Nadinu is een oude man van 86 jaar. Het werd hem tal van
keren gezegd dat hij niet alleen uit vissen mag gaan, maar Nadinu luistert
niet. Bij een woelige zee is hij, zonder dat het iemand had gezien, weer alleen
uit vissen getrokken. Als hij terug aan wal komt sta ik met Dan Rosu (de
voorzitter van de Pescărie) en nog enkele vissers te praten. Dan Rosu maakt
zich boos op Nadinu en roept hem toe: Waar haal je het in het hoofd om bij dit
weer alleen uit vissen te gaan? Als je jou boot alleen op het water kan laten,
kan je hem er ook alleen uithalen. Iets wat voor de oude man onmogelijk is.
Uiteindelijk helpen we Nadinu bij de zware klus en zegt hij: Ik kan toch even
goed op zee sterven als thuis voor de kachel. Op mijn leeftijd verkies ik dan
op zee te sterven. We lachen er eens om en Nadinu haalt zijn hooguit 2
kilogram vis binnen.
Vandaag wordt er feest gevierd in Bacau ! Asociatia Betania - Bacau Het opvangcentrum 'de Tulp', onderafdeling van Asociatia Betania, bestaat 10 jaar. De ondervoorzitter van SOS Romania - Tarile de Jos, Andre Muit, is voorzitter van de Asciatia Betania en heeft dus alle reden om feest te vieren.
Het team van het opvangcentrum besteed aandacht aan msbruikte en verwaarloosde kinderen. Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan werd er een balans opgemaakt : - meer dan 160 kinderen werden voor kortere of langere termijn opgenomen in het centrum; - 350 kinderen waarvoor opvang niet nodig was werden begeleid - 54 kinderen werden ondergebracht in pleeggezinnen
Naast het opvangcentrum 'de Tulp' doet Asociatie Betania : - Het sociale project (bureau voor sociale raad en bijstand) - Het project Financiële noodhulp - Projecten in de gezondheidszorg - Projecten tbv het onderwijs - Dagverblijf Betania, voor kinderen met lichamelijke enof verstandelijke beperkingen. - Centrum Lalelor (De Tulp), opvangcentrum voor misbruikte en verwaarloosde kinderen. - Het centrum voor integratie van jongeren (Kamertraining) - Dagverblijf Delfinul (De Dolfijn), voor kinderen met autisme - Een groot aantal sociale projecten Voor 2 jaar was ik zelf in Bacau en bezocht ik Betania. Heel fier toonde Andre mij de hele werking van 'zijn' stichting. Hij mag er terecht fier op zijn. Ik heb het al meermaals gezegd : "Prachtig werk ! Proficiat aan Andre en alle medewerkers !"
Gisteren in de namidag werd de motie van wantrouwen tegen de minderheidsregering van Emil Boc door het parlement aanvaard. De regering Boc is de eerste die valt door een motie van wantrouwen na de revolutie. President Bacescu ontving gisteren op het paleis van Cotroceni onmiddellijk de regeringspartijen om een nieuwe ministerraad trachten te vormen. De PD-L heeft Emil Boc (bij gebrek aan iets beter en met meer vertrouwen ?) terug voorgedragen als kandidaat Eerste Minister. De meeste andere partijen opteerden voor een onafhankelijke Eerste Minister. Klaus Johannis, de onafhankelijke burgemeester van Sibiu, zou hierdoor veel kans maken om de nieuw Eerste Minister te worden. Hij zou door de meerderheid van het parlement van PNL, PSD en UDMR gisteren zijn voorgesteld. Vandaag zijn er onderhandelingen tussen Klaus Johannis en de regeringspartijen.
Virgil gaat met duikers op zee. Zij vangen tarbot (calcan). Terwijl zij onder water zitten,
blijft Virgil in de boot en om de tijd te doden, vist hij op de kleinere
vissen, guvizi en hanusi (twee soorten grondel). Virgil vraagt me om mee te gaan
zodat hij niet alleen in de boot zit. Aangekomen op de goede plaats, springt
Costică, de duiker, in het water. Virgil en ik blijven achter. Na een uurtje
komt Costică weer boven. We helpen hem met de uitrusting en de ongeveer 15
kilogram gevangen tarbot in de boot. Na 15 minuten rust, gaat Costică op een
andere plaats weer voor een uurtje het water in. Hij komt weer met een vijftal
kilogram vis boven. Virgil en ik hebben ondertussen een zestal kilogram
kleinere vis gevangen. Aan wal gaan we, zoals gebruikelijk na een vistocht,
samen aan tafel. Er wordt nagekaart over de visvangst en de plannen voor de
volgende dag worden gemaakt.
Virgil moet naar Boekarest en Costică wil gaan duiken. Ik
stel voor dat ik met de boot van Virgil zou varen. Samen met Costică gaat ook
Petrică duiken. Op de Pescărie is ook een politieman uit Arad, die tijdelijk in
Constanţa werkt. In de zomer worden veel politieagenten uit het hele land naar
Constanţa overgeplaatst om de drukte van de toeristen op te vangen. Hij
bestuurt een moto, weermee hij de hele tijd op en neer in Mamaia rijdt. Op zijn
vrije dag wil deze ook gaan vissen. Onderweg zien we een voorwerp drijven en ik
vaar ernaar toe. Het is een dood haaitje dat in de visnetten heeft vastgezeten.
Costică en Petrică halen ongeveer 35 kilogram tarbot boven en wij vangen
ongeveer 10 kilogram kleinere vis. Ik geef alle vis aan de politieman, die er
op zijn moto mee vertrekt.
Via de web site http://www.prisoners.be/ geraakte ik met 3 gedetineerden in Belgie aan het pennen. Uiteraard vonden ze het alle 3 eigenaardig dat ik hen vanuit Roemenie met hen in contact kwam. Nadat ik hen uitleg had verschaft over SOS Romania - Tarile de Jos, was het hen veel duidelijker. De 3 zitten allen een zeer lange straft uit en klagen over de toestanden in de Belgische gevangenissen. Als ik hen vertelde over de Roemeense toestanden, waren hun klachten natuurlijk heel wat minder. In de 10-talle brieven geven ze steeds meer uitleg. Begin september kreeg op 2 dagen tijd een brief van 2 gedetineerden uit verschillende gevangenissen. De inhoud konden ze normaal dus niet van mekaar weten en toch was er een duidelijke overeenstemming tussen hun klachten over de gevangenis van Brugge. Hun verhalen gebeurden ook niet in dezelfde periode, maar met 2 jaar verschil (2007 en 2009). Als Belgische gevangenen ziek zijn of een operatie moeten ondergaan, worden die meestal naar Brugge overgeplaatst. De operaties worden dan uitgevoerd in het AZ van Brugge. Over het verpleegkundig personeel schrijven zij wel lof. Wat betreft de begeleiding van cipiers en politie is men echter vrij duidelijk en hun verhalen zijn erg vergelijkbaar. De twee deden duidelijk hun beklach over de toestand aldaar. De cipiers, bewaking, ... in de ziekenafdeling van de gevangenis zouden de gevangenen als 'uitschot' behandelen. Dit zelfs ook bij de begeleiding van de gedetineerde in het AZ van Brugge.
Vandaag ontving ik van 1 van deze 2 een copy van een verslag van maar liefst 7 bladzijden aan zijn advocaat. Deze beweert er niets kunnen aan te doen daar er geen getuigen zijn.
Ik ga niet het hele verhaal publiceren, maar de manier hoe gedetineerden in Brugge worden behandeld, is echt een ware misdaad ! Enkele zaken kort samengevat : In het hospitaal - vastgebonden aan het bed met rechter been, want zo staat het in heb boekje. Ook al is men aan het rechter been geopereerd. - gedetineerden worden vernederd en krijgen ook geen hulp van de bewakers als zij bijvoorbeeld na een oparatie nichting WC moeten. De cipiers vatten dan post bij het raam (11de verdieping) en voor de deur, zodat de pas geopereerde toch niet zou ontsnappen. - een cipier gooit zijn boekentas op het pas geopererde been bij het nakijken of de voetboei nog wel vast zit - na verdoving wil de cipier, verkleed als verpleger, toch de operatie bijwonen, want het staat in zijn boekje dat hij de gedetineerde geen seconde mag alleen laten - de gedetineerde krijgt geen propere kledij of wasgerei - in het hospitaal liggen 's nachts de 2 cipiers te slapen en bewaakt de gedetineerde hen In de gevangenis - de cipiers dragen ook geen badge, zodat ze ongestoord kunnen doen wat ze willen. Een klacht indien is dus uitgesloten. Onderling gaan ze natuurlijk niet getuigen over hun misdaden. - de gedetineerde moet medegevangenen betalen (cigaretten) voor een beetje hulp (opmaken van zijn bed bijvoorbeeld) - gezonde gedetineerden mogen dagelijks douchen, zieken pas om de 2 dagen - cipiers zijn van mening dat ze gedetineerden fisiek hard moeten aanpakken, want daar hebben zij opleiding (gevechtsporten) moeten voor volgen - onmenswaardig vervoer tussen de gevangenis en het hospitaal - ...
Individueel staan de gedetineerden dan ook erg zwak. Ik dacht onmiddellijk aan Roemeense toestanden. Ik heb de namen en adressen van de briefschrijvers weggehaald en de brieven doorgestuurd naar BE en NL gedetineerden in Roemenie.
President Traian Basescu heeft onder het motto "laat het ons niet vergeten, zodat het niet opnieuw gebeurd" een monument onthuld ter nagedachtenis van de Roemeense Holocaust.
Jarenlang, tijdens het communistisch regime, werd de Roemeense Holocaust doodgezwegen. Een raport van Elie Wiesel uit 2005 zou echter aantonen dat er ongeveer 300.000 personen omwile van de Holocaust in Roemenie om het leven kwamen. Volgens opzoekingen zouden er in juni 1941 in de stad Iasi op 2 dagen tijd 8.000 joden zijn omgebracht.
Ook vond ik veel informatie over de 'dodentrein' van Iasi naar Calarasi, die joden deporteerde, waarvan er tal van om het leven kwamen. Uiteraard komen de namen van fascistsche Roemenen oa. Ion Antonescu, Horia Sima, Corneliu Zelea Codreanu opnieuw in de kijker en wordt er weer aandacht besteed aan de fascistische organisatie de IJzeren Garde en de Echipa Mortii (de dodersploeg van verschillende politieke tegestanders van Codreanu).
46 Foto's ivm. de gruwels die zich in Roemenie hebben afgespeeld vind men hier : Foto's
Gisteren kreeg ik het tijdschrit Forbes (Nr. 15 - 5-18 oktober 2009), waarin ik een artikel vond over Belgisch-Nederlandse kaas, gemaakt in Dobrogea. De Antwerpse Christian Bekkers, kennis en vriend, maakt in Parches (nabij Tulcea) kaas 'dupa reteta olandeza'. Ik heb hem geproefd ... HEERLIJK !
Dan, Suspectule (de
verdachte), heeft een vriendin. Het is de 35-jarige Violeta, de tweelingzuster
van Gaby, die vroeger al bij Dan was ingetrokken. Violeta heeft 2 kinderen en
brengt ook nog het dochtertje van haar zuster Gaby (alcoholiste en prostituee
in de haven) groot. In de kleine barak van Dan wonen ze dus met 2 volwassenen
en 3 kinderen. In de zomer geen probleem, de kinderen spelen buiten tot laat op
de avond. Net voor de winter maakt Suspectule het overdekte terrasje dicht,
zodat zij er een gesloten ruimte bij krijgen. Hij plaatst er een houtkacheltje
voor de verwarming. Vanop de aanpalende werf trekt hij stroom naar de barak om
wat verlichting te hebben en een koelkastje te plaatsen.
Gheorghe, het zoontje van Violeta, zit in de derde klas. Van
school trekt er niemand zich wat aan, tot er resultaten komen. Dan krijgt het
ventje onder zijn kont als de punten onvoldoende zijn. Ik kan niet erg veel
doen, maar stel voor hem met rekenen te helpen. De vermenig-vuldigingstafels
kent hij totaal niet. Op de Pescărie gaat de aandacht van de jongen vlug
verloren, dus laat ik Gheorghe gedurende enkele weken dagelijks naar me thuis
komen. Ik koop een zak seminţe
(zon-nebloemzaadjes) die hij mag gebruiken voor zijn berekeningen te maken. Aan
het eind van iedere les maken we oefeningen en mag Gheorghe de zaadjes houden.
Na drie weken kent hij de vermenigvuldigingstafels (tot 10) perfect.
Violeta, ondertussen Suspecta
genaamd, heeft geen enkel gevoel voor waarden. Als ze geld heeft moet het
meteen op. Zo koopt ze na ont-vangst van het kindergeld, dat de Primărie (gemeente) jaarlijks aan
alleenstaande moeders geeft, een wasmachine van 500 RON (ongeveer 150 Euro).
Deze wordt met de taxi geleverd en het geld is meteen op. Wat ze ermee
aanvangt, blijft voor iedereen een raadsel, want ze hebben geen stromend water.
Af en toe komt de familie Suspect, zoals ze de bijnaam hebben gekregen,in de winter bij mij thuis om een douche te
nemen. Dan vraagt me om wat geld te lenen zodat ze brood en sigaretten kunnen
kopen, want Violeta heeft weer alle het geld gespendeerd aan zaken die ze
absoluut niet nodig hebben.
Dan krijgt van iemand een oud tv-toestel en hij koopt op de
Russische markt Gorbaciov, waar alles veel goedkoper is, een kleine antenne
van 30 RON (ongeveer 8,5 Euro) zodat ze ook wat televisie kunnen kijken. Maar
Suspecta krijgt weer wat onderhoudsgeld voor de kinderen en koopt onmiddellijk
een dvd-speler van 200 RON (ongeveer 60 Euro). Geld voor dvds is er echter niet.
Vorig jaar verdween Violeta en de kinderen na een hevige
ruzie met Dan. Enkele maanden later staat ze er weer: Dan, ik ben zwanger van
jou! De familie Suspect wordt weer herenigd. Violeta gaat ondertussen uit werken, zo hoor ik van de
kinderen. Waar ze werkt blijft wel heel onduidelijk. Tijdens een wandeling in
de buurt kom ik er echter achter. Violeta zit voor de kerk met 2 kinderen en
een dikke buik te bedelen om geld. Op 23 april (de dag van Sfânt Gheorghe) wordt de kleine
Gheorgiana geboren. De flinke meid weegt bijna 4 kilogram en heeft prachtige
blauwe oogjes, net als Dan. De vissers mompelen onder elkaar: Zou Suspectule
dan toch de vader zijn? In de barak woont men nu met 6. In juni ontstaat er een nieuwe ruzie tussen Dan en Violeta.
Weer verdwijnt Violeta met de kinderen. Enkele dagen later trekt een
zigeunerin, die ook al in andere barakken heeft vertoefd, bij Dan in. Deze is
op haar beurt ook hoogzwanger en op de Pescărie lacht men er nu mee dat de
barak van Dan een kwekerij is geworden, niet van vis, maar van kinderen. Laat in augustus loopt Violeta weer op de Pescărie. Pronkend,
de kinderwagen voorduwend, roept ze tot twee maal toe zeer luid: Buna, .
Buunaaaaaaaa! om aan mij te tonen dat ze weer terug is.
Koning Albert II - Staatsbezoek van 08.07.2009 aan Roemenie
Op 08 juli 2009 bracht Koning Albert II een Staatsbezoek aan Roemenie. Vandaag vond ik een filmpje op Youtube over dit bezoek. De reportage handelt over de tweed dag van het bezoek van de Vorst. Toen ik van de gevangenis van Rahova naar het centrum reed, zag ik aan het einde van Drumul Tabarei bij het stambeeld van Danny Huwe een mengte met ook militairen. Door de stadsdrukte kon ik echter niet stoppen, maar vanaan de verkeerslichten kon ik aanschouwen dat Koning Albert II een groet bracht aan de tijdens de revolutie overleden reporter.
Een tijdje later was ik ook getuige in de Cercul Militar van zang en dans van roemeense kinderen die in verschillende talen het Vorstelijk paar verwelkomden. Na het officiele gedeelte, weerklonk de Brabaconne en volgde de receptie. Zoals eerder op dit blog werd geschreven, had ik de gelegenheid om persoonlijk Koning Albert II de hand te schudden en met hem een praatje te maken.
De beelden hieronder heb ik dus ook persoonlijk meegemaakt.
De Roemeense regering is vandaag uit elkaar gespat, nadat de ministers
van de sociaaldemocratische partij PSD hebben beslist op te stappen.
President schuldig voor politieke crisis Eerder
op de dag had president Traian Basescu het ontslag van minister van
Binnenlandse Zaken Dan Nica bekrachtigd en minister van
Ontwikkelingssamenwerking Vasili Blaga benoemd als zijn voorlopige
opvolger. Blaga is een politieke medestander van Basescu.
PSD-fractieleider
Mircea Geoana liet daarop weten dat alle ministers van de partij van
Nica hun ontslag indienen en wees de president als schuldige aan voor
de politieke crisis. Het komt nu aan de liberaaldemocratische premier
Emil Bloc toe om dit ontslag al of niet te aanvaarden.
Omstreden uitspraken Nica
vloog de laan uit na omstreden uitspraken over een mogelijke poging tot
fraude bij de presidentsverkiezingen van 22 november en omdat volgens
Bloc de criminaliteit in Roemenië is gestegen.
Blaga, die ook
tot nieuwe vicepremier is benoemd, is de lijsttrekker van de
burgerlijke partij PD-L, die bij de officieel partijloze Basescu
aanleunt.
PD-L en PSD besturen sinds begin dit jaar Roemenië.
Het staat nu bijna volledig vast. Rond 5 november trek ik door Oost-Europa om op 15 november in België toe te komen. De reis ziet er als volgt uit : Vanuit Constanta via Boekarest tot Pitesti. Vanaf hier wordt afgeweken van de normale route.
I.p.v. de Olt-valei trek ik langs Poienari en Vidraru door het Transfagarasan-gebergte (indien niet gesloten) richting Mamamures.
Dracula-kasteel van Poienari Barage Vidraru Transfagarasan
In de Maramures zal ik hopelijk Kris ontmoeten in Borsa en voor de 2de maal een bezoek brengen aan 'Het Vrolijke Kerkhof' van Sapinta. Verder bezoek ik de streek met zijn typische bezienswaardigheden.
Het Vrolijke Kerkhof van Sapinta
Via Satu Mare verlaat ik Roemenie richting Krakow. Ik hou halt in het bergstadje Zakopane, net na de Slowaakse grens, in het Poolse Tatra-gebergte. Zakopane
Dan volgt een ongeveer 3 daags stasbezoek aan de cultuurstad Krakow om via Waldowice (geboortestad van Paus Johannes Paulus II) het reeds lang geplande Concentratiekamp van Auschwitz (Birkenau) te bezoeken. Krakow Auschwitz
Via Wroclav (kort stadsbezoek) gaat het dan verder tot Berlijn. Ook hier denk ik een 3-tal dagen te verblijven, om dan het laatste bezoek te doen van de reis, nl. het Concentratiekamp van Bergen-Belzen (Anne Frank achterna, dus).
Berlijn Gedenkteken van de zusjes Frank in Bergen-Belzen
Uiteraard zullen er tal van foto's gemaakt worden en zal ik via dit blog verslag uit brengen van deze Oost-Europareis.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen) Categorie:Er op uit
Virgil, bijgenaamd Olteanu (omdat hij uit Oltvallei komt), is ondertussen een heel goede vriend geworden.
We ontmoeten mekaar bijna dagelijks. Ook drinken we dikwijls wat samen in een
bar in de buurt of we spelen met andere geburen een partijtje biljart. We doen
heel veel samen en Virgil zal dus dikwijls in dit verhaal voorkomen.
Virgil werkt in het visfabriekje van Bogdan. Het fabriekje
bevindt zich achter de Piaţa de Peste (de vismarkt), even voorbij de Pescărie. Zij leggen er uit Griekenland
ingevoerde ansjovis op voor de handel. Olţeanu heeft een heel vat vol
opgelegde visjes en geeft mij wel meer dan 5 kilogram. Alle vrienden in
Roemenië die ik in deze periode heb ontmoet, hebben een bokaal gekregen.
Nadat ik in het vorige boek had geschreven over mijn
ervaringen op De Pescărie, is er ondertussen weer heel wat gebeurd bij de
zeevissers. Ik vond het dan ook de moeite om deze nieuwe ervaringen via dit
boek over te maken. Pescărie is een baai tussen mijn woning en de badplaats Mamaia.
Nafaic en Colonelu(de
gepensioneerde kolonel bij de marine) zijn ondertussen overleden. Ook Babă Caty (baba = oude vrouw) is niet
meer. Rond Kerstmis waggelde zij scheelbezopen van de ene naar de andere kant
van de Pescărie. Niemand die naar haar omkeek omwille van haar dronkenschap. De
volgende morgen werd zij bij de bushalte in de nabijheid van de Pescărie
doodgevroren aangetroffen. Kenan komt wegens ziekte nog zeer zelden op de
Pescărie. Uit vissen gaat hij hele-maal niet meer. Gică heeft zijn barak
verkocht en is zelf ook van het toneel verdwenen. Ion, de broer van Florin,
rijdt met de vrachtwagen in het buitenland en komt enkel nog als hij wat vakantie
heeft. Vampiru (de vampier) werkt
ondertussen bij een kermisbedrijf. Hij heeft helemaal geen tijd meer om te
vissen. Zo zijn er nog personen die zich niet meer op de Pescărie begeven, maar
aan de andere kant komen er weer nieuwe gezichten bij en spelen zich andere
taferelen af.
De SOS Nieuwsbrief 12 is verschenen met lichte vertraging. Naast het voorwoord, vindt u er medewerkersnieuws, en interessante informatie over de werking van SOS România - Ţările de Jos. Neem alvast een kijkje SOS Nieuwsbrief 12.
Het leven op de Pescarie
is geen gewoon leven. Het is een hard leven voor de zeevissers, maar het heeft
ook zijn mooie kanten. Alle facetten van het leven komen hier aan bod : lief en
leed, plezier en verdriet. Maar wat hier vooral merkwaardig is, is de nog nooit
geziene solidariteit onder de vissers, van allerlei pluimage. Een solidariteit die
al dan niet eens doorbroken wordt met een fel oplopende ruzie. Maar aan het
eind komt het erop neer dat het, van welke afkomst of klasse dan ook, allemaal
vrienden onder mekaar zijn: DE VISSERS
!!!
Belgianu
PS : Dit is het einde van het eerste deel over de Pescarie. Aanstaand zaterdag 26.09.2009 verschijnt de inleiding van Deel 2 en dan zal er weekelijks op maandag een nieuw stukje uit het tweede deel verschijnen en dit tot net voor Kerstmis. Tussen Kert en Nieuwjaar zal dan een langere tekst volgen die nooit eerder is verschenen met de epiloog 'Het Einde !'
Uit het nieuws van gisteren.
Een aardbeving van meer dan 7 op de schaal van Richter, vergelijkbaar met die van 4 maart 1977, zou in Boekarest het leven kosten aan 6.500 mensen, 16.000 ernstig gewonden, 10.500 personen in het ziekenhuis, 13.000 licht gewonden en 95.000 zouden gevangen in blijven in gebouwen of onder het puin.
Meer dan 800 huizen en tientallen openbare instellingen zou worden
overstroomd en de weginfrastructuur in het midden en noorden van de stad zal volledig vernietigd zijn.
In 1977 had de aardbeving 7,3 op de schaal van Richter, het duurde 55 seconden en er kwamen 1.600 mensen om het leven.
Hopelijk blijft het bij een similatie.
Gisterenavond kreeg ik een SMS bericht van een vriendin uit Boekerest : "Sunt la terapie intensiva cu fiul meu. Astept Dr. Spart capul." (Ik ben op intensieve zorgen met mijn zoon. Wacht op dokter. Heeft hoofd verwond.) Ik stuur onmiddellijk een SMS bericht terug : "Wat is er gebeurd ? Kan ik met iets helpen ? Laat vlug iets horen !" Vanmorgen rond 10 uur had ik nog steeds geen bericht ontvangen, dus besloot ik zelf maar op te bellen.
Gisterenavond heeft het zoontje van 10 jaar een fietsongeval gehad met een vriendje toen zij aan het spelen waren. Het zoontje is hierbij op zijn hoofd terecht gekomen en weggevoerd naar de dichtsbijzijnde kliniek. De vriendin werd hiervan op haar werk (apotheek) verwittigd en is in haar witte overjas (werkkledij) onmiddellijk naar de kliniek gegaan. Hoewel ze gezien haar kledij best een collega had kunnen zijn, werd haar de toegang geweigerd, infectiegevaar ! Haar zoon ligt op intensieve zorgen van een kliniek waar geen neurologie is voor kinderen. Dat hospitaal is de andere kant van de stad. Een dokter heeft ze gisterenavond niet meer kunnen spreken. Een hele nacht vol spanning en zonder enig bericht. Vanmorgen rond 10 uur wachtte zij nog aan het cabinet van de dokter om een resultaat te bekomen.
Zonet telefoon (11u10). Het zoontje is net van intensieve zorgen overgebracht naar een gewone afdeling. Moeder is bij hem, hij stelt het goed, heeft wat gegeten, maar zal opgenomen blijven in het hospitaal gezien hij wat geheugenverlies heeft.
Moeder klonk natuurlijk veel opgelichter aan de telefoon, maar hoe is het mogelijk dat men ouders in zo'n situatie meer dan 12 uur in het ongewisse laat. Medisch is er nog veel werk aan de winkel in Roemenië !
Winter en het wordt
muisstil op de Pescarie. Nanelu verblijft in zijn verwarmde en grotere barak.
Op de binnenkoer van de barak is Fanace, bijgenaamd Lipoven (omdat hij van Lipoveense afkomst is uit de Donaudelta),
samen met Blondu (een blondharige dus), vlijtig netten aan het
vlechten en herstellen voor het volgend seizoen. Dezelfde avond speel ik met
Nanelu backgammon. Vampiru komt even later met een jong mooi ogend meisje toe.
Uit het gesprek tussen de 63-jarige Nanelu en het meisje, begrijp ik dat mijn
aanwezigheid niet langer op prijs wordt gesteld. Telefoonnummers worden
uitgewisseld en het meisje zou de nacht in de barak doorbrengen. Belgianu
stapt op en houdt nog even halt bij de barak van Mushi.Het is barkoud -14°C. Mushi, Suspectule,
Nafaik, Cristi en nog enkele anderen, verwarmen zich aan de vodka. In hun barak
is er buiten hun gasfornuis geen verwarming.
Ik koop regelmatig
beltegoed voor een persoon die daar zelf niet toe in staat is. Via SMS
stuur ik hem nadien de code door zodat hij zijn beltegoed kan
herwaarderen. Eergisteren voor de 2de maal in enkele maanden, meldde deze persoon
mij dat de code niet juist was. Na 3-4 controles ... het klopt ! De code die ik doorgaf was werkelijk deze van het kasticket. Ik
trek terug naar de winkel en krijg net als de vorige keer te horen dat
dit niet kan, want het is electronisch. De 'libreria' is net over de
buurbar, dus ... Ik koop er steeds dat
beltegoed, sporadisch als ik niet in de buurt of in Cta ben, zal ik het
elders kopen. Ik koop er ook mijn tabac, Sudoku, ... Ik ken die mensen door en door en die zullen mij niet bestelen. We proberen het met een andere herlaadkaart en dit geeft hetzelfde resultaat.
De 1ste maal ging het over 5 Euro, maar nu over 40 Euro. Dus zeker de moeite waard om naar Cosmote zelf te trekken.
Ik krijg een invulformulier en ze zouden mij van de hoofdzetel bericht
laten als het al dan niet in orde is. Het tegoed zou na ongeveer 2
dagen worden gestort op het nummer van de persoon die er recht op heeft.
Ik heb van Cosmote geen bericht gekregen, maar vannacht liep er een SMS bnnen met het bericht de de
belwaarde met 40 Euro is opgewaardeerd, dus na iets meer dan 24 uur. Ik
heb de uitbater van de winkel reeds reeds gezegd dat het beltegoed
reeds is toegekomen en als ze het nog eens voor hebben, ze de mensen
naar Cosmote zelf moeten doorverwijzen. Zij wisten gewoonweg niet hoe het moest opgelost worden.
Ik ben nu benieuwd wat er met de '2 maand oudere' 5 Euro zal gebeuren, waarvoor ik vandaag een nieuw formulier invulde.
Zelf heb ik een abonnement, dus geen probleem, maar mensen met een
herlaadkaart ... laat je niet zomaar met een kluitje in het riet sturen
!
Zondag 9 april
2006, ongeveer 3 jaar na mijn eerste kennismaking met de Pescarie :
Ik heb bezoek van een
vriendin uit Galaţi. Tijdens een wandeling vertelt ze mij dat ze wel zin heeft
in zeevis. Als verrassing voor haar gaat de wandeling tot op de Pescarie.
Virgil staat aan de BBQ en bakt haring (scrumbie).
Het ruiktverschrikkelijk lekker en ik
maak met Virgil een grapje. Ik zeg hem dat mijn vriendin door de geur van zijn
vis vanop de straat werd aangetrokken en dat hij haar nu maar moet uitnodigen
om mee aan tafel te gaan, ze komt trouwens van een streek waar geen zeevis is.
De vriendin weet echter niet dat Virgil een goede vriend is waarmee ik
regelmatig naar het voetbal ga. Zij is verlegen maar wordt samen met mij naar
binnengetrokken. Na een ţuică is het ijs gebroken en komt de vis, het brood
en het bier op tafel. La Mulţi Ani, Belgianu
!
Nadinu is een oude man van 86 jaar. Het werd hem tal van
keren gezegd dat hij niet alleen uit vissen mag gaan, maar Nadinu luistert
niet. Bij een woelige zee is hij, zonder dat het iemand had gezien, weer alleen
uit vissen getrokken. Als hij terug aan wal komt sta ik met Dan Rosu (de
voorzitter van de Pescărie) en nog enkele vissers te praten. Dan Rosu maakt
zich boos op Nadinu en roept hem toe: Waar haal je het in het hoofd om bij dit
weer alleen uit vissen te gaan? Als je jou boot alleen op het water kan laten,
kan je hem er ook alleen uithalen. Iets wat voor de oude man onmogelijk is.
Uiteindelijk helpen we Nadinu bij de zware klus en zegt hij: Ik kan toch even
goed op zee sterven als thuis voor de kachel. Op mijn leeftijd verkies ik dan
op zee te sterven. We lachen er eens om en Nadinu haalt zijn hooguit 2
kilogram vis binnen.
Vandaag wordt er feest gevierd in Bacau !
Asociatia Betania - Bacau
Regering valt door motie van wantrouwen
De Roemeense regering is vandaag uit elkaar gespat, nadat de ministers
van de sociaaldemocratische partij PSD hebben beslist op te stappen.
De SOS Nieuwsbrief 12 is verschenen met lichte vertraging.
Uit het nieuws van gisteren.
Gisterenavond kreeg ik een SMS bericht van een vriendin uit Boekerest : "Sunt la terapie intensiva cu fiul meu. Astept Dr. Spart capul."
