515 Km Via Hongarije - Slovakije - Zakapone - Krakau Met 900 km op de teller verlaat ik Roemenie (gemiddeld verbruik 5,5 Liter/100 Km). Bij aankomst in Krakau staan er 1.553 Km op de teller i.p.v. de uitgerekede 1.441 Km. De redenen : - in Slovakije is men vollop bezig nieuwe autostrades aan te leggen, hierdoor heb ik in Poprad minstens 50km omgereden - dit had tot gevolg dat ik in het donker Polen ben binnengekomen. Ik heb daardoor kilometers rondgetoerd in Krakau om een hotel te vinden. - Eens een hotel gevonden weer de weg kwijt om dit hotel in het donker terug te vinden na een kort bezoek aan het centrum en het avondmaal. Wel 1 voordeel : de boordcomputer meldt ... Totaal : 1.553 Km Gemiddeld : 57Km/uur Verbruik : 82,9 liter Gemiddeld verbruik : 5,3 Liter/100 Km Hoe dan ook, van de totale berekende afstand van 2.923 Km tot Belgie, zijn nu ongeveer de helft afgelegd en het verbruik van deze trip moet dus ongeveer 5 Liter/100 Km zijn geweest.
Tunnel in Slovakije.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
200 Km Borsa - Sighet - Satu Mare
Gemiddeld verbruik 5,5 liter/100 Km
Na enkele koppen koffie en het ontbijt, verlaat ik Kris en Borsa. De uitgestippelde weg door de Maramures gaat langs Sacel. Hier hou ik halt bij een artisanale pottenbakker. Wanneer ik de aangekochte souvenirs in de auto wil laden, valt e.e.a. uit mijn overvolle wagen op de niet verharde en (na regen) zeer slijke weg. "Asa e !" zeggen de roemenen, dus het maar te drogen leggen en we zien wel wat het wordt.
Onderweg merk ik tussen 2 dorpen een markt, in de velden. Naast schoenen, kledij, 2de handmateriaal, allerlei-shops (van zeep tot chocolade), is er ook een eetkraam. "5 mici cu mustar" en een frisdrank.
Nadien hou ik nog even halt in Barsana om er het prachtige klooster te bewonderen. Even later kom ik in Vadu Izei toe, bij kennissen van Kris. Die hebben vandaag het varken geslacht en verwachten mij aan tafel. Na een tuica om de honger aan te wekken, komt de 'friptura de porc cu muraturi' op tafel. Voor de eerste keer zie ik bruine 'mamaliga'. Ik vraag naar de reden hiervan en zeg dit nog nooit te hebben gezien. Het geheim is, de mais wordt eerst op de BBQ gebakken alvorens er meel van te maken.
Na het eten verder richting Sighet. Ik bezoek er een fabriek van een Belg. Karel maakt hier oa. springkastelen. Heel interessant ! Ik heb een onderhoud met de produktieverantwoordelijke en met de bediende voor de administratie en verkoop.
Het is ondertussen al iets na 16uur en ik wil absoluut voor het donker in Sapinta zijn voor enkele foto's. Het lukt me om het 'Vrolijke kerkhof' op foto vast te leggen.
Na een koffie op het marktplein van Satu Mare, check ik omstreeks 19 uur in een hotel in. Avondmaal, enkele biertjes en internet houden mij tot middernacht in het restaurant. Slaaplekker, want morgenvroeg vertrek ik naar Polen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
De eerste bladzijde van mijn Oost-Europareis is omgedraaid. Gisterenmorgen vertrok ik om ongeveer 9u15 in Constanta.Om 14u45 kwam ik ongeveer 420 km verder in Bacau aan bij Betania. Na een lekkere koffie trok ik samen met SOS-Ondervoorzitter, Andre Muit, naar de gevangenis van Bacau om er een Belg en een Nederlander te bezoeken. Om 17u30 zette ik de reis verder richting Borsa. In Cimpulung Molovenesc een stop voor het avondmaal. Iets lokaal ... Tochitura Bucuvina, en er kwam een prachtig versierde schotel op tafel met 'brinza, mamaliguta, carne, oua si smantana'. Omstreeks 23u30 kwam ik via een zware tocht door de bergen in Borsa aan bij Kris Verellen. Tuica ... noapte buna !
Het staat nu vast, overmorgen vertrek ik richting België. Vandaag wordt aan alles de laatste hand gelegd, zodat ik morgen de bagage kan pakken en overmorgen met een gerust gevoel kan vertrekken. Donderdag 05.11 : Via Galati, Bacau en Suceava trek ik dan tot Borsa (ik ontmoet dus 3 SOS-Medewerkers) Vrijdag 06.11 : Bezoek aan de Maramures en verblijf in Satu Mare Op zaterdagmorgen 07.11 verlaat ik Romenië en 's avonds wens ik in Krakow toe te komen. Normaal staat ook de planning vast voor de andere dagen, maar deze kan door plaatselijke omstandigheden nog ligt wijzigen.Auschwitz en Berlijn worden vast niet overgeslagen. De bedoeling is om rond 15.11 in België aan te komen. 17-18-19.11 ben ik in Nederland.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er op uit
Op de heuvel naast de Pescărie hebben zich zigeuners gevestigd. Zij hebben wat oude materialen bij mekaar getimmerd om een verblijfplaats te maken. Zij hebben 2 karren en 2 ezels die ze gebruiken voor
het inzamelen van plastiek flessen. De ene ezel is net een uurwerk. Bijna
klokslag op het uur balk hij. Je zou er haast je uurwerk kunnen op afstellen.
Als hij toch eens fout is met het uur, zegt Luci, de vriend van Eugen: Hij is
ontregeld!
Eén van de zigeunerdochters komt op de Pescărie water vragen
en geraakt in contact met sommige vissers. Na een tijdje praten, gaat zij in
een barak binnen en de deur gaat op slot. Het meisje komt nadien dagelijks om
water en er gaan meer deuren achter haar dicht. Tijdens een gesprek met een van
de vissers hoor ik dat het meisje slechts 13 jaar is.
Het is een zomerse zondag. Ook de zigeuners hebben een vrije
dag. Als tijdverdrijf spannen ze de karren achter de ezels en trekken er de
pier in zee mee op. Vanaf de punt van de dijk wordt het startschot gegeven en
de ezelkarrenrace gaat van start. Alle zigeuners staan boven op de heuvel te
supporteren voor hun lievelingsdieren en hun berijders. Dit herhaalt zich
gedurende een hele periode op zondag.
De zigeuners worden door de politie verjaagd en de hele zone
werd opgekuist. Ondertussen hokken er weer andere zigeuners op dezelfde plaats.
Een Kerstgeschenk voor Nederlandse en Belgische gedetineerden in Roemenië ! 25.12.2009
Deze week ging de 4de editie van de Kerstactie Vergeetmijnietje van start.
Nog een of twee of meer kerstboompjes. Zo
tellen veel gevangenen de jaren van hun gevangenschap af. Het pijnlijke
gemis aan de warmte en nabijheid van familie en vrienden geldt nog
sterker voor gevangenen in het buitenland.
Met Kerst bekruipt dan velen nog meer hen gevoel van eenzaamheid. Een
brief, een kaartje, een bezoek is dan een bemoediging. Nog meer als
gevangenen, in de bezoeken die we aan hen brengen, de ervaring opdoen
dat ze ondanks hun misstap, misdrijf en schuld- er toch nog bijhoren.
Als we daarbij nog in staat worden gesteld om de gedetineerde
medelander in de Roemeense gevangenis een Kerstgeschenk mogen aanbieden
dat afkomstig is van iemand die ze niet kennen en toch aan hen denkt,
dan wordt die pijn van eenzaamheid nog een beetje verzacht !
Voor de vierde maal organiseren wij een inzamelactie om gedetineerde landgenoten in Roemenië een Kerstgeschenk aan te bieden.
Gezien de vorige successen, zijn wij van oordeel deze actie te herhalen en de
gedetineerde met Kerstmis weer eens aangenaam te verrassen. Ver van
huis, vrienden en familie, eenzaam in een cel, wetend dat men buiten
feest viert, dat het een dag van vrede en verdraagzaamheid is, ... ook
voor hun is het Kerstmis. Een geschenk is misschien maar een magere
troost, toch tonen we de gedetineerde hiermee dat hij/zij door de
buitenwereld niet vergeten is. Wij zijn er dan ook vast van overtuigd
dat, mede door uw steun, onze gedetineerde landgenoten weer wat hoop
hebben met het uitzicht naar betere tijden.
Vanaf nu tot 10 december 2009 zamelen wij bijdragen in. Het totaal bedrag zal
verdeeld worden over het aantal Nederlandse en Belgische gedetineerden
in Roemenië. Voor ieder zal een gelijkaardig pakket met voor hen zeer bruikbare spullen,
etenswaren en natuurlijk een Kerstgeschenk worden samengesteld. Gezien
er nog zeer weinig mag afgegeven worden aan de gedetineerden (vooral
wat betreft voedingswaren), zullen wij een Kerstgeschenk afgeven en het
resterende bedrag verdelen onder het aantal gedetineerden en dit op hun
rekening in de gevangenis storten. Zij kunnen er dan zelf over
beschikken en hun aankopen in de gevangeniswinkel doen. Net
als in het verleden, mogen wij voor deze actie rekenen op de
medewerking van de Belgische en Nederlandse Ambassades en Consulaten en
deze van ANP (het Roemeens gevangeniswezen). Wij hopen dan ook op
uw steun te mogen rekenen door uw bijdrage te storten op onze rekening
bij UniCredit Ţiriac Bank - Constanţa :
RON
RO24 BACX 0000 0001 8224 3000
EUR
RO94 BACX 0000 0001 8224 3001
BIC-code : BACXROBU
Op naam van : SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
Adres : str. Pescarilor 61, Bl. FZ 23, Ap. 21, Et. 5 - 900581 Constanţa - ROMÂNIA
Met vermelding : Actie Vergeetmijnietje 2009 (+ eventueel naam)
Met dank van de gedetineerde medelanders in Roemenië,
SOS ROMÂNIA - Ţarile de Jos
Ik was vandaag als bewonderaar in het vredegerecht van Medgidia (42 km van Constanta). In afwachting van het proces dat ik wenste te aanhoren, was er een proces over een erfeniszaak. De overleden persoon woonde in Medgidia, maar was afkomstig van het dorp Tepes Voda. De opbaring van het lijk was dus in Medgidia, maar de ter aardebestelling in het dorp. Het ging natuurlijk over een geldkwestie, dus ... alle getuigen zijn goed, als het mij maar goed uitkomt denkt de weduwe (die net naast mij stond en op alle vragen van de Vrederechter of de advocate stilletjes antwoordde, zodat ik wist wat zij wenste)
1ste getuige - een buurvrouw uit Medgidia : - Wanneer is Mijheer Popescu overleden ? In januarie dit jaar. - Was u op de begroeting en bij de begrafenis ? Bij de begroeting wel, op de begrafenis in Tepes Voda niet. - Hoeveel mensen waren er op de begrafinis ? Een 100-tal. - Wie heeft de koffietafel betaald ? Mevrouw Popescu, zeker weten, ze heeft er zelfs geld voor geleend ! - Hoe weet u dat allemaal, heeft u dat met eigen ogen gezien ? Neen, dat heb ik gehoord van de andere buren.
2de getuige - een dorpelinge uit Tepes Voda - Wanneer is Mijheer Popescu overleden ? In de lente. - In de lente van dit jaar ? Ja, dit jaar. - In januarie ? Ja in januarie, dat kan ! - Dus in januari in de lente ? Ja !
- Was u op de begroeting en bij de begrafenis ? Bij de begroeting en op de begrafenis.
- Hoeveel mensen waren er op de begrafinis ? Meer dan 100. - Ook aan de koffietafel ? Ja, in het dorp gaat iedereen mee naar de koffietafel (op enkele uitzonderingen na). - Waar vond de koffietafel plaats ? Bij de familie Popescu thuis, het vroegere huis waar ze woonden en dat van de familie is. (Mevrouw Popescu fluistert : "In een zaal") De vraag wordt nog 2 maal gesteld, maar het gefluisterd komt niet tot bij de getuige, dus het blijft "Bij de familie Popescu thuis" - Wie heeft de koffietafel betaald ? Mevrouw Popescu ! Tarani si tigani ? Wel een slechte briefing en slecht geinformeerd! Zelfs de vrederechter kon haar lach niet bedwingen.
Uiteraard heb ik hier niet het hele proces opgeschreven. Ik heb het enkel bij een paar zaken gehouden om aan te tonen dat getuigen, met hun hand op het kruis (ik zweer de waarheid te zeggen, ...), staan te liegen dat zelfs een leek in de zaal beseft dat er iets niet pluis is.
Ik heb een oude Dacia die het niet meer doet. Dan,
bijgenaamd de Ucraineanu (omdat hij
uit Oekraïne afkomstig is), vraagt me om de auto over te kopen. Ik leg hem uit
dat de auto in zeer slechte staat is, maar Dan wil absoluut de auto. Hij zou
hem zelf volledig herstellen. Voor een prijsje verkoop ik gelukkig met
officiële papieren- het oud ijzer en de Oekraïner begint met de herstellingen.
Als de wagen hersteld is, rijdt Dan er duchtig mee rond. Hij gaat ermee naar Năvodari
uit vissen. Bij het terugkeren, rijdt hij achterwaarts tegen een betonblok die
hij niet had gezien. De wagen is nu bij het kofferdeksel helemaal ingedeukt.
Hij laat de wagen op de Pescărie achter. Ondertussen behaalt zijn echtgenote
Nina haar rijbewijs en ze kopen een andere wagen aan. Op een dag laat Nina haar
Oekraïner op de Pescărie achter. Hij gaat aan de boemel met andere vissers.
Gezien hij geen vervoer heeft, besluit hij de oude wagen te nemen om huiswaarts
te keren. Onderweg stopt de politie hem en zijn rijbewijs wordt ingetrokken
wegens dronken besturen van een wagen. Ook blijken de papier van de wagen niet
in orde te zijn. Er wordt mij een verklaring gevraagd en de aan- en
verkoopbewijzen van de wagen. Ik heb er dus duidelijk niets meer mee te maken.
Dan heeft de auto nu op de plaats van het voorval achtergelaten. De wagen is
ondertussen totaal onbestuurbaar geworden. Na enkele maanden staat de politie
(een andere afdeling) weer aan de deur. Domnul Constant, wij hebben vannacht
zigeuners opgepakt die uw wagen hebben gestolen! Wij willen de wagen terug naar
de eigenaar geven. Gezien Dan de eigenaar is verwijs ik de politie naar de
Oekraïner. Ik bezorg ook deze politieman een kopie van het aan- en
verkoopbewijs. Enkele dagen nadien is de politie op zoek naar Dan op de Pescărie.
Het is 21 mei, de feestdag van Sf. Constantin si Elena. De politieman heeft me
gezien terwijl ik met Mushi, Namichu en Broască (de kikker, zijn bijnaam is
afkomstig van zijn familienaam Broscoiu) het remi-spel speel. Hij kent mijn
voornaam uit het dossier en komt in mijn richting en zegt: La Mulţi Ani,
Domnule Constantin! en meldt dat alles in verband met de auto geregeld is.
Nadinu is een oude man van 86 jaar. Het werd hem tal van
keren gezegd dat hij niet alleen uit vissen mag gaan, maar Nadinu luistert
niet. Bij een woelige zee is hij, zonder dat het iemand had gezien, weer alleen
uit vissen getrokken. Als hij terug aan wal komt sta ik met Dan Rosu (de
voorzitter van de Pescărie) en nog enkele vissers te praten. Dan Rosu maakt
zich boos op Nadinu en roept hem toe: Waar haal je het in het hoofd om bij dit
weer alleen uit vissen te gaan? Als je jou boot alleen op het water kan laten,
kan je hem er ook alleen uithalen. Iets wat voor de oude man onmogelijk is.
Uiteindelijk helpen we Nadinu bij de zware klus en zegt hij: Ik kan toch even
goed op zee sterven als thuis voor de kachel. Op mijn leeftijd verkies ik dan
op zee te sterven. We lachen er eens om en Nadinu haalt zijn hooguit 2
kilogram vis binnen.
Vandaag wordt er feest gevierd in Bacau ! Asociatia Betania - Bacau Het opvangcentrum 'de Tulp', onderafdeling van Asociatia Betania, bestaat 10 jaar. De ondervoorzitter van SOS Romania - Tarile de Jos, Andre Muit, is voorzitter van de Asciatia Betania en heeft dus alle reden om feest te vieren.
Het team van het opvangcentrum besteed aandacht aan msbruikte en verwaarloosde kinderen. Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan werd er een balans opgemaakt : - meer dan 160 kinderen werden voor kortere of langere termijn opgenomen in het centrum; - 350 kinderen waarvoor opvang niet nodig was werden begeleid - 54 kinderen werden ondergebracht in pleeggezinnen
Naast het opvangcentrum 'de Tulp' doet Asociatie Betania : - Het sociale project (bureau voor sociale raad en bijstand) - Het project Financiële noodhulp - Projecten in de gezondheidszorg - Projecten tbv het onderwijs - Dagverblijf Betania, voor kinderen met lichamelijke enof verstandelijke beperkingen. - Centrum Lalelor (De Tulp), opvangcentrum voor misbruikte en verwaarloosde kinderen. - Het centrum voor integratie van jongeren (Kamertraining) - Dagverblijf Delfinul (De Dolfijn), voor kinderen met autisme - Een groot aantal sociale projecten Voor 2 jaar was ik zelf in Bacau en bezocht ik Betania. Heel fier toonde Andre mij de hele werking van 'zijn' stichting. Hij mag er terecht fier op zijn. Ik heb het al meermaals gezegd : "Prachtig werk ! Proficiat aan Andre en alle medewerkers !"
Gisteren in de namidag werd de motie van wantrouwen tegen de minderheidsregering van Emil Boc door het parlement aanvaard. De regering Boc is de eerste die valt door een motie van wantrouwen na de revolutie. President Bacescu ontving gisteren op het paleis van Cotroceni onmiddellijk de regeringspartijen om een nieuwe ministerraad trachten te vormen. De PD-L heeft Emil Boc (bij gebrek aan iets beter en met meer vertrouwen ?) terug voorgedragen als kandidaat Eerste Minister. De meeste andere partijen opteerden voor een onafhankelijke Eerste Minister. Klaus Johannis, de onafhankelijke burgemeester van Sibiu, zou hierdoor veel kans maken om de nieuw Eerste Minister te worden. Hij zou door de meerderheid van het parlement van PNL, PSD en UDMR gisteren zijn voorgesteld. Vandaag zijn er onderhandelingen tussen Klaus Johannis en de regeringspartijen.
Virgil gaat met duikers op zee. Zij vangen tarbot (calcan). Terwijl zij onder water zitten,
blijft Virgil in de boot en om de tijd te doden, vist hij op de kleinere
vissen, guvizi en hanusi (twee soorten grondel). Virgil vraagt me om mee te gaan
zodat hij niet alleen in de boot zit. Aangekomen op de goede plaats, springt
Costică, de duiker, in het water. Virgil en ik blijven achter. Na een uurtje
komt Costică weer boven. We helpen hem met de uitrusting en de ongeveer 15
kilogram gevangen tarbot in de boot. Na 15 minuten rust, gaat Costică op een
andere plaats weer voor een uurtje het water in. Hij komt weer met een vijftal
kilogram vis boven. Virgil en ik hebben ondertussen een zestal kilogram
kleinere vis gevangen. Aan wal gaan we, zoals gebruikelijk na een vistocht,
samen aan tafel. Er wordt nagekaart over de visvangst en de plannen voor de
volgende dag worden gemaakt.
Virgil moet naar Boekarest en Costică wil gaan duiken. Ik
stel voor dat ik met de boot van Virgil zou varen. Samen met Costică gaat ook
Petrică duiken. Op de Pescărie is ook een politieman uit Arad, die tijdelijk in
Constanţa werkt. In de zomer worden veel politieagenten uit het hele land naar
Constanţa overgeplaatst om de drukte van de toeristen op te vangen. Hij
bestuurt een moto, weermee hij de hele tijd op en neer in Mamaia rijdt. Op zijn
vrije dag wil deze ook gaan vissen. Onderweg zien we een voorwerp drijven en ik
vaar ernaar toe. Het is een dood haaitje dat in de visnetten heeft vastgezeten.
Costică en Petrică halen ongeveer 35 kilogram tarbot boven en wij vangen
ongeveer 10 kilogram kleinere vis. Ik geef alle vis aan de politieman, die er
op zijn moto mee vertrekt.
Via de web site http://www.prisoners.be/ geraakte ik met 3 gedetineerden in Belgie aan het pennen. Uiteraard vonden ze het alle 3 eigenaardig dat ik hen vanuit Roemenie met hen in contact kwam. Nadat ik hen uitleg had verschaft over SOS Romania - Tarile de Jos, was het hen veel duidelijker. De 3 zitten allen een zeer lange straft uit en klagen over de toestanden in de Belgische gevangenissen. Als ik hen vertelde over de Roemeense toestanden, waren hun klachten natuurlijk heel wat minder. In de 10-talle brieven geven ze steeds meer uitleg. Begin september kreeg op 2 dagen tijd een brief van 2 gedetineerden uit verschillende gevangenissen. De inhoud konden ze normaal dus niet van mekaar weten en toch was er een duidelijke overeenstemming tussen hun klachten over de gevangenis van Brugge. Hun verhalen gebeurden ook niet in dezelfde periode, maar met 2 jaar verschil (2007 en 2009). Als Belgische gevangenen ziek zijn of een operatie moeten ondergaan, worden die meestal naar Brugge overgeplaatst. De operaties worden dan uitgevoerd in het AZ van Brugge. Over het verpleegkundig personeel schrijven zij wel lof. Wat betreft de begeleiding van cipiers en politie is men echter vrij duidelijk en hun verhalen zijn erg vergelijkbaar. De twee deden duidelijk hun beklach over de toestand aldaar. De cipiers, bewaking, ... in de ziekenafdeling van de gevangenis zouden de gevangenen als 'uitschot' behandelen. Dit zelfs ook bij de begeleiding van de gedetineerde in het AZ van Brugge.
Vandaag ontving ik van 1 van deze 2 een copy van een verslag van maar liefst 7 bladzijden aan zijn advocaat. Deze beweert er niets kunnen aan te doen daar er geen getuigen zijn.
Ik ga niet het hele verhaal publiceren, maar de manier hoe gedetineerden in Brugge worden behandeld, is echt een ware misdaad ! Enkele zaken kort samengevat : In het hospitaal - vastgebonden aan het bed met rechter been, want zo staat het in heb boekje. Ook al is men aan het rechter been geopereerd. - gedetineerden worden vernederd en krijgen ook geen hulp van de bewakers als zij bijvoorbeeld na een oparatie nichting WC moeten. De cipiers vatten dan post bij het raam (11de verdieping) en voor de deur, zodat de pas geopereerde toch niet zou ontsnappen. - een cipier gooit zijn boekentas op het pas geopererde been bij het nakijken of de voetboei nog wel vast zit - na verdoving wil de cipier, verkleed als verpleger, toch de operatie bijwonen, want het staat in zijn boekje dat hij de gedetineerde geen seconde mag alleen laten - de gedetineerde krijgt geen propere kledij of wasgerei - in het hospitaal liggen 's nachts de 2 cipiers te slapen en bewaakt de gedetineerde hen In de gevangenis - de cipiers dragen ook geen badge, zodat ze ongestoord kunnen doen wat ze willen. Een klacht indien is dus uitgesloten. Onderling gaan ze natuurlijk niet getuigen over hun misdaden. - de gedetineerde moet medegevangenen betalen (cigaretten) voor een beetje hulp (opmaken van zijn bed bijvoorbeeld) - gezonde gedetineerden mogen dagelijks douchen, zieken pas om de 2 dagen - cipiers zijn van mening dat ze gedetineerden fisiek hard moeten aanpakken, want daar hebben zij opleiding (gevechtsporten) moeten voor volgen - onmenswaardig vervoer tussen de gevangenis en het hospitaal - ...
Individueel staan de gedetineerden dan ook erg zwak. Ik dacht onmiddellijk aan Roemeense toestanden. Ik heb de namen en adressen van de briefschrijvers weggehaald en de brieven doorgestuurd naar BE en NL gedetineerden in Roemenie.
President Traian Basescu heeft onder het motto "laat het ons niet vergeten, zodat het niet opnieuw gebeurd" een monument onthuld ter nagedachtenis van de Roemeense Holocaust.
Jarenlang, tijdens het communistisch regime, werd de Roemeense Holocaust doodgezwegen. Een raport van Elie Wiesel uit 2005 zou echter aantonen dat er ongeveer 300.000 personen omwile van de Holocaust in Roemenie om het leven kwamen. Volgens opzoekingen zouden er in juni 1941 in de stad Iasi op 2 dagen tijd 8.000 joden zijn omgebracht.
Ook vond ik veel informatie over de 'dodentrein' van Iasi naar Calarasi, die joden deporteerde, waarvan er tal van om het leven kwamen. Uiteraard komen de namen van fascistsche Roemenen oa. Ion Antonescu, Horia Sima, Corneliu Zelea Codreanu opnieuw in de kijker en wordt er weer aandacht besteed aan de fascistische organisatie de IJzeren Garde en de Echipa Mortii (de dodersploeg van verschillende politieke tegestanders van Codreanu).
46 Foto's ivm. de gruwels die zich in Roemenie hebben afgespeeld vind men hier : Foto's
Gisteren kreeg ik het tijdschrit Forbes (Nr. 15 - 5-18 oktober 2009), waarin ik een artikel vond over Belgisch-Nederlandse kaas, gemaakt in Dobrogea. De Antwerpse Christian Bekkers, kennis en vriend, maakt in Parches (nabij Tulcea) kaas 'dupa reteta olandeza'. Ik heb hem geproefd ... HEERLIJK !
Dan, Suspectule (de
verdachte), heeft een vriendin. Het is de 35-jarige Violeta, de tweelingzuster
van Gaby, die vroeger al bij Dan was ingetrokken. Violeta heeft 2 kinderen en
brengt ook nog het dochtertje van haar zuster Gaby (alcoholiste en prostituee
in de haven) groot. In de kleine barak van Dan wonen ze dus met 2 volwassenen
en 3 kinderen. In de zomer geen probleem, de kinderen spelen buiten tot laat op
de avond. Net voor de winter maakt Suspectule het overdekte terrasje dicht,
zodat zij er een gesloten ruimte bij krijgen. Hij plaatst er een houtkacheltje
voor de verwarming. Vanop de aanpalende werf trekt hij stroom naar de barak om
wat verlichting te hebben en een koelkastje te plaatsen.
Gheorghe, het zoontje van Violeta, zit in de derde klas. Van
school trekt er niemand zich wat aan, tot er resultaten komen. Dan krijgt het
ventje onder zijn kont als de punten onvoldoende zijn. Ik kan niet erg veel
doen, maar stel voor hem met rekenen te helpen. De vermenig-vuldigingstafels
kent hij totaal niet. Op de Pescărie gaat de aandacht van de jongen vlug
verloren, dus laat ik Gheorghe gedurende enkele weken dagelijks naar me thuis
komen. Ik koop een zak seminţe
(zon-nebloemzaadjes) die hij mag gebruiken voor zijn berekeningen te maken. Aan
het eind van iedere les maken we oefeningen en mag Gheorghe de zaadjes houden.
Na drie weken kent hij de vermenigvuldigingstafels (tot 10) perfect.
Violeta, ondertussen Suspecta
genaamd, heeft geen enkel gevoel voor waarden. Als ze geld heeft moet het
meteen op. Zo koopt ze na ont-vangst van het kindergeld, dat de Primărie (gemeente) jaarlijks aan
alleenstaande moeders geeft, een wasmachine van 500 RON (ongeveer 150 Euro).
Deze wordt met de taxi geleverd en het geld is meteen op. Wat ze ermee
aanvangt, blijft voor iedereen een raadsel, want ze hebben geen stromend water.
Af en toe komt de familie Suspect, zoals ze de bijnaam hebben gekregen,in de winter bij mij thuis om een douche te
nemen. Dan vraagt me om wat geld te lenen zodat ze brood en sigaretten kunnen
kopen, want Violeta heeft weer alle het geld gespendeerd aan zaken die ze
absoluut niet nodig hebben.
Dan krijgt van iemand een oud tv-toestel en hij koopt op de
Russische markt Gorbaciov, waar alles veel goedkoper is, een kleine antenne
van 30 RON (ongeveer 8,5 Euro) zodat ze ook wat televisie kunnen kijken. Maar
Suspecta krijgt weer wat onderhoudsgeld voor de kinderen en koopt onmiddellijk
een dvd-speler van 200 RON (ongeveer 60 Euro). Geld voor dvds is er echter niet.
Vorig jaar verdween Violeta en de kinderen na een hevige
ruzie met Dan. Enkele maanden later staat ze er weer: Dan, ik ben zwanger van
jou! De familie Suspect wordt weer herenigd. Violeta gaat ondertussen uit werken, zo hoor ik van de
kinderen. Waar ze werkt blijft wel heel onduidelijk. Tijdens een wandeling in
de buurt kom ik er echter achter. Violeta zit voor de kerk met 2 kinderen en
een dikke buik te bedelen om geld. Op 23 april (de dag van Sfânt Gheorghe) wordt de kleine
Gheorgiana geboren. De flinke meid weegt bijna 4 kilogram en heeft prachtige
blauwe oogjes, net als Dan. De vissers mompelen onder elkaar: Zou Suspectule
dan toch de vader zijn? In de barak woont men nu met 6. In juni ontstaat er een nieuwe ruzie tussen Dan en Violeta.
Weer verdwijnt Violeta met de kinderen. Enkele dagen later trekt een
zigeunerin, die ook al in andere barakken heeft vertoefd, bij Dan in. Deze is
op haar beurt ook hoogzwanger en op de Pescărie lacht men er nu mee dat de
barak van Dan een kwekerij is geworden, niet van vis, maar van kinderen. Laat in augustus loopt Violeta weer op de Pescărie. Pronkend,
de kinderwagen voorduwend, roept ze tot twee maal toe zeer luid: Buna, .
Buunaaaaaaaa! om aan mij te tonen dat ze weer terug is.
Koning Albert II - Staatsbezoek van 08.07.2009 aan Roemenie
Op 08 juli 2009 bracht Koning Albert II een Staatsbezoek aan Roemenie. Vandaag vond ik een filmpje op Youtube over dit bezoek. De reportage handelt over de tweed dag van het bezoek van de Vorst. Toen ik van de gevangenis van Rahova naar het centrum reed, zag ik aan het einde van Drumul Tabarei bij het stambeeld van Danny Huwe een mengte met ook militairen. Door de stadsdrukte kon ik echter niet stoppen, maar vanaan de verkeerslichten kon ik aanschouwen dat Koning Albert II een groet bracht aan de tijdens de revolutie overleden reporter.
Een tijdje later was ik ook getuige in de Cercul Militar van zang en dans van roemeense kinderen die in verschillende talen het Vorstelijk paar verwelkomden. Na het officiele gedeelte, weerklonk de Brabaconne en volgde de receptie. Zoals eerder op dit blog werd geschreven, had ik de gelegenheid om persoonlijk Koning Albert II de hand te schudden en met hem een praatje te maken.
De beelden hieronder heb ik dus ook persoonlijk meegemaakt.
De Roemeense regering is vandaag uit elkaar gespat, nadat de ministers
van de sociaaldemocratische partij PSD hebben beslist op te stappen.
President schuldig voor politieke crisis Eerder
op de dag had president Traian Basescu het ontslag van minister van
Binnenlandse Zaken Dan Nica bekrachtigd en minister van
Ontwikkelingssamenwerking Vasili Blaga benoemd als zijn voorlopige
opvolger. Blaga is een politieke medestander van Basescu.
PSD-fractieleider
Mircea Geoana liet daarop weten dat alle ministers van de partij van
Nica hun ontslag indienen en wees de president als schuldige aan voor
de politieke crisis. Het komt nu aan de liberaaldemocratische premier
Emil Bloc toe om dit ontslag al of niet te aanvaarden.
Omstreden uitspraken Nica
vloog de laan uit na omstreden uitspraken over een mogelijke poging tot
fraude bij de presidentsverkiezingen van 22 november en omdat volgens
Bloc de criminaliteit in Roemenië is gestegen.
Blaga, die ook
tot nieuwe vicepremier is benoemd, is de lijsttrekker van de
burgerlijke partij PD-L, die bij de officieel partijloze Basescu
aanleunt.
PD-L en PSD besturen sinds begin dit jaar Roemenië.
Het staat nu bijna volledig vast. Rond 5 november trek ik door Oost-Europa om op 15 november in België toe te komen. De reis ziet er als volgt uit : Vanuit Constanta via Boekarest tot Pitesti. Vanaf hier wordt afgeweken van de normale route.
I.p.v. de Olt-valei trek ik langs Poienari en Vidraru door het Transfagarasan-gebergte (indien niet gesloten) richting Mamamures.
Dracula-kasteel van Poienari Barage Vidraru Transfagarasan
In de Maramures zal ik hopelijk Kris ontmoeten in Borsa en voor de 2de maal een bezoek brengen aan 'Het Vrolijke Kerkhof' van Sapinta. Verder bezoek ik de streek met zijn typische bezienswaardigheden.
Het Vrolijke Kerkhof van Sapinta
Via Satu Mare verlaat ik Roemenie richting Krakow. Ik hou halt in het bergstadje Zakopane, net na de Slowaakse grens, in het Poolse Tatra-gebergte. Zakopane
Dan volgt een ongeveer 3 daags stasbezoek aan de cultuurstad Krakow om via Waldowice (geboortestad van Paus Johannes Paulus II) het reeds lang geplande Concentratiekamp van Auschwitz (Birkenau) te bezoeken. Krakow Auschwitz
Via Wroclav (kort stadsbezoek) gaat het dan verder tot Berlijn. Ook hier denk ik een 3-tal dagen te verblijven, om dan het laatste bezoek te doen van de reis, nl. het Concentratiekamp van Bergen-Belzen (Anne Frank achterna, dus).
Berlijn Gedenkteken van de zusjes Frank in Bergen-Belzen
Uiteraard zullen er tal van foto's gemaakt worden en zal ik via dit blog verslag uit brengen van deze Oost-Europareis.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Er op uit
Virgil, bijgenaamd Olteanu (omdat hij uit Oltvallei komt), is ondertussen een heel goede vriend geworden.
We ontmoeten mekaar bijna dagelijks. Ook drinken we dikwijls wat samen in een
bar in de buurt of we spelen met andere geburen een partijtje biljart. We doen
heel veel samen en Virgil zal dus dikwijls in dit verhaal voorkomen.
Virgil werkt in het visfabriekje van Bogdan. Het fabriekje
bevindt zich achter de Piaţa de Peste (de vismarkt), even voorbij de Pescărie. Zij leggen er uit Griekenland
ingevoerde ansjovis op voor de handel. Olţeanu heeft een heel vat vol
opgelegde visjes en geeft mij wel meer dan 5 kilogram. Alle vrienden in
Roemenië die ik in deze periode heb ontmoet, hebben een bokaal gekregen.
Op de heuvel naast de Pescărie hebben zich zigeuners gevestigd. Zij hebben wat oude materialen bij mekaar getimmerd om een verblijfplaats te maken. Zij hebben 2 karren en 2 ezels die ze gebruiken voor
het inzamelen van plastiek flessen. De ene ezel is net een uurwerk. Bijna
klokslag op het uur balk hij. Je zou er haast je uurwerk kunnen op afstellen.
Als hij toch eens fout is met het uur, zegt Luci, de vriend van Eugen: Hij is
ontregeld!
Eén van de zigeunerdochters komt op de Pescărie water vragen
en geraakt in contact met sommige vissers. Na een tijdje praten, gaat zij in
een barak binnen en de deur gaat op slot. Het meisje komt nadien dagelijks om
water en er gaan meer deuren achter haar dicht. 
Een Kerstgeschenk voor Nederlandse en Belgische gedetineerden in Roemenië ! 25.12.2009
Ik was vandaag als bewonderaar in het vredegerecht van Medgidia (42 km van Constanta). In afwachting van het proces dat ik wenste te aanhoren, was er een proces over een erfeniszaak.
Vandaag wordt er feest gevierd in Bacau !
Asociatia Betania - Bacau
Regering valt door motie van wantrouwen
De Roemeense regering is vandaag uit elkaar gespat, nadat de ministers
van de sociaaldemocratische partij PSD hebben beslist op te stappen.
