Als u "Wie heeft mijn kaas gepikt" van Spencer Johnson kent, weet u hoe
vermakelijk en tegelijk leerzaam een goede parabel kan zijn. Dit boek beschrijft
de paniek die een kolonie van 286 pingu overvalt, als duidelijk wordt dat de
gletsjer waarop ze leven op smelten staat. Na de eerste paniek en tegenstrijdige
plannen wordt al snel duidelijk dat samenwerking de enige manier is om de
problemen duurzaam het hoofd te bieden.Een team van pingu gaat vervolgens aan
het werk om de kolonie om te scholen tot flexibele, enthousiaste nomaden. Dit
boek laat op levendige wijze zien hoe je als team of organisatie om kunt gaan
met veranderingen en crisissituaties en zo nieuwe kansen kunt scheppen. Wat "Wie
heeft mijn kaas gepikt" voor de verandering van het individu is, is "Onze ijsberg
smelt!" voor verandering van groepen, teams en organisaties.
John P. Kotter is een expert op het gebied van leiderschap,
verbonden aan de Harvard Business School. Zijn bestseller Leading Change wordt
gezien als de 'bijbel van verandering' voor managers over de hele
wereld.
Ève en Pierre hebben elkaar nooit ontmoet tijdens hun korte levens. In het begin van het boek is Ève erg ziek. Haar echtgenoot André heeft haar buiten haar medeweten vergiftigd, zodat hij met haar zuster Lucette kan trouwen en toch over de bruidsschat kan beschikken. Pierre probeert een revolutie te ontketenen, maar wordt gedood door zijn vriend Lucien. Zowel Pierre als Ève realiseren zich niet dat ze al enige tijd overleden zijn. Ze komen tot een ander besef over hun levens terwijl ze ongezien rondwaren tussen de levenden en uitsluitend kunnen communiceren met de zielel van andere doden. Het kost Pierre en Ève moeite om zich aan te passen aan hun machteloze toestand. Ze ontmoeten elkaar in de wachtrij voor hun registraties bij het administratiekantoor voor de onlangs overledenen. Ze praten met elkaar over de problemen die ze hadden toen ze nog leefden, ze worden verliefd. Volgens artikel 140 mogen twee geliefden die elkaar nog nooit ontmoet hebben toen ze nog leefden proberen hun liefde te realiseren op aarde.
Pierre en Ève worden weer tot leven gebracht en krijgen een etmaal de tijd om elkaar de liefde te verklaren, anders wordt hun tweede kans op leven ingetrokken. Ze worden echter afgeleid door zaken uit hun vorige levens. Ève was vergiftigd door haar echtgenoot en moet haar zuster ervan overtuigen dat hij een slecht mens is. Pierre moet de revolutie, die hij opzette om de Regent van de troon te stoten, verhinderen. Hij kwam er tijdens zijn dood namelijk achter dat de Regent weet van de plannen voor een opstand. Pierre beseft dat de opstand een bloedbad tot gevolg zou hebben, waarbij zijn vrienden gedood worden en het verzet tot een eind komt.
Doordat ze de unieke omstandigheden waarin ze hun kennis hebben vergaard niet uit kunnen leggen, kost het ze veel moeite om hun vrienden ervan te overtuigen dat ze weten wat juist is. Ze zijn geen van beiden in staat om zich volledig af te zonderen van de zaken die ooit belangrijk waren voor hen. Pierre en Ève realiseren zich dat als ze zich niet concentreren op hun liefde, ze hun tweede kans op leven zouden kunnen opofferen.
Wanneer Werner Sonderberg, een jonge Duitser die in de Verenigde Staten woont, wordt beschuldigd van moord op zijn oude oom, pleit hij tijdens het proces: 'Schuldig, en niet schuldig.' De jonge journalist Yedidyah, die het proces voor de krant moet verslaan, raakt gefascineerd door deze vreemde zaak. Hij ontdekt dat de gebeurtenis verband houdt met de Tweede Wereldoorlog en heeft het onverklaarbare gevoel dat zijn eigen lot op het spel staat. Hij krijgt het vermoeden dat hij op een familiegeheim is gestuit en gaat op onderzoek uit naar zijn eigen verleden. Wie is hij werkelijk? Hoe vindt hij de verdwenen herinneringen aan zijn vader, zijn moeder en broer terug?
Twee schrijvers, twee publieke figuren, twee geliefde koppen van Jut. Michel Houellebecq en Bernard-Henri Lévy hebben weinig gemeen, behalve dat ene gegeven: ze zijn allebei 'tamelijk verachtelijke individuen'. Reden genoeg om elkaar per brief eens goed de maat te nemen.
De een heeft naam gemaakt als auteur van grimmige romans waarin de mens wordt neergezet als een wreed en egoïstisch dier. De ander is filosoof en reist de wereld rond als voorvechter van de mensenrechten. Alleen al het feit dat deze twee mannen elkaar hebben gevonden in een correspondentie, mag zeer bijzonder heten. En ze sparen elkaar niet, hoe hoffelijk de toon ook blijft: persoonlijke herinneringen, levensbeschouwelijke stellingnamen, literaire voorkeuren, alles wordt stof voor een intrigerend steekspel. Voor het begrip van het werk van Houellebecq en Lévy is dit een fundamenteel boek. Veel brieven laten zich lezen als volwaardige essays.
William Burrouhs/Jack Kerouac - En de nijlpaarden worden gekookt in hun bassins
En de nijlpaarden werden gekookt in hun bassins is een weergaloos artefact uit de begintijd van de Beat Generation en vormt een fascinerend stuk Amerikaanse literaire geschiedenis. Het biedt een opmerkelijke inkijk in het persoonlijke leven van twee ongelooflijk invloedrijke schrijvers aan het prille begin van hun carrière.
En de nijlpaarden werden gekookt in hun bassins is een true crime novel over de moord die een van de Beats pleegde tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Lucien Carr (vader van de schrijver Caleb Carr) bracht in 1944 David Kammerer (eveneens Beat) om het leven, en bracht daar Burroughs en Kerouac van op de hoogte. De heren wisten dus van de moord, en belandden beiden in de gevangenis. Burroughs werd door zijn vermogende vader uit de gevangenis gehaald, maar Kerouac moest eerst in de gevangenis trouwen met Edie Parker voordat zij hem op borgtocht vrij kreeg.
Burroughs en Kerouac waren gefascineerd door de moord en besloten samen een boek te schrijven, waarbij ze de hoofdstukken om en om schreven. Het resultaat is een fascinerend portret van de Beats (nog voor ze officieel Beat waren), van het New York tijdens de Tweede Wereldoorlog en van een waargebeurde moord.
Mario Vargas Llosa - De jonge honden van Miaflores
In De jonge honden van Miraflores, een
vroege novelle van Vargas Llosa, lukt het Piemeltje Cuéllar maar niet volwassen
te worden. In zes etappes laat de schrijver zien hoe de persoonlijkheid van een
jonge man wordt afgebroken, hoe zijn mannelijkheid door pesterijen van vrienden
wordt bedreigd, en hoe hij er niet in slaagt inhoud aan zijn leven te geven. Een
tragikomisch klein meesterwerk. In de verhalen in De jonge honden van
Miraflores, waarmee Vargas Llosa meerdere prijzen won, vormt geweld een
belangrijke basis.
Roman van een vervreemding, van een vrijwillige ballingschap in de wereld
Adam Pollo is qua herkomst een mysterieuze verschijning. Hij heeft zijn
intrek genomen in een leeg huis aan de kust. Is hij gedeserteerd? Uit een
krankzinnigengesticht ontsnapt? Hij schrijft vreemde brieven, rapporten
eigenlijk, aan een meisje en lijkt geobsedeerd door bepaalde verschijnselen. Als
hij afdaalt naar het strand, naar de stad, is het alsof hij afdaalt naar het
Leven, en dat in zijn meest animale, materiële zin.
Een roman die de lezer lostrekt van tradities en denkgewoonten, en die ons
door de ogen van de hoofdpersoon een geheel nieuwe wereld toont.
Dwight Wilmerding is pas achtentwintig jaar oud, maar zit al midden in een
midlifecrisis. Op zich niet vreemd: hij woont met wat vage vrienden in een klein
appartement en zijn baan als helpdeskmedewerker bij de farmaceutische gigant
Pfizer is niet bepaald sfeerverhogend. Daarbovenop lijdt hij ook nog eens aan
aboulie: chronische besluiteloosheid die zo ver gaat dat hij enkel een besluit
kan nemen door erom te tossen.
Aangemoedigd door een van zijn
kamergenoten onderwerpt hij zich aan een farmaceutisch experiment dat hem van
zijn besluiteloosheid moet genezen. Wanneer hij pfired wordt door Pfizer en
uitgenodigd door een vriendinnetje van de middelbare school om naar Ecuador te
komen, reist hij abrupt af naar Zuid-Amerika. Probleem is alleen dat Dwight maar
niet kan besluiten of de pillen die hij slikt werken of niet. Diep in de jungle
wordt zijn romantische ontsnapping een hilarische reis, op zoek naar
verantwoordelijkheid, kennis en liefde.
Beerput is het hartverscheurende relaas van een jongetje dat opgroeit tussen een tirannieke vader en een neurotische moeder. Een aria van pijn waarin hij vertelt over de dagelijkse rituelen die hij in de beslotenheid van het gezin moet ondergaan. 'De oude K.' grijpt geregeld naar zijn rijzweep en de wanhopige moeder brengt alleen maar wanorde in huis: De jongen kan slechts overleven door ongehoorzaam te zijn. Op hilarische en tegelijkertijd poëtische wijze beschrijft Kuczok hoe het is om op te groeien in een onmogelijk gezin in het armoedigste deel van Polen. Aan het eind van het verhaal stroomt de beerput over en zakt het huis letterlijk en figuurlijk in de stront. Maar voor de hoofdpersoon blijft het huis een schaduw werpen over zijn leven.
Perec beschrijft in t Manco een wereld waarin de letter 'e' de meest
voorkomende klinker in onze taal verbannen is. In dit boeiende verhaal vol
diepere betekenissen maakt Perec met de nodige humor dit gemis constant
voelbaar. Een gemis waar hoofdpersoon Anton Vocalis en de andere personages in
dit boek maar niet de vinger achter weten te krijgen.
In hun zoektocht naar de waarheid blijken verschillende personages familie
van elkaar te zijn en wordt het allengs duidelijk dat er een vloek op deze
familie rust. Zodra een personage begrijpt wat er aan de hand is, sterft hij,
want uitroepen dat de letter 'e' mist, is een overtreding van de
romanwerkelijkheid waarin deze personages gedoemd zijn te leven. In t
Manco maakt woede plaats voor wraak, regelgeving voor dictatuur,
werkelijkheid voor schijn, geloof voor hoop of wanhoop, toeval voor noodlot.
t Manco is een unieke roman waarin de letter 'e' schittert door
afwezigheid.
Georges Perec was een experimenteel schrijver en legde zich bij het schrijven
vaak bewust formele restricties op. In 1969 verscheen zijn e-loze roman La
disparition. In deze Nederlandse vertaling volgt Guido van de Wiel het origineel
zowel inhoudelijk als vormtechnisch.
Ik ben naar de plaats gegaan die jij hebt verlaten. Waar alles op je wacht. Waar
de tijd steeds dezelfde seconde tikt. Waar de beelden vragen wanneer ze worden
weggespoeld.
Dit is van mij is een kristalhelder boek over het eindeloos uitstellen van
keuzes en de gekte van liefde. Jakob wil Jade en Jade wil alles. De nieuwe roman
van Saskia de Coster is een uitdagend verhaal vol humor, vertwijfeling en
passie, dat uitmondt in een verbluffende ontknoping.
Saskia de Coster, schrijver. Met Eeuwige roem was ze op slag geen belofte
meer, maar een realiteit (Arjan Peters, de Volkskrant) en een probleemloze
shortlistkandidaat voor Gouden Uil, Libris- of ako-prijs (hp/De Tijd). Haar
vorige roman Held was een circusvoorstelling waarbij je spontaan applaudisseert
en om de minuut wow wil roepen (De Standaard).
Anja Aropalo, een 53-jarige literatuurprofessor, heeft haar aan Alzheimer
lijdende man een belofte gedaan: ze zal hem helpen met sterven als hij zich
niets meer herinnert. Tegelijkertijd geeft haar zestienjarige nichtje Mari zich
vol jeugdig vuur over aan haar verliefdheid voor haar leraar Fins, die haar
gevoelens verrassend genoeg beantwoordt. Tijdens hun onconventionele relatie
vervagen de grenzen tussen goed en fout. Pulkkinens scherpzinnige roman
beschrijft menselijke tragedies die subtiel met elkaar vervlochten zijn en nog
lang blijven nazinderen.
Acht jongeren ontdekken tijdens een zomer hoe machtig hun lichaam is. Het
vriendengroepje trekt naar een viaduct voor een onschuldig experiment. Ze
spelen, manipuleren, hoereren. Zelfs wanneer een van de meisjes de steeds
verdergaande, perverse experimenten niet overleeft, biedt de normloosheid
houvast. Tot ook die gaat vervelen.
Elvis Peeters schrijft zijn boeken
samen met Nicole Van Bael. Zijn roman De ontelbaren (2005) werd genomineerd voor
de Libris Literatuurprijs. Ook oogstte hij lof voor zijn roman Dinsdag (2012),
over een dag uit het leven van een zesenzeventigjarige man in Brussel.
Het leven van David Bronstein, beter bekend als Trotski, vormt een even
aangrijpende als radicale periode in de geschiedenis van de twintigste eeuw. Als
geen ander vertolkte hij het beeld van de jonge revolutionair, talentvol, en
rücksichtslos was hij betrokken bij de revolutie in 1917 in Rusland, alwaar hij
zich door zijn organisatorische talent, zeker met betrekking tot het Rode Leger,
opwierp als een van de belangrijkste exponenten van de revolutie. Hij was het
die zich met de Duitsers in Brest-Litowsk aan tafel zette om de moeizame vrede
op papier te krijgen, en het was zijn toomloze energie die de Russische
burgeroorlog in het voordeel van 'rood' hielp omslaan. Maar hij had ook vijanden
in de partij, die hem na ideologische breuk het land uit dreven en uiteindelijk
zijn moord tot gevolg hadden. Arthur Stam, een groot kenner van het communisme
van wiens hand het goed ontvangen boek De CPN en haar buitenlandse
kameraden bij Aspekt verscheen, schetst nu voor de biografie-serie dit
bewogen leven.
Meneer José, een brave ambtenaar van de burgerlijke stand, slijt zijn dagen in
een archief van enorme afmetingen. Hij heeft slechts één ondeugd: om zijn
verzameling knipsels over beroemde mensen aan te vullen met officiële gegevens
verschaft hij zich 's nachts toegang tot het kantoor. Op een nacht komt hij per
ongeluk thuis met de geboorteakte van een onbekende vrouw. Al snel begint zij
hem meer te boeien dan alle beroemdheden uit zijn collectie bij elkaar. Zijn
nieuwsgierigheid naar haar ontaardt in een obsessieve zoektocht die zijn hele
leven overhoop gooit.
Dit boek, geschreven in een heldere en vermakelijke stijl, is een verrassende
kennismaking met de filosofie. Martin Cohen behandelt klassieke en hedendaagse
problemen, uiteenlopend van logische valstrikken en paradoxale hersenbrekers tot
ethische problemen en `traditionele filosofische problemen waar toch niemand
zich echt druk om maakt'.
Jonge én oude lezers over de hele wereld zijn nog steeds geïmponeerd en
betoverd door de negenjarige Momik met zijn tomeloze nieuwsgierigheid en
eigenzinnige fantasie. Als zijn grootvader Ansjel, van wie iedereen gelooft dat
hij door het nazibeest om het leven is gebracht, veertien jaar na de oorlog uit
het gekkenhuis in Jeruzalem wordt ontslagen en kleumend en brabbelend voor de
deur staat, wil nee, móet Momik weten hoe dat nazibeest eruitziet, en wat het
zoal vreet. Dan kan hij het in de kelder voederen en temmen. Dan laat het zijn
grootvader eindelijk met rust.
Maar die vindt geen rust. Alsof hij dwangmatig telkens weer zijn verhalen
moet vertellen over de kinderen van het hart die hem als schrijver van
kinderboeken beroemd hebben gemaakt en die Obersturmbannführer Neigel steeds
weer wilde horen. En in een poging nader uit te leggen waartoe de mensen
goedschiks of kwaadschiks in staat zijn, heeft Grossman een encyclopedie van
noodzakelijke grote woorden toegevoegd, die Ansjels levensverhaal onder lemmas
van Liefde tot Untermensch en van Seks tot Wonder verder vertellen.
The New York Review of Books heeft meteen bij publicatie onderkend: Zie:
Liefde zal vast en zeker worden gerekend tot de canon van boeken die net als De
blikken trommel van Grass en Honderd jaar eenzaamheid van Márquez met nieuwe
middelen een groots visioen van de mens en zijn geschiedenis hervertellen.
Vreemde dromen lokken de held uit De jacht op het verloren schaap terug naar het
Dolfijnenhotel. Een weerzien met de mysterieuze Schaapman leidt tot bizarre
ontmoetingen met een aantrekkelijke maar nerveuze receptioniste, een eenarmige
Amerikaanse dichter, een nukkig tienermeisje, een gefrustreerde acteur, een
betoverende callgirl en een zelfvoldane schrijver (Hiraku Makimura). Dan is er
nog Michael Jackson als Abessijnse prins en Boy George die uit de hemel
neerdaalt. Hoe zijn ze allemaal met elkaar verbonden? En waarom vallen er steeds
meer dodelijke slachtoffers? Flirten met de grens tussen droom en
werkelijkheid, de zoektocht naar menselijk contact in de hyperkapitalistische
maatschappij en vlijmscherpe muzikale analyses vormen de ingrediënten van deze
roman, die Haruki Murakami naar eigen zeggen de leukste vond om te schrijven.
Erez is compagnieleider in het Israëlische leger. Hij is met zijn mannen gelegerd in het middeleeuwse fort Beaufort dat een belangrijke uitkijkpost is in Libanon. Vanwege de hoge ligging is het een makkelijk doelwit voor Hezbollah. Constant wordt de fort aangevallen met raketten. Na 18 jaar houdt Israël het voor gezien en trekt zich terug. Zes jaar later moest het weer terugkeren om strijd te voeren tegen Hezbollah. In het boek komt de strijd tussen Israël en Hezbollah aan de orde. Maar ook de verveling waarmee de soldaten soms dagenlang te maken hebben. Die tijd wordt vooral gespendeerd aan het praten en fantaseren over seks.
Ron Leshem heeft dit boek kunnen schrijven op basis van gesprekken die hij voerde met soldaten als oorlogsverslagever. Die soldaten vertelden hem wat er allemaal gebeurde bij Beaufort. Leshem maakte er vervolgens een roman van. Het boek kreeg de Sapir-prijs, de belangrijkste literarire onderscheiding in Israël. Ook werd een film gemaakt van het boek: Beaufort.
Sebastian Faulks bereikte met zijn schitterende romans in Engeland en West-Europa al een miljoenenpubliek, maar tot op heden bleef Nederland daarbij achter. Ten onrechte, zoals Faulks nieuwste roman Engleby aantoont. Mike Engleby is met zijn uitstekende observatievermogen en vlijmscherpe meningen een typische angelsaksische romanfiguur die de lezer niet snel meer vergeet. Niet gehinderd door scrupules of zelfmedelijden werkt Engleby zich omhoog in het Engeland onder Thatcher en vindt hij zijn weg in het landschap van New Labour. Hij lijkt de typische, succesvolle, intelligente Engelsman van de moderne tijd, maar als een van zijn tijdgenoten plotseling verdwijnt, begint de lezer van dit meesterwerk zich ongemakkelijk af te vragen of Engleby wel de waarheid vertelt. Engleby is een klaagzang voor een Engelse generatie en het land dat deze ten onder liet gaan. Ook is het een meditatie over de grenzen van de wetenschap en de vloek van het menselijk geweten. Onder het verontrustende oppervlak van Englebys haarscherpe observaties bevindt zich een indringend geheim van grote duisterheid.
