Roemenen hebben in de geschiedenis al heel wat uitvinders geleverd. Denken we maar aan : Aurel Vlaicu, Henri Coanda, Petrache Poenaru en vele anderen.
Dat roemenen vindingrijk zijn en voor alles een oplossing hebben, weten we alemaal. Dat hebben zij vermoedelijk ook te danken aan de tijden waarin ze niet konden beschikken over de zaken die ze nodig hadden. Een voorbeeld : een mes + een hamer = een bijl. Zo kan ik 10-tallen zaken opnoemen.
Een tijdje terug plaatste men in mijn omgeving enkele betonconstructies, die voraan en bovenaan met ijzeren hekken worden afgesloten. Hierin worden dan de vuilbakken geplaatst, maar nu afgesloten daar waar ze vroeger open stonden. De buurtbewoner komt met zijn huisvuil en etensresten , gaat de trapjes op en dropt het zakje door het kleine gat met een veer recht in de vuilbak. De poortjes zijn netjes met een slot vergrendeld. Door het gat met veer kunnen geen volwassenen om de boel door elkaar te trekken. Dit biedt het voordeel dat het nu proper is rond de vuilbakken. De straathonden kunnen de boel niet meer overhoop halen en de vuilbaketers kunnen ook hun resten niet laten rondslingeren. Mooie uitvinding toch ! Maar voor ieder slot bestaat een sleutel ...
Deze week kwam ik in het donker naar huis gewandeld. Vanop afstand zag ik een vrouw staan op de trapjes. Ze bleef onbeweeglijk staan met haar gezicht naar de muur, dus niet naar de straatkant. Voor haar lagen op straat een 5-tal honden, muisstil ! Ik dacht bij mezelf : LET OP ! Hier is iets niet pluis. De honden bleven stokstijf liggen, alle kijkend in de richting van de vuilbakken. Toen ik passeerde zag ik in de vuilbak een kind van amper 3 jaar. Het zat te ronselen in de vuilbak om door het gat aan moeder alles wat bruikbaar en eetbaar was door te geven. De honden waren dus aan het wachten op de afvalsresten van de afvalsresten. Moeder draagt de zakken gevuld met de waren die het kleinste van de familie als 'KOST'winnaar heeft verzameld en vader heeft ook eten.
Twee dagen terug brak er brand uit op de pescarie. Vissers waren teruggekoen van de zee en een van hen had een brandende sigaret laten vallen in de nabijhei van bezinetanks. Hierdoor is vuur ontstaan en zijn 4 boten zwaar beschadigd, waaronder deze van mij vriend Virgil. Eerst wist ik het niet dat ook zijn boot bij het ongeval was betrokken, omdat hij achterin lag. Gisteren toen ik terug naar de pescarie ging, merkte ik het pas. Door de brand aan de naastgelegen boot is de hele neus van Virgil's boot beschadigd.
Vrijdagavond moest ik voor de zaak naar Calarasi. Calarasi is een niet veel beduidende stad in het zuiden van Riemenie aan de oever van de Donau en op enkele kilometer van Bulgarije. Gezien het laat werd besloot ik om in het Hotel Complex Albatros - Podul 4 te overnachten. Ik had hier reeds informatie over gevonden op het internet. Het complex beschikt over tal van recreatiemogelijkheden, waaronder in de zomer watersport. Dus misschien een nieuwe klant voor Jobe. Gisteren keerde ik terug langs Ostrov. Ik nam vanuit Calarasi de overzet om de Donau over te steken (heb deze weg reeds enkele malen gedaan). De Donau staat op een zeer hoog pijl. De rivier is uit haar oevers getreden. Gelukkig houdt de 2de dijk, die meestal de weg is stand. Zoniet zou er veel schade zijn.
Eens aan de overkant rij je lang de Bulgaarse stad Silistra. De stad
ligt aan de grens, er is nog altijd een grenspost en de oude schrikdraad
die Roemenie met Bulgarije scheidt is er nog altijd. Toch is er vrij
veel gependel tuseen de 2 steden. Even halt gehouden aan het vrouwenklooster van Dervent. Langs de wijngaarden geraak ik tot
bij Ostrov en even verderop staat een wegwijzer naar een burcht "Cetatea Pacuiu lui Soara". Door
slijk en plassen op een weg waar slechts 1 auto kan rijden, moet ik na
enkele kilometer omkeer maken. Onmogelijk om verder te rijden en
gelukkig een plaatsje waar ik de wagen kon keren. Het bezoek zal voor een andere keer zijn.
Ik rij verder tot aan het klooster van Sf. Apostol Andrei, een klooster
waar ik telkens stop als ik deze weg neem. Het ligt op een 4-tal kilometer van de hoofdweg. Het klooster verschild van de anderen doordat Apostel Andrei het kruis anders draagt dan de andere heiligen, namelijk in een X-vorm en niet zoals alle anderen in een +-vorm Tijdens mijn bezoek bel ik een vriend, Andre en vraag hem of ik hem met iets kan plezieren uit het klooster dat zijn naam draagt, een pater, een klokkenspel, ..., maar Andre wil een nonnetje en die hebben ze niet in een mannenklooster. Bij het verlaten van het klooster ontmoet ik ook nog Pater Garagist die een auto aan het zegenen was
Dan maar weer verder tot Adamclisi. Bij het binnerijden van het dorp liggen langs de linkerkant van de weg ruines van wat ooit een romeinse burcht was. Buiten wat hopen stenen is het niet erg merkwaardig. Wel schuilen er grote historische verhalen achter. Deze zijn ook te bezichtigen in het muzeum in het dorp en zetten zich voort bij het mauzeleum dat achter het dorp hoog bovenop de berg staat. Vandaaruit richting Constanta.
Door het slijk was mijn auto dringens aan een kuisbeurt toe. Dus de 'spalatorie' dan maar en terwijl men mijn auto kuist in de buurtbar met vrienden nakaarten en het glas opheffen om een mooie zonnige dag af te sluiten.
Op Kerstdag 2009 schreef ik een artikel over de Belgische journalist Danny Huwe die op die dag 20 jaar voordien werd doodgeschoten in het Roemeense Boekarest. Danny Huwe bleek al die tijd doodgeschoten door een sluipschutter. Tot deze week bekend werd dat hij werd geschoten door militairen die duidelijk wisten dat het om persmensen ging.
Ik las in de Morgen : Twintig jaar nadat VTM-journalist Danny Huwé (46) werd doodgeschoten op
straat in Roemenië, lijkt zijn familie eindelijk een antwoord te zullen
krijgen op haar vragen. "Niet de geheime dienst, maar soldaten vuurden
op de Belg", zegt een Roemeense ngo. "En ze wisten wel degelijk dat hij
een journalist was." Dat melden de Coreliokranten. "De Belgische nieuwsploeg was die kerstochtend de hoofdstad
binnengereden. In de buitenwijk Razoare filmden ze het militaire
hoofdkwartier van de Grenswacht, de soldaten die de grensovergangen
bewaakten", zegt Isaac Constantin van de Associatiei 21 Decembrie 1989.
De ngo probeert al twintig jaar lang op te helderen wat er fout liep in
de nadagen van de bijzonder gewelddadige revolutie. Grenswacht Toen
het Roemeense ministerie van Defensie recent haar archieven uit 1989
vrijgaf, vond de ngo vrij snel de logboeken van de Grenswacht van die
bewuste dag, waarmee ze kon reconstrueren hoe Huwé stierf. "De
militaire leiding wist dat er journalisten voor de deur stonden", zegt
Constantin. Vijf doden Het logboek leert
volgens de ngo dat kolonel Petre Teaca het bevel gaf om 'het vuur te
openen op de terroristen voor het gebouw'. Een tiental mensen op het
plein raakte gewond. Huwé en een 15-jarige Roemeense jongen stierven
ter plekke, de rest van de filmploeg moest urenlang verdoken blijven
liggen in de vrieskou. Nog drie andere Roemenen zouden de volgende
dagen sterven aan hun verwondingen. Waarom Teaca de Belgen liet
beschieten, blijft onduidelijk.
Bron : De Morgen - http://www.demorgen.be/dm/nl/990/Buitenland/article/detail/1077357/2010/03/09/VTM-journalist-Danny-Huwe-vermoord-door-soldaten.dhtml
Stan
In de Roemeense stad Pecica staan sinds kort verkeersborden die chauffeurs waarschuwen voor dronken voetgangers op de weg. Dat meldt nieuwssite Ananova.
Burgemeester Petru Antal bestelde de borden met het opschrift 'Opgelet: dronkaards' na verschillende ongevallen. Boven het opschrift staat een afbeelding van een persoon die op handen en knieën zit met een fles in de handen.
Volgens de burgemeester riskeren chauffeurs personen omver te rijden die een beetje te diep in het glas gekeken hebben in de lokale bars en daarna te voet naar huis waggelen.
'We zijn een grensstad en er razen hier constant wagens door de straten', legt Antal uit. 'Maar we hebben ook een bruisend nachtleven en die twee factoren zijn geen goede mix.'
De burgemeester ziet geen graten in de verkeersborden en vindt niet dat ze een verkeerde indruk kunnen wekken over de inwoners van zijn stad. Bron : De Standaard - http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100309_006
Pecica is een stadje in het district Arad, nabij de grens met Hongarije
Het zuid-oosten van Roemenie wordt getroffen door sneeuwstormen. Zuid-Oltenie, Zuid-Muntenie en Dobrogea werden sinds gisteren opnieuw getroffen door sneeuw en rukwinden. In heel deze zone geldt zeker tot vanavond Cod Galben. De neerslag, rukwinden en temperaturen onder nul, maken de wegen spekglad en het is zeer gevaarlijk op de weg. Gisterenavond was ik getuige van een zwaar ongeval tussen Constanta en Valu lui Traian.
Voor de tweede maal deze week werd ik gebeld door Radio 2. Ditmaal kreeg ik telefoon van Lars De Groote voor het programma "De Groote Avond". Het ging hem in het algemeen over de gebeurtenissen van de laatste dagen in Roemenie en waar het de man in de straat momenteel over heeft. Je kan het beluisteren : Radio 2
Ik beluisterde gisteren (zoals dagelijks) Radio 2. In het programma de Topcollectie deed Peter Verhulst een oproep omin hun bodemloos vat te tasten. Oneindig aanbod van muziek dus. Ik keek op de Zwarte Zee en dacht aan Sarah Brightman, een vreemdeling in het paradijs. Dus, ... ik stuurde een e-mail naar Radio 2. Even later kreeg ik telefoon van Peter Verhulst en zo kwam ik life op de radio. Het resultaat ...
Het roemeens politiesysteem 'werkt' echt. Het bewijs hiervan werd vandaag nogmaals geleverd. Zonet kreeg ik een brief in de bus, Ministerie van Binnenlandse Zaken, Gemeentelijke Politie Constanta, Sectia 1. Gericht aan sc MONAS, wat MOMAS moet zijn en Bloc FZ 23 heeft geen A en ook geen scara. Mijn eerste gedachte, het gaat om de gestolen motor van de boot, de gelaste agent was tot 1 maart met vakantie en is uit zijn winterslaap ontwaakt. Maar, ... neen hoor ! Op 17 januari 2010 heeft de politie vastgesteld dat de wagen Open Astra (wat een Opel Zafira is) met nummerplaat (juist !) geparkeerd stond in de str. Pescarilor rechts van de blok FZ23, hebbende van binnen aan het dashbord een radardetector.
Om niet het slachtoffer te worden van diefstal in de auto, raad men mij aan om in de toekomst geen zaken met waarde bloot te stellen en aldus aandacht te trekken voor mogelijke dieven.
Het schrijven is gedateerd op 10.02.2010 en de omslag is afgestempeld op 02.03.2010. De kleur van de wagen werd niet vastgesteld, vermoedelijk uit angst hierin een fout te maken ! Men weet mij te vinden !
Een nooit gezien fenomeen verrast de specialisten van het Institutul Naţional de Cercetare şi Dezvoltare Marină (INCDM) Grigore Antipa, die een ploeg ter plaatse stuurde. De Zwarte Zee in Vama Veche werd ROOD ! Er is spraken van een gebied dat zich uitstrekt over de lengte van 50 meter breed in het zuidelijk deel van de Roemeense kust. "Ik huwde hier jaren geleden in Vama Veche, maar ik heb nog nooit gezien dat de zee rood kleurde. In de zomer weet ik dat de zee van kleur verandert door de aanspoelende algen die zuurstof gebrek hebben, maar nu is het koud en trouwens het stinkt niet.", zei Georgeta Neagu die met haar dochter langs het strand liep. De specialisten van de INCDM konden niet onmiddellijk verklaren wat er gebeurde. Zij hebben stalen genomen van het water. "Het water is te koud om te spreken over zeewier en als het inderdaad zeewier is dan weten we nog niet welke soort het is. Een andere verklaring kan de erosie van minerale agregaten zijn.", zei Simon Nikolaev, directeur van INCDM Grigore Antipa uit Constanta. Volgens de laatste berichten van de specialisten gaat het om ontbinding van rode klei. "Het is niet gevaarlijk voor mensen of voor de flora en de fauna van de zee, het is een spectaculair verschijnsel.", aldus Simon Nikolaev.
Ilie Nastase si Ion Tiriac
Op 1 maart wordt het Mărţişor-feest gevierd, waarop mannen geliefden of vereerde vrouwen, in het algemeen personen waarom men geeft, kleine geschenkjes (een talisman) geven en de vrouwen zoete melkpap met krakelingetjes maken voor hun aanbidders. De geschekjes, Mărţişor, kunnen zeer uiteenlopend zijn en verschillen van streek tot streek. In vele gevallen zijn het speldjes (kleine ornamentjes met bloemen of ander versiersel) die men aan de kledij vastmaakt. Alle geschenkjes zijn voorzien van een rood-wit touwtje. Rood symboliseert de liefde en wit is het sneeuwklokje, de eerste bloem van de lente. Samen met de Mărţişor worden dikwijls ook bloemen gegeven, vaak de witte sneeuwklokjes, de eerste voorjaarsbloemetjes. Op 1 maart kondigt men ook het begin van de lente aan !
Vama Veche - De Zwarte Zee kleur rood
){kind=link}