Dat heb ik héél letterlijk genomen. Ik heb wiskunde oefeningetjes gemaakt (tegen vrijdag, man ik streef er niet naast) en muziek gedownload. Illegaal gedownload. Is het wel slim omdat te bekennen op 'n blog? Als ze nu m'n IP-adres zoeken en me proberen te vinden? Haha! Snodaards! Ik ben jullie té slim en té snel af. Ik download namelijk op m'n papa zijn pc. Zodat de virussen de weg niet naar hier vinden, want wat een vuiligheid zit er op limewire, zeg!
Oké, ik heb m'n dagelijk zever tien minuutjes zever ook al gehad. Ik ben een kei goede zeveraar, maar dat hadden jullie al wel door, zeker? Ik kan tijdens saaie lessen tegen het slachtoffer naast mij zeveren en van de hak op de tak springen tot ze onder de bank zouden willen kruipen. Maar dan zal de leerkracht hoogstwaarschijnlijk zeggen: kom eens van onder die bank uit, jij! En dat willen ze dan ook weer niet riskeren. Zie je? Ik ben al weer vertrokken op zeverronde.
Morgen slaap ik uit. Ik sta om tien na acht op, denk ik. Ja, dat is uitslapen tijdens het school, want normaal sta ik tussen twintig voor zeven en zeven uur op (hangt er vanaf of ik een douche neem 's morgens of niet). En dan spring ik daarna m'n velo'tje op om naar het kasteeltje van Horst te gaan. En daar krijg ik dan een rondleiding met mensen die ik eigenlijk niet af kan, want het is met de andere economie klas. De economie-wiskunde-kinderen & hun ego's. Ja, dezelfde kinderen waar we lo mee hebben. Dezelfde kinderen die zogenaamd enorm veel last hebben van hun regels en dus niet mee kunnen lopen. De kinderen die altijd wel iets hebben om onder de stomme dingen onderuit te komen. De kinderen die ik niet kan hebben. Ik heb in het tweede middelbaar tegen de leidster van de populaire clan gezegd dat ik haar niet fijn vond. Ze vroeg mij of ik haar eigenlijk wel kon hebben en ik heb geantwoord dat ik haar eigenlijk niet fijn vond omdat ze zo'n dikke nek had. En weet je wat? Wonder bij wonder, als ze me passeert, ze gunt me geen blik, maar ze knalt niet tegen me zoals ze tegen andere doen. Op één of andere manier denk ik dat er een soort wederzijds respect is. Ik haat haar, zij haat mij, maar toch. Omdat we weten datde haat wederzijds is en we niet weten wie de grootste bitch kan zijn, gaan we elkaar gewoon uit de weg. Ik vind het prima zo. Ik vind het fijn om anoniem te zijn. Oké, ik droom even. Ik vrees dat m'n naam in hun kliekje gekend is, té gekend.
Ach ja, het is nu zo. Ik overleef het wel, hoor. Zij hopelijk ook ;-).
Zaterdagavond..... en er is geen zak op tv. Geweldig, hé? Ik zit hier met m'n hoofdtelefoon (waar 'one in a million' door klinkt) achter m'n laptop een greep uit mijn leven te schrijven naar iedereen die het lezen wil. Wat een inleidend tekstje, als je na de inleiding nog steeds wil verder lezen, heb ik chance. We gaan nu naar het middenstuk, beter gekend als het zaagstuk:
Te bespreken punt 1: Herfstrock Herfstrock was chill. Ik heb me geamuseerd, een paar kriekjes gedronken (maar toch niet overdreven gerebelleerd tegen het ouderlijk gezag). Ik heb vele ex-klasgenoten tegen gekomen en sommige herkende me beter als andere. Sommige zagen me graag komen, sommige dachten eerder van fuck weg hier. But I don't give a shit. Jh (soort afkorting), een oud-klasgenoot en persoontje dat zich gehuisvest heeft achter m'n oma&opa was er ook. Samen met Jm, m'n beste vriend in de lagere school, good old times. Jm was zo zat dat hij me niet herkende, gelukkig, want hij is er echt niet op vooruit gegaan. Vroeger was hij 'n schattig ventje, nu lijkt hij eerder een beetje op 'n aap. Excuseer, maar ik moet m'n mening ergens kunnen geven. Back to Jh, hij en een vriend (St, bleek later) waren hopeloos op zoek achter een vriendin. Maar vrouwen waren toch zo moeilijk. Man, ik heb me doodgegierd. Ze beweren niets te snappen van vrouwelijke logica en iedereen weet toch ook dat er zo goed als géén vrouwelijke logica bestaat. Zo hebben we nog een tijdje verder gepraat. Daarna kwam zijn type. Hij was snel content, hij wou eentje uit de middenklasse. Eentje dat niet té lelijk is, maar niet té mooi. Een 'krijgbaar' exemplaar bedoelde hij dus. En ik snap hem wel. Ach ja, Jan stond er ook bij en ik schrok van hem. Hij stak nooit onder stoelen of banken dat hij me wel als vriendin wou, maar nu, nu waren we gewone vrienden. Hij heeft het door en ik vond het geweldig met hem om te kunnen gaan als gewone vrienden.
Te bespreken punt 2: vrije dagen (maandag en dinsdag) Maandag gaan we naar het kasteel Van Horst (met de velo!!!!!). Het kasteel van horst is twee kilomter aan de andere kant van m'n school. Gelukkig heb ik toestemming gekregen om rechtstreeks naar daar te fietsen, zodat ik geen tien kilometer omweg hoef te doen. We gaan daar een hele dag overzaagd worden over de Middeleeuwse ridders (hetzelfde thema als we nu behandelen bij Nederlands). Dinsdag hebben we groepsbevorderende dag, omdat we nog twee jaar met dezelfde klasgroep opgescheept zitten, willen ze een hechte groep creëren. Het lijkt me wel fijn, behalve dan dat we om acht uur op school moeten zijn en pas om zes uur opnieuw op school arriveren. Dat is dus half zeven als ik thuis kom en dan moet ik nog eten enz. Leuk is anders, hé. Gelukkig is woensdag zo'n chille dag.
Ik stop ermee voor vandaag. Ik ga nog een beetje op msn en met 'n half oog mee tv kijken, ook al is er geen bal op. See you later, dudes! By the way, Blackout is nu door de hoofdtelefoon aan het dreunen!
Hello there! Seffens gaan we naar Herfstrock, de aftrapper van ons jaarlijkse herfstfeest. Het herfstfeest is zo eigenlijk hét weekend dat onze school moet sponseren. Twee jaar geleden hebben ze met de opbrengst onder andere een nieuw labo gemaakt op het derde verdiep en dit jaar zal een grote hap naar de brandtrap en de verbouwingen van de wiskundeblok gaan. Ze zijn nu pas klaar en ze zijn begonnen in mei (denk ik) vorig schooljaar. Trage werkers, ja! Onze school was net een mini-festivalweide. Een podium, een stukje met houten vloer voor het podium, witte tentjes over onze speelplaats verspreid, tientallen frigo's, tapinstallaties voor de wiskunde gebouwen (hoe ironisch kan het zijn? Wiskunde & bier?). Half het zesde jaar zien sleuren met stoelen en banken uit de refter, klaslokalen die omgetoverd worden als keukens, het heeft wel iets, hoor. Onze school is net een restaurant. Ik hoop maar dat mama niet beslist om daar morgen gaan te eten, want zaterdagavond is rustavond en ik heb geen zin om dan te douchen en me toonbaar te maken, want op school, wie weet wie kom je tegen?
Vandaag nog eens m'n laat busje genomen. Weet je wat ik vind? Die regel van De Lijn, van vooraan op te stappen? Die is belachelijk. Er zijn niet meer chauffeurs als anders die hun deuren vanvoor open doen. Bijna de helft doet ze achteraan nog open. Bullshit, als je 't mij vraagt. In 't stad hebben we nog een beetje zitten tetteren. Onze wat we gaan aandoen op Herfstrock. Ik zou het begot niet weten. Ik wil absoluut geen jas aandoen, dus ik ga voor laagjes. Ik denk aan een T-shirt, m'n V-hals pulletje (dat ik stiekem nog niet in de was heb gedaan) en m'n dikke wintertrui. En er is nog altijd een optie om m'n wit pulletje van donderdag erbij aan te doen. Jaja, ik ben er serieus over nagedacht. Daarnet vroeg iemand me of ik me ging schminken. Weet je wat ik dacht? Ik vroeg me af of ze met me aan het lachen was. Schminken. Yeah right. Niet dus. Ik hou van naturel zijn, dus dan doe ik dat toch ook lekker. Ik ben echt. Helemaal. Oké, nee. Niet helemaal. Ik moet iets bekennen. Ik draag lenzen. Voilà, jullie weten het.
En weet je wat? Ik heb tot in het derde een bril gedragen en ik kan nu als geen ander vergelijken. Mensen met een bril worden braver ingeschat. Ik werd vroeger altijd onmiddellijk als braafje bekenen en omschreven en nu? Fuck, ze, 't is echt 'n pak minder. Nu bekijken ze je als je even lacht al direct van: "wat een stout meisje zit daar in de hoek?" Vroeger keken ze van: "Oei, dat brave meisje in de hoek wordt geïrriteerd door haar buurmeisje. Ik geef die buur even een opmerking." M.a.w. Buiten het feit dat ik er nu beter uitzie (damn, ego), heeft het geen voordelen. Buiten dan dat het makkelijk is, leuk is, super is en dat ik nu niet meer buiten kom zonder m'n rubbertjes op m'n ogen. Kijk eens aan, ik heb jullie net een geheim vertelt. Iedereen die me nog maar recent kent, weet het niet. M'n klas weet het, m'n vrienden weten het, nieuwe mensen weten het lekker niet. Niemand hoeft te weten dat ik een brilsmurfje ben.
Hey. 't Word een korte blog. Morgen is het Herfstrock en m'n ouders hebben een NO gegeven voor te blijven slapen bij m'n beste vriendin. M'n beste vriendin waarmee ik weer eens ruzie had. Weet je waarom? Omdat ik huil om m'n zieke vriendin. Omdat ik bang heb voor de dood. Voor haar dood. Geweldig hé?
De 3de oktober is er een grote fuif in Putte. Dichtbij een andere klasgenoot, die ons aangeboden heeft bij haar te blijven maffen. Als m'n ouders me die fuif gaan verbieden, is het beeld zonder klank. Dan ga je razernij zien zoals je van mij niet zou verwachten. Ik ben godverdomme de braafste dochter die je jezelf kan bedenken. Ik heb nog nooit één reet fout gedaan, gewoon omdat ik weet dat ik zwaar zal gestraft worden. Maar nu gaan ze 't al verkloten zonder dat ik iets deed? No fucking way, José!
En die fuif volgende weekend, daar zal ik ook al vroeg van kunnen naar huis draven. Ik ben echt 'n kalm type, als zeg ik het zelf. Maar behandel me niet oneerlijk, want dan wordt ik een koppige tijger die zal vechten voor vrijheid en hetgene waar ik recht op heb. Mijn uitgangsleven! Mijn sociaal uitgangsleven! De muziek! De dudes! Mijn jongheid. Mijn puberteit. Mijn, mijn eigen leven. Ouders van me, onthoudt het. Keep it in your minds. Keep it in your fucking minds!
Ik denk dat dit volstaat voor vandaag. O ja, m'n zieke vriendin heeft gisteren aan het zuurstofmasker gelegen en een hartmassage ontvangen. Yeah, ik ben vrolijk vandaag. Het is echt m'n dagje.
Ik ben moe. Oké, wat een geweldige inleiding. Maar ik ben moe. Ik ben om twaalf uur vannacht in slaap gevallen en om vijf uur werd ik opnieuw wakker. Twee uur. Twéé ùùr heb ik wakker gelegen. Tot zeven uur en toen ging m'n wekker af. En dan zetten ze me 's morgens twee uur in de Nederlandse les, die kei saai is en wordt gegeven zoals in het hoger onderwijs. Hij vertelt, lelt, doet alles uit de doeken en wij zitten, hangen, liggen op onze stoel en proberen te volgen. Jep, we doen effectief nog een poging om iets op te pikken van de oversaaie lessen van hem.
Daarna, deux heures l.o. Running. Bah. Ik haat het. Maar voor het lopen hebben we nog een relaxt-testding gedaan. Ik vond het echt geweldig. Beeld je in dat je een berg bent. Een berg? Jup, een berg. Ik was een plat liggende berg. Want je mocht zitten of liggen en ik lag. Dus, ik was een platte berg, was ook cool, ze. Back to running. 5.5 kilometer voor iemand met mijn conditie is een hel. Ik heb er 39 minuten over gedaan en ik heb twee keer gestapt. Ik zag er tussen kilometer 2 en 2.5 zo slecht uit dat m'n lo-leerkracht kwam informeren of ik niet ging flauwvallen. Neen, ik ging niet flauwvallen. Maar de volgende keer ga ik wel eten voor ik ga lopen, maar wat ga ik eten? Mijn vreetzuchtige friends vreten een gans worstenbroodje en gaan dan lekker lopen. Als ik dat doe, kan ik lekker lopen kotsen. 't Is en blijft lopen, maar wel een minder aangenaam lopen. Maar ja, daar sta je dan. Sexy, op de rand van de Demer, in je wit T-shirt en je zwarte kniebroek, haren in de wind, speldje in je zak voor als je begint, dat je je haar kan wegspelden en dat het niet heel de tijd in je gezicht zwiept, iPod in de oortjes en door de oortjes van het dingetje weerklonk de eerste van de drie mixen die m'n zieke vriendin (dat kind ziet toch af met mij, hé? Ik noem haar altijd maar ziek, moet fijn zijn) heeft gemaakt. Ze zijn nice. Je loopt met fuifnummerokes in je ears. Ik heb iets met Engelse woordje vandaag. Misschien omdat ik tegen vrijdag acht hoofdstukken moet leren en nog geen zak gedaan heb en ik ben niet van plan vandaag nog te beginnen. Back to running. Die verdomse steken, hé. Ik heb er dus ongelooflijk veel last van en ik weet dat ik door m'n neus moet inademen en door m'n mond moet uitademen en tussen het in-en uitademen zouden er vier tellen moete zitten, ik weet het. Maar het lukt me gewoonweg niet om zo kei chill te blijven ademen. Ach ja, deze namiddag heb ik "Code 37" gekeken en de twee David's die ik gemist had. Ja, het lijkt me wel 'n leuk programma'tje en die David. Hij is zoooooo schattig!
Nu ga ik stoppen. Seffens ga ik vroeg m'n bedje in, hopelijk wat slaap inhalen. Au revoir, mes copains!
Ponsjoer! Ik kwam daarnet thuis van m'n nieuwe kast te bestellen (we waren direct na school doorgereden) en het eerste wat ik zag, was .....mezelf. In m'n nieuwe spiegel. En wat heb ik toen gedaan? Hetzelfde als waarschijnlijk elk meisje zou doen. Ik heb mezelf staan keuren dat het geen naam meer had. Ik had m'n blauw/paars V-hals trui'tje van de L&L aan, m'n grijs met zwarte bolletjes topje van H&M (en ja, het past bij het trui'tje) en m'n zwarte only pants. Yeah. M'n haar lag verrassend goed. Ik was dus, mezelf aan het keuren en de bevindingen waren: dat het erger kon. Nee, ik ben zeker en vast niet mooi. Maar lelijk zou ik ook niet durven zeggen. Lelijk is net overdreven. Er zijn trouwens amper lelijke mensen. Vind ik toch persoonlijk. Nu kom ik waarschijnlijk over als een trut die zichzelf het einde vind. Nééé, ik vind mezelf totàààl niet het einde. Ik ben gewoon eindelijk zover dat ik kan zeggen: het kon erger. Natuurlijk kon het ook veel beter. Ik wil altijd wel 'n beetje groter, beetje 'n mooiere huid hebben, een beetje meer van vanalles en 'n beetje minder van sommige andere dingen. Maar ik heb mezelf niet gemaakt. Zeer spijtig, anders was ik volmaakt geweest! Dus conclusie van de dag: het kon erger.
Wat heb ik voor de rest uitgevreten today? Ik ben om twintig VOOR zeven (onmenselijk vroeg uur) uit m'n bed gevallen en rechtstreek de douche ingekropen. Een halfuur laten zat ik aan de keukentafel 'n bo'ke met choco te eten. Om tien na acht (een half uur te laat) was mijn bus eindelijk aan m'n halte. Het eerste uur had ik wiskunde. En ik snapte er niks van. Echt niks. Lichtelijke paniek. Daarna Nederlands, Godsdienst (was saai) en Economie (was ook saai, want het gaat over stomme berekeningen en ik heb liever denk economie, if you know what I mean). Daarna, eindelijk, middagje. Boterhammetje eten in 't reftertje. En "stiekem" sms'en, want die blonde toezichthoudster stond zoals elke dag diep in haar krant gedoken. Na de middag, als vertering van m'n lekker, door m'n mamie geprepareerd, voer: Engels en Frans. Twee super relaxte uurtjes. Mini groepjeswerkje bij Engels en daarna ook bij Frans. Twee keer met 'n andere partner. Ik ben niet monogaam, jongens! Laatste uur, weer economie. Fucking saai. Té saai. Ik hoop dat we snel andere dingen gaan doen.
Nu ga ik een beetje msn'en en ondertussen met 'n half oog Thuis volgen. Morgen moet ik weer die demerloop doen. Ik heb er geen reet zin in. En shit, ik moet mn iPod nog opladen, anders ben ik -net zoals last week-
een muziekloos, conditieloos, karakterloos scheetje in onze maatschappij. Yeah!
Koekoek! M'n dagje was ça va. Hij is wel slecht begonnen. Ik viel doodmoe uit m'n bed en dan kreeg ik te horen dat het echt slecht ging met m'n zieke vriendin. Nu hebben we net een uurtje gebeld en gelachen dat we hebben. Man, echt lang geleden dat ik nog zo gegierd heb. Natuurlijk hebben we eerst een beetje depri geweest en 'n traantje weggepinkt. Maar de volgende drie kwartiers waren geweldig. Ze waren fantastisch. Echt de beste momenten van de afgelopen week.
Wat heb je vandaag op school gedaan, kindje? Een wiskunde overhoring gemaakt en veel saaie dingen gezien. Napoleon. Karel ende Elegast. Kunststoffen. Prijselasticiteit tegenover de vraag. Veeltermen. Dat zijn zo wat de kernwoorden, verdeeld over verschillende vakken. Het was boring, dus. Ik ben daarna nog met m'n busvriendjes naar 't stad geweest om daar op het busje te wachten. We hadden geen zin om ons vroeg busje te nemen en zo vroeger thuis te zijn. Morgen ga ik dat wel doen, want dan ga ik in de kwantum m'n nieuwe kast bestellen. Joepie jee! Morgen gaan we spreken over ons Frans project. Yeah. Project. I don't like it.
En zonet, heb ik een reactie gelezen van iemand die mij beter kent als wie dan ook. Iemand die ik beter kan als wie dan ook. Het is raar om elkaar zo "te zien". Maar ik vind het raar. Ik weet dat ze weet dat ik haar bedoel. E'tje. Ik zal er voor je zijn!
