te leggen, ik snap het zelf amper en ik leef ermee. We hebben een klasgenoot, ik noem haar Am en m'n beste vriendin maakt er een nationale sport van om me zoveel mogelijk en zo hard mogelijk jaloers te maken met haar.
Oké, dit stuk is nieuw, vers. Het is iets voor tien en heb ik knallende ruzie met m'n zogenaamde beste vriendin. Alles is weer mijn fout. Ik ben het zat, ik doe echt mijn best het te doen werken, maar zij, zij wilt niet. Ik vind dat eigenlijk echt wel erg. Ik stop met schrijven. Morgen gaan we op groepsbevorderende dag. How the fuck willen ze een klasgroep hechten als twee vriendinnen zich nog niet kunnen hechten? Niet, inderdaad.
