Kijk eens aan. Ik leef gewoonweg nog. Ik heb mijn vierde halloweentocht overleefd! Yes, yes, yes!
Ik begin m'n dagverhaal van gisteren in het begin. Om vijf na half drie was St hier (35 minuten te laat dus). Rond een uur of drie waren we eindelijk eindelijk gearriveerd waar we moesten zijn en wij hop hop naar Am en m'n beste vriendin. Die hebben ons over de markt gesleurend en ons daarna op 'n hangjongerplekje gedropt. Kan je je voorstellen dat je niet meer weet waar kijken als twee van je vriendinnen niets anders doen als hun respectievelijke vriendjes staan kussen? En daar hebben we dus constant bijgezeten. Oké, ik moet toegeven dat m'n beste vriendin serieus veel moeite heeft gedaan. Maar toch hadden st en ik er onze bedenkingen bij.. In hoeverre moet je constant aan je lief liggen hangen als er vriendinnen bij zijn die eigenlijk niets anders hebben te doen dan er op staan te kijken? Ik vind dat je jezelf dan 'n beetje kan inhouden, maar in Am's geval kan ik het begrijpen. Ze woont ver van haar lief en ze mag van haar ouders niet elke woensdagnamiddag opofferen en in het weekend kan ze niet altijd. Conclusie, soms ziet ze haar lief amper één of geen keer in de week. Dan snap ik natuurlijk ook dat je je tijd goed moet benutten, maar van m'n beste vriendin? Ze ziet hem om de twee dagen of soms zelfs nog veel meer. Dus ik had een mini beetje minder verwacht. De tocht zelfs nu. Sa&Li zijn echt twee kiekens! Ik heb me rot gelachen met hun schrik. Ik weet niet of jullie je iets kunnen inbeelden, maar deze tocht is wow! Er staan 'tenten', helemaal donker gemaakt, vol mannen die je eens goed zullen hebben. Op geen enkel moment ben je veilig voor één van die kerels. Nog iets waarin ik me vergiste. We waren met een ganse groep, mét veel jongens erbij, maar wie kon godverdorie eerst gaan? Inderdaad, bibi kon als eerste de donkere bossen en de enge tenten inwaggelen, met Li of Sa achter mij. En hoe achter mij. Ze klemden hun beide armen rond m'n buik en zeiden dan zeer bemoedigend: "ik loop met m'n ogen toe achter u, hé!". Ze hebben me daarna uitvoering bedankt voor de reddingen die ik gedaan heb. Net zoals ik mijn beste vriendin ook 'n keertje serieus heb gered. Ik snap soms niet dat sommige zo'n stress gansjes kunne zijn.
Ik denk dat ik wel genoeg heb geschreven voor vandaag. Hopelijk kan je eraan uit. En anders, dan zal ik het nog eens uit de doeken moeten doen!
Shit. Ik had m'n blog weer is kwijt gedaan. Dat wordt echt een ambetante gewoonte. Ik zal m'n begindenking dus maar laten vallen wat ik heb eigenlijk geen zin om m'n hele zaag weer opnieuw te slijpen en opnieuw te beginnen zagen, maar niet getreurd. Jullie krijgen m'n zaagje sowieso nog wel 'n ander keertje. Zoiets fijns wil ik jullie helemaal niet afnemen. Lief, hé?
Ik ben op internet lekker leuk albums aan het beluisteren. Boysnoize mag proberen mij te bekoren met een nummertje en dan zal ik dat -bekentenis!- illegaal gaan downloaden op internet. Het is enkel voor eigen gebruik, hoor. Zo'n grote bandiet ben ik niet. En als ik seffens hun laatste album heb beluisterd, ga ik gewoon terug in de tijd.. Ik heb toch véél tijd vanavond. Want ik ben vergeten te vragen of ik naar we 'we are youngsters' fuif mocht en nu kan ik het dus op m'n buikje schrijven.
Morgen om twee uur staat St hier voor de deur om ons naar Scherpenheuvel te doen. Daar gaan we knusjes naar de markt. St, ik Am (+ lief) en m'n beste vriendin (+ lief). Dusja, St en ik lekker liefloos. En je kent dat wel, hé. Degene die het hardst zeggen 'friends before boyfriends' die doen het niet. Maar ja, keep on smiling... De halloween wordt wel nice, denk ik. Want dan komen Sa en Li ook en die twee, man die zijn echt gestoord. Ik doe bijna altijd in m'n broek als ik bij die schepseltjes ben. Niet normaal. Dat zijn by the way m'n busvriendinnetjes.
Gossie possie! Ik heb verdorie meer als één lezer! Shit, kerel. Wie had dat ooit verwacht? Zwel zwel ego! Gisteren heb ik niet geschreven.. Laat ik het steken op tijdstekort en op -schaam, schaam- vergeten. Ik dacht pas om half tien aan het feit dat ik nog niet geblogt had en toen had ik echt niet meer de fun om tussen m'n msn-leven deze blog open te duwen. M'n excuses.
Ach ja, wat heb je vandaag meegemaakt, meid? Hmm, goede vraag. Bij Duits hadden we studie en morgen nog is. Dat mevrouwtje mag naar Duitsland met de kunstklassen. Je had haar moeten zien toen ze vertelde dat ze naar Duitsland mocht. Net een klein kindje dat z'n eerste auto'tje of barbie'tje krijgt. Zalig die kop van haar. Bij Engels hebben we onze film (one flew over the cuckoo's nest) afgekeken en we zijn begonnen aan het luidop voorlezen van de samenvatting van het boek. Morgen mogen we àlle verschillen tussen het boek en de film opschrijven. Geweldig, zeg. Module. Man, module! Ik ga er zoooo hard van houden! Ik heb me geamuseerd daar! Niet te doen. We hebben geen zak gedaan (dat was waarschijnlijk vrij dialect). Opnieuw. We hebben niets uitgevreten (was dat ook dialect? Ach ja, doesn't matter). We hebben met de ingebouwde webcam van de laptops uit de laptopklas (God, hoe logisch is dat?) debiele foto's getrokken. En als ik debiel zeg, bedoel ik ook écht debiel. Het was echt geweldig, fantastisch leuk! Ik begin dat achtste echt fijn te vinden. Alleen spijtig dat als je thuis komt, dat alles dan al donker is en zo.
Die halloweentocht gaat wat geven, ze. Ik ga ten eerste al keiveel schrikken en ten tweede gaat m'n beste vriendin me sowieso een hak zetten. O ja, zij was trouwens een hele dag naar Brussel met haar module. Misschien daarom dat ik eindelijk eens ongestoord fun kon maken met St en Ca. Nice, nice, nice..
Goeiemorgeuh Vlaanderen! Ik waan mezelf even op de radio, ik ga gewoon Ann Van Elsen (schrijf ik haar naam correct?) achterna. Ik word eerst miss België en daarna ga ik een televisie- en radiocarrière uit de grond stampen. Jaja, ik ben hélémaal gemaakt voor dat showbizzwereldje. Zo hard niet, hé. Maar dat hadden jullie ook al wel door. Eigenlijk moet ik zeggen "dat heb je ook al wel door" wat ik typ eigenlijk vrij gericht naar één volgertje van m'n blogje. Ik zou zot én gek tegelijk worden in dat wereldje. Té veel glamour. Té veel fake. Té veel àlles wat ik niet leuk vindt. Ik ben echt gemaakt voor een simpel leven vol fucking normen en waarden. Yeah.
Ik heb me daarnet even beziggehouden met papierverspilling. Ik moet, zoals jullie weten (ja, ik blijf doen alsof ik schrijf voor meerdere), een ganse woordenschatlijst van Engels leren en je moet die lijsten natuurlijk ooit is afdrukken. Het zijn tien lijsten en ik heb er extact zeven papieren voor nodig. Voor- en achterkant, hé! Dat zijn dus veertien bladzijden. En dan nog een samenvatting van economie gemaakt. Zes bladzijden. Ja, ieder z'n amusement. Maar ik moet het op een bepaalde manier geleerd krijgen. Als ik kijk naar m'n week achter de vakantie wordt ik lichtelijk ziek. Keiveel te doen. Twee boeken, een Franse en een Engelse. Té veel toetsen (vanaf dit jaar mogen we officieel de term 'overhoringen' niet meer gebruiken. Dikke bullshit. Ik rebelleer en schrijf elke keer in m'n agenda: OH). En mijn ouders hebben besloten een weekendje centerparcs te doen. Hét laatste weekend van de vakantie. Dat betekent dus extreem op voorhand werken en dan de zondag of de zaterdag ginder al de shit nog eens nakijken en dan hopen dat het strevertje in mij zal overwinnen.
O jee, ouders toch... Waarom hebben we ze toch nodig? Zij hebben ons gewoon broodnodig!
Hier ben ik weer! Hoe was m'n dag? Gho, ça va. Niet denderend, maar ook niet erg. Ik heb daarnet even een ruzie'tje gehad met m'n zieke vriendin. Ik word niet zo snel kwaad, maar ik had net 'n opoffering gedaan voor haar en zij bleef maar volhouden dat dat niet moest in plaats van het gewoon te appreciëren. En ja, ik werd een beetje kwaad, ik weet niet goed waarom. Maar ja, het gebeurde. En ik word normaal écht niet kwaad. Dus ze schrok even serieus toen ze mij serieus hoorde uitvallen en ik schrok nadien van mezelf. Dat ik zo kon doen aan de telefoon, man! Maar alles is nu opgelost, dus no problem. We komen er samen altijd wel uit. Ik ga seffens nog wat met haar bellen, me nog twintig keer excuseren en dan lellen over geschiedenis, I know, wat 'n onderwerp, maar wij lellen echt over àlles. Bedenk je een onderwerp, zo gek mogelijk, we hebben het er sowieso al eens over gehad. We hebben het zelfs veel over Nederlandse taal en al die shit. Jaja, we lellen ons een weg door het leven.
Geen wiskunde overhoring gehad. Het was dreigende taal van dat wiskunde-monster en ja, ik doe in m'n broek en ik heb godverdomme (excuseer) elke punt broodnodig, dus ik moét leren.
Ik ben met 'n half oogje naar het nieuws aan het kijken. Man, ik word oud. Ik kijk naar het nieuws? En ik zit tegenwoordig elk weekend binnen. O Jeetje toch.. Ik zal maar eens gaan filosoferen over mijn leven en het nakende einde ervan (ik ben een goeie bomma, hé?). Ik ga er dus vandoor!
