Het middelpunt van de roman Blösch van de Zwitserse auteur Beat Sterchi vormt een koe, eigendom van boer Knuchel, levend op een godvergeten berghelling ergens in Zwitserland. Aan het lot van koe Blösch is dat van Ambrosio gekoppeld, een Spanjaard die aanvankelijk als knecht bij Knuchel in dienst is, maar later in een abattoir komt te werken. Daar wordt koe Blösch uiteindelijk afgeleverd om geslacht te worden. De band tussen knecht en koe blijkt even sterk als die tussen mes en bloed. In een meeslepende stijl vertelt Sterchi over de arme sloeber Ambrosio, over discriminatie en het boerenleven, over de gemoderniseerde landbouw en over abattoirpraktijken. Het boek is tegelijk een aanklacht en een hilarisch portret, een schrijnend realistische beschrijving van onze samenleving en een hoogst komische vertelling van het moderne leven.
Het waren bijzondere verhoudingen, die ontstonden in strafkampen in de Sovjet-Unie. Uit het hele land kwamen vrouwen op bezoek, soms na wekenlang reizen, met als enige doel om de nacht door te brengen met hun eigen vijand van het volk. Deze liaisons eindigden vrijwel altijd tragisch. Nachthuis gaat over zo'n kortstondige liefde.
Een driehoeksverhouding: twee broers worden verliefd op hetzelfde negentienjarige joodse meisje. De stad wordt vermorzeld tussen de oorlog en de dood van Stalin-de broers worden gearresteerd en naar een strafkamp gestuurd maar de rivaliteit blijft.
Amis terugblik op de Sovjet-jaren is indrukwekkend. Maar wat Nachthuis mooi maakt-en ontroerend-is het liefdesverhaal dat hij al seen rode draad door zijn Russische geschiedenis heeft geregen.
In De perzik van onsterfelijkheid staat oud-verzetsstrijder Ben Ruwiel centraal, die op bevrijdingsdag 1980 een barre tocht door Amsterdam maakt; een ongebruikelijke thematiek voor Wolkers, met knappe innerlijke monologen.
Espinosa Albert - Als je me vraagt om te komen laat ik alles achter ... maar vraag het me
Op het moment dat zijn vriendin haar koffers aan het pakken is om hem voorgoed te verlaten, krijgt Dani een telefoontje van een wanhopige vader die hem smeekt te helpen bij de zoektocht naar zijn zoontje. Dani reist voor deze zaak af naar het Italiaanse eiland Capri, een plek waar veel herinneringen aan zijn kindertijd naar boven komen. Als dertienjarige jongen besloot hij zelf weg te lopen van huis _ van Barcelona naar Capri. Dani beseft nu dat twee personen toen een onuitwisbare indruk op hem hebben gemaakt: vuurtorenreparateur Marten en bokser George. Deze prachtige en gevoelige roman voert de lezer mee op een zoektocht naar een verdwenen jongetje, maar vooral op een zoektocht naar zichzelf. Albert Espinosa, die als kind verschillende malen kanker wist te overwinnen, wil eenieder inspireren om na te denken over wat er echt toe doet in het leven.
Als Jed Martin, de hoofdpersoon van De kaart en het gebied, het verhaal ervan moest navertellen, zou hij misschien beginnen bij een combiketel die het begaf op een koude dag in december. Of bij zijn vader, een bekend, geëngageerd architect, met wie hij tal van eenzame kerstdiners heeft genoten.
Hij zou in elk geval melding maken van Olga, een beeldschone Russische die hij aan het begin van zijn carrière heeft ontmoet toen hij voor het eerst zijn fotografische werk op basis van Michelinkaarten exposeerde. Dat was vóór hij wereldwijd succes boekte met zijn 'beroepen'-reeks, waarin hij persoonlijkheden uit alle mogelijke milieus (onder wie de schrijver Michel Houellebecq) portretteerde tijdens de uitoefening van hun vak.
Hij zou ook moeten vertellen hoe hij commissaris Jasselin een gruwelijke moordzaak hielp oplossen, waarvan de afschuwelijke details het politiekorps nog lang zouden heugen. Tegen het eind van zijn leven zou hij een zekere sereniteit bereiken en alleen nog gefluister voortbrengen.
Met De kaart en het gebied is Houellebecq een nieuwe weg ingeslagen. Zijn welbekende thema's ontbreken grotendeels, de toon is ingetogen, de compositie uitgekiend en de stijl subtiel. Veel recensenten wisten zich daardoor met het boek geen raad en schreven vooral over wat het níet is, maar de oordelen waren opvallend eensluidend: De kaart en het gebied is een waar meesterwerk.
Wat wil Stéphane Hessel in zijn pamflet `Neem het niet!`?, een verrassende bestseller in heel Europa, roept hij op om betrokken te zijn en standpunten in te nemen. Deze oproep krijgt in dit tweede boek een vervolg. `Doe er iets aan!` bevat de gesprekken die Hessel - in de negentig - voerde met de jonge journalist Gilles Vanderpooten - in de twintig. Samen gaan ze dieper in op de onderwerpen die hij in `Neem het niet!` alleen aanstipte; de Palestijnse kwestie, het milieu, sociale ongelijkheid. Ook bespreken ze het nog immer immense belang van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en het Programma van de (Franse) Nationale Raad van het Verzet, als bijlagen toegevoegd aan dit pamflet. Want de principes en de waarden waar in de twintigste eeuw wereldwijd voor werd gestreden moeten nog steeds met hand en tand verdedigd worden. Juist nu.
Ook dit tweede boek van Stéphane Hessel (Berlijn 1917) werd in Frankrijk met zeer veel enthousiasme ontvangen. `Engagez-Vous!` stond binnen een week hoog in de bestsellerlijsten en vertalingen verschijnen in meer dan 30 landen.
Rosa Ostreech is de koningin van de faculteit der filosofie vindt ze zelf. Ze is slimmer dan je zou denken, mooier dan zou mogen en arroganter dan draaglijk is. Wat haar betreft houden de theorieen die zij en de andere studenten krijgen voorgeschoteld de vooruitgang tegen, zeker in deze multimediale tijden. Maar dan valt ze voor een oudere uitgebluste professor, wiens levenswerk ze wil herschrijven. Zijn ideeen kloppen in haar ogen n??t niet, en Rosa gaat er vol passie mee aan de slag in de hoop zijn aandacht te krijgen. De stoffige filosofiefaculteit van de Universiteit van Buenos Aires is het decor van deze uitdagende, filosofische roman. Onuitstaanbare medestudenten, seks, drugs en een vergevorderd plan om Google Earth te hacken, vormen de ingredienten van een veelbesproken literaire sensatie in de Spaanstalige literatuur: Het hoorcollege is een brutale en wellustige roman.
De inwoners van Manhattan staren in het prille ochtendlicht van een zomerdag in 1974 vol ongeloof naar de Twin Towers, waar de onverschrokken koorddanser Philippe Petit rent, danst en springt tussen de torens, honderdtien verdiepingen boven de grond. Hij pleegt daarmee de artistieke misdaad van de eeuw, niet-wetend dat decennia later de torens doelwit zouden zijn van de aanslag van de eeuw. Ver daar beneden, in de maalstroom van de stad, vranderen de voorheen alledaagse levens van een groep heel verschillende mensen voorgoed. In Laat de aarde draaien komen grote literaire themas als liefde, verlies, plicht en zingeving samen in een bruisend verhaal.
Op 15 februari 2003 wordt neurochirurg Henry Perowne wakker en ziet vanuit zijn slaapkamerraam een vliegtuig met brandende motor boven de stad. Angstgevoelens overspoelen hem: nadert de nieuwe terreuraanval die volgens de regering sinds 11 september onvermijdelijk is? Deze angst krijgt aan het eind van de dag een andere invulling als het kwaad zijn eigen huis binnendringt. Zaterdag is een prachtige roman waarin McEwan op indringende wijze laat zien hoe de westerse samenleving omgaat met de dreiging van het noodlot.
Vaders en zonen is het meesterstuk van Ivan Toergenjev en een hoogtepunt in de Russische literatuur. De roman schetst in de figuren van de pas afgestudeerde medicus Bazarov en zijn vriend Arkadi een portret van de jonge Russische 'nihilisten' die zich afzetten tegen de ideeën van de generatie van hun vaders. Vaders en zonen vermaakt de lezer tegen drie verschillende decors: het landgoed van Arkadis vader, waar ook zijn oom Pavel woont, een prachtig geportretteerde dandy; het landgoed van mevrouw Odintsov, waar de jonge helden hun liefdesavonturen beleven en het huis van Bazarovs ouders. De botsing tussen de twee generaties wordt met een groot inlevingsvermogen en gevoel voor humor beschreven.
De onzichtbare gorilla is misschien wel het bekendste experiment in de geschiedenis van de psychologie. Het stamt uit de jaren negentig, werd uitgevoerd door Christopher Chabris en Daniël Simons en op video vastgelegd. Het gorillaexperiment toont twee dingen aan: we registreren veel van wat er om ons heen gebeurt niet, maar hebben er bovendien geen idee van dat we zoveel missen. Chabris en Simons vermoedden dat er meer intuïtieve overtuigingen die we hebben over de werking van onze geest, niet kloppen. In De onzichtbare gorilla combineren ze resultaten uit andere onderzoeken met hun eigen bevindingen betreffende aandacht, perceptie, geheugen en ratio om aan te tonen hoe valse intuïtie ons in de problemen kan brengen. Uiteindelijk geeft dit boek ons de kans om onze eigen illusies te doorzien en - misschien voor het eerst - echt helder te leren denken.
Op een wintermorgen worden drie inwoners van San Giuda, een afgelegen bergdorp in Noord-Italië, geconfronteerd met elf zwaar verminkte lichamen, alle door verschillende oorzaken omgekomen, en alle op hetzelfde tijdstip. Een dichte sneeuwbui heeft de plaats des onheils nog enigszins toegedekt. Niemand begrijpt wat er is gebeurd. De tweeënveertig inwoners van San Giuda vallen ten prooi aan de toesnellende media. Van eenvoudige getuigen van een onbegrijpelijk kwaad worden zij de onvermoede hoofdfiguren van deze roman. En allen verliezen langzaam de greep op de werkelijkheid. Don Ermete, die tot de eerste getuigen van het bloedbad behoort, kan zijn parochianen niet in de steek laten. Samen met Giovanna Gassion, een jonge psychiater die op de vlucht is voor een stukgelopen relatie, probeert hij deze verloren, weerbarstige mensen te redden. Don Ermete moet zich schrap zetten om zich staande te houden in de ijzig koude wind en toegang te krijgen tot de nederige woningen waar de waanzin ontkiemt. X en Y, man en vrouw, geloof en wetenschap, ontmoeten elkaar in deze weergaloze, beklemmende roman. XY is een sublieme vertelling, waarin de dictatuur van de rede machteloos staat tegenover de absurde dans van het kwaad. XY, de nieuwe roman van Sandro Veronesi, is een ongekende stap in een literaire carrière van formaat en dé grote Italiaanse roman van het jaar.
Slavoj Žižek - Eerst als tragedie, dan als klucht
Hegel stelde dat de geschiedenis zich steeds herhaalt. Marx beaamde dit, maar verbeterde hem op een essentieel punt. Historische gebeurtenissen vinden eerst plaats als tragedie, maar keren vervolgens terug als klucht. In Slavoj ieks kernachtige nieuwe boek is dit gegeven het uitgangspunt voor een messcherpe analyse van de situatie anno nu. Eerst als tragedie, dan als klucht kijkt terug op de eerste tien jaar van de eenentwintigste eeuw. In 2001 begonnen deze met een tragedie: de aanslagen op 11 september. Zeven jaar later eindigen ze met een klucht: de economische crisis. In die twee momenten stierf het liberalisme feitelijk twee keer: als politieke theorie en als economisch systeem. Toch houdt het lijk van deze ideologie niet op ons op allerlei manieren te bespoken. Een bijzonder ernstige zaak, omdat het verhindert de kritieke staat van de wereld adequaat aan te pakken. Volgens iek staat de apocalyps op de stoep, niet alleen in ecomomische zin, maar ook ecologisch, biogenetisch en sociaal. Het is de hoogste tijd dat progressievelingen en vemeend links ophouden met navelstaren en serieus over de revolutie gaan nadenken!
C vertelt het spectaculaire verhaal van Serge Carrefax, een jongen die aan het begin van de twintigste eeuw in Engeland opgroeit. Zijn vader, de directeur van een school voor dove kinderen, experimenteert in zijn vrije tijd met draadloze communicatiemiddelen. Serge groeit op tussen het lawaai en de stilte, samen met zijn briljante, maar getroebleerde zus Sophie. Ze hebben een intense relatie die voortduurt als Serge het ouderlijk huis na een traumatische gebeurtenis verlaat en de grote wereld intrekt. Een verbluffend verhaal volgt, waarin we de avonturen van Serge als marconist tijdens de Eerste Wereldoorlog, zijn gevangenschap in een Duits kamp, zijn drugsgebruik tijdens de roaring twenties in Londen en een ijzingwekkende scène in een Egyptische tombe volgen.
C is een opmerkelijke roman, een fascinerende, ambitieuze en innovatieve reis door het verleden, waarin de verborgen codes van het leven worden ontrafeld. Een moderne klassieker van een van de grootste literaire talenten van zijn generatie.
Twaalf dagen lang verstopt Auxilio zich in een wc-hokje van het universiteitsgebouw in Mexico-Stad, terwijl door de straten om haar heen een gewelddadige opstand raast. Ze klampt zich vast aan haar grote liefde, de Mexicaanse poëzie. Oog in oog met de dood zoekt ze zingeving in de schoonheid van het geschreven woord. Amulet is een koortsachtige vertelling, op momenten zelfs hallucinerend, vol heldhaftige en krankzinnige dichters, wilde en donkere literaire voorspellingen, en kunstenaars die door de schittering van jeugd gevangen raakten. Roberto Bolaño slaagde erin met Amulet opnieuw fictie te creëren die de geaccepteerde codes van de literatuur volledig negeert.
Het lot heeft mij ertoe voorbestemd, een bepaalde rol te spelen in het leven van een van die zeldzame mensen die na de Wereldoorlog zo'n gewelddadige omwenteling en onmetelijk lijden over Europa zouden brengen. Vaak heb ik me later afgevraagd wat mij destijds, in de herfst van 1918, tot die ingreep bewoog: was het weetgierigheid, de belangrijkste eigenschap van een medisch onderzoeker als ik; of was het je reinste overmoed, de drang om ook eens, godgelijk, te heersen over het lot? Duitsland, 1918. De hoofdpersoon uit De ooggetuige is arts-psychiater in een reservelazaret, waar hij geestelijk verminkte militairen behandelt. Zijn patient is een zekere A.H., een grootheidswaanzinnige, Jodenhatende fantast, die als gevolg van een hysterische aandoening niet meer kan zien. Medisch gezien is hij echter niet blind. De arts raakt door hem gefascineerd. Tot dan toe was hij in zijn eigen leven een ooggetuige geweest; nu voelt hij de hartstochtelijke behoefte macht uit te oefenen over zijn patient, diens grote geestkracht in humanere banen te leiden, het lot te beheersen en op de stoel van God te gaan zitten. Hij besluit A.H. te behandelen door te appelleren aan zijn hoogmoedswaan en overmatige energie, en geneest hem. Hiermee blijkt hij op zijn beurt blind voor de gevolgen van zijn besluit. En niet alleen voor zijn eigen leven: van de grootheidswaanzin van zijn patiënt zal later heel Europa ooggetuige zijn.
Bij een orka denkt u waarschijnlijk aan een gevaarlijke killer, maar toch laten deze slimme dolfijnen zich maar wat graag allerlei kunstjes aanleren. Hoe doe je dat, vraagt manager Wes Kingsley zich af, laat je ze eerst verhongeren en dan reiken naar een visje? In gesprek met een orkatrainer leert Kingsley over vertrouwen kweken, goed gedrag prijzen en verkeerd gedrag corrigeren. De parallellen met zijn eigen situatie in zijn werk gaat Kingsley vaak op zoek naar iemand die hij kan betrappen op een fout zijn hem onmiddellijk duidelijk. Samen met een bedrijfsadviseur gaat hij aan de slag om zijn managerspraktijken, maar ook zijn gezinsleven, een nieuwe impuls te geven. Ken Blanchard wijst u in zijn onnavolgbare stijl op de kracht en de effectiviteit van positieve feedback. De Orka Award zal zowel op het werk als in de priv eer een bron van inspiratie zijn!
Na jarenlange omzwervingen komt Ulysses weer thuis op Ithaca. Maar hoezeer hij ook verlangde naar huiselijke rust en vrede, voor zijn vrouw en kinderen is hij een vreemde geworden. Hij kan niet meer aarden. In Vrede op Ithaca heeft Sándor Márai van de mythische figuur Ulysses, zoals Odysseus bij hem heet, een mens van vlees en bloed gemaakt, een man die in het volle leven staat en denkt dat hij heer en meester is over zijn eigen bestaan. Maar de goden hebben anders beslist. Net als in Kentering van een huwelijk laat Márai in Vrede op Ithaca drie vertellers aan het woord, die ieder hun eigen beeld hebben van de hoofdpersoon Ulysses: zijn vrouw Penelope, zijn zoon Telemachus en zijn bastaardzoon Telegonus vertellen ieder over de man die ze menen te kennen. Dat levert drie totaal verschillende verhalen op. In de epiloog voegt Márai hier zijn eigen beeld van Ulysses aan toe. Zo stelt hij in deze roman de universele vraag in hoeverre wij in staat zijn de ander echt te leren kennen, terwijl ieder van ons zo hunkert naar werkelijk contact.
Kort na de Tweede Wereldoorlog besloot Sándor Márai (1900-1989) zijn vaderland Hongarije voorgoed te verlaten. Na jaren van omzwervingen door Europa vestigde hij zich uiteindelijk in de VS. Hij schreef vele romans, verhalen, gedichten, toneelstukken en essays. In 1999 begon de succesvolle herontdekking van zijn oeuvre met de roman Gloed. Tegenwoordig wordt Márai beschouwd als een van de belangrijkste Europese schrijvers van de twintigste eeuw.
In zijn verhalen en toneelstukken plaatst Sartre zijn personages in extreme situaties, waarin ze op zichzelf en op anderen worden teruggeworpen. Ze worden letterlijk of figuurlijk gevangen gehouden en hebben geen steun aan elkaar. Vaak blijkt er voor hen uiteindelijk geen uitweg te zijn. Het pessimisme en individualisme dat uit Sartres werk spreekt is toonaangevend geweest voor de visie op de mens in de twintigste eeuw.
Sartres beroemdste toneelstuk Met gesloten deuren eindigt in de vaak geciteerde uitspraak 'De hel, dat zijn de anderen.' In De muur, dat speelt tijdens de Spaanse burgeroorlog, krijgt een in de cel opgesloten man te horen dat hij de volgende dag geëxecuteerd zal worden. De kamer en Intimiteit gaan over echtparen die hun huwelijkstrouw tot in het absurde doorvoeren. Herostrates is het verhaal van een man die zo door haat wordt verteerd dat hij het plan beraamt om vijf willekeurige medemensen en zichzelf om te brengen.
Deze onvergetelijke en tijdloze verhalen en toneelstukken verdienen het door iedereen gelezen en herlezen te worden.
Stel datje een dinertje geeft en een vriend van een vriend brengt een onbekende mee. De man lijkt een aangename gast. Stel dat deze onbekende halverwege de avond naar boven gaat en zich opsluit in een van jouw slaapkamers. En er niet meer uit komt. Stel datje hem daar dagen-, weken-, maandenlang niet uit krijgt. Als het al ooit zal lukken. Miles Garth is die man. Hij is de onbekende die zich in een lieflijk huis in Greenwich opsluit. Maar wie is deze Miles?
Als niet dan zou is een satirische én barmhartige roman. Ali Smith heeft een scherp oog voor menselijke verhoudingen en een schitterend talent om ze te beschrijven. In wervelend proza schetst ze hoe mensen navigeren tussen hoop en vrees, tussen groots en intiem, tussen cliché en gratie.
