De Morgen (7/10/'12)
Schrijver Ivo Michiels, die met 'Het boek Alfa' de vader werd van de Vlaamse experimentele roman, is overleden. Eerder dit jaar werd zijn werk nog bekroond met de America Award, ook wel gezien als de alternatieve Nobelprijs voor literatuur, voor zijn levenslange bijdrage aan het internationale schrijverschap.
Michiels zou op 8 januari 2013 negentig jaar geworden zijn. Zijn laatste werk 'Maya Maya', op 8 september voltooid, zal in elk geval op die datum verschijnen. Michiels woonde al vele jaren in de Vaucluse. Hij wordt komende woensdag begraven in Le Barroux.
Geboren als Henri Ceuppens
Ivo Michiels werd op 8 januari 1923 in Mortsel geboren als Henri Ceuppens. In 1948 ging hij aan de slag bij de Antwerpse krant Het Handelsblad, eerst als corrector en later als cultuurredacteur. Van 1957 tot 1978 werkte hij bij de uitgeverij Ontwikkeling. Hij was er redacteur van 'Randstad' (1962) en medeoprichter van 'Golfslag' (1946-1950) en 'De Tafelronde' (1953-1960). In de periode 1959-1983 was hij achtereenvolgens redacteur, redactiesecretaris en directeur van het 'Nieuw Vlaams Tijdschrift'.
Als auteur debuteerde hij met de gedichtenbundel 'Begrensde Verten' (1946). Zijn eerste roman ('Het vonnis') schreef hij in 1949. Het vroegste werk van Michiels wordt nog geschreven in een traditionele literaire stijl. Maar vanaf 1957, met de roman 'Het afscheid', evolueerde hij naar meer experimentele proza. Sindsdien wordt Ivo Michiels beschouwd als een formalistisch schrijver, die alle kenmerken van het traditionele verhaal terzijde schuift. Ivo Michiels werd zo een symbool voor "moeilijke literatuur".
Alfa-cyclus
Michiels publiceerde twee monumentale romanreeksen. Van 1963 tot 1979 schreef hij de vijfdelige Alfa-cyclus, met daarin 'Het boek Alfa' (1963), 'Orchis militaris' (1968), 'Exit' (1971), 'Samuel, o Samuel' (1973) en 'Dixi(t)' (1979). Van 1983 tot 2001 werkte hij aan 'Journal Brut'. Die cyclus bestaat uit tien delen, met onder andere: 'De vrouwen van de aartsengel' (1983), 'Het boek der nauwe relaties' (1985), 'Vlaanderen, ook een land' (1987), 'Ondergronds bovengronds' (1991), 'Daar komen scherven van' (1995), 'De verrukking' (1999) en 'Mirakelen, Elisabeth, De Mirakelen' (2001).
Ondanks het experimenteel karakter van zijn schrijfsels, werd Michiels als auteur vaak gelauwerd. Hij ontving in 1958 De Arkprijs van het Vrije Woord, voor 'Het Afscheid'. In 1977 kreeg hij de Belgische Staatsprijs voor Verhalend Proza voor 'Een tuin tussen hond en wolf', dat verfilmd werd door André Delvaux. En in 1993 werd zijn oeuvre bekroond met de driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap. Datzelfde jaar ontving hij ook een eredoctoraat van de KU Brussel, voor de "humanitaire inslag van zijn werk".
06-05-2013, 20:57
Geschreven door Johan 
|
